Umierać | |||||
Centrum głównej wioski gminy Mouriez widziane z wiejskiej drogi zwanej „de Douai”. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Hauts-de-France | ||||
Departament | Pas-de-Calais | ||||
Miasto | Montreuil | ||||
Międzyspołeczność | Wspólnota gmin 7 Dolin | ||||
Mandat burmistrza |
Christophe Dedours 2020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 62140 | ||||
Kod wspólny | 62596 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Richarimontois | ||||
Ludność miejska |
246 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 16 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 50 ° 20 ′ 25 ″ na północ, 1 ° 56 ′ 46 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 30 m Maks. 127 m |
||||
Powierzchnia | 15,72 km 2 | ||||
Jednostka miejska | Gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Auxi-le-Château | ||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
| |||||
Die jest francuski gmina znajduje się w dziale z Pas-de-Calais w regionie Hauts-de-France .
Znajduje się w południowej części departamentu, w miejscowości , z obszaru o 1572 ha , jest największym w kantonie Hesdin . W 2010 r. Jego 253 mieszkańców było rozsianych po mieście i trzech osadach.
Mała wioska rolnicza w południowej Artois , główne miasto jest położone w samym sercu kraju Siedmiu Dolin , w „zielone płuca Pas-de-Calais”, aw zagłębieniu jednej z dolin w głębi lądu w Montreuil , siedem kilometrów na południe od miasta Hesdin. Region ten jest szczególnie znany z jakości gleb uprawnych .
W średniowieczu i czasach nowożytnych ta bliskość Hesdin oznaczała szczęście, a czasem źródło nieszczęść dla okolicznych wiosek. Szczęście, bo miasto dzięki swojej działalności sukienniczej i położeniu na skrzyżowaniu dróg staje się kwitnącym miastem . Biada, z tych samych powodów bogactwa i cyrkulacji: te pożądane ziemie i sukcesywnie zdobywane przez wiele koron, służą jako „ bulwar ” dla drapieżnych armii .
Od początku XII -tego wieku, społeczności wsi Mouriez i parafie sąsiednie opracować rodzaj relacji prawie „ symbiozie ” ze społecznością norbertanek ustanowił Opactwo Dommartin , stopniowo stała się właścicielem większości gruntów płyty .
W 1834 r. Zwieńczenie miasta wydłużyło się, a jego populacja wzrosła w związku z likwidacją miasta Dommartin po zniknięciu opactwa . Dawne terytorium Dommartin jest podzielone między trzy sąsiednie gminy. Miasto przez dwa stulecia przeżywało upadek demograficzny związany głównie z exodusem wsi .
Mouriez znajduje się między tych Canche i Authie dolinach , na południowych podnóży tych Artois wzgórz , 28 km na wschód od Berck i na północ od Abbeville i 58 km na zachód od Arras . Jej zwieńczenie , jedno z największych w kantonie, zajmuje powierzchnię 1572 hektarów . Przylega do departamentu Somma na poziomie wąwozu Goulaffre między równiną Bamières a lasem Dompierre. Główne miasto targowe znajduje się siedem kilometrów w linii prostej na południowy zachód od gminy Hesdin.
Wieś położona jest na dnie suchej doliny o głębokości od 40 do 60 metrów i wcinającej międzypływowy płaskowyż .
Oprócz wioski wieś składa się z trzech osad , z których dwie znajdują się na otaczającym ją płaskowyżu: Bamières (na wschodzie) i Lambus (na północy) w pobliżu drogi krajowej 39 (RN 39) . Osada Rachinette (na południowym wschodzie) położona jest na dnie dolin Roux i Goulaffre.
Gouy-Saint-André |
Aubin-Saint-Vaast Bouin-Plumoison |
Marconnelle |
Tortefontaine |
Capelle-lès-Hesdin Guigny |
|
Tortefontaine | Dompierre-sur-Authie | Raye-sur-Authie |
Dno doliny zbiera część wody deszczowej pochodzącej z płaskowyżu. Spływu mogą powodować jakieś znaczące powodzie w przeszłości i przyczyniają się do degradacji kilku odcinkach dróg, które przebiegają przez miasto.
To suche dno doliny stanowi górną część sieci hydrograficznej rzeki Warnette, dopływu rzeki Authie. Wyjątkowo basen hydrograficzny tej sieci jest ożywiony przez szczególny reżim hydrograficzny, który można porównać do reżimu potoku, w okresach intensywnych opadów i kiedy ziemia nasycona wodą nie chroni już przed silnym spływem, który następnie wpada do ziemi. rolniczy. W ten sposób obserwuje się trzy kolejne morfotypy przestrzenne charakterystyczne dla potoków: basen odbiorczy , kanał przepływowy, a następnie stożek aluwialny . Płaskowyż, od miejscowości Bout de Haut do Petit Lambus , odpowiada basenowi odbiorczemu; dno suchej doliny aż do Tortefontaine odpowiada kanałowi przepływowemu (z dopływami suchymi dolinami, ale z dużym prawdopodobieństwem reaktywacji w przypadku intensywnych i długotrwałych opadów ), natomiast lej aluwialny, położony we wschodniej części lądu od Opactwo Dommartin tworzy lodowiec prowadzący do doliny Authie.
Woda zbiornik znajduje się na wysokościach przy skrzyżowaniu Chemin des Religieux i wiejskiej drodze zwanej Mouriez prowadzi do wioski Saint-Josse-au-Bois . Jest połączony z główną wieżą ciśnień w rejonie położonym w Lambusie, najwyższym punkcie płaskowyżu Mouriez.
Podłoże powstało w okresie górnej kredy . Składa się z kredy pochodzącej od górnego turonu do dolnego koniackiego , czyli sprzed około dziewięćdziesięciu milionów lat. Przykrywa je warstwa kredy środkowokońskiej.
kenozoicznyNa północnym wschodzie można zaobserwować kilka płytkich formacji powstałych w wyniku prawdopodobnej zmiany krzemienia powstałego podczas kenozoiku .
Sieci hydrograficzne stopniowo wyrzeźbiły górną warstwę tabelarycznej struktury płaskowyżu pokrytej lessem pochodzącym głównie z plejstocenu ( epoka czwartorzędu ), ale z pewnymi starszymi pozostałościami z okresu trzeciorzędu .
Dna dolin i dna zboczy pokryte są mulistymi osadami, które niedawno przyniosły wąwozy .
GeomorfologiaFrancuski geograf Jean Tricart , o dolinach TERNOIS plateau , pokazuje, że dissymmetries z form dolin w strukturze wapienia są częściowo związane ze zjawiskiem cryoclasty co sprzyja szybszej erozji wschodnich zboczach. Zjawisko to wyjaśnia, dlaczego wschodnie stoki dolin - to znaczy te eksponowane na zachód, a więc bardziej nasłonecznione - mają na ogół łagodniejsze nachylenie, a zatem dłuższe, niż ich zachodnie zbocze, ponieważ wysokość płaskowyżu i doliny podłogi są takie same. Ta cecha geomorfologiczna występuje w przypadku doliny Mouriez. W geologicznych lub topograficzne mapy wyraźnie pokazują to zjawisko, które wyraża się obecnością suchych dolinach dopływów głównego doliny, z których i te położone na brzegu wschodnim / lewy są dłuższe niż te położone na brzegu zachodnim / w prawo.
Niektóre z tych dolin są zagłębieniami . Są to małe formy krasowe , a geograf Philippe Pinchemel określa, że zagłębienia składają się z małych, suchych wąwozów, wydrążonych na głębokość około dziesięciu metrów w kredowej formacji i „które wydają się być wykrojone w bardziej rozkloszowanej dolinie”. Bardziej obfita roślinność na zboczach jest wynikiem koncentracji wilgoci . Wielkość zagłębień waha się od stu metrów do dwóch kilometrów w przypadku najdłuższych, podczas gdy szerokość rzadko przekracza dwadzieścia metrów. Wydrążone doliny są na ogół strome, ale mogły zostać stępione przez żerowanie.
Wreszcie mapy ujawniają obecność na desce śladów zasłon . Świadczą one o starożytnej obecności mikrorelew, które sukcesywna konsolidacja gruntów stopniowo eliminuje. Miałyby one charakter strukturalny i / lub kulturowy.
PedologiaObecność warstwy górnej lessu sprzyjała pojawieniu się formacji powierzchownej złożonej z horyzontów lessowych. Ten typ gruntów charakteryzuje się dużym potencjałem magazynowania opadów, co generalnie sprzyja korzystnej uprawie gruntów, zwłaszcza zbóż . Górne horyzonty ziem kraju są domem dla wysokiej gęstości guzków z krzemienia z kredowym podłożu (kreda z kredowego zmienione - Senonian , geologiczne nomenklatury: C7). Obecność tych krzemieni nie ułatwia uprawy, ale od dawna są one ponownie wykorzystywane jako materiały budowlane ( budownictwo , drogi itp.).
Fragment ściany farmy:
bloki kredowe i cegły na kolczastej krzemiennej obróbce .
Fragment ściany farmy:
wzór cegieł na podstawie z krzemienia.
Detal stabilnej ściany :
ceglano-
krzemienna podstawa umieszczona w klatce schodowej.
Barn ściany Szczegóły:
z gliną z plecionki na drewnianych bazowej Flint.
Klimat jest oceaniczny . Dzisiejszą meteorologię i prognozy na najbliższe trzy dni można obejrzeć na stronie internetowej Météo France.
Miasto | Słońce ( godz./rok ) |
Deszcz (mm / rok) |
Śnieg (d / rok) |
---|---|---|---|
Średnia krajowa | 1 973, | 770 | 14 |
Umierać | 1729 | 986 | 3 |
Paryż | 1,661 | 637 | 12 |
Miły | 2,724 | 733 | 1 |
Strasburg | 1,693 | 665 | 29 |
Brześć | 1 605, | 1211 | 7 |
Poniższa tabela pokazuje temperatury i opadów w roku 2008 :
Miesiąc | jot | fa | M | W | M | jot | jot | W | S | O | NIE | re | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Maksymalne temperatury (° C) | 8 | 9.5 | 9.5 | 13.5 | 22 | 20 | 22 | 21 | 18 | 14 | 9 | 5 | 12.6 |
Minimalne temperatury (° C) | 3 | 1 | 2.5 | 4 | 9 | 9.5 | 11 | 12 | 9 | 6 | 4 | 1 | 6 |
Średnie temperatury (° C) | 6 | 5 | 6.5 | 8.5 | 15 | 14.5 | 17.5 | 16.5 | 13 | 9.5 | 7 | 3 | 10.2 |
Opad (wysokość w mm) | 107 | 48 | 168 | 52 | 70 | 33 | 35 | 80 | 110 | 95 | 113 | 75 | 986 |
Źródło: Météo France |
Poniższa tabela przedstawia bezwzględne minimalne i maksymalne rekordy temperatur od września 2005 r . :
Miesiąc | jot | fa | M | W | M | jot | jot | W | S | O | NIE | re |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Zapisz maksymalne temperatury (° C) | 9 | 9.5 | 11.5 | 19.5 | 22 | 22 | 29 | 21.5 | 23 | 18 | 11.5 | 7 |
Lata maksymalnych temperatur | 2007 | 2008 | 2007 | 2007 | 2008 | 2006 | 2006 | 2007 | 2006 | 2005 | 2006 | 2006 |
Zapisz minimalne temperatury (° C) | -11,5 | 0.5 | 1 | 4 | 5 | 10 | 11 | 11 | 9 | 6 | 3 | 1 |
Lata minimalnych temperatur | 2009 | 2009 | 2006 | 2008 | 2009 | 2006 | 2008 | 2007 | 2008 | 2008 | 2005 | 2008 |
Źródło: Météo France |
Od Hesdin, można dotrzeć do miasta biorąc działów drogi 136 (D 136) lub krajowej drogi 39 (N 39) . Miasto obsługuje również trzy drogi drugorzędne: D 134 , D 138e1 i D 138e2 . Pozostałe drogi mają charakter gminny lub regionalny. W sumie miasto przecinają dwadzieścia dwa kilometry dróg.
Najbliższe węzły autostradowe w kierunku A16 i A28 są oddalone od siebie o 25–30 kilometrów. Trzy główne zjazdy są wymienione: zjazd 23 „ Abbeville Nord” z węzłem autostrady A16-A28 oraz zjazdy 24 „ Rue ”, 25 Berck i „ Montreuil ” z autostrady A16.
Transport publicznyMiasto obsługuje tylko autobus szkolny.
Najbliżej SNCF stacja stacja Hesdin . W 2010 roku był obsługiwany przez TER Lille - Béthune - Saint-Pol-sur-Ternoise - Étaples - Boulogne-sur-Mer i Arras - Saint-Pol-sur-Ternoise - Étaples - Boulogne-Ville siedem razy dziennie w tydzień i cztery razy w niedzielę w każdą stronę.
Ta niska jakość usług wyjaśnia, dlaczego w 2000 r. 87,5% gospodarstw domowych zamieszkałych w gminie posiadało co najmniej jeden samochód, tj. O 12,5 punktu więcej niż średnia francuska i prawie 8 punktów więcej niż średnia dla gospodarstw domowych w kantonie Hesdin . Ponadto prawie jedna trzecia gospodarstw domowych w Mouriez posiada co najmniej dwa pojazdy silnikowe.
Mouriez jest gminą wiejską, ponieważ należy do gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.
Morfologia jest typu wiejsko-ulicznego , z luźnym, zgrupowanym siedliskiem , ograniczonym dnem doliny i otoczonym trzema osadami położonymi na płaskowyżu. W głównej miejscowości, a dokładniej w części doliny odpowiadającej kanałowi przepływowemu, domy są tradycyjnie budowane na zboczach, na wzniesieniu na dnie doliny (poziom drogi), aby uniknąć szkód spowodowanych przez powodzie.
Tradycyjnie siedlisko składa się głównie z gospodarstw rolnych i małych gospodarstw (starych lub współczesnych). Niedawno, od lat 80. XX wieku, rozwija się zabudowa podmiejska , która przyciąga emerytów , neo-wiejskie lub Brytyjczyków i Holendrów poszukujących drugiego domu . Ten typ ćmy siedliskowej prowadzi stopniowo do działek po pastwiskach położonych wzdłuż głównej drogi.
I tak w 2009 r. Całkowita liczba mieszkań w gminie wyniosła 140, podczas gdy w 1999 r. Było to 124.
Udział głównych rezydencji spada, przechodząc w ciągu dziesięciu lat z 78,2% do 71,3%. Nie ma żadnych apartamentów , wszystkie kwatery składają się z pojedynczych domów .
Odsetek właścicieli rezydentów jest wysoki i rośnie. W 2009 roku osiągnął 85,4%.
Przewiduje się utworzenie farmy wiatrowej składającej się z dwunastu jednostek elektrowni , podzielonej między gminy Mouriez (pięć jednostek) i Tortefontaine, chociaż nie określono daty. Jego ewentualna realizacja będzie uzależniona od wyborów dokonanych w ramach wydziałowego planu i badania użyteczności publicznej . Obecny prezydent z miejscowości przemówił na rzecz projektu, ale liczba mieszkańców i właścicieli gruntów wydaje się być przeciwko niej.
Nazwa miejscowości jest poświadczona w postaci Mons Richarii w 1114 r., Monte Raheri w 1147 r., Montreher w 1159 r., Monreher lub Monrihier w 1175 r., Monreher w 1183 r.
Chodzi o średniowieczną formację w Mont- , nazwę toponimiczną wywodzącą się z galijsko-romańskiego MONTE (łacińskiej w Mons w niektórych średniowiecznych tekstach). Drugim elementem jest słabo wyjaśnione imię osobiste, prawdopodobnie germańskie, Richar według Alberta Dauzata i Charlesa Rostainga lub Ratharius według Mauritsa Gysselinga . W obu przypadkach spółgłoski interokaliczne stały się zabawne.
Podczas okupacji rzymskiej w Morinie około 55 roku pne. AD , wydaje się, że Mouriez nazywał się Rumacum .
W kilku swoich komentarzach na temat wojen galijskich Juliusz Cezar opisuje swoją wizję różnych plemion Gallia Belgica . Według tych książek, ludzie Atrebates , pochodzący z Niemiec podobno przeniósł się w Artois między IV TH i II th wieku pne. AD , w szczególności poprzez założenie miasta o nazwie Nemetocenna . Archeologicznie Atrebates odpowiadają Celtom naddunajskim i prawdopodobnie połączyli się z istniejącym wcześniej podłożem populacji celtyckiej.
Belgii Veteris Model aparatu mapa z Orteliusa określa granice Morinie jak również lokalizację głównych innych plemion . Kartograf wyraźnie lokuje miasto z Hedana na Canche pobliżu jego południowej krawędzi. Jego położenie w górę rzeki od zbiegu z Ternoise odpowiada obecnie miejscowości Vieil-Hesdin dziesięć kilometrów od Mouriez.
Przez całe średniowiecze południowe ziemie Artois były bardzo pożądane i sukcesywnie zajmowane przez korony Francji , Anglii , Burgundii i Hiszpanii . Położenie Mouriez niekoniecznie jest wygodne, ponieważ znajduje się w „ boulevard de l'Artois” z armii , zbyt mocno wyposażone łatwo przejechać przez bagna na nadmorskiej regionu w Bas-Champs i doliny z Canche , w Authie i Somme . Ponadto te armie w terenie są przeważnie drapieżne . Te powtarzające się sytuacje kryzysowe skłoniły rdzenną ludność do opracowania specyficznych strategii ochrony i przetrwania określanych terminem muches ; to znaczy podziemne sieci przystosowane do ochrony przed grabieżami i innymi nadużyciami ze strony uzbrojonych mężczyzn lub najemników.
Ale bliskość finage Mouriez miasta od Hesdin jest również atutem dla społeczności wiejskiej, że korzyści z ożywienia gospodarczego miasta draperii i jej rynku napędzany produkcji rolnej i zwierzęcej z finages od Hesdin kraju. Rzeczywiście, Hesdin ma wówczas uprzywilejowaną lokalizację, na przecięciu północno-południowych osi Calais - Paryż i zachodnio-wschodniego Boulogne-sur-Mer - Cambrai oraz kilka kilometrów od portu morskiego Montreuil, łatwo dostępnego przez dolinę Canche.
Niższe średniowieczeNa początku panowania Clovis ziemie Mouriez, podobnie jak wszystkie ziemie Artois, były integralną częścią Regnum Francorum . Po jego śmierci w 511 r. Ziemie z powrotem do królestwa Soissons prowadzonego przez Clotaire I er i jego syna Chilperica I st . Około 575 , Chilperic został zmuszony pod presją bratem Sigebert I st , przenieść swój kapitał w Tournai , ale Artois i niziny nadmorskie północ od Somme pozostają pod jego nadzorem.
Wysoki wiek średniW 843 r. Traktat z Verdun przypisywał Karolowi II Łysemu m.in. ziemie Flandrii, Artois i Pikardii . W 863 roku ten ostatni zaoferował marsz Flandrii jako posag Baudouin dit Bras de Fer , stając się tym samym ostatnim z hrabiów urzędników Drugiej Belgii. Po śmierci Karola le Chauve, w 877, opłata z powiatu - w rękach rodu Baudouin - stała się dziedziczna . Następnie Flandria weszła w erę feudalną na dziewięć wieków , aż do rewolucji francuskiej i końca kompanii Ancien Régime . Warownia na który Mouriez będzie zależeć od teraz będzie pod zwierzchnictwem hrabiego Flandrii.
Górne średniowieczeW 1131 r., Po śmierci ojca Milona, założyciela wspólnoty Prémontrés , założonej w Saint-Josse-au-Bois w 1125 r., Adam ( † 1166) został wybrany nowym opatem . Ten ostatni rozpoczął wówczas prace nad dużym kościołem w miejscu zwanym Dommartin, co zapowiadało przyszłą instalację opactwa w tym miejscu.
Na śmierć Gui de Hantona, wasal z Viscount Hugues COLET de Beaurains , jego córka Oda żonaty Rollancourt, przekazał w 1138 do opactwa cała domena ojca, to znaczy „na czwartą ziemi. I lasy Bamières ”. W 1153 The domeny z Mouriez została udzielona przez Eustache Collet, Pana z Beaurains , w bardzo młodym Saint-Josse de Dommartin opactwa .
W 1155 r., Pod groźbą hrabiego Flandrii Thierry d'Alsace , rycerz Robert Colet de Beaurain został zmuszony do rezygnacji z roszczenia sobie ziem opactwa i podpisania porozumienia ze społecznością .
W 1161 roku opactwo zostało przeniesione do dawnej gminy Dommartin - wówczas opactwa Saint-Josse de Dommartin - w korzystniejszej lokalizacji położonej na północnym zboczu doliny Authie. Dwa lata później konsekrowano kościół, który stał się opactwem i którego prace rozpoczęto w 1153 roku. Prymitywny gotycki w rodzaju , mierzy osiemdziesiąt dziewięć metrów długości, dwadzieścia sześć metrów szerokości i tyle samo wysokości.
Ziemie Mouriez zostały przywrócone do królestwa królewskiego w kwietniu 1180 roku , podczas małżeństwa Philippe'a Auguste'a z Isabelle de Hainaut . Isabelle, siostrzenica hrabiego Flandrii Philippe d'Alsace i córka Baudouina V de Hainaut , przywiozła Artoisowi w posagu , co zostało potwierdzone w lipcu 1185 r. Podczas traktatu z Boves .
Podczas XII TH i XIII th stulecia, opactwo wydaje się szybko rozszerzyła swoje pole dzięki pewnym sklepów i wielu spuścizny i koncesji . Niektóre z nich były zwalczane, czasem gwałtownie, zwłaszcza przez synów i zięciów Hugues Colet (Enguerrand, Waldric, Bartélémy i Robert) po powrocie tego ostatniego z Jerozolimy .
W 1249 roku ołtarz Mouriez został przekazany opactwu Dommartin.
W 1364 roku Jan II Dobry dał w gestii jego czwarty syn, Philippe le Bold The Księstwo Burgundii odzyskany przez decentralizacji dwa lata wcześniej. Kiedy w czerwcu 1369 roku ten ostatni poślubił Marguerite III Flandrii , hrabstwa Flandrii i Artois, a tym samym Mouriez, znalazły się pod wpływem Burgundów. Ród Burgundii z kapetyńskiego domu Valois przejmie pełne posiadanie tych dwóch hrabstw w styczniu 1384 roku, po śmierci Louisa de Male . W celu uzyskania suwerenności, mającej na celu wyodrębnienie jego posiadłości spod francuskich prerogatyw, jego wnuk, Philippe le Bon , podpisuje jako przedstawiciel francuskiej regencji traktat Troyes le21 maja 1420. Ten ostatni jednocześnie inicjuje sojusz z Królestwem Anglii , sojusz potwierdzony przeciwko Francji25 grudnia 1420, podczas nowego spotkania z Henrykiem V, Anglikiem . Nabycie księcia przez artezyjskie i pikardię zostanie potwierdzone20 września 1435, podczas pokoju francusko-burgundzkiego ustanowionego na mocy traktatu z Arras , w zamian za jego neutralność.
Parafialny z Mouriez potem w lewo przez ponad dwa wieki wpływów politycznych francuskiej korony królewskiej, i to pomimo możliwych komentarzami płaconych przez panów z Artois i Flandrii do króla Francji jako suzerena, często bardzo szybko odliczone.
W czasach nowożytnych toczą się w Artois spory terytorialne, pomimo różnych form wyrazu, które częściowo różnią się od tych, które ożywiały okres średniowiecza.
Opactwo Dommartin zostało po raz pierwszy zniszczone w lipcu 1558 r. Przez kapitana Cocqueville i jego oddział podczas pierwszego powstania. Stopniowe nasilanie się przewrotów frakcyjnych będzie przesłanką kontrreformacji i wojny osiemdziesięcioletniej . Te powstania są symptomatyczne opozycji z dnia Parlamentu z hiszpańskich Niderlandów do króla Hiszpanii Filipa II , syna Karola V , a także postępu kalwinizmu w Cambrésis i Artois .
Aby poradzić sobie z powstaniem protestantyzmu i powstałymi napięciami, Sobór Trydencki prowokował następnie religijną reorganizację hiszpańskich Niderlandów . Ale niepokoje nie ustały, odkąd w 1567 roku opactwo zostało ponownie splądrowane przez protestantyzm i zginęło około pięćdziesięciu mnichów.
Powrót wpływów francuskiej korony królewskiej na Hesdinois następuje dzięki wojnie trzydziestoletniej , wraz ze schwytaniem Hesdina29 czerwca 1639. Siedemdziesiąt lat po stopniowym przejęciu Artois przez katolickie kongregacje monastyczne , Ludwik XIV położył kres wojnie trzydziestoletniej, podpisując7 listopada 1659pokój pirenejski . Jego zdobycze terytorialne są znaczne. Między innymi Artois następnie formalnie przywrócił królestwo Francji, podczas gdy łączące się miasto Canche-Authie stało się domeną królewską jako bailiwick Hesdin.
W 1700 roku opactwo Dommartin przejęło seigneury Mouriez. W 1718 r. O. Karol Ricouart nakazał rozbudowę opactwa . Następnie nawę przedłuża się o dwa przęsła i decyduje się na budowę nowej dzwonnicy o wysokości sześćdziesięciu pięciu metrów, zwieńczonej iglicą o wysokości ponad trzydziestu metrów. Mnisi chcieli tam umieścić nowy zestaw dzwonów , mocniejszy niż poprzednie, tak aby można je było usłyszeć w całej dolinie. Budowa dzwonnicy nie została przeprowadzona zgodnie z pierwotnym planem, ponieważ jej fundamenty okazały się niewystarczające. Następnie mnisi zatrzymali budowę na czterdziestu trzech metrach i tam umieszczono strzałę o wysokości dwudziestu czterech metrów.
Plik 17 czerwca 1749, człowiek imieniem Maximilien-François de Robespierre, wrócił jako nowicjusz do opactwa Dommartin21 kwietnia 1749aby zadowolić swoich rodziców, wyrzeka się życia monastycznego na dzień przed przyjęciem habitu. Z jej związku z Jacqueline-Marguerite Carrault narodziła się poza związkiem małżeńskim6 maja 1758, Maximilien de Robespierre , słynny podczas Rewolucji Francuskiej .
W 1789 r. Żaden z trzydziestu mnichów opactwa nie zgodził się wstąpić do duchowieństwa konstytucyjnego i złożyć przysięgę na cywilną konstytucję duchowieństwa . Dwa lata minęły gładko, kiedy na początku czerwca 1791 r. Komisarze okręgowi skonfiskowali cały majątek folwarku i 8 tego samego miesiąca uznali go za majątek państwowy . Plik24 września 1791, majątek religijny zostaje wyalienowany, ale natychmiast odkupiony przez ojca przeora Ghislaina-Josepha Oblina. Ostatecznie opactwo zostało ponownie skonfiskowane w 1793 roku.
Plik 8 czerwca 1834, Gmina Dommartin jest odwołane przez ordynacji królewskiej z Louis-Philippe I er . Jego terytorium zostało następnie podzielone między gminy Tortefontaine, Raye-sur-Authie i Mouriez.
Wioska nie ucierpiała zbytnio z powodu Wielkiej Wojny , a przynajmniej nie bezpośrednio. Wydaje się, że żadna książka historyczna nie nawiązuje do tego. Początkowo Plan Schlieffena pod warunkiem, że 1 st armia niemiecka pod dowództwem generała von Kluck , przechodzi kolejno Artois PONTHIEU Z Vimeu The Caux i Beauce wziąć wroga od tyłu. Zatem ta armia powinna była przejść między Hesdin a Saint-Pol-sur-Ternoise . Jednak trudności logistyczne zmusiły niemiecki sztab generalny do zmiany strategii. W rzeczywistości pierwsza armia została zatrzymana na pierwszym przedgórzu Artois. Tym samym najbliższa część frontu, znajdująca się między gminami Vimy i Albert, pozostała oddalona o około czterdzieści kilometrów, wystarczająca odległość, aby uniknąć uszkodzeń.
Podczas II wojny światowej Nord-Pas-de-Calais był okupowany od maja 1940 roku, po upadku Gelb , przez wojska niemieckie. Część wioski Bamières została zarekwirowana przez Wehrmacht w celu rozmieszczenia tam bazy rakietowej V-1 . Rampa działała przez kilka miesięcy, a wioska musiała przejść zniszczenie domu Lemoineów położonego na wybrzeżu Brugii podczas awarii latającej bomby. Na okolicznych polach armia niemiecka rozmieściła urządzenie składające się z magazynu paliwa i lotniska . Aby uniknąć wrogów przeloty na niskich wysokościach, seria drewnianych palików - znany lokalnie słupy z Rommel - zostało zasiane we wszystkich polach otaczających wioskę i rozmieszczone, aby zapobiec możliwym rozłożone lądowań . Podstawa Bamières był mocno bombardowane na24 czerwca 1944. Armia okupacyjna skonfiskowała również wszystkie grunty rolne należące do gospodarstw wioski, które wykorzystywała przy pomocy więźniów . Niektórym udało się po kolei uciec , schowani w podwójnym dnie wyposażonym w kabriolet, który nie przyciągał ciekawości wartowników ze względu na niewielkie rozmiary. Niektórzy młodzi bojownicy ruchu oporu , zrzeszeni lub nie zrzeszeni w komórkach komunistycznych lub w sieci AGIR , zostaną po kilku latach członkami rady miejskiej .
Druga wyrzutnia rakiet V-1 została podobno założona w pobliżu farm Lambusów.
Ratusz znajduje się pod numerem 51 przy głównej ulicy, na południe od wsi.
Miasto położone jest w powiecie Montreuil-sur-Mer w departamencie Pas-de-Calais .
Była częścią kantonu Hesdin od 1801 roku . W ramach redystrybucji kantonów w 2014 r. We Francji ten terytorialny okręg administracyjny zniknął, a kanton jest tylko okręgiem wyborczym.
Powiązania wyborczeDo wyborów wydziałowych , miasto było częścią tego kantonu Auxi-le-Château od 2014 roku
Do wyboru deputowanych jest częścią czwartego okręgu Pas-de-Calais .
Gmina jest członkiem społeczności gmin Siedmiu Dolin od czasu jej utworzenia w1 st styczeń 2014.
Wcześniej była członkiem wspólnoty gmin Hesdinois (głównie z dawnego powiatu Hesdin), która połączyła się ze wspólnotami gmin Val de Canche oraz Authie i Canche Ternoise, tworząc obecną wspólnotę międzygminną. Przejmuje to umiejętności swoich poprzedników.
Mouriez jest również członkiem Contrat de Pays des Sept Vallées, zrzeszającej dziewięćdziesiąt cztery gminy wokół projektu zrównoważonego rozwoju i planowania .
Liczba mieszkańców Mouriez jest większa niż 100 i mniejsza niż 499, a liczba radnych wynosi 11.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lista burmistrzów wybranych przed wyzwoleniem Francji
Model: EluData
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lipiec 1964 | Styczeń 1966 | Dufour Eugene | SE | Rolnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Styczeń 1966 | Marzec 1971 | Alphonse Hochard | SE | Rolnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 1971 | Marzec 1985 | Etienne Froissart | SE | Rolnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 1985 | Sierpień 1986 | Eugene Michel Lahutte | SE | Rolnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sierpień 1986 | Marzec 1995 | Paul Beuvain | SE | Urzędnik DDE | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 1995 | Marzec 2001 | Michel Dedours | SE | Rolnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 2001 | kwiecień 2014 | Eliane Decobert |
SE, a następnie DVD |
Sekretarka medyczna | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
kwiecień 2014 | W toku (stan na 30 maja 2020 r.) |
Christophe Dedours | Rolnik Ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
Na 1 st stycznia 2014 Mouriez jest miastem partnerskim bez Common.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 r.
W 2018 roku miasto liczyło 246 mieszkańców, o 0,81% mniej niż w 2013 roku ( Pas-de-Calais : + 0,1%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
311 | 366 | 328 | 320 | 531 | 654 | 626 | 607 | 648 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
633 | 614 | 604 | 571 | 609 | 575 | 578 | 561 | 504 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
555 | 555 | 523 | 439 | 446 | 443 | 414 | 411 | 434 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2012 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
408 | 379 | 321 | 313 | 287 | 241 | 245 | 246 | 247 |
2017 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
249 | 246 | - | - | - | - | - | - | - |
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0 | 0.8 | |
8.7 | 10 | |
13.5 | 15.8 | |
21.4 | 22.5 | |
23.8 | 22.5 | |
10.3 | 10.8 | |
22.2 | 17.5 |
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0 | 0 | |
7.6 | 12.2 | |
18.6 | 22 | |
22.9 | 20.3 | |
21.2 | 17.1 | |
15.3 | 16.3 | |
14.4 | 12.2 |
Tendencja do starzenia się populacji obserwowana w 1999 r. (Wykres w kształcie odwróconego asa pik) wyblakła w 2006 r. (Poszerzenie podstawy i zwężenie wierzchołka), co zdaje się wskazywać na pewne odmłodzenie populacji wiejskiej. Ponieważ jednak liczby są niewielkie, możliwe jest, że przyczyny tego odkrycia są tylko bardzo cykliczne i bezpośrednio związane z niedawną śmiercią niektórych z najstarszych mieszkańców.
Ponadto wskaźniki dystrybucji według płci są odwrócone. Podczas gdy populacja składała się z 51% kobiet w 1999 r., Ta ostatnia stanowiła tylko 48,8% ogółu ludności w 2006 r. Zatem ewolucja stosunku płci w populacji miejskiej Mouriez ma tendencję do zmniejszania się. '' z dala od średniej krajowej, regionalnej lub nawet sąsiedniej populacji, która w ostatnich latach wynosiła około 48,4% mężczyzn i 51,6% kobiet.
W 2007 roku miasto było stosunkowo stare. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (24,4%) jest rzeczywiście wyższy niż krajowy (21,6%) i resortowy (19,8%). W przeciwieństwie do rozkładów krajowych i resortowych, populacja mężczyzn w gminie jest większa niż populacja kobiet (51,2% wobec 48,4% na poziomie krajowym i 48,2% na poziomie departamentów).
Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2007 roku przedstawia się następująco:
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0.0 | 0.8 | |
8.7 | 10.0 | |
13.5 | 15.8 | |
21.4 | 22.5 | |
23.8 | 22.5 | |
10.3 | 10.8 | |
22.2 | 17.5 |
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0,2 | 0.8 | |
5.1 | 9.1 | |
11.1 | 12.9 | |
21,0 | 20.1 | |
20.9 | 19.6 | |
20.4 | 18.5 | |
21.3 | 18.9 |
Żonaty) | Wdowa wdowa) | Rozwódka) | Pojedynczy |
---|---|---|---|
58,9% | 10,7% | 4,1% | 26,4% |
Źródło: Kluczowe dane liczbowe z INSEE 2007 |
Liczba gospodarstw domowych prawie się nie zmieniła od 1999 r., Z 97 do 96 w 2007 r. Około 22% gospodarstw domowych składa się z jednej osoby, podczas gdy średnia liczba osób przypadająca na gospodarstwo domowe wzrosła w tym samym okresie z 2,5 do 2,6.
Mobilność mieszkaniowa przez pięć latOd 2002 r. 6,3% nowo osiedlonej ludności pochodzi z innego regionu lub z zagranicy. 77,7% mieszkańców nie przeprowadziło się, a 0,9% mieszkańców zmieniło miejsce zamieszkania, pozostając w gminie. Tak więc, chociaż na poziomie departamentów i regionów migracje mieszkaniowe ogólnie wzmacniają starzenie się populacji - w szczególności przy większym odsetku wyjazdów młodych dorosłych - dynamika mobilności, która napędza gminę, wydaje się podążać za trendem w innej części. Lokalne mechanizmy mobilności mieszkaniowej opierają się oczywiście na wyjeździe ludności, która niedawno ukończyła studia, ale wyjazdy te są liczbowo rekompensowane instalacją domów dla neorurali - aktywnych lub emerytów - uciekających przed niedogodnościami miejskimi w poszukiwaniu mniej stresujących jakość życia.
Wydaje się, że od 1859 roku istniała szkoła dla młodych dziewcząt prowadzonych przez zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Besançon i zależy od klasztoru w Amiens .
Mouriez znajduje się w akademii w Lille . Gmina prowadzi przedszkole . Lokal ten, położony w sercu wsi, sąsiaduje z ratuszem. W przeszłości w szkole znajdowały się wszystkie oddziały przedszkolne i podstawowe , ale kilkadziesiąt lat exodusu ze wsi odcisnęło swoje piętno. Obecnie mieści się tylko trzy odcinki przedszkola i funkcjonuje jako międzywydziałowa komunalnych edukacyjnych ugrupowania skoncentrowany z tych gminach Douriez i Tortefontaine . Kształcenie w publicznej szkole średniej odbywa się w Hesdin, podczas gdy powszechne publiczne licea to Montreuil - liceum Eugène-Woilier i liceum zawodowe - a rzadziej Saint-Pol-sur-Ternoise . Na koniec dodajmy, że pewna liczba rodzin tradycyjnie kształci swoje dzieci z gimnazjum w prywatnych katolickich placówkach oświatowych ze szkołami z internatem, takimi jak La Malassise czy Notre-Dame-de-Sion , niedaleko Saint-Omer , czy La Providence w Amiens .
Pielęgniarka mieszka i pracuje w Mouriez swobodnie w domu. W Hesdin zapewniana jest raczej rutynowa opieka medyczna. W stolicy działa lokalny szpital i prywatna klinika. W przypadku opieki wymagającej lepiej wyposażonej recepcji pacjenci są zazwyczaj wysyłani do szpitala okręgowego Montreuil (CHAM) znajdującego się na skraju autostrady A16 (zjazd 25 Berck i Montreuil ) w miejscowości Rang -du-Fliers . Wreszcie, należy zauważyć, że nadmorski kurort z Berck-Plage , usytuowany niedaleko stamtąd na północnym brzegu zatoki Authie , była znana od ponad wieku na jakość swoich specjalistycznych szpitalach.
W pobliżu kościoła znajduje się boisko do koszykówki .
Przez wieś przebiega szlak turystyczny GR 123 . Na terenie gminy Tour de la Canche-Authie GR de Pays (GRP) biegnie tymi samymi ścieżkami co GR 123, zanim oddzieli się od niej w wiosce Rapéchy . GR 123 następnie kontynuuje swój ruch na południe, podczas gdy GRP rozgałęzia się na wschód, kierując się w górę doliny Authie w kierunku Auxi-le-Château .
W regionie turystyka wiejska przeżywa niezwykły rozkwit od lat 80. Od prawie dziesięciu lat rolnik z miasta dywersyfikuje swoją działalność, otwierając w wiosce Lambus gîte de France, które może pomieścić do dziewięciu wczasowiczów .
W zakresie kultu katolickiego Mouriez jest zależny od parafii Notre-Dame en Hesdinois w diecezji Arras .
W 2010 roku średni dochód gospodarstwa domowego podatku było € 24.763, umieszczając Mouriez z 23,549 th miejsce wśród 31 525 miast z ponad 39 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.
Ewolucja opodatkowania dochodów od 2001 r .: liczba gospodarstw domowych podatkowych, rodzaje i wysokość dochodu referencyjnego
Rok | Liczba gospodarstw domowych opodatkowanych | Referencyjny dochód podatkowy gospodarstw domowych | Podatek netto (ogółem) | Liczba gospodarstw domowych podlegających opodatkowaniu | Referencyjny dochód podatkowy gospodarstw domowych podlegających opodatkowaniu | Wynagrodzenia i wynagrodzenia | Emerytury i emerytury | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Liczba odnośnych gospodarstw domowych | Ilość | Liczba odnośnych gospodarstw domowych | Ilość | ||||||
2007 | 129 | 2 212 104, | 58,292 | 49 | 1,452,302 | 72 | 1,557,342 | 50 | 617,586 |
2006 | 128 | 1,582,893 | 59,009 | 50 | 1,065,214 | 69 | 1 428 447, | 50 | 589,231 |
2005 | 118 | 1 466 371, | 52 629, | 40 | 897,446 | 63 | 1,248,896 | 47 | 512 223, |
2004 | 126 | 1,477,462 | 39,524 | 43 | 876 484, | 65 | 1 263 118, | 45 | 508 611, |
2003 | 125 | 1,406,552 | 42 185, | 45 | 919 761, | 68 | 1 223 765, | 44 | 490 237, |
2002 | 130 | 1,529,688 | 59,984 | 48 | 960,228 | 70 | 1,230,111 | 47 | 561,315 |
2001 | 139 | 1,626,391 | 77 560, | 51 | 1,068,911 | 76 | 1 209 142, | 51 | 565,274 |
Źródła danych: Ministerstwo Budżetu, Rachunków Publicznych i Służby Cywilnej - 2008 |
Średni poziom podatków w Richarimontois, ustalony na podstawie podatku dochodowego , jest niższy niż w departamencie i na terytorium kraju i utrzymuje się od kilku lat. Ponadto średnia stawka podatku dla gospodarstw domowych podlegających opodatkowaniu wykazywała tendencję spadkową od 2001 r., Z 7,5% do 4% w 2007 r. (Patrz wykres po lewej stronie).
W ostatnich latach spadkowi poziomu podatku dochodowego towarzyszył wzrost lokalnych stawek podatków bezpośrednich (patrz wykres obok po prawej). Przeniesienia uprawnień z poziomu krajowego na władze lokalne , dokonywane w ramach polityk decentralizacji , tłumaczą ten efekt nożycowy. W przypadku Mouriez wzrost ten nie jest spowodowany stawkami podatków gminnych i międzygminnych - które pozostają stałe lub nieznacznie spadają - ale wzrostem wskaźników ściągalności na poziomie departamentów i regionów.
Analiza rachunków gminy wykazała dodatnie saldo za rok budżetowy 2007 w wysokości 34 000 euro, czyli 138 euro na mieszkańca. Ponieważ gmina nie jest zadłużona, jej zdolność samofinansowania jest nienaruszona. Na rok budżetowy 2008 spółka dysponuje kapitałem obrotowym w wysokości 101 000 euro.
W 2009 r. Ludność w wieku od 15 do 64 lat liczyła 157 osób, w tym 67,5% aktywnych zawodowo, 60,3% pracujących, a 7,3% bezrobotnych.
W strefie zatrudnienia były 33 miejsca pracy wobec 49 w 1999 roku. Liczba aktywnych pracowników zamieszkałych w strefie zatrudnienia wynosi 95, wskaźnik koncentracji zatrudnienia 34,2%, co oznacza, że strefa zatrudnienia oferuje tylko jedno miejsce pracy dla trzech aktywnych mieszkańców.
Na dzień 31 grudnia 2010 r. Mouriez posiadał 36 zakładów: 15 w rolnictwie, leśnictwie i rybołówstwie, 2 w przemyśle, 2 w budownictwie, 12 w handlu, transporcie i usługach różnych oraz 5 w sektorze administracyjnym.
W 2011 roku powstała firma w Mouriez.
W 1986 r. W wiosce Lambus w pobliżu drogi D 939 zbudowano duży, katedralny silos zbożowy. Znajdujący się w wysokim punkcie główny budynek, który przekracza pięćdziesiąt metrów wysokości, jest widoczny z wielu kilometrów dookoła. Infrastrukturę obsługuje firma Unéal, spółdzielnia specjalizująca się w zawodach rolniczych z siedzibą w Nord-Pas-de-Calais i Pikardii . Silos jest przedmiotem programu aktualizacji, w celu uniknięcia możliwej infiltracji z wodą deszczową związanego ze starzeniem się betonu .
Miasto posiada na swoim terenie stary osadnik cukrowni Marconnelle, która zaprzestała swojej działalności od 2007 roku. Zagospodarowany teren, na którym powstaje szczególny biotop .
Sektor rolnyOgólnie od dwóch pokoleń liczba działań stale spada. Te nadal obecne są zasadniczo powiązane z sektorami rolnymi lub rolno-spożywczymi , co wskazuje na znaczenie tych sektorów na poziomie departamentów.
Obecnie istnieje tylko dziewięć „klasycznych” gospodarstw i dwóch ogrodników . Prace rolne firma założona przez ponad dwadzieścia lat w mieście zostało przejęte w ostatnich latach przez spółkę z siedzibą w Lefrançois Clenleu .
Zboża , ziemniaki , len , burak cukrowy , kukurydza i cykoria to główne rośliny używane w rotacji . Praktyka polikultury stawia opór pomimo mniej istotnej dywersyfikacji nasion niż dwadzieścia lat temu. Ogólnie rzecz biorąc, praktyki hodowlane spadają. Obserwuje się porzucanie pastwisk na cele rolnicze, podczas gdy w ostatnim ćwierćwieczu hodowla owiec prawie zanikła. Pozostaje małe bydło hodowlane aktywności dla mięsa , a także małej mleczarskim produkcji rozłożony na trzy gospodarstw.
W ostatnich latach zwieńczenie gminy było przedmiotem konsolidacji rolnictwa , obejmującej gminy Tortefontaine, Guigny i Capelle-lès-Hesdin. Zaczęło się22 maja 2002, procedura została zakończona 26 czerwca 2006. Operacja scalenia gruntów została przeprowadzona w ramach stowarzyszenia konsolidacji gruntów Mouriez utworzonego specjalnie na tę okazję dekretem prefektury z dnia17 lutego 2003.
HandelZ trzech kawiarni, które istniały pod koniec lat 70., działa obecnie tylko Crevel-Plé. Niegdyś pełnił również funkcje sklepu żelaznego , tytoniu i stacji benzynowej . Ponadto mieściła się w nim siedziba klubu piłkarskiego, która zniknęła na ponad dwadzieścia pięć lat, a której dawne pastwisko, które służyło jako plac zabaw , zostało przekształcone w orkę .
Merlier sklep spożywczy , naciśnij i bar, kawiarnia Brugia i Charron zaprzestali prowadzenia działalności pod koniec 1980 roku. Dwa wędrowni piekarze (od Douriez i Hesdin) służyć wioskę raz w tygodniu, a także jako rzeźnik i sprzedawca ryb. Więcej nieregularnie.
Komitet festiwalowy , któremu do 2011 roku przewodniczy Bruno Szczepański, przejmie jego syn Aurélien Szczepański w lutym 2014 roku w wieku 18 lat. Biuro turystyczne organizuje loterie , Święta Bożego Narodzenia dla dzieci z wyjściem do kina, a także rekolekcje z pochodniami w przeddzień 14 lipca . Jedynym nadal działającym klubem jest klub seniora .
Roczny pchli targ odbywa się w ostatnią niedzielę maja . Na swojej edycji 2009 powitał ponad dwustu dwudziestu wystawców, prawie o 50% więcej niż w poprzednich latach. Stojak liniowy jest bezpłatny i można go uzyskać od związku inicjatyw miejskich.
W mieście działa firma myśliwska , która corocznie organizuje pułapkę z piłkami w pierwszy weekend września, na krótko przed książęciem miasta organizowanym przez biuro turystyczne.
Aby zachować swoje dziedzictwo, Aurélien Szczepanski utworzył w 2015 roku stowarzyszenie renowacji dziedzictwa (Les Amis de Notre-Dame de Mouriez) w celu ochrony dziedzictwa i zachowania go przy życiu. W 2017 roku stowarzyszenie powitało Les Petits chanteurs de France i we współpracy z radą miejską podejmuje prace renowacyjne.
Wreszcie, oprócz biura turystycznego i firmy łowieckiej, w mieście działają dwa dodatkowe stowarzyszenia: Kombatanci i Zagospodarowanie Wsi (AFR).
Trzy gospodarstwa rolne Abbey zamek (1688), z Bamières (1745) i Lambus (1770) utrzymuje się znaki , architektoniczne Wyjątkowy (ganku dwuspadowym kredowe do XVI p wieku sklepionym ceglanej XVII p wieku , w ramie zadu bez zębnika z XVI TH wiek , mury obwiązane kredą ceglaną grubą na ponad metr, ulotki gołębi i gołębi ...).
Zabytki sakralneKościół Matki Bożej z Narodzenia , z rzymskiego kultu katolickiego , został wzniesiony na płaskowyżu ze kaplicy pochodzącym z 1674 roku, do którego nawa dodano około 1747 roku, przebudowany w 1864 roku mieścił się tu figura Matki i Dziecka, statua skradziony w marcu 1978 r. jako jedyny tajny majątek w mieście. Wykonana prawdopodobnie około 1600 roku drewniana praca pokryta polichromią mierzy sześćdziesiąt centymetrów. Po locie , dwie inne statuetki, w tym od Saint Catherine , podobny rachunek i pochodzącym z XVI th century zostały usunięte z kościoła, aby zapewnić ochronę i konserwację . Są teraz częścią kolekcji Musée des Beaux-Arts w Arras . W XVII -tego wieku , kościół służył przez ojca opactwa Dommartin. Kościół znajdował się na północ od dna doliny, witając główną wioskę, aby było słyszalne wołanie dzwonów i było dostępne z przysiółków. Budynek otacza cmentarz . Od września 2008 r. Iglica wieży podtrzymuje nowego koguta , poprzedniego zniszczonego przez piorun . Niedawno dzwon budynku nazywa się Julie Charlotte.
Zwróćmy również uwagę na obecność krzyży znajdujących się dla pierwszego na szczycie wybrzeża Brugii , przy północnym wjeździe do wioski, naprzeciw skrzyżowania głównej ulicy i rue de l'Eglise, dla drugiego przed ul. szkoła, a dwie ostatnie w przysiółkach Bamières i Lambus.
Rodzina opata Prevosta pochodzi z wioski, ale sam opat urodził się w Hesdin , głównym mieście Kantonu, odległym o osiem kilometrów.
Te bronie z Mouriez będzie emblazon dobrze: kwartalnego 1 st i 4 th of money lwa Sable uzbrojony i langued czerwony, 2 e i 3 e Azure trzy nawy i ubrana w złoto , wszystko jest tutaj umieszczony na nowoczesnym francuskim tarczy.
|