Wskaźnik urodzeń (czasami nazywany surowym wskaźnikiem urodzeń ) to stosunek rocznej liczby urodzeń do średniej całkowitej liczby ludności w tym roku. Często wyrażany jest w tysiącach (‰).
TN jest zwykle wyrażana w ‰ (na tysiąc). Wskaźnik urodzeń jest obliczany:
n to liczba urodzeń rocznie, a p to średnia całkowita liczba ludności w tym samym roku, często szacowana jako średnia liczba tej populacji na początku i na końcu roku.
Służy do badań statystycznych populacji, w szczególności populacji ludzkich. To nie pozwala na łatwe porównanie w czasie i przestrzeni, bo to zależy od struktury wiekowej populacji, a dokładniej przez dystrybucję wiekowej młodych dorosłych kobiet w ogólnej populacji: Z tego samego wieku specyficzne wskaźniki płodności , populacja z wysokim odsetkiem młodych dorosłych kobiet będzie miał wyższy wskaźnik urodzeń niż populacja o niższym odsetku kobiet w wieku rozrodczym.
Rozkład ten różni się w zależności od kraju i regionu oraz zmienia się w czasie, ale mniej niż rozkład wiekowy całej populacji. Na wskaźnik urodzeń ma zatem mniejszy wpływ skład wiekowy populacji niż na wskaźnik zgonów .