Forcalquier (w Occitan : Forcalquier według klasycznej pisowni , Fourcauquié według Mistralian pisowni ) to francuski gmina znajduje się w dziale z Alpy Górnej Prowansji , w tym regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże . Dawniej stolicą powiatu kwitnące, założonego w XI -tego wieku , jest obecnie głównym miastem okręgu. Jej mieszkańcy nazywani są Forcalquiérens .
Motto miasteczka to „ Pus aut que leis Aups ” („wyższe niż Alpy”) i przydomek „Cité comtale”. Jego główne zabytki są w Notre Dame Bourguet ( XIII th i XVII th stulecia), z klasztoru Cordeliers ( XIII th century) i kaplica Matki Boskiej Provence pochodzącym z 1875 roku i znajduje się na terenie dawnego cytadeli skąd widok dominuje w Górnej Prowansji. Forcalquier wyróżnia się tym, że ma „najczystsze niebo i powietrze we Francji, jeśli nie w Europie” . W roku 2010 , z 4680 mieszkańców, Forcalquier był szóstym miastem departamentu, wstawione między Château-Arnoux-Saint-Auban i Pierrevert i 2198 th miasto na szczeblu krajowym.
Forcalquier znajduje się pomiędzy górami Lure i Luberon , w zachodniej części Alpes-de-Haute-Provence . Przecina ją Via Domitia i stara droga krajowa 100 na osi wschód-zachód.
Drogą Forcalquier znajduje się 43 km na południe od Sisteron , 42 km na wschód od Apt , 23 km na północ od Manosque , największego miasta departamentu i 50 km od Digne-les-Bains , stolicy departamentu. Miasto znajduje się 80 km od Aix-en-Provence , 88 km od Awinionu i 109 km od Marsylii , te dwie miejscowości położone są na południe od Forcalquier. Małe miasteczko Haut-Provençale znajduje się 747 km na południowy wschód od stolicy Paryża .
Wspólne z dużym terytorium, Forcalquier ma granice administracyjne z wieloma sąsiednimi wsiami. Na północy graniczy z Fontienne , Sigonce granicach północno - wschodniej na wschód , do Pierrerue , również w wschodzie . Jeszcze na wschodzie miasto graniczy z Niozelles . Na południu - wschód jest miasto Villeneuve i do południowych granic Forcalquier z Saint-Maime . Na południu - zachodu , Mane i Forcalquier mają wspólną granicę na część zmaterializowane przez starą drogą krajową 100 . Do zachodniego kłamstw miasto z Limans natomiast w północnej - zachód kłamstwa Nails .
Średnia wysokość miasta wynosi 651 metrów. Najwyższy punkt, 904 metry, znajduje się w pobliżu „ruiny Roche”, na północ od miasta. Najniższy punkt, 397 metrów, znajduje się w pobliżu farmy „Cabane”, na południe od miasta. Wysokość ratusza, graniczącego z Place du Bourguet, wynosi 545 metrów nad poziomem morza.
Terytorium położone jest na formacjach dolnego miocenu (ale także oligocenu na północy i południu), na północny wschód od gór Luberon , pomiędzy kilkoma głównymi formacjami geologicznymi Alp:
Znajduje się w wodnym z Rhone w jazdy Hydrograficzna N O 6, Rhone-śródziemnomorskich Korsyka , Forcalquier objęty zlewni Rhone .
Miasto przecinają trzy rzeki: Laye oraz strumienie Beveron i Viou . Żadna nie przecina centrum miasta.
Laye ma swoje źródło na górze Lure w Saint-Étienne-les-Orgues , przecinając siedem gmin i płynie na osi północ-południe na długości 24,3 km; dociera do tamy na poziomie gmin Forcalquier, Limans i Mane, a następnie kieruje się w stronę Cours du Largue, przez którą wpada do Dauphin .
Beveron to strumień, który zaczyna się w Fontienne , przecina cztery gminy wzdłuż 14,9 km w kraju Forcalquier , zanim wpłynie do Lauzon w La Brillanne , około dziesięciu kilometrów w dół od Forcalquier.
Viou rodzi się na północ od Forcalquier i przecina go, podobnie jak miasto Saint-Maime . Wpada do Laye i ma długość 11,1 km.
Forcalquier znajduje się w Haute-Provence i cieszy się śródziemnomorskim klimatem wewnętrznym z gorącymi i suchymi latami , z drugiej strony zimy są chłodne i naznaczone częstymi przymrozkami. Mistral czasami wieje chociaż miasto jest chronione przez góry Lure . Może być bardziej narażony na wzrost lub sirocco , które występują rzadko. Średnia roczna temperatura wynosiła 12,8 °C , średnia maksymalna 22,4 °C, a minimalna 0,0 °C . Temperatura maksymalna i minimalna nominalna identyfikowane są 30 ° C w lipcu i 0 ° C, w grudniu i stycznia . Słoneczko średnia wynosi 2755 godzin rocznie ze szczytem 343 godzin w lipcu . Kolejną ważną wartością, charakterystyczną dla klimatu śródziemnomorskiego , są sumy opadów 426 milimetrów w ciągu roku, nierównomiernie rozłożone z nieco ponad dwudziestoma jeden milimetrami w lipcu i ponad pięćdziesiąt cztery milimetry w październiku .
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 0 | 0,5 | 3 | 5.4 | 8,9 | 12,8 | 15,4 | 15,2 | 12 | 8,2 | 3,8 | 1,1 | 7,2 |
Średnia temperatura (°C) | 4,3 | 6,2 | 8,2 | 11.1 | 15,1 | 19,3 | 22,4 | 22 | 18 | 13,4 | 8,2 | 5.2 | 12,8 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 8,6 | 10,9 | 15,4 | 16,9 | 21,4 | 25,8 | 29,3 | 28,9 | 24 | 18,5 | 12,7 | 9,3 | 18,5 |
Opady ( mm ) | 27 | 25 | 24 | 44 | 40 | 28 | 21 | 33 | 46 | 54 | 53 | 31 | 426 |
Schemat klimatyczny | |||||||||||
jot | fa | M | W | M | jot | jot | W | S | O | NIE | re |
8,6 0 27 | 10,9 0,5 25 | 15,4 3 24 | 16,9 5.4 44 | 21,4 8,9 40 | 25,8 12,8 28 | 29,3 15,4 21 | 28,9 15,2 33 | 24 12 46 | 18,5 8,2 54 | 12,7 3,8 53 | 9,3 1,1 31 |
Średnie: • Temp. max i min ° C • Opady mm |
Miasto | Nasłonecznienie (h/rok) |
Deszcz (mm/rok) |
Śnieg (d/rok) |
Burza z piorunami (d / rok) |
Mgła (d / rok) |
---|---|---|---|---|---|
Mediana krajowa | 1852 | 835 | 16 | 25 | 50 |
Forcalquier | 2 755 | 426 | 9 | 32 | 6 |
Paryż | 1,662 | 637 | 12 | 17 | 8 |
Miły | 2724 | 733 | 1 | 27 | 1 |
Strasburg | 1,693 | 665 | 26 | 28 | 51 |
Brześć | 1530 | 1 210 | 7 | 12 | 76 |
bordeaux | 2035 | 944 | 3 | 31 | 69 |
Forcalquier znajduje się na starej drodze krajowej 100 (obecna RD 4100), która łączy Remoulins i Col de Larche . Droga prowadzi z zachodu Mane i na wschód od Niozelles . Oś ta łączy dolinę Durance i autostradę A51 na wschodzie, przez La Brillanne i Vaucluse na zachodzie przez Céreste , a także dolinę Rodanu .
Inna stara droga krajowa, RN 550 (obecna RD 950), łączy miasto Forcalquier z Courthézon przez Banon .
Forcalquier znajduje się jedenaście kilometrów od węzła autostradowego La Brillanne (zjazd 19) znajdującego się na autostradzie A51, która zapewnia szybką komunikację na południe w kierunku Aix-en-Provence i Marsylii oraz na północ w kierunku Gap i Sisteron .
Dostęp drugorzędny zapewnia droga RD 12 na zachód, która łączy się ze starą drogą RN 96 w Lurs oraz droga RD 13, która rozpoczynając od Mane przecina dolinę Largue i prowadzi do Volx. Ta ostatnia pozwala na szybkie połączenie miasta Manosque .
Linie regionalne, sieć Zou !Forcalquier jest obsługiwany przez:
Linia | Ślad |
---|---|
22 | Awinion ↔ Forcalquier / Manosque ↔ Digne-les-Bains |
25 | Marsylia ↔ Manosque ↔ Forcalquier |
Linia | Ślad |
---|---|
F01 | Forcalquier ↔ Manosque |
F3 | Rejs ↔ Forcalquier |
Od zamknięcia stacji Forcalquier , miasto jest obsługiwane przez La Brillanne-Oraison ( SNCF ), oddalone o 12 km . W 2011 r. był obsługiwany przez połączenie TER Marseille-Saint-Charles - Aix-en-Provence - Veynes - Gap - Briançon sześć razy dziennie w tygodniu i cztery razy w niedzielę, w każdą stronę.
Znajduje się na linii Lyon-Perrache-Marseille-Saint-Charles (przez Grenoble) . Ta stacja jest obsługiwana przez autokary LER na linii Avignon TGV ↔ Awinion ↔ Forcalquier ↔ Oraison ↔ Digne. Najbliższa stacja TGV do Forcalquier to Aix-en-Provence TGV , do której można dojechać autobusami LER Forcalquier ↔ Manosque ↔ Aix TGV ↔ Marseille Provence Airport.
Obligacje miękkiePrzez miasto przebiegają dwa długodystansowe szlaki turystyczne . GR 6 ( Sainte-Foy-la-Grande - Saint-Paul-sur-Ubaye szlak ) pochodzi z Limans i idzie w kierunku Fontienne (lub odwrotnie) przekraczania dzielnicy Saint-Marc, przechodzi na poziomie Mourres i idzie w kierunku Clos de Melly. GR 653D ( Sentier de Saint-Jacques-de-Compostelle - Voie Domitienne ) pochodzi z małej wiosce Saint-Pierre de Pierrerue i przecina centrum miasta, przechodząc przez miejsca Bourguet i Saint-Michel, a następnie dołącza Mane .
Przez Forcalquier przebiegają dwie trasy rowerowe: jedna pozwala na zwiedzanie Luberon ( wokół Luberon ) przez Apt , Cavaillon i Manosque, na dystansie 236 kilometrów, a druga na zwiedzanie Pays de Forcalquier i Montagne de Lure ( Pays). de Forcalquier i Montagne de Lure na rowerze ) przez Cruis i Aubenas-les-Alpes , odległość 78 kilometrów.
Żadna z 200 gmin w departamencie nie znajduje się w strefie zerowego ryzyka sejsmicznego. Canton Forcalquier w strefie 1b (niska sejsmicznymi), zgodnie z deterministyczną klasyfikacji 1991, na podstawie historycznych trzęsień ziemi , w strefie 4 (średniego ryzyka), zgodnie z prawdopodobieństwa klasyfikacji EC8 2011 r Forcalquier commune jest narażona na trzy inne naturalne zagrożenia:
Gmina Forcalquier narażona jest również na ryzyko pochodzenia technologicznego, jakim jest przewóz materiałów niebezpiecznych drogami i rurociągami:
Nie do przewidzenia naturalne ryzyko plan zapobiegania istnieje (PPR) dla gminy, ale Dicrim nie istnieje od 2010 roku.
Forcalquier był przedmiotem kilku dekretów dotyczących klęsk żywiołowych: w 1984 , 1990 , 1994 i 2011 w sprawie powodzi i lawin błotnych, osunięć ziemi w 1994 i suszy powodujących ruchy ziemi w 2008 roku . Ucierpiał również z powodu niszczycielskich trzęsień ziemi (patrz tabela poniżej).
Przestarzały | Godzina | Intensywność w gminie ( skala MSK ) | Epicentrum |
---|---|---|---|
14 sierpnia 1708 | 6:15 rano | 6 | Manosque |
19 maja 1866 r | 9:12 | 5,5 | La Motte-du-Caire |
23 lutego 1887 | 05.50 | 6,5 | Imperia-Bussana ( Włochy ) |
14 maja 1913 | 7:17 | 6 | Volx |
8 grudnia 1923 | 22:22 | 4 | Manosque |
18 lipca 1938 r | 00:57 | 4 | Guillestre |
30 listopada 1951 | 6:08 rano | 3 | Chasteuil |
Według Ernesta Nègre , toponim Forcalquier ( in castro Furnocalcario w latach 1018-32, castel de Fornchalcerii około 1103) pochodzi od skojarzenia terminów forn , piec i calquièr , dosłownie „piec wapienny”, ale należy to rozumieć w wyczuwam etymologiczne " wapno pieca " ( calx , wapno; calcarius , wapno, wapno).
Według Jean-Yvesa Royera , który opiera się na starożytnych formach nazwy, Forcalquier oznacza „źródło skały” ( Font Calquier ).
Forcalquier (wyraźny [ f ɔ r k jest k j e ] ) jest wyraźny [ f U ʀ K ɔ w k j e ] w Provence , nazwa miejsce wykresu jest Forcalquier w Provence według konwencjonalnego standardu lub Fourcauquié według normy Mistralian .
Wzgórze Bombardiera, położone bezpośrednio na południe od wzgórza Cytadeli, przypomina o instalacji artylerii przez Giacomo Giolittiego podczas oblężenia w 1481 roku.
Miasto jest czasami nazywane w mediach „miastem czterech królowych” po opublikowaniu w 1973 roku książki Le Pays des Quatre Reines, poświęconej historii Górnej Prowansji, jej obyczajom i zwyczajom. Tytuł odnosi się do czterech córek hrabiego Prowansji Raymonda Berengera IV (lub V) , z których wszystkie poślubiły króla. Jednak nic nie wskazuje na to, że te cztery królowe „nigdy nie przybyły do Forcalquier” .
Pierwsze ślady życia ludzkiego na Forcalquier bieżąco z III -go tysiąclecia pne. AD , to znaczy w okresie neolitu . W 1991 roku campaniform została odkryta w dzielnicy La Fare: kielichy ceramiczne w typowym kształcie dzwonu zostały znalezione w pochówku. W epoce żelaza ludzie osiedlali się na wyżynach, w oppida .
Wraz z kolonizacją rzymską uprzywilejowane są równiny i główne osie komunikacyjne. Domicjan Way , lepiej znany jako Via Domitia , został zbudowany w 118 roku pne i połączy Włochy z Półwyspu Iberyjskiego poprzez Narbonne Galii . Droga ta została zbudowana przez prokonsula Gnaeusa Domitiusa Ahenobarbusa ( Barbe d'Airain ) i przecina obecne terytorium Forcalquier na granicy gmin Niozelles i Villeneuve.
Podczas gdy południowy wschód Galii był krainą Burgundów , król Ostrogotów Teodoryk Wielki podbił region między Durance , Rodanem i Izerą w 510 roku . W związku z tym gmina ponownie na krótko zależy od Włoch, aż do 526 . Rzeczywiście, aby pogodzić się z królem Burgundii Gondemarem III , ostrogocki regent Amalason zwraca mu to terytorium.
Bardzo małe miasto (wieś lub miasto) jest utworzona na VII XX wieku u podnóża wzgórza Forcalquier. Kościół Saint-Promasse i willa rolnicza, Villa Betorrida, istniały w tym czasie wokół starożytnego źródła Dobrej fontanny .
W IX th wieku lub X th stulecia, ważnym Zamek został zbudowany: jest wystarczająco bezpieczny, aby powitać relikwie św Marius (lub Mary) i schronienie Saracenów.
Aglomeracja pojawia się w czarterach po raz pierwszy w 1004 roku ( Forcalchiero ). W 1060 biskup Sisteron Géraud Chevrier nie mógł wejść do swojego miasta po wyborze i schronił się w Forcalquier. Następnie podniósł kościół Najświętszej Marii Panny do rangi konkatedry. Urbain II został tam dalej7 sierpnia 1096, wracając z głoszenia na pierwszą krucjatę .
W połowie średniowiecza Forcalquier było własnością hrabiów Prowansji , która przypadła hrabiemu Foulques Bertrand , który nazwał siebie hrabią de Forcalquier i uczynił z niego swoje główne miasto. W XII -tego wieku, okręg Provence, niepodzielnym posiadania kilku powodów, została podzielona i jedna z trzech partii przyszedł do hrabiny Adelajda , wdowa po hrabiego Urgell, który bierze tytuł hrabiny w 1110 .
W XII -tego wieku, liczy się od Forcalquier uczynić ich miasto stolicą powiatu, który przedłużył źródła Durance obrzeżach Cavaillon , których głównym miasta były Embrun , Gap , Sisteron , Manosque , Pertuis , Apt i Sault . Ten wiek to złoty wiek Pays de Forcalquier, o czym świadczy wiele romańskich budowli w regionie.
W 1209 roku małżeństwo Garsende de Sabran i Alfonsa II z Prowansji przywróciło hrabstwo Forcalquier z powrotem w ręce Prowansji , a Forcalquier stało się jedną z ich rezydencji. Wiosną 1348 r. Czarna Śmierć wywołała zamieszki, w których splądrowano domy Żydów.
Po kryzysie gospodarczym i demograficznej XIV th wieku Forcalquier cierpi fragmenty Charles de Duras i Raymond de Turenne .
Całe następne stulecie naznaczone było poważnymi epidemiami dżumy (w tym Czarną Śmiercią ). Z braku spadkobiercy ostatniego hrabiego Prowansji, króla René , hrabstwo ponownie łączy się z Francją, a tytuł hrabiego Forcalquier noszą hrabiowie Prowansji, a następnie królowie Francji aż do Ludwika XVIII. Zjednoczenie nastąpiło w 1481 r.: Ludwik XI odziedziczył hrabstwo, ale musiał oblegać Forcalquier, który oparł się trzy tygodnie przed upadkiem na21 lipca, a następnie zostaje zwolniony.
Karta GminyGuillaume IV de Forcalquier, mając trudności z konfrontacją z markizem de Provence i hrabią Tuluzy, miasto musiało zapewnić im milicję. Tak więc w zamian Forcalquier otrzymał przywileje i zwolnienia podatkowe, ponieważ26 maja 1206. Prawa te już wzrosła stopniowo rozszerzyliśmy znacznie pod koniec XIV th wieku.
Po zabójstwie królowej Joanny Neapolitańskiej przez Charlesa de Durasa , Prowansja jest w trakcie wojny o sukcesję. Królowa Maria , wdowa po Ludwiku d'Anjou, przyznaje prawa komunalne miastom hrabstwa, aby sfinansować jego wojnę. Forcalquier się włącza23 czerwca 1385. Daje miastu dużą autonomię.
Nie wszyscy wolni ludzie mają prawo do głosowania, ale kolegium elektorów może zgromadzić prawie 75% komendantów straży pożarnej. Wszyscy sprawujący urząd, w szczególności powiernicy (burmistrzowie), są co roku wybierani ponownie, z wykluczeniem prawa po opuszczeniu urzędu.
Karta ta została następnie sprecyzowana, w szczególności w 1452 r., kiedy wolnych mężczyzn zdefiniowano jako obywateli posiadających dwie trzecie swojej własności w Forcalquier i spędzających tam wakacje. Miasto korzysta z trudności finansowych Franciszka I er, aby w 1521 roku wykupić ostatnie prawa feudalne.
Reformacja była wcześnie Forcalquier, ponieważ pierwsze konwersje miały miejsce przed 1512, kiedy pierwszy odbyła wandalizm: oratoria na drogach zostały złamane. W czasie wojen religijnych miasto pozostało w większości katolickie, ale znaczna część ludności nawróciła się na protestantyzm. Pierwszy konsul protestancki został wybrany w 1559 roku iw tym dniu protestanci korzystali z kaplicy Saint-Promasse do sprawowania kultu. Pojawiają się inne zakłócenia, w tym bójki.
Główne zamieszki rozpoczęły się wraz z zabójstwem konsula Antoine'a Amalrica i jego syna na drodze do Aix. W 1561 r. wybuchła epidemia dżumy i zmartwiona około połowa protestantów w mieście schroniła się w Sisteron wLuty 1562. 12 czerwca 1562 rHugenoci rozpoczynają oblężenie i zdobywają miasto. Splądrowali katedrę i kościół Cordeliers. Protestanci szybko opuścili miasto, aby pomóc swoim współwyznawcom w Sisteron, co pozwoliło katolickiej armii zająć miasto i splądrować prywatne domy, w tym katolików. Hugenoci powrócili dopiero z edyktem z Amboise (1563), który dawał im prawo do praktykowania religii i zarezerwował dla nich jedną czwartą rady miejskiej. Zakładają własną szkołę, mają swoje kazania i swój cmentarz. Jednak nowe starcia miały miejsce w 1564 roku, a następnie w roku następnym. W 1567 r. miasto ponownie zajęli hugenotowie, którzy po trzech tygodniach porzucili je na prośbę gminy. Od tego roku do nabożeństwa wykorzystują kościół Kordelierów.
Forcalquier jest jednym z dwóch bezpiecznych miejsc, obok Mérindol , przyznanym edyktem Saint-Germain protestantom z Prowansji. Miasto było jednak oblegane przez tych ostatnich od 1576 r., a następnie w 1580 r. Powrócili do szturmu w 1585 r. Następnie z kolei oblegali je katolicy: książę Épernon w 1587 r., książę Valletty w 1588 r. Tymczasem zaraza powróciła w 1581 r .
Miasto zgadza się z Henrykiem IV w sprawie jego wstąpienia: wysyła wojska do Vinon, aby zmierzyć się z księciem Sabaudii Karolem Emanuelem I, który najpierw próbuje napaść i zostaje odparty. W 1601 Henryk IV kazał zburzyć zamek z ziemią (lub zezwolił na jego zniszczenie). Ostatni militarny epizod wojen religijnych miał miejsce w 1629 roku.
Wspólnota protestancka była tak ważna dla XVII -go wieku i miał świątynię, przez edyktu Nantes (1598). Jednak wszelkiego rodzaju naciski ze strony parlamentu Prowansji i biskupa doprowadziły do jego zniknięcia przed rozpoczęciem osobistych rządów Ludwika XIV (1660).
Po wojnach religijnych Forcalquier zna, podobnie jak reszta Francji, okres zdrowienia w pierwszej połowie XVII wieku, ale traci 2 000 podczas zarazy w 1630 roku . Jest siedzibą senechaussee , co czyni ją stolicą sądowniczą dawnego powiatu.
Ważna miejscowość, Forcalquier, musiała pomieścić wojska ( koszary nie istniały w tym czasie, żołnierze zostali zakwaterowani u miejscowych). To rada miejska rozdziela żołnierzy pomiędzy różnych mieszkańców. Ale w obliczu zwolnień, z których korzystali niektórzy burżua, mieszkańcy miasta powstali i wywołali zamieszki.
Forcalquier jest siedzibą czuwania do czasu Rewolucji Francuskiej .
Zburzenie Bastylii jest mile widziane, to zdarzenie ogłaszając koniec królewską samowolą i, być może, głębszych zmian w organizacji Francji. Zaraz po nadejściu wiadomości kraj ogarnia wielkie zjawisko zbiorowego strachu przed spiskiem arystokratów pragnących odzyskać swoje przywileje. Pogłoski o uzbrojonych oddziałach niszczących wszystko na swojej drodze rozprzestrzeniały się z dużą prędkością, prowokując strajki zbrojne, organizując się milicje i przemoc przeciwko szlachcie. Ten wielki strach , pochodzący z Sisteron i należący do nurtu „strachu przed Mâconnais”, dotarł do Forcalquier i jego regionu.31 lipca 1789 przed rozprzestrzenieniem się na południowy zachód.
Patriotyczne społeczeństwo miasta jest jednym z pierwszych 21 utworzony w Basses-Alpes : jest on związany z klubu jakobinów w Paryżu22 czerwca 1792. Klub Forcalquier organizuje zgromadzenie stowarzyszeń w swoim okręgu w dniu7 kwietnia 1793. W dniu 5 Frimaire Rok III , pełnomocnik na zlecenie Gauthier oczyszcza firmę. W okresie prerii i ventôse od III roku Rewolucji Francuskiej do V roku banda rojalistów, znana jako „królewskie gardła”, sieje kłopoty w mieście i kantonie Oraison, wykupując gminy i bijąc republikanów. 25 marca 1794 r, katedra Notre-Dame du Bourguet zostaje splądrowana, a jej skarb wysłany do odlewni.
Wraz z Rewolucją Forcalquier stało się stolicą dystryktu, a następnie subprefekturą pod Konsulatem . W latach 1806-1813 podprefekt Latourette kazał zburzyć wały, które zastąpiły bulwary i aleje.
Forcalquier było republikańską twierdzą w czasie Drugiej Republiki : to zegarmistrz Escoffier założył pierwszą izbę (republikańskie tajne stowarzyszenie w Prowansji) w 1849 roku, która szybko się rozprzestrzeniła. Bankiety organizowane są w dniu21 stycznia 1850z okazji rocznicy egzekucji Ludwika XVI , skutkującej rozbrojeniem gwardii narodowych Mane i Forcalquier. W 1851 roku Forcalquier znajdował się w centrum oporu przeciwko zamachowi stanu Napoleona III w Basses-Alpes . Sygnał do powstania dają Forcalquiérens na jarmarku Mane,5 grudnia, podprefekt i żandarmi, którzy nie połączyli się razem, zostali uwięzieni. Oddział składający się z 3000 mężczyzn opuścił Forcalquier, aby przejąć kontrolę nad Digne i departamentem. Po klęsce powstania, tych, którzy powstali w obronie republiki, ścigane są surowe represje: 39 mieszkańców Forcalquier zostało postawionych przed komisją mieszaną, większość skazana na deportację do Algierii .
Forcalquier pozostaje ośrodkiem intelektualnym. W 1867 r. powstało Ateneum Literackie. Igrzyska florystyczne w 1872 r. , obchody inauguracji Notre-Dame de Provence w 1875 r. , założenie École des Alpes w 1876 r. oraz międzynarodowe festiwale latynoskie w 1882 r. rozbudziły wielkie nadzieje.
Miasto zostało mocno dotknięte przez I wojnę światową : oprócz ofiar śmiertelnych zabitych przez Niemców, zastrzelono m.in. Forcalquiéraina ; w przeciwieństwie do innych gmin w departamencie w tym samym przypadku, ratusz zawsze odmawiał umieszczenia swojej nazwy na pomniku wojennym .
Na początku 1940 r. w Forcalquier otwarto aneks do Camp des Milles . Armia francuska internowała tam cudzoziemców, głównie intelektualistów niemieckich, podczas gdy byli oni uchodźcami we Francji i antyfaszystami. Są zamknięci w starym więzieniu (obecny budynek Simonette), wśród nich Ferdinand Springer . Ubrani w granatowe mundury , sympatyzują z ludnością, a nawet ze swoimi strażnikami: poeta i wydawca Pierre Seghers był częścią oddziału odpowiedzialnego za inwigilację. 8 czerwca 1944The Armia próbuje uwolnić Forcalquier. Ale Wehrmacht przejął miasto szturmem, zabijając dwunastu. W końcu to alianci uwolnili Forcalquiera dalej19 sierpnia 1944. Miasto jest ozdobione Krzyżem Guerre jako wysokim miejscem ruchu oporu .
Najbardziej słoneczne niebo we Francji pozwala na zainstalowanie obserwatorium Haute-Provence w pobliżu miasta, a dokładniej w Saint-Michel-l'Observatoire . Rozwój hydroelektrowni Durance i utworzenie zbiornika Laye odnowiły witalność kraju, umożliwiając powszechne nawadnianie upraw i bezpieczne zaopatrzenie w wodę pitną.
Życie polityczne Forcalquiera w ostatnich latach charakteryzowała pewna ambiwalencja wyników, często podążająca za trendami krajowymi. Miasto, które przez jakiś czas znajdowało się po prawej stronie , w 2001 roku przeszło z krótkiej przewagi na lewicę po wyborze Christophe'a Castanera ( socjalista ) ponownie wybranego w pierwszej turze w 2008 roku z 64,45% głosów. W rzeczywistości wszystkie wybory lokalne ( wybory kantonalne lub regionalne ) wygrała lewica w ciągu ostatnich dziesięciu lat. I odwrotnie, i nadal zgodnie z wynikami krajowymi, wybory parlamentarne z 2002 r., podobnie jak wybory prezydenckie w 2002 i 2007 r., zostały w dużej mierze wygrane przez prawicę parlamentarną, z wyjątkiem wyborów parlamentarnych z 2007 r., w których Christophe Castaner ( PS ) uzyskał wynik 52,35% wobec 47,65% dla ponownie wybranego kandydata Daniela Spagnou ( UMP ). W 2002 r. wynik Jean-Marie Le Pen (17,05%) był niższy niż Forcalquier, zarówno w stosunku do wyniku krajowego (17,79%), jak i wydziałowego (21,17%). W ten sam sposób wyborcy forcalquiérens śledzili ruch narodowy podczas wyborów europejskich w 2004 r., gdzie lewica nieznacznie wyprzedzała prawicę, ale także podczas referendum dotyczącego traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, w którym zwyciężyło „nie”.
Wyniki wyborów w ForcalquierWybory prezydenckie , wyniki drugiej tury. | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Wybrany | Bity | Udział | ||||
2002 | 82,95% | Jacques Chirac | RPR | 17,05% | Jean-Marie Le Pen | FN | 84,84% |
2007 | 52,76% | Nicolas Sarkozy | UMP | 47,21% | Ségolene Royal | PS | 89,48% |
2012 | 54,22% | François Hollande | PS | 45,78% | Nicolas Sarkozy | UMP | 84,04% |
2017 | 66,73% | Emmanuel Macron | EM | 33,27% | Marine Le Pen | FN | 76,03% |
Wybory parlamentarne , wyniki dwóch najlepszych wyników ostatniego głosowania. | |||||||
Rok | Wybrany | Bity | Udział | ||||
2002 | 59,91% | Daniel Spagnou | UMP | 40,09% | Robert honde | PRG | 68,18% |
2007 | 53,96% | Daniel Spagnou | UMP | 46,04% | Christophe Castaner | PS | 73,36% |
2012 | 54,04% | Christophe Castaner | PS | 45,96% | Jean-Claude Castel | UMP | 66,44% |
2017 | 61,57% | Christophe Castaner | LREM | 38,43% | Leo Walter | BIA | 55,03% |
Wybory europejskie , wyniki dwóch najlepszych wyników. | |||||||
Rok | Lista 1 st | Lista 2 nd | Udział | ||||
2004 | 31,96% | Michel Rocard | PS | 18,84% | Françoise Grossetête | UMP | 48,50% |
2009 | 28,54% | Françoise Grossetête | UMP | 21,46% | Michele Rivasi | EÉ | 48,60% |
2014 | 21,83% | Renaud Muselier | UMP | 21,54% | Jean-Marie Le Pen | FN | 50,05% |
2019 | 21,84% | Nathalie Loiseau | LREM | 20,44% | Jordania bardella | RN | 56,58% |
Wybory regionalne , wyniki dwóch najlepszych wyników. | |||||||
Rok | Lista 1 st | Lista 2 nd | Udział | ||||
2004 | 54,45% | Michel Vauzelle | PS | 32,64% | Renaud Muselier | UMP | 74,33% |
2010 | 59,32% | Michel Vauzelle | PS | 27,99% | Thierry Mariani | UMP | 60,73% |
2015 | 63,89% | Christian Estrosi | LR | 36,11% | Marion Marszałek | FN | 63,79% |
2021 | % | % | % | ||||
Wybory kantonalne , wyniki dwóch najlepszych wyników ostatniego głosowania. | |||||||
Rok | Wybrany | Bity | Udział | ||||
2004 | 55,89% | Jacques Echalon | DVG | 44,11% | Jean-Claude Bauza | UMP | 74,26% |
2011 | 59,23% | Jacques Echalon | DVG | 40,77% | Sylvie Mas | PS | 47,21% |
Wybory resortowe , wyniki dwóch najlepszych wyników ostatniego głosowania. | |||||||
Rok | Wybrany | Bity | Udział | ||||
2015 | % | % | % | ||||
2021 | % | % | % | ||||
Referenda . | |||||||
Rok | Tak (krajowy) | Nie (krajowy) | Udział | ||||
1992 | 53,46% (51,04%) | 46,54% (48,96%) | 71,92% | ||||
2000 | 74,67% (73,21%) | 25,33% (26,79%) | 37,10% | ||||
2005 | 45,32% (45,33%) | 54,68% (54,67%) | 74,33% |
Forcalquier jest kapitał na okręgu i Canton reprezentowanego ogólnym councillor Jacques Echalon ( DVG ), mer Villeneuve . Miasto należy do drugiego okręgu wyborczego Alpes-de-Haute-Provence reprezentowanego przez zastępcę i burmistrza miasta, Christophe Castaner ( EM ). Jedynym senatorem reprezentującym departament i Forcalquier jest Claude Domeizel ( PS ).
Dwudziestu jeden wybranych członków zasiada w radzie miejskiej , z których ośmiu jest zastępcami burmistrza, a sześciu wybranych nosi etykietę UMP .
Gmina była siedzibą sądu rejonowego do31 grudnia 2009ponieważ ten ostatni został przeniesiony do manosque następstwie reformy mapie sądowej z Rachida Dati . Forcalquier jest również dołączony do Tribunal de grande instance i trybunału przemysłowego w Digne-les-Bains , w trybunału handlowego w Manosque i Sąd Apelacyjny w Aix-en-Provence .
Insee przypisuje kod 4 kwietnia 10 088.
W gminie działa miejski ośrodek działań społecznych .
Miasto jest członkiem regionalnego parku przyrodniczego Luberon , społeczności gmin Pays de Forcalquier i Montagne de Lure oraz międzygminnego stowarzyszenia Pays de Haute-Provence . Dwa ostatnie mają siedzibę w Forcalquier w Grand Carré. Wspólnota gmin kraju Forcalquier i góry Lure składa się z trzynastu gmin liczących 9057 mieszkańców, jej przewodniczącym jest Christophe Castaner. Pays de Haute-Provence to międzygminne stowarzyszenie podlegające prawu Voynet , zrzeszające 49 gmin o populacji 68 322 mieszkańców. Obejmuje południowo-zachodnią część Alpes-de-Haute-Provence , płaskowyż Valensole i miasto Vinon-sur-Verdon położone w północno-zachodniej części departamentu Var . Jej prezesem jest socjalistyczny burmistrz z Volx , Jerome Dubois.
Forcalquier jest jednym z nielicznych miast we Francji i na świecie, które całkowicie zakazują wyświetlania reklam w miejscach publicznych. Decyzja ta, oparta na zakazie reklamy w parkach przyrody, została podjęta, pozostawiając jednak okres na demontaż tablic reklamowych znajdujących się na terenie prywatnym.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
sierpień 1944 | Październik 1947 | Paweł Jaubert | SFIO | Przedsiębiorca Radny Generalny Forcalquier |
Październik 1947 | Marzec 1965 | Leon Espariat | SFIO | Nauczyciel |
Marzec 1965 | 27 stycznia 1983 | Claude Delorme | SFIO, a następnie PS |
Radny Generalny Forcalquier Zastępca Przewodniczącego Rady Generalnej Alpes-de-Haute-Provence |
Styczeń 1983 | Marzec 1983 | Pierre Michel | PS | 1 st Wiceprezydent (1953/83) |
Marzec 1983 | Marzec 1989 | Pierre Delmar | RPR |
Forcalquier General Counsel Zastępca 1 st Wiceprezes Rady Ogólnej Alpy Górnej Prowansji |
Marzec 1989 | Czerwiec 1995 | Raymond Franjou | PS | |
Czerwiec 1995 | Marzec 2001 | Pierre Delmar | RPR |
Forcalquier General Counsel Zastępca 1 st Wiceprezes Rady Ogólnej Alpy Górnej Prowansji |
Marzec 2001 | 22 lipca 2017 | Christophe Castaner | PS potem EM / REM | Przewodniczący CC Pays de Forcalquier - Montagne de Lure Radny Regionalny Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże Zastępca Wiceprzewodniczącego Rady Regionalnej Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże Sekretarz Stanu Rzecznik rządu |
22 lipca 2017 | 4 lipca 2020 r. | Gerard Avril | PS | |
4 lipca 2020 r. | W trakcie | David Gehant | LR | Przewodniczący gminy Pays de Forcalquier - Montagne de Lure Radny regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże |
Forcalquier Guastalla Alcalà de Xivert |
Forcalquier jest oficjalnie i tylko partnerem bliźniaczym z:
Ponadto miasto Dolnych Alp nawiązało wymianę kulturalną z:
Miasto jest przyłączone do akademii Aix-Marseille i posiada na swoim terenie:
Od 1 st wrzesień 2017, w ZAE les Chalus otwarta jest szkoła prywatna i bezkontraktowa. Szkoła ta posiada statut prawa stowarzyszeniowego z 1901 roku .
Nazywa się Otwarte Szkoły i otrzymuje uczniów od przedszkola, pierwotnej i wtórnej do góry 3 rd .
Forcalquier ma lokalny szpital o nazwie Saint-Michel, a także laboratorium analiz medycznych. Według magazynu L'Express , szpital Saint-Michel jest jednym z najbezpieczniejszych szpitali we Francji z wynikiem 82,2 na 100 (klasa A) i zajmuje 63 th krajowym i 2 e na poziomie działów. W mieście znajdują się również trzy domy spokojnej starości (Lou Ben Estre, Lou Seren i Saint-Michel).
Jest tam wielu pracowników służby zdrowia: lekarze, dentyści i farmaceuci.
Wiele stowarzyszeń jest reprezentowanych i działa społecznie, w tym Rotary Club , Les Restos du Cœur , Secours Catholique i Secours populaire .
Brygada żandarmerii , stolica gminy, znajduje się w Forcalquier.
Forcalquier jest wyposażony w stadion - stadion Alaina Prieur , kilka hal sportowych i sal gimnastycznych - w szczególności halę COSEC i Léon-Espariat, dojo, basen miejski i kręgielnię, w której odbywają się zawody krajowe.
W mieście działa wiele klubów sportowych. Dzięki temu możliwe jest uprawianie sportów tak różnych jak lekkoatletyka , badminton , koszykówka , bule , francuski boks , kolarstwo , taniec , jazda konna , piłka nożna , gimnastyka , judo , karate , pływanie , turystyka piesza , rugby , narciarstwo , narciarstwo biegowe , tenis i joga .
1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | |
---|---|---|---|---|---|---|
Wszystkie noclegi | 1365 | 1483 | 1750 | 2 101 | 2318 | 2570 |
Główne rezydencje | 990 | 1,136 | 1448 | 1588 | 1,833 | 2045 |
Domy drugorzędne (w tym zakwaterowanie okazjonalne) | 270 | 243 | 200 | 291 | 288 | 338 |
Wolne mieszkania | 105 | 104 | 102 | 222 | 197 | 187 |
Średnia liczba mieszkańców głównych rezydencji | 3,0 | 2,9 | 2,6 | 2,5 | 2,3 | 2.2 |
Rozkład stanów zajętości 2045 głównych rezydencji (co odpowiada 4300 osobom) przedstawiał się w 2006 r. następująco : 2277 właścicieli (1055 domów lub 51,6% ogółu), 1751 najemców (868 domów i 42,5% ogółu). ) i 272 osoby zakwaterowane bezpłatnie (122 mieszkania lub 6,0% całości). Wśród najemców znalazły się dwie kategorie: 713 lokali mieszkalnych (tj. 1334 osób) wynajmowanych pustych bez HLM , 155 mieszkań (417 osób) wynajmowanych pustych typu HLM . Ponadto w 2006 r . gmina posiadała o 252 mieszkania więcej niż w 1999 r. , co oznacza wzrost o 9,8%.
W 2018 roku Forcalquier liczyło 5069 mieszkańców. Z XXI th wieku, rzeczywiste miast spisu z mniej niż 10 000 mieszkańców odbywają się co pięć lat (2009, 2014, 2019, itd. Forcalquier). Od 2004 r. inne dane są szacunkami.
1299 | 1311 | 1315 | 1340 | 1350 | 1433 | 1471 | 1698 | 1716 | 1760 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3,542 | 3675 | 3 795 | 3 795 | 1897 | 810 | 1114 | 2 197 | 2684 | 2,546 |
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 | 1856 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2,547 | 2539 | 2768 | 2 992 | 3036 | 3 022 | 3065 | 3087 | 3 053 | 2 965 |
1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 | 1906 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 956 | 2841 | 2719 | 2717 | 2843 | 3002 | 3 038 | 3018 | 3 023 | 3 034 |
1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 | 1968 | 1975 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3004 | 2,552 | 2,528 | 2,588 | 2535 | 2 262 | 2 609 | 2518 | 2 979 | 3 312 |
1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 782 | 3 993 | 4302 | 4650 | 4640 | - | - | - | - | - |
W 1999 r. 4,1% populacji forcalquiérenne było cudzoziemcami, 14,8% gospodarstw domowych składało się z rodzin niepełnych.
Od 1999 do 2006 roku populacja forcalquiérean wzrosła o 352 mieszkańców, co stanowi wzrost o 7,56%. Ogólny wskaźnik zmian w Forcalquier ludności między 1990 i 1999 wynosił 0,83%. Ta ewolucja jest spowodowana saldem migracji, które osiąga 1,55%, podczas gdy naturalna równowaga wynosi -0,72%. Tę ostatnią wartość tłumaczy fakt, że wskaźnik urodzeń w tym samym okresie osiągnął 10,90 ‰, a śmiertelność była wyższa: 18,10 ‰ .
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,7 | 2,6 | |
10,7 | 16,0 | |
19,0 | 18,6 | |
20,4 | 21,8 | |
17,6 | 14,8 | |
15,9 | 13,7 | |
15,7 | 12,4 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,6 | 1,5 | |
8,5 | 11,5 | |
17,6 | 18,0 | |
21,7 | 21,2 | |
18,2 | 18,2 | |
15,5 | 13,8 | |
18,0 | 15,8 |
W 2010 r. miasto składało się z 53,35% kobiet i 46,65% mężczyzn . 34,10% mieszkańców miało ponad sześćdziesiąt lat, miasto oprócz tego, że jest miejscowością wypoczynkową, jest również, podobnie jak cały region, wysoko oceniane przez emerytów . W Piramida wieku przedstawia odwrócony konstrukcja, z ludźmi ponad sześćdziesięciu istotnie statystycznie przewagę liczebną dzieci i młodzieży . W 2010 r. niecałe 29% populacji było w wieku poniżej trzydziestu lat.
Rachunki gminy za lata 2009-2019 przedstawiają się następująco:
Pozycje | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Produkty operacyjne | 5 978 € | 6 572 € | 6 413 € | 6 748 € | 6 796 € | 6 586 € | 6 690 € | 7 277 € | 6 870 € | 8950 | 7770€ |
Koszty operacyjne | 5 043 € | 5,554 € | 5 731 € | 5 892 € | 5 830 € | 6 031 € | 6 135 | 6 611 € | 6 218 € | 6 481 € | 6 428 € |
Zasoby inwestycyjne | 3 969 € | 2965 € | 2515€ | 2 892 € | 3 971 € | 5 272 € | 2711 € | 1 925 € | 1473 € | 4 931 € | 3 489 € |
Praca Inwestycyjna | 3 539 € | 3 649 € | 2 361 € | 2 347 € | 5 094 € | 3 191 € | 2 552 € | 1 726 € | 2138 € | 4 670 € | 2939 € |
Dług | 4 995 € | 5 076 € | 4 781 € | 5 538 € | 6925 € | 8 671 € | 5 057 € | 7 442 € | 6 804 € | 6159€ | 5 963 € |
Źródło: Ministerstwo Gospodarki i Finansów . |
Pozycje | w tysiącach euro | w euro na mieszkańca | Średnia warstwy |
---|---|---|---|
Podatek mieszkaniowy (w tym THLV): głosowana stawka: 15,93% | 1337 | 264 € | 213 € |
Podatek od nieruchomości wybudowanych: stawka głosowana: 31,58% | 2045 | 404 € | 273€ |
Podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: stawka głosowana: 85,79% | 74 | 15 € | 9 € |
Podatek dodatkowy do podatku od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: stawka głosowana: 0,00% | 0 | 0 zł | 0 zł |
Wkład własności firmy: głosowana stawka: 0,00% | 0 | 0 zł | 0 zł |
Źródło: Ministerstwo Gospodarki i Finansów . |
W 2019 roku dochód z podatków lokalnych pobieranych przez gminę Forcalquier wyniósł 3 185 000 euro na 5067 mieszkańców Forcalquier, czyli średnio 682,74 euro na mieszkańca.
Do tych stawek należy dodać stawki stosowane przez inne społeczności i przez państwo w celu ustalenia kwot płaconych przez podatników.
Całkowita kwota długów gminy wynosi w 2019 r. 5 963 000 EUR na 5067 mieszkańców lub 1 177,00 EUR na mieszkańca, przy średniej stanowej wynoszącej 828,00 EUR.
Kluczowe dane Dochody gospodarstw domowych i ubóstwo w 2018 r.: Mediana dochodów do dyspozycji w 2018 r. na jednostkę spożycia: 19 520 EUR .
W 2009 r. 2754 Forcalquiérens było w wieku od 15 do 64 lat , aktywni pracownicy stanowili 65,9% populacji Forcalquiérens, emeryci stanowili 11,6% Forcalquiérens, 14,5% populacji uznano za innych nieaktywnych zawodowo, a 270 Forcalquiérens było bezrobotnych, co daje bezrobocie stawka 14,9% dla gminy wobec 11,5% dla departamentu w tym samym roku. I wreszcie, populacja studentów stanowiła 8,0% Forcalquiérens.
Rolnictwo | Przemysł | Budowa | Handel | Usługi | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Forcalquier | 3,1% | 8,3% | 5,9% | 41,4% | 41,2% | |
Średnia krajowa | 2,9% | 13,8% | 6,9% | 45,4% | 30,9% | |
Źródła danych: INSEE |
Rolnicy | Rzemieślnicy, handlowcy, liderzy biznesu |
Menedżerowie, zawody intelektualne |
Zawody średniozaawansowane |
Pracowników | Pracownicy | |
---|---|---|---|---|---|---|
Forcalquier | 2,7% | 11,2% | 9,8% | 22,1% | 35,8% | 18,5% |
Średnia krajowa | 1,9% | 6,1% | 16,2% | 25,0% | 28,5% | 22,2% |
Źródła danych: INSEE |
W 31 grudnia 2010Forcalquier posiadał 597 zakładów: 52 zakłady rolnicze, 34 wyspecjalizowane w działalności przemysłowej, 52 w budownictwie, 359 w handlu i 100 związanych z sektorem administracyjnym.
Forcalquier wyróżnia się również w „turystyce przemysłowej i technicznej” wizytą w swojej gorzelni.
W 2011 roku na terenie gminy powstało 67 firm.
Głównymi pracodawcami w mieście są laboratoria BEA z 97 pracownikami, supermarket Intermarché z 40 pracownikami, SITA Sud z 37 pracownikami , Distilleries i Domaines de Provence z 31 pracownikami, lokalna agencja Colas ( BTP ) z 30 pracownikami, Autocars Transporter Brémond zatrudniający 25 pracowników, magazyn materiałów SIMC (dawniej MBA) zatrudniający 22 pracowników oraz supermarket Casino zatrudniający 20 pracowników.
Poniedziałkowy poranny targ wypełnia miejsca Bourguet, Martial-Sicard, Saint-Michel i ulice, które je łączą: żywność, odzież i tekstylia, przedmioty, sprzedawców i producentów, jest to jeden z największych rynków w Alpes-de- Górna Prowansja. Czwartkowy popołudniowy targ na Place du Bourguet jest zarezerwowany dla producentów z regionu.
Od 2010 roku na Place de Verdun powstało centrum profesjonalnej działalności, sklepów i usług oraz powstanie Obserwatorium: dom handlu książkami, zielona wioska (sklep producentów, Biocoop, związek rolników ekologicznych, CPIE), wczesne ośrodek zdrowia dzieci i, w przygotowaniu (2018), mediateka. Ten biegun to partnerstwo pomiędzy społecznościami (gmina, społeczność gmin, wydział) oraz przedsiębiorstwami i profesjonalistami.
Według Pierre Magnan , „Forcalquier był najpiękniejszy kraj na świecie i dzięki Bogu nikt inny niż nas był świadomy” .
MiejscaLes Mourres , położone na północ od miasta Forcalquier, to krajobraz skał wapiennych o marglistej podstawie rozrzedzonej przez erozję: właściwa Mourres, za nią w górę rzeki Petits Mourres, a w dole Mourreisses. Wszystkie te skały rozciągają się na ponad sto metrów. Najwyższe skały osiągają wysokość ponad dwudziestu metrów. Dwadzieścia pięć milionów lat temu, czyli pod koniec oligocenu , miejsce to było podmokłe. Od tego czasu woda całkowicie zniknęła, a krajobraz tworzą cierniste krzewy i opadające dęby . Ponadto na skałach rosną niektóre rośliny. Na miejscu można odkryć skamieniałości: limnea (mięczaki słodkowodne) i planorbes (ślimaki słodkowodne).
Cytadela , którego zarządzanie (cyrkulacja odwiedzających, ochrona pozostaje parku spaceru, połączenie między miastem i cytadeli) zostało powierzone Luberon Regional Park Natural , oferty panorama całej okolicy kraj. W tym miejscu stał niegdyś zamek hrabiów Forcalquier. Jej płaskowyż jest miejscem zarejestrowanym . Dziś znajduje się tam kaplica Notre-Dame de Provence: w stylu rzymsko-bizantyjskim została wzniesiona w latach 1869-1875 z inicjatywy kanonika Terrassona i ozdobiona posągami anielskich muzyków i świętych Prowansji. Na skraju tarasu szczytowego carillon z lat 20-tych składający się z 18 dzwonów pozwala na tradycyjną grę pięściami. Dzwonek: każdą niedzielę o godzinie 11 h 30 , jak również na najważniejszych festiwalach, w tym „Nadalet” na Boże Narodzenie.
Przeanalizowano program rozwoju terenu cytadeli. W tym samym czasie planowana jest wycinka 37 cedrów , wysokich drzew.
Cmentarz jest strona sklasyfikowany wśród najpiękniejszych w Europie: nowy cmentarz, utworzony w 1835 roku, stał się sławny ze względu na jej dolnym tarasie, ozdobione cisów przyciętymi od początku XX th wieku . Są one przycięte do 4 m wysokości, tworząc w ten sposób ściany zieleni wyciętej w łuki, oferujące piękne perspektywy.
Znaczenie licznych pozostałości archeologicznych, obecnych i przypuszczalnych w mieście Forcalquier, skłoniło służby państwowe do wyznaczenia granic ochrony archeologicznej w 5 strefach, w obrębie których muszą wysłane do prefekta regionalnego.
Pre-historiaW dolmeny z Clau-dei-Meli (lub Clos du Meli) są najstarsze zabytki w mieście.
Architektura wojskowaDrzwi Cordeliers The XIV th wieku , jest ostatnią pozostałością z sześciu bramek, które miały miasta. Pozostaje również brama cytadeli, pochodząca z poprzedniego stulecia. Jest to jedyna pozostałość średniowiecznej fortecy, zwanej cytadelą, z wieżą, która wciąż ma dwa sklepione pomieszczenia.
Na szczycie miasta znajdują się również pozostałości zamku biskupiego, wkomponowane w nowsze konstrukcje: podstawy wież, fragmenty murów, część głównego budynku.
Architektura sakralna-Cathedral Notre-Dame-du-Bourguet ( XIII th i XVII th stulecia), znany również jako Matki Boskiej Rynku, w tym nawy, prezbiterium, transeptu i datą dzwonnica z pierwszych lat XIII th i jest pierwsza próba dostosowania sztuki gotyckiej do pays d'oc. Dzwon jest XVI p wieku przejściach, a drugi etap w wieży są XVII p wieku. Dzwon pochodzi z 1609 roku. Wielkie organy, z których pierwsze gry pochodzą z 1627 roku, zaliczane są do zabytków historycznych.
Klasztor Récollets został zainstalowany w 1627 roku w kościele Saint-Pierre, jednej z czterech parafii miasta; nadal możemy odróżnić rzymskie oculus. Przekształcony w więzienie, w 1851 r. zamknięto w nim podprefekta i żandarmów, którzy zebrali się na zamachu Napoleona III .
Klasztor Cordeliers ( XIII th century ), założona prawdopodobnie około 1236 roku , jest jednym z pierwszych fundacji franciszkańskich w Prowansji . Osiedlił się w domu podarowanym przez Raymonda Bérengera V z Prowansji , hrabiego Forcalquier.
Uszkodzony podczas wojen religijnych, później źle utrzymywany, zawalił się i miał tylko dwóch zakonników podczas Rewolucji. Sprzedawany jako własność narodowa , przekształcony w folwark przed odrestaurowaniem w latach 60. Fasada kościoła jest „pochowana” pod budynkiem dawnej poczty. Istnieje jeszcze około gotycki klasztor (początek XIV th century ) przywrócone, wszystkie pomieszczenia klasztorne i wtórnego kaplica XV th century, ossuarium i krypta. Oratorium domy dziewicą i dziecko rzeźbionego drewna z XV -go wieku . Klasztor jest obecnie siedzibą Europejskiego Uniwersytetu Zapachów i Smaków. Jest wpisany do inwentarza uzupełniającego zabytków.
Klasztor Wizytek i jego klasztor , który służył jako kolegium: klasztor i data klasztor z 1634 roku, Saint-Ange kaplica (lub kościół) pochodzi z 1687 r Ma fasadę klasycyzujących, z dwóch zamówień i trójkątnym przyczółkiem, z powodu Marsylski architekt Jean Vallier. Po wycofaniu się zastępuje go Jean Vallon w pozostałej części konstrukcji, sklepionej żebrami i ozdobionej liernes i tierceronami , w stylu gotyckim. Budynki klasztorne przebudowano w 1883 r. na ratusz. W kościele, wymienionym w inwentarzu uzupełniającym zabytków, znajduje się obecnie kino.
Przednia starożytnego tyni (koniec XVI XX wieku) pozostaje: drzwi znajduje się pod niskim łuku, z pozycji środkowej. Na frontonie, który go góruje, widnieje napis zaczerpnięty z Księgi Izajasza: „Co (n) bije na głowę Seig (neur) i wzywa tak (n) nie (m)” . Piękny dwór do prawej skroni ( XVII th wieku) było to, że z dużej rodziny protestanckiej, GASSAUD.
The Priory kościół św Promasse dnia XII th century. Klasztor budynek pochodzi z XIII th century : w północno-wschodniej części, został przekształcony w budynku rolniczego na początku XX th century).
Kościół Matki Boskiej Wniebowziętej, stare katedry XII th wieku ( zabytek ). Pozostaje starego-katedra Saint-Mąż szczątków XII th wieku , dołączył zamku biskupiego (wieża randki biskupa z XIII th wieku).
Kościół świętego Jana , na południowym stoku wzgórza: jest to pierwszy z czterech parafiach Forcalquier XIII th wieku , a odbyła się w Notre-Dame-du-Bourguet z innych parafii w 1415 roku należy do niebieskie penitentów XVII th i XVIII th stulecia. Nie można go datować z całą pewnością. Jest klasyfikowany jako zabytek historyczny.
Matki Bożej Paprocie ma sklepiony apsyda na rowkowane, pochodzący z XVI -tego wieku. Jego dzwon z 1746 r. został ponownie złożony w 2013 r. Jest również nazywany Notre-Dame de Vie.
Pozostałością klasztoru jest kaplica św. Pawła, zbudowana na planie kwadratu .
Kaplica Miłosierdzia z XVII -go wieku, było to, że z klasztoru augustianów, który ustąpił w 1720 roku do szpitala w St. Louis Miłosierdzia.
Św Kaplica XVI th wieku, przebudowany w XVII th i odrestaurowany w 1994 roku przez Przyjaciół kaplicach wiejskich i kaplicach Forcalquier. Wszystko25 kwietnia, kobiety z regionu udały się na pielgrzymkę do kaplicy, worek zawierający jaja jedwabników , aby uzyskać od świętego ochronę przed chorobami.
Kościół św. Jana.
Kaplica św.
Wnętrze kaplicy Notre-Dame de Fougères.
Plac Saint-Michel, położony na starym mieście, słynie z fontanny Saint-Michel , która jest zabytkiem wpisanym na listę zabytków. Ta gotycka fontanna została wzniesiona w 1512 roku. Obecna okrągła misa zastąpiła oryginalną ośmiokątną misę w 1912 roku. Część nad szufladami została przerobiona identycznie w 1976 roku. Podstawa słynie z ciekawych rzeźbionych scen, które reprezentują występki, które św. Michał stara się zmiażdżyć. Jego budowa doprowadziła do operacji planowania prawdziwe miasto: budowa 3 km wodociągu (pierwsze studia w 1492 roku, ukończony w 1511 roku), wieża ciśnień i osadnikach do fontanny, ale także wiercenia ulicę i dwa kwadraty (druga fontanna , znany jako Saint-Pierre, został zastąpiony przez fontannę Joanny d'Arc w 1900 roku).
Hotelu Autane oferuje piękną fasadę (wyjątkowy Raymond Collier), z dwoma dużymi łukami spiczaste ( XIV th wiek) jest zarejestrowany w ewidencji zabytków. Z tego samego okresu pochodzi domostwo Delfina: arkady i bliźniacze zatoki.
Z następnego stulecia zachowały się co najmniej trzy budynki, dom za Hôtel d'Autane, pasaż Roubaud i dom Jeana Reya . W kamieniu wolnym, z wewnętrznym dziedzińcem i spiralnymi schodami, jego elewacje przeprute są szprosowymi oknami. Pozostają drzwi z boazerią w postaci złożonego ręcznika. Należała do XVI -tego wieku Jean Rey, rodziny panów gwoździ. Jej dach jest chroniony wpisem do inwentarza uzupełniającego zabytków.
Hotel Sebastiani, Rue des Cordeliers, pochodzący z XVII th wieku, wyróżnia się narożników ścian ścinania. Otynkowane są belki jej przedsionka, tynkowane są również gzymsy.
Rue Bérenger, prywatny dom ma drzwi z wytłoczonymi i dzielonymi filarami i zwieńczony złamanym frontonem. Sięga XV TH i XVI -tego wieku, powiększony na początku XVII TH , przedsionek ma sufit ozdobiony tynk (Belki powleczona). Dawna podprefektura do 1851 r. służyła wówczas jako więzienie. Znajduje się w inwentarzu uzupełniającym zabytków.
Arnaud Hotel ( XVII th wieku ), dawny kościół ewangelicki (dawniej zreformowany świątynia) jest zarejestrowana w ewidencji zabytków na jego elewacji oraz dachu bocznej ulicy.
Hotel Castellane-Adhémar utrzymany jest w stylu Ludwika XIII . Dawna żandarmeria, za przepierzeniem odkryto tam kominek, którego płaszcz zdobi tynk: dwa pilastry z gzymsami oprawiają wieniec girlandowy, pod fryzem herbowym, wszystkie z lat 1650-1700. dom Tenda, Place Saint-Michel, należący do rodziny Tenda, ma szeroki przodu, XVIII th century.
Kampania jest willa w stylu Clementis Palladio , z końca XVII -tego wieku ; gzyms tynkowanego kominka ozdobiony jest wyciętymi bokami.
Muzeum miejskie (stare meble, stroje prowansalskie, dział archeologii założony w 1919 r.) znajduje się na drugim piętrze ratusza.
Architektura użytkowaWiadukt Latins lub Viou został zbudowany w latach 1882-1887 dla linii kolejowej Apt to Volx i drogi. Brak bezpieczeństwa na budowie doprowadził do zawalenia się rusztowania i śmierci siedmiu pracowników. Wbudowany w zakrzywionej ścieżki, 36 m wysokości , 136 m długości , opiera się na siedem 13 m łuków . Gdy tylko pociąg przestał kursować w 1955 roku , w 1960 dobudowano chodniki. Inauguracja, która zbiegła się ze świętem łacinników, nosi dedykacyjne napisy napisane we wszystkich językach romańskich i różnych dialektach oksytańskich. Niesie też tablicę upamiętniającą wszystkich, którzy tam popełnili samobójstwo .
Most nad Beveron, przez który przebiega droga krajowa 100 , pochodzi z 1902 roku. Zbudowany na niskim łuku, ze sklepieniem spiralnym, ma nachylenie 62 °. Otwarcie skarbca wynosi 16 m ; most ma 5 m szerokości.
Fontanna czterech królowych składa się z obelisku pośrodku basenu i pochodzi z 1832 roku.
Blazon : |
|
---|
Jest to herb rodu barcelońskiego, ponieważ Raymond-Bérenger IV, który w 1217 roku nadał miastu ten herb, był hrabią Barcelony i hrabią Prowansji. Aby odróżnić go od stolicy Aix-en-Provence, ramiona zostały złamane przez usunięcie kumpla (herb Aix-en-Provence nosi złoto z czterema gulami ).
Herb jest wybity hrabiowską koroną i nosi jako herb krzyż oksytański, zwany również krzyżem Forcalquier.
W XII TH ramiona wieku zliczeń Forcalquier (te Bertrand II) składa się z krzyżem Toulouse trzykrotność pommetée. Broń ta znajduje się na monetach hrabstwa Prowansji po jego unii z hrabstwem Forcalquier, a także na pieczęciach hrabiów. Ten krzyż nie jest używany od XIII -go wieku .
W Forcalquier przez cały rok odbywa się kilka wydarzeń kulturalnych i świątecznych:
Ratusz co kwartał wydaje Trait d'Union , magazyn informacyjny dostępny bezpłatnie w wielu przedsiębiorstwach i urzędach. Informuje o wydarzeniach i nadchodzących wydarzeniach, pracach w toku, projektach miejskich, działalności ratusza i jego usługach, nowych biznesach, działaniach stowarzyszeń... Czasami zawiera historyczną, kulturalną lub turystyczną historię życia lokalnego. Dyrektorem publikacji i redakcji jest burmistrz miasta Christophe Castaner .
Lokalna stacja radiowa Radio Zinzine (której można słuchać online) powstała w 1981 roku i nadaje na żywo z Limans (sąsiednie miasto Forcalquier). Zarządza nim spółdzielnia rolnicza Longo Maï .
Na Forcalquier publikowana jest duża liczba lokalnych gazet. Czytelnicy mogą przeczytać m.in. La Provence , Marseillaise , Le Dauphiné libéré oraz tygodnik Friday Haute Provence info .
Gmina znajduje się w basenie emisyjnym TMC Monte Carlo i France 3 Provence Alpes .
Ulice i budynki Forcalquier były kilkakrotnie wykorzystywane jako tło do kręcenia scen do filmów i filmów telewizyjnych :
Forcalquier słynie z aperitifów i likierów, lepiej znanych pod nazwą Distillerie de Provence (założona w 1898 roku ). Obecnie znany jako Distilleries et Domaines de Provence , dom ten produkuje i sprzedaje tradycyjne aperitify i likiery z aromatycznych ziół zbieranych w górach Lure. Te proste, znane i zbierane od średniowiecza, dzięki destylacji zachowują swoje walory. Praktyka ta rozwinęła się w XVII th wieku i XVIII th wieku dzięki zbieraczy i straganiarzy, którzy osiedlili się w chemików i aptekarzy. Przygotowywane przez nich specjalności miały formę drinków lub napojów, które były chwalone za „cnoty oczyszczające, tonizujące, trawienne i aperitifowe lub orzeźwiające” . Etap rozpuszczono w końcu XIX E wieku gdy destylarki specjalizuje się w opracowaniu likierów i aperitifów. Jej sztandarowymi produktami są wina orzechowe, rinquinquin, wino pomarańczowe, genepi , Pastis Henri Bardoin i Bau des Muscats (frizzant).
Gastronomia Fancalquiérenne obejmuje również inne mniej znane specjalności: drobny orkisz, biały nugat, fougasse, a nawet zioła z Prowansji.
Alain Calvet, „ Dolmeny” Clau-deï-Meli, gmina Forcalquier (Alpes de Haute-Provence) ”, Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Prehistorycznego . 1971, tom 68, nr 8. strony 253-254-255
Geografia
Historia
Polityka i administracja
Edukacja
Dziedzictwo cywilne i religijne