Bruno Abraham-Kremer
Bruno Abraham-Kremer
Bruno Abraham-Kremer jest aktorem , reżyserem i dramatopisarzem francuskim , urodzonym14 lipca 1947w Paryżu . W 1989 roku stworzył Théâtre de l'Invisible, którego do dziś jest dyrektorem artystycznym .
Biografia
W kinie kręcił m.in. w filmach Claude'a Chabrola , Danièle Thompson , Kim Chapiron , Anne Fontaine , Bertranda Bliera , Yanna Moixa , Radu Mihaileanu , Zabou Breitmana , Toma Bezuchy, Marco Carmela , Georgesa Wilsona , Pierre'a Granier- Deferre , Michèle Rosier , Laurent Bouhnik , Serge Frydman … a dla telewizji z Alainem Tasmą, Laurentem Heynemanem, Claude Goretta , Sébastienem Graalem , Markiem Angelo , Christianem de Chalonges , Alainem Vermuzem, Marcelem Camusem , Claude Faraldo .
W teatrze pracował w szczególności pod kierunkiem Joëla Jouanneau , Jean-Luca Revola , Christiana Schiarettiego , Didiera Longa, Claude'a Merlina, Christophe'a Lidona, Bernarda Blocha, François Kergoulay, Gillesa Bouillona, Roberta Cantarelli, JG Nordmanna , C. Zambon, Henri Bornstein, Philippe Ogouz, Corine Juresco oraz we własnych produkcjach dla swojej firmy Théâtre de l'Invisible .
Mogliśmy go odkryć w teatrze dzięki Trylogii Niewidzialnego : Golem (której jest autorem), a także Milarepy i Pana Ibrahima oraz kwiatów Koranu (napisanej dla niego przez Erica-Emmanuela Schmitta ). , którą z powodzeniem występował przez 2 sezony w Paryżu, najpierw w Studio des Champs-Élysées, potem w Théâtre Marigny, a także w całej Europie i 12 krajach afrykańskich (prawie 600 przedstawień).
Stworzył L'Amérique au Studio des Champs-Élysées , napisany dla niego przez Serge'a Kribusa, za który w 2006 roku otrzymał Moliera „Grand Prix du théâtre privé” .
W 2007 roku grał w swingu Rutabaga, który był nominowany przez Moliera do najlepszego publicznego spektaklu teatralnego.
W 2009 roku stworzył La Vie ou rien , pierwszą część swojego nowego tryptyku: Trylogię zwykłego człowieka w Gémeaux / Sceaux / Scène nationale, wykonaną w Comédie des Champs-Élysées i w Lucernaire w 2010 roku.
W 2010 roku zagrał rolę Freuda w Słowie i uzdrowieniu Christophera Hamptona w spektaklu Didiera Longa w Théâtre Montparnasse, u boku Barbary Schultz i Samuela Le Bihana.
W 2012 roku stworzył La vie est une geniale improwisation , adaptację korespondencji Vladimira Jankélévitcha powstałą na Grignan Festival, która do kwietnia 2014 roku była pokazywana w Théâtre des Mathurins .
On jest interpretatorem The Obietnicy Świtu przez Romain Gary , którą adaptacja i reżyseria z Corine Juresco. Spektakl, stworzony w Théâtre de la Commune d'Aubervilliers w 2011 roku, był następnie wystawiany przez dwa sezony w Paryżu w Petit Saint Martin oraz w Théâtre des Mathurins . Po dwóch trasach koncertowych we Francji był reprezentowany na Litwie, Rosji i Libanie.
W 2014 roku zagrał Antona Czechowa w „ Potwornie pragnę żyć”, który napisał i wyreżyserował z Corine Juresco w Petit St Martin . W 2016 roku spektakl był wystawiany przez miesiąc w Genewie w Théâtre des Amis, a następnie w trasie
W 2015 roku grał u boku Michela Aumonta w „Le Roi Lear” Williama Szekspira w reżyserii Jeana-Luca Revola, w Théâtre de la Madeleine i na trasach koncertowych oraz zagrał w filmie Alaina Tasmy „Osiem dni w zimie”, na Arte .
W 2017 roku przejął w Lucernaire „Życie to błyskotliwa improwizacja” , adaptacja korespondencji Vladimira Jankélévitcha stworzonej na Festiwalu Grignana przed wyjazdem w trasę z „Mam strasznie pragnienie życia”.
W zeszłym sezonie (2018) stworzył „L'Angoisse du Roi Salomon” Romaina Gary'ego / Emile Ajara, który adaptował i wyreżyserował z Corine Juresco w Théâtre du Petit Saint-Martin i powtórzył w Lucernaire. Spektakl będzie w trasie w latach 2019-2020
W 2020 roku powstanie spektakl Nicolas de Staël, la fureur de painting , w którym wykonuje na scenie korespondencję malarza przy akompaniamencie dwóch muzyków (Hubertus Biermann, kontrabas i Jean-Baptiste Favory , elektroakustyka ) w teatrze Lucernaire dla półtora miesiąca.
Teatr
Aktor
- 2020: Nicolas de Staël, furia do malowania , z korespondencji Nicolasa de Staël
- 2018: adaptuje, reżyseruje i gra L'angoisse du roi Solomon Romain Gary / Emile Ajar
-
2015 : Król Lear przez Williama Szekspira w reżyserii Jean-Luc Revol , Théâtre de la Madeleine .
- W 2014 roku gra, pisze i reżyseruje Strasznie chcę żyć , według korespondencji Czechowa .
- W 2013 roku zagrał i wyreżyserował La Vie est, błyskotliwą improwizację opartą na korespondencji Vladimira Jankélévitcha .
- W 2011, on dostosowany, wyreżyserował i zagrał La Promesse de l'Aube przez Romain Gary .
- W 2009 roku wyreżyserował i zagrał la vie ou rien przez Antoine RAULT .
- W 2010 roku zagrał rolę Sigmunda Freuda w Word i uzdrowienia przez Christophera Hamptona .
- W 2007 roku grał w brukiew huśtawka z Gilles Laurent , Pokój powołany Moliera teatru publicznego .
- W 2006 roku grał w reżyserii Amerykę przez Serge Kribus , Moliera 2006 - Special Grand Prix jury - Teatr prywatne.
- W 1999 roku adaptacja i reżyseria Comme la vie est belle, jednak z Une Vie przewrotu przez Etty Hillesum .
- W 1995 roku zagrała w The Idiot przez Dostojewskiego w reżyserii Joela Jouanneau .
- W 1993 roku zagrała w The Tic Tac i wahadła z Daniił Charms .
- W 1991 roku zagrał w La Mangeuse de crotte , napisanym i wyreżyserowanym przez Jean-Gabriela Nordmanna .
- W 1990 roku grał w Ryszardzie III wg Williama Szekspira w reżyserii Henri Bornstein.
- W 1988 roku grał La Nuit des Rois przez Williama Szekspira w reżyserii Gillesa Bouillon.
- W 1983 roku zagrał w La Mer est trop Loin Jeana-Gabriela Nordmanna w reżyserii Roberta Cantarelli i Jeana-Gabriela Nordmanna.
Niewidzialna trylogia
Autor
- 2018: Cierpienie króla Salomona, Romain Gary / Emile Ajar
- 2014: Strasznie chcę żyć , Bruno Abraham-Kremer i Corine Juresco, na podstawie prac Czechowa .
- 2013: La Vie to błyskotliwa improwizacja z korespondencji Vladimira Jankélévitcha .
- 2011: La Promesse de l'Aube , autorstwa Bruno Abraham-Kremer i Corine Juresco, adaptacja Romaina Gary'ego .
- 2008: Staël w najczystszej postaci , z listów Nicolasa de Staëla . ( Festival de la Correspondance de Grignan )
- 2008: Pascin, książę Montparnasse , z korespondencji Pascin .
- 1999: Jak piękne jest życie , według A Upset Life Etty Hillesum .
- 1993: Golem , napisany przez Bruno Abrahama Kremera, na podstawie Kabały .
Dyrektor
- 2018: adaptuje, reżyseruje i gra L'angoisse du roi Solomon Romain Gary / Emile Ajar
- 2014: Strasznie chcę żyć , Bruno Abraham-Kremer i Corine Juresco, na podstawie prac Czechowa .
- 2013: La Vie to błyskotliwa improwizacja z korespondencji Vladimira Jankélévitcha .
- 2011: La Promesse de l'Aube , autorstwa Bruno Abraham-Kremer i Corine Juresco, adaptacja Romaina Gary'ego .
- 2009: La vie ou rien przez Antoine RAULT .
- 2008: Staël w najczystszej postaci , z listów Nicolasa de Staëla . ( Festival de la Correspondance de Grignan )
- 2006: Ameryka przez Serge Kribus , Moliera 2006 - Special Grand Prix jury - Teatr prywatne.
- 2005: Od biegania do latania jest tylko jeden krok , autorstwa Jacquesa Gamblina .
- 2001: Monsieur Ibrahim i kwiaty Koranu , napisany dla niego przez Erica-Emmanuela Schmitta .
- 1999: Jak piękne jest życie , według A Upset Life Etty Hillesum .
- 1997: Milarepa , napisany dla niego przez Erica-Emmanuela Schmitta .
- 1996: Przy drzwiach , Jean-Gabriel Nordmann.
- 1993 - Le Pépin du raisin , rosyjski kabaret.
- 1992: Golem , napisany przez Bruno Abrahama Kremera, na podstawie Kabały .
- 1990: List do brata , według Vincenta Van Gogha .
Kino
Aktor
Filmy fabularne
-
2014 – La Crème de la Creme w reżyserii Kim Chapiron .
- 2014 - Teraz albo nigdy w reżyserii Serge'a Frydmana .
-
2013 - Ludzie, którzy się całują , reżyseria Danièle Thompson .
-
2011 - Monte Carlo , reżyseria Thomas Bezucha .
-
2009 - Bellamy , reżyseria Claude Chabrol .
- 2009 - Coco przed Chanel , Anne Fontaine .
-
2007 - Like Your Father , reżyseria Marco Carmel .
- 2007 - Pa-ra-da w reżyserii Marco Pontecorvo .
-
2005 - Czarna noc 17 października 1961 w reżyserii Alaina Tasmy .
- 2005 - Le Triporteur de Belleville w reżyserii Stéphane'a Kurca .
- 2005 - Jak bardzo mnie kochasz? w reżyserii Bertranda Bliera .
-
2004 - Podium , reżyseria Yann Moix .
-
2002 - Pamiętając o pięknych rzeczach , reżyseria Zabou Breitman .
-
2001 - Malraux, zaskakujesz mnie! w reżyserii Michele Rosier .
-
2000 - Aktorzy , reżyseria Bertrand Blier .
-
1999 r - 1999 r Magdalena , kierowane przez Laurent Bouhnik .
- 1999 - Merci la Vie , reżyseria Bertrand Blier .
-
1998 - Mój człowiek , reżyseria Bertrand Blier .
- 1998 - Pociąg życia w reżyserii Radu Mihaileanu .
-
1988 - La Vouivre w reżyserii George'a Wilsona .
- 1988 - La Comédie du travail , reżyseria Luc Moullet .
-
1986 - Prywatna lekcja , reżyseria Pierre Granier-Deferre .
-
1983 - Miłość niekochanych , reżyseria Marcel Camus .
Krótkie filmy
- 2017 - Auguste, reż. Olivia Baum
- 2014 - Sól ziemi w reżyserii Jonathana Desoindre.
- 2001 - Ptak w suficie , reżyseria Céline Macherel ( Nagroda Festiwalu Locarno 2000).
- 1999 - Syndrom Piotrusia Pana , reżyseria Kaloust Andalian.
- 1984 - Marie des Ombres , reżyseria Kaloust Andalian.
Telewizja
Telewizja i filmy
- 2015: Dziewięć dni w zimie , reżyseria Alain Tasma .
- 2006: L'Héritage - kolekcja Chez Maupassant , wyprodukowana przez Laurenta Heynemanna.
- 2006: Nuit noire 17 października 1961 , reżyseria Alain Tasma. (Międzynarodowa Nagroda Emmy 2007)
- 2006: La Dame d'Izieu , reżyseria Alain Wermus.
- 2004: Le Triporteur de Belleville , reżyseria Stéphane Kurc.
- 1999: Thérèse et Léon , reżyseria Claude Goretta.
- 1997: Les Duettistes w reżyserii Marca Angelo.
- 1996: Petits Nuages d'été , reżyseria Olivier Langlois.
- 1990: Celeste Cuisine , reżyseria Alain Tasma.
- 1989: Les inconnus du Mont-Blanc w reżyserii Denisa Ducroza.
- 1988: Halki Rewolucji: Mirabeau , reżyseria Claude Faraldo.
- 1988: La Chaîne , reżyseria Claude Faraldo.
- 1988: Złota Gwiazda w reżyserii Daniela Vigne.
- 1987: Remoulade z selera , reżyseria Jean-Pierre Biazotti.
programy telewizyjne
- 2012: Alice Nevers: Sędzią jest kobieta , reżyseria Laurent Levy.
- 2006: PJ , reżyseria Gérard Vergez.
- 2005: Josephine, Anioł Stróż , reżyseria Philippe Monnier.
- 2005: Doktor Dassin , wyreżyserowany przez Oliviera Langlois.
- 2002: Maigret i kupiec wina , reżyseria Christian de Chalonges.
- 2002: Maigret i minister , reżyseria Christian de Chalonges.
- 2001: Brygad , reżyseria Marc Angelo.
- 2000: Julie Lescaut , reżyseria Alain Vermuz.
- 1998: Anne Le Guen , serial w reżyserii Stéphane'a Kurca i Alaina Wermusa.
- 1989: Imogene , reżyseria François Leterier.
Dubbing
Kino
Kino
Filmy animowane
Telewizja
programy telewizyjne
Uwagi i referencje
-
„ Życie firmy / Parcours / Bruno Abraham-Kremer ” , na www.theatredelinvisible.com (dostęp 17 lutego 2014 )
Zobacz również
Linki zewnętrzne