Perreux-sur-Marne | |||||
Ratusz. | |||||
Herb |
Logo |
||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Ile-de-France | ||||
Departament | Val de Marne | ||||
Miasto | Nogent-sur-Marne | ||||
Międzywspólnotowość | Terytorialna instytucja publiczna Paris-Est-Marne et Bois , Metropolia Wielkiego Paryża | ||||
Mandat burmistrza |
Christel Royer 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 94170 | ||||
Wspólny kod | 94058 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Perreuksowie | ||||
Ludność miejska |
33 793 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 8555 inhab./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 48 ° 50 ′ 32 ″ północ, 2 ° 30 ′ 13 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 35 m Maks. 70 m² |
||||
Powierzchnia | 3,95 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Paryż ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji |
Paryż (gmina głównego bieguna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Nogent-sur-Marne | ||||
Ustawodawczy | piąty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Île-de-France
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | leperreux94.fr | ||||
Nogent-sur-Marne to francuska gmina znajduje się w dziale z Val-de-Marne w regionie Île-de-France . Nosząca przydomek „Perła Wschodu Paryża”, gmina pierwszej paryskiej korony rozciąga się wzdłuż brzegów Marny. Jej mieszkańcy nazywani są Perreuxiens .
Miasto znajduje się w odległości 2 km od Paryża (Bois de Vincennes) i 6 km od (Paris Porte de Vincennes 12 th ). Rozciąga się wzdłuż brzegów Marny we wschodnim Paryżu. Le Perreux, wraz z Saint-Mandé, Vincennes, Nogent-sur-Marne, Marolles-en-Brie, Saint-Maur-des-Fossés, Bry-sur-Marne, Santeny i Rungis, jest ekskluzywną częścią Val-de- Marnie. W 2016 r. gmina należała do 2% gmin o najwyższej medianie dochodu na mieszkańca.
Fontenay-sous-Bois | Neuilly-Plaisance ( Sekwana-Saint-Denis ) | |
Nogent-sur-Marne | Bry-sur-Marne | |
Champigny-sur-Marne |
Autostrada A4 lub A86 lub RN 34 .
Zróżnicowana ofertaIstnieje około czterdziestu ulic na odcinku około 16 kilometrów, wyposażonych w znaki dla „ścieżek rowerowych”, które są wspólne dla samochodów. Wychodząc naprzeciw różnym oczekiwaniom parkingowym, miasto oferuje zróżnicowaną ofertę: parking podziemny lub naziemny, drogi, abonamenty, podział na strefy, przystanki minutowe...
W projekcie
Przewidywana do 2030 r. linia metra 15 Wschód będzie obsługiwać 12 gmin w dwóch departamentach (Seine-Saint-Denis i Val-de-Marne). W ciągu 25 minut połączy 12 stacji (w tym stację Nogent-Le Perreux) między Saint-Denis Pleyel i Champigny Centre. Każda ze stacji będzie skomunikowana z innym środkiem transportu (RER, metro lub tramwaj), a dzienną liczbę przejazdów szacuje się na 340-470 tys. podróżnych. Odcinek ten ma na celu zmniejszenie nasycenia już istniejących sieci transportu publicznego i skuteczną obsługę wewnętrznych przedmieść.
Transport publicznyPerreux-sur-Marne jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin gęstych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Paryżu , a między resortowych aglomeracji obejmującej 411 gmin i 10,785,092 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża , którego jest gminą głównego bieguna. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.
Perreux-sur-Marne posiada 11% mieszkań socjalnych na swoim terytorium. W ostatnich latach odnotowano znaczne wysiłki.
Położony w samym sercu Perreux, Le Parc to prywatna dzielnica około stu pawilonów. Ta zamożna okolica jest bezpieczna, a wjazd samochodów regulowany.
Łacińska Petrosa , nazwa nadana do serwisu przez mnichów z opactwa Saint-Maur w XIII -go wieku, przypomnieć naturę kamienistym gruncie.
Ściśle związane z historią Nogent, Perreux jest lennem zależnym od opactwa Saint-Maur, którego istnienie po raz pierwszy wspomina karturia w 1284 r. W 1492 r. mnisi ze wspomnianego opactwa podejmą próbę odzyskania części. prawa wysokiej, średniej i niskiej sprawiedliwości. Jeanne Baston, żona Jeana l'Éperviera, podejmuje kroki prawne. Zakonnicy zostaną zdymisjonowani przez paryski parlament w 1500 roku.
Od XIII -go wieku , dwór jest obecny. Jest zajęty przez wielu panów, obywateli Paryża, kupcy XIV XV th i przez parlamentarzystów i notariusz i sekretarz króla (rodzina Espervier), a na końcu drugiego szlachty (Anthonis, Deschiens Ressons). Dwór zastąpiono zamku z końca XVII th i początku XVIII -go wieku. Drugi zamek został zbudowany przez Boullée, architekta króla, dla Roberta Millina.
W 1760 r. majątek kupił Robert Millin, dziedzic, sekretarz króla, domu i korony Francji oraz syndyk generalny posiadłości księcia Orleanu. Jego syn, Jérôme-Robert, był w 1794 roku jedną z niezliczonych ofiar oskarżyciela Fouquier-Tinville . W miejscu publicznym wpadnie pod gilotynę, podczas gdy jego własny syn, generał porucznik Alexandre Millin, walczy o armie Republiki. Ten ostatni i jego brat zwrócili majątek w opłakanym stanie pod zarządem, ale wkrótce go sprzedali. Na ich obronę trzeba powiedzieć, że ich ojciec już przed rewolucją miał poważne niepowodzenia w losach.
Domena jest następnie dzielona. Nicolas Louis François de Neufchâteau kupuje zamek i park. Reszta ziemi, należąca do rodów Pantigny i de Beaufranchet, została zamieniona na pododdziały około 1860 roku, aby wykorzystać ekspansję, której doświadczał Nogent dzięki budowie linii kolejowej Paryż-Miluza. Rozpoczęte w 1854 roku prace wymagały budowy wiaduktu. Narodziła się granica, Le Perreux wystartuje. Około 1886 r. liczba mieszkańców dzielnicy Perreux była tak liczna, jak na starówce Nogent. Wojną między dwoma okręgami kieruje zastępca burmistrza Nogent: Henri Lhopital-Navarre. 28 lutego 1887, zerwanie jest dopełnione, Navarre zostaje pierwszym burmistrzem Perreux.
Podczas powodzi Styczeń 1910, oparła się kładka Bry'a na wysokości kościoła. Skala hydrometryczna jest wyryta na przyczółku prawego brzegu do wysokości 38,30 m , dziś 37,30 m ; czyli 37,30 m powyżej oficjalnego zestawu zera na koniec XIX th wieku, ziemia francuska mapy. Zero to średni poziom pływów na mierniku pływów Corniche de Marseille.
Ostatecznie poziom wody ustabilizował się na 27 stycznia, a nilometr wskazywał 39,07 m (przy moście Bry, 39,26 m przy kładce), czyli ponad 5 m nad zwykłym korytem Marny. Rekord z 1784 r. (39,83 m ) nie został pobity , ale jedna czwarta miasta znalazła się pod wodą.
Rzeczywiście, przez kilka tygodni stare i nowo zurbanizowane dzielnice pozostawały z nogami w wodzie. Wraz z rozwojem linii kolejowej Paryż-Bastylia i otwarciem stacji Nogent-sur-Marne, gmina Perreux, oderwana od Nogent od 1887 roku, odczuła pewien entuzjazm ze strony stosunkowo zamożnych Paryżan, którzy chcieli się tam osiedlić na wsi, gdy pogoda jest ładna. Mieli więc pawilony i wille zbudowane na jeszcze wolnych, ale narażonych na zalanie terenach, zwłaszcza w południowej części, gdzie były wolne miejsca i blisko stacji.
Ta wyjątkowa kilkutygodniowa powódź, jeszcze bardziej izolując te domy, nie zniechęciła szabrowników, wręcz przeciwnie. Gmina musiała wezwać oddziały Zouaves stacjonujących w Fort Nogent , aby zachować pozory bezpieczeństwa, podczas gdy w regionie padał śnieg.
Odstraszająca obecność tych żołnierzy, wyposażonych w swój garnek myśliwski , nie zapobiegła kradzieży metali. Praktycznie trzeba będzie poczekać do końca lutego, aż Marna znów znajdzie swoje łóżko.
Dziś duże inwestycje, takie jak zapora na zbiorniku „Sekwana” w pobliżu Troyes czy zapora „Marna” w pobliżu Saint-Dizier, muszą zminimalizować skutki tych stuletnich powodzi .
Powódź w dzielnicy Maltournée w 1910 r. (1).
Kładka Bry-sur-Marne (2).
Poziom Marny włączony 27 stycznia 1910 na moście (3).
Marna na moście Bry wStyczeń 1910 (4).
Brzegi Marny w Perreux w pobliżu utworzenia wiaduktu w stulecie, Christine Degrange (5).
Żuawowie ścigają szabrowników (6).
Zouave na służbie, avenue des Fleurs (7).
Powódź 1910 powyżej kładki (8).
Aż do prawa 10 lipca 1964 rGmina, stworzony w 1887 roku przez oderwanie się od gminy w Nogent-sur-Marne , należał od tej daty departamentu Sekwany . Redystrybucja dawnych departamentów Seine i Seine-et-Oise oznacza, że miasto należy teraz do Val-de-Marne po skutecznym przeniesieniu administracyjnym na1 st styczeń 1968i jego dzielnica Nogent-sur-Marne . Do wyboru posłów jest częścią piątego okręgu wyborczego Val-de-Marne .
Od momentu powstania w 1887 r. miasto było częścią kantonu Nogent-sur-Marne w departamencie Sekwany . Podczas konstytucji Val-de-Marne , Le Perreux stanowiło kanton Perreux-sur-Marne . W ramach redystrybucji kantonów we Francji w 2014 r. miasto jest teraz ponownie częścią kantonu Nogent-sur-Marne .
Gminy Nogent-sur-Marne i Perreux-sur-Marne utworzyły w 2000 r. społeczność aglomeracyjną Doliny Marny ( CAVM), która obejmowała tylko te dwa miasta.
W ramach realizacji dążenia rządu do promowania rozwoju centrum aglomeracji paryskiej jako globalnego hubu, 1 st styczeń 2016, metropolia Wielkiego Paryża (MGP), z którą gmina została zintegrowana.
Ustawa o nowej organizacji terytorialnej Republiki z7 sierpnia 2015 r. (Ustawa NOTRe) przewiduje również tworzenie na 1 st styczeń 2016od terytorialnych instytucji publicznych (EFA), które obejmują wszystkie gminy miasta wyjątkiem Paryża i zapewniają zasięg funkcji dla polityki miasta, kulturowe, społeczno-kulturowe, społeczno-edukacyjnych i sportowych, woda i kanalizacja, gospodarka odpadami komunalnymi i akcja społeczna , a także wykonuje uprawnienia, które gminy przekazały zniesionym władzom międzygminnym.
Gmina jest zatem również częścią, ponieważ 1 st styczeń 2016z terytorialnym zakładu publicznego Paris-Est-Marne et Bois , utworzony dekretem11 grudnia 2015. Nowe terytorium skupia 13 gmin, w tym Le Perreux (Bry-sur-Marne, Champigny-sur-Marne, Charenton-Le-Pont, Fontenay-sous-Bois, Joinville-le-Pont, Maisons-Alfort, Nogent-sur-Marne , Saint-Mandé, Saint-Maur-des-Fossés, Saint-Maurice, Villiers-sur-Marne i Vincennes).
Rada Terytorialna składa się z 90 radnych regionalnych wybieranych spośród nich przez rady miejskie każdego miasta członkowskiego. 15 z nich jest również radnymi metropolitalnymi.
Podczas pierwszej tury wyborów samorządowych w Val-de-Marne w 2014 r. lista UMP-UDI pod przewodnictwem ustępującego burmistrza Gillesa Carreza uzyskała bezwzględną większość oddanych głosów: 8363 głosów (69,44%, wybrano 35 radnych, w tym 9 członków gminy). ), znacznie wyprzedzając listy kierowane odpowiednio przez:
- Rolanda Peyleta (PS-EELV, 1340 głosów, 11,12%, 2 wybieranych radnych miejskich);
- Joseph Terribile (EELV, 968 głosów, 8,04%, 1 wybrany radny miejski);
- Claude Lédion (FN, 856 głosów, 7,11%, 1 wybrany radny gminy);
- Robert Schmitz (FG-PCF, 517 głosów, 4,29%, brak wybranych).
W tych wyborach 46,59% głosujących wstrzymało się od głosu.
Podczas pierwszej tury wyborów samorządowych w Val-de-Marne w 2020 r. lista LR-SL prowadzona przez ustępującego burmistrza – który zastąpił Gillesa Carreza w 2016 r. – uzyskała absolutną większość oddanych głosów, z 5217 głosami (66,34%, 33 wybranych radnych miejskich, w tym 1 metropolita, znacznie wyprzedzając listy kierowane odpowiednio przez:
- Arnauda Dussuda (EÉLV-PS-LFI-PCF-PRG-Gs, 1745 głosów, 22,19%, 4 radnych wybranych urzędników miejskich);
- Marc Bonifacy (MoDem-LREM-MR, 901 głosów, 11,45%, 2 wybieranych radnych gminnych).
Podczas tego sondażu naznaczonego pandemią Covid-19 we Francji 65,48% głosujących wstrzymało się od głosu.
W wyborach w 2007 roku Le Perreux-sur-Marne jest jedną z 82 gmin z ponad 3500 mieszkańcami, które korzystały z maszyn do głosowania . Jednak wobec długich czasów oczekiwania generowanych przez ten system ówczesny burmistrz zdecydował się na powrót do tradycyjnego głosowania w drugiej turze.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1887 | 1894 | Henri Nawarra (1835-1909) |
Zrezygnowany | |
1894 | 1897 | Jean-Charles Ollier (1836-1897) |
||
1897 | 1918 | Albert Lecocq (1853-1918) |
Sugerowana cena detaliczna | Prawnik w Sądzie Apelacyjnym Kawaler Legii Honorowej (1911) |
1919 | 1925 | Leopold Joubé (1847-1932) |
||
1925 | 1929 | Leon Guyard (1857-1941) |
||
1929 | Marzec 1944 | Jean Goy |
Rad. następnie RNP |
Zastępca przemysłowy Sekwany (1924 → 1940) Radny Generalny Nogent-sur-Marne (1942 → 1944) Sekretarz Generalny Narodowego Związku Kombatantów |
Marzec 1944 | sierpień 1944 | Leon Garreau (1887-1972) |
||
sierpień 1944 | Październik 1944 | André Palin | Przewodniczący Lokalnej Komisji Wyzwolenia | |
Październik 1944 | 1947 | Robert Belvaux (1904-1967) |
SFIO | Inżynier kreślarz, radny generalny ruchu oporu Liberation-Nord Sekwany ( Sceaux-Est ) (1945 → 1953) Przewodniczący lokalnego komitetu wyzwolenia od października 1944 do maja 1945 |
1947 | 1953 | Karol Marcin (1871-1957) |
RPF | |
1953 | 4 maja 1967 | Robert Belvaux (1904-1967) |
SFIO | Inżynier kreślarz Radny Generalny Sekwany ( Sceaux-Est ) (1945 → 1953) Radny Generalny Sekwany ( Sektor 1 ) (1953 → 1959) Zmarł w biurze |
1967 | 1971 | Ludwik Brulas (1890-1976) |
SFIO, a następnie PS |
|
1971 | 1992 | Michel Giraud | RPR | Minister Pracy (1993 → 1995) Senator Val-de-Marne (1977 → 1988) Zastępca Val-de-Marne (1988 → 1993 i 1995 → 2002) Prezes Stowarzyszenia Burmistrzów Francji Prezydent rada regionalna Île-de-France (1992 → 1998) Radny generalny Perreux (1977 → 1985) |
1992 | 2 grudnia 2016 | Gilles Carrez |
RPR następnie UMP → LR |
Zastępca Val-de-Marne ( 5 th Circ. ) (1993 →) Przewodniczący Komisji Finansów (2012 → 2016) General Counsel of Perreux (1985 → 1993) Wiceprezes metropolii Greater Paryżu (2016 →) Resigned |
2 grudnia 2016 | W toku (stan na 18 marca 2021 r.) |
Christel Royer (1954-) |
LR | Anestezjolog i resuscytator Radny Wojewódzki (2015 →) Wybrany ponownie na kadencję 2020-2026 |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1891 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto miało 33 793 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,93% w porównaniu do 2013 r. ( Val-de-Marne : + 3,17% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1891 | 1896 | 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6 699 | 8390 | 11,149 | 13.255 | 15 971 | 17 915 | 20.429 | 23 808 | 23 553 |
1946 | 1954 | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
23 086 | 26 745 | 27 900 | 29 099 | 28 333 | 27 647 | 28 477 | 30 080 | 32 067 |
2011 | 2016 | 2018 | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
33 214 | 33 729 | 33 793 | - | - | - | - | - | - |
Le Perreux-sur-Marne znajduje się w akademii Créteil . Z około 5900 uczniami w 15 szkołach, kolegiach i szkołach średnich, miasto oferuje młodym Perreuxian wysokiej jakości edukację, aby lepiej przygotować się na przyszłość.
Instytucje edukacyjnePUBLICZNY
Przedszkole:
Podstawowy:
Uczelnie:
Liceum :
PRYWATNY
Przedszkole:
Przedszkole + Podstawowe:
W mieście znajduje się wiele obiektów sportowych, w których odbywają się zajęcia szkolne, treningi i zawody stowarzyszeń sportowych.
Miasto Perreux-sur-Marne ma prawie 350 handlowców, rozmieszczonych w 4 atrakcyjnych centrach ekonomicznych (śródmieście, most Mulhouse Bridge, Bry Bridge i Joncs Marins).
Strefy te są prowadzone przez 4 stowarzyszenia kupców, które zapewniają rozrywkę przez cały rok we współpracy z Urzędem Miasta.
Dzięki targowisku w centrum miasta w środy, piątki i niedziele miasto korzysta z dynamiki gospodarczej przez cały rok.
To właśnie w tym mieście Henri Boursault wynalazł ser Délice de Saint-Cyr , zwany również Boursault .
Na terenie ratusza od 1887 r. istniała biblioteka. Mediateka powstała w 1982 r., po raz pierwszy wyremontowana w 2004 r., a następnie ponownie w 2017 r. Obecna mediateka oferuje książki, prasę, ale także płyty DVD, CD, audio książki, winyle rockowe, gry wideo, gry planszowe, zasoby cyfrowe (platforma wydziałowa EURÊKA, Cafeyn i Ma Petite Médiathèque we współpracy z ARTE) oraz program rozrywkowy dla wszystkich grup wiekowych. Podczas rekonfiguracji w 2017 roku powstał ogród, 40-osobowa pracownia oraz przestrzeń dedykowana maluchom. Po zainstalowaniu samoobsługowych kiosków pożyczkowych i zwrotów wpaździernik 2019, różne przestrzenie zostały całkowicie przeprojektowane. 27 października 2020 r. Biblioteka Mediów zdobyła Główną Nagrodę Książek Hebdo 2020
Centre des edge de Marne, obiekt artystyczno-kulturalny, powstał w 1980 roku. Od 1991 roku projekt artystyczny opracowywany przez zespół CdbM (25 stałych pracowników) skupia się na pokazach na żywo, kinie i fotografii, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnej twórczości . W latach 2010-2012 elewacje CDBM zostały odnowione, aby uczynić je bardziej estetycznymi i zmniejszyć zużycie energii.
Konserwatorium mieści się w nowoczesnych pomieszczeniach w centrum miasta, odpowiednich do różnych zajęć. Z zadowoleniem przyjmuje ponad 600 studentów, muzyków i tancerzy. Rok urozmaica ponad trzydzieści imprez (koncerty, przesłuchania, spektakle taneczne, komentowane koncerty), które w większości odbywają się w Audytorium. Oferowana jest nauka wielu dyscyplin: tańca klasycznego i współczesnego (od 4 roku życia), ogrodu muzycznego (od 4 roku życia), instrumentów smyczkowych i dętych, fortepianu, klawesynu, śpiewu, akordeonu, perkusji, musicalu szkoleniowego. Wiele zespołów zaprasza studentów do udziału w zbiorowych praktykach (orkiestra, zespoły smyczkowe, dęte, kameralistyka, jazz, warsztaty liryczne, chór dla dorosłych).
Ramiona Perreux-sur-Marne są ozdobione w następujący sposób: Kwartalnego 1 st , czerwony, róg Silverbound szefa szyte Azure dwa złote lilie; do 2 e , do trzech złotych gwiazd piasku w powięzi, zwieńczonych naturalnym pierścieniem barona; do 3, Rd , Azure, z wiaduktu z trzech łuków, wszystkie Argent; 4 p , czerwieni, z łańcucha czterech pierścieni, dwóch kawałków w środku . Tarcza obramowana jest dwiema gałęziami dębu oprawionymi w szpic w srebrze. Jego motto brzmi: Przeskok oporu bardziej niż siła . |