Wybory do senatu we Francji w 2011 r
| ||||||||||||||
| Wybory do senatu we Francji w 2011 r | ||||||||||||||
| 170 z 348 miejsc w Senacie | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 25 września 2011 | ||||||||||||||
|
SOC w tym ECO - Francois Rebsamen | |||||||||||||
| Uzyskane miejsca | 140 | ▲ +25 | ||||||||||||
|
UMP - Jean-Claude Gaudin | |||||||||||||
| Uzyskane miejsca | 132 | ▼ −15 | ||||||||||||
|
UC - Francois Zocchetto | |||||||||||||
| Uzyskane miejsca | 31 | ▲ +2 | ||||||||||||
|
CRC - Nicole Borvo Cohen-Seat | |||||||||||||
| Uzyskane miejsca | 21 | ▼ −3 | ||||||||||||
|
RDSE - Jacques Mézard | |||||||||||||
| Uzyskane miejsca | 17 | ▼ −1 | ||||||||||||
| Skład Senatu | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Przewodniczący Senatu | ||||||||||||||
| Towarzyski | Wybrany | |||||||||||||
|
Gerard Larcher UMP |
Jean-Pierre Bel PS |
|||||||||||||
Te wybory senatu odbyły się25 września 2011we Francji , aby obsadzić 170 mandatów senatorów w pierwszej serii, czyli prawie połowę całkowitej siły roboczej izby wyższej . Są one oznaczone przez przechylenie w lewo Senat stał się ściśle większość lewo po raz pierwszy w V th Rzeczypospolitej .
Zasady
Prawo organiczne n O 2003-696 z30 lipca 2003zmodyfikował niektóre sposoby odnowienia Senatu . Kadencja została skrócona z dziewięciu do sześciu lat. W 2011 r. Wybory do senatu obejmowały więc połowę mandatów, zwaną serią 1 , podczas gdy do 2008 r. Odnowienie dotyczyło trzech trzecich. Całkowita liczba senatorów pod koniec tych wyborów wynosi 348, a liczba ta jest obecnie zapisana we francuskiej konstytucji .
W 18 departamentach, w których wybiera się co najmniej czterech senatorów, a także Francuzów mieszkających za granicą , głosowanie jest proporcjonalne, wieloosobowe , bez mieszania lub głosowania preferencyjnego. Reprezentuje 112 miejsc. W innych departamentach i społecznościach zamorskich głosowanie jest jednoosobowe lub wieloosobowe w dwóch turach i obejmuje 26 departamentów lub 58 miejsc.
Senatorów wybiera kolegium elektorów powiatu, w skład którego wchodzą radni , radni okręgów , posłowie i 95% członków, burmistrzów i delegatów gminnych . W przypadku senatorów reprezentujących Francuzów mieszkających poza Francją kolegium elektorów łączy się ze Zgromadzeniem Francuzów mieszkających za granicą .
Głosowanie jest obowiązkowe dla 71 890 elektorów. Głosowanie odbywa się w niedzielę25 września 2011między 9 późnej porze i 3 P.M. , w prefekturze danego działu. W służby wyboru jednego, dwóch lub trzech senatorów pierwsza runda wynosi 8 h 30 i 11 godzin , drugi pomiędzy 15 h 30 i 17 h 30 .
W tym głosowaniu odnowiono 165 mandatów, a 5 nowych mandatów utworzonych w celu uwzględnienia trendów demograficznych zostało również obsadzonych. Dotyczy to 38 departamentów metropolitalnych, w kolejności numerów departamentów między Indre-et-Loire (37) a Pyrénées-Orientales (66), a także wszystkich 8 departamentów Île-de-France , 6 departamentów lub gmin zamorskich i połowa 12 senatorów Francuzów mieszkających za granicą .
Departamenty senatorów wybranych w 2001 roku do odnowienia to: Indre-et-Loire , Isère , Jura , Landes , Loir-et-Cher , Loire , Haute-Loire , Loire-Atlantique , Loiret , Lot , Lot-et-Garonne , Lozère , Maine-et-Loire , Manche , Marne , Haute-Marne , Mayenne , Meurthe-et-Moselle , Meuse , Morbihan , Moselle , Nièvre , Nord , Oise , Orne , Pas-de-Calais , Puy-de-Dôme , Pireneje-Atlantyki , Hautes-Pyrénées , Pyrénées-Orientales , Wyspa Reunion , Nowa Kaledonia i Francuzi mieszkający poza Francją .
Departamenty senatorów wybranych w 2004 r. Do odnowienia to: Paryż , Seine-et-Marne , Yvelines , Essonne , Hauts-de-Seine , Seine-Saint-Denis , Val-de-Marne , Val-d'Oise , Gwadelupa , Martynika , Majotta i Saint-Pierre-et-Miquelon .
Kandydaci
Osobowości
Minister sportu Chantal Jouanno jest szefem listy UMP w Paryżu, podobnie jak Gérard Longuet , minister obrony i Maurice Leroy , minister miasta, kandydaci odpowiednio z Meuse i Loir-et-Cher. Regionalny radny Europe Ecology Les Verts , Jean-Vincent Placé , prowadzi listę związków lewicy w Essonne. Kilku byłych ministrów socjalistów jest kandydatami: Marie-Noëlle Lienemann ( mieszkalnictwo ) jest kandydatem w Paryżu, Alain Richard ( obrona ) w Val-d'Oise i Michel Delebarre na północy.
Zastępcy
Po redystrybucji okręgów ustawodawczych dwudziestu czterech posłów, kandydując do Senatu, przewiduje zniknięcie ich okręgów wyborczych. Dotyczy to zwłaszcza Jean-Claude Leroy , Odette Duriez , Claude Gatignol , Gaëtan Gorce i Alain Néri .
Wyniki
Skład Senatu przed i po odnowieniu
| SENAT FRANCUSKI | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Skład pod względem liczby miejsc i wartości procentowych | |||||||||
| Grupa parlamentarna | Przed odnowieniem | Po odnowieniu | Przewodniczący grup przed odnowieniem | Przewodniczący grup po odnowieniu | |||||
| Niezarejestrowany (RASNAG) | 8 | 189 | 55,1% | 7 | 171 | 49, 1% | Delegat: Philippe Adnot | Delegat: Philippe Adnot | |
| Union for a Popular Movement (UMP) | 147 | 132 | Jean-Claude Gaudin | Jean-Claude Gaudin | |||||
| Centrist Union (UC) | 29 | 31 | Francois Zocchetto | Francois Zocchetto | |||||
| Europejski Rajd Demokratyczno-Społeczny (RDSE) | 5 | 1 | Yvon Collin | Jacques Mézard | |||||
| 13 | 152 | 44, 3% | 16 | 177 | 50,9% | ||||
| Socjalistyczna (SOC) | 115 | 140 | Jean-Pierre Bel | Francois Rebsamen | |||||
| Komunista, republikanin, obywatel (CRC-SPG) | 24 | 21 | Nicole Borvo Cohen-Seat | Nicole Borvo Cohen-Seat | |||||
| Wolne miejsca | 2 | 2 | 0,6% | 0 | 0 | 0% |
Przewodniczący Senatu Gérard Larcher |
Przewodniczący Senatu Jean-Pierre Bel |
|
|
Siła robocza ( próg większości bezwzględnej ) |
343 (172) |
348 (175) |
|||||||
Wyniki według działu
Imię i nazwisko wytłuszczone : ponownie wybrany senator
Wyniki według etykiet politycznych
| Etykieta | Towarzyski | Wybrany ponownie | Wybrany | Całkowity | +/- | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| partia Socjalistyczna | 41 | 21 | 39 | 60 |
 19
|
|
| Partia komunistyczna | 17 | 10 | 6 | 16 |
 1
|
|
| Europa Ekologia Zieloni | 4 | 2 | 8 | 10 |
6
|
|
| Pozostałe pozostały | 4 | 2 | 5 | 7 |
3
|
|
| Radykalna Partia Lewicy | 2 | 1 | 1 | 2 |
 0
|
|
| Partia Lewicy | 2 | 0 | 0 | 0 |
2
|
|
| Parlamentarna lewica | 70 | 36 | 59 | 95 |
25
|
|
| Związek na rzecz ruchu ludowego | 68 | 31 | 25 | 56 |
12
|
|
| Nowe centrum | 4 | 3 | 3 | 6 |
2
|
|
| Sojusz centrowy | 6 | 4 | 0 | 4 |
2
|
|
| Różne prawa | 5 | 2 | 1 | 3 |
2
|
|
| Partia radykalna | 0 | 0 | 2 | 2 |
2
|
|
| Różne centrum | 2 | 1 | 0 | 1 |
1
|
|
| Parlamentarne prawo | 87 | 41 | 31 | 72 |
15
|
|
| Ruch demokratyczny | 6 | 2 | 1 | 3 |
3
|
|
| Wolne miejsca | 2 | 0 | 0 | 0 |
2
|
|
| Całkowity | 165 | 79 | 91 | 170 |
5
|
|
Wyniki w głosie i procentach
| Siła polityczna | składniki | Pierwsza runda | Druga runda | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Głosowanie proporcjonalne | Głos decydujący | Głos decydujący | ||||||
| Głos | % | Głos | % | Głos | % | |||
| Parlamentarna lewica | PS , PC , EÉLV , PRG , PG , MRC , DVG | 22 944, | 50,87 | 29,608 | 51.44 | 20 949, | 51,64 | |
| Parlamentarna prawica i centrum | UMP , NC , AC , PRV , DLR , MoDem , DVD | 21 236, | 47.08 | 27,048 | 46,99 | 19,386 | 47,79 | |
| Daleko w prawo | FN , PDF , MNR | 832 | 1.84 | 460 | 0,80 | 196 | 0.48 | |
| Różne i nieoznaczone | UDB , EAJ-PNB , REG , DIV , SE | 94 | 0.21 | 447 | 0,78 | 37 | 0,09 | |
Godne uwagi wyniki
- Ustępujący przewodniczący Senatu Gérarda Larcher jest ponownie wybrany w Yvelines.
- Członkowie rządu Chantal Jouanno i Gérard Longuet są wybierani na senatorów, podczas gdy minister Maurice Leroy zostaje pokonany. Tylko Chantal Jouanno ostatecznie opuszcza rząd i zasiada w Senacie.
- Pierre Charon , dysydent kandydat UMP i były doradca prezydenta Republiki Nicolasa Sarkozy'ego , zostaje wybrany na senatora.
- Isabelle Balkany zostaje pobita w Hauts-de-Seine .
- Paul Vergès , lat 86, jest dziekanem Senatu. Zapowiada, że chce zrezygnować z mandatu senatora, ale przewodniczy sesji wyborczej nowego prezydenta Jean-Pierre Bel on1 st październik 2011.
- Jacques Blanc , po 38 latach zwycięstw w wyborach do francuskiego parlamentu , zostaje pokonany przez socjalistę Alaina Bertranda .
- Lewica zdobyła cztery z pięciu utworzonych nowych miejsc.
Konsekwencje głosowania
Przechylanie w lewo
Ze względu na swój system głosowania Senat w V Republice zawsze był kontrolowany przez prawicową lub centroprawicową większość. Jednak wzrost liczby mandatów lewicy w ostatnich wyborach do senatu w 2004 i 2008 roku o 14 i 21 dodatkowych mandatów, pozwala na zmianę , po raz pierwszy w V Republice .
Reakcje
Po przesunięciu Senatu na lewo Harlem Désir z Partii Socjalistycznej mianował25 wrześniajako „dzień, który zaznaczy historię”. Martine Aubry i François Hollande uważają, że jest to „porażka Prezydenta Republiki” i podkreślają, że „UMP wycofuje się wszędzie” i że Senat po lewej stronie byłby również dla następnego Prezydenta Republiki, gdyby jest po lewej, poważny atut ”. Ségolène Royal „wychwalała zwycięstwo lewicy” w wyborach do senatu i uważała, że jest to „sankcja skrajnej surowości polityki prawicy”. Minister odpowiedzialny za stosunki z Parlamentem, Patrick Ollier , uspokaja, podkreślając, że „ostatnie słowo należy do Zgromadzenia”. Prezydencja Republiki, w krótkim komunikacie prasowym, „odnotowuje wyniki”, które, zdaniem Księstwa Elizejskiego, są wynikiem sukcesu lewicy w wyborach lokalnych. Premier François Fillon i sekretarz generalny UMP Jean-François Copé zrzucili winę na podziały prawicy.
Prezydencja Senatu
Gry Alliance może przechylić wybory: według Jean Arthuis , „wybory prezydenta Senatu jest tak skomplikowane, jak w przypadku papieża” .
Na prawo, ustępujący przewodniczący Senatu , Gérard Larcher , ogłosił w 2010 roku swoją kandydaturę na drugą kadencję. Z lewej strony przewodniczący ugrupowania socjalistycznego Jean-Pierre Bel zostaje nominowany na kandydata socjalistów27 września 2011i jest faworytem przeciwko Gérardowi Larcherowi . Była minister i wiceprzewodnicząca Senatu Catherine Tasca , która przez jakiś czas przedstawiała swoją kandydaturę, ostatecznie zrezygnowała ze stanowiska. W latach 2009 i 2010 uwagę zwrócono także na senatora-burmistrza Dijon François Rebsamena , byłego ministra i senatora Hauts-de-Seine Roberta Badintera, a nawet byłego premiera Laurenta Fabiusa , który nigdy nie był senator.
Plik 1 st październik 2011Jean-Pierre Bel zostaje wybrany na przewodniczącego Senatu bezwzględną większością głosów od pierwszej tury, otrzymując 179 głosów, o dwa więcej niż teoretyczna suma głosów (177) po lewej stronie. W szczególności skorzystał ze wsparcia grup CRC i RDSE . Ustępujący przewodniczący Senatu Gérard Larcher mógł liczyć na poparcie swojej partii, a centryści wybrali na kandydata do „plateau” byłą sekretarz stanu Valérie Létard .
| Kandydat | Departament | Grupa | Pierwsza runda | Sytuacja | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Głos | % | |||||
| Jean-Pierre Bel | Ariège | SOC | 179 | 52,34 | Wybrany | |
| Gerard Larcher | Yvelines | UMP | 134 | 39,18 | Towarzyski | |
| Valerie Létard | Północ | UC | 29 | 8.48 | ||
| Zarejestrowany | 348 | 100,00 | ||||
| Wyborcy | 347 | 99,71 | ||||
| Puste i zepsute karty do głosowania | 5 | 1.44 | ||||
| Wyrażone | 342 | 98,28 | ||||
Skład polityczny Senatu
Grupy polityczne w Senacie po odnowieniu w 2011 r. Powstają w dniu 4 października :
- Group Union for a Popular Movement (UMP): 130 członków (w tym jeden powiązany i 10 przyłączonych)
- Grupa Socjalistyczna i Pokrewna : 127 członków (w tym 10 pokrewnych)
- Grupa Unia Demokratów i Niezależnych (UC): 31 członków
- Grupa Komunistyczna, Republikańska i Obywatelska (CRC): 20 członków
- Grupa Europejskiego Rajdu Demokratyczno-Społecznego (RDSE): 19 członków
- Ekolog grupy : 12 członków
- Posiedzenie administracyjne senatorów spoza listy żadnej grupy (RASNAG): 6 senatorów
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Pierwsi przywiązani do grupy socjalistycznej dziesięciu zielonych senatorów utworzyło następnie własną grupę dzięki obniżeniu progu wymaganego do utworzenia grupy
- Gérard Longuet , Minister Obrony i Weteranów , nie mógł wziąć udziału w głosowaniu, podczas gdy jego zastępca mógł go zastąpić dopiero po upływie jednego miesiąca.
- Senatorowie EELV, którzy byli związani z grupą socjalistyczną, uzyskali obniżenie progu szkolenia grupy 15 do 10 wybranych, dzięki czemu byli w stanie utworzyć własną grupę. Grupa ekologiczna na stronie Senatu
Bibliografia
- Guillaume Perrault, „Rosnąca waga lewicy w elektoracie” , Le Figaro , 10 kwietnia 2010.
- „Senatorowie: przegląd nowych uczestników” .
- Kandydaci na ministrów i zastępców .
- Siedmiu członków zebrania administracyjnego senatorów, których nie ma na liście żadnej grupy (niezarejestrowanych), twierdzi, że są prawicowymi.
- Gérard Larcher: „Moją kandydaturą jest obowiązek” .
- François Zocchetto ponownie wybrany na przewodniczącego grupy centrystów w Senacie .
- Senat: Mezard wybrany na przewodniczącego grupy RDSE .
- Senat: François Rebsamen, portret nowego przywódcy Socjalistów 20minutes.fr
- Dwa stanowiska są nieobsadzone po zwolnieniu Alaina Lamberta ( UMP ) w Orne i Pierre'a Fauchona ( UC ) w Loir-et-Cher .
- „Bertrand (PS) bring down the indéboulonnable Blanc” , AFP , 25 września 2011.
- "Dla PS to" dzień, który naznaczy historię "" , Le Parisien , 25 września 2011.
- „Martine Aubry w Senacie:„ porażka ”prezydenta , AFP , 25 września 2011 r.
- Senatorowie: dla François Hollande'a „poważna porażka” dla Nicolasa Sarkozy'ego .
- Senat: „wyjątkowo surowe sankcje dla prawicy” według Royal .
- Senatorowie: „Ostatnie słowo jest w Zgromadzeniu”, mówi Ollier .
- Według Élysée, porażka UMP jest „konsekwencją” lokalnych sukcesów lewicy
- Senat: „bitwa się zaczyna” .
- François Cariès i Suzette Bloch, Bitwa o Senat , wydania Roberta Laffonta, 208 str. ( ISBN 978-2221124901 ) , cytowane w Le Monde , 15 września 2011 r., Czytaj online .
- „PS marzenia o Senacie w 2011 roku” , Le Figaro , 9 kwietnia 2010.
- „Jean-Pierre Bel (PS) kandydat na prezydenta Senatu” , rtl.fr , 27 września 2011 r.
- „Prezydencja w Senacie: Tasca nie jest kandydatem” , Le JDD , 27 września 2011 r.
- "Laurent Fabius przyszły prezydent Senatu?" "
- „Senat: komuniści zagłosują na Bel w pierwszej turze” , Le Parisien , 27 września 2011 r.
- Jean-Pierre Bel, jedyny kandydat PS na prezydenta Senatu , Le Figaro ' , 27 września 2011.
- „UMP mianuje Gérarda Larchera na kandydata na prezydenta Senatu” , L'Express , 27 września 2011 r.
- "Valérie Létard centrystyczna kandydatka na prezydenta Senatu" , Le Parisien , 28 września 2011.
- Konstytucja grup politycznych Senatu , 4 października 2011 r.