Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej

Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej
JO lub JORF
Obraz poglądowy artykułu Journal officiel de la République française
Kraj Francja
Język Francuski
Okresowość Gazeta
Uprzejmy Oficjalna publikacja
Data założenia 1868
Redaktor Dział informacji prawno-administracyjnej
Miasto wydawnicze Paryż
ISSN 1870-1880: 1270-5969
od1 st styczeń 1881 : 0373-0425 (Ustawy i dekrety)
od25 stycznia 1955 : 0242-6773 (Wydanie dokumentów administracyjnych)
Stronie internetowej dziennik-officiel.gouv.fr

Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej (w skrócie JORF lub po prostu JO ) to oficjalny dziennik Francji, w którym wszystkie prawne i regulacyjne imprezy ( zamówienia , dekrety ), oficjalne oświadczenia i publikacje prawne są rejestrowane . Ma on podtytuł „Ustawy i dekrety” lub „Wydanie dokumentów administracyjnych” w zależności od charakteru zawartych w nim tekstów.

Jest redagowany przez Dyrekcję Informacji Prawnej i Administracyjnej (Służba Prezesa Rady Ministrów). Siedzibie Dzienniku Urzędowym położony jest przy 26, rue Desaix ( 15 th  dzielnicy Paryża ).

JO jest publikowany codziennie od wtorku do niedzieli z wyjątkiem dni po świętach , Bożego Narodzenia i Święta Pracy . W wyjątkowych okolicznościach Dz.U. może być również publikowany w inne dni.

Data publikacji w Dzienniku Urzędowym zasadniczo warunkuje datę, w której tekst wywołuje skutki prawne (ponieważ tekst musi zostać opublikowany, to znaczy upubliczniony, aby miał zastosowanie), chyba że sam tekst wskazuje termin składania wniosków. Jeżeli tekst opublikowany w Dzienniku Urzędowym nie określa daty jego wejścia w życie, tekst wchodzi w życie następnego dnia po jego publikacji. Artykuły ustaw odnoszące się do dekretów wykonawczych nie mogą wejść w życie do czasu opublikowania dekretów w Dzienniku Urzędowym.

Historia

Zanim nastąpiło pisemne rozpowszechnienie praw wśród ludności, prawa były podawane do wiadomości publicznej przez bęben miejski .

Od 1631 r. La Gazette de Théophraste Renaudot , pierwsza francuska gazeta, publikowała historie wojenne i komentarze na temat życia politycznego. Ten nieoficjalny organ prasowy powstał przy pomocy Richelieu za Ludwika XIII . Królewski patent od Ludwika XV w 1762 r. dołączył do Ministerstwa Spraw Zagranicznych La Gazette , przemianowaną na tę okazję na Gazette de France . Gazeta , ukazująca się dwa razy w tygodniu, nabiera więc charakteru oficjalnego.

Została Gazeta Narodowa Francji w FranceListopad 1789publikuje teraz obrady Narodowego Zgromadzenia Ustawodawczego oraz informacje dotyczące życia politycznego i funkcjonowania administracji. Gazeta stała się dziennikiem w 1792 roku . 7 nivôse roku VIII (28 grudnia 1799), obwieszczenie precyzuje, że Le Moniteur Universel (podtytuł La Gazette nationale , potem jej tytuł z 1811 ) staje się jedyną oficjalną gazetą. Tylko pierwsza część zawiera oficjalne akty rządu i Zgromadzenia Narodowego , druga jest bardziej „klasyczna”, z działami literackimi, naukowymi i artystycznymi.

W Styczeń 1791, dekretem utworzono drugą gazetę: Bulletin des lois . Ustawa z 14 roku Frimaire II (4 grudnia 1793) czyni go oficjalnym zbiorem praw Republiki. Nosi Państwowej pieczęć i podpis z Ministrem Sprawiedliwości .

Dziennik francuskiego imperium pojawiła się w 1869 roku , na niekorzyść Uniwersalny monitor , a dekret5 listopada 1870 rdaje mu monopol na publikację aktów ustawodawczych i wykonawczych. Bulletin des Lois utraciła monopol, ale jej istnienie nie zostało zakwestionowane, aż 1931 roku . Najpierw podlega Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Wyznań .

Wydrukowane w latach 1869 i 1880 przez prywatną firmę kierowanej przez Alfreda Wittersheim The Official Journal zostaje przejęty bezpośrednio przez państwo od1 st styczeń 1881. Jako drukarnia królewska była w stanie drukować gazety, państwo odkupione od Wittersheim urządzeń i pomieszczeń znajdujących się w n o  31 Quai Voltaire .

Podczas okupacji The reżim Vichy dał4 stycznia 1941 w 25 sierpnia 1944 rnazwa Dziennika Urzędowego Państwa Francuskiego. Ze swojej strony Wolna Francja opublikowała15 sierpnia 1940pierwszy numer Oficjalnego Biuletynu Wolnych Sił Francuskich , którego strona tytułowa zawiera apel z 18 czerwca . Od następnego numeru, wstyczeń 1941, staje się Dziennikiem Urzędowym Wolnej Francji. Od28 sierpnia 1942ten Dziennik Urzędowy Wolnej Francji staje się Dziennikiem Urzędowym Combatant France. Jego ostatni numer ukazuje się na16 września 1943 ponieważ od 10 czerwcaDzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej pojawił się w Algierze pod nadzorem CFLN . Po wyzwoleniu The Official Journal jest przymocowany do prezydencji rząd na2 listopada 1944.

Liczba 30 czerwca 1984jako ostatni publikowane przez procesie kompozycji do prowadzić następujące stosując technikę fotoskładu i przyjmowania A4 .

Wersja elektroniczna

Od tego czasu Dziennik Urzędowy jest dostępny w nowych mediach  : najpierw Minitel we wczesnych latach 80. z 3615 JOEL(dla Elektronicznego Dziennika Urzędowego ), następnie w Internecie z journal-officiel.gouv.fr, przy czym ta wersja online jest tak samo autentyczna jak wersja papierowa od2 czerwca 2004 r..

Podczas gdy niektóre teksty pojawiały się tylko w wersji papierowej przed 2016 r., było też odwrotnie: niektóre pojawiały się tylko w wersji elektronicznej, jeszcze inne były drukowane i publikowane w sieci. Na przykład dekrety o naturalizacji nie były publikowane w Internecie, były dostępne tylko w wersji papierowej. To samo dotyczyło wyciągów z wyroków skazujących za uchylanie się od opodatkowania oraz wniosków o zmianę nazwiska . Od1 st styczeń +2.016 (patrz poniżej), teksty te są dostępne online w formie danych osobowych z chronionym dostępem.

Nowy JORF w liczbach

Format elektroniczny ma zatem moc prawną. Administracja może w ten sposób zaoszczędzić na kopiach papierowych dostarczanych codziennie, a ich pocztowych kosztów . Według urzędującego wówczas premiera Jean-Pierre Raffarina oszczędności te wynoszą „800 ton papieru rocznie, czyli 45  hektarów lasu lub 20 tysięcy drzew” .

W formacie papierowym 36 000 abonentów (głównie administracja) reprezentuje dzienną dostawę 6,2 ton papieru, ale także roczną kwotę 1,4 miliona euro kosztów wysyłki.

W 2013 roku liczba subskrybentów wersji papierowej spadła do 3129. 31 grudnia 2013 r.treść Dziennika Urzędowego publikowanego bezpłatnie na stronie internetowej Légifrance ma 64 726 prenumeratorów .

Istotną zaletą jest jakość dokumentu elektronicznego oraz fakt, że z biegiem czasu nie pogarsza się on tak bardzo, jak papier.

Dematerializacja Dz.U.

W marzec 2015Premier Manuel Valls ogłosił upadek wersji papierowej, tłumaczone w organicznym prawa n o  2015-1712 z22 grudnia 2015w sprawie dematerializacji Dziennika Urzędowego Republiki Francuskiej. Publikacja w gazecie kończy się1 st styczeń 2016.

Zmiana ta była uzasadniona w szczególności spadkiem liczby abonentów z 33 500 w 2004 r. do 2291 w 2015 r. Dziennik Urzędowy jest już dostępny na stronie Légifrance .

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. " Journal officiel de la République française" jest napisane  : Journal officiel in italy, ponieważ jest to jedyna grupa słów składających się na tytuł publikacji, a "République française" jest precyzją niewystępującą w tym tytule.

Bibliografia

  1. Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej , informacja bibliograficzna n o  FRBNF32802090, katalogowa, Biblioteka Narodowa Francji .
  2. Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej. Ustaw i dekretów , zawiadomienie bibliograficzny n o  FRBNF34378481, katalogowa, Biblioteka Narodowa Francji .
  3. Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej. Dokument Administracyjny , zawiadomienie bibliograficzny n o  FRBNF34363177, katalogowa, Biblioteka Narodowa Francji .
  4. journal-officiel.gouv.fr Zapoznaj się z dokumentami administracyjnymi (od13 kwietnia 2006).
  5. Lgifrance Dekret n O  2010-31 z11 stycznia 2010 związanych z kierunkiem informacji prawnej i administracyjnej.

  6. „Ustawy, a gdy są publikowane w Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej, akty administracyjne wchodzą w życie w dniu ich ustalenia lub, w przypadku ich braku, dzień po ich opublikowaniu. Jednak wejście w życie tych ich przepisów, których wykonanie wymaga środków wykonawczych, zostaje odroczone do dnia wejścia w życie tych środków.

    W pilnych przypadkach ustawy, dla których dekret promulgacyjny tak nakazuje, oraz akty administracyjne, dla których Rząd tak nakazuje na mocy specjalnego przepisu, wchodzą w życie z chwilą ich opublikowania.

    Postanowienia tego artykułu nie mają zastosowania do poszczególnych aktów. "

    -  art. 1 kodeksu cywilnego
  7. Gal ,17 maja 1880 r, s.  1-2 .
  8. Jean-Paul Cointet, „  Manifest Brazzaville,27 października 1940 » , Charles-de-gaulle.org,20 lipca 2016(dostęp 20 lipca 2016 r . ) .
  9. "  Informacja dla czytelników [PDF]  ", JORF N O  152 du30 czerwca 1984, s.  2037 , w sprawie Legifrance .
  10. Kolejność13 marca 1985ustanawiające przepisy odnoszące się do stworzenia elektronicznego Dzienniku Urzędowym „JOEL” ( ustaw i dekretów edycja ) i wprowadzenia jej do obrotu przez Dyrekcji Dzienniku Urzędowych , JORF n o  6214 marca 1985, s.  3119 , w sprawie Legifrance .
  11. Didier Frochot, „  Historia legalnych baz danych we Francji (1) – początki  ” , na stronie les-infostrateges.com ,16 listopada 2005.
  12. Stéphane Cottin, „  Dekret w sprawie stosowania elektronicznego Dz.U.  ” , na ServiceDoc Info ,30 czerwca 2004 r., o 5 kategoriach odnośnych tekstów.
  13. Szukaj imiennych informacji z chronionym dostępem w wydaniu Dziennika Urzędowego z1 st styczeń 2016, dostęp do pliku PDF w pomocy online Legifrance.
  14. „  Raport informacyjny o dziale informacji prawnej i administracyjnej (DILA)  ” [PDF] , na senat.fr ,1 st lipca 2014(dostęp 15 kwietnia 2015 ) , s.  17-18.
  15. „  Elektroniczny Dziennik Urzędowy teraz prawnie uznany  ”, na stronie Grupy Szkół Górniczych .
  16. „  Manuel Valls potwierdza koniec „papierowego” Dziennika Urzędowego 2016  ” ,26 marca 2015(dostęp 5 listopada 2015 r . ) .
  17. Prawo organiczne n O  2015-1712 z22 grudnia 2015w sprawie dematerializacji Dziennika Urzędowego Republiki Francuskiej .
  18. „  Komisja Prawna głosuje za usunięciem wersji papierowej Dziennika Urzędowego  ” , na lcp.fr , Zgromadzenie Narodowe LCP (konsultacja: 5 listopada 2015 r . ) .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne