Vincennes

Vincennes
Vincennes
Chateau de Vincennes .
Herb Vincennes
Herb
Vincennes
Logo
Administracja
Kraj Francja
Region Ile-de-France
Departament Val de Marne
Miasto Nogent-sur-Marne
Międzywspólnotowość Metropolia aglomeracji paryskiej
EPT Paris-Est-Marne et Bois
Mandat burmistrza
Charlotte Libert Albanel ( UDI )
2020 -2026
Kod pocztowy 94300
Wspólny kod 94080
Demografia
Miły Vincennes
Ludność
miejska
49 635 mieszk  . (2018 spadek o 0,12% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 25 987  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 48 ° 50 ′ 52 ″ północ, 2 ° 26 ′ 21 ″ wschód
Wysokość Min. 46  m
Max. 69  mln
Powierzchnia 1,91  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Paryż
( przedmieście )
Obszar atrakcji Paryż
(gmina głównego bieguna)
Wybory
Oddziałowy Kantony Fontenay-sous-Bois i Vincennes
Ustawodawczy 6 th  dzielnicy Val-de-Marne
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Île-de-France
Zobacz na mapie administracyjnej Île-de-France Lokalizator miasta 14.svg Vincennes
Geolokalizacja na mapie: Val-de-Marne
Zobacz na mapie topograficznej Val-de-Marne Lokalizator miasta 14.svg Vincennes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Vincennes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Vincennes
Znajomości
Stronie internetowej http://www.vincennes.fr/

Vincennes to miasto znajduje się w dziale z Val-de-Marne w regionie Île-de-France , na wschód od Paryża .

Swoją nazwę zapożyczył od położonego na południe od miasta Bois de Vincennes , który stał się własnością paryskiego ratusza . Vincennes słynie z zamku , długiej rezydencji królewskiej. Jest to druga najgęściej zaludniona gmina we Francji po Levallois-Perret . Od 2011 r. gmina uruchomiła duży plan przebudowy miasta, zwany „projektem miejskim”, obejmujący różne obszary miasta.

Geografia

Lokalizacja

Miasto położone jest w departamencie Val-de-Marne , w Île-de-France , na przedmieściach Paryża. Jest on w szczególności ograniczony przez dwa zestawy ponad czterokrotnie większej nim: Północ, Montreuil i Południowej, Bois de Vincennes , w administracji 12 th  dzielnicy Paryża .

W linii prostej centrum miasta znajduje się 7  km od Ile de la Cité , w centrum stolicy.

Gminy przygraniczne

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 191  ha, czyli 1,91  km 2  ; wysokość waha się między 46 a 69 metrów.

Hydrografia

Pogoda

Trasy komunikacyjne i transport

Drogi

Jadąc z Paryża, wjeżdżasz do miasta aleją de Paris, która łączy centrum miasta z Porte de Vincennes. Jadąc od wschodu, na przykład z autostrady A4 , wjeżdża się tą samą aleją po przejściu przez las i wjechaniu w aleję de Nogent.

Od kwiecień 2018, Vincennes jest jedną z pierwszych gmin w regionie paryskim (obok Charenton-le-Pont ), które pobierają opłaty za parkowanie zmotoryzowanych jednośladów, ponieważ znacznie wzrosło zajmowanie przez nich przestrzeni publicznej i często zdarza się nielegalne parkowanie.

Ścieżki rowerowe

Vincennes jest wyposażony w pasy i ścieżki rowerowe oraz obręcze parkingowe dla rowerów. Od 2009 roku w mieście zainstalowano dziesięć stacji Vélib (osiem pojedynczych i dwie podwójne).

Transport publiczny

Vincennes przecina kilka rodzajów transportu kolejowego, metro i kolej RER. Jest obsługiwany przez trzy stacje metra na linii 1 , z których jedna jest końcową oraz przez stację na linii A kolei RER . Większość linii autobusowych obsługuje pętlę linii metra

Projekt przedłużenia linii metra 1 planowane jest na skrzyżowaniu Rigollots w Fontenay-sous-Bois , początkowo, a następnie do Val de Fontenay , w styku z liniami A i E RER. , Przyszłą linię 15 z Grand Paris Ekspres i linia 1 tramwaju Île-de-France przedłużona.

Planowanie miasta

Typologia

Vincennes jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o gęstej lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Paryżu , a między resortowych aglomeracji obejmującej 411 gmin i 10,785,092 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża , którego jest gminą głównego bieguna. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.

Morfologia miejska

Miasto składa się z siedmiu dzielnic: Saint-Louis, Vignerons, République, Sorano, Downtown, Diderot i Domaine du Bois.

Mieszkaniowy

W 2009 r. ogólna liczba mieszkań w gminie wynosiła 27 102, podczas gdy w 1999 r. 26 148.

Spośród tych mieszkań 90,5% stanowiły mieszkania podstawowe, 3,0% mieszkania drugorzędne i 6,5% mieszkania puste. 4,8% tych mieszkań to domy jednorodzinne, a 93,7% to mieszkania.

Odsetek głównych rezydencji należących do ich mieszkańców wyniósł 48,1%, w porównaniu z 1999 r. (43,8%). Udział pustych wynajmowanych mieszkań HLM wyniósł zaledwie 7,6%, co jest jednak nieznacznym wzrostem w porównaniu z 1999 r. (6,3%).

Projekty deweloperskie

„Projekt Miasto”

„Projekt Miasto” to zakrojona na szeroką skalę operacja urbanistyczna, której celem jest upiększenie środowiska życia trzech dzielnic miasta (centrum, miejsca Diderot i Renon) poprzez budowanie „miasta jutra” przy jednoczesnym zachowaniu wierności urokowi, tożsamości i historii miasto historii i kultury. Pierwsze kilofy wręczono wmaj 2011. Plac Diderot został zainaugurowany wczerwiec 2012, obecnie strefa 30, oferuje nową przestrzeń życiową zaprojektowaną tak, aby pogodzić życie w sąsiedztwie, organizację rynku i rozrywkę.

RER A ochrona dźwięku

Prace nad pokryciem torów RER trwały od początku 2004 r. do maj 2006. Na obszarach objętych pełnym pokryciem powstały trzy ogrody, każdy na długości około 100 metrów: ogród Lewantu, na zachód od mostu Pépinière; Jardin du Midi, na wschód od Cours Marigny i Jardin du Couchant, na zachód od mostu Avenue de la République.

Toponimia

Toponimista Ernest Nègre przytacza formy Vilcenna w 856, Vulcenia w 1134, Vicenna i Vincenna w 1158, Vilcenia w 1183, Vilcena w 1190 i Vicena w 1195. Pierre-Henri Billy sugeruje związek galijski * Vidu-cenna jako jego pochodzenie , z pierwszy element vidu oznaczający „las” związany z przyrostkiem -cenna , jak w pierwszej galijskiej nazwie Arras, Nemetocenna (co oznacza „święte drewno, sanktuarium”).

Historia

Vincennes, miasto królewskie

Historia Vincennes jest ściśle związana z historią lasu i zamku. To naprawdę rozpoczęła się w XII -tego  wieku, kiedy Louis VII wybrał las Vilcena jako łowisku i uczynił go zorganizować myśliwski.

W 1373, podczas gdy zamek był jeszcze w budowie, Karol V miał kurnik zbudowany w jego rozszerzenia przeznaczone do zakwaterowania sług królewskich. U jej podnóża rozwinęła się osada Pissotte, mała wioska położona na poziomie obecnej rue de Fontenay . W 1667 Basse-cour i Pissotte zjednoczyli się w tej samej parafii, która przyjęła nazwę La Pissotte. W 1787 r. reforma administracyjna ustanowiła gminę mieszkańców, która przyjęła nazwę Gmina Vincennes. W swojej księdze skarg z 1789 r. Vincennes narzekają na niewielki rozmiar terytorium.

W okresie rewolucyjnym Vincennes otrzymał 238 hektarów, w tym zamek i ogród, a także Petit-Parc i część lasu. Ale28 lutego 1791, bunt robotników Faubourg Saint-Antoine nie chcących zobaczyć tam nowej Bastylii, próbuje zburzyć twierdzę zamku. Mimo interwencji paryskiej Gwardii Narodowej dopiero wzmocnienie wojsk Lafayette'a pozwoliło uniknąć zniszczenia budynku. Następnie w 1829 r. królewskie zarządzenie określiło nowe terytorium miasta: 94 hektary, kosztem Montreuil i Fontenay-sous-Bois, przydzielono miastu.

Boom demograficzny

Obecność wojskowa na zamku (od 1796 r.) i ważne koszary zainstalowane w lesie (w 1842 r. otworzyła swoje podwoje szkoła strzelecka Vincennes), a także zabudowa urbanistyczna z otwarciem w 1859 r. żelaznej linii traktu i zabudową części lasu w parku publicznym wspierają rozwój demograficzny gminy, która w latach 1851-1901 z 4800 do 31400 mieszkańców. Ekspansja demograficzna jest kontynuowana wraz z rozbudową sieci transportu (tramwaje, omnibusy, następnie autobusy, dojazdy metra w 1934 r., a przekształcenie kolei w linię RER A w 1969 r.).

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Przed prawem 10 lipca 1964 rmiasto wchodziło w skład departamentu Sekwany . Reorganizacja regionie paryskim w 1964 roku sprawiły, że miasto należy teraz do departamentu Val-de-Marne i jego dzielnicy Nogent-sur-Marne po skutecznego przeniesienia administracyjnego1 st styczeń 1968. Do wyboru posłów jest częścią szóstego okręgu wyborczego Val-de-Marne od 1986 roku .

Miasto było od 1793 do 1967 roku kapitał z kantonu Vincennes w departamencie Seine. Kiedy powstała Val-de-Marne, powstały kantony Vincennes-Ouest i Canton de Vincennes-Est . W latach 1976-1984 część miasta opuściła kanton Vincennes-Est, aby zintegrować kanton Vincennes-Fontenay-Sud . Ten został usunięty, podobnie jak kanton Vincennes-Fontenay-Nord na mocy dekretu24 grudnia 1984, w celu utworzenia kantonu Fontenay-sous-Bois-Ouest i odtworzenia kantonu Vincennes-Est . W ramach redystrybucji kantonów w 2014 r . miasto zostało podzielone między kantony Vincennes i Fontenay-sous-Bois .

Vincennes przychodzi pod jurysdykcją Nogent-sur-Marne, w Tribunal de grande instance The trybunał wlać enfants , tym Industrial Tribunal The trybunał handlowy i Paryż sąd odwoławczy , jak również administracji trybunał z Melun, a sąd administracyjny apel Paryża .

Międzywspólnotowość

W ramach realizacji dążenia rządu do promowania rozwoju centrum aglomeracji paryskiej jako globalnego hubu, 1 st styczeń 2016, metropolia Wielkiego Paryża (MGP), z którą gmina została zintegrowana.

Ustawa o nowej organizacji terytorialnej Republiki z7 sierpnia 2015 r. (Prawo NOTR) ustanawia również stworzenie 1 st styczeń 2016od terytorialnych placówkach publicznych (EPT), które łączą wszystkie gminy metropolii z wyjątkiem Paryża i zapewniają funkcje zbliżeniowe w zakresie polityki miasta, kulturowe, społeczno-kulturowe i społeczno-edukacyjna obiekty sportowe, wody i urządzeń sanitarnych, gospodarowanie odpadami komunalnymi i akcje społeczne, a także wykonywanie uprawnień, które gminy przekazały zniesionym międzygminnościom

Gmina jest zatem również częścią, ponieważ 1 st styczeń 2016z terytorialnym zakładu publicznego Paris-Est-Marne et Bois utworzony dekretem11 grudnia 2015.

Trendy i wyniki polityki

Podczas pierwszej tury wyborów samorządowych w Val-de-Marne w 2020 r. lista kierowana przez ustępującą burmistrz UDI Charlotte Libert-Albanel – następczynię Laurenta Lafona w 2017 r. , została zmuszona do rezygnacji na podstawie przepisów ograniczających kumulację mandatów w Francja jego mandatu burmistrza po wyborze na senatora – zdobyła absolutną większość oddanych głosów, z 6541 głosami (54,61  % i 34 mandatami radnych gminnych), znacznie wyprzedzając listy kierowane przez Christophe'a Ribeta (EELV , 2758 głosów, 22,99  % , 5 mandatów), Florence Gall (LREM, 1612 głosów, 13,46  % , 3 mandaty) oraz Chantal Balagna-Ranin (Francuska Partia Komunistyczna, 1070 głosów, 8,93  % , 1 mandat).

Administracja miejska

Liczba mieszkańców waha się od 40 000 do 49 999, liczba członków rady miejskiej wynosi 43.

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów od wyzwolenia Francji
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1944 1947 Georges lamouret SFIO  
1947 1966 Antoine Quinson RPF
następnie CNI
Inżynier Mostów i Dróg
Poseł na Sekwaną (1951 → 1958)
Podsekretarz Stanu ówczesny Minister (1957 → 1958)
Zmarł na stanowisku
1966 1971 Jean Burgeat   Kierownik wykonawczy
1971 1996 Jean Clouet UDF - PR Enarque , stały pracodawca
Senator Val-de-Marne (1986 → 2004)
Radny generalny Vincennes-Fontenay-Sud (1970 → 1979)
Radny generalny Vincennes-Fontenay-Nord, następnie Vincennes-Est (1979 → 1989)
Zrezygnowany
1996 27 czerwca 2002 r. Patryka Gerarda UDF Profesor Uniwersytetu w politologii , państwa
radnego Radny (1992 → 2002)
Zrezygnowany
3 lipca 2002 r. listopad 2017 Laurent Lafon UDF , potem NC ,
potem FED , potem UDI
Konsultant ds. lokalnych finansów publicznych , nauczyciel
Senator Val-de-Marne (2017 →)
Wiceprezydent Metropolii Aglomeracji Paryskiej (2016 → 2017)
Wiceprezydent EPT Paris-Est-Marne et Bois (2016 → 2017 )
Radny regionalny (2004 →)
Zrezygnował po wyborze na senatora
listopad 2017 W toku
(stan na 11 listopada 2020 r.)
Charlotte Libert- Albanel UDI Konsultant
Wiceprzewodniczący EPT Paris-Est-Marne et Bois (2017 →)
Wybrany ponownie na kadencję 2020-2026

Polityka zrównoważonego rozwoju

Zaangażowane w eko-odpowiedzialne podejście od 2006 roku, miasto oficjalnie rozpoczęło działalność w kwiecień 2009, jej globalne podejście do zrównoważonego rozwoju zawarte w Agendzie 21 . Przyjęta przez radę gminy wgrudzień 2010, Agenda 21 to program działań obejmujący propozycje dotyczące środowiska, gospodarki i społeczeństwa, dziedziny transportu, energii, mieszkalnictwa, jakości życia ...

Niektóre z działań realizowanych w ramach Agendy 21:

  • Od 2009 r. handlowców, którzy sprzedają produkty ekologiczne na rynkach, można zidentyfikować za pomocą plakietki;
  • Ponad 50% ulic miasta stało się obszarami spokojnymi. Celem jest zmniejszenie prędkości pojazdów i zabezpieczenie ścieżki pieszych
  • Parkomaty w mieście są wyposażone w panele słoneczne;
  • Rozwój ścieżek rowerowych;
  • Rozwój kompostowania odpadów zielonych;
  • Instalacja uli w celu zachowania bioróżnorodności środowiska;
  • Ustanowienie Karty 21, planu działania na rzecz bardziej odpowiedzialnej ekologicznie administracji;
  • Tworzenie zielonych dachów na niektórych budynkach. Pozwalają na lepszą izolację budynku i pomagają spowolnić powrót wód opadowych do sieci.

Wyróżnienia i etykiety

Vincennes to nazwane miasto:

  • miasto uzyskało tytuł „  Miasto sztuki i historii  ” wstyczeń 2012 ;
  • od 2010 roku miasto jest wyróżnione  znakiem „ Internetowe Miasto @@@@”;
  • w 2009 roku miasto otrzymało trzeci kwiatek do etykiety „Ville fleurie”;
  • miasto otrzymało w 2008 r. nagrodę UNICEF „Miasto Przyjazne Dziecku”;
  • miasto jest również miastem handiengagee.

Bliźniacze

Współpraca bliźniacza i partnerstwa Vincennes.
Miasto Kraj Kropka
Czarna Skała Irlandia od 25 kwietnia 2019 r.
Castrop-Rauxel Niemcy od 1960
Lambeth Wielka Brytania od 1955
Montigny-le-Tilleul Belgia od 14 września 1980
Tomar Portugalia od 1998
Vincennes Stany Zjednoczone od 1918

Vincennes jest także wojenną matką chrzestną dwóch miast, które zostały prawie zniszczone podczas dwóch światowych konfliktów i które pomogła odbudować:

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto liczyło 49 635 mieszkańców, co oznacza spadek o 0,12% w porównaniu do 2013 r. ( Val-de-Marne  : + 3,17%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2014 2 163 1853 2035 2 854 3032 3,522 4700 4 765
Ewolucja populacji   [  modyfikuj  ] , następujące (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
5 834 13 414 14 573 17.064 18 243 20 530 22 237 24 626 27 450
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
31 405 34 185 38,568 41 527 45 236 46,859 48 967 49 226 50 434
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
50 436 49,143 44 261 42 870 42,267 43 595 47,488 48 649 49 853
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
49 635 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Vincennes znajduje się w akademii Créteil .

W gminie działa siedem przedszkoli i sześć gminnych szkół podstawowych oraz trzy prywatne szkoły podstawowe.

Departament zarządza czterema uczelniami publicznymi: Hector-Berlioz, François-Giroud, Saint-Exupéry. Prywatnym ośrodkiem jest kolegium Notre-Dame-de-la-Providence.

Region Île-de-France zarządza pięcioma szkołami średnimi  :

  • w ramach dwóch placówek publicznych: liceum ogólnokształcącego i technicznego Hector-Berlioz oraz liceum zawodowego Jean-Moulin;
  • oraz trzy placówki prywatne: placówka Claude-Nicolas-Ledoux „Szkoła Budownictwa i Robót Publicznych” (EBTP) zrzeszająca liceum ogólnokształcące i techniczne oraz liceum zawodowe, placówka Gregora-Mendla zrzeszająca liceum techniczne i liceum zawodowe i liceum ogólnokształcące Notre-Dame-de-la-Providence.

Prywatna katolicka Notre-Dame-de-la-Providence służy jako żłobek, szkoła podstawowa, gimnazjum i liceum. Instytucja została założona w 1947 r. przez Siostry Opatrzności ( zgromadzenie utworzone w 1762 r. przez księdza Jean-Martina MOYË ). Zgodnie z umową z państwem zakład znajduje się przy rue de Fontenay. W ostatnich latach instytucja była świadkiem narodzin kilku stowarzyszeń, takich jak écolapro (dążące do ustanowienia zielonych piątków w celu uzyskania znaku ekologicznej szkoły średniej ) czy BRISC.

Wydarzenia kulturalne i festyny

Wielkie spotkania
  • Styczeń: Międzynarodowe spotkania dotyczące kina dziedzictwa kulturowego; Międzynarodowy festiwal rowerowy organizowany przez stowarzyszenie Cyclo-Camping International
  • Luty: Foulées de Vincennes (bieg)
  • Marzec: Prix du bois de Vincennes na hipodromie
  • Maj: Vincennes Photographers Week (na przemian z Vincennes Painters Week), Vincennes Off Festival (festiwal muzyczny i teatralny w latach parzystych)
  • Czerwiec: Płótno pod gwiazdami (kino plenerowe), Święto Chleba i Rzeźnika, Bieg Zamkowy, Opera na Zamku, Festiwal Muzyczny
  • Lipiec: Zajęcia sportowe na świeżym powietrzu, bal strażacki
  • wrzesień: America Festival (festiwal literatury amerykańskiej , lata parzyste), biennale sztuki współczesnej (lata nieparzyste), Europejskie Dni Dziedzictwa
  • październik: targi miejskie (malarstwo)
  • grudzień: lodowisko i karuzele, Wioska Bożonarodzeniowa, Prix de Vincennes na torze wyścigowym

Oprócz tych ważnych wydarzeń miasto oferuje sezon kulturalny (teatr, muzyka, taniec, młodzież). W każdą pierwszą niedzielę miesiąca odbywa się Esplanade Saint Louis z Château de Vincennes, największe miejsce spotkań miłośników zabytkowych samochodów organizowane przez Vincennes en Anciennes .

Festiwal Ameryki

Co dwa lata we wrześniu (lata parzyste) w Vincennes odbywa się festiwal America. Jedyna w Europie impreza poświęcona literaturom i kulturom Ameryki Północnej, impreza skupia wokół wielkich targów książki dużą liczbę francuskich i zagranicznych wydawnictw. Kawiarnie literackie, debaty i spotkania następują po sobie w całym mieście. Festiwal oferuje również wybór filmów, wystaw i koncertów. Wśród autorów, którzy przybyli na festiwal, znaleźli się: Bret Easton Ellis, Douglas Kennedy, Russell Banks, Toni Morrison, Jonathan Safran Foer, Jim Harrison, Luis Sepúlveda, Joseph Boyden i Frédéric Beigbeder.

Międzynarodowe Spotkania Kina Dziedzictwa

W styczniu, w latach parzystych, Międzynarodowe Spotkania Kina Dziedzictwa prezentują arcydzieła światowego kina. Poprzez pokazy, debaty, lekcje mistrzowskie i wystawy, Spotkania pozwalają profesjonalistom, uczniom szkół średnich, studentom i miłośnikom filmu odkryć lub ponownie odkryć niezwykłe filmy zachowane lub odrestaurowane przez prestiżowe międzynarodowe kinobiblioteki. Nagrody Henri-Langlois, przyznawane co roku w styczniu, nagradzają pracę i talent tych wszystkich, którzy dzielą się swoją pasją do kina i przekazują wiedzę o dziedzictwie filmowym nowym pokoleniom. Wśród laureatów są Sofia Coppola, Claude Lelouch, Roman Polański, Ken Loach, Edouard Molinaro, Agnès Jaoui, Youssou N'Dour, Anouk Aimée, Sandrine Bonnaire, Claudia Cardinale, Clovis Cornillac, Michael Lonsdale, Philippe Noiret, Claude Richa, Hanna Shygu , Omar Sharif, Katarzyna Frot ...

Zdrowie

Miasto Vincennes czerpie korzyści z dużej liczby pracowników służby zdrowia (lekarzy ogólnych i specjalistów), ale także z bliskości Szpitala Szkolnego Bégin Army , znajdującego się w Saint-Mandé oraz szpitala międzykomunalnego André-Grégoire , znajdującego się w Montreuil .

Sporty

Miasto posiada park sportowy (trzy stadiony), trzy sale gimnastyczne, centrum wodne (otwarte od 2011 roku) oraz cztery wielofunkcyjne ośrodki sportowe: Georges-Pompidou, Hector-Berlioz, Parc-du-Château i Georges-Serre.

Pokryty sprzęt sportowy
  • Centrum sportowe Georges-Pompidou, w tym sala gimnastyczna (koszykówka, siatkówka, łucznictwo, piłka ręczna), sala Joseph-Clouet (tenis stołowy, gimnastyka) i sala Louis-Foulon (szermierka)
  • Centrum sportowe Hector-Berlioz składające się z różnych sal rozmieszczonych na trzech poziomach (gimnastyka, boks, koszykówka, badminton, tenis stołowy, sztuki walki, judo, kulturystyka i ścianka wspinaczkowa)
  • Gimnazjum Parc-du-Château (badminton, koszykówka, gimnastyka sportów rytmicznych, siatkówka, ścianka wspinaczkowa kryta)
  • Gimnazjum wschodnie (koszykówka, taniec, gimnastyka itp.)
  • Gimnazjum Paul-de-Benedetti (koszykówka, gimnastyka artystyczna i sportowa, łucznictwo...)
  • Gimnazjum zachodnie (badminton, koszykówka, gimnastyka...)
  • Gimnazjum Louis-Georges-Serres (szkolny badminton, gimnastyka na podłodze, gimnastyka konserwacyjna, tenis stołowy i pokój umiejętności motorycznych)
  • Le Dôme, centrum wodne z trzema basenami (jeden do pływania, basen do nauki i brodzik), centrum fitness z salą fitness, spa, łaźnią turecką i solarium.
Sprzęt do uprawiania sportów na świeżym powietrzu
  • Miejski park sportowy obejmujący:
  • Stadion Léo-Lagrange z czterema boiskami do piłki nożnej, w tym boisko honorowe, syntetyczne boisko do piłki nożnej i rugby, 6-torowy tor lekkoatletyczny, dwa boiska do siatkówki, dwa boiska do koszykówki, tor rowerowy-cross
  • Stadion Léon-Bonvoisin z boiskiem do rugby
  • Stadion Jeana-Mermoza z trzynastoma prywatnymi kortami tenisowymi tennis
  • Strefa sportowa Louis-Georges-Serre obejmująca boisko do wychowania fizycznego i sportowego (EPS) oraz 5-torowy tor lekkoatletyczny
  • Ośrodek jeździecki składający się z kamieniołomu, poligonu i trzech karuzeli
  • Bulodrom pawilonu Armanda Lyonnaise, petanque, gra prowansalska, paryska
  • Po Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1968 kocioł olimpijski, który znajdował się w parku Paul-Mistral w Grenoble, został przeniesiony do parku Narodowego Instytutu Sportu w Vincennes doPaździernik 1987, kiedy została ponownie repatriowana do Grenoble.
Stowarzyszenia sportowe

Stowarzyszenia, które są bardzo liczne, ćwiczą swoje talenty w różnych dziedzinach: sporcie, pomocy humanitarnej, kulturze, pamięci, młodzieży, życiu społecznym, sąsiedzkim itp.

Głoska bezdźwięczna

Miasto Vincennes ma bardzo sprawną służbę dziennikarską:

  • „Vincennes info”, gazeta miesięczna, papierowa i wirtualna,
  • Kanał telewizyjny "Vincennes tv", telewizja obywatelska dla Vincennes.

Kulty

W Vincennes znajdują się miejsca kultu katolickiego , żydowskiego , muzułmańskiego i protestanckiego .

Kult katolicki

W diecezji Créteil terytorium gminy zależy od sektora duszpasterskiego Vincennes Saint-Mandé , który obejmuje kilka miejsc kultu:

Kult Izraelitów

Vincennes synagoga łączy dwa miejsca kultu: AN aszkenazyjskich obrzęd synagoga (zbudowany w 1907) i sefardyjskich obrzęd synagoga (zbudowany w 2005).

Kult muzułmański

Społeczność malijskich muzułmanów ma miejsce kultu w malijskim domu.

Kult protestancki

Wspólnota zależna od Zjednoczonego Kościoła Protestanckiego we Francji posiada miejsce kultu.

Gospodarka

Dochody ludności i podatki

W 2010 roku średni dochód gospodarstwa domowego podatku było € 37.746, umieszczając Vincennes w 3949 th miejsce wśród 31 525 miast z ponad 39 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.

Zatrudnienie

W 2009 r. ludność w wieku od 15 do 64 lat liczyła 33 948 osób, z czego 81,7% było zatrudnionych, 75,6% było zatrudnionych, a 6,1% bezrobotnych.

W strefie zatrudnienia było 17 490 miejsc pracy, wobec 15 022 w 1999 r. Liczba aktywnych pracowników przebywających w strefie wynosi 25 873, wskaźnik koncentracji zatrudnienia wynosi 67,6%, co oznacza, że ​​strefa zatrudnienia oferuje dwa miejsca pracy na każde trzy pracujące mieszkańcy.

Gmina zachęca podmioty gospodarcze do wprowadzania zrównoważonych praktyk, takich jak podejście CSR i wspiera zielone sektory gospodarki. Jedną z nowości W zakresie zatrudnienia i wsparcia ekonomicznego jest stworzenie przestrzeni coworkingowej .

Bogactwo rzemieślnicze miasta zwiększa się co dwa lata z okazji targów sztuki i rzemiosła oraz poprzez udział rzemieślników w Dniach Sztuki i Rzemiosła Izby Rzemieślniczej w Val-de.-Marl.

Firmy i przedsiębiorstwa

W 31 grudnia 2010Vincennes posiadało 5269 zakładów: 14 w rolnictwie-leśnictwie-rybnictwie, 135 w przemyśle, 271 w budownictwie, 4190 w handlu-transport-różne usługi, a 659 było związanych z sektorem administracyjnym.

W 2011 roku w Vincennes powstały 652 firmy, w tym 342 przez osoby pracujące na własny rachunek .

Vincennes jest aktywnym ośrodkiem gospodarczym przyczyniającym się do witalności lokalnej tkanki. Nie brakuje mu atutów: strategiczne położenie geograficzne, blisko Paryża, aw szczególności dzielnicy Bercy-Gare de Lyon, w połowie drogi między Orly i Roissy ; umiarkowane opodatkowanie; wyjątkowe otoczenie z zamkiem, bliskość lasów, wysokiej jakości obiekty użyteczności publicznej i liczne lokalne sklepy.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Oprócz słynnego zamku, miasto oferuje odwiedzającym kilka zabytkowych budynków, takich jak ratusz i kościół św. Ludwika, ale także budynki, które z jednej dzielnicy do drugiej zasługują na wizytę. . XIX- wieczne fasady w stylu Art Deco, wiele ciekawostek architektonicznych spotyka się na ulicach miasta.

Zamek i Sainte-Chapelle Ratusz

Powstały w wyniku dwóch odrębnych prac budowlanych, przeprowadzonych w odstępie 44 lat, ratusz ilustruje zarówno styl neorenesansowy inspirowany wzorem, jaki stanowił ratusz paryski na początku III RP , jak i charakterystyczny dla epoki Art Deco styl . monumentalna klatka schodowa i szklana kopuła o średnicy 12,20 m i wadze 30 ton, zaliczane do zabytków. W 1999 r. Wojewódzka Komisja Zabytków wraz z obiektami wpisała do dodatkowej inwentaryzacji zabytków wszystkie elewacje i dachy ratusza, dwa przedsionki, ratusz do sali małżeńskiej oraz kancelarię pierwszego wiceburmistrza, zlokalizowane w południowo-zachodnim narożniku parteru.

Kościół św. Ludwika

Zaprojektowany w 1912 roku przez architektów Jacques Droz i Joseph Marrast The Church of Saint-Louis dysponuje oryginalną architekturę neo-bizantyjskim stylu , charakterystyczny odrodzenia sztuki sakralnej w pierwszej połowie XX th  wieku. Jej wystrój wnętrz jest owocem talentu artystów Ateliers d'Art sacré: freski Henri Marreta i Maurice'a Denisa , komplet ceramiki Maurice'a Dhomme'a , rzeźby Carlo Sarrabezollesa oraz artystyczne ślusarstwo Raymonda Subesa . Kościół św. Ludwika został w całości uznany przez Ministerstwo Kultury za zabytek historyczny w 1996 roku.

Lasek Vincennes

Zielone przestrzenie

Vincennes to jedenaście placów i sześć ogrodów o łącznej powierzchni 116 766  m 2 , rozmieszczonych we wszystkich dzielnicach miasta, a także dziedzictwo 3700 drzew prawie 60 różnych gatunków.

W 2009 roku miasto zostało nagrodzone 3 e  kwiat w konkursie miast i wsi w rozkwicie .

Każdego roku od 2003 roku dzień ogrodnika daje rodzinom Vincennes możliwość uzyskania porady od agentów służby terenów zielonych, jak właściwie pielęgnować swoje rośliny i ogrody.

Dziedzictwo kulturowe

Obiekty kulturalne

Obiekty kulturalne
  • Espace Daniel-Sorano, mieszczący 212-miejscowy teatr i salę na seanse kinowe
  • Czteroekranowe kino Le Vincennes
  • Cœur de ville łączy mediatekę, oranżerię, audytorium na ponad 300 miejsc (budynek zaprojektowany przez architekta Henri Gaudina , oddany do użytku w 2003 r.)
  • Trzy sąsiednie biblioteki
  • Sala widowiskowa w centrum kultury Georges-Pompidou

Osobowości związane z gminą

Władcy i postacie polityczne Osobowości świata kultury Osobowości świata sportu Inne osobowości
  • Michel Tognini , francuski astronauta urodzony w Vincennes,
  • Jean Bringer (1916-1944), szef departamentu FFI w Aude urodzony w Vincennes,
  • Clem Sohn , amerykański spadochroniarz zmarły w Vincennes w 1937 roku,
  • Marcel Deprez (1843-1918), francuski inżynier zajmujący się głównie elektrycznością, zmarł w Vincennes,
  • Fleur Pellerin , Minister Kultury i Komunikacji pod rząd od Manuel Valls .

Heraldyka, flaga i motto

Herb

Herb i motto Vincennes zostały wybrane decyzją rady miejskiej 31 marca 1952 r..

Herb Vincennes

Gules loch i zamek z krenelażem, srebrny, umieszczony na wale również zwieńczonym krenelażem, flankowany prawostronnie i złowrogo przez wieżę strażniczą, całość posadowiona na pionie, murowane ze srebra i przedziurawionego piasku, towarzyszyły w punkcie trzy źle uporządkowane również ze srebra kule; , główny lazur obsiany fleurs-de-lis Or.

To heraldysta wincentyński Robert Louis, który stworzył cechy i kolory tego herbu. Głównym meblem w herbie jest stylizowana sylwetka zamku. Obsiany liliami, który zdobi głowę herbu, przypomina herb Francji, który nosił Saint-Louis. Trzy kule przywołują pamięć o bohaterskiej obronie zamku przez Daumesnila w 1814 roku, a także przypominają o szkole zastosowań artylerii. Bois de Vincennes uosabiają dwie gałęzie dębu, które podtrzymują herb. Wspomnienie świętego Ludwika wymierzającego sprawiedliwość pod dębem przywołuje berło i ręka sprawiedliwości, które widnieją na jego pieczęci Królewskiej Mości.

Flaga

Stworzona w 2007 roku z okazji Roku Zamku i ponownego otwarcia twierdzy dla publiczności, flaga zawiera elementy herbu. Głowa herbu zajmuje miejsce na słupie, natomiast sylwetka donżonu i trzy kule wyróżniają się na tle czerwonego pola klapy. Został zaprojektowany przez Oliviera Touzeau.

Motto

Mottem miasta jest: Liliis Justitia Lapidibus Fama , co można przetłumaczyć jako: sprawiedliwość po liliach, sława po kamieniach . To motto nawiązuje zarówno do herbu, jak i do historii Vincennes.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także ostatnią legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  5. Wskaźnik koncentracji zatrudnienia jest równy liczbie miejsc pracy w strefie na 100 pracowników zatrudnionych w strefie, zgodnie z definicją INSEE .

Bibliografia

INSEE
  1. LOG T1M – Ewolucja liczby mieszkań według kategorii .
  2. LOG T2 - Kategorie i rodzaje zakwaterowania .
  3. LOG T7 - ​​Główne rezydencje według stanu zajętości .
  4. EMP T1 – Populacja w wieku od 15 do 64 lat według rodzaju działalności .
  5. EMP T5 - Zatrudnienie i działalność .
  6. CEN T1 – Aktywne zakłady według sektora biznesowego, stan na 31 grudnia 2010 r . .
  7. DEN T1 - Utworzenie firmy według sektorów działalności w 2011 roku .
  8. DEN T2 - Utworzenie firm jednoosobowych według sektorów biznesu w 2011 roku .
Inne referencje
  1. „  Wielki krąg między „Vincennes” i „Paryżem”  ” , na stronie lion1906 Lionel Delvarre (dostęp 27 czerwca 2013 ) .
  2. Katalog geograficzny gmin , Krajowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  3. Ville de Vincennes , „  Reforma parkowania: wkrótce dotyczy jednośladów – Poruszanie się i parkowanie – Środowisko życia – Wiadomości – Ville de Vincennes  ” , na stronie www.vincennes.fr (dostęp 2 marca 2018 r . ) .
  4. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 6 kwietnia 2021 r . ) .
  5. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 6 kwietnia 2021 ) .
  6. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 6 kwietnia 2021 r . ) .
  7. „  Paris Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 6 kwietnia 2021 ) .
  8. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 6 kwietnia 2021 ) .
  9. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 6 kwietnia 2021 ) .
  10. „  Wykaz gmin wchodzących w skład zlewiska Paryża  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (zamieszczone w dniu 6 kwietnia 2021 r . ) .
  11. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 6 kwietnia 2021 ) .
  12. http://www.vincennes.fr/Cadre-de-vie/Urbanisme/Projet-de-ville/Projet-de-ville-les-travaux-en-cours .
  13. Ernest Negre , Ogólne Toponimia Francji , tom 1, s.  229 , [ czytać online ] .
  14. Pierre-Henri Billy, Słownik francuskich nazw miejscowości , Errance editions, 640 stron, 2011 ( ISBN  978-2-87772-449-4 ) , s.  576 .
  15. Historyczny Château de Vincennes na przestrzeni wieków, F. Fossa, 1908, s . 670 .
  16. Por. „  Od restauracji do wojny 1870-1871  ” , o Muzeum Piechoty w Neuf-Brisach (konsultacja 12 czerwca 2017 r . ) .
  17. Prawo n O  64-707 z 10 lipca 1964 r reorganizacji obszaru Paryża , JORF n o  162 z 12 lipca 1964, str.  6204-6209, faksymile na temat Legifrance .
  18. "  Dekret nr 84-1242 z dnia 24 grudnia 1984 r. zmieniający i tworzący kantony w departamencie Val-de-Marne  ", Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej ,30 grudnia 1984, s.  4144-4155 ( przeczytaj online [PDF] ).
  19. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  20. „  Wykaz sądów właściwych dla gmin  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości i Wolności (oglądanie 27 czerwca 2013 r . ) .
  21. Dekret nr 2015-1212 z dnia 30 września 2015 r. ustalający zakres, ustalający siedzibę główną i wyznaczający księgowego publicznego obszaru metropolitalnego Paryża , w sprawie Légifrance.
  22. Jacques Paquier, „  Laurent Lafon –” Grand Paris: Nie pomijajmy kroków”: Laurent Lafon, burmistrz (UDI) Vincennes i prezes Stowarzyszenia Władz Lokalnych wschodniego Paryża (Actep), wyjaśnia, dlaczego uważa, że ​​budownictwo metropolitalne nie można uwolnić od stopniowego wzrostu obciążenia  ”, Le journal du Grand Paris ,1 st lutego 2015( przeczytaj online ).
  23. CN, „  Zapomnij o T10, nazwij go Paris-Est-Marne et Bois  ”, Le Parisien, wydanie Val-de-Marne ,8 lutego 2016( przeczytaj online ).
  24. Dekret nr 2015-1663 z dnia 11 grudnia 2015 r. odnoszący się do metropolii aglomeracji paryskiej i wyznaczający granice terytorialnej instytucji publicznej z siedzibą w Champigny-sur-Marne sur Légifrance .
  25. David Leduc, „  Miejski 2020. Charlotte Libert-Albanel wybrana w pierwszej turze w Vincennes: Ustępująca burmistrz Vincennes, Charlotte Libert-Albanel (UDI), wybrana w pierwszej turze w Vincennes (Val-de-Marne)  ” , Aktualności Val-de-Marne ,16 marca 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 12 listopada 2020 r. ).
  26. „  Wyniki miejskie 2020 w Vincennes  ” , Wyniki miejskie 2020 , na lemonde.fr (dostęp 12 listopada 2020 r . ) .
  27. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  28. „  Antoine Quinson  ” , na Sycomore , baza danych deputowanych Zgromadzenia Narodowego .
  29. „  Burmistrz Vincennes rezygnuje  ”, Les Échos ,4 czerwca 1996( przeczytaj online ).
  30. „  Śmierć Jeana Cloueta, byłego burmistrza Vincennes  ”, Le Parisien, wydanie Val-de-Marne ,22 października 2008( przeczytaj online ).
  31. Jacques-Franck Degioanni, „  Patrick Gérard rezygnuje z urzędu miasta Vincennes i rady regionalnej  ”, Le Moniteur ,27 lutego 2002 r.( przeczytaj online ).
  32. RB „  Burmistrz rzuca ręcznik: legislacyjne kandydata w barwach UDF, Patrick Gérard burmistrza Vincennes, zebrał przed oficjalnym kandydatem UMP i ogłosił, że rezygnuje swoje mandaty  ” Le Parisien, wydanie Val-de-Marne ,28 czerwca 2002( przeczytaj online ).
  33. „  Vincennes: Laurent Lafon opuści ratusz Charlotte Libert-Albanel: Wybrany senator we wrześniu, burmistrz (UDI) Vincennes przestrzega prawa o wielości mandatów  ”, Le Parisien, wydanie Val-de-Marne ,12 października 2017 r.( przeczytaj online , skonsultowano 13 października 2017 r. ) 41-letnia Charlotte Libert-Albanel powinna zająć swoje miejsce w ratuszu. Nominacja tego, który nadal jest posłem do spraw finansów, zostanie poddana pod głosowanie nadzwyczajnej rady gminy 12 listopada. Została już jednogłośnie powołana przez większość miejską (...) Konsultantka, Charlotte Libert-Albanel, która dorastała w Vincennes, została wybrana od 2001 roku. Zajmowała kolejno delegacje sportowe do 2008 r., następnie główne prace i sprzęt do 2014 r. przed przejęciem kontroli nad finansami i realizacją działań publicznych” .
  34. Kontekst wyborów samorządowych 2014: „  Vincennes: burmistrz oficjalnie kandydat do swojej sukcesji  ”, Le Parisien, wydanie Val-de-Marne ,9 stycznia 2014( przeczytaj online ).
  35. „  Sprawozdanie z posiedzenia rady miejskiej z dnia 29 marca 2014 r.  ” [PDF] , Ville de Vincennes (dostęp 16 kwietnia 2016 r . ) .
  36. RB, „  Modem stara się wyjść z izolacji  ”, Le Parisien , wydanie Val-de-Marne ,3 listopada 2007 r.( przeczytaj online ).
  37. „  Laurent Lafon, szef listy regionalnej  ”, Le Parisien , wydanie Val-de-Marne ,21 listopada 2009( przeczytaj online , skonsultowano 13 października 2017 r. ).
  38. Corinne Nèves, „ Vincennes: „ Oddaję  ratusz w najlepszych warunkach”: Po 15 latach noszenia chusty burmistrza Laurent Lafon (UDI) przekazuje pochodnię wyznaczonemu następcy w najbliższą niedzielę o 10:30 , w nadzwyczajnej radzie miejskiej  ”, Le Parisien , wydanie Val-de-Marne ,10 listopada 2017 r.( czytaj online , konsultacja 12 listopada 2017 r. ).
  39. AL.A., „  Vincennes zmienia burmistrza: Charlotte Libert-Albanel (UDI) została wybrana w niedzielę rano na następcę Laurenta Lafona (UDI), który został senatorem  ”, Le Parisien , wydanie Val-de-Marne ,12 listopada 2017 r.( czytaj online , konsultacja 12 listopada 2017 r. ).
  40. Agnès Vives, „  Val-de-Marne: dwóch nowych burmistrzów w UDI: Jean-Pierre Barnaud (Chennevières) i Vincent Bedu (Santeny) zdecydowali się dołączyć do partii centrowej  ”, Le Parisien , wydanie Val-de-Marne ,11 listopada 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 12 listopada 2020 r. ) „W Val-de-Marne, pod koniec wyborów samorządowych, UDI miało tylko jednego burmistrza: Charlotte Libert-Albanel w Vincennes. Ale teraz partia centrowa potroi stawkę” .
  41. Corinne Nèves, „  Vincennes: burmistrz włącza się do kampanii miejskiej: Charlotte Libert-Albanel (UDI) włącza się do kampanii, wspierana przez swojego poprzednika Laurenta Lafona. Dyskutuje z kandydatem LREM  ”, Le Parisien , wydanie Val-de-Marne ,8 stycznia 2020( przeczytaj online , skonsultowano 12 listopada 2020 r. ).
  42. „  Protokół posiedzenia rady gminy w środę 27 maja 2020 r.  ” [PDF] , Protokół , https://www.vincennes.fr (dostęp 12 listopada 2020 r . ) .
  43. Miasto Vincennes , „  Vincennes, miasto sztuki i historii – Odkryj Vincennes – miasto Vincennes  ” , na stronie www.vincennes.fr (dostęp 26 września 2016 r . ) .
  44. Miasto Vincennes , „  Przestrzenie zielone – Przestrzenie zielone – Środowisko życia – Miasto Vincennes  ” , na stronie www.vincennes.fr (dostęp 26 września 2016 r . ) .
  45. "  Jumelages  " ( dostęp 20 czerwca 2020 )
  46. Ville de Vincennes , „  Jumelages – Culture, sports, loisirs – Ville de Vincennes  ” , na www.vincennes.fr (dostęp 4 lipca 2017 r . ) .
  47. Organizacja spisu na insee.fr .
  48. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  49. „  Val de Marne (94), Vincennes, szkoły  ” na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (konsultacja 27 czerwca 2013 r . ) .
  50. „  Val de Marne (94), Vincennes, uczelnie  ” na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (konsultacja 27 czerwca 2013 r . ) .
  51. Ville de Vincennes, „  Kolegium i szkoła średnia  ” , na vincennes.fr (konsultacja 5 lutego 2021 r . ) .
  52. „  Val de Marne (94)> Vincennes> Lycée  ” , na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (konsultacja 27 czerwca 2013 r . ) .
  53. „  Val de Marne (94)> Vincennes> Lycée  ” , na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (konsultacja 27 czerwca 2013 r . ) .
  54. „  Val de Marne (94)> Vincennes> Lycée  ” , na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (konsultacja 27 czerwca 2013 r . ) .
  55. „  Val de Marne (94)> Vincennes> Lycée  ” , na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (konsultacja 27 czerwca 2013 r . ) .
  56. „  Val de Marne (94)> Vincennes> Lycée  ” , na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (konsultacja 27 czerwca 2013 r . ) .
  57. „  Val de Marne (94)> Vincennes> Lycée  ” , na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (konsultacja 27 czerwca 2013 r . ) .
  58. „  Val de Marne (94)> Vincennes> Lycée  ” , na stronie internetowej Ministerstwa Edukacji Narodowej (konsultacja 27 czerwca 2013 r . ) .
  59. „  Historia instytucji  ” , o Notre-Dame de la Providence Vincennes (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  60. „  Notre-Dame de la Providence Vincennes  ” , o Notre-Dame de la Providence Vincennes (dostęp 5 kwietnia 2021 r . ) .
  61. "  Wyniki wyszukiwania | Stowarzyszenia | journal-officiel.gouv.fr  ” , na stronie www.journal-officiel.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  62. "  Informacje o Vincennes | Ville de Vincennes  ” , na www.vincennes.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  63. „  Vincennes TV.fr, telewizja obywatelska Vincennes  ” , na stronie www.vincennestv.fr (dostęp 5 kwietnia 2021 r . ) .
  64. Kościół Notre Dame .
  65. Kaplica Saint-Jean-Sainte-Thérèse .
  66. „  Strona główna  ” , na stronie „Catholiques à Vincennes et Saint-Mandé” (dostęp 27 czerwca 2013 r . ) .
  67. „  Domowy Meczet Vincennes  ” , na portalu muzułmańskim nowej generacji (konsultacja 27 czerwca 2013 r . ) .
  68. „  Świątynia Vincennes  ” , na stronie Zjednoczonego Kościoła Protestanckiego Francji (konsultowane 27 czerwca 2013 r . ) .
  69. „  Plik RFDM2010COM: Zlokalizowane dochody podatkowe gospodarstw domowych — rok 2010  ” na stronie internetowej INSEE ( zweryfikowano 11 listopada 2012 r . ) .
  70. http://www.vincennes.fr/Economie-commerce/Entreprises
  71. http://www.vincennes.fr/Cadre-de-vie/Espaces-verts
  72. "  http://www.cnvvf.fr/site/index.php?page=1&idpt=94  " ( ArchiwumWikiwixArchive.isGoogle • Co robić ) Zwycięzcy konkursu rozkwitających miast i wsi .
  73. Frédéric Guelton, „Bolo-Mata”, w Luce Gaume (reż.) Oraz Emmanuel Pénicaut (reż.), Le château de Vincennes. Historia wojskowości , Paryż / Vincennes, Nicolas Chaudun,2008, 224  s. ( ISBN  978-2-35039-059-8 ) , s.  182.
  74. Thierry Sarmant , Vincennes: Tysiąc lat historii Francji , Tallandier,11 stycznia 2018( ISBN  979-10-210-2159-4 , czytaj online ).
  75. André Chamson , Dramat Vincennesa , Grasset,1 st kwiecień 2014( ISBN  978-2-246-10919-8 , czytaj online ).
  76. Nicolas Sarafian i Nikoghos Sarafean , Le bois de Vincennes , Editions Parenthèses,1993( ISBN  978-2-86364-073-9 , czytaj online ).
  77. Bruno TESSARECH , Vincennes , Robert Laffont Group,3 marca 2011( ISBN  978-2-84111-551-8 , czytaj online ).