Podium (film)
Podium
Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja
Podium to film francusko - belgijski w reżyserii Yanna Moixa , wydany w 2004 roku , oparty na powieści imiennika.
Streszczenie
Praca Bernarda Frédérica to Claude François i, nawiasem mówiąc, bankier. Aby stać się dwukrotnie z Claude François jest jego marzeniem. Po kilku latach rozłączenia się i założeniu rodziny skontaktował się z nim Kuskus, alias Michel PolnarG, zdumiewający sobowtór Michela Polnareffa , aby wygrać konkurs „Nocy sobowtóra” prezentowany przez Evelyne Thomas ku rozgoryczeniu jego żona Vero. W tym celu zatrudnia cztery Bernadetki, ponieważ Claude François miał swoje Claudetki .
Karta techniczna
Dystrybucja
Nagrody
Nagrody
Spotkania
Długa wersja
Istnieje rozszerzona wersja filmu, dostępna w Edycji Kolekcjonerskiej DVD. Zawiera 25 dodatkowych minut, w tym:
- Scena bójek między Michela Sardou lookalikes i tych Claude François (plus kuskus, Michel Polnareff lookalike ), który jest parodią filmu Mechaniczna pomarańcza i, w mniejszym stopniu, od Reservoir Dogs . W powieści scena ta nazywana jest sardonnadą .
- Frédéric Bernard opowiada D r Dandieu marzenie, które doprowadziły go do podkreślenia jego wachlarz Claude François . Psychiatra diagnozuje „prostą halucynację słuchową” , twierdząc, że jego sobowtór Joanny d'Arc słyszy głosy. Następnie Bernard poskarżył się na „zimny tytoń z Gainsbourg ” .
- Podczas rekrutacji bernadetek w gimnazjum Bernard natknął się na kandydata mierzącego 1,80 m . Prosi ją, by opuściła się i podeszła… do wyjścia.
- Podczas gdy Bernard i jego bernadetki medytują przy grobie Ness Ness (małpy wiewiórki Cloclo), Kuskus zbiera żwir i pokazuje je Bernardowi, aby sprawdzić, jakie osobistości na niego nadepnęły. Z kolei: Carlos w językach (kamień płaski i kruszony), Mike Brant z drewniakami (kamień o zwodniczym wyglądzie), Sylvie Vartan w okresie basenowym (kamień ledwo dotykany), Michel Sardou w szpilkach (kamień groteskowy) i wreszcie Claude François w butach (zmęczony kamień u góry).
- Podczas gdy Bernard szkoli swoje bernadetki w choreografii tanecznej pod okiem dziennikarza, Bernard odwiedza mąż Jacqueline, jej była bernadette. Ten oficer Legionu żąda od Bernarda przeprosin swojej żony i psa o imieniu My Way .
- Podczas rozmowy umówionej z Bernardem w banku, Kuskus pyta swojego „doradcę”, czy może uzyskać bezpłatną autoryzację zakupu.
- Scena restauracyjna zaczyna się tym razem od wejścia Bernarda i Véro. W wersji kinowej zaczęło się od razu, gdy Véro powiedział: „Nie obchodziło cię moja twarz, eh!” Nigdy nie rozmawialiśmy o wycieczce! ” .
- Po małym koncercie Bernard dołączył do Kuskus i grupy fanów. Odkrywa, że jego przyjaciel ma na sobie okulary z wydania Pif Gadget z okresulipiec 1974. Zaniepokojony jego postawą Bernard sugeruje, by Kuskus porozmawiał później.
- Bernard kłóci się z Renato, właścicielem pizzerii o tej samej nazwie, o organizację jego koncertu. Następnie Bernard tworzy rodzaj rzeźby ze swoich osobistych odpadów w osobistej toalecie Renato. Później, gdy Bernard właśnie wykonywane w tym samym roku na małej scenie ustawionej w parkingu, Renato próbuje złapać go z jego goryli.
- Egzamin wstępny Claude François obejmuje również testy pisemne i ustne:
- Podczas testu pisemnego przełożony podsłuchuje jednego z sobowtórów patrzącego na prześcieradło sąsiada i grozi, że zarejestruje go jako sobowtóra dla Francisa Lalanne'a . Następnie wyklucza Claudine (pierwszą oficjalną sobowtórkę Cloclo). Jeśli chodzi o Bernarda, błyskawicznie zwraca swój kwestionariusz. Nawiasem mówiąc, ten przełożony precyzuje w danym momencie: „Pozostało Ci 900 sekund!” " Co właściwie odpowiada 15 minutom.
- Podczas egzaminu ustnego jeden z sobowtórów potwierdza, że jest w sekcji Disco , jury uwierzyło mu w sekcji Yé-yé . Kandydat twierdzi, że sekcja ta nie akceptuje już repeaterów. Kiedy mija swoją kolej, Bernard opowiada ławie przysięgłych zabawną anegdotę.
-
Evelyne Thomas przygotowuje Noc Sobowtórów, podczas gdy wszyscy sobowtóry jedzą w stołówce. Nie mając Claude'a François na miejscu, Claude David znajduje się przy stole Elvisa Presleya, który śmieje się z niego śpiewając Telefon płacze . Nieco później dwóch sobowtórów Elvisa kłóci się, jeden obwinia drugiego za to, że przeżył sobowtóra Eddy'ego Mitchella .
- Claude David udziela wywiadu po jego przejściu na scenę, co pozwala wydłużyć czas występu sobowtóra Coluche, który w wersji kinowej wydawał się zbyt krótki.
- Podczas gdy Bernard interpretuje Moje preferencje, aby Julien Clerc odzyskał Véro, Kuskus prosi Évelyne Thomas o jej numer telefonu komórkowego.
Analizować
Powieść / różnice filmowe
Choć fabuła jest szanowana, film pod wieloma względami różni się od książki:
- W książce Kuskus staje się sobowtórem C. Jérôme pod imieniem D. Jérôme; w filmie zostaje dublerem Michela Polnareffa pod nazwiskiem Michel Polnar G.
- W książce Véro jest nie tylko siostrą Kuskusa, ale także byłą bernadetką, która zawiesiła tę działalność; w filmie Véro pracuje jako ratownik na miejskim basenie. Nienawidzi Claude'a François, ale uwielbia Juliena Clerca .
- W książce Bernard Frédéric nigdy nie zaprzestał swojego zawodu jako dublet Claude'a François ; w filmie przeszedł na wcześniejszą emeryturę w 1998 roku, na prośbę Vero, i został doradcą bankowym.
- Komitet Prawny ds. Oficjalizacji Klonów i Sobowtórów (CLOCLOS) jest obecny w książce, ale nie w filmie.
- W książce scena sardonnady zawiera bardziej agresywne fragmenty, a Sardou grozi nawet kuskusowi rewolwerem.
- W książce Véro ma syna o imieniu Mouss, urodzonego z pierwszego małżeństwa; w filmie Bernard i Véro mają syna o imieniu Sébastien.
- Claude David, najlepszy dublet Cloclo od czasu przejścia Bernarda na emeryturę, nie występuje w książce.
- W książce za sobowtórami podąża Monsieur Lo, „egzorsysta” ; w filmie, są one następnie D r Dandieu, psychoterapeuta specjalizujący się w grze podwójnej.
- W książce Bernard zatrudnia cztery nowe bernadetki o imionach Maïwenn, Melinda, Magalie i Delphine; w filmie rekrutuje Anne, Nadège, Odile (jego stażystę w banku) i Vanessę (szpieg wysłany przez Claude'a Davida).
- W książce, podczas wstępnych selekcji, Delphine popycha Bernarda do przodu z czystej niezdarności; w filmie Vanessa dobrowolnie popycha Bernarda na rozkaz Claude'a Davida.
- Historia kończy się zupełnie inaczej w książce i w filmie:
- W książce Bernard zajmuje pierwsze miejsce w pokazie sobowtóra. Prosi o zatrzymanie muzyki Alexandrii Alexandra, po czym wygłasza długie przemówienie, zdając sobie sprawę, że żaden sobowtór nie może być tak utalentowany jak idol. Następnie Bernard popełnia samobójstwo w swojej garderobie, dotykając żarówki (jak Cloclo). Został pochowany na cmentarzu znajdującym się naprzeciwko tego, na którym spoczywa Cloclo, w Dannemois .
- W filmie Bernard próbuje się zabić, dotykając żarówki w swojej całkowicie ubranej wannie po tym, jak Vero go opuszcza. W śpiączce wystąpił Jak zwykle w duecie z Claude François, po czym obudził się w szpitalnej sali. Później, kiedy wchodzi na scenę na Nocy Lookalikes on przerywa muzykę i zaczyna śpiewać moje preferencje przez Julien Clerc w celu wygrania z powrotem za serce Vero.
Odniesienia do innych prac
- Podczas wizyty u psychoterapeuty Dandieu ten nazywa go „Pan Frédéric”, a Bernard nalega, aby lekarz wymienił jego pełne imię i nazwisko. Później, podczas rekrutacji Bernadet, Bernard określa również, że odpowiadamy przemówieniem „Bernard” . Te szczegóły są oczywistym ukłonem w stronę Psychosis, w której Norman Bates również nalegał, aby podać jego imię.
- Vero czyta w łóżku książkę zatytułowaną Les Femmes Japonaises , Dokładna postawa Antoine'a Doinela ( Jean-Pierre Léaud ) w słynnej scenie z Domicile Conjugal (1970) w reżyserii François Truffaut .
Wokół filmu
-
Sam Benoît Poelvoorde śpiewa wszystkie piosenki, które jego postać wykonuje w filmie. Aktor przeszedł coaching wokalny u Richarda Crossa . Z drugiej strony uparł się, by nie być filmowanym podczas testu przed Yannem Moixem i producentami.
- W filmie Bernard Frédéric pracuje w banku po zatrzymaniu pokazów sobowtórów Claude'a François . Ten został słusznie obiecany przez jego ojca, z przyszłością na tym samym polu, zanim odniósł sukces w piosence.
-
Yann Moix wyraził również w filmie swoje zamiłowanie do lat 70. , w szczególności z basenem (gdzie pracuje Véro), który został zbudowany w 1971 roku. (Jest to kompleks basenowo-lodowiskowy Paray-Vieille-Poste, który został zniszczony w 1971 roku). 2007)
- W scenie joggingu w młynie Dannemois Bernard zabrania swoim Bernadetom upuszczania nawet najmniejszej kropli alkoholu. Zauważ, że sam Cloclo pił tylko wodę, z wyjątkiem wyjścia na scenę, kiedy wziął łyk alkoholu.
- To Mia Frye była choreografką i uczył tańca. Nie wspierając treningów, Benoît Poelvoorde chciał „zemsty” , prosząc Yanna Moixa, by Mia Frye pojawiła się wśród kandydatów na przesłuchanie na stanowisko Bernadetty. Ten ostatni Bernard Frédéric nazwał „Ty, z kałamarnicą na głowie…” Wers był totalnie improwizowany, stąd niemiła niespodzianka, którą możemy wyczytać z twarzy Mii.
-
Anne Marivin , Odile Vuillemin i Nadège Beausson-Diagne zachowały swoje prawdziwe imiona dla swoich postaci. Tylko Marie Guillard ma w filmie inne imię (Vanessa).
- Kiedy Bernard sprawdza wnioski kredytowe w swoim biurze, przytacza nazwiska Missonniera i Delbosca, którzy są nikim innym jak producentami filmu. Słyszymy też ich imiona jako firma zajmująca się nieruchomościami, dla której Bernard wynajmuje dom pokazowy (Maison Marc & Olivier ).
- Kiedy Bernard wykonuje swoją choreografię ze swoimi Bernadetami podczas prekwalifikacji do Nocy Lookalikes , Vanessa popycha go, powodując upadek do przodu. Pierwotnie Yann Moix chciał, aby Bernard wstał i zaczął obrażać publiczność, pozostając w ten sposób wiernym swojej książce. Jednak Benoît Poelvoorde nie zgodził się na zagranie tej sceny taką, jaka jest. Po kłótni Moix zgodził się, aby aktor zrobił swoją scenę według własnego uznania. Ponieważ dialogi nie zostały przepisane, Poelvoorde całkowicie improwizował swoje kwestie. Ponadto Poelvoorde pierwotnie miał powiedzieć: „Musiałbym zdać CAP Cloclo, aby móc prowadzić dwutygodniowe kiełbaski w Auchan !” ” . W ostatniej chwili aktor zmienił to na „Foire aux boudins à Auchan” .
- Kiedy Kuskus przecina sobowtóra Pascala Obispo , ten zakładając okulary i dopasowując usta do „Polnareffa” pokazuje mu, jakim jest prawdziwym sobowtórem. Kuskus jeszcze później oznajmia: „W każdym razie, Pascal ukąsił wszystko Michelowi! ” .
- Sekwencja śpiewającego duetu Claude François- Bernard Frédéric Jak zwykle jest właściwie fragmentem programu, w którym piosenkarz wykonał wspomnianą piosenkę w duecie z Petulą Clark . Został on zastąpiony przez komputer Benoît Poelvoorde , podczas gdy Noël Lagoia nazwał głos Claude'a François.
- W sierpniu 2015 r. reżyser filmu Yann Moix potwierdza kontynuację i poda ważniejsze miejsce dotyczące roli sobowtóra Michela Polnaeffa, ale równie duży udział weźmie sobowtór Claude'a François.
-
Paul-Éric Blanrue pojawia się w filmie jako sobowtór Elvisa Presleya .
Referencje w innych pracach
Następny
W 2015 roku planowana jest kontynuacja Podium 2 , przy współpracy Michela Polnaeffa , ale projekt zarzucono w 2018 roku.
Uwagi i referencje
-
Jérôme Dupuis, „ Antysemityzm: małe ustalenia Yanna Moixa z prawdą w„ ONPC ”, L'Express ,1 st wrzesień 2019( przeczytaj online , konsultacja 10 czerwca 2020 r. ).
-
" Michel Polnareff pojawi się na Podium 2 " , w Le Figaro ,27 sierpnia 2015 r.
-
" Michel Polnareff zagra na Podium 2 " , na Le Soir ,27 sierpnia 2015 r.
-
" Nie będzie „Podium 2”! » , Na Le Point ,28 listopada 2018 r.
Zobacz również
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne