Książka skarg jest rejestr, w którym zespoły odpowiedzialne za wybór deputowanych do Stanów Generalnych zaznaczyć swoje życzenia i żale . Terminy praktyk powrotem do XIV th wieku. Do najbardziej znanych skarg należą te z 1789 roku .
We Francji na mocy Ancien Régime cahiers de doléances to rejestry, w których zgromadzenia rejestrują życzenia i prośby. W zbiorach tych odnotowuje się reprezentacje i protesty skierowane do króla przez Stany Generalne lub Prowincjalne.
Wyrażenie to pojawiło się ponownie w 2018 r. Wraz z ruchem żółtych kamizelek , kiedy kilka urzędów miejskich w całej Francji otworzyło notatniki skarg, aby móc analizować i przekazywać rządowi żądania, pomysły i krytykę uczestników tego ruchu.
Księgi skarg są używane przez trzecią władzę i pozwalają jej wiedzieć, co zrobiła. Używają ich również niektórzy członkowie szlachty, a czasem duchowni. Zeszyty trzeciego majątku są w większości pisane w niedzielę, dzień mszy, gdzie spotykają się wszyscy mieszkańcy wsi
Szczególny przypadek stanów generalnych z 1789 r. W Wersalu: podsumowanie - pozornie dość wierne - ksiąg skarg każdego zakonu i każdego komornika lub seneszala na terytorium trzech zakonów, pogrupowane według tematów i nagłówków rozdziałów, zostało przekazane każdy zastępca z trzech zakonów, z podaniem źródła zachowanych skarg, a w preambule nazwiska i adresy wakacyjne w Wersalu każdego zastępcy z trzech zakonów. Można sobie wyobrazić, że w ten sposób posłowie - którzy w większości się nie znali - mogli się odwiedzać, przegrupowywać i zbierać swoje żądania .
Akademicy François Jarrige i Thomas Le Roux pamiętać, że notebooki z krzywd od 1789 roku są „bardzo często wrogo do przemysłu, ponieważ jest drapieżny zasobów, ale również dlatego, że obraża zmysły i okazuje się niebezpieczeństwo. Zdrowia publicznego. W Lotaryngii, w księdze skarg Daspicha i Ebange , mieszkańcy narzekają na silne zanieczyszczenie strumienia Fenche, odpowiedzialnego za pozostałości po kuźniach, młynach i płukaniu rud miedzi: rzeka ta jest „skażona mieszaniną. mętna, żółta woda wypełniona żelazną rdzą do tego stopnia, że nawet ogrodnicy nie mogą podlewać swoich ogrodów ” .