Ewangelizacja | ||
Uwielbienie w Przybytku Wiary . | ||
Członkowie | 660 mln w 2020 r. | |
---|---|---|
Lokalizacja | Cały świat | |
Ewangelizacja , powszechnie nazywane ewangelicko chrześcijaństwa , ewangeliczny protestantyzm lub ewangelicyzm , to gałąź chrześcijaństwa .
Termin „ewangelicki” jest początkowo prostym przymiotnikiem wywodzącym się od słowa ewangelia . Ewangelizacja ma swoje korzenie w reformacji w XVI th wieku i ruchach Alarm , który nastąpił. Ewangelizacja pogrąża szczególnie zakorzenione w radykalnej reformacji z XVI -tego wieku i jego koncepcji wyznającego Kościoła . Główne ruchy kościołów ewangelickich to baptyści , zielonoświątkowcy , ruch charyzmatyczny , ruch neocharyzmatyczny i bezwyznaniowe chrześcijaństwo . Ewangelizacja obecna jest także w innych gałęziach protestantyzmu . Większość ewangelicznych wyznań chrześcijańskich jest zgrupowanych w Światowym Sojuszu Ewangelicznym .
Słowo „ewangelicki” jest często mylnie mylone ze słowem „ ewangelista ”, które określa autorów ewangelii kanonicznych lub urząd kaznodziei.
Tym, co łączy ewangelicznych chrześcijan, jest znaczenie, jakie przywiązują do indywidualnego nawrócenia jako kwestii osobistego wyboru, a w konsekwencji doświadczenia „spotkania z Chrystusem”. Oznacza to zatem zmianę życia i indywidualną relację z Bogiem, wyrażoną wokół czytania Biblii i komunii poprzez modlitwę (osobistą lub wspólnotową). Pierwszą różnicą ewangelicznego kościoła chrześcijańskiego jest nowe narodzenie (osobiste nawrócenie) i chrzest wierzącego .
Według francuskiego badacza Sébastiena Fatha z Narodowego Centrum Badań Naukowych (CNRS) w 2020 r. ruch miałby około 660 milionów wierzących na całym świecie.
Od końca XVIII -tego wieku, słowo ewangeliczny zaczyna być stosowany w krajach anglojęzycznych do określenia wewnętrznych ugrupowania w protestantyzmie , które stoją protestantyzm ustanowiony przez ich naciskiem na osobistej pobożności i zmiany życia, a czasami za pomocą powrót do protestanckiej ortodoksji religijnej, jak stwierdzili reformatorzy, podczas wielkiego ruchu zwanego wielkim przebudzeniem . Takie wykorzystanie ewangelicznych termin rozprzestrzenia się w Frankofonii w drugiej połowie XX th century (określenie znaczenia spopularyzował we Francji pod koniec 1960 roku ). Dzisiaj termin „ewangelizacja” oznacza właśnie tę tendencję protestancką.
Słowo „ewangelicki” jest często mylnie mylone w powszechnych mediach ze słowem „ ewangelista ”, które określa w szczególności, według Le Petit Larousse , funkcję kaznodziei lub jednego z autorów ewangelii kanonicznych .
W języku francuskim termin „évangélique”, którego podstawowe znaczenie, według Larousse'a , „który odnosi się do Ewangelii , jest zawarty w Ewangelii lub jest zgodny z nakazami Ewangelii”, był tradycyjnie quasi synonimem słowa „protestancki”. . Termin ten był na przykład powszechnie używany w nazwach historycznych kościołów protestanckich wywodzących się z luteranizmu lub kalwinizmu – które deklarują wierność Biblii, a zwłaszcza Ewangelii – (np. Kościół Ewangelicko-Luterański we Francji ).
Jednak według Larousse , w języku niemieckim , słowo „ewangelicki” (przymiotnik evangelisch lub rzeczowy Evangelisch (en) ) jest uogólnione na określenie protestantyzmu w ogóle, po połączeniu w 1817 r. kościołów reformowanych i luterańskich pod naciskiem władzy państwowej, zwłaszcza na terenach pruskich . Słowo „ewangelicki” jest zatem również tutaj synonimem słowa „protestancki” (luterański lub reformowany).
Według innych definicji termin ewangelicki w ścisłym znaczeniu odnosi się do „ kościołów profesorów ”.
Powszechną definicją jest definicja brytyjskiego historyka Davida Bebbingtona (w), która podsumowuje cechy wiary ewangelicznej w czterech punktach:
Cztery punkty zaproponowane przez Bebbingtona są jednak dyskutowane wśród historyków i socjologów: te cechy, skoncentrowane na jednostce, z trudem wyjaśniają teologiczną lub organizacyjną różnorodność wspólnotowych form protestantyzmu ujętych pod nazwą „ewangelicki”, głównie menonitów, baptystów i Zielonoświątkowcy, ale czasami używa się go do określenia pewnych nurtów wyznań protestancko-reformowanych lub anglikańskich.
Powszechne jest również przywiązanie do doktryny kościoła wyznaniowego jako szczególnej cechy kościoła ewangelickiego. Doktryna ta uczy, że członkiem Kościoła staje się nowe narodzenie i wyznanie wiary . Chrzest jest więc dla młodzieży i dorosłych wierzących ( chrzest wierzącego ). Doktryna ta ma swoje źródło w radykalnej reformy w Anabaptism .
Główną różnicą między kościołami ewangelickimi a protestanckimi jest doktryna kościoła wyznaniowego, chociaż istnieje szersza "faza ewangeliczna" w protestantyzmie. Kościoły protestanckie mają głównie teologię liberalną, podczas gdy kościoły ewangelickie mają teologię konserwatywną lub umiarkowaną . Na przykład we Francji kilka wyznań ewangelickich założyło w 2010 r. Narodową Radę Ewangelicznych we Francji (CNEF), która przedstawia się jako wyraźny głos Federacji Protestanckiej Francji .
Ruch ten bywa określany mianem „neoprotestantyzmu” ze względu na jego wielką zdolność dostosowania się do kodów hipernowoczesności .
W baptyści , że zielonoświątkowcy , tym ruch ewangelicki Charyzmatyczny , tym ruchu neo-charyzmatyczny i non-wyznaniowe chrześcijaństwo są ruchy ewangeliczne, które wierzący i kościoły są związane z ewangelicznym chrześcijaństwem.
Nie możemy przypisać wzrostowi ewangelicznego do jednego zdarzenia, w szczególności, ale Reformacja głównie wojen z XVI -tego wieku, strona dokonująca Lutra niemieckiej szlachty, kalwinizm , że arminianizm i ruchy Przebudzenie mają swój udział.
Przyjmuje się powszechnie, że ruch ewangeliczny rozpoczęła się w XVIII -tego wieku i jest historycznie na podstawie reformacji. Rzeczywiście, pierwszymi, którzy nazwali siebie „ewangelikami” byli luteranie, którzy odróżnili się od kalwinistów, którzy ze swej strony zachowali imię reformowanych.
Niektórzy historycy i teologowie jednak zobaczyć, że owoce ewangelizacji są raczej w radykalnej reformacji z XVI -tego wieku, głównie z powodu crédobaptisme . Wynikło to z reformacji protestanckiej, ale poszło dalej, zwłaszcza w reakcji na bliskie stosunki protestanckich reformatorów z rządzącymi.
Jeden ruch Radical reformacja , która przetrwała do dnia dzisiejszego jest Anabaptism , obecnie znany jako Mennonitism lub Mennonism. Mennonitism zapoczątkował21 stycznia 1525, Gdzie Conrad Grebel zebrał grupę wierzących przeciwieństwie do chrztu niemowląt w domu Feliks Manz jest w Zollikon , Szwajcarii , a wykonała wierzącego pierwszy chrzest . Został sformalizowany i nauczany przez Menno Simonsa w Holandii w 1539 r., wraz z publikacją Foundation of Christian Doctrine, książki teologicznej o wierzeniach i praktykach anabaptystów. Ta i inne prace Menno Simonsa stworzyły ramy dla anabaptyzmu i menonityzmu. Radykalne reformy menonityzmu i chrztu będą początkiem rozwoju ruchu ewangelicznego. Reforma ta obraca się wokół dwóch punktów:
Później pojawiły się inne ruchy reformacyjnych prekursorów ewangelizacji: możemy przytoczyć purytanizm (od 1559) i chrzest (od 1609). John Smyth sprowadził ruch baptystyczny do Amsterdamu w 1609 roku. Był też angielski pastor Roger Williams, który założył Pierwszy Kościół Baptystyczny w Ameryce w Providence, Rhode Island .
Od końca XVIII -tego wieku, różne ruchy przebudzeń nastąpić i kilka kościołów zwanych „ewangelicy” opierają się w tym czasie. Termin „ ewangeliczny ” rozprzestrzenił się w wyniku tych ruchów przebudzeniowych : jest to zatem nazwa wybrana przez chrześcijan, którzy opowiadają się za powrotem do Ewangelii .
XIX th wieku nastąpił bardzo silny wzrost kościołów ewangelickich, zwłaszcza przez drugiego wielkiego przebudzenia i trzeciego wielkiego przebudzenia . Wywodzący się z metodyzmu Ruch Uświęcenia doświadczył ogromnego rozwoju w świecie anglosaskim i przygotował przyszły rozwój zielonoświątkowców . Zdając sobie sprawę z XIX th century, mega-kościoły , kościoły pieniężne ponad 2 000 osób w zborze zaczęły rosnąć. Pierwszy ewangelicki mega-Kościoła The Metropolitan Tabernakulum z audytorium 6000-osobowej, został otwarty w 1861 roku w Londynie , Wielkiej Brytanii, przez Pastor Charles Spurgeon .
Francuski protestancki ożywienie występuje XIX th wieku, wniesione przez misjonarzy Morawski , brytyjskich i szwajcarskich. Szwajcarski kaznodzieja baptystów Henri Pyt dotknął wielu ludzi w kilku regionach, szczególnie w Genewie , następnie w północnej Francji , w Eure-et-Loir , w Kraju Basków i w Paryżu , co doprowadziło do założenia Federacji Ewangelicznych Chrzcicieli kościoły we Francji .
Nowe przebudzenia wystąpić na początku XX th wieku, w tym ożywienie Welsh 1904-1905 lub obudzić Azusa Street dzieje się w Los Angeles w 1906 roku pod przewodnictwem pastora Williama Josepha Seymour , gdzie grupa wierzących doświadcza chrzest Stolicy Duch z glosolalią , który wyzwala „wirusowy” rozwój zielonoświątkowców . Dzisiaj zielonoświątkowiec reprezentuje 279 milionów wyznawców i charyzmatyczne chrześcijaństwo, które jest inspirowane praktykami zielonoświątkowymi, nie będąc częścią kościołów zielonoświątkowych, 305 milionów, co daje w sumie 584 miliony wierzących. W zielonoświątkowcy był angielski ewangelista zielonoświątkowy Douglas Scott, który był odpowiedzialny za założenie Zborów Bożych we Francji .
XX th wieku został również oznaczony przez pojawienie się mega-kościoły i telewangelizm . Prekursorem tych dwóch trendów jest ewangelicka kanadyjska ewangelistka Aimee Semple McPherson , założycielka megakościelnego Międzynarodowego Kościoła Ewangelii Foursquare w Los Angeles, która jako pierwsza kobieta użyła radia w 1922 roku, aby dotrzeć do szerszej publiczności. Chociaż dostęp do mediów był dostępny dla wszystkich grup religijnych, wydaje się, że ewangelizacja odniosła największe korzyści. Dziś na całym świecie istnieją setki ewangelickich megakościołów.
Wśród bardzo wielu teleewangelistów, którzy dotarli do szerokiego grona odbiorców, historia niewątpliwie zapamięta nazwisko Billy'ego Grahama , działającego na całym świecie kaznodziei baptystycznego, któremu udało się wygłosić publicznie kazania w komunistycznych krajach Europy i cieszył się popularnością w całej Europie. Stany Zjednoczone w amerykańskiej opinii.
We Francji ewangelicka misja cygańska , posłuszeństwa zielonoświątkowego, została założona w 1954 r. przez pastora Clémenta Le Cossec i dotarła do ponad 100 000 Cyganów.
W lipiec 1999The TopChrétien An ewangeliczny chrześcijański portal internetowy i sieć społeczną , jest uruchamiany przez Éric Celerier , chrześcijańskiego pastora z Zgromadzeń Boga Francji i Estelle Martin, szwajcarskiego kobiety. W 2009 roku serwis miał 1,2 miliona odwiedzin miesięcznie.
W Nigerii ewangeliczne megakościoły, takie jak Redeeded Christian Church of God i Living Faith Church Worldwide , zbudowały samowystarczalne miasta z domami, supermarketami, bankami, uniwersytetami i elektrowniami.
Niektóre firmy ewangelickie produkujące filmy powstały na początku 2000 roku, np. Pure Flix i Kendrick Brothers .
Rozwój kościołów ewangelickich trwa wraz z budową nowych miejsc kultu lub ekspansją w różnych częściach świata.
Proliferacja i różnorodność kościołów i wyznań ewangelickich w skali globalnej nie ułatwia liczenia. Z drugiej strony pojawia się pytanie, czy konieczne jest agregowanie przynależności kościołów zielonoświątkowych z członkami kościołów ewangelickich niezwiązanych z zielonoświątkowcem.
W 1960 roku ponad połowa amerykańskich misjonarzy protestanckich była ewangelikami. Amerykańskie i europejskie misje zielonoświątkowe są również liczne, ale zielonoświątkowiec , ruch kościołów ewangelicznych, będzie rozwijał się głównie autonomicznie, przez nie-obcokrajowców, w różnych regionach świata, zwłaszcza w Afryce, Ameryce Południowej i Azji. W 2007 roku było ponad 10.000 Chrzciciela misjonarze w zagranicznych misjach na całym świecie.
Według niektórych badaczy, ewangeliczne chrześcijaństwo jest najszybciej rozwijającą duchowy ruch w świecie w ciągu 21 st wieku, przede wszystkim poprzez doświadczenia nawrócenia religijnego ( nowy urodzenia ).
W latach 1960-2000 globalny wzrost liczby ewangelików był trzykrotnie wyższy niż w populacji świata i dwukrotnie wyższy niż w islamie .
W 2004 roku Korea Południowa stała się drugim co do wielkości źródłem misjonarzy na świecie, po Stanach Zjednoczonych i przed Anglią .
Region | % ludności deklarującej się jako ewangelicka w regionie | % światowej populacji ewangelików |
---|---|---|
Ameryka (północ i południe) | 10,0% | 32,9% |
Afryki Subsaharyjskiej | 13,3% | 38,4% |
Azja i Pacyfik | 1,5% | 20,8% |
Europa | 2,9% | 7,5% |
Bliski Wschód i Afryka Północna | 0,3% | 0,3% |
Razem na świecie | 4,1% | 100% |
Źródło: Center for the Study of Global Christianity, cytowane przez badanie Pew Research Center, s. 68 .
Największe skupisko ewangelików znajduje się w Stanach Zjednoczonych z 28,9% populacji (czyli 91,76 miliona wiernych) oraz w Brazylii z 26,3% populacji (czyli 51,33 miliona wiernych). W Stanach Zjednoczonych ewangelicy, do których należą niektóre fundamentalistyczne kościoły , stanowią ważną siłę polityczną; wielu jest zgrupowanych razem w Pasie Biblijnym .
Ewangelicy trzymają się Symbolu Nicejsko-Konstantynopolitańskiego przyjętego na I Soborze Konstantynopolitańskim , który dotyczy w szczególności Trójcy Świętej , Kościoła powszechnego i Sądu Ostatecznego .
Chrześcijaństwo ewangelickie łączy różne nurty teologii ewangelicznej , z których główne to fundamentalistyczny , konserwatywny , umiarkowany , liberalny .
Światowy Alians Ewangeliczny założony przez organizacje ewangelickich z 21 krajów na pierwszym walnym zgromadzeniu w Woudschoten ( Zeist ) w Holandii w 1951 roku ustanowiła wspólne wyznanie wiary . Ale to wyznanie wiary jest podsumowaniem, ponieważ każde wyznanie ewangeliczno- chrześcijańskie ma teologiczne cechy szczególne. Jednakże istnieją wśród różnych ruchów ewangelicznych ( chrzest , świętość ruchowych , Plymouth Bracia , zielonoświątkowców , ewangeliczny ruch charyzmatyczny , Neo-charyzmatyczne i niewyznaniowymi Chrześcijaństwo ) przylegające do doktryny Kościoła wyznając się ewangeliczna teologia Common.
Od drugiej połowy XX th wieku , niektóre ewangelików, w przeciwieństwie do sytuacji w teologicznego liberalizmu , a szczególnie przeciwko egzegezy historyczno-krytycznej , który rozwinął się w protestantyzmie z XIX th Century, ustanowionego aktualny fundamentalistycznych . Wśród najbardziej fundamentalistów pewne punkty doktryny okazują się bliższe dogmatom, gdy ich rozumienie i interpretacja są rygorystycznie dokonywane. To w tych nurtach granica między teologią , doktryną i dogmatem jest najcieńsza i najbardziej zagmatwana.
Zachowując istotne fundamenty wierzeń ewangelicznych, inne nurty, znane jako „ umiarkowani ewangelicy ”, są bardziej wrażliwe na progresywizm i pogodzenie sprawiedliwości społecznej ( ewangelia społeczna ) i wiary . Okresowo ujawniali swoją otwartość na bardziej refleksyjną refleksję nad prawdami chrześcijańskimi, w procesie obrony tych prawd (naleganie na „zdrową doktrynę”). Ten nurt ewangelizacji pojawił się w latach czterdziestych w Stanach Zjednoczonych. W tym czasie wytworzył się wyraźny dystans między „fundamentalistycznymi ewangelikami” a tak zwanymi „neoewangelikami” ( umiarkowanymi ewangelikami ). Z wpływem neo-ewangelizacji, nowej organizacji, agencji społecznych, mediów i instytutów ewangelicka teologia zostały ustanowione w 1950 roku. Niektóre kościoły, zakwestionowane przez sekularyzację społeczeństwa amerykańskiego i ruchy kontrkultury, rozpoczęła ożywienie chrześcijańskiej apologetyki , teraz wzbogacony o podejście naukowe , w ruchu prezentującym pojęcie doktryny jako „prawdziwe i racjonalne przekonanie”, do którego przylgnie się raczej rozumowaniem i przekonaniem niż ślepą wiarą.
Dla większości ewangelicznych chrześcijan biblicyzm zapewnia, że cuda opisane w Biblii są nadal aktualne i mogą być obecne w życiu wierzącego. Uzdrowienia, sukcesy akademickie czy zawodowe, narodziny dziecka po kilku próbach, zakończenie nałogu itp. byłyby namacalnym przykładem interwencji Boga z wiarą i modlitwą , przez Ducha Świętego . W latach 80. ruch neocharyzmatyczny ponownie kładł nacisk na cuda i uzdrowienia wiarą . W niektórych kościołach specjalne miejsce jest więc zarezerwowane dla uzdrowień z nałożeniem rąk podczas kultu lub dla kampanii ewangelizacyjnych. Uzdrowienie przez wiarę lub boskie uzdrowienie jest uważane za dziedzictwo Jezusa nabyte przez jego śmierć i zmartwychwstanie.
Główne ruchy ewangeliczne to baptystyczne , zielonoświątkowe , ewangelicki ruch charyzmatyczny , chrześcijaństwo neo-charyzmatyczne i bezwyznaniowe .
Chrześcijaństwo ewangelickie łączy różne nurty teologiczne, z których główne to fundamentalistyczny , konserwatywny , umiarkowany , liberalny .
Chrzest to wyznanie ewangelickie wywodzące się z przebudzenia zapoczątkowanego przez angielskiego pastora Johna Smytha w Holandii w 1609 roku. Thomas Helwys założył pierwszy w Anglii General Baptist Church w Spitalfields we wschodnim Londynie w 1612 roku . W 1904 roku Związek Baptystów Wielkiej Brytanii i Irlandii wysłał zaproszenia do różnych wyznań baptystycznych na całym świecie na światową konwencję w 1905 roku. Przedstawiciele 23 krajów odpowiedzieli na zaproszenie i założyli Baptist World Alliance w 1905 roku w Exeter Hall w Londynie . W 2010 roku chrzest miałby 100 milionów wierzących. W 2020 roku, w zależności do CNRS badacz Sébastien Fath , ruch miałby około 170 milionów wyznawców na całym świecie. Świat Baptist Alliance , największego Chrzciciela nominał na świecie, miałaby 169.000 kościoły i 47,000,000 ochrzczonych członków w 2020 roku.
Pentecostalism ma swoje korzenie w wielu przebudzeń , które miały miejsce w XIX TH i XX th stulecia. Wielki Zielonoświątkowy Przebudzenie rozpoczyna się od amerykańskiego Pastor Charles Fox Parham w Topeka , Kansas w roku 1901. Po pierwszym doświadczeniu " mówienia językami " w Bethel Bible College w Topeka , Kansas , USA , The1 st styczeń 1901stwierdza, zgodnie z listami apostoła Pawła (na przykład w pierwszym liście Pawła do Koryntian w rozdziale 12 i w wersetach od 4 do 10), że glosolalia była znakiem chrztu w Duchu Świętym , podstawową doktryną Zielonoświątkowy. Pod jego kierownictwem zostanie zorganizowanych kilka obozów modlitewnych . W ten sposób „Ruch Wiary Apostolskiej” rozwija się w Missouri , Teksasie , Kalifornii i innych miejscach. Trwa w walijskim Przebudzeniu w latach 1904-1905 z Jessie Penn-Lewis i Evanem Robertsem . Następnie w 1906 roku w centrum Los Angeles miało miejsce Odrodzenie Azusa Street pod przewodnictwem pastora Williama Josepha Seymoura . To Douglas Scott i jego żona, angielscy misjonarze, w 1930 r. rozsławili zielonoświątkowiec we Francji we wspólnocie baptystów w Le Havre .
W krajach francuskojęzycznych kościoły zielonoświątkowe nazywane są również Réglises de Réveil .
Świat Zielonoświątkowy Wspólnota została założona w 1947 roku w Zurychu , Szwajcaria na konferencji pastorów zielonoświątkowych, zorganizowanej przez Szwajcarów pastorem Leonard Steiner i RPA pastorem David du Plessis .
W 2011 roku zielonoświątkowiec liczyłby 279 milionów ludzi.
W Zbory Boże , największym nominale Zielonoświątkowy w świecie, musiałaby 69,200,000 członków w 2018 roku.
W latach sześćdziesiątych, po rozpoczęciu ruchu charyzmatycznego , niektóre kościoły ewangelickie zdecydowały się podążać za naukami tego ruchu i opuścić swoje chrześcijańskie wyznania zielonoświątkowe . Chociaż jest on bliski pewnym teologicznym elementom zielonoświątkowców , ewangeliczny ruch charyzmatyczny nie czyni mówienia językami ( glosolalia ) koniecznym dowodem chrztu Duchem Świętym , ponieważ jest uważany za dar duchowy wśród pozostałych dziewięciu, bez wyższości. Podkreśla bardziej różnorodność 9 darów Ducha Świętego, o których mowa w 1 Koryntian 12 wersetów 8-10, a mianowicie; mądrość , wiedza , wiara , uzdrawianie , cud , proroctwo , rozeznanie , Mówienie językami , interpretacja . W 2011 r. ruch (wraz z ruchem neocharyzmatycznym ) liczyłby 305 mln osób.
Ruch neocharyzmatyczny rozpoczął się w Stanach Zjednoczonych na początku lat 80. Chrzest Duchem Świętym zapowiedziany przez Jezusa i dziewięć darów Ducha Świętego to centralne elementy tego nurtu. Kościoły neocharyzmatyczne często uciekają się do nowoczesnych środków komunikacji. Teologię ewangelicznego ruchu charyzmatycznego podejmuje ruch neocharyzmatyczny w szerszym zakresie iz pewnymi dodatkowymi aspektami teologicznymi, takimi jak walka duchowa , słowo wiary i odnowa strukturalna . W 2011 roku ruch (zgrupowany z ruchem charyzmatycznym ) liczył 305 mln osób.
Pierwsze niewyznaniowymi kościoły pojawił się w Stanach Zjednoczonych w trakcie XX th wieku, jako niezależnych kościołów. Oni doświadczyli znaczącego wzrostu, który trwa do XXI th Century, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie były one trzeci denominacja chrześcijańska z największą liczbą zwolenników w 2010 roku w Azji, szczególnie w Singapurze i Malezji , te kościoły stają się coraz bardziej od 1990.
Kościoły bezwyznaniowe twierdzą, że są częścią ruchu ewangelicznego, mimo że są autonomiczne i nie mają innych formalnych etykiet. Ruch ten jest szczególnie widoczny w megakościołach .
Kościoły w ruchu neocharyzmatycznym często używają terminu bezwyznaniowego do określenia siebie.
Kościoły skupione na „ kościołach poszukujących” częściej określają się jako bezwyznaniowe.
Darmowe kościołyTermin „wolny kościół” obejmuje ideę kościołów niezależnych od państwa. Takie Kościoły powstają zatem w reakcji na Kościół mniej lub bardziej związany z państwem.
Międzynarodowa Federacja Wolnych Kościołów Ewangelicznych została założona w 1948 roku w Bernie , Szwajcaria .
We Francji Wolne Kościoły Ewangelickie, których członkowie nazywają siebie „libristami”, wywodziły się z Kościoła Reformowanego we Francji: w 1849 r. państwo postanowiło wynagrodzić pastorów poprzez utrzymanie konkordatu Napoleona, pozbawiając ich w ten sposób wszelkiej autonomii w stosunku do władzy . Kościoły reformacyjne, które odrzucają tę kuratelę, są dysydentami i poprzez przegrupowanie się z innymi niezależnymi Kościołami protestanckimi powstałymi w wyniku Odrodzenia, tworzą „Związek Wolnych Kościołów Ewangelickich” w sensie „niezależny od państwa” i „wierny”. Ewangelii” w opozycji do bezwyznaniowego nurtu liberalnego, który w tym czasie przemierzył Kościół reformowany. Unia Wolnych Kościołów ewangelickich (UEEL) wiąże się z Krajową Radę ewangelików Francji (CNEF), a także członkiem Federacji Protestanckiej Francji (FPF).
Wolne Kościoły to Kościoły profesorów, a nie tłumy. Libryści są bliscy baptystom, ale nie czynią chrztu przez zanurzenie warunkiem dostępu do Komunii Świętej lub członkostwa. UEEL ma około pięćdziesięciu kościołów we Francji dla około 4000 członków i sympatyków. Jest związany z Wolnymi Kościołami Ewangelicznymi na całym świecie poprzez Międzynarodową Federację Wolnych Kościołów Ewangelickich (IFFEC).
W Szwajcarii, w kantonie Vaud , Wolny Kościół istniał w latach 1848-1966 jako oderwanie się od Kościoła Narodowego, w imię niezależności od państwa, z Alexandre Vinetem jako figurantem. W 1966 roku Wolny Kościół połączył się z Kościołem Narodowym, tworząc Reformowany Kościół Ewangelicki kantonu Vaud. W kantonie Neuchâtel i poza nim Wolne Kościoły Ewangelickie powstały z przebudzenia Genewy i mają długą historię. „Federacja Wolnych Kościołów Ewangelickich” (FEEL), dziś zaliczana do „Federacji Kościołów Ewangelickich”.
W Niemczech idea Wolnego Kościoła ( Freikirche ) obejmuje wszystkie Kościoły, które nie są Kościołami państwowymi.
Judaizm mesjanistyczny to nurt określający Żydów nawróconych na chrześcijaństwo ewangeliczne. Początki ruchu mesjańskiego judaizmu pojawiają się w Anglii w XIX th wieku. Pierwszymi oficjalnymi organizacjami kierowali nawróceni Żydzi, takie jak Ministerstwo Kościoła wśród Narodu Żydowskiego , stowarzyszenie anglikańskie w Londynie promujące chrześcijaństwo wśród Żydów Josepha Freya (1809). W Stanach Zjednoczonych ruch rozwijał się szczególnie od lat 60. i 70. XX wieku . Łączy teologię chrześcijańską z praktyką religijną inspirowaną judaizmem. Jego wyznawcy przedstawiają się jako Żydzi, którzy potwierdzają mesjaństwo Jechoua (Jezusa). Najbardziej znana grupa, choć nie najliczniejsza, nazywana jest Żydami dla Jezusa . Został założony w 1973 roku przez pastora pochodzenia żydowskiego, który 20 lat wcześniej przeszedł na chrześcijaństwo.
Judaizm mesjanistyczny nie jest uznawany przez żadną organizację żydowską, w tym Żydów reformowanych, poza dwoma odmiennymi i marginalnymi głosami, mianowicie rekonstrukcjonistycznym rabbanitem Carol Harris-Shapiro i zreformowanym Ravem Danem Cohnem-Sherbokiem.
Żydzi mesjanistyczni określają się jako chrześcijanie, podkreślając jednocześnie znaczenie tradycji żydowskich, o ile są one zgodne z Ewangelią.
W 2012 roku mieliby liczyć od 175 000 do 250 000 wiernych w Stanach Zjednoczonych, od 10 000 do 20 000 wiernych w Izraelu, co daje całkowitą szacunkową liczbę 350 000 wiernych na świecie.
Większość społeczności mesjańskich jest zgrupowana w Międzynarodowym Sojuszu Żydów Mesjanistycznych (IMJA), którego siedziba znajduje się w Stanach Zjednoczonych. Francuski oddział IMJA to AFJM (Alliance francophone des Juifs messianiques).
„ Stowarzyszenia Braci ” powstały w latach dwudziestych XIX wieku w Dublinie, gdzie młodzi chrześcijanie gromadzili się, aby studiować Biblię i powrócić do prostoty pierwotnego Kościoła . Wśród tych młodych ludzi byli John Gifford Bellett , Francis Hutchinson , Edward Cronin . W 1832 roku Henry Craik i George Müller założyli w Bristolu grupę, która miała być podzielona na podgrupy według wieku. Müller będzie także inicjatorem założenia sierocińców w mieście. W 1840 roku irlandzki ksiądz John Nelson Darby opuścił Kościół anglikański w Irlandii, aby dołączyć do ruchu jako kaznodzieja. W 1848 r. ruch braci podzielił się na dwie gałęzie. „Otwarte” skrzydło George'a Müllera , Henry'ego Craika i Roberta Cleavera Chapmana oraz „ekskluzywne” skrzydło Johna Nelsona Darby'ego .
„Wielcy” bracia, którzy po separacji stali się Zgromadzeniami Ewangelicznymi i podążali za naukami George'a Müllera , Henry'ego Craika i Roberta Cleavera Chapmana. Ruch ma teologię ewangelicką . Ich liczbę szacuje się na 2,06 mln w 2011 roku na całym świecie.
„Bliscy” bracia pozostali przywiązani do „doktryny” Darby'ego. Ruch ma teologię protestancką i uznaje chrzest niemowląt . Około 40 000 w 2012 roku na całym świecie „bliskich” braci jest często określanych mianem darbystów, ale rzadko określają się tak samo.
Lokalny Ewangelicki Kościół jest organizacją, która reprezentuje Kościół powszechny, i jest postrzegana przez ewangelików jako ciało Chrystusa . Jest odpowiedzialna za nauczanie i obrzędy , czyli za chrzest i sakrament wierzącego . Wiele kościołów należy do ewangelicznych wyznań chrześcijańskich i trzyma się wspólnego wyznania wiary i regulaminów. Niektóre denominacje są członkami narodowego sojuszu kościołów Światowego Sojuszu Ewangelicznego , który w 2020 roku miałby 600 milionów wierzących. Ład w kościołach ewangelicznych jest przede Kongregacyjny i rzadko wpisać episkopalnego w niektórych nazw.
Zarządzanie z kościołów jest zapewniona przez ewangelicznych ministerstw , które są głównie tych z pastorem , diakona , lider uwielbienia i ewangelisty . Mogą też być obecne inne posługi, takie jak starszy pełniący funkcje podobne do funkcji pastora . Posługa biskupa sprawująca funkcję nadzorczą nad kościołami w skali regionalnej lub ogólnopolskiej jest obecna we wszystkich ewangelickich wyznaniach chrześcijańskich , choć w tej funkcji używa się przede wszystkim tytułów przewodniczącego rady lub nadzorcy generalnego. Termin biskup jest wyraźnie używany w niektórych wyznaniach. W niektórych kościołach ruchu Nowej Reformy Apostolskiej istnieje pięć posług; tych apostoł , prorok , ewangelista , pastor , nauczyciel .
Kształcenie ministrów odbywa się w instytucie teologii ewangelicznej na okres od roku (certyfikat) do czterech lat ( licencja , magister ) z teologii ewangelicznej . Ministrowie mogą wziąć ślub i mieć dzieci. Proboszcz jest zazwyczaj wyświęcany podczas ceremonii zwanej konsekracją duszpasterską .
Niektóre wyznania ewangelickie oficjalnie zezwalają na posługę kobiet w kościołach. Posługę kobiet uzasadnia fakt, że Maria z Magdali zostałaby wybrana przez Jezusa, aby ogłosić apostołom swoje zmartwychwstanie. Pierwszą baptystką, która została konsekrowana na pastora była Clarissa Danforth ze Stanów Zjednoczonych w denominacji Free Will Baptist w 1815 r. W 1882 r. na Narodowej Konwencji Baptystów w USA . W Assemblies of God w Stanach Zjednoczonych od 1927. W 1961 na Narodowej Konwencji Postępowych Baptystów . W 1975 roku w kościele Foursquare .
Kult wśród ewangelików jest postrzegana jako akt kultu Bożego w życiu Kościoła . Liturgia jest uproszczona, a koncepcja kultu jest bardziej nieformalna. Składa się zwykle z dwóch głównych części, pochwały ( muzyka chrześcijańska ), kazania opartego na Biblii , modlitwy , ofiary , okresowo z sakramentem . Podczas nabożeństw zazwyczaj znajduje się żłobek dla niemowląt. Dzieci i młodzież mają przystosowaną edukację, szkółkę niedzielną , w osobnym pomieszczeniu. Główne święta chrześcijańskie obchodzone przez ewangelików to Boże Narodzenie , Pięćdziesiątnica (przez większość wyznań ewangelickich) oraz Wielkanoc dla wszystkich wierzących.
Miejsca kultu są ogólnie nazywane „świątyniami” lub „budynkami (kościelnymi). W niektórych megakościołach czasami używa się terminu „kampus”. Architektura miejsc kultu charakteryzuje się głównie jego trzeźwości. Krzyż Chrystusowy jest jednym z niewielu symboli duchowych, które można ogólnie zobaczyć na budynku kościoła ewangelickiego i które identyfikują przynależność tego miejsca.
W Stanach Zjednoczonych, do 2019 roku, Solomon Awards doceniały doskonałość w projektowaniu i renowacji ewangelickich budynków kościelnych podczas corocznej ceremonii.
Niektóre nabożeństwa odbywają się w teatrach, szkołach lub salach wielofunkcyjnych, wynajmowanych tylko na niedziele. Ze względu na zrozumienie Drugiego z Dziesięciu Przykazań , ewangelicy nie mają religijnych przedstawień materialnych, takich jak posągi, ikony czy obrazy w swoich miejscach kultu. W niektórych budynkach znajduje się baptysterium , na scenie audytorium (zwane także „sanktuarium”) lub w osobnym pomieszczeniu, w którym dokonuje się chrztu przez zanurzenie .
Te kulty są imponujące proporcje w mega-kościoły (kościołów, gdzie ponad 2000 osób gromadzą się w każdą niedzielę). W niektórych z tych megakościołów gromadzi się jednocześnie ponad 10 000 osób. Mówimy wtedy o Gigachurch .
W niektórych krajach świata, które narzucają szariat lub komunizm , zakazy czczenia chrześcijan, złożoność uzyskiwania zezwoleń rządowych i prześladowania chrześcijan sprawiły, że dla wielu wierzących kościoły domowe stały się rzeczywistością. Na przykład w Chinach istnieją ruchy ewangelizacyjne kościoła domowego . Spotkania odbywają się więc w domach prywatnych, potajemnie i „nielegalnie”.
UIGBU , ewangeliczny federacja grup studium Biblii dla studentów na kampusie powstała w 1947 roku na Uniwersytecie Harvarda w Stanach Zjednoczonych z GBU z różnych krajów.
Międzynarodowy Full Gospel działalności Wspólnoty , ewangelicznego spotkania oferując organizacja w restauracjach i innych miejscach publicznych dla chrześcijańskich przedsiębiorców, powstała wPaździernik 1951w Los Angeles , USA przez Demos Shakarian.
W latach czterdziestych w Stanach Zjednoczonych neoewangelizacja rozwinęła znaczenie sprawiedliwości społecznej i działań humanitarnych w kościołach ewangelickich. Większość ewangelicznych chrześcijańskich organizacji humanitarnych powstała w drugiej połowie XX wieku. Do najważniejszych należą World Vision International (1950), Samaritan's Purse (1970), Mercy Ships (1978), Prison Fellowship International (1979), International Justice Mission (1997). Według socjologa Sébastiena Fatha , ewangelickie kościoły chrześcijańskie i wspierane przez nie organizacje pozarządowe rozwijają międzynarodową przedsiębiorczość humanitarną, którą coraz częściej uwzględnia się w polityce.
Ekumeniczny ewangeliczny jest reprezentowana w składzie ewangelickich kościołów chrześcijańskich wyznań ewangelicznych, którzy są członkami sojuszy ewangelicznych krajowych odnoszących się do Światowego Aliansu Ewangelicznego . Różnice, które rozbrzmiewają w kategoriach społecznych, kulturowych, politycznych, etnicznych i językowych, a także w kategoriach wyznaniowych, nie stanowią dla ewangelików, być może paradoksalnie, żadnego problemu doktrynalnego. Jest to bezpośrednia konsekwencja innego filaru protestantyzmu, Sola fide („sama wiara”), zgodnie z którym, w uproszczeniu, nie ma znaczenia, jakie jest wyznanie danej osoby, to tylko jej wiara, a nie jego czyny są postrzegane przez Boga jako kryterium znalezienia łaski w Jego oczach, a ostatecznie dla jego zbawienia lub nie. Wolą więc, bez różnicy wyznań, mówić o Kościele (po prostu) zwanym także Kościołem powszechnym od „ Symbolu Apostołów ” („Wierzę w […] Święty Kościół Powszechny […]”), który należy rozumieć jako zbiór „prawdziwych” wierzących w Chrystusa, zbawieni przez wiarę.
Niektóre wyznania ewangelicko- chrześcijańskie są członkami Światowej Rady Kościołów .
Różne międzywyznaniowe organizacje ewangelickie również pomogły rozwinąć ewangeliczną jedność. In Bible Study , Międzynarodowa Unia Uniwersyteckich Grup Biblijnych . W Global Christian Humanitarian Aid , World Vision International . Pojawiły się także różne bezwyznaniowe ewangeliczne instytuty teologiczne oraz powstała organizacja misyjna Młodzież w Misji .
Dialog między Kościołem rzymskokatolickim a kościołami ewangelickimi odbywał się stopniowo. Rozpoczął pracę w kościołach zielonoświątkowych w 1972 roku, pod przewodnictwem Davida du Plessis , byłego sekretarza generalnego Światowej Wspólnoty Zielonoświątkowej . Kontynuował ze Światowym Sojuszem Ewangelicznym w 1977 roku. Zaczęło się od Światowego Sojuszu Baptystów w 1984 roku.
Zondervan , o opublikowanie dom publikowania książek związanych z ewangelicznym chrześcijaństwem, została założona w 1931 roku w Grandville, niedaleko Grand Rapids (Michigan) w Stanach Zjednoczonych, przez dwóch braci, Peter Zondervan i Bernard Zondervan. CLC Międzynarodowy An international wydawnictwo i sieć ewangelicznych chrześcijańskich księgarniach , została założona w 1941 roku w Colchester , UK . W 2016 roku CLC posiadało 180 księgarń w 57 krajach na całym świecie. Wśród bestsellerów znalazły się „Krzyż i sztylet” wydane w 1963 przez pastora zielonoświątkowego Davida Wilkersona , The Languages of Love wydane w 1992 przez pastora baptystycznego Gary'ego Chapmana , A Church Motivated by the Basics wydane w 1995 oraz A Life Motivated by the Basics wydane w 2002 roku przez pastora baptystycznego Ricka Warrena .
W mediach drukowanych najpopularniejsze w kategorii ewangelicznej cieszą się miesięczniki ewangelicznych chrześcijańskich wiadomości i magazynów refleksji, Christianity Today , Charisma i Christianity Today . Christianity Today została założona w 1956 roku w Stanach Zjednoczonych przez pastora baptystycznego Billy'ego Grahama i Johna Howarda Pew. W 2008 roku jego strona internetowa przyciągała 11,8 miliona odwiedzających miesięcznie. Charisma została założona w 1975 roku przez Stephena Stranga, dziennikarza i Assemblies of God w Stanach Zjednoczonych . W 1981 r. rozprowadzono 80 000 egzemplarzy, aw 2011 r. 250 000. W 1989 r. Alliance Presse w Szwajcarii założył francuskojęzyczny magazyn Christianisme Today .
W 1923 r. Calvary Baptist Church w Nowym Jorku w Stanach Zjednoczonych był pierwszym kościołem ewangelickim, który posiadał własną licencję radiową. Radio Lumière zostało założone wgrudzień 1958w Les Cayes przy Misji Ewangelicko-Baptystycznej Południowego Haiti . Phare FM zostało założone w 1989 roku w Mulhouse we Francji pod nazwą Radio Phare przez Bruno Léonardiego. Radio Beckwith Evangelica jest włoska stacja radiowa z Kościoła Ewangelicko-Vaud .
Christian Broadcasting Network została założona w 1961 roku przez Pata Robertsona, absolwenta New York Theological Seminary w Virginia Beach w Stanach Zjednoczonych . Jej flagowy program Le Club 700 jest jednym z najstarszych na amerykańskiej scenie telewizyjnej i jest nadawany w 39 językach w 138 krajach. Trinity Broadcasting Network została założona w 1973 roku przez Paula Croucha, absolwenta Assemblies of God Central Bible College i jego żonę Jan w Memphis w stanie Tennessee . Al Hayat TV , ewangelicki chrześcijański kanał telewizyjny w języku arabskim, został założony na Cyprze w 2003 roku przez ministerstwa Al Hayat.
W styczeń 2007, GodTube , witryna do udostępniania filmów związanych z chrześcijaństwem , zwłaszcza ewangelicka, została założona przez Christophera Wyatta z Plano w Teksasie , wówczas studenta w Dallas Theological Seminary.
W 2008 roku pastor Bobby Gruenewald i Life.Church , amerykański megakościół , uruchomili YouVersion , aplikację mobilną dla chrześcijan ewangelickich oferującą bezpłatne tłumaczenia Biblii na wiele języków.
W 2015 roku Asoriba , A mobilna aplikacja , która łączy ewangelicznych kościołów chrześcijańskich i wiernych, został założony w Akrze , Ghana przez 4 studentów. Od 2017 roku ma 1100 kościołów partnerskich w Ghanie, Kenii, RPA, Nigerii i Stanach Zjednoczonych, a także 69 000 zarejestrowanych wiernych.
Dla ewangelików uwielbienie poprzez muzykę chrześcijańską jest jednym ze składników wiary, która jest obecna w życiu codziennym. The Dove Awards , coroczna ceremonia że nagradza muzykę chrześcijańską, są tworzone w Memphis, w stanie Tennessee wPaździernik 1969przez Stowarzyszenie Muzyki Gospel . Wśród wytwórni płytowych o współczesnej chrześcijańskiej muzyki gospel, nie Sparrow Records i Hillsong Music . Sparrow Records została założona w 1976 roku w Stanach Zjednoczonych przez Billy'ego Raya Hearna, absolwenta muzyki chrześcijańskiej na Baylor University . Pieśni Hillsong Music , założonej w 1991 roku przez Hillsong Church , Sydney , Australia , zostały przetłumaczone na różne języki i wywarły ogromny wpływ na kościoły ewangelickie na całym świecie. W latach sześćdziesiątych artyści ewangeliccy zaczęli produkować koncerty, aw kolejnych dziesięcioleciach coraz częściej byli obecni na spotkaniach młodzieży, takich jak Konferencja Pasyjna w Atlancie, Georgia , USA. Muzyka ewangelicka jest również nadawana w chrześcijańskich stacjach radiowych i na YouTube .
Niektóre firmy ewangelicko-chrześcijańskie są również obecne w dziedzinie produkcji folii . Należą do nich Pure Flix i Kendrick Brothers . Pure Flix została założona w 2005 roku w Scottsdale w Stanach Zjednoczonych przez Davida AR White'a i Russella Wolfe'a, Michaela Scotta i Elizabeth Travis. W 2015 roku firma uruchomiła platformę serii telewizyjnych filmów i transmisji strumieniowej na internecie . Firma Kendrick Brothers została założona w 2013 roku w Albany w stanie Georgia przez pastora baptystycznego Alexa Kendricka , Stephena Kendricka i Shannon Kendrick. Wśród hitów kasowych znalazły się Powers of Prayer , wydany w 2015 roku, Miracles from Heaven wydany w 2016 roku i I Can Only Imagine wydany w 2018 roku.
Kościoły ewangelickie zaangażowały się w tworzenie szkół podstawowych i średnich. Ewangelizacja umożliwiło także opracowanie kilku instytutach teologia ewangelicka , kolegia i uniwersytety w Stanach Zjednoczonych w latach 19 XX wieku. Inne uniwersytety ewangeliczne powstały w różnych krajach świata.
W sprawach nauki oraz pochodzenia ziemi i życia ludzkiego niektórzy ewangelicy popierają kreacjonizm . Na przykład Answers in Genesis , założona w Australii w 1986 roku, jest organizacją ewangelicką, która broni tej tezy. W 2007 roku założyła Muzeum Kreacji w Petersburgu, Ky. A w 2016 Ark Encounter w Williamstown . Od końca XX -go wieku , kreacjonizm dosłownego został opuszczony przez niektórych ewangelików na rzecz inteligentnego projektu . Na przykład think tank Discovery Institute , założony w 1991 roku w Seattle , broni tej tezy.
W sprawach seksualności kilka kościołów ewangelickich promuje pakt czystości wśród młodych chrześcijan ewangelickich, którzy są zapraszani do publicznego zaangażowania się w ceremonię wstrzemięźliwości seksualnej aż do chrześcijańskiego małżeństwa . Ten pakt jest często symbolizowany przez pierścień czystości .
W kościołach ewangelickich młodzi dorośli i pary niezamężne są zachęcane do wczesnego zawierania małżeństw, aby doświadczyć seksualności zgodnie z wolą Bożą.
Amerykańskie badanie National Campaign to Prevent Teen and Unplanned Pregnancy z 2009 roku przeprowadzone przez National Campaign to Prevent Teen and Unplanned Pregnancy ( ang .: National Campaign to Prevent Teen and Unplanned Pregnancy ) wykazało, że 80% młodych niezamężnych ewangelików uprawiało seks, a 42% było w związku ze stosunkiem seksualnym podczas dochodzenie.
Większość ewangelicznych kościołów chrześcijańskich sprzeciwia się dobrowolnemu przerywaniu ciąży i wspiera agencje adopcyjne oraz agencje pomocy społecznej dla młodych matek. Organizacje ewangelickie, takie jak Focus on the Family, są zaangażowane w ruch pro-life .
Masturbacja jest postrzegane jako zakazane przez niektórych ewangelickich pastorów z powodu seksualnych myśli, że może mu towarzyszą. W Stanach Zjednoczonych i Nigerii inni pastorzy ewangeliccy wierzą, że masturbacja może być korzystna dla ciała i że jest darem od Boga, aby uniknąć cudzołóstwa , zwłaszcza dla osób niezamężnych.
Niektóre kościoły ewangelickie mówią tylko o wstrzemięźliwości seksualnej i nie mówią o seksualności w małżeństwie. Inne kościoły ewangelickie w Stanach Zjednoczonych i Szwajcarii mówią o chrześcijańskiej seksualności jako darze od Boga i składniku kwitnącego małżeństwa chrześcijańskiego , w orędziach na nabożeństwach lub konferencjach. Wiele ewangelicznych książek i stron internetowych specjalizuje się w tym temacie. Książka The Marriage Act: The Beauty of Sexual Love opublikowana w 1976 roku przez pastora baptystycznego Tima LaHaye i jego żonę Beverly LaHaye była pionierką w tej dziedzinie.
Na postrzeganie homoseksualizmu w kościołach ewangelicznych są zróżnicowane. Wahają się od konserwatywnych po liberalne , w tym umiarkowane . Stanowisko konserwatywne jest bardzo wrogo nastawione do osób homoseksualnych i jest zaangażowane w sprawy antygejowskie i wypowiedzi homofobiczne . Istnieją również liberalne, przyjazne gejom międzynarodowe denominacje ewangelickie . Niektóre wyznania ewangelickie przyjęły neutralne stanowisko, pozostawiając kościołom lokalnym wybór w sprawie małżeństw osób tej samej płci . Niektóre kościoły mają umiarkowaną pozycję . Chociaż nie aprobują praktyk homoseksualnych, okazują im sympatię i szacunek.
W XIX -tego wieku, ewangeliczne fundamentaliści byli jednymi z najsilniejszych przeciwników praktyce sportu przez kobiety, w imię moralności.
Niektórzy ewangeliczni chrześcijańscy przywódcy polityczni nie zawahali się podzielić swoją wiarą w sprawowanie swoich funkcji administracyjnych, w szczególności kilku prezydentów Afryki, takich jak Boni Yayi , John Dramani Mahama , Goodluck Jonathan , Olusegun Obasanjo , Pierre Nkurunziza i Yoweri Museveni . Były kanadyjski premier Stephen Harper powiedział niektóre pozycje były pod wpływem swoich chrześcijańskich przekonań. W Brazylii ewangelicy poparli wybór ultrakonserwatywnego katolickiego Jaira Bolsonaro , sojusz „religijnego ekstremizmu z autorytarną i totalitarną wizją świata”, mobilizując się na rzecz „zachowania monogamicznej rodziny tworzonej przez mężczyzn i kobiety”. .
Do lat 70. ewangelicy w Stanach Zjednoczonych głosowali niewiele : 70% z nich nie głosowało w wyborach prezydenckich w 1976 roku . Jimmy Carter był pierwszym, który otwarcie stwierdził jego ewangelicznej wiary chrześcijańskiej w czasie kampanii, dzięki czemu religię nowy temat kampanii, innowacja, która miała służyć w czasie 2 E kampanii. Rzeczywiście, cztery lata później stanowisko prezydenta Cartera w sprawie aborcji, homoseksualizmu i feminizmu rozczarowało wielu ewangelicznych chrześcijan, którzy poparli go w 1976 r., a niektórzy postanowili zorganizować i wyszkolić konserwatywną polityczną grupę nacisku, nazwaną „Większością moralną ” („ Większość moralna ”). moralna większość”) lub Religijnej ("prawicy religijnej"), którą Ronald Reagan zdołał odzyskać. W każdym razie ewangelicy zdystansowali się już od Partii Demokratycznej, która, jak wierzyli, uczestniczyła w moralnym upadku Stanów Zjednoczonych. Po wygranych wyborach prezydenckich w 1980 r. Reagan uchwalił także szereg ustaw i opowiedział się za poprawkami bezpośrednio związanymi z wartościami chrześcijańskimi bronionymi przez ewangelików.
Od Reagana do Busha juniora ewangelicy, chociaż lepiej się organizują, w przeważającej mierze głosowali na Republikanów . Do 1980 roku wpływ konserwatywnych teleewangelistów stał się głównym zjawiskiem w kampaniach wyborczych; najaktywniejszymi z nich byli Jerry Falwell , Pat Robertson , założyciel chrześcijańskiej telewizji CBN , Jim Bakker, James Robison, a nawet Bill Bright, założyciel organizacji misyjnej Cru . Podczas wyborów prezydenckich w 2000 roku kampanii , George W. Bush potwierdził swoją wiarę i bronił tradycyjnych wartości, ale z nieco mniej gwałtowności niż jego poprzednicy. Ewangelicy mieli wysokie oczekiwania wobec Busha i jego obietnicy, inicjatywy opartej na wierze , szeregu specjalnych przepisów stanowych USA i dotacji dla stowarzyszeń religijnych na pomoc w walce z ubóstwem. Część z nich była rozczarowana opozycją uznaną za zbyt słabą wobec małżeństw jednopłciowych , niepodążaniem za inicjatywą wyznaniową oraz militarystyczną polityką prezydenta i jego administracji. W związku z tym David Kuo, specjalny doradca Busha ds. inicjatywy opartej na wierze, zrezygnował ze stanowiska w 2006 r., potępiając dyskredytowanie przez administrację biednych i oświadczył, że ta sama administracja szukała wsparcia chrześcijan, jednocześnie wyśmiewając się z nich. .
Ich mniejsza mobilizacja od 2008 roku, choć nie jest to zdecydowanie jedyny czynnik, sprzyjała wyborowi Baracka Obamy .
W 2016 roku , dzięki poparciu kilku przywódców ewangelicznych dla Donalda Trumpa, zawarto sojusz między kandydatem republikanów a konserwatywnymi ewangelikami. Biali ewangeliccy wyborcy w przeważającej większości głosują na Donalda Trumpa (81%, wobec 16% na Hillary Clinton ). Liczby te były jednak kwestionowane, ponieważ zawierają tylko białych ewangelików, respondenci byli samookreśleni i rozumieli tylko tych, którzy głosowali. Wielu ewangelików, często zaangażowanych na polu sprawiedliwości społecznej i sprzeciwiających się karze śmierci, czuje się poza tym konserwatywnym, starszym marginesem.
W średnim okresie kwestia wpływu ultrakonserwatywnych ewangelickich chrześcijan nabiera coraz większego znaczenia, ponieważ polityczne przetrwanie Donalda Trumpa wydaje się w coraz większym stopniu zależeć od tego. Wpaździernik 2018W miarę zbliżania się wyborów śródokresowych, ewangeliczne poparcie dla Trumpa wydaje się utrzymywać, choć wśród kobiet występuje pewna erozja. Sondaż opublikowany na początku października przez Public Religion Research Institute wykazał, że 72% białych ewangelickich protestantów miało pozytywną opinię na temat prezydenta.
W styczeń 2019, w Kairze, w ramach swojej podróży po Bliskim Wschodzie i Zatoce, Mike Pompeo , sekretarz stanu, który został mianowany13 marca 2018 r.zastępując Rexa Tillersona , przedstawił się „jako ewangelikalny chrześcijanin”. Podobnie jak wiceprezydent Mike Pence , Mike Pompeo uważa teologię ewangelicką za bardzo potężne źródło inspiracji.
Sondaż przeprowadzony przez firmę Politico / Morning Consult grudzień 2019, ujawnił, że 43% ewangelików opowiada się za impeachmentem prezydenta Donalda Trumpa .
W swojej książce „ Siła do miłości” z 1963 roku pastor baptystyczny Martin Luther King skrytykował niektóre kościoły baptystyczne za ich antyintelektualizm , zwłaszcza z powodu braku wykształcenia teologicznego wśród pastorów.
Teologii dobrobytu , który rozprzestrzenił się w latach 1970 i 1980 w Stanach Zjednoczonych, głównie przez televangelists zielonoświątkowych i charyzmatycznych , jest szczególnie kontrowersyjne doktryny w kościołach ewangelicznych. Koncentruje się na nauczaniu wiary chrześcijańskiej jako środka wzbogacenia się finansowo i materialnie poprzez „pozytywne wyznanie” i wkład w posługę chrześcijańską. Obietnice boskiego uzdrowienia i pomyślności są gwarantowane w zamian za określone kwoty datków. Wierność w składaniu dziesięciny pozwoliłaby uniknąć przekleństw Bożych, ataków Diabła i ubóstwa. Te ofiary i dziesięcinę zatem zajmują dużo czasu w niektórych sektach. Często kojarzona z obowiązkową dziesięciną, ta doktryna porównywana jest do biznesu religijnego . Pastorzy wyznający teologię prosperity byli krytykowani przez dziennikarzy za ich modny styl życia (luksusowe ubrania, duże domy, luksusowe samochody , prywatne samoloty itp.). W 2012 roku Narodowa Rada Ewangelików Francji opublikowała dokument potępiający tę doktrynę, wspominając, że dobrobyt rzeczywiście jest możliwy dla wierzącego, ale ta teologia doprowadzona do skrajności prowadzi do materializmu i bałwochwalstwa , co nie jest celem Ewangelii.
Od lat 70. w kościołach i organizacjach ewangelickich zgłaszano różne skandale dotyczące defraudacji finansowych . Ewangelicki Financial Accountability Rada została założona w 1979 roku w celu wzmocnienia integralności finansową w organizacji i kościołów ewangelicznych, które dobrowolnie chcą być członkami i przedłożenia rocznego audytu finansowego.
W 1981 roku francuski teolog i socjolog Jacques Ellul skrytykował ewangelików za używanie nowoczesnych środków komunikacji podczas kampanii ewangelizacyjnych, a także za używanie mediów do przekazywania wiary chrześcijańskiej z powodu możliwego zniekształcenia przesłania.
W 2011 roku media skrytykowały fundamentalistyczną ewangelizację za tworzenie „kultury równoległej”, a także nauczanie kreacjonizmu w szkołach i antyintelektualizmu.
W 2011 roku amerykański profesor ewangelicki Ed Stetzer przypisał indywidualizmowi przyczynę wzrostu liczby kościołów ewangelickich podających się za bezwyznaniowe chrześcijaństwo .
Niektórzy pisarze chrześcijańscy krytykowali ewangelizację jako formę „duchowego” usprawiedliwienia (dorozumianego lub jawnego) technicznego i kapitalistycznego społeczeństwa, używając tych samych metod propagandy co neoliberalizm, a czasem posuwając się nawet do promowania wartości rynkowych.
W zielonoświątkowców zaspy towarzyszyły nauczaniu o uzdrowieniu przez wiarę . W niektórych kościołach zaobserwowano wycenę modlitwy za obietnice uzdrowienia. Niektórzy pastorzy i ewangeliści zostali oskarżeni o dokonywanie fałszywych uzdrowień. Niektóre kościoły w Stanach Zjednoczonych czy Nigerii odradzają swoim członkom szczepienia lub lekarstwa , twierdząc, że to dla słabych w wierze i że z pozytywną spowiedzią będą odporni. W 2019 roku, w Mbandjock , Kamerun , trzy zgony związane są z tej pozycji w kościele. Stanowisko to nie jest reprezentatywne dla wszystkich kościołów ewangelickich, na co wskazuje dokument La Healing miraculeuse opublikowany w 2015 roku przez Narodową Radę Ewangelików Francji , w którym wspomina się, że medycyna jest jednym z darów Bożych dawanych człowiekowi. Kościoły i niektóre ewangeliczne chrześcijańskie organizacje humanitarne są również zaangażowane w programy opieki medycznej.
Niektóre kościoły i organizacje ewangelickie były krytykowane przez ofiary gwałtu i przemocy domowej za milczące zajmowanie się przypadkami nadużyć ze strony pastorów lub członków. Mówi się, że niezgłaszanie nadużyć policji ma miejsce głównie w kościołach, które nie są członkami ewangelicznych wyznań chrześcijańskich lub stowarzyszonych z wyznaniami, które przywiązują dużą wagę do szerokiej autonomii kościołów. Ewangeliczna organizacja GRACE została założona w 2004 roku przez baptystę profesora Boza Tchividjiana, aby pomóc kościołom w walce z wykorzystywaniem seksualnym , przemocą psychiczną i przemocą fizyczną w organizacjach chrześcijańskich.
W 2018 r. teolog baptystyczny Russell D. Moore skrytykował niektóre amerykańskie kościoły baptystyczne za ich moralizm, podkreślając potępienie pewnych osobistych grzechów, ale milcząc na temat niesprawiedliwości społecznej, która powoduje cierpienie całych populacji, takich jak rasizm .
W 2018 r. amerykański profesor Scot McKnight z Northern Baptist Theological Seminary oskarżył ewangelickie megakościoły za słabą odpowiedzialność zewnętrzną ich przywódców, ponieważ nie są członkami wyznania chrześcijańskiego , co naraża ich na dalsze nadużycia władzy.
We Francji w 2020 r. ruchem religijnym, który miał najwięcej doniesień do Miviludes o domniemane sekciarskie aberracje, było chrześcijaństwo ewangeliczne, a głównie w nurcie neocharyzmatycznym dla kościołów niebędących członkami Narodowej Rady Ewangelicznych Francji .
Fakt, że ewangelicy ewangelizują i publicznie mówią o swojej wierze, jest często krytykowany przez media i kojarzony z prozelityzmem . Według ewangelików wolność sumienia i wolność słowa pozwalają im mówić o swojej wierze jak każdy inny przedmiot. Z prozelityzmem regularnie kojarzone są także chrześcijańskie filmy nakręcone przez ewangeliczne amerykańskie firmy producenckie . Według Sarah-Jane Murray, nauczycielki scenopisarstwa w Komisji Chrześcijańskiego Filmu i Telewizji Stanów Zjednoczonych, filmy chrześcijańskie są dziełami sztuki, a nie prozelityzmem. Dla Huberta de Kerangata, kierownika ds. komunikacji w firmie Saje distribution , nadawcy tych amerykańskich filmów chrześcijańskich we Francji, jeśli filmy chrześcijańskie są „prozelitami”, to wszystkie filmy są „prozelitami”, ponieważ każdy film przekazuje wiadomość, którą widz może wybrać”. zatwierdzić lub nie.