protestantyzm
protestantyzm
Do
95 tezy z
Luter na drzwiach
kościoła Wszystkich Świętych w Wittenberdze .
Organizacja
Członkowie |
Ochrzczony |
---|
Efektywny |
800 milionów |
---|
Protestantyzm jest jedną z głównych gałęzi chrześcijaństwa z katolicyzmem i prawosławiem . Szeroko rozumiany protestantyzm to zestaw kościołów, które wyłoniły się z reformacji , według Le Petit Larousse . Z tej perspektywy protestantyzm obejmuje różne ruchy, takie jak luteranie , prezbiterianie , reformowani , metodyści , ewangelicy ( chrzest , zielonoświątkowiec , ewangelicki ruch charyzmatyczny i chrześcijaństwo bezwyznaniowe ). W 2011 roku wszystkie te Kościoły skupiały razem około 37% chrześcijan, czyli 800 milionów protestantów.
Wprowadzenie
Reformacja jest wynikiem odrzucenia orientacji przyjętych przez katolicyzm w średniowieczu (a które zostały ostatecznie potwierdzone przez Rzym na Soborze Trydenckim ). Reformacja została przeprowadzona pod impetem teologów, takich jak Martin Luter , Ulrich Zwingli , Jana Kalwina , Sébastien Castellion , wśród wielu innych. Pierre Valdo , Jan Wiclif , Jan Hus , Lefèvre d'Etaples uważani są za prekursorów reformacji . Za tymi teologami protestantyzm obejmuje bardzo różnorodne nurty teologiczne. W ramach jedynej federacji protestanckiej we Francji istnieje dwadzieścia sześć związków kościelnych, podczas gdy w skali międzynarodowej w Ekumenicznej Radzie Kościołów uczestniczy około trzystu dwudziestu kościołów protestanckich , obok około trzydziestu Kościołów prawosławnych i starokatolickich .
Pochodzenie słowa protestant
To przeciwnicy reformacji jako pierwsi użyli tego żartu w 1529 roku w Niemczech , wyznaczając protestanckich książąt i wolnych miast. Większość książąt-elektorów wybrała reformę Lutra tolerowaną przez Karola V , wybranego przez nich cesarza. Ale w 1529 roku ten żarliwy katolik zmienił zdanie i nakazał bezwarunkowe zgromadzenie się w Kościele rzymskokatolickim . Ogłoszenie tego przepisu prowokuje do odmowy książąt: „protestują oni przed Bogiem [...] jak i przed wszystkimi ludźmi” z odmowy przyjęcia dekretu, który uważają za sprzeczny „z Bogiem, Jego świętym Słowem, [ich] dobre sumienie i zbawienie [ich] duszy”. Przymiotnik ten, przypisywany raczej pejoratywnie, został następnie przyjęty jako rzeczownik przez zwolenników reformacji . Rzeczywiście, definicja (stara lub literacka) tego słowa brzmi: Wyrażać z pewnością, obiecywać z mocą (komuś), że coś jest prawdziwe, że coś istnieje . Twierdząc o pozytywnym znaczeniu tego słowa, protestanci potwierdzają swoją wiarę, wyznają swoją wiarę. Stąd pochodzenie słowa protestant. Zakres tego słowa ogranicza się czasem tylko do nurtów luterańskich i reformowanych , których spójność i jedność została potwierdzona bardzo wcześnie.
Historia
Pochodzenie
Początki protestantyzmu są na ogół datowane 31 października 1517The German augustianów mnich i lekarz boskość Martin Luther publikuje się 95 tez potępiających niedociągnięcia z Kościoła rzymskokatolickiego jako sprzedaż odpustów i potwierdza, że Biblia musi być jedynym organem, na którym spoczywa wiary. Chroniony przez księcia Jean-Frédéric de Saxe (1503-1554) , Luter spalił byka Exsurge Domine , grożąc mu ekskomuniką w 1520 roku .
Rok 1521 jest również uważane za decydujące: w styczniu, Martin Luther, zanim potrawy z Worms , odmawia wycofać, uważając siebie podlegająca w Biblii i jego sumieniem , a nie, że w hierarchii kościelnej i. Ekskomunikowany . Przywołane tutaj po raz pierwszy bezpośrednie odwołanie się do Boga i do indywidualnego sumienia są wyznacznikami protestantyzmu. Wśród idei Lutra, powszechny dostęp do Biblii bez dyskryminacji społecznej i równości między mężczyznami rozbrzmiewało mocno w populacji głównie chłopskiej, do tego stopnia, że na wiosnę 1525 wzruszyli się Bauernkrieg ( wojna chłopów ) w Świętego Cesarstwa Rzymskiego .
Aby szybko położyć kres tej eksplozji przemocy wobec klasy rządzącej, książęta spotkali się na pierwszym sejmie w Speyer w 1526 roku . Zgadzają się na dekret o stanie wyjątkowym i postanawiają, że każdy książę wybiera kult praktykowany w swoim stanie, a przeciwnicy są zmuszani do ucieczki do innego stanu, sprzyjającego ich wierze. Ten confessionalization już zainicjowany pod koniec 1526 roku przez Jean I er Saksonii który zinstytucjonalizowane na luteranizm .
Jednak nieobecny na tym zgromadzeniu utworzonym przez swoich elektorów , Karol V pozostaje wrogo nastawiony do tych postanowień. Oskarżony przez Stolicę Apostolską o wspieranie Lutra Karol V postanawia powstrzymać rozpowszechnianie tez luterańskich. Więc zbiera się w 1529 roku , a jego brat Ferdynand I er sekund Dieta Speyer , w której odrzuca wszelkie ustępstwa poczynione przez książąt chłopom. W ten sposób przywraca kult katolicki i Mszę po łacinie . Ten ostatni zareagował natychmiast pod przywództwem Jana Saksonii, wydając protest. Książęta-sygnatariusze nazywani są „protestantami” , od pochodzenia słowa protestant (patrz wyżej ).
Dyfuzja
Luteranizm rozprzestrzenia się w całej Europie wzdłuż linii towarowych komunikacji z północy. Przyjmuje ją wielu niemieckich książąt, co zmierza w kierunku ich dążenia do niezależności od zewnętrznych sił rządzących Świętym Cesarstwem Rzymskim : Papieża i Cesarza. W rzeczywistości cesarz Karol V zmaga się z Turkami, którzy od upadku Konstantynopola podbijali coraz więcej terytoriów europejskich, a teraz zagrażają wschodowi jego imperium; nie może zatem interweniować przeciwko książętom, którzy stają się protestantami. Luteranizm stał się religią państwową w Szwecji w 1529 roku , a następnie w Danii w 1536 roku . W 1536 r. Jan Kalwin opublikował po łacinie Instytucję religii chrześcijańskiej . W 1545 roku The Sobór Trydencki potwierdził dogmaty i dyscypliny Kościoła katolickiego . Kończy się w 1563 roku .
W XVI TH i XVII -tego wieku, Francja włącza się do wojen religijnych ( 1562 - 98 ), a następnie po okresie tolerancji na mocy edyktu Nantes , coraz delegalizującego protestantyzm związanych z przemocą, niszczenie świątyń, dzieci porwania , zakwaterowanie wojsk , zakaz wykonywania niektórych zawodów i stanowisk, co prowadzi, pomimo zakazu emigracji, do exodusu około dwustu pięćdziesięciu do trzystu tysięcy osób do Niemiec, Szwajcarii , Holandii i Anglii .
W Świętym Cesarstwie Rzymskim kłopoty zakończyły się w 1555 r . pokojem augsburskim , który promulgował zasadę „jeden książę, jedna religia”, a tym samym pozwalał de facto na tolerancję. tylko kilka kilometrów, aby swobodnie z niego korzystać.
Holandia był wyjątkiem od tej reguły, zaburzenia religijne podwajając odrzucenie okiem Flandrii i Holandii przez Habsburgów hiszpańskich . Pokój zainterweniował dopiero w 1648 r. ( traktat z Münster ) pod koniec wojny osiemdziesięcioletniej i ustanowił polityczny i religijny podział Holandii: na południu katolickie Niderlandy hiszpańskie, gdzie protestantyzm jest zakazany, na północy niepodległe Niderlandy, rządzone przez reformowanych i gdzie katolicyzm, luteranizm i menonityzm są ledwo tolerowane.
W Anglii osobiste udogodnienia króla Henryka VIII w sprawach małżeńskich doprowadziły go do zerwania z Rzymem . Zrodzony z tej schizmy, Kościół anglikański początkowo zachowuje wszystkie zewnętrzne aspekty katolicyzmu, ale stopniowo ewoluuje w kierunku protestantyzmu, podczas gdy katolicyzm kontynuuje swoją rozbieżną ewolucję poprzez doktryny ogłoszone po zerwaniu. W Szwajcarii wyodrębniono kantony, największe i najpotężniejsze ( Bazylea , Zurych , Berno ) przechylające się w stronę protestantyzmu. W południowej Europie inkwizycja zdławiła skłonności do luteranizmu . Jedynym godnym uwagi wyjątkiem jest tak zwana społeczność Vaudois heretycka : podczas synodu Chanforan , większość Kościoła Vaudois zdecydowała się przyłączyć do reformacji w 1532 roku . Mimo prześladowań (m.in. masakra trzech tysięcy Vaudois z Luberonu w 1545 r. ) ta niewielka społeczność utrzymywała się w Piemoncie . Protestantyzm doświadczył wówczas światowej ekspansji poprzez ruchy misyjne , które najczęściej towarzyszyły kolonizacji . W przypadku Stanów Zjednoczonych jest on dodatkowo podsycany przez wygnanie religijnych nonkonformistów z Anglii lub innych części Europy: tak więc kwakrzy, a następnie anglikańscy nonkonformiści ( purytanie ) są bardzo wcześnie i bardzo szeroko zakorzenieni w Stanach Zjednoczonych. Nowy Świat , ale tak też jest w przypadku germańskich anabaptystów (niemieckich, szwajcarskich, alzackich ), którzy założyli wspólnoty menonitów i amiszów w Stanach Zjednoczonych.
Rozwój
Dziś protestantyzm jest obecny głównie w Ameryce Północnej , Europie Północnej i Afryce . Jest silnie ugruntowana i rozwija się w Ameryce Południowej i Azji Wschodniej, szczególnie w Chinach (w liczbie) iw Korei Południowej (w procentach). Szacunkowa liczba protestantów na świecie jest dość zmienna, w zależności od tego, czy bierze się pod uwagę tylko protestantów „historyczna” (te sięga Reformacja „Magisterium” z XVI th century : kalwini, reformowany, Presbyterian , luteranie, anglikanie niski kościół , Episkopatu - anglikański nazwa z Anglii -, Metodystyczny - XIX th century , anglikański niezgody - głównie), liczące około trzysta pięćdziesiąt milionów, lub jeden dodaje potomków (baptyści i inne kościoły), ewangeliczne , z „radykalnej reformy” (zawsze w XVI -tego wieku , ale także po), który w 2011 roku , ponad pięćset milionów na całym świecie. Wśród ewangelików na świecie jest około dwustu milionów zielonoświątkowców . Ewangelicy i zielonoświątkowcy (ukazały się na początku XX th wieku i podkreślając „chrzest Ducha Świętego”) są bardzo dynamiczne i stale rozszerza całego świata ( Ameryka Łacińska , Afryka , Azja ...). W ostatnich latach w Ameryce Północnej odrodził się kalwinizm. Czas magazyn w 2009 roku opisany w New kalwinizm jako jeden z „dziesięciu idei zmieniających świat” i jego zwolenników, przede wszystkim jak reformowanych baptystów i południowych baptystów . Dzisiaj Stany Zjednoczone i Korea Południowa to kraje, które wysyłają najwięcej misjonarzy na świat. Wreszcie, Chin kontynentalnych został autonomicznie opracował szczególnie dynamiczny nieprzestrzegania wyznaniowej protestantyzm , częściowo w ramach oficjalnego kościoła i częściowo na zewnątrz , która jest szacowana na około sześćdziesiąt milionów wiernych.
Multitudinistyczne ruchy protestanckie
Według zestawienia liczb podanych przez tradycyjne organizacje protestanckie, w 2014 roku ruch ten skupia 317 milionów ludzi na całym świecie .
Luteranie, reformowani i anglikanie
Od samego początku multitudynistyczne Kościoły historyczne są podzielone na kilka Kościołów zgodnie z trendami teologicznymi lub okolicznościami historycznymi. W tym samym ruchu zwracają się do swoich członków i do społeczeństwa (stąd określenie „multitudinist”). Są to Kościoły Luterańskie (wg Światowej Federacji Luterańskiej ma 75,5 mln członków), Kościoły reformowane ( kalwiński lub Zwinglian ) (wg Światowej Komunii Kościołów Reformowanych liczy 80 mln członków) oraz „ Kościół anglikański (wg. do Wspólnoty Anglikańskiej zrzesza 85 milionów członków).
Metodyzm
John Wesley jest twórcą Metodystów (według Światowej Rady Metodystycznej kościół ma 80 milionów członków). Łącząc powrót do Biblii, modlitwy i zaangażowania społecznego, jest prekursorem ruchów społecznych i ewangelicznych, takich jak Armia powitania , założonej przez Williama Bootha w Anglii pod koniec XIX th century lub Związków młodych mężczyzn chrześcijanie (UCJG, w angielskiej YMCA ), która ma 45 milionów członków na całym świecie. Odmowa predestynacji, wyznanie odpowiedzialności jednostki we własnej wierze.
Liberalne prądy protestanckie
W liberalnych kościoły protestanckie są zazwyczaj dołączone do dialogu religii z kulturą i zrelatywizować pierwsze miejsce Biblii. Sprzyjają dialogowi międzyreligijnemu, pluralizmowi i sekularyzmowi . Krytykują ortodoksyjne regulacje wierzeń i praktyk, aparat kościelny i ich władzę normatywną.
ruchy ewangelickie
Główne ruchy kościołów ewangelickich to baptyści , zielonoświątkowcy , ruch charyzmatyczny , ruch neocharyzmatyczny i bezwyznaniowy chrześcijaństwo .
Ewangelizacja ma swoje korzenie w reformacji w XVI th wieku i ruchach Alarm , który nastąpił. Jej korzenie mają konkretne linki w radykalnej reformacji z XVI -tego wieku i jego koncepcji wyznającego Kościoła .
W 2020 roku Światowy Sojusz Ewangelicki twierdził, że zrzesza ponad 600 milionów ewangelicznych chrześcijan.
Różnice między ewangelicyzmem a protestantyzmem
Główną różnicą między kościołami ewangelickimi a protestanckimi jest doktryna kościoła wyznaniowego, chociaż istnieje szersza "faza ewangeliczna" w protestantyzmie. Kościoły protestanckie mają głównie teologię liberalną,
podczas gdy kościoły ewangelickie mają teologię konserwatywną lub umiarkowaną . Na przykład we Francji kilka wyznań ewangelickich założyło w 2010 r. Narodową Radę Ewangelicznych we Francji (CNEF), która przedstawia się jako wyraźny głos Federacji Protestanckiej Francji .
Podstawowe zasady protestantyzmu
Modernistyczni protestanci wahają się mówić o „doktrynie” lub „religii”. Wolą przekonania, zobowiązania lub wartości. Zawsze wolą zachować przestrzeń do dyskusji i wymiany między wiernymi, zwłaszcza dla ich wyrażania wiary, nawet najbardziej konserwatywnych.
Główne zasady
Łącząc wszystkie wrażliwości, protestanci mają kilka zasadniczych punktów: „ pięć solae ” (dwa pierwsze dotyczą zbawienia).
Człowiek nie może zapracować na swoje zbawienie od
Boga , ale Bóg ofiarowuje mu je za darmo z miłości. Co sprawia, że człowiek też jest w stanie go kochać. Tak więc wartość człowieka zależy tylko od miłości Boga, a nie od jego cech, zasług czy statusu społecznego.
Dar ten składa się z okazji osobistego spotkania z Bogiem przez
Jezusa Chrystusa ( solo Christo , tylko przez Chrystusa). To jest wiara, a nie doktryna czy ludzka praca. Od jednej osoby do drugiej może powstać lub być owocem podróży. Każdy przeżywa to w sposób szczególny, jako odpowiedź na Boże wyznanie miłości.
(W związku z powszechnym kapłaństwem i podstawowym oświeceniem Ducha Świętego)
Uważana za nosiciela słowa Bożego,
Biblia jest zarówno jedynym autorytetem teologicznym, jak i jedynym przewodnikiem po wierze i życiu. Oświeca ją m.in. przepowiadanie sług powołanych przez Kościół i przez niego formowanych (ale głównie przez Ducha Świętego). Poprzez ludzkie świadectwa, które przekazuje, kreśli zasady życia, na których opiera się osobista
odpowiedzialność każdego.
Jezus Chrystus jest jedynym pośrednikiem między Bogiem a ludzkością.
Jest tylko Bóg, który jest święty, boski lub absolutny. Tak więc żadne ludzkie przedsięwzięcie nie może twierdzić, że ma charakter absolutny, niematerialny lub uniwersalny, łącznie z teologią. Co więcej, wychodząc od zasady, że Bóg dał ludziom wolność, protestanci generalnie opowiadają się za systemem społecznym, który szanuje pluralizm i wolności.
- " Ecclesia semper reformanda («Kościół musi się nieustannie reformować»)
Instytucje kościelne to rzeczywistość ludzka. Są sekundy. „Mogą się mylić” — powiedział Luter. Dlatego Kościoły muszą stale krytycznie przyglądać się własnemu funkcjonowaniu i własnej doktrynie, poczynając od czytania
Biblii , po lekturę oświeconą przez Ducha. I odwrotnie, katoliccy chrześcijanie uważają, że Kościół musi nas wyraźnie kierować. Pewność ta może w pewnych przypadkach sięgać do
dogmatu (prawdy, której nie można zaprzeczyć), ogłoszonej przez sobór lub przez
papieża na mocy „
nieomylności papieskiej ”.
Zasada
reformacji protestanckiej , którą Luter uważa za centralną, zgodnie z którą każdy ochrzczony jest „prorokiem, kapłanem i królem” pod wyłącznym panowaniem Chrystusa. Ta koncepcja niszczy zasady hierarchii w Kościele. Każdy ochrzczony ma równe miejsce, w tym
ministrowie (którego częścią są
pastorzy ). Wywodząc się ze studiów teologicznych i uznanych przez Kościół, służą wspólnocie w głoszeniu Słowa Bożego (przepowiadanie i sakramenty) oraz w poszczególnych misjach, które z tego wynikają. Kobiety mają dostęp do posług niektórych kościołów protestanckich, które ewoluowały w zależności od krajów i czasów.
Praktyki i wierzenia protestanckie
Doktryna protestancka opiera się wyłącznie na tekstach świętych, czyli Biblii , składającej się jedynie ze Starego i Nowego Testamentu . W deuterokanoniczne książki zostały uznane przez reformatorów jako interesujące, ale nie z założycieli wiary i nie są już drukowane w protestanckiej Biblii z XIX th wieku. Jednak nadal znajdujemy apokryfy w Bibliach Luterańskich. Dlatego protestant wierzy w zmartwychwstanie i życie wieczne . Podobnie jak w przypadku wszystkich wyznań chrześcijańskich, zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa i wynikające z niego zbawienie można postrzegać jako rdzeń wiary. Główne praktyki są wspólne z praktykami Kościoła katolickiego (modlitwy, czytanie Biblii, niedzielne nabożeństwa i uczestnictwo w Eucharystii zwanej sakramentem ).
Protestanci wierzą, podobnie jak inni chrześcijanie, w Boga stwórcę i uczestniczą, wśród protestantów lub w ramach inicjatyw ekumenicznych , w działaniach na rzecz ochrony stworzenia .
Chrzest i sakrament są tylko dwa sakramenty wśród protestantów, którzy zakładają, że zgodnie ze świadectwem Pisma, tylko te dwa akty zostały ustanowione przez Jezusa Chrystusa . W niektórych kościołach protestanckich, zwłaszcza ewangelickich , chrzest udzielany jest tylko w wieku dorosłym, podczas gdy inne pozostawiają wybór i dość szeroko praktykują chrzest niemowląt.
Potwierdzenia oznacza, że ceremonia kończy edukację religijną katechumenów , zwykle nastolatki lat 14 do 15 lat. Dość zbliżony do wyznania wiary sprawowanego wśród katolików , nie jest jednak sakramentem, ale potwierdza śluby chrztu i oznacza dopuszczenie bierzmowania do Wieczerzy Pańskiej i przejście do dorosłego życia wiary.
Małżeństwo jest boskie błogosławieństwo ludzkiej miłości, choć protestantyzm nie zachęca praktykę rozwodu, pomysł, że rozwód może być lepiej, aby stać się bardzo trudne życie małżeńskie jest akceptowana przez większość protestantów; możliwe jest ponowne małżeństwo osób rozwiedzionych.
Kult na pogrzebie jest na wsparcie rodziny i przyjaciół, że koncentruje się na głoszeniu Ewangelii i obietnicę zmartwychwstania . Zmarłego chowa się po prostu, z szacunkiem: czytanie fragmentu Biblii i modlitwy w intencji rodzin. Nie ma ceremonii za zmarłych typu mszy rocznicowej. Sekcja zwłok , pobranie narządów i kremacja są na ogół dozwolone.
Imprezy i spotkania
Protestanci obchodzą Boże Narodzenie , Niedzielę Palmową , Wielkanoc (obchodzą Wielki Czwartek i Wielki Piątek, ale bez procesji i drogi krzyżowej ), Wniebowstąpienia i Pięćdziesiątnicy . W historycznych Kościołach europejskich, oprócz świąt chrześcijańskich (określanych w Biblii Jezusowi Chrystusowi ), czasami celebrujemy:
Różnice z Kościołem katolickim
Pomimo wielu punktów wspólnych między katolicyzmem a protestantyzmem, zarówno wynikające z zachodniego oddziału z chrześcijaństwem , a mimo zbliżenia doktrynalnego uzyskanej poprzez dialog ekumeniczny , na przykład przez Groupe des Dombes , istnieje wiele różnic między protestanckiego wyznania i kultu katolickiego.
- Protestanci odwołują się jedynie do Biblii jako źródła doktryny ( sola scriptura ). Podważają w szczególności tradycję , inne dogmatyczne źródło katolicyzmu [dogmat: „Punkt doktryny ustanowiony lub uznany za fundamentalną, niepodważalną prawdę”; Protestanci nie mają dogmatów, ponieważ cała doktryna jest dla nich rewidowana.]. Protestanci kładą nacisk na rolę Ducha Świętego w dostępie do prawdziwego zrozumienia znaczenia biblijnego przesłania. Często są głęboko zszokowani promulgowaniem przez Kościół rzymskokatolicki nowych dogmatów, takich jak o Niepokalanym Poczęciu ( 1854 ), Papieskiej Nieomylności ( 1870 ) czy Wniebowzięciu Maryi ( 1950 ), które utożsamiają z rodzajem ciągłego objawienia. niezgodny z ewangelią .
- Protestanci nie przyznają swojemu duchowieństwu szczególnej roli kapłanów . W pastorzy są doradcy i teologów uniwersyteckich, których rola polega na wierzących kolejowych, aby pokazać im kierunek do naśladowania. Przewodniczą oni nabożeństwu i udzielają sakramentu, ale po formalizacji przez Kościół ze względu na porządek i dyscyplinę, świeccy mogą doskonale czynić to samo, włączając w to nauczanie z wykształceniem teologicznym. To wszyscy wierzący są obdarzeni kapłaństwem (doktryna zwana kapłaństwem powszechnym , oparta w szczególności na tekstach od Listu do Hebrajczyków ). W Kościele katolickim kapłan wypowiadając w spowiedzi słowa rozgrzeszenia skutecznie udziela Bożego przebaczenia, proboszcz ogranicza się do przypominania podczas liturgii obietnicy przebaczenia nabytej „tym, którzy się nawracają i wierzą”; reszta odbywa się bezpośrednio między wierzącym a Bogiem (wyjątek: anglikanie używają słowa kapłan, nie używając jednak znaczenia katolickiego).
- Protestanci nie uznają autorytetu papieża ani kardynałów . Ze względów historycznych istnieje wiele niezrzeszonych wspólnot protestanckich. Kościoły protestanckie są zorganizowane albo wokół biskupów zwanych niekiedy inspektorami kościelnymi (według znaczenia greckiego słowa episkopos ), chodzi wtedy o system episkopalny (przypadek luteranów , anglikanów i niektórych metodystów ), albo wokół soborów suwerennych prezbiterów, parafie dobrowolnie przystępujące do związków kościołów kierowanych przez rodzaj zgromadzenia ogólnego zwanego synodem, jest to zatem kwestia systemu synodalnego prezbiteriańskiego (zwłaszcza przypadek kościołów reformowanych ). Te związki, które są ograniczone do poziomu krajowego, są zgrupowane razem przez posłuszeństwo (luterańskie, reformowane, anglikańskie, baptystyczne, metodystyczne itp.) w ramach międzynarodowych federacji, które same są ogólnie stowarzyszone ze Światową Radą Kościołów (WCC).
- Protestanci uznają tylko dwa sakramenty ( chrzest i Eucharystia lub Komunia Święta ) wobec siedmiu spośród katolików (chrzest, Eucharystia, bierzmowanie , pojednanie , małżeństwo , święcenia i namaszczenie chorych ). Niektóre z tych obrzędów istnieją jednak w mniejszym stopniu: konfirmacja , wyznanie grzechów albo zbiorowo podczas nabożeństwa, albo osobiście w tajemnicy modlitwy, ale nigdy przed uszu na sposób katolicki; Protestanci nie mają zatem sakramentu pojednania (dialogu z księdzem), a proboszcz nie ma władzy odpuszczania grzechów. Wyświęcenia ( proboszczów luterańskich ) lub uznanie posług ( proboszczów reformowanych ) zastępują wyświęcanie księży, ale są od nich bardzo dalekie w formie i podstawie teologicznej, kwestia kapłaństwa pozostaje w gruncie rzeczy wielką różnicą między katolikami. i protestanckie koncepcje Kościoła. Mniej święte małżeństwo protestanckie może zostać zerwane, a kościoły protestanckie na ogół zgadzają się na celebrowanie powtórnych małżeństw.
- Szczególnie złożona jest tak zwana kwestia rzeczywistej obecności Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy . Protestanci nie wierzą w przeistoczenie , katolicką doktrynę, która potwierdza przekształcenie substancji dwóch rodzajów komunii w prawdziwe ciało i prawdziwą krew Chrystusa podczas Eucharystii . Większość protestantów wierzy w rzeczywistą obecność Jezusa w duchowy sposób w zgromadzeniu podczas Ostatniej Wieczerzy : Ostatnia Wieczerza nie jest zatem zredukowana do symbolu. Taka pozycja również istnieje, ale pozostaje w mniejszości. Próbując zjednoczyć przeciwieństwa, stanowisko Lutra było „ konsubstancjacją ”, doktryną zaczerpniętą z idei Wilhelma Ockhama i Dunsa Szkota . Wspólnota z Taizé znalazła ze swej strony sformułowania, które pasowałyby do wszystkich Kościołów chrześcijańskich , mówiąc o „pamiątce ofiarnej”.
- Koncepcje czyśćca (miejsce cierpienia, do którego człowiek przystępuje po śmierci, aby się odkupić i oczyścić z grzechów przed osiągnięciem raju ), kanonizacji (praktyka katolicka, ale także prawosławna, przez którą mężczyzna lub kobieta są uznawani za świętych lub świętych) i odpustu (wtedy katolik mógł zapłacić Papieżowi pewną sumę pieniędzy w zamian za przebaczenie jego grzechów, dziś jest to przede wszystkim przebaczenie udzielane przez Papieża na większe święta, np. Odpusty bożonarodzeniowe zupełne lub przy innych okazjach po prostu nie istnieją. Pojęcie „ święty ”: łacińskie pochodzenie tego słowa: sanctus : święty, tutaj w podwójnym znaczeniu „powołany” (przez chrzest) i „wybrany” (przez Boga na Sądzie Ostatecznym ), co oznacza „oddzielony”. Nie ma zatem na ziemi elity złożonej z chrześcijan, która byłaby wzorem wobec społeczności.
- Ekskomunika (praktyka przez którą papież wyklucza ktoś z kościoła i zostały czasowo lub trwale uniemożliwia przyjmowanie sakramentów) są w zasadzie również wśród protestantów. Byłoby ogłaszane albo przez biskupa (organizacja Kościoła według systemu episkopalnego ), albo przez sobór kapłański (system prezbiteriańsko-synodalny ), ale generalnie wyszedł z użycia (z wyjątkiem niektórych ewangelików, gdzie odgrywa nawet rolę rola utrzymania spójności społeczności Amiszów , gdzie ekskomunikowany jest ipso facto wykluczony ze społeczności na poziomie społecznym).
- Fundamentaliści i fundamentalistyczni protestanci (nie liberałowie) trzymają się dziewiczego narodzenia Jezusa i umieszczają Maryję wśród uprzywilejowanych świadków w taki sam sposób, jak uczniowie Chrystusa . Z drugiej strony nie wierzą w Jego Niepokalane Poczęcie , uważając, że nie ma ono podstaw biblijnych . Poczyniono postępy ekumeniczne dotyczące miejsca Maryi wśród protestantów – które, jak można sądzić, zostało szczególnie zmniejszone w czystej reakcji przeciwko katolicyzmowi, na przykład przez Grupę Dombes lub przez protestanckiego teologa France Quéré .
- Protestanci w swoich modlitwach nie wzywają wstawienników, takich jak Maryja czy święci. Według nich wierzący ponosi wyłączną odpowiedzialność przed Bogiem i nie może prowadzić z Nim dialogu przez pośredników. Wierzą, że Jezus jest jedynym pośrednikiem między Bogiem Ojcem a nimi samym. Nie wierzą w użyteczność katolickiej praktyki spowiedzi (patrz akapit powyżej dotyczący kapłaństwa). Z tego powodu protestanci wierzą, że Bóg im przebacza, o ile indywidualnie wyznają i żałują swoich grzechów sercem przed Bogiem.
- Do pastorów protestanckich mają prawo do zawarcia małżeństwa (patrz artykuł na temat celibatu kapłańskiego ), wszyscy reformatorzy XVI -tego wieku podkreślali wartość teologiczną małżeństwie duchownych; a kobiety regularnie służą.
- Protestantyzm ma znacznie mniej obrzędów niż inne gałęzie chrześcijaństwa. Na przykład protestanci nie praktykują znaku krzyża i nie używają święconej wody, ponieważ uważają to za przesądy.
- Przynależność do Kościoła konkretyzuje się wśród protestantów przez wyznanie wiary, a nie przez preferowany przez katolików udział w obrzędach sakramentalnych.
- Nie ma ceremonii za zmarłych typu mszy rocznicowej.
- Protestanci nie rozróżniają kultu latrii od kultu dulii , na ogół nie posiadają posągów ani pobożnych wizerunków, uznając kult obrazów za bałwochwalstwo. Wśród protestantów krzyż Jezusa jest pusty, co oznacza, że Jezus zmartwychwstał, podczas gdy wśród katolików Jezus jest reprezentowany na krzyżu.
- W Kościele katolickim kapłan przewodniczy zorganizowanej Mszy św., podczas gdy w Kościele protestanckim pastor głosi to, czym chce się podzielić.
Socjologiczny wpływ protestantyzmu
Edukacja
Protestantyzm, propagator czytelnictwa - ponieważ wszyscy tam zachęcają do czytania Biblii - zawsze pasjonował się nauczaniem. Oto, co wymownie opisał Jean Jaurès w 1911 r .: „To była reformacja, która z pasją podchodziła do edukacji ludzi… Chciała, aby każdy człowiek umieł czytać i jaką książkę? Ten, z którego sama czerpała życie. " Wśród wielkich pedagogów protestanckich, jeden znajdzie Friedrich Fröbel , wynalazca przedszkola , które staną się przedszkole (opracowanej we Francji przez protestanckich Pauline Kergomard ) lub pastor Jean-Frédéric Oberlin , którzy będą ćwiczyć naukę popularną w jego ubogiej parafii z Ban-de-la-Roche .
Wpływ protestantyzmu na edukację jest szczególnie silny we Francji, w III e Republice , gdzie Jules Ferry ma wokół siebie kilka osobistości protestanckich. W szczególności Ferdinand Buisson (który zaprojektował główne przepisy Szkoła 1881 - 1885 i stworzył École Normale Supérieure de Saint-Cloud i Fontenay-aux-Roses ), Félix Pecaut i Jules Steeg .
Edukacja kobiet również wiele zawdzięcza protestantyzmowi, Madame Jules Favre jest twórcą École Normale Supérieure dla młodych dziewcząt w Sèvres i inspiracją dla pedagogiki całego pokolenia nauczycieli. W 1885 r. licea dla dziewcząt liczyły 22% protestanckich uczennic, 10% protestanckich nauczycieli i 25% kierowników protestanckich placówek.
Życie ekonomiczne
Max Weber podkreślił w „Etyce protestanckiej i duchu kapitalizmu ” wyjątkowy wkład protestantyzmu w tworzenie kultury sprzyjającej wolności przedsiębiorczości i kapitalizmu , kultury, która obecnie narzuca się na całym świecie. Weber szczególnie podkreśla rolę kalwinów i purytan, charakteryzującą się ascetyzmem, który prowadzi do gromadzenia, a tym samym do tworzenia kapitału. Dzięki temu działalność przemysłowa, handlowa i bankowa prowadzona przez protestantów z biegiem czasu rozwijała się pomyślnie. Przemyślane sojusze między rodzinami protestanckimi umożliwiły również konsolidację i dywersyfikację tej działalności gospodarczej. Wiele francuskich firm, wciąż działających, zostało w ten sposób stworzonych przez protestantów i pozostaje prawdziwymi sukcesami.
Tezę tę jednak kwestionuje w swojej książce Fernand Braudel.
protestancka akcja społeczna i diakonia
Diakonia , obsługa do najsłabszych lub najuboższych, było pochodzenie Kościoła . Dla protestantów diakonia jest rzeczywiście częścią powołania Kościoła, podobnie jak głoszenie Ewangelii, chociaż sekularyzm doprowadził we Francji do powstania odrębnych stowarzyszeń i stowarzyszeń religijnych lub fundacji o charakterze społecznym, medyczno-społecznym lub zdrowotnym.
W 2007 roku Olivier Brès, prezes Protestanckiej Federacji Wzajemnej Pomocy (FEP), wyróżnił dwa główne rodzaje działalności:
w. Lokalne stowarzyszenia wzajemnej pomocy lub diakonaty. W każdym Kościele lokalnym jest prawie jeden diakonat, z zajęciami słuchania, dystrybucją żywności, przebieralniami, mniej lub bardziej precyzyjnym towarzyszeniem osobom odizolowanym (poza kościołem lub w Kościele), ale także finansowaniem i wsparciem dla akcji solidarności z Południem ( stowarzyszenia lub kościoły) zgodnie ze spotkaniami i interesami członków Wzajemnej Pomocy. Odpowiada to tysiącom wolontariuszy, którzy często współpracują w swoich działaniach z innymi stowarzyszeniami charytatywnymi (świeccy, katolicy itp.).
b. Stowarzyszenia członkowskie Protestanckiej Federacji Wzajemnej Pomocy (FEP), czyli około dwustu stowarzyszeń lub fundacji zaangażowanych w kilka sektorów:
- zdrowie, z niektórymi szpitalami i domami opieki i szkołami pielęgniarskimi
- osoby starsze z prawie 80 domami spokojnej starości i niektórymi usługami domowymi,
- osoby niepełnosprawne, często z dużymi stowarzyszeniami zarządzającymi kilkoma placówkami i rozwijającymi nowe struktury, w kontekście niedoborów krajowych,
- sektor społeczny, który ma tendencję do rozwoju, ze strukturami wsparcia, zakwaterowaniem, dostępem do mieszkań dla osób w sytuacjach wykluczenia,
- organizacje szkoleniowe, ośrodki młodzieżowe, ośrodki społeczne itp.
Stowarzyszenia te skupiają tysiące administratorów, wolontariuszy i pracowników.
Poniżej kilka przykładów dzieł pochodzenia protestanckiego.
Fundacja Johna-Bosta
Fundacja Johna-Bosta, utworzona w 1848 roku przez pastora Johna Bosta , jest protestancką instytucją zdrowotną i medyczno-społeczną, uznaną za użyteczności publicznej , której siedziba znajduje się w La Force koło Bergerac . Przyjmuje, leczy i wspiera ponad tysiąc osób (dzieci, młodzież, dorośli i seniorzy) z zaburzeniami psychicznymi oraz niepełnosprawnością fizyczną i/lub umysłową, których stan wymaga przystosowanego życia społecznego, a także niesamodzielne osoby starsze. Instytucja składa się z placówek lub usług medycznych i medyczno-socjalnych rozmieszczonych w kilku regionach: Nouvelle-Aquitaine , Occitanie , Île-de-France i Normandii . Zgodnie z życzeniem pastora Johna Bosta, mieszkańcy są mile widziani w środowisku „bez ścian i płotów”, mając nadzieję na zapewnienie dobrej jakości życia.
Fundacja Bagatelle
Tworząc Protestanckie Centrum Zdrowia w Bordeaux w 1863 r. (uznane za użyteczności publicznej w 1867 r. ), kościoły protestanckie miasta stworzyły dzieło, którego modernizm nadal istnieje w dzisiejszym modelu zdrowia i społeczeństwa. W 1920 roku doktor Anna Hamilton stworzyła na terenie Bagatelle w Talence szpital-szkołę znacznie wyprzedzającą swoje czasy i założyła pierwszą szkołę pielęgniarską według zasad Florence Nightingale, która zrewolucjonizowała pielęgniarstwo. Obecnie Fundacja Bagatelle zarządza i prowadzi dziesięć placówek w Żyrondzie, w szczególności szpital ogólny (MCO), prywatny, bardzo nowoczesny (z delegacją służb publicznych), z 250 łóżkami oraz szpital domowy (HAD), z 200 łóżkami. numer 1 w regionie Akwitanii .
Armia Zbawienia
Cześć armii urodzony w rewolucji przemysłowej w końcu XIX -tego wieku. Została stworzona w 1878 roku przez angielskiego pastora metodystów Williama Bootha , zgorszonego widokiem pracujących tłumów, które tłoczą się w biednych dzielnicach wschodniego Londynu. Dla niego zmiana zachodzi w każdym człowieku. Postęp społeczny, polityczny i ekonomiczny musi wynikać z głębokiej wewnętrznej przemiany człowieka pojednanego z sobą mocą Ewangelii. William Booth uważa też, że przed rozmową z kimś o religii musimy mu zaoferować godne warunki życia, stąd społeczna inwestycja ruchu salwacjonistycznego i jego motto z trzema literami „S”: „zupa, mydło, cześć”.
Przyjaciele Warsztatu
Pod koniec lat 50-tych wychowawczyni Anne Sommermeyer odnotowała ubóstwo rodzin z niepełnosprawnymi dziećmi, które de facto były wykluczone z tradycyjnego systemu szkolnego i mało wspierane przez Ubezpieczenie Społeczne . Oburzona zaczyna od przyjęcia kilkorga dzieci do swojego domu, aby rodzice mogli odpocząć i przespać kilka nocy. W 1957 roku otworzyła przedszkole dla umysłowo upośledzonych w małym domu o powierzchni 18 m 2 , który młoda społeczność protestancka ( menonicka ) właśnie wzniosła pośród sadów w Châtenay-Malabry . W 1961 roku stworzyła zajęcia dzienne dla młodych osób niepełnosprawnych w ramach Centre d'Aide par le Travail (CAT) "l'Atelier", a następnie Centre d'Initiation au Travail et aux Loisirs (CITL). . Aby sprostać rosnącym wymaganiom rodzin, w porozumieniu z władzami publicznymi stopniowo powstaną inne placówki i usługi. Potrzeba zbiorowego zakwaterowania doprowadziła najpierw stowarzyszenie do utworzenia dwóch ośrodków zakwaterowania. W ciągu 50 lat Stowarzyszenie otworzyło około sześćdziesięciu placówek i usług, od CAT po IME ( Instytut Medyczno-edukacyjny ). Ma około 2600 beneficjentów i 1550 pracowników. W 2011 roku Stowarzyszenie przekształciło się w Fondation des Amis de l'Atelier , uznaną za organizację użyteczności publicznej.
La Cimade
Utworzony w wrzesień 1939za namową protestanckiej teolog Suzanne de Dietrich , aby przyjść z pomocą ludności alzackiej i lotaryńskiej ewakuowanej na południe Francji z powodu przystąpienia do wojny z Niemcami , akcja z Cimade akronim ruchów Inter wśród ewakuowanych , szybko rozszerzona na uchodźców wszelkiego pochodzenia ( Cyganów , komunistów , Niemców uciekających przed nazizmem , Żydów itp.). Często nagłaśniana przez swoje działania na rzecz migrantów i uchodźców , Cimade prowadzi również działania w terenie dzięki około 2000 wolontariuszy : pomoc prawna dla cudzoziemców w administracyjnych ośrodkach detencyjnych, zarządzanie placówkami opieki zdrowotnej i społecznej, szkolenia i adaptacje językowe. cudzoziemców w regionalnych infoliniach, akcjach solidarności międzynarodowej, interwencjach w więzieniach i aresztach.
Szpital im. Alberta Schweitzera
Prawdziwy prekursor medycznej pomocy humanitarnej , pastor i lekarz pochodzenia alzackiego Albert Schweitzer , założył w 1913 roku w Lambaréné ( Gabon ) szpital przeznaczony do leczenia chorych z regionu, ale także do badania chorób tropikalnych w celu ich leczenia . i lepiej je traktuj. W 1930 roku Albert Schweitzer założył w Strasburgu stowarzyszenie wspierające. W 1974 r. powołano fundację Albert-Schweitzer na prawie gabońskim do zarządzania szpitalem. Dzięki licznym podparciom szpital będzie stale modernizowany. Powstaje pracownia biologiczno-bakteriologiczna, pracownia radiologii, sala operacyjna, przychodnia stomatologiczna, pawilon pediatryczny, pawilon chorób wewnętrznych, szkoły. Podejmowany jest duży wysiłek w celu wyszkolenia personelu medycznego i paramedycznego z Afryki.
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża (MKCK) jest najstarszą istniejącą międzynarodową organizacją humanitarną. Został utworzony w 1863 roku przez grupę pięciu protestanckich obywateli Genewy , w tym Henri Dunanta ( Pokojowa Nagroda Nobla w 1901 ) i generała Dufoura . Zgodnie ze statutem Czerwony Krzyż jest dobrowolną i bezinteresowną instytucją pomocową, której misją jest jak najściślejsze działanie wobec osób dotkniętych konfliktami zbrojnymi i jak najlepsze zaspokajanie ich potrzeb. MKCK, który nadal ma swoją siedzibę w Genewie , w Szwajcarii , zatrudnia około 11.000 osób w 80 krajach na całym świecie ( 2013 ). Działania MKCK zostały nagrodzone trzema Pokojowymi Nagrodami Nobla ( 1917 , 1944 i 1963 ).
muzyka protestancka
Muzyka odgrywa fundamentalną rolę w kościołach protestanckich. W początkach XVI -tego wieku, muzyka była śpiewana w języku łacińskim chóru zakonnego. Reformatorzy chcieli szantażować wszystkich wiernych, w tym kobiety. Luterański Kościół zachował instrumentów muzycznych i chórów zawodowych, które pozwoliły bardzo bogatą produkcję muzyczną XVII th i XVIII -tego wieku. Do najsłynniejszych kompozytorów należą Heinrich Schütz , Johann Sebastian Bach i Georg Friedrich Handel . Ewangelia jest duchowym piosenka, urodzony w Stanach Zjednoczonych, w ramach wspólnot ewangelikalnych pochodzenia afroamerykańskiego następstwie spirituals .
Osobowości
Ta sekcja zawiera listę pastorów, teologów i wybitnych postaci myśli protestanckiej.
Uwagi i referencje
-
Słownik Larousse, Definicja słowa protestantyzm , dostęp 4 kwietnia 2020 r.
-
„ Tradycje chrześcijańskie ” [Web], na Pew Research Center ,19 grudnia 2011(dostęp 29 listopada 2018 )
-
Wśród protestantów francuskich przeważają ewangelicy , Le Figaro,19 listopada 2010( przeczytaj online ).
-
Sześciu książąt to ci, którzy w następnym roku podpiszą spowiedź augsburską. Spośród czternastu wolnych miast, które również „protestowały” w Speyer, ponad dwie trzecie również później przyjęło tę spowiedź, reszta przyjęła kalwinizm.
-
" Udać się. przeszłość przym. i podst. zaprotestować * po niemieckim protestancie (samo zapożyczonym od łacińskich protestan, - antis, cz. pres. protestari, v. protest) imieniem nadanym partyzantom Lutra, bo w 1529 r., pod koniec sejmu w Speyer ( 19 kwietnia) publicznie zaprotestowali, wzywając na soborze generalnym do wydania dekretu cesarza: „ so protestieren und bezeugen wir hier mit öffentlich vor Got…, dass ” . "
- Kilka słów o protestantach
.
-
"Dlaczego nazwa protestant ?" "
-
CNRTL .
-
https://fr.wiktionary.org/wiki/retournement_du_stigmate
-
Francuscy protestanci, na początku nazywani przez swoich przeciwników „ luteranami ” , będą później przez szyderstwo nazywani „ hugenotami ” , a następnie „ religijnymi ” . Jest to skrót od „tych z tzw reformowanej religii” , oficjalna nazwa protestantyzmu w aktach królewskich (po Jean-Louis Guez de Balzac w Socrates Chrestien , 10 th mowy (1623) w sprawie najlepszego sposobu nazywania protestantów) .
-
Podpisanie konkordu wittemberskiego w 1536 r.
-
( " [Da]… mein Gewissen in den Worten Gottes gefangen ist, ich kann und will nichts broadrufen, weil es gefährlich und unmöglich ist, etwas gegen das Gewissen zu tun. Gott helfe mir. Amen. " )
-
Myriam Yardeni, Protestant schronienia , PUF, 1985, s. 103.
-
Émile G. Léonard , General History of Protestantism , PUF ,1964.
-
Na stronie internetowej Narodowej Rady Kościołów Ewangelickich we Francji publikowane są „globalne statystyki ewangeliczne z 2012 r. (w tym zielonoświątkowcy)”, zatwierdzone „w styczniu 2012 r. przez badacza Sébastiena Fatha , badacza z CNRS . W 2012 r. statystyki te wskazują na około 550 milionów ewangelickich chrześcijan podzielonych w następujący sposób: Azja: około 180 milionów (w tym Chiny 60 milionów, Indie 25 milionów, Indonezja 15 milionów, Filipiny 13 milionów, Korea Południowa 10 milionów); Afryka: 150 mln (w tym Nigeria 45 mln, Kenia 20 mln, Kongo RDC 15 mln, Etiopia 14 mln, RPA 11 mln); Ameryka Łacińska: ok. 100 mln (w tym Brazylia 40 mln, Meksyk 10 mln, Gwatemala 5 mln, Argentyna 5 mln); Ameryka Północna: około 95 mln (w tym 91 mln USA, 3 mln Kanada); Europa: ok. 20 mln (w tym Wielka Brytania 5 mln, Rosja 2 mln, Ukraina 2 mln, Rumunia 2 mln, Niemcy 2 mln); Oceania: ok. 7 mln (w tym Australia 3 mln, Papua Nowa Gwinea 2 mln, Nowa Zelandia 1 mln); [1] , witryna konsultowana 4 listopada 2013 r.
-
Encyklopedia protestantyzmu ( ISBN 2-13-055415-6 ) (zauważ BNF n O FRBNF40934487 ) edytowany przez Pierre Gisel , dicopoches Quadrige, PPU (zwłaszcza w pozycji "pentecôtisme", strona 1058). Innym źródłem: ewangelicy podbijają świat ( ISBN 978-2-2620-2760-5 ) ( BNF Ogłoszenie n o FRBNF41430555 ) przez Patrice de Plunkett , edycjach Perrin. Specjalne wydanie tygodnika Le Point , zatytułowany Dieu ( n O 2049-2050), s. 172 .
-
(w) Collin Hansen, „Młodzi, niespokojni, zreformowani” , Christianity Today ,22 września 2006. Dostęp 21 czerwca 2010.
-
(w) David Van Biema, „10 pomysłów zmieniających świat w tej chwili: nowy kalwinizm” , Czas ,12 marca 2009. Dostęp 21 czerwca 2010.
-
Z 58 milionami protestantów w 2010 roku Chiny podążają za Nigerią (59,6 miliona), ale pozostają daleko od Stanów Zjednoczonych (159,5 miliona). Zobacz (w) " Tradycje chrześcijańskie " na stronie Pew Research Center ,19 grudnia 2011(dostęp 3 marca 2020 r . ) .
-
Lista Kościołów protestanckich .
-
Brian Stiller, Evangelicals Around the World: A Global Handbook for the 21st Century , Thomas Nelson, USA, 2015, s. 28 , 90
-
Claude Baecher , Michael Sattler, Narodziny Kościoła Profesorów , Excelsis ,2002( ISBN 978-2-911444-44-5 )
-
(w) " WEA " [ archiwum9 stycznia 2020] , Światowy Alians Ewangeliczny ,2020(dostęp 9 stycznia 2020 r. )
-
Religioscope and Sébastien Fath, O ewangelizacji i kościołach ewangelickich we Francji – wywiad z Sébastienem Fathem , religion.info, Francja, 3 marca 2002 r.
-
Eric C. Miller, Polityczne dziedzictwo postępowych ewangelików , religionandpolitics.org, USA, 27 października 2015 r.
-
Frederick Casadesus, Czy wszyscy ewangelicy są protestantami? , reforme.net, Francja, 20 października 2005
-
Catherine Coroller,
Ewangelicy to osobna kaplica , liberation.fr, Francja, 15 czerwca 2010
-
str. 350-51 „Priesthood of All Wierzący”, L. Siegele-Wenschkewitz w Encyklopedii Chrześcijaństwa , Eerdmans Publishing, 2005.
-
Wprowadzenie do ksiąg deuterokanonicznych w TOB ( Ekumeniczny Przekład Biblii ), Éditions du Cerf - Pasterze i Mędrcy.
-
por. 1 st List Pawła do Koryntian, rozdział 15, werset 14: „Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, to jest nasze nauczanie, na próżno, a także wasza wiara jest daremna. "
-
Program Światowej Rady Kościołów „Sprawiedliwość, Pokój i Ochrona Stworzenia”: impuls dla chrześcijan .
-
Pascale Marson, Przewodnik po religiach i ich świętach , Paryż, Presses de la Renaissance , 1999, s. 152-153 .
-
Pierre Gisel , Encyklopedia protestantyzmu , wydania Quadrige / PUF, 2006.
-
Jedna Eucharystia Brata Maxa z Taizé, opublikowana przez Les Presses de Taizé, 1973.
-
„Świętość i męczeństwo według tradycji protestanckiej” Gottfrieda Hammanna , w Świętych, świętość i męczeństwo: czynienie przykładu: materiały z konferencji, która odbyła się na Uniwersytecie w Neuchatel w dniach 27 i 28 listopada 1997 r. , edycje Maison des nauki humanistyczne, Paryż.
-
Groupe des Dombes, Maria w planie Bożym i komunii świętych. W historii iw Piśmie. Controverse et conversion, 1998 i 1999, zebrane w jednym tomie, Paryż, Bayard-Centurion, 1999.
-
Francja Queré, Marie, Desclée de Brouwer, 1996.
-
„Kościół lokalny przyjmuje jako członków, na ich prośbę, tych, którzy uznają, że „Jezus Chrystus jest Panem””, Dyscyplina Kościoła Reformowanego we Francji, patrz http: //www.eglise-reformee-fr. org .
-
Cytowane na stronie protestanci a oświata publiczna : zawiadomienie .
-
Liczby cytowane w wirtualnym muzeum protestantyzmu .
-
Artykuł opublikowany w Les Echos z 8 kwietnia 1998: „Zarządzanie: ślad protestantyzmu”, http://archives.lesechos.fr/archives/1998/LesEchos/17623-143-ECH.htm .
-
„Cywilizacja materialna, gospodarka i kapitalizm” .
-
Olivier Brès, prezes Protestanckiej Federacji Wzajemnej Pomocy, tekst prezentacji księgi synodalnej, synod regionu ERF PACA, 16-17-18 listopada 2007, [2] .
-
[3] .
-
Zestaw prasujący .
-
Strona internetowa szpitala Alberta-Schweitzera .
-
„Podstawowe zasady Czerwonego Krzyża”, w Podręcznik Międzynarodowego Czerwonego Krzyża , Genewa, wydanie jedenaste, 1971, s. 383-384 .
-
Witryna MKCK .
-
Alister E McGrath , Teologia chrześcijańska: wprowadzenie , John Wiley & Sons ,14 stycznia 2011, 76– s. ( ISBN 978-1-4443-9770-3 , czytaj online )
-
Stuart Brown , Diane Collinson i Robert Wilkinson , Słownik biograficzny dwudziestowiecznych filozofów , Taylor & Francis ,10 września 2012, 52– s. ( ISBN 978-0-415-06043-1 , czytaj online )
Bibliografia
Prace ogólne
-
Baubérot Jean , Historia protestantyzmu , Puf , 2007.
- Boisson Didier, Protestanci z Ancien Colloque du Berry, z odwołania edyktu nantejskiego na koniec Ancien Régime (1679-1789), czyli nierównego oporu mniejszości religijnych , Éditions Honoré Champion , 2000 , 800 s. ( ISBN 978-2-7453-0238-0 ) .
- Bizeul Yves, L'identité protestante , Paryż, Méridiens Klincksieck, 1991.
- Pije Didier, Sumienia w wolności? Drogi duchownych nawróconych na protestantyzm (1631-1760) , Éditions Honoré Champion , 2009, ( ISBN 978-2-7453-1773-5 ) .
- Borello Celine protestanci Prowansji w XVII -tego wieku , przedmowa pana Vovelle, Éditions Honoré Champion 2004. 560 s. ( ISBN 978-2-7453-0883-2 ) .
- Hubert Bost, ci panowie historie RPR i pism hugenotów, XVII th - XVIII th stulecia , Éditions Honoré Champion , 2001, 416 s. ( ISBN 978-2-7453-0503-9 ) .
-
Cabanel Patrick , Historia protestantów we Francji , Fayard, 2012, 1502 s.
-
Dargent Claude , Protestanci we Francji dzisiaj , Paryż, Payot, 2005.
- Dubief Henri i Poujol Jacques, protestancka Francja, Historia i miejsca pamięci , redaktor Max Chaleil, Montpellier, 1992, przedruk. 2006.
-
Encrevé André , Protestanci we Francji od 1800 do dnia dzisiejszego, historia reintegracji , Éditions Stock , 1985.
- Encrevé Andrew francuskich protestantów w połowie XIX th century, Reformowany od 1848 do 1870 , Genewa, Pracy i Fides , 1986.
-
Ojciec Sébastien , Od getta do sieci. Ewangelicki protestantyzm we Francji od 1800 do 2005 , Genewa, Labor and Fides , 2005.
- Fath Sebastian, „Żydzi i protestanci twarz 1905 na oddzieleniu prawa kościelnego i państwowego” notebooki judaizmu , zima-wiosna 2001, n o 9, s. 104-20.
- Fath Sébastien, Les Protestants , Paryż, Le Cavalier Bleu, 2003 (Pomysły otrzymały kolekcję).
-
Febvre Lucien , Undestin. Marcin Luter , Paryż, Wydawnictwo Uniwersyteckie Francji , 1928.
-
Gagnebin Laurent i Picon Raphaël „protestantyzm, insubordinate wiara”, Paryż, Flammarion ( Champs , n o 591), 2005.
- Guillemenot-Ehrmantraut D., Kościół reformowany języka francuskiego w Mannheim od 1652 do 1689 , Éditions Honoré Champion , 2003, 512 s. ( ISBN 978-2-7453-0723-1 ) .
-
Léonard Émile-Guillaume , General History of Protestantism , Paryż, PUF, 1961 (tom 1 i 2), 1964 (tom 3).
-
Leplay Michel , Les Protestantismes , edycje Armanda Colina , 2004.
- Krumenacker Yves protestanci Poitou XVIII p wieku (1681-1789) , Éditions Honore Champion 1997 528 s. ( ISBN 978-2-85203-742-7 ) .
- Krumenacker Yves, protestanci w epoce oświecenia. Model Lyon , Éditions Honoré Champion , 2002, 368 s. ( ISBN 978-2-7453-0533-6 ) .
- Raymond Mentzer, z budową reformowanej tożsamości w XVI TH i XVII -tego wieku: rola plebaniach , Éditions Honoré Champion , 2006, 322 str. ( ISBN 978-2-7453-1210-5 ) .
- Minerbi Belgrado Anna, Nadejście przeszłości. Reforma i historia , Éditions Honoré Champion , 2004, 352 s. ( ISBN 978-2-7453-0934-1 ) .
- Rambeaud Pascal, od La Rochelle do Aunis. Historia Reformowanego Kościołów i ich francuski w prowincji w XVI th century , Éditions Honoré Champion , 2003. 608 s. ( ISBN 978-2-7453-0910-5 ) .
- Rzym Katarzyna Les Bourgeois protestanci Montauban w XVII -tego wieku. Miejska elita w obliczu autorytarnej monarchii , Éditions Honoré Champion , 2002, 592 s. ( ISBN 978-2-7453-0595-4 ) .
- Rosen-Perst Viviane, Historiografia hugenotów w Prusach w dobie oświecenia , Éditions Honoré Champion , 2002, 832 s. ( ISBN 978-2-7453-0587-9 ) .
- Scheidecker Marc i Gerard Gayot, protestanci Sedan w XVIII -tego wieku. Ludzie i producenci , Éditions Honoré Champion , 2003, 302 s., 16 pl. chory. n / b. ( ISBN 978-2-7453-0834-4 ) .
- Sibue Annick, Luther and the Protestant Reform , Editions Eyrolles, 2011. 183 s. ( ISBN 978-2-2125-4859-4 ) .
- Turckheim Geoffroy, Understanding Protestantism , Paryż, Eyrolles (Praktyka), 2006.
- Yardeni Myriam, Le Refuge hugenot : asymilacji i kultury , Éditions Honoré Champion , 2002, 240 s. ( ISBN 978-2-7453-0537-4 ) .
- Yardeni Myriam, Le Refuge protestant , PUF , 1985, 227 s. ( ISBN 2-13-039007-2 ) (zauważ BNF n O FRBNF34840761 ) .
- Yardeni Myriam, hugenoci i juifs , Éditions Honoré Champion , 2008, 224 s. ( ISBN 978-2-7453-1639-4 ) .
- Yardeni Myriam, Rethinking History: Aspects of hugenot historiography od wojen religijnych do rewolucji francuskiej , Éditions Honoré Champion , 2000. 224 str. ( ISBN 978-2-7453-0240-3 ) . *
-
Weber Max , Etyka protestancka i duch kapitalizmu , 1904-1905.
- Weiss Charles, Historia uchodźców hugenotów .
- Willaime Jean-Paul i Baubérot Jean , ABC du protestantisme , Genewa, Labor and Fides, 1990.
- Willaime Jean-Paul, protestancka niepewność. Socjologia współczesnego protestantyzmu , Genewa, Labor and Fides , 1992.
- Willaime Jean-Paul, Protestantyzm , Le Cerf , zbiór „Historia religii”, 2007.
Słowniki i encyklopedie
-
Patrick Cabanel i André Encrevé (red.), Słownik biograficzny protestantów francuskich od 1787 do dnia dzisiejszego , tom 1, AC, Éditions de Paris / Max Chaleil, 2015, XXVI-831 s. ( ISBN 978-2846211901 ) .
- André Encrevé, Protestanci , tom. 5 Słownika świata religijnego we współczesnej Francji , Paryż, wyd. Beauchesne , 1993 ( ISBN 978-2701012612 ) .
-
Encyklopedia protestantyzmu : Hubert Bost, Jean Baubérot , Protestantisme [ czytaj online ] .
-
Pierre Gisel i Lucie Kaennel (red.), Encyclopédie du protestantisme , 2 nd edition, Paris-Genève, Quadrige / PUF, Pracy i Fides, 2006.
Monografie
-
Księga obrad Kościoła Reformowanego w Albenc (1606-1682) . Wydanie rękopisu przechowywane w Bibliotece Miejskiej w Grenoble , Biblioteka Studiów i Informacji, zbiory Dauphinois. Opracował F. Francillon. Éditions Honoré Champion , 1998. 352 s. ( ISBN 978-2-85203-741-0 ) .
-
Budować czy pouczać? Awatarów zreformowanej liturgii XVI TH do XVIII -tego wieku . Teksty zebrane przez Marię-Cristinę Pitassi. Éditions Honoré Champion , 2000. 146 s. ( ISBN 978-2-7453-0220-5 ) .
-
Diaspora hugenotów. Protestanccy uciekinierzy z Francji i ich rozproszenie na świecie ( XVI -go - XVIII -tego wieku) . Przedmowa P. Joutarda, zakończenie C. Bordes-Benayoun. Teksty opracowane przez Eckart Birnstiel przy współpracy Chrystel Bernat . Éditions Honoré Champion , 2001. 208 pkt. ( ISBN 978-2-7453-0425-4 ) .
-
Życie intelektualne w schroniskach protestanckich. Tom I . Obrady Okrągłego Stołu w Münster z 25 lipca 1995 r., zwołane przez Jensa Häselera i Antony'ego McKennę. Éditions Honoré Champion , 1999. 368 s. ( ISBN 978-2-7453-0008-9 ) .
-
Życie intelektualne w schroniskach protestanckich. Tom II. Tłumacze hugenotów . Proceedings of the Dublin Round Table, lipiec 1999, pod redakcją Jensa Häselera i Antony'ego McKenna. Éditions Honoré Champion , 2002. 192 str. ( ISBN 978-2-7453-0530-5 ) .
-
Schronienie i pustynia. Teologiczna ewolucja hugenotów od odwołania do rewolucji francuskiej . Dzieje Studium konferencji wnętrza XVIII th century, Montpellier, 18-20 stycznia 2001 Edited Hubert Bost i Claude Lauriol. Edycje Honoré Champion , 2003. 320 pkt. ( ISBN 978-2-7453-0751-4 ) .
-
Konsystorz Kościoła Walońskiego w Rotterdamie, 1681-1706 . Opatrzone uwagami wydanie Dziejów z prezentacją historyczną Huberta Bosta. Éditions Honoré Champion , 2008. 448 s. ( ISBN 978-2-7453-1623-3 ) .
- François Boulet, Olivier Cogne i Stéphane Gal (red.), Protestanci w Dauphiné: 500 lat historii (XVI-XXI wiek) , Grenoble, Prasy uniwersyteckie w Grenoble, kolekcja La Pierre et l'Écrit, 2017. 156 s. ( ISBN 978-2-7061-2700-7 ) .
-
Anne Dunan-Page i Marie-Christine Munoz-Teulié , Hugenoci na Wyspach Brytyjskich od renesansu do oświecenia: pisma i reprezentacje religijne , Paryż, H. Champion ,2008, 272 s. ( ISBN 978-2-7453-1675-2 ).
-
Yves Krumenacker ( red. ), Słownik pasterzy we Francji w XVIII -tego wieku , Paryż, Honoré Champion ,2008, 464 s. ( ISBN 978-2-7453-1683-7 ).
Czasopisma
- „Ludność francuska nie ma już większości politycznej”, Le Monde , 21 października 2005, nr 18 892, s. 8.
- „Sytuacja religii monoteistycznych”, Cahiers français , wrzesień 2007, nr 340, s. 72-94.
- „Witalność francuskiego protestantyzmu”, Human Sciences , lipiec 2006, nr 173.
Zobacz również
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne