Val de Marne | |
![]() |
|
Administracja | |
---|---|
Kraj | Francja |
Region | Ile-de-France |
Utworzenie działu | 1 st styczeń +1.968 |
Główne miasto ( prefektura ) |
Creteil |
Podprefektury |
L'Haÿ-les-Roses Nogent-sur-Marne |
Przewodniczący rady wydziałowej |
Olivier Capitanio ( LR ) |
Prefekt | Sophie thibault |
Kod INSEE | 94 |
Kod ISO 3166-2 | FR-94 |
Demografia | |
Miły | Val-de-Marnais |
Populacja | 1.396.913 mieszk . (2018) |
Gęstość | 5702 mieszk./km 2 |
Geografia | |
Obszar | 245 km 2 |
Podziały | |
Dzielnice | 3 |
Okręgi ustawodawcze | 11 |
Kantony | 25 |
Międzywspólnoty | Metropolia Wielkiego Paryża |
Gminy | 47 |
Znajomości | |
Stronie internetowej | waldemarne.fr |
Val-de-Marne ( czyt: / v l . D ə . M ma ʁ n / ) jest francuskim departamencie zawarte w Grand Paris i jest częścią regionu Île-de-France . Nazwano ją tak, ponieważ przez jej terytorium przepływa Marna , najdłuższa francuska rzeka .
Graniczy z departamentami Seine-Saint-Denis na północnym wschodzie, Seine-et-Marne na wschodzie, Essonne na południu, Hauts-de-Seine na zachodzie i Paryżu na północy -Gdzie jest.
INSEE i Poczta przypisywać kod 94.
Wydział Val-de-Marne został utworzony w dniu 1 st styczeń +1.968, zgodnie z prawem 10 lipca 1964 r., zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym z dnia 25 lutego 1965, z południowo-wschodniej części byłego departamentu Sekwany (29 gmin) i niewielkiej części Seine-et-Oise (18 gmin).
Val-de-Marne, w przeciwieństwie Seine-Saint-Denis , jest bardzo skontrastowane dział, który obejmuje obszary, które są całkowicie przeciwne, i który posiada zarówno liczby gmin byłego czerwonego przedmieście i wielu gminach. Więcej mieszkalnych (krawędzie Marne ) lub znacznie bardziej podmiejskie, naznaczone historią obszarów wiejskich i leśnych (gminy dawnego Seine-et-Oise ). Przy tworzeniu działu, posiada 1,121,319 mieszkańców, przeważnie mieści się w małych podmiejskich domów budowanych od końca XIX th century i 1930 , a duże zespoły , w tym rozpoczęcie budowy rozpoczęła się pod koniec II wojny światowej . Prefektura Créteil korzysta ze szczególnego programu urbanistycznego: „ Nouveau Créteil ”.
Polityczny zakład przy tworzeniu departamentu polegał na mieszaniu zamożnej ludności na obrzeżach terytorium i ludności klasy robotniczej w centrum, aby dać partiom prawicowym szansę kontrolowania rady generalnej . Jest to zatem konstrukcja polityczna .
Zakład został wygrany podczas wyborów kantonalnych w 1970 r., kiedy to zwyciężyły listy gaullistów w wyborach do kantonów. UDR Roland Nungesser staje przewodniczący Rady Generalnej w miejsce komunistycznej Gaston Viens (pierwszego przewodniczącego Rady Ogólnej, wybierany ku zaskoczeniu wszystkich). Jednak dział przełączony w lewo podczas wyborów kantonalnych 1976 z wyborami Komunistycznej Michel Germa18 marca 1976jako Przewodniczący Rady Generalnej. Waga PC ulega erozji, ale pozostaje silna w departamencie, z nadal 21,18% na listach komunistycznych podczas pierwszej tury wyborów kantonalnych w 1992 roku . PC jest więc utrzymywana jako pierwsza siła polityczna departamentu, który wyraźnie skłania się ku lewicy. Michel Germa otrzymuje komunistycznego Christian Favier The23 marca 2001.
Należy jednak zauważyć, że przynajmniej do czasu wprowadzenia ustaw o decentralizacji z 1982 r. , prawdziwym pilotem departamentu, w tym kontekście regionalizacji, jest prefekt: Paul Camous , delegowany prefekt Val-de-Marne (1964-1967). ), następnie Lucien Lanier , prefekt Val-de-Marne (1967-1974) i prefektowie, którzy ich następują .
Terytorium Val-de-Marne znajduje się w północnej części Francji . Jest to równina aluwialna, gdzie w Charenton-le-Pont znajduje się zbieg Sekwany i Marny . Oprócz Sekwany i Marny na tym obszarze przepływają również Bièvre , Réveillon i Morbras . Średnia wysokość wynosi 50 metrów, z czego około 30 metrów na poziomie Paryża i 126 metrów na poziomie płaskowyżu Villejuif .
Ten departament na przedmieściach Paryża jest silnie zurbanizowany, ale na południowym wschodzie, na zboczu płaskowyżu Brie , zachował kilka rzadkich obszarów rolniczych . W 2013 roku gęstość zaludnienia osiągnęła najwyższy poziom 26 018 mieszkańców. / km 2 w Vincennes i 23 398 mieszk . / km 2 w Saint-Mandé przy zaledwie 1047 mieszkańcach. / km 2 w Noiseau , 895 mieszk . / km 2 w Périgny i 367 mieszk. / km 2 w Santenach .
Przegląd geograficzny ( Images of Val-de-Marne ) poświęcony był badaniu tego departamentu w latach 70.: wiele tematów związanych z lokalnym i departamentalnym, środowiskiem naturalnym, rolnictwem, urbanistyką, przemysłem, historią, usługami (transport , IT, zdalne IT).
Klimat Val-de-Marne to zdegradowany klimat oceaniczny z półkontynentalnymi niuansami. Średnie temperatury są prawie zawsze powyżej 3 °C zimą i poniżej 30 °C latem. Ta łagodna temperatura jest oceaniczna. Val-de-Marne otrzymuje średnio mniej niż 650 mm wody rocznie. Deszcze padają jesienią, a szczyty latem przybierają postać burzy z piorunami. Śnieg jest rzadkością: średnio mniej niż 11 dni w roku. Silna urbanizacja wpływa na klimat poprzez ocieplenie temperatur, a zanieczyszczenie atmosfery powoduje utratę 15 do 20% globalnego promieniowania słonecznego.
Wśród ostatnich epizodów meteorologicznych, które dotknęły departament, przytoczmy burzę z 1999 r. ze szczytami 173 km/h na Orly około 6 rano.26 grudnia 1999 r.oraz fala upałów z 2003 r. z nadmierną śmiertelnością wynoszącą 171% w sierpniu 2003 r. , najwyższy wskaźnik we Francji.
Mieszkańcy Val-de-Marne to Val-de-Marnais .
W 2018 r. departament liczył 1 396 913 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,17% w porównaniu do 2013 r. ( Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
161 607 | 194 926 | 213,706 | 246.351 | 288 879 | 330,308 | 386 073 | 462 200 | 559 870 |
1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
657 322 | 685 295 | 672 024 | 767 529 | 967 200 | 1,121,319 | 1 215 713 | 1 193,655 | 1.215.538 |
1999 | 2006 | 2011 | 2016 | 2018 | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 227 250 | 1 298 340 | 1 333 702 | 1,378,151 | 1 396 913 | - | - | - | - |
W 2013 r. 25,7% populacji miało mniej niż 20 lat, 55,8% miało od 20 do 59 lat, a 13,8% miało 65 lat lub więcej. Z 64 944 imigrantami z Unii Europejskiej i 205 498 imigrantami z krajów spoza Unii Europejskiej, Val-de-Marne miało 20,0% populacji imigrantów w 2013 roku.
Nazwisko | Kod INSEE |
Międzywspólnotowość | Powierzchnia (km 2 ) |
Populacja (ostatni legalny pop. ) |
Gęstość (mieszk./km 2 ) |
Edytować |
---|---|---|---|---|---|---|
Vitry-sur-Seine | 94081 | Metropolia Wielkiego Paryża | 11,67 | 94 649 (2018) | 8 110 | |
Creteil | 94028 | Metropolia Wielkiego Paryża | 11,46 | 92 265 (2018) | 8051 | |
Champigny-sur-Marne | 94017 | Metropolia Wielkiego Paryża | 11.30 | 77 039 (2018) | 6 818 | |
Saint-Maur-des-Fosses | 94068 | Metropolia Wielkiego Paryża | 11.25 | 75 298 (2018) | 6693 | |
Ivry-sur-Seine | 94041 | Metropolia Wielkiego Paryża | 6.10 | 63 309 (2018) | 10 379 | |
Maisons-Alfort | 94046 | Metropolia Wielkiego Paryża | 5.35 | 55 899 (2018) | 10 448 | |
Villejuif | 94076 | Metropolia Wielkiego Paryża | 5.34 | 54 964 (2018) | 10,293 | |
Fontenay-sous-Bois | 94033 | Metropolia Wielkiego Paryża | 5.58 | 52 256 (2018) | 9365 | |
Vincennes | 94080 | Metropolia Wielkiego Paryża | 1,91 | 49 635 (2018) | 25 987 | |
Choisy-le-Roi | 94022 | Metropolia Wielkiego Paryża | 5,43 | 46 154 (2018) | 8500 | |
Alfortville | 94002 | Metropolia Wielkiego Paryża | 3,67 | 44 287 (2018) | 12 067 | |
Villeneuve-Saint-Georges | 94078 | Metropolia Wielkiego Paryża | 8.75 | 34 607 (2018) | 3 955 | |
Perreux-sur-Marne | 94058 | Metropolia Wielkiego Paryża | 3,96 | 33 793 (2018) | 8534 | |
Nogent-sur-Marne | 94052 | Metropolia Wielkiego Paryża | 2,80 | 32 922 (2018) | 11 758 | |
L'Haÿ-les-Roses | 94038 | Metropolia Wielkiego Paryża | 3.90 | 31 417 (2018) | 8056 |
Kraj urodzenia imigrantów |
Populacja (2018) |
---|---|
Algieria | 47,205 |
Portugalia | 34 559 |
Maroko | 23 490 |
Tunezja | 18 363 |
Chiny | 11 604 |
Mali | 9661 |
Wybrzeże Kości Słoniowej | 8 422 |
Rumunia | 7 113 |
Włochy | 6948 |
Demokratyczna Republika Konga | 6728 |
Historycznie, kiedy powstała w 1964 roku , Val-de-Marne była bardzo podzielona. Gminy byłego departamentu Sekwany były znacznie lepiej wyposażone niż gminy byłego departamentu Seine-et-Oise . Pomimo chęci rozwiązania tej nierównowagi, ta linia uskoku nadal istnieje, a sprzęt transportowy jest dla niej charakterystyczny.
Jeśli chodzi na przykład o autobusy, przez departament Val-de-Marne przejeżdżają dwa rodzaje przewoźników: RATP przecinał gminy dawnego departamentu Sekwany , podczas gdy prywatne sieci Transdev ( na przykład STRAV lub CEAT ) przecinały gminy starej Sekwany. et-Oise . Wybrani urzędnicy Val-de-Marne, którzy próbują zatrzeć ten podział, wystąpili przeciwko władzom publicznym i państwu. W latach 80. znaleziono kompromis: TVM , Trans-Val-de-Marne , uwzględniono w planach głównych dla regionu paryskiego . Ta linia autobusowa obsługiwana przez RATP umożliwia dojazd do różnych stacji RER oraz obszarów działalności i zatrudnienia w wydziale. Ale TVM potwierdza linię podziału , ponieważ przecina głównie miasta dawnej Seine-et-Oise, które doświadczają znacznej ekspansji demograficznej, ale które nie korzystają z odpowiedniej sieci transportu publicznego, w szczególności miasta z Villeneuve-Saint. -Georges , z Valenton , z Limeil-Brévannes lub z Sucy-en-Brie .
W departamencie Val-de-Marne, gdzie ruch towarowy ma największe znaczenie na wewnętrznych przedmieściach, szczególna kwestia dotyczy stacji rozrządowej Villeneuve-Saint-Georges . Polityka SNCF od początku 2000 roku miała na celu rekonfigurację sektora transportu towarowego i zakwestionowanie działalności marszałkowskiej Villeneuve . Jednak stacja rozrządowa Villeneuve-Saint-Georges zajmuje symboliczne i strategiczne miejsce w krajobrazie Val-de-Marne. To zagrożenie dla działalności związanej z kolejowym ruchem towarowym brzmi jak dezawuacja dla państwa i Rady Generalnej, które zobowiązały się na rzecz transportu alternatywnego, mniej zanieczyszczającego niż transport drogowy.
W wydziale 90% transportu towarów odbywa się transportem drogowym, a mniej niż 10% transportem wodnym i kolejowym. Ta dysproporcja jest tym bardziej zaskakująca, że przez Val-de-Marne przecinają inne urządzenia kolejowe: połączone stanowisko pracy w Valenton , instalacje kolejowe w Rungis czy te w porcie Bonneuil . Włączone w 2007 r. w zakres operacji interesu narodowego (OIN) Orly-Rungis-Seine-Amont (Orsa).
Ale w kwiecień 2010, rząd i kierownictwo SNCF ogłosiły zamknięcie części działalności zakładu w Villeneuve-Saint-Georges , co natychmiast wywołało mobilizację wokół kolektywu „dla ochrony i rozwoju stoczni” pod przewodnictwem radnego generalnego ( PCF) kantonu Valenton-Villeneuve-Saint-Georges odpowiedzialny za transport i podróże oraz zrzeszający związki (CGT, CFDT, SUD Rail), stowarzyszenia ochrony środowiska (Action Network Climate, WWF, itp.), partie i kolej pracownicy. Ich wspólne działanie znajduje się na skrzyżowaniu dwóch wyzwań: obrony zatrudnienia i ochrony środowiska. Ukazuje imperatyw polityczny: ekologiczną transformację gospodarki.
Transport publicznyWiele projektów transportu publicznego jest obecnie w trakcie lub w trakcie opracowywania w dziale:
W uzupełnieniu do autostrady A106 , która łączy Paryż-Orly Airport do autostrady A6 , autostrady przecinające się z działem są A4 i A86 , natomiast A6 posiada dwa oddziały: A6 A i A6 B . Podczas gdy A4 oferuje dobre usługi na północny wschód od departamentu, oś krzyżowa wschód-zachód to A86, a oś północ-południe to A6.
Od lat 60. do 2018 r. utworzono rezerwy gruntów pod budowę autostrady łączącej drogę z A86 do A4 następnie RD 19 na odcinku 15 km pomiędzy Villiers-sur-Marne i Sucy-en-Brie o nazwie VDO (wschodnia droga serwisowa lub czasami A87). wmaj 2018prefekt potwierdza ostateczną rezygnację z projektu i zezwala na urbanizację 130 ha wcześniej zamrożonych.
Val-de-Marne posiada na swoim terenie dwie linie autobusowe o wysokim poziomie obsługi :
W przygotowaniu są trzy inne linie BRT:
Seine i Marne , które krzyżują się z działem pozwalają na transport ciężkich towarów barkami.
Otwarte dla publiczności od 1947 roku , lotnisko Paryż-Orly jest drugim węzłem lotniczym w Francji , po lotnisku Paryż-Charles-de-Gaulle , z ponad 210.000 ruchów rocznie, po czym pierwszy w 1950 roku w połowie -1980s .
Lotnisko jest połączone transportem drogowym i kolejowym, w szczególności z Paryżem . Jeśli chodzi o transport publiczny, możemy wspomnieć Orlybus , Orlyval Z noctilien i tramwaj T7. W krajowe 7 przechodzi w obszarze zacisku Sud Orly, otwarty w 1961 roku . Autostrady A106 łączy lotnisko z autostradą A6 .
Działalność gospodarcza zlokalizowana jest głównie w węźle Orly-Rungis. Sektory działalności wyspecjalizowały się wokół kina i zdrowia, koncentrując się na renomowanych ośrodkach szpitalnych i badawczych (w szczególności CHU Henri-Mondor w Créteil lub Institut Gustave-Roussy w Villejuif . Le Val-de-Marne jest drugim w kraju, po Paryżu, w medycynie klinicznej ). Bezrobocie w 2004 r. dotknęło 11,5% populacji departamentu z dużymi dysproporcjami między gminami, sięgającymi 16 do 19% w Valenton , Ivry-sur-Seine , Vitry-sur-Seine i Orly . Centrum Orly jest jednak drugą co do wielkości pulą zatrudnienia w employmentle-de-France z 60 000 miejsc pracy. Jednak w latach 1994-1997 miejsce to straciło ponad 16 000 miejsc pracy w przemyśle. Temu ruchowi dezindustrializacji towarzyszył znaczny wzrost w sektorze usługowym. Zamknięcie trzeciego projektu portu lotniczego w Paryżu powoduje ponowne uruchomienie na terenie Orly projektu budowy trzeciego terminalu. Logistyka jest jednym z mocnych punktów działu dzięki dobrej infrastrukturze różnego rodzaju transportu u bram Paryża: lotniczego, drogowego, kolejowego i rzecznego. Targ w Rungis w pełni wykorzystuje te możliwości.
W dolinie Bièvre sektor zajmuje wysokie technologie. Z 27 gmin w tej dolinie dziesięć znajduje się w Val-de-Marne.
Kolejna ważna działalność, ale tym razem oparta na długiej, ponad stuletniej tradycji: kino . Pętle Marne są szczególnie dotknięte tą aktywnością, utrwalając w ten sposób pamięć o studiach Saint-Maurice i Joinville . 94 w rankingu 4 th z 101 dział francuskiej poziomu płac, ze średnią od 2944 € ( 2015 ).
Brzegi Marny z tawernami i wyspami to niezwykłe miejsce, od dawna znane turystom szukającym zmiany scenerii. Wiele popularnych piosenek chwaliło kiedyś walory tych miejsc: Quand on s'promène à bord de l'eau, śpiewany przez Jeana Gabina w 1936 roku , Ah! le petit vin blanc napisany w 1943 roku przez Jean Dréjac i który okazał się wielkim sukcesem zaraz po wojnie lub w Joinville-le-Pont śpiewane przez Bourvil w 1953 roku , w szczególności, ale także takie filmy jak Nogent, Eldorado du Dimanche przez Marcel Carné ( 1929 ) lub La Belle Équipe przez Julien Duvivier ( 1936 ).
Zdecydowanie zwrócone ku nowoczesności muzeum sztuki współczesnej w Val-de-Marne (lub Mac/Val) oferuje w centrum miasta Vitry-sur-Seine przestrzeń poświęconą sztuce współczesnej we Francji od 1950 roku z 10 000 m 2 . Mac/Val został otwarty w listopadzie 2005 roku . Druga przestrzeń poświęcona sztuce współczesnej została zainaugurowana w:wrzesień 2014 w Alfortville: centrum sztuki współczesnej La Traverse.
Créteil Jezioro jest organem wody około 40 hektarów, która pozwala żeglować w szczególności. To miejskie jezioro jest również ważnym miejscem przyrodniczym opracowanym w celu ułatwienia przejścia migracji ptaków. Val-de-Marne to także kraina zamków. Przytoczmy tutaj zamek Vincennes i zamek Grosbois .
Dział jest również domem dla małych perełek, takich jak pierwszy na świecie ogród różany: ogród różany w Val-de-Marne , stworzony przez Julesa Gravereaux (1844-1916) w 1894 roku.
Najbardziej rozległym zbiornikiem wodnym jest jezioro Créteil, które zajmuje około 40 hektarów.
W 2003 roku portfolio hoteli w Val-de-Marne liczyło 170 pokoi czterogwiazdkowych, 2784 pokoi trzygwiazdkowych, 3635 pokoi dwugwiazdkowych i 1651 pokoi mniej niż dwugwiazdkowych. W sumie 8.240 pokoi, co stanowi wzrost o 56% w latach 1990 i 2003 .
Terytorium Val-de-Marne jest bardzo zurbanizowane, jednak zachowuje bardzo urozmaiconą zieleń. O powierzchni 245 km 2 , to także chroni departament 2600 hektarów zieleni i przestrzeni naturalnych, lub 22 m 2 na mieszkańca. Departament Val-de-Marne jest właścicielem około dwudziestu tych obszarów przyrodniczych, którymi zarządza Rada Generalna Val-de-Marne . Wśród tych naturalnych przestrzeni znajdziemy parki departamentalne, ogrody (w szczególności Roseraie du Val-de-Marne ), wrażliwe przestrzenie naturalne i zielone drogi .
W latach 2005 - 2006 na wydziale działało 771 placówek publicznych (325 przedszkoli, 294 szkół podstawowych, 102 gimnazja, 48 liceów i 2 wojewódzkie szkoły adaptowane) oraz 94 placówki niepubliczne (47 szkół i 47 gimnazjów). We wrześniu 2005 r. inspektorat akademicki Val-de-Marne zapisał 252 757 studentów.
Wydział posiada również centrum uniwersyteckie: Paris XII Val-de-Marne University z siedzibą w Créteil . Cristolian University zostało otwarte w 1970 roku wraz z pojawieniem się pierwszych studentów listów15 listopada 1970 po stworzeniu na mocy dekretu 21 marca 1970po podziale Uniwersytetu Paryskiego i Prawie Faure'a . Jest to centrum multidyscyplinarne. Medycyna jest nauczana w CHU Henri-Mondor, zainaugurowanym w 1969 roku . Od 1972 roku , Institut d'urbanisme de Paris został zlokalizowany w Créteil w Uniwersytecie Paris XII. Saint-Maur-des-Fossés gościło studentów ekonomii i prawa , ale ci ostatni dołączyli do Créteil po wybudowaniu nowej siedziby uniwersyteckiej w stolicy. Paris XII przyjmuje nazwę Université Paris-Est Créteil Val-de-Marne (UPEC) od1 st styczeń 2010.
Jeśli chodzi o wczesne dzieciństwo, od momentu powstania wydział wprowadził politykę publiczną na rzecz rozwoju żłobków, co stanowi o specyfice Val-de-Marne. W 1967 r . podjęto decyzję o kontynuacji polityki resortowej prowadzonej przez dawny departament Sekwany (ale u podstawy żłobki są zarządzane na poziomie gminy). Zdecydowano się na budowę nowych, zarówno w gminach byłego Seine-et-Oise dziale , a także w gminach byłego Seine-et-Oise , z konsensusu, aby rozwiązać problem braku równowagi między tymi dwoma terytoria departamentu.
Val-de-Marne ma 47 gmin w trzech okręgach : Créteil , L'Haÿ-les-Roses i Nogent-sur-Marne . Prefektura znajduje się w Créteil .
Wydział podzielony jest na 25 kantonów.
Gazeta Le Monde zauważa, że „ze swoimi niezrównanymi stawkami mieszkań socjalnych, miejskim teatrem i kinem, obozami wakacyjnymi i okazywaną międzynarodową solidarnością, gminy Val-de-Marne były sercem„ miejskiego komunizmu ”. "
Okres | Tożsamość | Etykieta | ||
---|---|---|---|---|
Przewodniczący Rady Generalnej | ||||
1968 | 1970 | Przyjdź Gaston | PCF | |
1970 | 1976 | Roland nungesser | UDR | |
1976 | 2001 | Michel Germa | PCF | |
2001 | 2015 | Christian Favier | PCF | |
Przewodniczący rady wydziałowej | ||||
2015 | 2021 | Christian Favier | PCF | |
2021 | W trakcie | Olivier Capitanio | LR |