Podklasa |
firma , operacja , osoba prawna ![]() |
---|---|
Identyfikator WordLift |
http://data.thenextweb.com/tnw/entity/enterprise ![]() |
Firma zwany także mocne , firmy firmę i potocznie box lub firma jest organizacja lub jednostka instytucjonalna, napędzany przez projekt zmniejszyła się w strategii , polityk i planów działania, których celem jest produkcja i dostawa towarów lub usług. Z usług do zbioru klientów , osiągając równowagę swoich kont wydatków i produktów.
W tym celu firma pozyskuje, mobilizuje i zużywa zasoby (materialne, ludzkie, finansowe, niematerialne i informacyjne), co powoduje, że musi koordynować funkcje (zakupy, sprzedaż, IT itp.). Działa w ramach precyzyjnego kontekstu, do którego musi się dostosować: mniej lub bardziej konkurencyjnego otoczenia, sektora techniczno-gospodarczego charakteryzującego się stanem techniki, określonymi ramami społeczno-kulturowymi i regulacyjnymi. Może postawić sobie za cel osiągnięcie pewnego poziomu rentowności, mniej lub bardziej wysokiego.
Żadna firma nie może uwolnić się od równowagi między poziomem swoich dochodów a wydatkami. W przypadku deficytu należy go zmniejszyć lub uzupełnić wkładem zewnętrznym (np. dotacją wyrównawczą) pod groźbą nierentowności i mniej więcej niedługiego zniknięcia firmy.
Od początku XXI -go wieku , przedsiębiorstwa muszą uwzględniać wymogi zrównoważonego rozwoju ( zrównoważonego rozwoju w języku angielskim) poprzez tzw korporacyjnej odpowiedzialności społecznej (CSR), społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) w języku angielskim.
Spółka jest najmniejszym połączeniem jednostek prawnych, które stanowi jednostkę organizacyjną do produkcji towarów i usług, korzystającą z pewnej autonomii decyzyjnej, w szczególności w zakresie alokacji jej bieżących zasobów (definicja konsultowana wlistopad 2020).
W prawie nie uznaje się spółki za podmiot, ale za działalność. Istnieje kilka form spraw prawnych, które mogą prowadzić do prowadzenia działalności gospodarczej. Najczęstsze to:
Wybrana forma prawna musi być zarejestrowana we właściwych urzędach ( rejestr handlowy i firmowy ; katalog branżowy dla przedsiębiorstw rzemieślniczych; URSSAF dla wolnych zawodów). Ta forma prawna wiąże się z charakterystyczną i jednoznaczną identyfikacją (we Francji np. rejestracja w katalogu SIREN / SIRET ). W przypadku spółki rejestracja ta nadaje jej osobowość prawną i status prawny , których forma zależy od celu korporacyjnego spółki, liczby dostarczycieli kapitału, wielkości zaangażowanego kapitału, a także przepisów ustawowych i regulacyjnych obowiązujące ramy prawne. Prowadzenie działalności przedsiębiorstwa może być również przedmiotem uprzedniego zezwolenia wydawanego na stałe lub podlegającego rewizji, również w ramach obowiązującego ustawodawstwa (przykłady bankowe, ubezpieczeniowe, farmaceutyczne, praca tymczasowa itp.).
Kwestia spółki jako dziedzictwa prawnego, jako własności, jest wciąż przedmiotem dyskusji w doktrynie. W obecnym stanie prawa francuskiego tylko fragmentaryczne aspekty firmy, takie jak kapitał, lojalność klientów i środki produkcji, są uważane za prawa majątkowe należące do podmiotu operacyjnego. Z drugiej strony wolność podejmowania działalności gospodarczej jest uznawana przez Radę Stanu za ogólną zasadę prawa o wartości konstytucyjnej.
Poprzez pojęcie spółki prawo utożsamia zatem spółkę z jej dyrektorami. Jednak prawo reguluje również reprezentację pracowników w firmie (patrz Rada zakładowa ).
Osobowość firmy w antropologiiKoncepcja firmy jako czystego podmiotu zdolnego do samodzielnego działania jest konstrukcją kulturową. Przypisanie firmie decyzji, zachowań, a nawet emocji to przekonanie, które upodabnia ją do osoby ludzkiej. Ta personalizacja firmy znajduje się w prawie spółek, które posługuje się wizerunkiem osoby prawnej . Występuje również w marketingu z koncepcją tożsamości korporacyjnej dla klientów.
Ta asymilacja kulturowa ma skutki prawne i ekonomiczne. Zatem pojęcie „ ograniczonej odpowiedzialności ”, a jego realizacja w przepisach w XIX th wieku (na przykład we Francji, prawo23 maja 1863 r. wtedy od 24 lipca 1867 ; w Anglii ustawy z lat 1856-1862 o spółce akcyjnej) zaliczają się, według YN Harariego w swojej pracy SAPIENS , do „ najbardziej pomysłowych wynalazków ludzkości”: „Peugeot jest tworem naszej zbiorowej wyobraźni. Prawnicy mówią o „fikcji prawnej”. Peugeot należy do szczególnego rodzaju fikcji prawnych, czyli „spółek z ograniczoną odpowiedzialnością”. Harari wyjaśnia: „Jeśli samochód się zepsuł, kupujący mógłby pozwać Peugeota, ale nie Armanda Peugeota. Jeśli firma pożyczyła miliony przed bankructwem, Armand Peugeot nie był winien nawet najmniejszego franka swoim wierzycielom. W końcu pożyczka została udzielona firmie Peugeot, a nie Armand Peugeot, Homosapiens” .
„Ograniczona odpowiedzialność” oznacza zatem przeniesienie odpowiedzialności karnej z wspólnika na spółkę-spółkę, a ryzyka ekonomicznego na jego grupę roboczą. Przeniesieniu tym nie towarzyszy jednak w zamian przeniesienie własności ze względu na nierzeczywistość prawną spółki: bez względu na kwotę zainwestowaną przez wspólnika, zawsze ma on władzę i jest faktycznym właścicielem (poprzez posiadanie udziały) wszystkich środków produkcji (pomieszczeń, maszyn, zasobów IT itp.), w tym nabytych dzięki pożyczonym „milionom”: to firma nabywa poprzez pożyczkę, zwraca i utrzymuje środki produkcja na własny koszt, dodatkowo oczywiście do płacenia wynagrodzeń, opłat i podatków.
Dzięki tej „ograniczonej odpowiedzialności” połączonej z nierzeczywistością prawną spółki, kilka procedur pozwala akcjonariuszom na zwiększenie kontrolowanych przez nich środków produkcji przy jednoczesnej minimalizacji inwestycji ( kapitału zakładowego ) w jak największym stopniu: inwestycja według efektu dźwigni , wykup lewarowany , skup akcji . Jest więc bardzo zrozumiałe, że akcjonariusze uciekają się do tych procedur zamiast wydawania dodatkowych akcji, powodując przybycie innych akcjonariuszy, z którymi na pewno dzieli się ryzyko, ale także władzę i majątek. Gdyby spółka była, tak jak stowarzyszenie z 1901 r., podmiotem prawa, „ograniczoną odpowiedzialność” zastąpiono by „wspólną odpowiedzialnością i własnością” między udziałowcami a grupą roboczą spółki, każdy według swojego wkładu.
Pojęcie przedsiębiorcy oznacza tego, kto podejmuje się , co jest przyczyną i ucieleśnia projekt biznesowy :
Czyniąc to, przedsiębiorca podejmuje ryzyko, że potrzeba się nie zmaterializuje lub że środki, jakie stosuje, aby ją zaspokoić, okażą się niewystarczające.
Historycznie rzecz biorąc, przedsiębiorca jest pośrednikiem, praca broker : kładziemy solidne zamówień na towary lub usługi, patrzy na pracowników, którzy produkują każda część tej kolejności, a on zapewnia odpowiednią dostawę. Dzieje się tak w sytuacji, gdy podział pracy jest zbyt mały, gdzie robotnicy pracują w domu i mają swoje narzędzia, a nawet maszyny (na przykład krosna).
Przed rewolucją przemysłową przedsiębiorca był przede wszystkim „ człowiekiem-orkiestrą ” zdolną do optymalizacji potrzeb w zakresie kapitału i zasobów ludzkich w celu prowadzenia zgodnej z prawem i dochodowej działalności, przy czym środki produkcji i siła robocza nie były jeszcze zgrupowane. w firmie. Ciągle znaleźć XXI th century tego typu organizacji, na przykład w branży transportu , usługi ( inżynieria , etc.), gdzie obok wielkich grup, niezależnie własna ich narzędzie pracy (np: ciężarówki , barki lub barki ) i znaleźć ich klientów za pośrednictwem brokerów.
Wraz z rewolucją przemysłową przedsiębiorcy zmieniają się, grupują maszyny w tym samym miejscu pracy i utrzymują tych samych pracowników przez długi czas, co daje początek firmom w tradycyjnym sensie. Widzimy wtedy pojawienie się postaci przedsiębiorcy (znanym przykładem jest postać Henry'ego Forda ).
Pomieszczenia firmy we współczesnym znaczeniu nie pojawiają się dopiero w XVIII -tego wieku , przed tym, działalność produkcji i wymiany są niemal wyłącznie prowadzone w rodzinach lub cechów . Niezbędne jest więc miejsce przedsiębiorcy, który kieruje wszystkimi ogniwami w łańcuchu wartości. Głównie z powodu industrializacji The XIX th stulecia , organizacja biznesu zmienia się znacząco. Rodzinna tożsamość firmy i ekskluzywność władzy przedsiębiorcy-menedżera stopniowo słabną. Od 1880 r. rozwijały się „duże nowoczesne przedsiębiorstwa” w formie spółek akcyjnych, w których wkład każdego wspólnika w straty nie może przekroczyć jego udziału w kapitale zakładowym . Dzięki tej zasadzie podaż kapitału eksploduje.
Firmy można klasyfikować według różnych kryteriów:
Klasyfikacja według sektorów gospodarki jest określona przez główną działalność firmy:
Poza tym klasycznym podziałem wyróżnia się niekiedy sektor czwartorzędowy , którego definicja różni się w zależności od autorów.
Zgodnie z definicją Komisji Europejskiej z 2011 roku firmy klasyfikowane są jako:
Dla INSEE firma jest jednostką gospodarczą, prawnie niezależną, zorganizowaną w celu produkcji towarów lub usług na rynek; jest identyfikowany przez numer SIREN . Zakład jest geograficznie zindywidualizowaną jednostką produkcyjną, ale prawnie zależną od firmy, w której prowadzona jest całość lub część działalności tej ostatniej; jest identyfikowany przez numer SIRET .
Inna forma klasyfikacji wyróżnia trzy główne typy przedsiębiorstw we wszystkich krajach:
Działalność gospodarcza jest we wszystkich krajach regulowana przepisami. Większość firm działa zatem w ramach z góry określonych przez prawo : prawo spółek .
Indywidualna działalnośćW kontekście gospodarki kapitalistycznej możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej w charakterze osobistym. Jest to więc jednoosobowa działalność gospodarcza, to znaczy, że przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą bezpośrednio i we własnym imieniu. Prowadzenie działalności w formie jednoosobowej działalności gospodarczej dotyczy na ogół bardzo małych przedsiębiorstw.
Firma osoba prawnaMożliwe jest również ustanowienie osoby prawnej w formie spółki . Może zgrupować kilku uczestników w swoim kapitale i jest w stanie przeprowadzać akty zarządzania. Różne formy firm różnią się w zależności od kraju.
Należy zatem dokonać rozróżnienia między rzeczywistą własnością spółki a uprawnieniami do wykonywania czynności zarządczych w imieniu spółki. W zależności od formy korporacyjnej osoba odpowiedzialna za bieżące prowadzenie firmy będzie nazywana menedżerem , prezesem i dyrektorem zarządzającym lub dyrektorem zarządzającym. Osoba pełniąca tę funkcję może być posiadaczem akcji lub udziałów spółki lub być do tego upoważniona przez walne zgromadzenie wspólników.
Korporacyjnych francuski wyróżnia w tym statutu spółki akcyjnej (SA), spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (LLC), uproszczona spółka akcyjna (SAS), społeczeństwa obywatelskiego (CS), prywatna praktyka ograniczoną odpowiedzialnością (SELARL) i jawna (SNC) . Specjalna ustawa o nazwie Euro 2016 SAS została stworzona w 2014 roku, aby UEFA mogła zorganizować Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016 we Francji bez konieczności płacenia podatków innych niż VAT (będący podatkiem regulowanym na szczeblu międzynarodowym).
Fakt, że firma korzysta z jakiejś formy spółki akcyjnej, niekoniecznie oznacza, że te papiery wartościowe są notowane na giełdzie (lub nawet, że jest to traktowane jako oferta publiczna ). W takim przypadku zakupy giełdowe lub oferty publiczne mogą zmienić większość kontroli nad spółką, a także doprowadzić do zmiany zarządzania.
Podstawową funkcją spółki waha się w zależności od firmy lub nawet w zależności od punktu widzenia w obrębie tej samej firmy (na przykład z punktu widzenia akcjonariusza, pracownika, Unia, zarządzanie, itp). Wśród różnych zwykle obserwowanych funkcji operacyjnych znajdujemy:
Niektóre firmy mogą zostać utworzone w celu przekierowania podstawowych funkcji firmy: W szczególności w celu zakamuflowania legalnej lub nielegalnej działalności (na przykład: pewne działania, takie jak hazard , wymiana walut , mycie samochodów, nieruchomości są znane z tego, że umożliwiają „recykling” lub” pranie ”pieniędzy pochodzących z nielegalnej działalności).
W historii i rozwoju myśli ekonomicznej sformalizowano różne poglądy polityczne na temat funkcjonalnej użyteczności prywatnej przedsiębiorczości:
Firmy coraz bardziej dbają ponownej legitymizacji ich roli w społeczeństwie poprzez różne wektory, szczególnie godne uwagi z końca XX XX wieku :
Ocena potrójnej wydajności ekonomicznej, społecznej i ekologicznej (3P for People Planet Profit ) firmy jest dokonywana przez agencje ratingowe , które analizują raporty zrównoważonego rozwoju , aby ocenić firmy. W społecznie odpowiedzialne inwestycje pozwalają zbliżyć się do najwyżej ocenianych firm na poziomie społecznym.
W ten sposób powstaje nowa forma spółki, wezwana do uwzględnienia długofalowych interesów wszystkich interesariuszy spółki, a nie tylko krótkoterminowych interesów akcjonariuszy. Rzeczywiście, zrównoważony rozwój obejmuje nie tylko rynek , ale także państwo i społeczeństwo obywatelskie .
Sposób ładu korporacyjnego zgodny ze zrównoważonym rozwojem nazywany jest społeczną odpowiedzialnością biznesu .
Dla prawa konkurencji nie ma znaczenia forma prawna ( osoba prawna prawa prywatnego lub publicznego, spółka , stowarzyszenie ) oraz cel (zysk lub nie) spółki. Tak więc w prawie wspólnotowym „pojęcie przedsiębiorstwa obejmuje każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą, niezależnie od statusu prawnego tego podmiotu i sposobu jego finansowania” (Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (ETS), wyrok Höffner, 1991). .
Nie prowadzi jednak działalności gospodarczej i nie jest już spółką podlegającą prawu konkurencji, organem pełniącym funkcję wyłącznie społeczną (CJCE, Poucet 1993) lub wykonującym prerogatywy władzy publicznej (CJCE, Eurocontrol, 1994).
Wśród różnych możliwych celów firmy, poszukiwanie zysku zajmuje ważne miejsce. Zysk firmy (inny od zysku) służy przede wszystkim wynagrodzeniu zainwestowanego kapitału.
Spółki mogą przybierać kilka form prawnych odpowiadających różnym cechom dostarczyciela kapitału: jednoosobowe działalności gospodarcze, spółki osobowe, spółki kapitałowe. Duże firmy to na ogół spółki kapitałowe.
W przypadku spółek kapitałowych, jeśli inwestor (jedna z osób, które finansują firmę) decyduje się umieścić ją w firmie, a nie ją zatrzymać, to dlatego, że chce zainwestowanych w ten sposób w firmę pieniędzy. Jeśli firma nie generuje wystarczającego zysku redystrybuowanego w formie dywidendy , jej reputacja ginie i przestaje przyciągać inwestorów. Jego zdolność rozwojowa (ogólnie pochłaniająca kapitał np. na otwieranie filii za granicą lub uruchamianie nowych programów innowacyjnych), a nawet jego przetrwanie jest przez to utrudniona, a nawet może być kwestionowana.
Dla każdego sektora biznesowego istnieje oczekiwany „normalny” poziom zysku. I tak np. w sektorze farmaceutycznym lat 2000 średni poziom oczekiwanego zysku wynosił 15% rocznie zainwestowanego kapitału. Jeśli firma generuje mniejszy zysk, akcjonariusze, którzy zainwestowali swoje oszczędności tam (bezpośrednio lub częściej pośrednio poprzez banku lub funduszu emerytalnego ) są rozczarowani, ostatecznie stracić zaufanie do inwestycji dokonanych i sprzedają swoje akcje: cena spółki ( czy na giełdzie czy nie) wtedy kurczy się, a pozostali inwestorzy tracą.
Kapitalistyczne przedsiębiorstwo, którego zyski zbyt długo są niskie, nie ma ekonomicznego uzasadnienia: zwykle jest zamykane lub wykupywane. W przypadku przedsiębiorstwa ekonomii społecznej będzie on kontynuowany, jeśli przyniesie społeczeństwu użyteczność społeczną (przykład: przedsiębiorstwo reintegracyjne) i jeśli znajdzie sponsora finansowego zdolnego do sfinansowania wszelkich strat (przykład: władze lokalne). Wreszcie, firmy rodzinne – zarówno prywatne, jak i nienotowane na giełdzie – mogą znaleźć równowagę między wysokimi zyskami a użytecznością społeczną, osiągając długoterminowy sukces, zwłaszcza dzięki ich ludzkiej skali i bliskości zarządzania do poglądów pracowników .
Pochodzenie zyskuW uproszczeniu rentowność działalności uzyskuje się sprzedając produkt lub usługę na jak najwyższym poziomie i wydając jak najmniej na jego produkcję.
Rozróżniamy dochód normalny i dochód wyjątkowy:
Margines , obliczony jako różnica między ceną sprzedaży a kosztami ceny towarów wchodzących w skład produktu sprzedawanego stanowi główny wkład do zysku spółki.
Aby zwiększyć tę marżę, są tylko dwie dźwignie:
Sposoby działania na rzecz redukcji kosztów są niezwykle różnorodne, a w szczególności:
Rozwiązaniem tych globalnych ruchów centrów produkcyjnych o niskiej wartości dodanej są innowacje , tworzenie działalności o wysokiej wartości dodanej (przykład: Airbus A380, TGV, inteligentne samochody, mikroprocesory , nowe materiały, zaawansowane oprogramowanie, biotechnologie itp . ) broń, energia jądrowa elektrownie , robot do pomocy osobom starszym, inteligentne tekstylia , haute couture itp.) wymagające kreatywnej i wysoko wykwalifikowanej siły roboczej, a także rozwoju usług lokalnych.
W 2008 roku usługi stanowiły 70% PKB świata zachodniego, co potwierdza ewolucję krajów rozwiniętych w kierunku gospodarki postindustrialnej .
Firma we wdrażaniu WiedzyZawsze są organizacje, ludzie i maszyny. Firmy są coraz bardziej globalne (nawet małe) i połączone w sieci, co pozwala im szybko reagować na pojawiające się okazje i kojarzyć dobre umiejętności z „pomysłami na sukces”. Wiedza odgrywa ważną rolę w sposobie prowadzenia biznesu. Zaczynamy brać pod uwagę nie tylko kapitał finansowy, ale także kapitał niematerialny, który trzeba rozwijać. Zdrowie i przyszłość firm zależą od ich zdolności do innowacji i know-how w przekształcaniu pomysłów w wartości, którymi dzielą się wszyscy uczestnicy. W tym kontekście komputery we wszystkich swoich formach pełnią rolę inteligentnego asystenta człowieka.
Prywatne przedsiębiorstwo, jako podmiot tworzący i dzielący się bogactwem, było przedmiotem wielu krytyki. Krytyka, pochodzących w szczególności z XIX th Century myśl o socjalizmie i społecznego chrześcijaństwa , była głębsza w krajach kultury katolickiej (gdzie doniesienia o moralności z pieniędzmi są skomplikowane) niż w kraju protestanckiej kultury , w której pozycja i społeczna funkcja każdej jednostki uważana jest za owoc woli Bożej (zgodnie z tezą Maxa Webera o etyce i kapitalizmie protestanckim).
Przedsiębiorstwo prywatne jest uważane przez niektórych krytyków za podmiot, który priorytetowo traktuje swoje partykularne interesy ze szkodą dla interesu ogólnego .
Inni krytycy skupili się na wewnętrznym funkcjonowaniu prywatnej przedsiębiorczości . Zwrócimy uwagę w szczególności:
W obliczu krytyki adwokaci biznesu podkreślają, że interes prywatny jest w rzeczywistości w kierunku interesu ogólnego :
Odnośnie wewnętrznego funkcjonowania firmy , jej obrońcy dodają, że firma może wręcz przeciwnie być miejscem osobistego spełnienia. Najbardziej zaawansowane przypadki tego trendu występują w firmach nowych technologii , w których przedsiębiorcy są często młodzi, a relacje międzyludzkie mniej formalne (kultura fajnego startupu ). Przekształcenie niektórych firm w prawdziwe miejsca życia, w pobliżu których znajdują się strefy zbiorowego relaksu, było uważane przez niektórych za podstępny sposób kontroli pracowników.
Niektóre duże firmy prywatne rozwinęły się od XIX -tego wieku programów społecznych i kulturalnych dla swoich pracowników (stołówki, mieszkań, kursów, zajęć sportowych i kulturalnych, święta ). Praktyki te, czasami wywodzące się z chrześcijaństwa społecznego , zostały potępione na Zachodzie przez myśl socjalistyczną jako podlegające paternalizmowi ( kapitalizmowi paternalistycznemu ). W skrajnym przypadku niektóre firmy zrodziły, wraz z mieszkaniami robotniczymi, prawdziwe miasta (np. we Francji, Anzin czy Decazeville ). Praktyki te zanikają wraz z tendencją firm do ponownego koncentrowania się na swojej podstawowej działalności.
Firma współpracuje z kilkoma rodzajami aktorów:
W zależności od wielkości i statusu prawnego wybranego przez firmę, aktorzy ci są czasami myleni: szewc działający z jedną osobą może być częścią działalności rzemieślniczej bez kapitału lub pracownika lub być zarejestrowany, ponieważ ta sama osoba jest zarówno właścicielem kapitał, dyrektor korporacyjny i jedyny pracownik. Większe firmy są generalnie zarejestrowane i ci gracze są zróżnicowani.
AkcjonariuszeW akcjonariusze trzymać kapitał spółki, który prowadzi działalność. Ich rolą jest zapewnienie funduszy niezbędnych do rozwoju firmy, wybór członków kierownictwa oraz zatwierdzanie lub nie administrowanie sprawami przez kierownictwo. Otrzymują dochody z zysków firmy, zwane dywidendami , i mogą znacząco wpływać na decyzje podejmowane przez radę dyrektorów , bo to oni wybierają ją na zakończenie dorocznego walnego zgromadzenia.
LiderzyDyrektorzy są odpowiedzialni za zarządzanie codzienną działalnością firmy oraz wdrażanie strategii firmy zatwierdzonej przez akcjonariuszy. Jego wynagrodzenie generalnie składa się z pensji, a także z udziału w zyskach, często w postaci opcji na akcje lub premii finansowych mniej lub bardziej indeksowanych do wyników firmy.
PracownikówPracownicy generalnie składają się z
W zamian za pracę wykonywaną w firmie otrzymują wynagrodzenie .
Aktorzy współpracujący lub rywalizującyNiektóre podejścia biznesowe opierają się na zasadzie, że trzy kategorie prywatnych podmiotów gospodarczych (akcjonariusze, kierownictwo, pracownicy) mają rozbieżne interesy i sprzeciwiają się interesom pracowników i akcjonariuszy .
Inne podejścia biznesowe opierają się na wizji systemowej, która jest bardziej uregulowana i bardziej współpracująca między trzema kategoriami podmiotów.
Ład korporacyjnyKoncepcja ładu korporacyjnego (lub rządów w frenglish) pojawił się pod koniec XIX th wieku wspierać odwrócenie władzy w firmie.
Firma opiera się na wielu ważnych funkcjach, które zapewniają jej działanie. Henri Fayol, który zakwalifikował je jako „niezbędne”, wyróżnił w swoim czasie (1916) sześć: techniczne, handlowe, finansowe, bezpieczeństwa, księgowe (informacyjne), administracyjne (zarządcze). Obecnie jest ich znacznie więcej i trudno podać ich listę.
Ogólnie rzecz biorąc, firmy ustanawiają hierarchię wśród swoich pracowników : ci, którzy znajdują się na niższym poziomie (na przykład: członkowie zespołu, współpracownicy, pracownicy…) są posłuszni tym znajdującym się na wyższym poziomie ( menedżerowie , kierownicy , kierownicy projektów…). Tę hierarchiczną organizację można uzasadnić istnieniem kosztów transakcyjnych , uzasadnieniem wynikającym z twierdzenia Coase'a i rozwiniętym w pracy Olivera Williamsona . Priorytetyzacja połączona jest ze specjalizacją działań w strukturze organizacyjnej firmy. Ta kwestia organizacji była badana w szczególności przez Henry'ego Mintzberga w swojej pracy: Struktura i dynamika organizacji .
Firmy są generalnie zorganizowane z:
Konwencjonalnie znajdziemy tu funkcje zarządzania ogólnego , zarządzania finansami (w tym zarządzania , rachunkowości , kontroli zarządczej ), zasobów ludzkich , marketingu i komunikacji , badań i rozwoju , IT , itp.
Funkcje międzyfunkcyjne mogą być:
Firmą trzeba zarządzać jako całość.
Niezbędne jest zatem zastosowanie wszystkich metod zarządzania dedykowanych poszczególnym funkcjom składowym firmy:
Należy również stosować metody zarządzania związane z procesami biznesowymi , aby uwzględnić przekrojowy aspekt działalności firmy i jej podział na funkcje.
Zarząd branży informatycznejIstnieją dwa rodzaje narzędzi do zarządzania firmą:
Umożliwiają zarządzanie każdą z funkcji firmy. Obecnie większość z nich decyduje się na zintegrowany pakiet oprogramowania do zarządzania lub ERP, który ma tę zaletę, że centralizuje dane dotyczące zarządzania w ramach jednej bazy danych. .
Wcześniej zarezerwowane dla dużych firm, narzędzia te są coraz bardziej rozpowszechnione w MŚP i małych i średnich przedsiębiorstwach.
Wyniki firmy mierzy się za pomocą wskaźników (produktywność dotycząca produkcji; sprzedaż dotycząca marketingu; wynik operacyjny dotyczący zarządzania; wynik finansowy dotyczący ogólnej rentowności; itp.). Wskaźniki te są tym liczniejsze, że działalność jest złożona i zróżnicowana. Rolą kontroli zarządczej jest wyjście poza roczne sprawozdania finansowe (bilans i rachunek zysków i strat) w celu opracowania dostosowanych do potrzeb wskaźników, które pozwolą na ocenę wyników firmy w różnych obszarach. Wskaźniki te umożliwią wyznaczenie celów, pomiar rozbieżności między osiągnięciami a celami oraz dążenie do wyjaśnienia tych rozbieżności.
Firma posiada System Informacyjny, który pozwala na poznanie stanu jej działania i tworzenie odpowiednich pulpitów nawigacyjnych dla decydentów i operatorów .
Przedstawionych wskaźników jest wiele:
Wyniki firmy muszą być oceniane w określony sposób, gdy korzysta z dotacji , pomocy państwa i pomocy banków lub z kontekstu „chronionego”, który może nie być trwały i kończyć się szybciej lub mniej brutalnie, ponieważ był źle przewidziany .
Wyniki firmy są wyraźnie zaangażowane i alarm powinien być aktywowany w sytuacjach problemowych: niewypłacalność , upadłość , niewypłacalność , zarząd komisaryczny .