Wydawnictwo

Niektórzy wydawcy określają się jako „  konto autorskie  ”, co oznacza, że ​​nie pokrywają kosztów produkcji publikowanych przez siebie dzieł; to autor płaci za wszystko. W tego rodzaju działalności zawsze podpisuje się umowę między autorem a wydawnictwem, ale raczej traktuje się ją jako umowę o świadczenie usług, ponieważ autor generalnie pozostaje właścicielem stworzonych dzieł i praw do swojego dzieła.

Produkcja i dystrybucja

Po wybraniu tekstu i podpisaniu umowy wydawniczej wydawnictwo będzie wspierać autora w procesie tworzenia i dystrybucji książki. Na etapie produkcji księgi obiektowej wydawnictwo zazwyczaj pozyskuje specjalistów: modelarza, grafika komputerowego, ilustratora, drukarza itp. Jego rolą jest koordynacja działań różnych interesariuszy i zapewnienie, że produkt końcowy jest zgodny z wizją projektu.  

Gdy książka jest drukowana lub edytowana w celu sprzedaży cyfrowej, wydawca polega na nadawcy i dystrybutorze, którzy są odpowiedzialni za znalezienie miejsc sprzedaży i dostarczenie kopii.

Organizacja

Każde wydawnictwo posiada własną organizację, która zależy od jego wielkości, specjalizacji, ale także od ilości publikowanych prac. Ponieważ kilka funkcji może być wykonywanych przez tę samą osobę, tytuły stanowisk różnią się znacznie w zależności od firmy. Redaktor lub kierownik literacki jest jednak istotnym pozycja. Ma duże uprawnienia decyzyjne, ponieważ to on jest odpowiedzialny za ocenę rękopisów i wybór wybranych urzędników, którzy zostaną wydani przez wydawnictwo. Odpowiednik redaktora naczelnego w świecie prasy, to właśnie tej osobie zwraca krytykę i korektę tekstów. Kierownika literackiego zwykle wspiera jeden lub więcej asystentów redakcyjnych, a w niektórych przypadkach komitet czytający.

Stanowisko dyrektora artystycznego z kierownika sprzedaży , do sekretarza prasowego i grafika są również powszechne w domach wydawniczych. Zadania korekcyjne, rewizyjne i dystrybucyjne często powierzane są podwykonawcom lub wyspecjalizowanym firmom.

Edycja na świecie

Główne grupy redakcyjne

W skład grupy redakcyjnej wchodzi kilka wydawnictw lub filii . Narodowość grupy zależy od jej właściciela i/lub głównej siedziby.

W poniższej tabeli obroty (obroty) wyrażone są w milionach euro . Liczba ta obejmuje wyłącznie księgę oraz powiązane branże i sektory, co jest ogólnie wyrażone w szczegółowym bilansie, publikowanym przez audytorów i udostępnianym opinii publicznej. Ponieważ niektóre firmy komunikują niewiele lub źle na temat swoich danych strukturalnych, podaliśmy tutaj tylko pewne informacje dotyczące danych lat.

Z geograficznego i finansowego punktu widzenia tabela ta pokazuje, że Europa niewątpliwie dominuje na rynku książek i wydawnictw w ogóle, z łączną wartością ponad 28 miliardów euro (2009).

Uwaga: China Education and Media Group (Chiny) znalazła się w rankingu w 2012 roku. Wydawca Reader's Digest jest w stanie upadłości od 2013 roku.

Niemcy

Niemiecki rynek książki jest zdominowany przez grupę środków masowego przekazu , międzynarodową firmę Bertelsmann . W przeciwieństwie na przykład do rynku francuskiego, inne szczególnie dynamiczne wydawnictwa mogły się rozwijać i konkurować w dziedzinie druku i cyfryzacji. Tak więc Hotlzbrinck, ale także Klett i Cornelsen, dwaj wydawcy szkolni, którzy obecnie w pełni się rozwijają.

Kanada

Większość kanadyjskiego przemysłu wydawniczego koncentruje się w Ontario, zwłaszcza w Toronto i Quebecu. Wydanie jest głównie anglojęzyczne, ponieważ francuskojęzyczna populacja kraju liczy tylko 7 milionów użytkowników.

Rynek kanadyjski stanowi przyczółek dla rozwijających się sektorów Stanów Zjednoczonych, Europy, a zwłaszcza Azji. W ten sposób grupy takie jak Thomson Reuters , oparte częściowo na agencji prasowej i informacji strategicznej , czy Quebecor World , działające w branży drzewnej i poligraficznej, zapewniają sobie w dużej mierze dominującą pozycję.

Chiny

Kraj ten jest wschodzącym graczem w branży wydawniczej, gdzie istnieje ponad 570 wydawnictw, z czego połowa w Pekinie, w tym cztery dominujące firmy o kapitale mieszanym i łącznych obrotach prawie 7 miliardów dolarów.euro w 2014 roku: sektor ten doświadczył pełnego wzrost od 2008 roku.

Włochy

Rynek wydawniczy książek jest bardzo skoncentrowany, zdominowany przez Arnoldo Mondadori Editore , a następnie Messaggerie Italiane i Giunti Editore . Dominują również dwie międzynarodowe korporacje, De Agostini i Panini .

Japonia

Na japońskim rynku dominują cztery grupy o łącznych obrotach prawie 3,5 miliarda euro . Kōdansha , należąca do konglomeratu Dai-Nippon Yūbenkai, pozostaje najbardziej prestiżową placówką archipelagu.

Holandia

Historia holenderskich wydawnictw jest częścią bardzo starej tradycji, łączącej nowinki redakcyjne i komercyjne, wysoki wskaźnik alfabetyzacji (100% około 1910 r.) i zamiłowanie do czytania, a wreszcie wielką tolerancję: od 1880 r. dom Elsevier jest już jedną z najważniejszych w dziedzinie książek naukowych i akademickich, publikując wiele tłumaczeń w szerokiej gamie języków. Współpracując z Reedem, na początku 2000 roku utworzyła drugą co do wielkości grupę na świecie. Wolters Samson , założony w 1836 roku, również specjalizujący się w nauce, technologii i medycynie (STM), połączył się w 1989 roku z wydawnictwem Kluwer, aby uniemożliwić Elsevier ustanowienie de facto monopolu. Łącznie te grupy mają łączny obrót prawie 8,5 miliarda (2009).

Wielka Brytania

W tym kraju działają dwa największe koncerny wydawnicze, a mianowicie Pearson i Reed Elsevier . Na czele pierwszej stoi kobieta, Marjorie Scardino, która w świecie zdominowanym przez kilka stuleci przez postacie męskiego dziedzictwa dobrze wróży realną zmianę w ewolucji tego zawodu. Inną godną uwagi cechą jest istnienie największego wydawcy akademickiego na świecie, Oxford University Press (1586), a także najstarszego wciąż działającego wydawnictwa wraz z siostrzaną Cambridge University Press (1534), obu niezależnych od extra.

Francja

Francuski świat wydawniczy w ostatnich latach nieustannie ewoluuje, nawet jeśli obecnie 70% wydawców ma siedzibę w Paryżu: zjawiska koncentracji i przejęć, zwłaszcza przez grupy zagraniczne, a także transfery technologii w kierunku cyfrowym są po części przyczynę tej metamorfozy.

Francuski wydawniczy krajobraz jest jednak nieco zdominowany przez quasi- oligopolu sytuacji z Hachette Livre od 1950 roku. Jednak w latach 1996 i 2002 roku Groupe de la Cité przeszedł Hachette. Obecnie dom ten jest jedną z sześciu wiodących światowych grup redakcyjnych. Inne główne grupy to w 2014 roku: Editis (hiszpański), Madrigall i Lefebvre Sarrut.

Francja ma obecnie sektor wydawniczy reprezentowany przez związek zawodowy, w Narodowej Unii Edition (SNE).

Na przestrzeni trzydziestu lat roczna liczba nowych produktów wzrosła trzydziestokrotnie. W 2008 roku we Francji ukazało się 63 601 tytułów. Ta dynamika jest tylko pozorna, sprzedaż książek ma tendencję do stagnacji, a nawet spadku (2005, 2006 i 2011), mimo że roczna liczba nowych tytułów rośnie w średnim tempie 3% rocznie.

Główne grupy redakcyjne, aby zachować pewien wpływ, są zmuszone do dywersyfikacji i zwiększenia swoich marek wydawniczych w celu zapewnienia większej widoczności. Editis zrzesza na przykład ponad 40. Hachette Livre i Editis , z udziałem w rynku francuskim na poziomie 35% w 2009 r., stanowią marginalny oligopol .

W czerwiec 2012Gallimard nabywa grupę Flammarion stanowiący o 3 e  francuskiej grupy wydawniczej .