Fontenay-sous-Bois | |||||
Kościół Saint-Germain-l'Auxerrois . | |||||
Herb |
Logo |
||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Ile-de-France | ||||
dział | Val de Marne | ||||
Dzielnica | Nogent-sur-Marne | ||||
Międzywspólnotowość |
Metropolia aglomeracji paryskiej EPT Paris-Est-Marne et Bois |
||||
Mandat burmistrza |
Jean-Philippe Gautrais 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 94120 | ||||
Wspólny kod | 94033 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Fontenaysiens | ||||
Ludność miejska |
52 256 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 9365 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 48°51′06″ północ, 2°28′38″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 44 m Max. 111 m² |
||||
Obszar | 5,58 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Paryż ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji |
Paryż (gmina głównego bieguna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Kanton Fontenay-sous-Bois ( urząd centralny ) |
||||
Ustawodawczy | 6 th dzielnicy Val-de-Marne | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Île-de-France
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | http://www.fontenay.fr | ||||
Fontenay-sous-Bois to francuska gmina położona w departamencie Val-de-Marne na granicy Seine-Saint-Denis w regionie Île-de-France .
Położone 3 km na wschód od Paryża miasto zostało zbudowane na wysokości od 44 do 111 metrów nad poziomem morza, na końcu długiego płaskowyżu Belleville , linii grzbietu oddzielającej działy wodne Sekwany i Marny . Charakter gleb dał początek licznym źródłom, dzięki którym miasto otrzymało nazwę Fontenay. Bliskość Lasku Vincennes pozwoliła mu wyróżnić się spośród innych gmin o tej samej nazwie.
Pojawienie się kolei w XIX th century zapoczątkowało rozwój miasta. To szybko rośnie wraz z nadejściem paryżan w poszukiwaniu wypoczynkowych i uprzemysłowionych na początku XX -tego wieku wraz z przybyciem fabryk i nowych mieszkańców. W latach 70. miasto straciło ostatnią ziemię rolniczą, na której narodziła się Belle de Fontenay . Zastępuje je coraz bardziej pionowe miasto związane z presją demograficzną w regionie.
Fontenay jest dziś nowoczesnym miastem obsługiwany przez linie A i E z RER i przez autostrady A86 . Posiada wiele obiektów oświatowych, sportowych, kulturalnych i zdrowotnych oraz mieści na swoim terytorium pierwszy trzeci biegun we wschodniej części Paryża. To centrum gospodarcze, wiszące na wschód od Paryża od dzielnicy La Défense , zajmuje 160 ha i ma kilkaset tysięcy m 2 biur oraz regionalne centrum handlowe. Skupia kilka tysięcy pracowników i wiele wiodących firm, w tym Société Générale , Axa i BNP Paribas .
Fontenay-sous-Bois to miasto na wschodnich przedmieściach Paryża, położone 3 km od Paryża . To jest 10 th miasta Val-de-Marne i okolicach (5,58 km 2 ) i 8 th przez jego mieszkańców.
Jest to najbardziej wysunięte na północ miasto departamentu.
Montreuil | Rosny-sous-Bois | Neuilly-Plaisance |
Vincennes | Perreux-sur-Marne | |
Paryż ( Lasek Vincennes ) | Paryż ( Lasek Vincennes ) | Nogent-sur-Marne |
Obecnie obszar gminy obejmuje 5,58 km 2 .
Terytorium Fontenay było wcześniej bardziej rozległe, ale jego powierzchnia zmniejszyła się na przestrzeni wieków, w szczególności z sukcesywną konsolidacją jego terytorium na rzecz:
Miasto dzieli linia grzbietu zorientowana na północny zachód/południowy wschód, kończąca długi płaskowyż Belleville . Ta linia grzbietu oddziela działy wodne Sekwany (południowo-zachodnia depresja w kierunku lasów) i Marna (północna depresja w kierunku Rosny i Neuilly). Po obu stronach tej linii strome zbocza schodzą do Bois de Vincennes i autostrady A86 .
Wysokości wahają się od 111 metrów na północy i północnym wschodzie do 44 metrów we wschodniej i południowo-zachodniej części.
10% powierzchni gminy zajmują pod ziemią stare kamieniołomy gipsu , wykorzystywanego do wyrobu gipsu oraz wapienia, eksploatowane do 1928 roku .
Warstwy nieprzepuszczalnej gliny, które wyłaniają się ze zbocza wzgórza, są źródłem wielu źródeł, które dały miastu nazwę.
Miasto bierze swoją nazwę od wielu źródeł, które istniały na jego terenie. Z tego powodu rada miejska przyjęła motto Querno Sub Tegmine Fontes , co oznacza „fontanny pod gałęziami dębu”. Źródła te dostarczały małe rusy, z których część została przechwycona, aby zaopatrzyć koryta Château de Beauté lub fosy Château de Vincennes . Inni zasilali kilka fontann. Źródła wszystko zniknęło w ciągu XX th urbanizacji wieku i sanitarnych .
Międzystrefowych koniec wzgórzu Belleville który oddziela zlewnie o Seine i Marne , terytorium miasta nie zawiera żadnego cieku . Jednak toponimy przypominają o istnieniu elementów geograficznych, które istniały w przeszłości, takich jak strumienie (rue du Ruisseau, rue de la Fontaine du Vaisseau, rue des Rieux), stawy (mare à Guillaume, mare aux Marchais) czy bagna (rue des Marais).
StrumienieNa początku XIX th miasto wieku liczyła tylko dwa stawy, które zniknęły dzisiaj. Na północ od miasta, do stawu Guillaume, który pamięta tytułowa ulica, była niewątpliwie woda źródlana i spływająca z Ru de la Fontaine du Vaisseau. Staw Marchais na płycie stał się miejscem Michelet w wyniku wykonywania prac sanitarnych na początku XX th wieku.
BagnoPółnocno-wschodniej części miasta znajduje się na granicy z miasta Neuilly-Plaisance (dzielnica Alouettes) odbyła się w XIX -tego wieku przez podmokłe łąki łąki były, z pastwisk i wierzb . Te bagna są nadal wymieniane w nazwach ulic takich jak rue des Marais, chemin de la Prairie, rue des Joncs-Marins oraz w toponimii starych miejscowości „bagna pod lasem Aulnaye”, „Sablons bagien "i" bagien w pobliżu Bois-Cadet ". Strefa ta ciągnęła się dalej na terenie gminy Neuilly-Plaisance i przyjęła nazwę Grand Marais . Kupili go Charles, Henri, Désiré Poulet-Langlet w celu budowy tam osiedli.
FontannyDuża ilość źródeł na terenie gminy pozwoliła również na powstanie kilku fontann :
Miasto posiada prawie 86 km sieci drogowej rozłożonej na 309 pasach, z czego 80% znajduje się w strefie 30, wśród których możemy wymienić:
Highway 86 służy również do miasta i jest to powierzchnia biurowa. Umożliwia skrzyżowanie na północy z A3 w kierunku lotniska Paris-Charles-de-Gaulle i autostrady A1 na północy, Lille i Belgii oraz na południu do Nogent-sur-Marne z A4 w kierunku wschodnim Francji i Strasburga .
AGD samochodowy sprzęt66,9% z 22 255 gospodarstw Fontenaysian posiadało co najmniej jeden samochód w 2011 roku. 78,8% z nich posiada tylko jeden samochód, a 21,2% dwa lub więcej samochodów. 48,4% gospodarstw domowych ma co najmniej jedno miejsce zarezerwowane do parkowania.
Ścieżki roweroweW 2009 r. miasto miało na swoim terytorium trzy stacje Vélib' , alternatywny środek transportu miejskiego z rowerami. W 2019 roku liczba ta wzrosła do dziesięciu przy następujących stacjach:
Fontenay przecinają trzy linie kolejowe. Linia Vincennes ( RER A odgałęzienie A2) obsługuje zachód od Fontenay, linia z Paris-Est do Mulhouse-Ville obsługuje wschód miasta, a linia z Fontenay-sous-Bois do Marne-la-Vallée - Chessy (RER A, odgałęzienie A4) przecina Fontenay z zachodu na wschód, przechodząc pod płaskowyżem Belleville przez tunel Fontenay-sous-Bois . Miasto jest obsługiwane przez dwie stacje: Fontenay-sous-Bois (RER A, stara linia Vincennes) na zachodzie z udziałem 10 000 osób dziennie i Val de Fontenay na wschodzie (RER A odgrudzień 1977i RER E zSierpień 1999) przy frekwencji 45.000 podróżnych / dzień .
Miasto Fontenay-sous-Bois jest obsługiwane przez dwie stacje RER , dwie na RER A i jedną na RER E:
Następujące linie autobusowe obsługują Fontenay-sous-Bois:
Linia metra 1 ma swoje zaplecze konserwacyjne w gminie Fontenay-sous-Bois, w dzielnicy Rigollots, rue Jean-Jacques Rousseau. W tych warsztatach przeprowadzane są również wszystkie prace konserwacyjne na układach hamulcowych całej floty metra RATP na oponach. Przedłużenie linii 1 do Rigollots i Val de Fontenay jest uwzględnione w SDRIF przyjętej przez Radę Regionalną w sprawie16 lutego 2007. Wstępne badania tego rozszerzenia przeprowadzone przez RATP dla STIF doprowadziły do trzech możliwych dróg. Wcześniejsze konsultacje dotyczące tych tras odbywają się od:10 listopada 2014 do 10 stycznia 2015.
Przedłużenie linii tramwajowej nr 1 z Noisy-le-Sec do Val de Fontenay zostało zatwierdzone przez STIF odlipiec 2009.
Fontenay-sous-Bois jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin zwartych lub o średniej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Paryżu , a między resortowych aglomeracji obejmującej 411 gmin i 10,785,092 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża , którego jest gminą głównego bieguna. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.
Miasto rozwija się ze względu na bliskość Paryża i Lasku Vincennes oraz pojawienie się linii kolejowej. Od 1855 r. w części miasta w pobliżu lasu narodziła się nowa dzielnica z willami wybudowanymi przez paryżan.
W 1902 r. wkroczeniu na teren miasta fabryki fortepianów Gaveau i jej 350 pracowników towarzyszyło stworzenie ambitnego na owe czasy projektu urbanistycznego. Miasto Gaveau przeznaczone dla pracowników fabryki skupia się wokół dwóch dużych budynków i 29 prywatnych willi .
Miasto jest zbudowane na wzgórzu, które w dużej mierze je komponuje i tworzy zestawienie dzielnic, których jedność jest trudna do osiągnięcia (Fontenay-Bois, płaskowyż, wieś Fontenay, Rigollots, Val ...).
Takie planowanie urbanistyczne prowadzi do wielkich kontrastów między populacjami w zależności od dzielnic: od bardzo burżuazyjnych domów przylegających do Bois de Vincennes po dzielnicę Larris, która tworzy pionowe miasto.
Val de FontenayDzielnica Val de Fontenay jest trochę jak nowe miasto w sercu Fontenay-sous-Bois, ukryte przez urzędy, poza centrum na wschód, graniczące z gminami Rosny-sous-Bois , Neuilly-Plaisance , Montreuil , Nogent -on-Marne i Le Perreux-sur-Marne . Charakteryzuje się znacznie gęstszą koncentracją urbanistyczną niż w starych dzielnicach miasta.
Zrodzona z ekspansji miejskiej paryskich przedmieść w latach 1970-1980, Val de Fontenay znajduje się w najniższej części miasta, do tej pory na obszarze rolniczym, na którym uprawiano słynną ziemniaka „ Belle de Fontenay ”.
Od tego czasu przestrzeń rolnicza została przekształcona w przestrzeń o gęstej zabudowie mieszkaniowej oraz tereny handlowe, rzemieślnicze i przemysłowe. Znajduje się tu m.in. Ministerstwo Weteranów , francuski Urząd Ochrony Uchodźców i Bezpaństwowców (OFPRA), pod nadzorem Ministerstwa Imigracji , budynki General Society , Axa czy RATP , firmy farmaceutyczne Roche , Humanis Retraite et Prévoyance oraz wiele innych firm zajmujących się zaawansowanymi technologiami.
Dzielnica jest również strefą tranzytową dla turystów w połowie drogi między Paryżem a Marne-la-Vallée ( Disneyland Paris ), którą można rozpoznać po dużej liczbie hoteli na każdą kieszeń.
Dzielnica charakteryzuje się dużą różnorodnością architektoniczną, wokół zbiorowego budownictwa mieszkaniowego zorganizowanego przez małe jednostki.
W 2011 r. miasto posiadało 23 355 mieszkań, z czego 95,3% stanowiło główne miejsce zamieszkania ich mieszkańców. Rodzaje zakwaterowania to 74% mieszkań i 24% domów .
Wśród 22 255 mieszkań zakwalifikowanych jako mieszkania podstawowe 18,1% ma pięć i więcej pokoi, 22,6% czteropokojowe, 28,2% trzypokojowe, 22,6% dwupokojowe i 8,4% jednopokojowe . W porównaniu z 2006 r. wzrosła jedynie liczba mieszkań dwu- i pięciopokojowych.
Średnia liczba pokoi w głównych rezydencjach wynosi 4,6 w domach i 2,9 w mieszkaniach. Wśród głównych rezydencji wybudowanych przed 2009 r. 30,1% pochodzi sprzed 1946 r., 62,1% wybudowano w latach 1946-1990, a 7,8% w latach 1991-2008.
Dane dotyczące komfortu głównych rezydencji wskazują, że 92,3% wyposażonych jest w łazienkę z wanną lub prysznicem. Dane dotyczące ogrzewania tych mieszkań pokazują, że 47,6% korzysta z centralnego ogrzewania zbiorowego, 32,4% z centralnego ogrzewania indywidualnego i silny wzrost w porównaniu z 2006 r. z indywidualnego ogrzewania „ całkowicie elektrycznego ”.
Dane dotyczące zajętości głównych rezydencji wskazują, że tylko 44,7% Fontenaysienów to właściciele, a 53,2% to najemcy . Udział lokatorów mieszkających w mieszkaniach o niskich kosztach stanowi 30,7% wszystkich głównych rezydencji i prawie 58% lokatorów. Staż zamieszkania wynosi średnio 14,7 lat . Niemniej jednak czas trwania zamieszkiwania znacznie się różni w zależności od statusu lokatora głównego miejsca zamieszkania. Jest to więc średnio 18,6 roku dla właściciela wobec 11,5 roku dla najemcy.
Pochodzenie nazwy Fontenay można znaleźć w wielu fontannach, które kiedyś istniały na jego terenie. Fontenay nosił imię Fontanedus w 848 i przekształcił się w aput Fontenete w 1194.
Aby odróżnić 28 Fontenay de France, większości z nich nadano charakterystyczne uzupełnienie. Bois de Vincennes została wybrana jako charakteryzująca Fontenay-sous-Bois. Ale obecna forma nie ustabilizowała się do późna. Rzeczywiście, XVIII th postaci wieku "Fontenay-sur-le-Bois de Vincennes" jest powszechne i XIX th century forma "Fontenay-sur-le-Woods" przeważa.
Abbe Lebeuf w swojej historii diecezji Paryżu , mówi, że pierwsze wzmianki o terminach Fontenay powrotem do 847 . W 982 ustawa wskazuje, że kościół w Fontenay jest zależny od katedry paryskiej .
Król Karol V polecił zebrać wody ze źródeł Fontenay, aby zaopatrywać poidła w Château de Beauté . Kanały przechodzą przez wieś, a król zwalnia mieszkańców z prawa do wygrania i podatków, które są naliczane za polowanie na wilki, pod warunkiem, że będą konserwować i czyścić kanały.
W 1219 r. na skraju Lasku Vincennes znajdowała się maladrerie .
Kościół pochodzi z François I st czy Henryka II .
W ramach Ancien Régime , panowanie Fontenay należało do opactwa Saint-Victor . Uprawa winorośli jest główną działalnością rolniczą.
W 1767 Jacques Maquer kupił ziemie opactwa i został panem Fontenay. Mieszkał wówczas w zamku, obecnie zniknął, znajdującym się w obecnym parku ratuszowym.
W 1779 roku, Clos dit d'Orléans zdaje się w Bois de Vincennes hodować konie angielskie i organizować wyścigi, w których książę Chartres, ojca króla Ludwika Filipa i hrabiego Artois, który stał się pojawiły Karol X . Wyścigi te ustały w 1788 roku ku ubolewaniu mieszkańców, którym dostarczały interesującego źródła dochodu ze sprzedaży swoich płodów rolnych. Zagroda została zwrócona rolnictwu poprzez sprzedaż, która została wykonana jako domena państwowa. W 1803 r. podzielono go na około pięćdziesiąt działek.
Na pograniczu terytoriów Montreuil i Vincennes znajduje się kolonia trędowatych przyjmująca pacjentów z Bagnolet , Montreuil, Neuilly-sur-Marne i Fontenay.
Przed rewolucją , Fontenay-sous-Bois jest częścią ogólności , a wybory w Paryżu i jest parafia dekanatu z Chelles .
W 1789 roku mieszkańcy napisali księgę skarg inspirowanych silnymi wartościami, takimi jak Wolność i Równość. Żądają zniesienia przywilejów, objęcia urzędów publicznych członków stanu trzeciego , prawa do polowania dla wszystkich itp.
ten 8 stycznia 1793, zgodnie z prawem 20 września 1792burmistrz, pan Lameau, zamyka księgi chrztów, ślubów i pochówków oraz przekazuje miastu stan cywilny.
ten 15 marca 1848 rrada miejska jednogłośnie deklaruje przystąpienie do republiki i rządu zrodzonego z rewolucji lutowej.
28 grudnia 1851 r. Rada Miejska poparła akty z 2 grudnia i wygłosiła „adres gratulacyjny do Prezydenta Rzeczypospolitej za dobrodziejstwa, jakie jego akty wigoru i stanowczości przyniosły już Francji” .
Na przestrzeni dziejów gmina często musiała martwić się kwestią lasu Parc de Vincennes, jak wówczas nazywano go. Więc9 sierpnia 1835Rada wyraża w ten sposób chęć poszerzenia wąskiego wejścia do Parku poza obudowę portiera. Dopiero w listopadzie 1961 roku burmistrz uzyskał zgodę na nabycie gruntu przed dworcem kolejowym w celu poszerzenia drogi, a tym samym odciążenia ruchu.
W 1856 r. przez Val de Fontenay przejechała kolej Miluzy . Zajmie to ponad sto lat, zanim się na tym skończy.
W 1859 roku , możemy udać się do Paryża pociągiem przez linię Bastylii , a następnie, około 1890 roku, tramwaj z Kolei Nogent .
W 1872 roku , na skraju Vincennes, w miejscu obecnego skrzyżowania Rigollots , otwarto fabrykę sinapismesa, prowadzoną przez Paula Jeana Rigollota, który wynalazł produkt w 1866 roku .
Inne gałęzie przemysłu powstałe w Fontenay, w tym fabryka fortepianów Gaveau i fabryka parasoli w pobliżu obecnego skrzyżowania, która wzięła swoją nazwę .
W 1887 r. gminy Fontenay, Montreuil i Vincennes utworzyły Międzygminną Hospicjum .
Podczas XIX th century rezydencje mnożyć. Artyści ( Nicolas Dalayrac , Pixérécourt ), pisarze ( Béranger , Hector Malot ), wynalazcy ( Beau de Rochas ) znajdują spokój w Fontenay.
Fort Nogent został zbudowany od 1841 do 1848 roku.
Fontenay niewiele ucierpiała podczas wojny w latach 1870-1871 . wgrudzień 1870pruskie działa bombardują fort Nogent . Nie pada, ale zostaje dostarczony Prusom podczas kapitulacji26 stycznia 1871 r.
W czasie okupacji pruskiej gmina nie emigruje, tylko zawiesza spotkania między Listopad 1870 oraz Kwiecień 1871. Szkoły cierpią z powodu przelotnych bombardowań. Ale mieszkańcy Fontenay przez kilka miesięcy znajdują się pod obcą okupacją.
w Sierpień 1914, Sioul, artylerzysta stacjonuje w szkole Jules Ferry, rue Roublot, którzy uczestniczyli w tworzeniu przez Bacha (Charles-Joseph Pasquier) z Quand Madelon ... (słowa autorstwa Louisa Bousquet i muzyką Camille Robert) w Eldorado , śpiewa Quand Madelon ... do swoich towarzyszy. Piosenka była prawdziwym hitem. Strzelcy to nadawali. W 1921 roku na fasadzie szkoły umieszczono tablicę pamiątkową. Wspomina, że „La Madelon wyjechała tutaj wSierpień 1914 okrążyć świat ”.
W nocy z 30 na 31 stycznia 1918 r., podczas pierwszego zmasowanego ataku niemieckiego lotnictwa, Fontenay-sous-Bois został zbombardowany. Bomba zniszczyła pawilony na rue du Châtelet (dziś rue Charles-Bassée), powodując kilka ofiar.
Pierwszej wojny światowej , osiągając ponad 623 ofiar .
Drugiej wojny światowej spowodował 385 ofiar , poległych żołnierzy, więźniów, strzał i deportowanych zaangażowany w ruchu oporu . Na pomniku na Place des Martyrs-de-la-Resistance wyryto nazwiska wielu ofiar, w tym pięciu członków rodziny Sztajnzalców, deportowanych jako Żydzi.
23, 24 i 25 sierpnia 1944 r, brutalne walki sprzeciwiają się żołnierzom Feldgendarmerie zainstalowanym w forcie Nogent członkom organizacji ruchu oporu. Pewna pieśń, zatytułowana „La Madelon”, została zaśpiewana przez bojowników ruchu oporu, którzy nadadzą nazwę miejskiemu festiwalowi (od 11 do15 czerwca). Okupanci zostają wypędzeni, ale 30 Fontenaysienów płaci życiem za bohaterstwo w obliczu wroga, którego ostatnim i bezużytecznym gestem jest zbombardowanie stacji towarowej.
„ Belle de Fontenay ”, tradycyjna odmiana ziemniaka i najstarsza z francuskich odmian o jędrnym miąższu, pojawiła się w Fontenay-sous-Bois około 1885 r. i została wpisana w 1935 r. w oficjalnym katalogu odmian (kiedy powstał ten ostatni). ,
W 1960 r. wschodnia równina, na której występują uprawy owocowe, została uznana za ZUP (obszar priorytetowy do urbanizacji). Do roślin okłady z Rigollots zamknięty.
Położono pierwszy kamień ratusza 7 marca 1971przez burmistrza Louisa Bayeurte . Budynek został otwarty w dniu16 września 1973 r.autorstwa Charlesa Hernu i Georgesa Marchaisa .
Przez Fontenay przechodzi część obwodnicy A86 łączącej autostrady A3 i A4 . Oddano go do użytku w dwóch etapach: pierwszy odcinek północny, od A3 do zjazdu Fontenay; następnie część południowa (od Fontenay do A4) została oddana do użytku w 1989 roku, z tunelem Nogent .
Obecność zarówno usług autostradowych, jak i stacji RER sprzyja znacznemu wzrostowi gospodarczemu, co czyni Fontenay-sous-Bois wiodącym obszarem biurowym we wschodnim Paryżu z dziesiątkami tysięcy miejsc pracy, szczególnie w sektorze bankowym .
Po przynależności do departamentu Sekwany do1 st styczeń 1968, miasto jest teraz częścią departamentu Val-de-Marne , zgodnie z prawem10 lipca 1964 r. i zgodnie z dekretem wykonawczym 25 lutego 1965z których stanowi najbardziej wysunięty na północ punkt, Fontenay należy do szóstej dzielnicy Val-de-Marne .
Gmina stanowiła kanton Fontenay-sous-Bois du Val-de-Marne, od 1967 do 1976 roku. Kanton ten został podzielony w 1976 roku między kantony Fontenay-sous-Bois-Est i Fontenay-sous-Bois-Ouest . Jako część tego kantonu redystrybucji 2014 we Francji , miasto jest teraz urząd centrowanie w kantonie Fontenay-sous-Bois , który obejmuje także wschodnią część Vincennes .
Właściwymi organami sądowymi dla gminy są Sąd Instancyjny w Nogent-sur-Marne, sądy wyższe, sądy handlowe dla dzieci oraz trybunał przemysłowy w Créteil, sąd apelacyjny w Paryżu, trybunał administracyjny w Melun i sąd administracyjny odwołania Paryża.
W ramach realizacji dążenia rządu do promowania rozwoju centrum aglomeracji paryskiej jako globalnego hubu, 1 st styczeń 2016, metropolia Wielkiego Paryża (MGP), z którą gmina została zintegrowana.
Ustawa o nowej organizacji terytorialnej Republiki z7 sierpnia 2015 r. (prawo NOTR) przewiduje również tworzenie na 1 st styczeń 2016od terytorialnych instytucji publicznych (EFA), które obejmują wszystkie gminy miasta wyjątkiem Paryża i zapewniają zasięg funkcji dla polityki miasta, kulturowe, społeczno-kulturowe, społeczno-edukacyjnych i sportowych, woda i kanalizacja, gospodarka odpadami komunalnymi i akcja społeczna , a także wykonywanie uprawnień, które gminy przekazały zniesionym władzom międzygminnym”
W związku z tym gmina jest również częścią od 1 st styczeń 2016z terytorialnym zakładu publicznego Paris-Est-Marne et Bois utworzony dekretem11 grudnia 2015.
Ze względu na liczbę mieszkańców gmina posiada radę gminną składającą się z czterdziestu pięciu radnych gminnych, w tym burmistrza i jego piętnastu zastępców.
Terytorium gminy podzielone jest na dzielnice, w których działa rada powiatowa, która organizuje zebranie raz lub dwa razy w roku. Rolą biura rady jest ostrzeganie wybranych urzędników miejskich o wszelkich problemach, które mogą wystąpić, ale także współpraca ze służbami gminy. Urząd ten ma wybranego przedstawiciela, korespondenta, który nie jest wybieralnym urzędnikiem miejskim, a także innych obywateli powiatu.
Przed 2015 r. liczba tych dzielnic wynosiła 13. Dzielnice zostały zreorganizowane podczas zebrań biur rad dzielnic. 12 maja oraz 15 czerwca 2015 i przyjęty przez radę gminy w dniu 24 wrześniatego samego roku. Od tego czasu dziewięć kwartałów wygląda następująco:
Wyniki drugiej rundy:
Wyniki drugiej rundy:
Wyniki dwóch najlepszych wyników:
Wyniki drugiej rundy:
W pierwszej turze wyborów samorządowych w Val-de-Marne w 2020 r. lewicowa lista związkowa kierowana przez ustępującego burmistrza Jean-Philippe Gautraisa – który zastąpił Jean-François Voguet w 2016 r. po jego rezygnacji – wygrała głosowanie 7089 głosami. 57,15% oddanych głosów i 36 mandatów, następnie listy kierowane przez Gildasa Lecoqa (różni prawicowcy, 3719 głosów, 29,98%, 7 mandatów) oraz Chantal Cazals (LREM, 1392 głosy, 11,22%, 2 mandaty), głos w wysokości 61,50%.
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1790 | 1791 | Jacques-Francois Vitry | ||
1791 | 1793 | Nicolas Lomeau | ||
1793 | 1800 | Louis Guitton | ||
1800 | 1809 | Jean Mouscadet | ||
1809 | 1815 | Antoine-Francois Bontemps | ||
1815 | 1817 | Grzegorz Barbel | ||
1817 | 1830 | Antoine Wion | ||
1830 | 1831 | Jean Francois Vidiard | ||
1831 | 1853 | Pierre Vitry | ||
1853 | 1874 | Jacques Boschot | ||
1874 | 1884 | Louis Legrand | ||
1884 | 1892 | Pragnienie Richebois | ||
1892 | 1893 | Martin Bremant | ||
1893 | 1906 | Edouard Squéville | Radny Generalny z Sekwany | |
1906 | 1912 | Pożądanie Mussault | ||
1912 | 1919 | Charles Bassée | ||
1919 | 1925 | Henri podał | ||
1925 | 1935 | Wiktor Lespagne | ||
1935 | 1944 | Jules Grevin | radykalno-socjalistyczna | Radny Generalny z Sekwany |
1944 | 1945 | Albert Coyne | radykalno-socjalistyczna | |
1945 | 1947 | André Laurent | PCF | Radny Generalny z Sekwany |
1947 | 1954 | Paul Febvre | RPF | |
1954 | Marzec 1965 | Georges baehr | UNR | |
Marzec 1965 | Marzec 2001 | Louis Bayeurte | PCF | Photograveur pracownik General radny z kantonu Fontenay-sous-Bois (1967 → 1976) , następnie w kantonie Fontenay-sous-Bois-Est (1976 do 1998) Wiceprezesa Rady Ogólnej w Dolina Marny Rycerza Legii Honorowej |
Marzec 2001 | maj 2016 | Jean-Francois Voguet | PCF | Technik w IGN , honorowy burmistrz Senator Val-de-Marne (2004 → 2011) radny generalny (1988 → 1994) wiceprzewodniczący EPT Paris-Est-Marne et Bois (2016 →) podał się do dymisji |
maj 2016 | W toku (stan na 4 lutego 2021 r.) |
Jean-Philippe Gautrais | PCF | Dyrektor ds. dziedzictwa w Fondation de la Croix Saint-Simon Wiceprzewodniczący EPT Paris-Est-Marne et Bois (2016 →) Przewodniczący Forum métropolitain du Grand Paris (2020 →) Ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
Gmina zainicjowała politykę zrównoważonego rozwoju , uruchamiając w 2012 r. inicjatywę Agendy 21. Od 2017 r. ratusz posiada sekretariat generalny ds. zrównoważonego rozwoju.
Miasto | Kraj | Okres | ||
---|---|---|---|---|
Borgonovo Val Tidone | Włochy | od 21 września 1986 r. | ||
Browary | Ukraina | od 27 czerwca 1986 | ||
Etterbeek | Belgia | od 4 czerwca 1972 | ||
Koungheul | Senegal | od 1998 | ||
Marinha Grande | Portugalia | od 6 października 1984 | ||
Trucy | Francja | od 1919 | ||
Wittenheim | Francja | od 1947 |
Fontenay-sous-Bois jest miastem partnerskim czterech europejskich miast. Najstarsze partnerstwo pochodzi z4 czerwca 1972i została podpisana z belgijskim miastem Etterbeek . Miejsce w Val de Fontenay nosi jego imię. Drugim partnerem Fontenay jest Marinha Grande . Miasto położone w Portugalii , podpisało pakt w dniu1 st czerwiec 1.985.
Lata osiemdziesiąte to także partnerstwo miasta z dwoma innymi miastami w 1986 roku . 27 czerwca jest oznaczony przez podpisanie paktu z miastem ukraińskim od Browary . W Val de Fontenay znajduje się allée de Brovary . 21 września tego samego roku podpisano umowę bliźniaczą z pięcioma gminami Val Tidone położonymi we Włoszech : Borgonovo , Pecorara , Rottofreno , Sarmato , Ziano . Partnerstwo to zostaje rozszerzone na gminy Nibbiano i Pianello on25 listopada 2001.
Od 1998 roku miasto współpracuje z miastem Koungheul w Senegalu . To partnerstwo jest oficjalnie zarejestrowane wPaździernik 1999 podpisując zdecentralizowany protokół współpracy.
W 1919 roku po I wojnie światowej miasto pomogło miastu Trucy w Aisne w odbudowie po zakończeniu wojny, której było ofiarą. W południowo-zachodniej części miasta znajduje się rue de Trucy, a w miejscowości Fontenay-sous-Bois w mieście Axon. Fontenay jest nie tylko miastem-sponsorem Trucy, ale także Wittenheim, położonego w Górnym Renu . Po II wojnie światowej miasto ufundowało tego ostatniego, przekazując dwie darowizny po 100 000 franków w latach 1947 i 1951.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto liczyło 52 256 mieszkańców, co oznacza spadek o 1,63% w porównaniu do 2013 r. ( Val-de-Marne : + 3,17% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1700 | 1478 | 1230 | 1,262 | 1,385 | 1524 | 1646 | 1783 | 1,662 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,760 | 2 953 | 3 092 | 5 378 | 4445 | 4 365 | 5 839 | 5 836 | 7220 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
9320 | 11 391 | 15 192 | 18,129 | 23,531 | 30 036 | 31 546 | 30 860 | 36 739 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
37 484 | 38 962 | 46,475 | 52 627 | 51,868 | 50 921 | 51 727 | 52 723 | 53 424 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
52,256 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Populacja Fontenay pozostaje stosunkowo młoda, pomimo niewielkiego spadku odnotowanego w danych z 2006 r. Rzeczywiście, według INSEE osoby poniżej 30 roku życia stanowiły jedynie 38,6% w 2011 r. wobec 39,3% w 2006 r. Udział osób w wieku 30-59 lat również spadł tym samym okresie, spadając z 43,3% w 2006 r. do 42,6% w 2011 r. Jednocześnie wzrasta udział osób powyżej 60. roku życia w populacji z 17,4% w 2006 r. do 18,8% w 2011 r. Te lokalne zmiany odpowiadają starzeniu się populacja obserwowana na poziomie krajowym.
Według INSEE, z 52 723 mieszkańców gminy w 2011 r. 48% stanowili mężczyźni, a 52% kobiety. Dokładniej mężczyźni są liczniejsi w grupach wiekowych poniżej 30 lat z 41,1% populacji tej kategorii wobec 36,2% dla kobiet. Sytuacja grup wiekowych od 30 do 59 lat jest mniej więcej zrównoważona między płciami – odpowiednio 42,0% mężczyzn i 43,3% kobiet. Niemniej jednak dysproporcja ta jest wyraźnie widoczna wśród osób powyżej 60. roku życia, z wysokim odsetkiem kobiet (20,6%) w tych grupach wiekowych, podczas gdy mężczyźni stanowią tylko 16,9%.
Rodziny i gospodarstwa domoweWedług INSEE, miasto miało 22 257 gospodarstw domowych reprezentujących 52 010 mieszkańców w 2011 r. wobec 21 792 gospodarstw domowych o populacji 51 226 mieszkańców w 2006 r. Mimo niewielkiego spadku w 2006 r., gospodarstwa z rodzinami są najliczniej reprezentowane (61,7% wszystkich gospodarstw domowych w 2011 r. wobec 62,2%). w 2006 r. Gospodarstwa te stanowią 81,6% ogółu ludności gminy. Wśród nich najliczniejsze są pary z dziećmi, w dalszej kolejności pary bez dzieci i rodziny niepełne . Te osoby żyjące samotnie stanowią 34,7% gospodarstw Fontenaysiens w 2011 roku, a udział 14,8% całej populacji miejskiej. Wśród gospodarstw jednoosobowych najliczniejsze są gospodarstwa jednoosobowe (20,3% gospodarstw wobec 14,4% samotnych mężczyzn). Wśród 13 898 rodzin zidentyfikowanych w Fontenay 37,9% nie miało dzieci, a 62,1% miało przynajmniej jedno. Dokładnie w 27,8% rodzin było jedno dziecko, 22,5% dwoje dzieci i 11,8% troje lub więcej dzieci.
Zgodnie z badaniem socjologicznym przeprowadzonym przez INSEE, społeczno-zawodowe kategorie miasta (PCS) są zrównoważone, choć różnią się od siebie. Wśród gospodarstw domowych rzemieślnicy , handlowcy , liderzy biznesu stanowią 4%, menedżerowie i wyższe zawody intelektualne 20,7%, zawody średnie 18,2%, pracownicy 16,5%, robotnicy 11, 0% i emeryci 25,6%.
Fontenay-sous-Bois znajduje się w akademii w Créteil w strefie C, a placówki znajdujące się na jej terytorium są podporządkowane służbom DSDEN Val-de-Marne. Administracje te reprezentują na szczeblu lokalnym Ministerstwo Edukacji Narodowej, które kontroluje francuski system edukacji na szczeblu krajowym . Jest to mapa szkoły, która reguluje edukację w mieście.
W mieście działa kilka publicznych placówek oświatowych oferujących bezpłatną i świecką edukację . W 2019 roku w mieście działa tylko jedna prywatna placówka oświatowa . Inne prywatne placówki, takie jak protestancka szkoła podstawowa Jeanne-d'Albret, zostały zamknięte około 2008 roku, a szkoła z internatem Barbe już nie istnieje.
Niektóre szkoły są podzielone na grupy szkolne, które są:
W SZKOŁACH PODSTAWOWYCH zakłady gminy należą do okręgu pierwszego stopnia Fontenay-sous-Bois ze służbami DSDEN Val-de-Marne. Szkoły te są podzielone na przedszkola i szkoły podstawowe . W 2019 roku w mieście było trzynaście przedszkoli i tyle samo szkół podstawowych. W każdym przypadku jest tylko jedna szkoła prywatna.
PrzedszkoleSzkoły podstawowe
Na terenie gminy znajdują się również szkoły średnie. W 2019 roku jest ich pięć z trzema uczelniami i dwoma szkołami średnimi.
UczelnieJeśli chodzi o wskazówki dla uczniów, Fontenay korzysta z Centrum Informacji i Doradztwa Vincennes , jednego z dwunastu CIO w departamencie Val-de-Marne w 2018 roku.
W mieście znajduje się jedna z Greta z Val-de-Marne. A Greta to grupa lokalnych publicznych placówek oświatowych (EPLE), która skupia swoje zasoby ludzkie i materialne w celu organizowania działań w zakresie kształcenia ustawicznego dla dorosłych.
Poziom naukiWedług wyników spisu z 2011 roku przeprowadzonego przez INSEE na najwyższym dyplomie z 36 692 Fontenaysian powyżej piętnastego roku życia, 15,8% nie posiada żadnego dyplomu, 6,3% posiada świadectwo ukończenia studiów podstawowych , 6% BEPC lub college'u świadectwa, 16,5% CAP lub BEP , 17,8% matury lub świadectwa zawodowego , 12,9% dyplomu ukończenia krótkiego szkolnictwa wyższego i 24,7% ukończenia studiów wyższych.
Miasto gości wielu pracowników służby zdrowia z różnych specjalności medycznych, w tym medycyny ogólnej i specjalistycznej, pediatrii, dentystów i ortodontów, pielęgniarek itp. Posiada również kilka laboratoriów analiz medycznych, apteki, firmy zajmujące się sprzętem medycznym i paramedycznym, a także firmy pogotowia ratunkowego.
Fontenay-sous-Bois zdecydował się na stworzenie publicznej usługi lokalnej medycyny dostępnej dla wszystkich za pośrednictwem dwóch Miejskich Ośrodków Zdrowia. Centra Émile-Roux i Roger-Salengro zlokalizowane w każdym z kantonów wchodzących w skład gminy są zarządzane przez gminę, która dba również o personel, sprzęt i konserwację. Obie placówki posiadają multidyscyplinarne zespoły zdolne do zapewnienia kompleksowej opieki nad pacjentem w tym samym miejscu oraz działań w zakresie zdrowia publicznego dla wszystkich odbiorców. Zespoły te interweniują w dziedzinie medycyny ogólnej, alergologii, ginekologii, laryngologii, medycyny sportowej, pediatrii, flebologii, opieki stomatologicznej, fizjoterapii, opieki pielęgniarskiej, planowania rodziny, poradnictwa małżeńskiego czy szczepień. W mieście działa również kilka poradni medyczno-psychologicznych, które przyjmują osoby pragnące zasięgnąć porady psychiatry lub psychologa .
Fontenay posiada struktury w dziedzinie starości i gerontologii , aby reagować na starzenie się populacji. Miasto posiada w szczególności CLIC (Lokalne Centrum Informacji i Koordynacji Gerontologicznej), której rolą jest informacja i Koordynacja Gerontologiczna. Centrum zapewnia bezpłatne informacje i porady osobom w wieku powyżej 60 lat oraz ich otoczeniu, koordynując i prowadząc sieć organizacji i podmiotów zajmujących się gerontologią.
Na terenie gminy znajduje się również międzygminny dom spokojnej starości, obecny w czterech miejscach, z których dwa w Fontenay: Hector Malot i la Dame Blanche. Powstanie międzygminne datuje się na rok 1897, kiedy to gminy Fontenay-sous-Bois, Montreuil i Vincennes postanowiły połączyć swoje zasoby, aby go stworzyć. Dołączyła do nich gmina Saint-Mandé w 1937 roku. Autonomiczny publiczny zakład międzygminny staje się EHPAD po podpisaniu trójstronnego porozumienia w sprawie17 lipca 2002 r.z Radą Generalną i prefektem Val-de-Marne. Obie strony zostały całkowicie przebudowane, aby zwiększyć ich jakość i pojemność.
W 2019 roku miasto posiada następujące obiekty sportowe:
Działa w nim następujące kluby:
Miasto kilkakrotnie gościło Tour de France . Od 1980 do 1982 roku był to początek ostatnich etapów. W 1981 i 1982 roku Fontenay było również miejscem przyjazdu przedostatniego etapu Grande Boucle z każdorazowym startem w Auxerre . W 1983 roku , Fontenay był wielki początek 70 -tego wydania. 5,5- kilometrowy prolog w mieście upłynął pod znakiem zwycięstwa Belga Erica Vanderaerdena .
Informacje o bieżących wydarzeniach w Fontenay można znaleźć regularnie w regionalnym dzienniku Le Parisien , w jednej z bezpłatnych gazet rozprowadzanych w Paryżu, w Journal du Grand Paris lub w prasie ogólnokrajowej.
Nie ma publikacji informacji specyficznych dla gminy poza miejskim magazynem A Fontenay wydawanym przez służbę informacyjną gminy. Ten 24-stronicowy magazyn drukowany w kolorze na papierze z recyklingu ma nakład 26 000 egzemplarzy i jest dystrybuowany do wszystkich gospodarstw domowych w mieście. Jest również dostępny w formacie PDF na stronie internetowej gminy. Istnieją inne, skromniejsze publikacje, takie jak Le Journal du Plateau stowarzyszenia Plateau czy La Ruche wydawany przez klub rekreacyjny G. Paquot.
W przeszłości w Fontenay rozpowszechniano wiele lokalnych lub regionalnych czasopism, które zajmowały się ich aktualnością, jak poświadcza Naudet Fund lub tymczasowe sprawozdanie lokalnych czasopism dostępnych w Archiwum Departamentu Val-de-Marne:
Gmina nie posiada na swoim terenie żadnej stacji radiowej ani telewizyjnej. Jej wiadomości można jednak przeczytać na regionalnym kanale France 3 Ile-de-France.
Istnieje jednak lokalna telewizja internetowa , zwana „A Fontenay TV”, produkowana przez miejski serwis informacyjny, który oferuje w szczególności program wideo o nazwie 6 min à Fontenay poświęcony wiadomościom z gminy oraz radio internetowe wyprodukowane przez SMJ.
Fontenay posiada portal instytucjonalny, stronę, na której można dowiedzieć się o bieżących wydarzeniach w mieście, jego infrastrukturze i historii, a także przeprowadzić procedury administracyjne online. Miasto ma również stronę na Facebooku i obecność na Dailymotion .
Gmina przystąpiła do SIPPEREC , międzygminnego związku na obrzeżach Paryża zajmującego się sieciami elektrycznymi i komunikacyjnymi. Firma Noos , przejęta przez Numéricâble , również wdrożyła w mieście sieć kablową.
Fontenay-sous-Bois to serce płyty ATM .
Fontenaysienowie mają miejsca kultu katolickiego , żydowskiego , muzułmańskiego i protestanckiego .
Chrześcijański kultW diecezji Créteil terytorium gminy zależy od sektora duszpasterskiego Fontenay-sous-Bois, który obejmuje cztery miejsca kultu katolickiego:
W mieście działa również wspólnota ojców franciszkanów . Istnieją również kulty protestanckie, w których protestanckie Centrum Ewangelickie Paris-Est oferuje miejsce kultu członkom wspólnoty ewangelickiej .
Kult IzraelitówSpołeczność Izraelitów ma synagogę Eliahou Hanavi, zarządzaną przez żydowskie stowarzyszenie kultu Fontenay-sous-Bois (ACIF), synagogę Beth Chalom i Centrum Hilel.
Kult muzułmańskiSpołeczność muzułmańska ma kilka miejsc kultu:
Ruch Świadków Jehowy ma miejsce kultu administrowane przez stowarzyszenie utworzone wPaździernik 2013.
Teraz zniknął na rzecz planowania przestrzennego, rolnictwa był ważnym miejscem w lokalnej gospodarce aż do początku XX -go wieku. Gleby na terenie gminy są oznaczone jako świeże . W mieście znajduje się kilka stawów, a wiele miejsc można wykorzystać tylko w ogrodach wierzbowych. Głównymi produktami są ogrodnictwo towarowe lub składają się z żyta , fasoli lub ziemniaków . Podobnie jak w Vincennes , Bagnolet czy Romainville , wiele ziem uprawianych jest przez ogrodników z Montreuil, którzy w szczególności zatrudniali w 1840 r. robotników rolnych z Morvan lub Nivernais, zepchniętych do Paryża przez biedę w swoich rodzinnych regionach.
Podczas pierwszej połowy XIX -go wieku, gmina gościła piękny żłobek dla 40 000 morwy białej kierowanej przez pana Combet, rolnik z południa, który wydał kilka eksperymentów Paryż za edukację jedwabników . Liście morwy karmiły fabrykę jedwabników z 200 000 jedwabników kierowaną przez pana Bouchera i znajdującą się pół ligi dalej. Zamknięto ją w 1834 r. z powodu porzucenia przez właściciela szkółki morwy. W 1836 r. pan Grimaudet przeniósł 12 000 dzikich murierów ze starej szkółki Fontenay do parku Villemomble , który mieści 167 000 roślin na 5 hektarach.
Pod koniec XIX th wieku miasto odnotowano pojawienie Belle de Fontenay . Ta odmiana ziemniaka została włączona do katalogu odmian w 1935 r. Jest to w szczególności pochodzenie odmiany BF 15 (uzyskanej z INRA, 1947).
W latach dwudziestych Fontenay, wraz z Bagnolet i Montreuil, należała do obszaru, na którym uprawiano owoce, zwłaszcza brzoskwinie . Od średniowiecza do XVIII -tego wieku miasto własnością winnice . Karmelici z Charenton i zakonnicy z Picpus żebrali o wino w prasach Fontenay podczas marc . Zostały zastąpione uprawami warzyw i owoców.
Około 1860 r. teren gminy był bardzo rozdrobniony, a rolnicy z Fontenay mieli tylko 1,5 hektara ziemi. Rodzina Houzeau, rolnicza rodzina w mieście, zgromadziła w rękopisie zatytułowanym Godziny zapisane, zapiski od 1694 r. z obserwacji meteorologicznych oraz miejscową kronikę. Ta ostatnia wskazuje w szczególności na znaczną inwazję gąsienic w 1776 r., do tego stopnia, że ksiądz uznał za niezbędną około czterdziestogodzinną procesję modlitewną mieszkańców miasta.
W 2011 r. gmina posiadała 29 371 gospodarstw podatkowych. Średni deklarowany dochód netto wyniósł 30 959 euro, a średni podatek dochodowy 2650 euro . W szczególności 64,9% gospodarstw objętych podatkiem podlegało opodatkowaniu ze średnim deklarowanym dochodem w wysokości 42 440 EUR, a 35,1% gospodarstw objętych podatkiem nie miało średniego deklarowanego dochodu w wysokości 9 673 EUR .
Budżet gminyW 2015 r. budżet gminy wyniósł 174 mln euro, z czego 59,93% w eksploatacji i 40,07% w inwestycjach. Podział kosztów operacyjnych został dokonany na różne pozycje:
Dochody podatkowe gminy składają się z 60% podatków od gospodarstw domowych i 40% podatków od działalności gospodarczej. W 2014 r. podatek mieszkaniowy stanowił 39% wpływów podatkowych gminy, podatek od nieruchomości (2/3 płacony przez gospodarstwa domowe i 1/3 przez przedsiębiorstwa) 32%, wkład majątkowy 19%, a wkład od wartości dodanej firm 10%.
Większość aktywnych Fontenaysian pracuje poza gminą, głównie w Île-de-France. W tym samym czasie do Fontenay przyjeżdża do pracy ponad 25 000 pracowników, szczególnie w sektorze usługowym.
Zatrudnienie FontenaysiensaWedług INSEE, 90,1% z 23 904 Fontenaysian w 2011 roku, którzy mają pracę, to pracownicy, a 9,9% to osoby niebędące pracownikami. W przypadku INSEE kobiety to głównie pracownicy (92,7% kobiet wobec 87,4% mężczyzn). Mężczyźni łatwiej pracują na własny rachunek (12,6% mężczyzn wobec 7,3% kobiet). Jednak zgodnie z wynikami tego badania, kobiety są łatwiej zatrudnione w służbie publicznej lub na podstawie umów na czas nieokreślony niż mężczyźni (odpowiednio 92,7% i 77,3%).
Wśród 21 395 pracowników w wieku od 15 do 64 lat w gminie w 2011 roku 52,4% to kobiety, a 47,6% to mężczyźni. Kobiety są szczególnie dotknięte pracą w niepełnym wymiarze godzin, średnio 20% wobec zaledwie 8,6% w przypadku mężczyzn. Nierówność między mężczyznami i kobietami, jeśli chodzi o pracę w niepełnym wymiarze godzin, jest mniej widoczna w grupach wiekowych od 15 do 24 lat. Praca w niepełnym wymiarze czasu pracy stanowi 31,9% dla mężczyzn i 44,1% dla kobiet. Pomimo poprawy dla obu płci w grupach wiekowych powyżej 24 lat, nierówność ta utrzymuje się później. Praca w niepełnym wymiarze godzin jest zatem trzykrotnie bardziej rozwinięta wśród kobiet w wieku od 25 do 54 lat, przy 18,1% pracy w niepełnym wymiarze godzin wobec 6,3% w przypadku mężczyzn. Po 55 latach sytuacja w zakresie pracy w niepełnym wymiarze godzin pozostaje taka sama w przypadku kobiet, natomiast pogarsza się w przypadku mężczyzn o 7,8%.
Mniej niż 20% z 23 904 aktywnych Fontenaysian pracuje w mieście, a 80% poza nim. W 17% przypadków ci robotnicy z Fontenaysian pracują w Val-de-Marne, a 62% w innym departamencie Île-de-France. Nieco ponad 1% pracuje w innym regionie Francji metropolitalnej lub za granicą.
Praca w FontenayW przypadku INSEE w 2011 r. na terenie gminy istniało 25 438 miejsc pracy. Zostały one podzielone na różne kategorie społeczno-zawodowe, które według ważności są następujące: zawody średnie z 31,4%, zawody kierownicze i wyższe zawody intelektualne z 26,5% oraz pracownicy z 25,8%, co wskazuje na znaczenie wyższego ośrodka w Fontenay. Jednocześnie pracownicy stanowili tylko 12,4%. Rzemieślnicy, handlowcy, liderzy biznesu stanowią tylko 3,8% tych miejsc pracy.
Wszystkie te miejsca pracy są podzielone na różne sektory działalności . Handlu , gdy transportowe i usługi różne przewody o 65,1% miejsc pracy, a następnie w administracji publicznej , w edukacji , w zdrowiu i opieki społecznej z 22%. Budynek i przemysł z 6,5% do 6,3%, są znacznie mniej reprezentowane kobiety stanowią jedynie 47,9% tych miejsc pracy. Mimo to są oni szczególnie reprezentowani na stanowiskach w administracji publicznej, edukacji, zdrowiu i działaniach społecznych. Stanowią one tylko 45,3% miejsc pracy w handlu, transporcie, sektorze usług różnych i 32,6% miejsc pracy w sektorze przemysłowym. Ich reprezentatywność to tylko 13,5% w budownictwie.
Tkanina gospodarcza Fontenay-sous-Bois obejmuje obszary:
Oprócz tych zakładów istnieje kilka firm, z których każda generuje ponad trzydzieści milionów euro obrotu i które mają swoje siedziby w mieście: Univar, VWR international, Vaillant Group, Diversey, Cenexi, Avestra, Sabrié, Merck Chemistry, Sab, Star of Narody, SNTPP...
Biegun gospodarczyOd początku 1970 roku , miasto było gospodarzem ważną strefę ekonomiczną w jego wschodniej części, która rozciąga się na prawie 160 ha i który jest obsługiwany przez autostrady A86, linie RER A i E, które służą do Gare du Val de Fontenay jak dobrze tyle linii autobusowych. Budowa tej strefy, początkowo nie planowana, rozpoczyna się w tym samym czasie co Val de Fontenay. Hipermarket Auchan jest otwarty wlipiec 1973. Po tym nastąpiła budowa biur od 1978 r. i przybycie Société Générale pod koniec lat 80., co pozwoliło na stworzenie 5500 miejsc pracy w mieście.
W okolicy znajduje się regionalne centrum handlowe z hipermarketem i około setką sklepów, część biznesowa oraz kilkadziesiąt tysięcy m² biur. Robią Val-de-Fontenay pierwszy Polak ekonomiczna wschodu paryski, dla których jest czasami uważana za odpowiednik, ale bez tej samej skali, w dzielnicy biznesowej w dzielnicy La Défense w zachodniej części Paryża. Znajdują się tam takie firmy jak Société Générale , Axa czy BNP Paribas .
Powierzchnie handloweOprócz regionalnego centrum handlowego Val-de-Fontenay, skupiającego wiele marek franczyzowych , miasto posiada trzy główne obszary handlowe:
Fontenay obsługuje również dwa rynki:
Stary rynek Roublota już nie istnieje.
Liczba firmLiczba firm, które posiadają w 1 st styczeń 2013 działalność komercyjna poza rolnictwem, obecna w Fontenay to 2971 zakładów W 2012 roku w mieście powstały 532 firmy
Sektory | Spółki na 01.01.2013 | Kreacje w 2012 r. |
---|---|---|
131 (4,4%) |
14 (2,6%) |
|
449 (15,1%) |
105 (19,7%) |
|
2006 (67,5%) |
353 (66,4%) |
|
Administracja publiczna , edukacja , zdrowie, akcje społeczne |
385 (13,0%) |
60 (11,3%) |
W kościele XIII th wieku, nowy kościół został zbudowany pod koniec XIV -tego wieku. Dzwony są ochrzczony w 1534 roku , ale nawa nie została zakończona do połowy XVI -tego wieku. W XIX -tego wieku, znaczne szkody spowodowane przez uderzenie pioruna spowodować przywrócenie kierowanego przez architekta Claude Powstająca . Uwaga: łukowate sklepienia nawy, czcionka, tabernakulum, nagrobki, ołtarza z XIX th century, dwa obrazy z XVIII e reprezentujących Świętej Rodziny i św Sebastiana, znalezione podczas prac dekarskich i odnowiony na wystawę.
Stary ratuszW 1858 r. podjęto decyzję o budowie nowego ratusza według planów architekta Naissanta. Ukończony w 1859 roku , rozbudowany w 1931 roku . W 1972 r. ratusz opuścił budynek podczas budowy nowego ratusza. Od 1987 roku stary ratusz jest siedzibą Domu Siedlisk, Wyposażenia i Środowiska Życia.
Dom życia obywatelskiego i stowarzyszeniowegoativeOryginalny budynek został zbudowany na początku XVIII -go wieku. Został zdewastowany przez aliantów w 1815 roku . Obecny budynek został wzniesiony w połowie XIX -go wieku. W 1893 r. Instytut Sainte-Anne przekształcił zamek w szkołę z internatem dla młodych dziewcząt. W 1923 roku, religijne Franciszkanie kupić domenę poprzez M gr Dreyer i staje się niższego seminarium z misji franciszkańskich. Będzie to oznaczać historię Fontenay XX th century i kształcić pokolenia chłopców w mieście i gdzie indziej, z których niektóre wprowadzanie zamówień lub dokładniej stać się misjonarzami. W czasie okupacji (1940-1944) był siedliskiem oporu wobec niemieckiego okupanta. W 1967 r. zamknięto placówkę edukacyjną i przeniesiono do niej seminarium Mission de France. W latach 1973-1987 mieścił się tu ośrodek recepcyjny dla uchodźców politycznych z Ameryki Łacińskiej. W tym okresie przebywa tam ponad 770 osób.
Pod koniec XX th wieku miasto kupiło budynek i wykonany dom obywatela i wspólnotowym życiu.
Fabryka fortepianów GaveauPod koniec XIX -go wieku, rodzina Gaveau instaluje swoją fabrykę w Fontenay i wdraża miasta działa. Na parterze głównego budynku, w galerii o długości 75 metrów, tnie się drewno przewożone połączeniem kolejowym na linii Vincennes. Maszyna o mocy 300 koni mechanicznych dostarczała energię do różnych warsztatów. Płyty rezonansowe pozostawia się do wyschnięcia na kilka miesięcy w stałej temperaturze 30 ° .
W szczytowym okresie każdego roku produkowano 2000 fortepianów. Fabryka zatrudnia 350 pracowników. Podniesiony na początku XX -go wieku, zakład został zniszczonym w 1908 roku przez pożar. Rok później została przywrócona do służby.
W dniu 8 marca 1918 roku , w czasie pierwszej wojny światowej , fabryka piano Gaveau został trafiony podczas nalotu przez niemieckie samoloty .
Budynki znajdują się w obecnym XX XX wieku przez firmę Roche .
Fort Nogent został zbudowany od 1841 do 1844 roku . Fort, mający blokować wschodni dostęp do stolicy, został założony w mieście Fontenay, ale mówi się, że pochodzi z Nogent ze względu na tradycję, zgodnie z którą fort nosi imię miasta, którego broni. Swój chrzest bojowy przeżył podczas wojny 1870 roku . W grudniu pruskie armaty zbombardowały fort. Nie pada, ale zostaje dostarczony Prusom podczas kapitulacji26 stycznia 1871. Obecnie mieści się w rekrutacji Grupy w Legii Cudzoziemskiej (grad).
Sala RoublotaZostał zbudowany przy rue Roublot w 1928 roku w stylu Halles Baltard, aby pomieścić targ. Pod koniec 2000 roku został przekształcony w obiekt kulturalny, łącząc NEF (przestrzeń poświęcona wystawom), teatr lalek i Comptoir, miejsce poświęcone muzyce.
RzeźbyZaginęła w czasie II wojny światowej , Fontaine des Rosettes została przypadkowo odnaleziona po latach u antykwariusza w Antibes . Odzyskany przez miasto Fontenay, został ponownie zainstalowany w dzielnicy Rozety, gdzie można go oglądać do dziś.
Miasto przejmuje, po naradzie rady miejskiej w sprawie 3 maja 1901, estradę zbudowaną na Wystawę Powszechną w 1900 roku . Przyjechała tam na koncerty Orkiestra pułków stacjonujących w Vincennes .
Cyfrowe miastoten 15 grudnia 2009, Fontenay-sous-bois otrzymuje etykietę „ Ville Internet @@@@@ 2010”, wyróżnienie najbardziej dynamicznych społeczności za rozwój obywatelskiego Internetu, utrzymywane bez przerwy do 2021 r. W 2021 r. Fontenay był oznaczony etykietą przez trzy lata „ Terytorium Cyfrowej Doskonałości”. Miasto zapewnia publiczne i bezpłatne punkty dostępu Wi-Fi w różnych budynkach miejskich i od tego czasulipiec 2015na zewnątrz w dolnej części parku ratuszowego. Od 2010 roku miasto organizuje corocznie konferencję pt. Solidarność internetowa we współpracy ze stowarzyszeniem Internet Cities i Delegacją Użytkowania Internetu (DUI).
ona ma od wrzesień 2018cyfrowe, miejskie trzecie miejsce o nazwie La Forge .
LiteraturaMiasto służyło jako sceneria kilku filmów:
Ramiona Fontenay-sous-Bois, utworzone w 1893 roku, są ozdobione następującymi symbolami : Albo do dębu Vert oszklonego polem, umieszczonego na tarasie również Verta naładowanego falującym Argentem, głównego Lazura naładowanego karbunkułem Lub zaczepionego o dwie takie same fleur-de-lis. Dąb przypomina Lasek Vincennes; rzeka, liczne źródła terytorium, które dały nazwę miastu, a wódz reprezentuje herb opactwa Świętego Wiktora, którego przeorami byli panowie kraju od 1113 do 1789 roku . Tarcza wybita koroną ścienną ze złota, wsparta na dwóch gałęziach dębu . Mottem miasta jest: Querno sub tegmine fontes , co oznacza „Fontanny pod liśćmi dębu”. |