Maine-et-Loire | |
Administracja | |
---|---|
Kraj | Francja |
Region | Kraj Loary |
Utworzenie działu | 4 marca 1790 r |
Główne miasto ( prefektura ) |
Gniew |
Podprefektury |
Cholet Saumur Segré-en-Anjou Niebieski |
Przewodniczący rady wydziałowej |
Florencja Dabin ( DVD ) |
Prefekt | Pierre Ory |
Kod INSEE | 49 |
Kod ISO 3166-2 | FR-49 |
Kod Eurostatu NUTS-3 | FR512 |
Demografia | |
Miły | Andegawenów |
Populacja | 815 883 mieszk . (2018) |
Gęstość | 115 mieszkańców/km 2 |
Geografia | |
Powierzchnia | 7106,64 km 2 |
Podziały | |
Dzielnice | 4 |
Okręgi ustawodawcze | 7 |
Kantony | 21 |
Międzywspólnoty | 9 |
Gminy | 177 |
Znajomości | |
Stronie internetowej | maine-et-loire.fr |
Departament Maine-et-Loire ( / m ɛ n ‿ e . L wag a ʁ / ) jest Departament francuski w Dolinie Loary , w regionie Kraj Loary . Utworzony w 1790 r., jego granice w dużej mierze odzwierciedlają granice dawnej prowincji Andegawenii .
Z 7107 km 2 , z 16 -tego departamentu Francji przez obszar , a 27 th w populacji z 815,883 mieszkańców o nazwie „ Andegawenowie ” i „Angevines” w odniesieniu do prowincji Anjou. Departament o wielkiej dominacji wiejskiej i rolniczej, ma za największe centrum miejskie miasto Angers , które jest prefekturą , wspomaganą przez trzy podprefektury o skromniejszych rozmiarach: Cholet , Saumur i Segré-en-Anjou Bleu (pod względem liczby ludności zamówienie).
Maine-et-Loire jest częścią dorzecza Loary i regionu przyrodniczego Doliny Loary zarejestrowany od 2000 roku na Listę Światowego Dziedzictwa z UNESCO . Terytorium przecina ze wschodu na zachód Loara, gdzie płynie wiele dopływów , co czyni go jednym z najbardziej osuszonych departamentów we Francji. Jego umiarkowany klimat oceaniczny, jego różnorodność geologiczną i jego liczne tereny podmokłe promowania różnorodności biologicznej i sprawiają, że wiodącą ogrodniczy regionem we Francji.
Pod względem ekonomicznym jest to drugi biegun przemysłowy Pays de la Loire i jeden z pierwszych francuskich departamentów pod względem wartości i różnorodności rolniczej , w którym znajduje się w szczególności najbardziej rozległa winnica w Dolinie Loary .
INSEE i Poczta kod przypisują 49.
Dział powstał podczas Rewolucji Francuskiej ,4 marca 1790 r w zastosowaniu prawa 22 grudnia 1789i odpowiada większości prowincji z Anjou . Nie ma pewności co do nazwy rzeki , Maine czy Mayenne, a więc nazwy wydziału, w którym powstał. Tak więc dekret sejmu26 lutego 1790podaje imię Mayenne-et-Loire , jako mianowanie przez króla komisarzy departamentu15 marca 1790 r i zgodnie z dekretem 22 czerwca 1790 rco wskazuje, że Angers jest siedzibą administracji departamentu. Proklamacja króla25 czerwca 1790 rktóry sankcjonuje poprzedni dekret mówi o Maine-et-Loire. Strony na ludności i granic administracyjnych Francji (SPLAF) wskazuje, że dział został po raz pierwszy nazywa Mayenne-et-Loire , aby zmienić jego nazwę na Maine-et-Loire12 grudnia 1791ale na ten dzień nie znaleziono żadnego krajowego dekretu o zmianie nazwy. Jednak w związku z obradami zgromadzenia wydziału tego dnia, wybór zmiany nazwy został prawdopodobnie dokonany na szczeblu lokalnym. We wszystkich przypadkach oba nazwiska współistniały w oficjalnych dokumentach od powstania wydziału co najmniej do końca II roku (1794).
Mówią i zapisu " Maine-et-Loire"; nazwa departamentu znała więc maskulinizację ustanowioną przez użycie, podczas gdy reguła wolałaby, że Maine i Loire są zarówno żeńskie, jak i nazwa „Maine-et-Loire”. Męskość pochodzi być może przez skażenie z sąsiedniej prowincji Maine (stolicy Le Mans). Jak w przypadku wszystkich nazw towarowych utworzonych z dwóch terminów połączonych „i”, w odróżnieniu od innych nazw towarowych, które są wykorzystywane przy wyrobie w dopełnień o nazwie i po przyimka „w”, musimy mówić i pisać „department of Maine- et-Loire”lub " w Maine-et-Loire", a nie "Department of Maine-et-Loire" lub " w Maine-et-Loire", nawet jeśli tam ponownie,«dział z Maine-et-Loire» lub „ w Maine-et-Loire” są regularnie używane.
Maine-et-Loire znajduje się na zachodnim krańcu basenu paryskiego i na wschodnim krańcu masywu Armorykańskiego , przy granicy dzielącej departament na dwie części w Angers.
Maine-et-Loire znajduje się w Great French West , w pobliżu wybrzeża Atlantyku . Od 1955 jest częścią regionu Pays de la Loire .
Maine-et-Loire jest drugim pod względem liczby departamentów francuskich, które sąsiadują z nim z ośmioma departamentami sąsiednimi. Te osiem departamentów to Mayenne , Loire-Atlantique , Sarthe i Vendée dla regionu Pays de la Loire , Indre-et-Loire dla Centre-Val de Loire , Deux-Sèvres i Vienne dla regionu New Aquitaine i Ille-et-Vilaine w regionie Region Bretanii .
Maine-et-Loire była równa, dopóki 1 st styczeń 1968oraz utworzenie nowych departamentów Ile-de-France , departament ma najbardziej sąsiadujące departamenty: Seine-et-Marne , który ma teraz dziesięć, a następnie miał tylko siedem.
Krajobraz Atlas of Maine-et-Loire wymienia łącznie trzynastu jednostek krajobrazowych w departamencie Maine-et-Loire, a także około trzydzieści podjednostek. Są one definiowane zgodnie z ich kryteriami tożsamości.
Najwyższe punkty znajdują się w południowej części departamentu: w regionie Chemillois, Trottière w La Tourlandry , najwyższy punkt w Maine-et-Loire (216 m ), puy de la Garde w Saint-Georges-des-Gardes (211 m ), Melay (212 m ), aw rejonie Vihiersois, Saint-Paul-du-Bois (214 m ), La Plaine (213 m ) i Vihiers (211 m ).
Niskie punkty Anjou znajdują się nad Loarą. Kiedy wjeżdża do Anjou, w Montsoreau , znajduje się 30 m npm Stopniowo traci wysokość w miarę postępu w Anjou. W kierunku Beaufort-en-Vallée , w dolinie Authion , wznosi się tylko 19 metrów, a następnie 14 metrów, gdy spotyka Maine. Kiedy opuszcza Anjou, niedaleko Champtoceaux, wznosi się na 12 metrów.
Widok z lotu ptaka na Bouchemaine i Loarę, w centrum departamentu.
Ścieżka Bocage w Puiset-Doré na południowym zachodzie.
Widok na Loarę z zamku Montsoreau w kierunku południowo-wschodnim.
Panoramiczny widok z Corniche Angevine na wschodzie departamentu.
Obszar Andegawenów to miejsce spotkań Masywu Armorykańskiego z Basenem Paryskim . Dwie strefy geologiczne nakładają się na siebie, dzieląc terytorium z północy na południe. Jednak w Anjou rozpoznajemy trzy struktury geomorfologiczne.
L ' Anjou noir , położone na zachód od regionu, od Angers i obejmujące Mauges i Segréen . Jego podglebie składa się głównie z łupków i piaskowca. Północna część od Pouance do Brissac-Quincé charakteryzuje się pasmami łupków łupkowych. Na południe od Loary, w Mauges, piaskowcowo-łupkowy płaskowyż jest przebity granitem na wschód i zachód od Cholet .
Zachodnia biały , wschód, łączy się z Saumur i Baugeois jego glebach wapienia i piaskowca. Jego białe gleby, powstałe w wyniku przemiany kredy (tuffeau), wyznaczają południowo-zachodni kraniec Basenu Paryskiego.
Sama Dolina Loary stanowi terytorium geologiczne. Przekraczając Anjou ze wschodu na zachód, na całej swojej trasie osadza tam bogate namuły.
Zagłębie węglowe Basse Loary przecina dużą część działu i przecina go na dwie części.
Z około 4500 km dróg wodnych, Maine-et-Loire jest jednym z najbardziej osuszonych departamentów we Francji. Anjou jest w całości włączone do hydrograficznego basenu Loary, który przecina terytorium ze wschodu na zachód . Na wschodzie, w Montsoreau , na granicy z Indre-et-Loire , Loara otrzymuje wody Vienne , a następnie w Saumur, wody Thouet wezbrane przez Dive, które spływają na południowy wschód, w kierunku Montreuil-Bellay . W centrum departamentu, w Ponts-de-Cé , do Loary docierają wody Authion , które płyną w dolinie Andegawenów i są wezbrane przez Lathan i Couasnon, które odprowadzają wodę z Baugeois . W północnej i zachodniej części departamentu The Sarthe , rosło przez Loir , łączy się z Mayenne , której dopływy spuścić całą północno-zachodniej części departamentu z Oudon dołączył Verzée , w Argos i Araize . Tereny podmokłe pomiędzy Sarthe, Mayenne i Loir znane są pod nazwą angevines Basses vallées i są objęte klasyfikacją w specjalnej strefie ochronnej i są częścią sieci Natura 2000 .
Łącząc się, Sarthe i Mayenne tworzą Maine , które w związku z tym nie ma źródła z powodów hydronimicznych. Podróżuje tylko 12 km przed wpłynięciem do Loary w Bouchemaine . Dalej, że Louet rzeki , która otrzymuje Aubance , a layon który odbiera Lys , Hyrôme i jeu rzek i które drenażu część Mauges , płynąć do Loire najbliższej Chalonnes-sur-Loire . Wreszcie rzeka zbiera wody Romme na prawym brzegu i Èvre na lewym brzegu. Tylko Erdre i mały odcinek Sèvre Nantaise, w którym przebywa mnich, przechodzą przez departament, by wpaść do Loary w pobliżu Nantes, w sąsiednim departamencie Loire-Atlantique.
Przez całe swoje istnienie Anjou będzie musiało znosić powtarzające się powodzie Loary. Aby przeciwdziałać tej pladze, Henryk II Plantagenêt postanowił w 1161 r. wybudować pierwszą tamę Loary w celu złagodzenia powodzi i powiększenia gruntów uprawnych.
Maine-et-Loire nadal jednak cierpi z powodu powodzi nad Loarą, które czasami są niszczycielskie. Podczas powodzi w 1856 r. kamieniołomy łupków w Trélazé zostały zalane, a gospodarka regionu została zniszczona. Cesarz Napoleon III udał się do Trélazé, aby obiecać ulepszenia. W 1911 r. Loara była zalana, Maine zalane, a kilka dzielnic Angers znalazło się pod wodą.
W LPO zawiera ponad 300 różnych gatunków ptaków w Maine i Loara (ponad 170 gatunków zagnieżdżenia). Andegawenii sprzyja obecność Loary i jej dopływów oraz liczne tereny podmokłe i zagrożone powodziami doliny. Ze względu na swoje położenie geograficzne znajduje się na szlaku migracyjnym kilku gatunków. W szczególności, wiele gatunków kaczek w uzupełnieniu do krzyżówki kaczki (na kaczki świszczącym , na kaczki chipeau , w Shoveler lub Rożeniec w obszarze zimującej). Istnieją inne stałe gatunki, takie jak kormoran wielki , czajka czubata , czapla bydlęca czy błotniak pospolity . Można tam spotkać rzadkie gatunki, takie jak sokół wędrowny , derkacz , pąkle cętkowane lub na skraju ich miejsca gniazdowania, takie jak bocian czarny , Circaete Jean-le-Blanc , rybołów , drop, canepetière , wróbel dusza . W zimowania, można znaleźć między innymi gatunkami, Czapla , w efektowny edicnemus , z przęsłem frajer , ten brązowy frajer ...
Ssaki obecne w Maine-et-Loire to głównie gatunki pospolite. Z drugiej strony w kilku lasach na wschodzie departamentu stwierdzamy obecność jeleni . Do najrzadszych gatunków należą bóbr , wydra i genet . Nutrii jest jednak stała się powszechna. Z kolei norka europejska najwyraźniej zniknęła z regionu. Przy 18 gatunkach nietoperze stanowią jedną trzecią wszystkich ssaków żyjących w departamencie, w szczególności dzięki licznym jamom tufowym.
Gadów, są orvets , zielone jaszczurki , viperów ( asp i peliade ) i pięć gatunków węży (the wąż viperine The trawy wąż The wąż Aesculapius The gładka korona węża oraz węża, zielony i żółty ). Żółw błotny był dawniej obecny w niektórych gałęziach Loarą. Chociaż zaobserwowano niektóre osobniki, nie ma dowodów na istnienie zdolnej do życia populacji. Z drugiej strony, żółw florydzki jest bardzo obecny ( zwłaszcza Lake Maine ), a gładki xenopus kontynuuje swoją inwazję w południowo-wschodniej części departamentu.
Wśród bezkręgowców najbardziej godna uwagi jest obecność 550 gatunków pająków spośród 1570 gatunków występujących we Francji, dzięki różnym wpływom klimatycznym i trasom penetracji, szczególnie na południu. Występują również słodkowodne małże z rodzajów Corbicula i Unio , a także szeroka gama owadów (ponad 60 gatunków Odonata ), zwłaszcza na obszarach wapiennych.
Maine-et-Loire ma umiarkowany klimat oceaniczny. Francuski poeta Joachim du Bellay wychwalał „delikatność Andegawenów”, za którą tak tęsknił.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 2,1 | 2.2 | 3,9 | 5,6 | 8,9 | 11,8 | 13,6 | 13,4 | 11,3 | 8.4 | 4,6 | 2,8 | 7,4 |
Średnia temperatura (°C) | 5 | 5,7 | 8,2 | 10,4 | 13,9 | 16,2 | 19,2 | 19,1 | 16,5 | 12,7 | 8 | 5,6 | 11,8 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 7,9 | 9,2 | 12,6 | 15,3 | 19 | 22,6 | 24,9 | 24,7 | 21,8 | 17 | 11,4 | 8.4 | 16,2 |
Słońce ( godz ) | 70 | 92 | 141 | 179 | 201 | 234 | 248 | 237 | 191 | 129 | 89 | 65 | 1 877 |
Opady ( mm ) | 62,1 | 50,8 | 51,7 | 44,6 | 54,4 | 41,2 | 43,8 | 44,9 | 52,2 | 59,6 | 64,5 | 63,4 | 633,4 |
W 31 grudnia 2011Łączna długość sieci drogowej departamentu Maine-et-Loire wynosi 15 694 km, podzielona na 194 km autostrad, 48 km dróg krajowych, 4878 km dróg resortowych i 10 574 km dróg gminnych. Zajmuje 18 th miejsce na szczeblu krajowym 96 wydziałów metropolitalnych w odniesieniu do jego długości i 32 th na jego gęstość 2,2 kilometrów na km 2 terytorium.
Transport publiczny:
Linie kolejowe przecinające departament to:
Dla sieci napowietrznej:
AglomeracjeGłówne miasta to Angers , Cholet , Saumur , Doué-la-Fontaine , Segré-en-Anjou Bleu , Longué-Jumelles , Chemillé-en-Anjou , Beaupréau-en-Mauges , Sèvremoine , Chalonnes-sur- Loen , Beaufort -Anjou i Baugé-en-Anjou . W 2018 r., oprócz Angers (154 508 mieszkańców ), społeczność miejska Angers Loire Métropole ma osiem gmin z ponad 6000 mieszkańców: Trélazé (14 759 mieszkańców ), Avrillé (14 065 mieszkańców ), Les Ponts-de-Cé (12 811 mieszkańców ), saint-Barthelemy-d'Anjou (9,203 mieszkańców ), Montreuil-Juigné (7,521 mieszkańców ), Verrières-en-Zachodnia (7,365 mieszkańców ), Bouchemaine (6,796 mieszkańców ) oraz Longuenée-en-Zachodnia (6312 inhab. ).
Były prowincji Anjou, większy niż obecny dział, był częścią z XVI -tego wieku z Tours ogólności z Touraine i Maine . Ogólność Tours według regulaminu Ogólnych24 stycznia 1789( Stanów Generalnych ) został zorganizowany z szeregiem modyfikacji, które zapowiadały demontaż dawnych prowincji królewskich. Rzeczywiście,11 listopada 1789The Konstytuanty nagle zamówił deputowanych dawnych województw konsultować ze sobą w celu utworzenia sieci nowych wydziałów około 324 mil kwadratowych, czyli 6,561 km 2 . Spotkania odbywały się od razu w hotelu księcia Choiseul-Praslin, zastępcy szlachty Sénéchaussée d'Angers. Około trzydziestu deputowanych (z trzech prowincji) przedstawia plan powrotu terytoriów do Poitou i podzielenia pozostałej domeny na cztery departamenty, wokół tradycyjnych stolic, Tours , Angers i Le Mans oraz wokół miasta Laval, które odzyskałoby ziemię Maine i Anjou.
12 listopada 1789, dwudziestu pięciu deputowanych (z trzech prowincji) zatwierdza ten podział, ale dwaj przedstawiciele Saumur , Ferrières i Cigongne , odcinają się od tej decyzji. Mieszkańcy Saumur opowiadają się za departamentem Saumur położonym na skrzyżowaniu trzech prowincji Anjou, Touraine i Poitou, z Loudun o podział władzy. Zarzucają przedstawicielom Angers, że doszli do porozumienia z kolegami z Maine i Touraine w sprawie rozczłonkowania senechaussee w Saumur. Oskarżają ich także o porzucenie w Turenii dwudziestu czterech parafii dawnych Angevines (wokół Château-la-Vallière i Bourgueil ). Niezadowolenie rosło, ludność Bourgueil demonstrowała swoje zachowanie w Anjou i połączyła siły z Saumur. Tymczasem przedstawiciele Chinon , podobnie jak przedstawiciele Saumur, również próbują stworzyć własny dział. W radzie miejskiej Saumur pojawiają się spory. Część przedstawicieli szlachty i duchowieństwa aprobuje podział zaproponowany przez Angersa. W grudniu tego samego roku Loudunais zerwali umowę z Saumurem. 14 stycznia 1790 r, Zgromadzenie Narodowe dekretuje, że „Saumur i Saumurois będą częścią departamentu Andegawenii”.
Zintegrowany z departamentem „Mayenne-et-Loire” (przyszłe „Maine-et-Loire”) Saumur stara się dzielić funkcję kapitału z Angers. Po przegranej grze przedstawiciele Saumur głoszą, że naprzemienność Angers i Saumur pozwala udaremnić intrygi i kabały, które wynikają z niezmienności. poniedziałek24 maja 1790 r, otrzymują sto cztery głosy za zmianą, ale pięćset trzydzieści dwa głosy za stałą siedzibą w Angers. Powstaje nowy dział. Konstytuanta ratyfikuje tę strukturę na22 czerwca 1790 r i król 25 czerwca 1790 r. Aby uspokoić podatność mieszkańców Saumur, trzydziestu sześciu członków nowej rady departamentu ma na czele Gillesa Blondé de Bagneux (byłego burmistrza Saumur). Więc dopókiListopad 1791pierwszym przewodniczącym rady generalnej departamentu będzie Saumurois.
W 1790 r., kiedy utworzono departamenty francuskie, do departamentu Vienne przyłączono Sud-Saumurois ( senechaussee z Loudun i kraj Mirebeau zależny od gubernatora Saumur i południowej części Andegawenii ) . W 1802 r., kiedy mianowano pierwszych prefektów Francji, pierwszym prefektem departamentu Maine-et-Loire został Loudunais, Pierre Montault-Désilles . W tym samym roku jego brat Charles Montault-Désilles stał się biskup z diecezji Angers .
Po zwycięstwie aliantów w bitwie pod Waterloo (18 czerwca 1815), departament jest zajęty przez wojska pruskie zCzerwiec 1815 w Listopad 1818(patrz okupacja Francji pod koniec Pierwszego Cesarstwa ).
W 1940 roku Maine-et-Loire zostało zaatakowane przez nazistowskie Niemcy.
31 grudnia 2015, terytorium gminy Fresne-sur-Loire ( Loire-Atlantique ) jest przyłączone do departamentu Maine-et-Loire, wcześniejsza decyzja o utworzeniu nowej gminy Ingrandes-Le Fresne sur Loire , położonej w Maine-et - Loara - Loara .
1 st styczeń 2018, terytorium gminy Freigné (Maine-et-Loire) jest przyłączone do departamentu Loire-Atlantique , decyzja przed utworzeniem nowej gminy Vallons-de-l'Erdre , położonej w Loire-Atlantique .
Blazon : „Lazur, trzy fleur-de-lis Or, z obszytą lamówką Gules. " Komentarze: Herb Andegawenii |
Kwestia połączenia departamentu z regionem administracyjnym Val de Loire jest przedmiotem powracającej debaty.
W XIX th century, Maine-et-Loire, głęboko naznaczony pamięci wojen Wandea (w Mauges i dolinę Layon) i Chouannerie (w północnej części departamentu) pojawia się jako katolickiej konserwatywnej twierdzy, głównie legitymista. Tak więc w latach 1876 i 1877 na posłów wybrano czterech legitymistów w Cholet, Beaupréau i Angers. Segre i Saumur wybierają bonapartystę. Baugé mianuje republikanina. W 1885 roku lista Unii Konserwatywnej (Bonapartyści i Legitymiści) została wybrana w całości, zdobywając około 60% głosów. Po prawej to jeden z najlepszych wyników we Francji. Rojaliści zachowali cztery z siedmiu okręgów wyborczych do 1928 r., a absolutną większość w Radzie Generalnej do 1925 r.
Maine-et-Loire to departament zakotwiczony od dziesięcioleci w nurcie umiarkowanej prawicy . Od wyzwolenia, posłowie byli pierwszy gaullistowskiej następnie członkiem UDF lub RPR , być jednogłośnie członkiem UMP kiedy to został utworzony w roku 2002. Jednak podczas wyborów parlamentarnych z następujących17 czerwca 2007 r., Wybory z socjalistycznego deputowanego , Marc Goua wykazały, że skłonności polityczne się zmieniają. Socjologicznie tłumaczy się to tym, że ludność departamentu jest coraz bardziej miejska. Tendencja ta faktycznie wzrosła w tych wyborach senatorskich 2011 i podczas wyborów parlamentarnych z następujących17 czerwca 2012odkąd Andegawenów odszedł, wygrywa dwóch senatorów z czterech (1 PS , 1 EELV ) i trzech deputowanych z siedmiu (2 PS , 1 DVG ). W 2017 r. odnowiono mandaty w Zgromadzeniu Narodowym i Senacie . La République En Marche zdobyła 6 miejsc, a Les Républicains zachowali tylko jedno miejsce w Palais Bourbon , ku zaskoczeniu wszystkich. W Pałacu Luksemburg , że Republikanie zachowali 2 mandaty, La République En Marche i Partia Socjalistyczna każdy wygrał jedno miejsce.
Maine-et-Loire jest drugim departamentem przemysłowym Pays-de-la-Loire z 61 500 miejscami pracy w przemyśle. Przemysł spożywczy zatrudnia 15 000 osób, a budownictwo 16 000.
W 2008 roku Maine-et-Loire posiadało 22 596 placówek , podzielonych na 40% dla przemysłu, 27% dla usług, 22% dla sklepów i 11% dla budownictwa. Gospodarka Andegawenów jest generalnie wiejska, z trzema zagłębiami miejskimi: Angers , Cholet i Saumur . W regionie istnieje około trzydziestu wiejskich zagłębi gospodarczych, z których prawie jedna czwarta ma zróżnicowaną orientację gospodarczą. Działalność przemysłowa jest nadreprezentacja w Mauges który wywieszono 20 th miejsce regionów przemysłowych Francji.
Rolnictwo zajmuje 64% terytorium ( użytki rolne ). Każdego roku na sztuczną uprawę gleb zużywa się około 800 ha .
Anjou zajmuje piąte miejsce wśród francuskich departamentów pod względem wartości produkcji rolnej. Dział jest wiodącym francuskim producentem ogrodniczym , a także czołowym francuskim producentem pieczarek , jabłek , czarnej porzeczki i rumianku . Jest także domem dla trzeciej co do wielkości francuskiej winnicy pod względem powierzchni. Sektor roślinny to 20 000 miejsc pracy w 4200 firmach. Végépolys zostało oznaczone jako centrum doskonałości dla roślin o globalnym powołaniu.
Turystyka w Maine-et-Loire stanowi ważną część gospodarki departamentu, z prawie 2,3 milionami odwiedzających rocznie, generującymi bezpośrednie i pośrednie obroty w wysokości 1,5 miliarda euro.
Położona tuż za wybrzeżem Atlantyku, druga miejscowość turystyczna po wybrzeżu Morza Śródziemnego, Maine-et-Loire ma wiele atutów, które przyciągają turystów. Dział Wiejski, od kilku lat skupia się na tematyce przyrody i roślinności, szczególnie podkreślonej przez otwarcie parku Terra Botanica .
W czerwiec 2015Dział zajmuje się promocją sztuki współczesnej, i zdecyduje się podpisać z Philippe Méaille emphyteutic dzierżawy na okres 25 lat, dotycząca zamku Montsoreau . Château de Montsoreau - Muzeum Sztuki Współczesnej otwiera swoje podwoje8 kwietnia 2016.
Jego oferta turystyczna obejmuje również Loarę , winnice Andegaweńskie, zamki nad Loarą , muzea (m.in. gobelin Apokalipsy i Pieśń Świata ), siedlisko troglodytów czy pchli targ Montsoreau .
W kwiecień 2012, stowarzyszenie Agir pour la transition wprowadziło do obiegu walutę solidarności i ekologicznego użytku - Muse - jako walutę lokalną i obywatelską stanu Maine-et-Loire.
Jest używany w Anjou i zarządzany przez cztery lokalne grupy w Angers, Trélazé / Rochefort-sur-Loire, Chemillé-en-Anjou / Chalonnes-sur-Loire i Saumur / Doué-en-Anjou. Kurs wymiany wynosi 1 do 1 (1 muza = 1 euro). Procedury członkowskie przeprowadzane są w kasie wymiany, zarówno dla osób fizycznych, jak i dla profesjonalistów.
Mieszkańcy Maine-et-Loire nie mają oficjalnej nazwy. Nazwa Angevin (e) pozostaje jednak szeroko stosowana. Wluty 2012Dziennik Ouest-France zaufanie sondaż wybrać nazwę mieszkańców Maine-et-Loire z kilkunastu różnych propozycji. Wynik plasuje Angevin (e) daleko przed innymi propozycjami z nieco ponad 56% głosów na prawie 2700 głosujących.
W 2018 r. departament liczył 815 883 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,96% w porównaniu do 2013 r. ( Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1791 | 1801 | 1806 | 1821 | 1826 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
- | 375 544 | 404 134 | 442 859 | 458 674 | 467 871 | 477,270 | 488 472 | 504,963 |
1851 | 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
515 452 | 524 387 | 526 012 | 532 325 | 518,471 | 517 258 | 523 491 | 527 680 | 518 589 |
1896 | 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
514 870 | 514 658 | 513 490 | 508,149 | 474 786 | 477 741 | 475 991 | 477 690 | 496 068 |
1954 | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
518,241 | 556,272 | 584 704 | 629,849 | 675 321 | 705 882 | 732 942 | 766 659 | 790 343 |
2016 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
810 934 | 815 883 | - | - | - | - | - | - | - |
Nazwisko | Kod INSEE |
Międzywspólnotowość | Powierzchnia (km 2 ) |
Populacja (ostatni legalny pop. ) |
Gęstość (mieszk./km 2 ) |
Edytować |
---|---|---|---|---|---|---|
Gniew | 49007 | Angers Loire Metropolis | 42,70 | 154 508 (2018) | 3618 | |
Cholet | 49099 | Aglomeracja Choletais | 87,47 | 54 186 (2018) | 619 | |
Saumur | 49328 | CA Saumur Dolina Loary | 66,25 | 26 599 (2018) | 401 | |
Sevremoine | 49301 | Społeczność Mauges | 213,10 | 25330 (2018) | 119 | |
Beaupréau-en-Mauges | 49023 | Społeczność Mauges | 230,50 | 23 407 (2018) | 102 | |
Chemille-en-Anjou | 49092 | Społeczność Mauges | 324,00 | 20 985 (2018) | 65 | |
Mauges-sur-Loire | 49244 | Społeczność Mauges | 191.90 | 18 018 (2018) | 94 | |
Segré-en-Anjou Niebieski | 49331 | Społeczność Anjou Bleu | 251,54 | 17 474 (2018) | 69 | |
Orée d'Anjou | 49069 | Społeczność Mauges | 156.30 | 16 354 (2018) | 105 | |
Loire-Authion | 49307 | Angers Loire Metropolis | 113,70 | 15 812 (2018) | 139 | |
Montrevault-sur-Èvre | 49218 | Społeczność Mauges | 198,90 | 15 787 (2018) | 79 | |
Trelazé | 49353 | Angers Loire Metropolis | 12.20 | 14 759 (2018) | 1 210 | |
Avrillé | 49015 | Angers Loire Metropolis | 15,85 | 14 065 (2018) | 887 | |
Ponts-de-Cé | 49246 | Angers Loire Metropolis | 19.55 | 12 811 (2018) | 655 | |
Baugé-en-Anjou | 49018 | CC Baugeois Vallée | 268,20 | 11 802 (2018) | 44 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,4 | 1,1 | |
6,3 | 9,5 | |
12,1 | 13.1 | |
20,0 | 19,4 | |
20,3 | 19,3 | |
20,2 | 18,9 | |
20,7 | 18,7 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,3 | 1,1 | |
6,1 | 9,4 | |
12,9 | 13,7 | |
20,5 | 20,1 | |
21 | 20,1 | |
19,6 | 18,2 | |
19,6 | 17,5 |
Angers jest drugim regionalnym ośrodkiem uniwersyteckim z prawie 35 000 studentów na obszarze miejskim liczącym około 300 000 mieszkańców.
University of Angers i Katolicki Uniwersytet Zachodu stanowią większość mocnych uczelni społeczności miejskiej. Jednak wiele publicznych i/lub prywatnych szkół wyższych tworzy w wielu obszarach bogatą i gęstą tkankę. Należą do nich ESSCA , ISTIA , ESEO , ESTHUA , ESA , ESAIP , IFEPSA, ISBA itp.
Kanał France 3 nadaje lokalne stoisko z France 3 Ouest , które oferuje programy regionalne France 3 Pays de la Loire (wiadomości telewizyjne 12/13 i 19/20). Kolejne trzy kanały kablowe pojawiły się w Angers, TV10 Angers (1988-2007), Angers 7 (2007-2010) i od tego czasuluty 2013Złości TV . Od 2010 roku kanał TLC nadaje z Cholet w południowo-zachodniej części departamentu, a także sąsiednich departamentów Loire-Atlantique, Vendée i Deux-Sèvres.
Lokalna prasa pisemna jest zdominowana głównie przez grupę Ouest-France i jej wydania Ouest-France i Le Courrier de l'Ouest, których siedziba główna znajduje się w Angers. Haut-Anjou jest dystrybuowana w północnej części Maine-et-Loire, na terytorium odpowiadającym historycznej Haut-Anjou, która obejmowała Mayenne Anjou . L'Éclaireur obejmuje również północno-zachodnią część departamentu wokół Pouance .
Kilka krajowych stacji radiowych ma lokalne oddziały w Angers , takie jak Chérie FM , NRJ , Virgin Radio , Radio Nova czy RCF . Regionalne stacje radiowe obejmują Hit West (Bretania i Kraj Loary), Vibration (Centrum, Kraj Loary, Burgundia) i Alouette (Bretania, Kraj Loary, Poitou-Charentes). Lokalne radia to Radio Campus Angers (Angers), Radio G! , Oxygène Radio Haut-Anjou ( Segréen ) i Ouest FM .
Do 2010 roku w Angers odbywał się międzynarodowy festiwal publicystyki i dziennikarstwa .
W 1835 r., według Abla Hugo , językiem używanym w miastach departamentu był francuski , z nieco przeciągającym się akcentem. Mieszkańcy wsi mieli jeszcze w tym czasie różne patois, które były dla nich specyficzne, a których nie można było już zrozumieć kilka mil dalej.
Chłopi bardzo się nim zainteresowali i używali go tylko między sobą. Jednak prawie wszyscy słyszeli także francuski; niektórzy mówili nawet dobrze, ale nie odważyli się wypowiadać się z czystością, bojąc się, że sąsiedzi żartują im z tego, że mówią „noblat”, wyrażenie, którego używano w kraju na określenie języka francuskiego.
Dialekt Andegawenów Literatura i poezjaNiektóre kulinarne specjały kuchni Andegawenów :
Powierzchnia winnicy Andegawenów to 20 000 ha, z czego 18 000 to kontrolowana nazwa pochodzenia (AOC).
Dwa najczęściej odwiedzane obiekty architektoniczne w departamencie to Chateau d'Angers i opactwo Fontevraud .
Jedyny zamek Loary zbudowany w korycie rzeki, zamek Montsoreau jest dziś muzeum sztuki współczesnej . Został zbudowany w 1450 roku przez Jana II de Chambes , doradcę króla Karola VII . Przebywali tam Claude z Francji , Anne de Bretagne i Marie Stuart .
Dział ma
Festiwale rosną we Francji w drugiej połowie XX -go wieku. W Maine-et-Loire we wczesnych latach 50. narodził się festiwal dramatu, festiwal Angers , którego szczególną cechą z biegiem czasu było wykorzystanie kilku scen na wydziale. W 1975 roku zmienił nazwę na festiwal Anjou .
Liczne festiwale żerują na wydziale w końcu XX th wieku i początku XXI e : z gałką festiwalu i dziennikarstwa w Angers w 1985 roku festiwalu Premiers Plans w Angers w 1989 roku Les Wschodnie w Saint-Florent-le -Stary w 1990, Gypsy Swing Festival w Angers w 1992, Letni Festiwal w Trélazé w 1996, Trasa sceniczna w Angers w 1998, Les Z'éclectiques w Chemillé w 1998, Accroche-Cœurs i festiwal Angers-BD w Angers w 1999, festiwal Terres à vins, Terres à livres w Savennières w 2005, festiwal Tempo Rives w Angers w 2009, który zastąpił powstały w 1980 roku letni festiwal w Angers, festiwal Saveurs Jazz w Segré w 2010, festiwal Word of Mouth w Bouchemaine w tym samym roku itd.
Najważniejsze wydarzenia w 2011 roku to festiwal planów Premier (Angers), Mondial du Lion (Le Lion-d'Angers), festiwal Anjou, publiczne prezentacje Cadre Noir (Saumur) i dni róży (Doué- la Fontaine). Dwa lata później odbywa się festiwal planów Premier, publiczne prezentacje Cadre Noir, festiwal Anjou i Ecuyers du temps (Saumur). Odbywa się również w tym samym roku Letni Festiwal Trélazé, Z'éclectiques, Les Orientales, festiwal Saveurs Jazz, Accroche-Cœurs, festiwal Tempo Rives, Foliklores, Angers-BD, a także jarmark Saint-Martin ( Angers ) , karnawał z rocznika Cholet i Anjou Vélo. W 2019 roku festiwal ANAKO (festiwal pierwszych ludów) przenosi się do Angers i Saumur.
Kod telefonu przypisany do Maine-et-Loire to +33 241 (02 41). Jednak dział udostępnia wiele kodów telefonicznych: