![]() | ||
Historyczne zabytki | ||
---|---|---|
kreacja | 1902 (119 lat temu) | |
Kluczowe daty |
6 sierpnia 1982 : obecna rejestracja firmy 1995 : zakup Magnard - Vuibert |
|
Założony przez | Albin Michel | |
Rekord tożsamości | ||
Forma prawna | SA z radą dyrektorów | |
Status | edytuj grupę | |
Siedziba firmy | Paryż ( Francja ) | |
W reżyserii | Richard Ducousset VPT Gilles Haeri PT Jean Esmenard PT CS |
|
Kolekcje | Les Grandes Traductions, Special suspens, Science-fiction , Wiz | |
Flagowe tytuły | Le Fait du prince , raj na miarę | |
Języki publikacji | Francuski | |
Dyfuzory | Książka z toporem | |
Spółki zależne | Magnard , Vuibert , Dervy , De Vecchi , Dilisco | |
Efektywny | 205 w 2017 r. | |
Stronie internetowej | albin-michel.fr | |
Dane finansowe | ||
Obrót handlowy | 76 512 600 € w 2017 r. | |
Zysk netto | 9 368 900 € w 2017 r. | |
Otoczenie sektorowe | ||
Główni konkurenci | Wydania Gallimard , Flammarion Group | |
Les Éditions Albin Michel to niezależna francuska grupa redakcyjna , założona w 1902 roku przez Albina Michela i kierowana przez Francisa Esménarda , wnuka założyciela. Jest jednym z dziesięciu największych francuskich wydawców.
21 stycznia 1902w Paryżu, podpisana pomiędzy wydawcą Albin Michel , a Félicien Champsaur , pierwsza książka opatrzona tym znakiem, to powieść L'Arriviste , która wychodzi w maju następnego roku i odniosła sukces, sprzedając dziesiątki tysięcy egzemplarzy . Były kierownik księgarni „Flammarion et Vaillant” znajdującej się przy Avenue de l'Opéra, Albin Michel właśnie poszedł na własną rękę, otwierając własną księgarnię z Adolphe Forgeot w Paryżu, a następnie kolejną w Bordeaux .
W Październik 1904, w porozumieniu z Flammarion , który zachowuje własność dzieł Georgesa Courteline , Albin Michel uruchamia kolekcję, której tom będzie ukazywał się co tydzień, „Dzieła Georgesa Courteline” po 30 centymów każdy; w rzeczywistości jest to notatnik w miękkiej oprawie, naciągnięty na prasie rotacyjnej, technika podobna do broszury prasowej , która pozwala obniżyć cenę jednostkową, a tym samym dotrzeć do jak największej liczby osób. Następnie dom uruchomił kolekcję „Rzymski sukces za 0,95 centyma”, ugruntowując swoją pozycję w tym segmencie niedrogich książek.
W 1910 roku założył swoje biura przy 22 rue Huyghens . Wydawnictwo otworzyło się na literaturę dziecięcą w latach dwudziestych XX wieku w celu zróżnicowania grona odbiorców.
W Lipiec 1912, wydała swój pierwszy magazyn, Le Bon-Point Amusing. Dziennik grzecznych dzieci . W czasie pierwszej wojny światowej , kupiła jej pierwszych środków z wydawcami ( Henri Letellier , Geisler), a następnie w 1917 zdobył nagrodę Goncourtów z La Flamme au Poing przez Henry'ego Malherbe . Od 1920 roku dom przeżywał silny wzrost dzięki sukcesowi L'Atlantide autorstwa Pierre'a Benoita , bestsellera tamtych czasów. W 1921 i 1922 roku, nowe nagrody Goncourt z Batouala autorstwa René Maran , a następnie z dwóch powieści Henri BERAUD .
Wśród innych autorów, których ten dom pomógł rozgłosić i którzy przynieśli mu sukces, są Romain Rolland , Henri Barbusse , Roland Dorgelès , Henri Pourrat , Vercors , Robert Sabatier , następnie Didier Van Cauwelaert , Éric-Emmanuel Schmitt , Patrick Cauvin , Violaine Vanoyeke , Yasmina Reza , Bernard Werber , Amélie Nothomb , Morgane Ortin i wśród autorów zagranicznych Daphne du Maurier , Mary Higgins Clark , Stephen King czy Thomas Harris .
Od 1992 roku Albin Michel wydaje około 450 nowych wydawnictw rocznie (w porównaniu do stu w 1967). Czwarta co do wielkości francuska grupa wydawnicza, jej autorzy regularnie plasują się w czołówce bestsellerów.
Na początku lipca 2021 Lise Boëll postanawia opuścić wydawnictwo po tym, jak ta ostatnia ogłosiła, że nie wyda kolejnej książki Erica Zemmoura . Z autorami takimi jak Éric Zemmour i Philippe de Villiers , według Le Monde , przykuła sukcesy księgarni. W szczególności opublikowała: dr Frédéric Saldmann (500 000 egzemplarzy z jego książką Najlepsze lekarstwo to ty! ), onkolog David Khayat , prezenter Stéphane Bern , eseista Eric Naulleau , którego autorzy reprezentują od 12% do 13% obrotów wydawnictwa.
Od lat dwudziestych Albin Michel tworzy grupę redakcyjną, przez dziesięciolecia kupując fundusze domowe, współpracując z innymi, rozwijając swoje zawody, dodając literaturę, książki praktyczne, edukacyjne i uniwersyteckie, a także komiksy itp. Od 1982 roku grupa kontroluje również jej dystrybucję-dystrybucję oraz posiada sieć księgarń, co pozwala jej zachować niezależność i zachować jeden z głównych przekaźników dystrybucji książek.
Na początku 2014 roku Albin Michel wprowadził nową strategię przejęć, przejmując siedem księgarń (Paryż, Châlons en Champagne, Limoges, Orlean, Besançon, Sarreguemines i Lorient) od sieci Chapitre .
Prezydentami byli Albin Michel (1873-1943), a od 1944 r. jego zięć Robert Esménard, który po śmierci w 1988 r. przekazał dom w 1988 r. swojemu synowi Francisowi Esménardowi.
Gazeta Le Monde kwalifikuje się w 2016 roku jako wydawnictwo „pokazu prawicowania społeczeństwa francuskiego”, ze względu na publikacje wielu kontrowersyjnych autorów, takich jak Éric Zemmour czy Philippe de Villiers . W czerwcu 2021 roku, gdy dyrektor generalny Albina Michela, Gilles Haéri, potwierdził, że nie będzie publikował redaktora Face à l'Info , ten ostatni pozwał wydawnictwo do sądu za „niesłuszne rozwiązanie umowy”.