Berck (Pas-de-Calais)

Berck
Berck (Pas-de-Calais)
Plaża Berck podczas
międzynarodowych spotkań latawców .
Herb Berck
Herb
Berck (Pas-de-Calais)
Logo
Administracja
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
dział Pas-de-Calais
Dzielnica Montreuil
Międzywspólnotowość CA Deux Baies w Montreuillois
Mandat burmistrza
Bruno kuzyn ( LR )
2020 -2026
Kod pocztowy 62600
Wspólny kod 62108
Demografia
Miły Berckois
Ludność
miejska
13 791 mieszk  . (2018 spadek o 7,04% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 927  mieszkańców/km 2
Populacja
aglomeracji
57 368 mieszk  . (2013)
Geografia
Szczegóły kontaktu 50°24′32″ północ, 1°35′36″ wschód
Wysokość Min. 0  m
Maks. 30  m²
Obszar 14,88  km 2
Rodzaj Gmina miejska i przybrzeżna
Jednostka miejska Berck
( centrum miasta )
Obszar atrakcji Berck
(centrum miasta)
Wybory
Oddziałowy Kanton Berck
( biuro centralne )
Ustawodawczy 4 th  powiat Pas-de-Calais
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
Zobacz na mapie administracyjnej Hauts-de-France Lokalizator miasta 14.svg Berck
Geolokalizacja na mapie: Pas-de-Calais
Zobacz na mapie topograficznej Pas-de-Calais Lokalizator miasta 14.svg Berck
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Berck
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Berck
Znajomości
Stronie internetowej http://www.berck.fr/

Berek , czasami nazywany Berck-sur-Mer , jest francuski gmina znajduje się w dziale z Pas-de-Calais , w regionie Hauts-de-France . Jej mieszkańcy są nazywane przez Berckois .

Jest to nadmorski kurort na południu Wybrzeża Opalowego oraz miasto lecznicze (jest tu wiele szpitali). Licząc 13 791 mieszkańców (ostatni spis w 2018 r.), jest to również największe miasto w odległości 30  km na rundę i 11 e departamentu Pas-de-Calais.

Znana jest z największej w okolicy plaży (7  km długości i 1,5  km szerokości podczas odpływu) oraz międzynarodowych spotkań latawców, które co roku w kwietniu przyciągają ponad 500 000 osób.

Geografia

Sytuacja

Berck, miasto w północnej Francji , to nadmorski kurort na Wybrzeżu Opalowym . Wyznacza granicę między departamentami Pas-de-Calais i Sommą (a zatem do 2015 r. między regionami Nord-Pas-de-Calais i Pikardią ). Berck znajduje się nad brzegiem Kanału , na północ od zatoki Authie , południowej części zatoki ( Marquenterre ) należącej do departamentu Somme .

Znajduje się 13  km na południe od nadmorskiego kurortu Touquet-Paris-Plage i około 35  km od Boulogne-sur-Mer , 40  km od Abbeville , 75  km od Amiens i 85  km od Arras w linii prostej.

Gminy przygraniczne

Dojazd i transport

Autostrady A16 , między Paryż i Dunkierki (z podłączeniem do kanału La Manche ), bezpośrednio służy miasta poprzez wyjścia Wyjście 25 . Berck znajduje się również na trasie drogi departamentalnej RD 940, która biegnie wzdłuż wybrzeża, oraz RD 303, która biegnie na wschód i oddziela w Campigneulles-les-Petites , z jednej strony RD 901 między Montreuil i Abbeville, z drugiej strony przez RD 939 w kierunku Arras.

Stacja Rang-du-Fliers - Verton - Berck znajduje się zaledwie kilka minut od centrum Berck, który jest podłączony przez regularne autobusem i ścieżki rowerowej. Od 2010 r. jest kierownikiem regionalnej linii TGV ( TERGV ) do Lille (w około 1  godzinę  30 minut , z połączeniem do Brukseli ) przez Boulogne i Calais (z połączeniem Eurostar do Londynu ). Jest również bezpośrednio połączony z Paris-Nord trzema podróżami w obie strony przez TGV (w około 2  godziny  30 minut przez Boulogne, Calais i Lille), podczas gdy pięć pociągów Intercités (krótsza trasa przez Amiens ) zostało odwołanych1 st styczeń 2019. Region Hauts-de-France obsługuje również wiele lokalnych usług TER do Zatoki Sommy , Abbeville , Amiens (z których część jest obecnie kontynuowana do Creil i Paryża), ale także do Boulonnais i Flandrii .

Budynek dawnej stacji końcowej Berck-Plage został przekształcony w kasyno . W pobliżu odjeżdża autobus wahadłowy łączący stację SNCF z centrum miasta, a także regularne linie autobusowe obsługujące plaże (Merlimont, Stella-Plage, Le Touquet-Paris-Plage ) i zaplecze ( Montreuil i Hesdin ). Jest też tutaj, że tylko eksperymentalną podróż powrotną przez Flixbus liści autokarowych i przybywa między Berck-Plage i Palais des Congres w Paryżu (czas podróży z 3  godziny  5 do 3  h  30 w zależności od korków). Dodaje IDBus usługi przewozu , na tych samych warunkach, ale tylko w weekendy i ferie szkolne. W sezonie letnim oferowane są wycieczki autokarowe z Berck do Canterbury i Londynu (również na zimową wyprzedaż), a także do Brugii i Holandii .

Wreszcie lotnisko Berck-sur-Mer umożliwia lądowanie samolotów turystycznych, podczas gdy pobliskie lotnisko Touquet-Côte d'Opale obsługuje regularne połączenia do iz Anglii , a także loty agencji specjalnych do różnych miejsc wakacyjnych.

Dzielnice

Berck ma dwie dzielnice:

Geologia i ulga

Rzeźba miasta jest bardzo niska.

Hydrografia

Miasto położone jest na północ od Zatoki Authie , ostatniej naturalnej zatoki w Europie, i u ujścia Łuku, dawnej rzeki, która od tego czasu zniknęła zamulona.

Pogoda

Klimat oceaniczny północnej Francji.

Planowanie miasta

Typologia

Berck jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin zwartych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki od Berck , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji obejmującej 7 gmin i 44,342 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Berck , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 19 gmin, jest podzielony na obszary liczące mniej niż 50 000 mieszkańców.

Miasteczko, graniczące z kanałem La Manche , jest również miastem nadmorskim w rozumieniu prawa z3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (48% w 2018 roku), w 1990 (wzrost z 44,9%). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (40,6%), lasy (18,1%), łąki (11,1%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (9,6%), otwarte, z niewielką lub bez roślinności (5,2 %), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (4,8%), heterogeniczne tereny rolnicze (3,9%), grunty orne (2,9%), tereny przemysłowe lub sieci handlowe i komunikacyjne (2,6%), przybrzeżne tereny podmokłe (1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miejscowości poświadczona jest w formie datum Bergis lub Berc (1215), Bierk (1282), Berk (1311), Berch (1342), Le havre de Bercq (1426), Berck-sur-la-Mer (1545). ), Ber (1546), Le havre de Berg (1640), Berg-sur-Mer (1739).

Toponim Berck wywodzi się ze staroholenderskiego , język germański. Jednak nie ma jednomyślności co do jego dokładnej etymologii. Toponymists generalnie odnoszą się do germańskiego berg „wysokości, pagórek, mount”, niektóre jednak zobaczyć germański birkja „ brzozowego drewna , brzozy gaj”.

Nazywa się Berk-aan-Zee w języku niderlandzkim .

Fabuła

Od średniowiecza do czasów współczesnych

Berck utrzymywał się od średniowiecza jako port rybacki.

W XVIII -tego  wieku, wicehrabia peerage Berck znajduje się w rękach rodziny Fresnoy. W 1733 r. Jean-Baptiste, markiz de Fresnoy, był w trudnej sytuacji finansowej. Bez wątpienia poziom życia, jaki prowadzi w Paryżu, gdzie mieszka w domu przy Rue de Gaillon, jest drogi, ale taki stan rzeczy jest nie tylko konsekwencją złego zarządzania finansami. Rzeczywiście, posag jego żony Marie Anne Deschiens de la Neuville, który wynosi 160 000 funtów, jak na owe czasy, jest ogromną sumą, nie został jeszcze zapłacony przez jej ojca. Do tego dochodzi rzeczywisty przebieg przeszkody sądowej, jaką jest sukcesja jego dziadka Achille Léonor, rycerza markiza de Fresnoy, zmarłego w 1675 r., czyli... 58 lat wcześniej, co uniemożliwia mu pełne wykorzystanie jego udziału i do poprawy jego sytuacji.

Ścigany przez swoich wierzycieli został zmuszony do zalegania z młodym normańskim szlachcicem Hyacinthe Louis Marquis de Pelleve i hrabią Flers dożywotnią rentę w wysokości 6000 funtów rocznie z główną sumą 120 000 funtów. W zamian za zapłatę tych 120 000 funtów przywiózł jako gwarancję nie tylko dom przy rue de Gaillon, ale także między innymi „ziemia i baronia Brexant podzielona w pobliżu Montreuil sur Mer”, a zwłaszcza „ziemia i wicehrabia Berk, scituée portu morskiego w pobliżu Montreuil sur Mer pod zwyczajem Artois, który był wart 2000 funtów dochodu, zanim piaski zablokowały port i nie jest już wydzierżawiony Michelowi Malingre niż 400 funtów, nabrzeże wspomnianej ziemi wydzierżawiło 100 funtów . Zauważono, że we wspomnianym wicehrabstwie nadal istnieje labirynt o nazwie Grofliers, który przynosi do 1200 funtów rocznie, który nie jest już dzierżawiony, ponieważ piaski zatykały nory i przykrywały trawę, która służyła jako pokarm dla królików, ale my obecnie pracują nad przywróceniem i ponownym zaludnieniem go ”. Wszystkie te ziemie pochodzą od jej matki, Marii Madelaine des Essarts, po podziale między nią a jej siostrą Marie-Marguerite, żoną Jean-Baptiste de Bellon de Thurin, hrabiego Sant Empire z sukcesji ich rodziców Charles des Essarts markiz de Meigneux i Françoise Geneviève Regnault.

W 1736 r. Hyacinthe Louis Marquis de Pellevé popełnił samobójstwo, a dług Jeana Baptiste de Fresnoy przeszedł w ręce jego siostry i jedynej dziedziczki Antoinette Jourdaine de Pellevé. Wkrótce potem zwrócił mu kapitał w wysokości 120 000 funtów, prawdopodobnie pożyczając gdzie indziej i ponownie angażując ziemię Berck.

Berck w XIX -tego  wieku nadmorskiej kulminacyjnego

Były port uziemiający (do roku 1914 około stu pięćdziesięciu łodzi rybackich ) Berck podjął się leczenia gruźlicy kości pod rządami Drugiego Cesarstwa . Wszystko zaczęło się od inicjatywy wdowy po marynarzu, Marie Anne Elizabeth Brillard, znanej jako Marianne-całkowicie sama , która wpadła na pomysł, aby chore dzieci pod jej opieką kąpały się w morzu. Lekarz kantonu odnotowuje poprawę ich stanu zdrowia i sporządza raporty o niesamowitej gęstości jodu skoncentrowanego w Berck. Marianne-tout-sole jest dziś uważana za wynalazczynię talasoterapii . Miasto bardzo szybko skorzysta ze swojej reputacji. Szpital Cesarski (który odtąd stał się Morskim) został zainaugurowany w 1869 roku przez cesarzową Eugenię i księcia cesarskiego, którzy przybyli z Paryża specjalnym pociągiem. W tym celu w rekordowym czasie zostanie przekopana aleja (drogi są wtedy piaszczyste), a arteria ta nadal nosi nazwę „rue de l'Impératrice”. Baronowa de Rothschild zainaugurowała szpital o tej samej nazwie, podczas gdy zakonnice zbudowały Instytut Saint-François-de-Sales, a następnie Instytut Hélio-Marin, Fundację Francusko-Amerykańską itp. Pod koniec XIX wieku do Berck przybyli wielcy artyści (m.in. Eugène Boudin , Édouard Manet , Albert Besnard , Francis Tattegrain), by malować jego niebo. Tuż przed I wojną światową w Bercku przebywał dwór rosyjski ( sam Rasputin ), towarzyszący carewiczowi Aleksemu , młodemu choremu na hemofilię, na którym wypróbowywano nowe metody leczenia. Miasto zna wtedy swój szczyt.

Berck jest obsługiwany przez dwie linie toru wtórnego żelaza do miernika, które łączą się od 1893 do 1955, do Aire-sur-la-Lys i od 1909 do 1929, w Le Touquet-Paris-Plage .

Berck w XX th  century: po rekonstrukcji, zdrowia i rekreacji

Podczas I wojny światowej sąsiednie miasto Montreuil stało się siedzibą Wielkiej Brytanii.

Drugiej wojny światowej powoduje zniszczenie całego wybrzeża. Angloamerykańskim zamachy w czerwcu 2 i 5 , 1944 dotknięte prawie wszystkie dzielnice Berck. Z ponad setką łodzi rybackich przed 1914 r., w 1974 r. w porcie mieściły się tylko trzy, a obecnie nie ma już, poza powroźnikiem , statek-muzeum Marianne Tout Seule , którego celem jest zachowanie pamięci o przeszłości miasta w tej działalności .

Miasto posiada pięć szpitali, w tym centrum heliomarin, Instytut Calot ( François Calot ) i szpital morski . Wraz z instytutami rehabilitacyjnymi zatrudniają około 3000 opiekunów. Sektor ten jest największym pracodawcą gminy.

Chociaż sektor szpitalny pozostaje gospodarczo dominujący, miasto jest silnie zorientowane na turystykę. Nadmorski kurort z ogromną plażą z drobnym piaskiem (kilkanaście kilometrów) na Wybrzeżu Opalowym , naturalne wydmy, Zatoka Authie, jedna z ostatnich dzikich zatok w Europie, „młodsza siostra Zatoki Sommy” przyjmująca kolonie fok szarych i cielęta morskie (widoczne codziennie na 50  m podczas odpływu), Berck to także raj dla żeglarstwa piaskowego , stworzony w Berck, do jazdy konnej, oraz dla latawców , obchodzony w okolicach Wielkanocy podczas słynnych na całym świecie Międzynarodowych Spotkań Latawców .

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Miasto położone jest w okręgu Montreuil w departamencie Pas-de-Calais . W wyborach posłów od 1958 r . jest częścią czwartej dzielnicy Pas-de-Calais .

Była częścią kantonu Montreuil od 1801 do 1991 roku, w którym powstał kanton Berck . W ramach redystrybucji kantonalnej z 2014 roku we Francji gmina staje się centralnym urzędem tego kantonu, którego skład ulega zmianie.

Międzywspólnotowość

Gmina była siedzibą wspólnoty gmin Opale sud , powstałej w dniu21 grudnia 2001, który zastąpił Dystrykt Berck z końca 1964 roku.

Zgodnie z przepisami ustawy o nowej organizacji terytorialnej Rzeczypospolitej z dnia 7 sierpnia 2015 r., która stanowi, że publiczne instytucje współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym muszą mieć minimum 15 000 mieszkańców, ta międzygminna łączy się z dwiema społecznościami gmin Montreuillois i la Mer et Terres d'Opale, tworząc nową aglomerację liczącą 70 000 mieszkańców.

Ten, stworzony w 1 st styczeń 2017i którego miasto jest obecnie członkiem, przyjmuje nazwę wspólnoty aglomeracyjnej Deux Baies en Montreuillois .

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
Burmistrzowie przed 1945 r.
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
          830  
1843 1848 Izydor Barbier    
1848 1849 Pierre Macquet    
1850 1850 Auguste Lens    
1850 1850 Jean-Baptiste Macquet    
1850 1852 Pierre Macquet    
1852 1865 Francois Fontaine    
1865 1870 Pierre Fontaine    
1870 1874 Alfred Macquet    
1874 1876 Auguste Leclercq    
1876 1891 Alfred Macquet    
1891 1892 Jean-Baptiste Macquet    
1892 1896 Emile-Edmond Macquet    
1896 1906 Leon Parmentier    
1907 1919 Pragnienie Quettier    
1919 1944 Michel malingre    
1944 1945 Robert-Alphonse Musy    
1945 1947 Jean-Charles Doux    
1947 1959 Claude-Marie Duffit Socjalistyczny radykał  
1959 1965 Józef Fouchet płyta DVD  
1965 1971 Marcel Beraud UDR Dentysta - Poseł na Sejm (1962-1978)
1971 1977 Guy Malgouzou płyta DVD  
1977 1996 Claude Wilquin PS
Zastępca nauczyciela szkoły średniej (1978 → 1986)
Wiceprzewodniczący rady regionalnej N-PdC
Przewodniczący okręgu Berck-sur-Mer
1996 2001 Daniele Lhomme PS Prezydent okręgu Berck-sur-Mer
2001 2008 Bruno kuzynka UMP Prezes CC Opale Sud (2001 → 2008)
2008 2014 Jean-Marie Krajewski PS Fizjoterapeuta
Prezes CC Opale Sud (2008 → 2014)
2014 W toku
(stan na 26 maja 2020 r.)
Bruno Cousein
ponownie wybrany na kadencję 2020-2026
UMPLR Fizjoterapeuta
Prezes CC Opale sud (2014 → 2016)
Prezes CA Deux Baies en Montreuillois (2017 →)
Ponownie wybrany na kadencję 2020-2026
Brakujące dane należy uzupełnić.

Bliźniacze

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Gmina miejska Deux Baies en Montreuillois , której głównym miastem jest Berck, liczy 66 915 mieszkańców. mieszkańców (2014) .

Berek jest 627 th  miejsce we Francji (około 35,884).

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto miało 13 791 mieszkańców, co oznacza spadek o 7,04% w porównaniu do 2013 r. ( Pas-de-Calais  : + 0,1%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
984 1,041 1212 1,379 1649 1,706 1,842 2100 2216
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2 399 2 703 3 293 4 228 4 373 4590 5 187 5 752 7039
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
7799 9 636 11 597 12 674 13 980 16 433 16 700 11 529 14 285
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
12 877 13 690 14 420 14 060 14 167 14 378 15 145 15,171 14 368
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
13 791 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Piramida wieku w 2007 r.

Dzięki instalacji wielu emerytów ludność gminy jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (25,7%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i wskaźnik departamentalny (19,8%). Podobnie jak podziały krajowe i departamentalne, odsetek populacji kobiet jest wyższy niż populacji mężczyzn. Stawka (53,6%) jest o ponad dwa punkty wyższa od stawki krajowej (51,6%).

Podział ludności gminy według grup wiekowych przedstawia się w 2007 r. następująco:

Piramida wieku w Berck w 2007 roku w procentach
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,4  90 lat lub więcej 1,1 
5,8  75 do 89 lat 11,4 
14,9  60 do 74 lat 17,1 
22,2  45 do 59 lat 20,2 
20,1  30 do 44 lat 16,5 
19,0  15 do 29 lat 20,3 
17,6  Od 0 do 14 lat 13,4 
Piramida wieku departamentu Pas-de-Calais w 2007 roku w procentach
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,2  90 lat lub więcej 0,8 
5.1  75 do 89 lat 9,1 
11.1  60 do 74 lat 12,9 
21,0  45 do 59 lat 20,1 
20,9  30 do 44 lat 19,6 
20,4  15 do 29 lat 18,5 
21,3  Od 0 do 14 lat 18,9 

Edukacja

Miasto Berck jest domem dla:

Cały sprzęt medyczny stanowi ważny ośrodek szkoleniowy szkolnictwa wyższego:

Wydarzenia kulturalne i festyny

Zdrowie

W mieście działa wiele zakładów opieki zdrowotnej:

Sporty

Kulty

Gospodarka

Sklepy i usługi

W 2012 roku w mieście we wszystkich rejonach działa wiele sklepów.

Berck posiada hipermarket (160 pracowników) i cztery supermarkety.

Firma ochroniarska Angels Guard zatrudnia 160 osób.

Turystyka

Pomimo straszliwego zniszczenia nabrzeża w czasie drugiej wojny światowej i jej rekonstrukcji, zawsze omówione, Berck oferuje zestaw domów XIX TH i na początku XX -tego wyjątkowego dla różnorodności stylów i szerokiej gamie kilkunastu kilometrów, szeroki wybór atrakcji i obiektów rekreacyjnych, hoteli i restauracji, które przyciągają turystów. Szczyt turystyczny przypada na lipiec-sierpień, ale rozbudowane mosty, zazwyczaj słoneczny wrzesień, ceniony przez emerytów, a także Mardi-Gras, Wielkanoc, Wszystkich Świętych i Boże Narodzenie prowadzą do wielu odwiedzających Berck przez cały czas. rok.

Miasto ma prawie 4000 drugich domów i 1700 kempingów (10 miejsc), około sześćdziesięciu restauracji i prawie 300 pokoi hotelowych, a także nowe pokoje gościnne. Domek des Dunes , Europejskie Centrum odbiór i zakwaterowanie, otrzymuje wiele grup wszystkich narodowości.

Kasyno przyjmowałoby 350 000 odwiedzających rocznie, park rozrywki Bagatelle (po raz pierwszy wprowadzony we Francji w 1955 roku, inspirowany Disneylandem w Kalifornii) 300 000 odwiedzających rocznie. Miasto jest również wyposażone w muzeum, kompleks wypoczynkowy, Agorę (45 pracowników), w tym basen (w tym basen ze sztuczną falą), spa, kręgle, bilard i restaurację na plaży, tor wyścigowy de la Molière na południu oraz lotnisko z dwoma trawiastymi pasami startowymi o długości 900 i 600  m , z aeroklubem i klubem ULM na północy.

Każdego roku, w Wielkanoc, International Kite Flyers w ciągu dwóch tygodni przyciąga prawie milion odwiedzających.

Przemysł i transport

Przemysł jest obecny z tekstyliami Uniflockage (65 pracowników) i konserwami rybnymi Alliance (La Dieppoise, 35 pracowników). Les Voyages Dumont, firma zajmująca się transportem autokarowym, zatrudnia 45 osób.

Cały sprzęt medyczny stanowi decydujące źródło zatrudnienia.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Kuchnia lokalna

Małże Bouchot (zbierane na North Beach), małe szare krewetki, zupa z małży, śledzie pieprzowe, skorupki rybne z majonezem lub au gratin, całe Welsche, Caudière berckoise („bouillabaisse” z Manche), naleśnik berckoise, tarta z flan i suszonymi śliwkami.

Osobowości związane z gminą

Berck w sztuce i kulturze

Berck na obrazie

Kilku malarzy, od tego, co stanie się L ' Ecole de Berck , pozostał i malowane w Berck: Édouard Manet , który miał miejsce zamieszkania w Boulogne-sur-Mer, malowane na tarronné Bateau na plaży Berck w 1873 roku  ; Eugeniusz Boudin  ; Albert Besnard , który wykonał co najmniej pięć odbitek do akwaforty wzorów, zainspirował Bercka i kilka olejów; Francis Tattegrain czy nawet Eugène Trigoulet .

Berck w literaturzeBerck w kinie

Berck wielokrotnie służył jako tło i wyobraźnia w kinie:

Heraldyka

Herb Berck (Pas-de-Calais) Herb Party Azure i Gules z morską kotwicą Argent odtłuczoną na przegrodzie, oplecioną złotą nicią i zaczepioną przez dwie srebrne rybki odchylone do tyłu w bladym odcieniu. Ozdoby zewnętrzne Krzyż Wojenny 1939-1945.
Detale Herb zaprojektowany około 1875 roku przez Clovisa Normanda , architekta Hesdin, na zlecenie ówczesnego burmistrza Alfreda Macqueta.
Przyjęty przez gminę w 1875 r.

Uwagi i referencje

Uwagi

Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu zatytułowanego „  Hippodrome de la Mollière  ” (patrz lista autorów ) .
  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także najnowszą legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Fabrice Leviel, Dlaczego plaża Berck jest tak trudna do oglądania? w La Voix du Nord , 1 lipca 2017 r.
  2. „  Odległość z lotu ptaka między Berck a Le Touquet-Paris-Plage  ” , na stronie lion1906.com (dostęp 29 maja 2017 r . ) .
  3. „  Odległość z lotu ptaka między Berck a Boulogne-sur-Mer  ” na stronie lion1906.com (dostęp 29 maja 2017 r . ) .
  4. „  Odległość z lotu ptaka między Berck a Abbeville  ” na stronie lion1906.com (dostęp 29 maja 2017 r . ) .
  5. „  Odległość z lotu ptaka między Berck a Amiens  ” na stronie lion1906.com (dostęp 29 maja 2017 r . ) .
  6. „  Odległość z lotu ptaka między Berck a Arras  ” na stronie lion1906.com (dostęp 29 maja 2017 r . ) .
  7. Mapa topograficzna Berck konsultowana 1 lipca 2017 r.
  8. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  9. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  10. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  11. „  Jednostka miejska 2020 firmy Berck  ” , https://www.insee.fr/ (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  12. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  13. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  14. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Berck  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  15. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  16. "  Gminy podlegające prawu wybrzeża.  » , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr ,2021(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  17. „  La loi littoral  ” , na www.collectivites-locales.gouv.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  18. „  Prawo dotyczące rozwoju, ochrony i wzmocnienia linii brzegowej.  » , na stronie www.cohesion-territoires.gouv.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 22 maja 2021 )
  20. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 22 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  21. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryżu, Librairie Guénégaud,1979( ISBN  2-85023-076-6 ) , s.  72b.
  22. Ernest Negre , Ogólne Toponimia Francji , Librairie Droz, Genewa, s. 732, nr 12349 (czytaj online) [1]
  23. Albert Dauzat i Charles Rostaing, op. cyt.
  24. Hrabia Auguste De Loisne , Słownik topograficzny departamentu Pas-de-Calais , Paryż,1907( czytaj online ) , s.  43.
  25. ibidem
  26. Ernest Negre, op. cyt.
  27. Centrum Badań Genealogicznych Flandre-Artois
  28. Archiwum Narodowe, AN MCET / XLIV / 321 Studium o mnie Nicolas Ier de Savigny
  29. Encyklopedia Brittanica
  30. Bombardowania z 2 i 5 czerwca 1944 na lescartesdeberck.over-blog.com , 18 lipca 2007
  31. Marc Nicolet, „Powolna agonia wytwórców sznurów z zasłoną”, w Sto lat życia w regionie , tom 3: 1939-1958, wyd. La Voix du Nord , wydanie specjalne z 17 czerwca 1999, s. 72-73.
  32. Haydée Sabéran, „  Berck, gościnna dusza  ”, Wyzwolenie ,4 listopada 2003 r.( przeczytaj online , skonsultowano 14 października 2016 r. ).
  33. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  34. Prefekt Pas-de-Calais, „  Projekt departamentalnego planu współpracy międzygminnej 2015  ” [PDF] , na pas-de-calais.gouv.fr , Prefektura Pas-de-Calais,2015(dostęp 10 marca 2017 r . ) .
  35. Sylvain Delage, „  Berck: wybrany na burmistrza, Bruno Cousein rozpoczyna zakład, aby „robić lepiej za mniej”: Jean-Marie Krajewski nie jest już burmistrzem Berck. W piątek wieczorem ustąpił miejsca Bruno Cuseinowi, który wrócił na krzesło, które zostawił w 2008 roku.  ”, La Voix du Nord ,5 kwietnia 2014( przeczytaj online , konsultacja 20 listopada 2014 r. ).
  36. Sylvain Delage „  Berek: Bruno Cousein powraca do działalności w piątek wieczorem, ale kim on jest dokładnie?”  ", La Voix du Nord ,3 kwietnia 2014( przeczytaj online , konsultacja 20 listopada 2014 r. ).
  37. Sylvain Delage, „  Miejski w Berck: były burmistrz Bruno Cusein miażdży wszystko na swojej drodze, lewica jest laminowana  ”, La Voix du Nord ,31 marca 2014( przeczytaj online , konsultacja 20 listopada 2014 r. ).
  38. https://reader.cafeyn.co/fr/1926576/21598579
  39. David Bonfy "  Bruno Cousein przepasane Tricolor dla 3 th  czas Bruno Cousein przepasane Tricolor 3. raz  " Le Courrier Picard ,26 maja 2020( przeczytaj online , konsultacja 7 czerwca 2020 r. ).
  40. Organizacja spisu na insee.fr .
  41. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  42. „  Ewolucja i struktura populacji w Berck w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 9 sierpnia 2010 r . ) .
  43. „  Wyniki spisu ludności Pas-de-Calais w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (wgląd 9 sierpnia 2010 r . ) .
  44. Berck na skarbca regionalnym , osobista strona geografa Roger Brunet , konsultowany: 23 sierpień 2011
  45. Instytut szkoleniowy terapii zajęciowej Berck (IFE)
  46. Instytut szkoleniowy w zakresie mas fizjoterapii (IFMK) firmy Berck
  47. Statystyka ilości sprzętu i usług w 2010 roku , Insee
  48. Książka rodzinna: Les Duplais des Touches. Antoine Duplais des Touches (pierwszy kuzyn Leonii. Drzewo genealogiczne) 1895 – wydanie cyfrowe na temat Gallica.
  49. Rochefortaise i Berckoise: Léonie Duplais, publicystka. Hippolyte Parat (były burmistrz Rochefort). Druk H. Vaillant Carmanne. Korek 1910
  50. Victor Contamin  (en) , „  Przemówienie wygłoszone przy grobie pana Lavezzari, który zmarł w Berck-sur-Mer 13 lipca 1887  ”, Wspomnienia i sprawozdanie z pracy Towarzystwa Inżynierów Budownictwa , t.  48, 1887 ( 2 p  sem), str.  251-253 ( czytaj online , skonsultowano 7 października 2016 r. ).
  51. VJV, „  Nekrolog: Paul Perrochaud, oficer Legii Honorowej, naczelny lekarz dwóch szpitali morskich Berck-sur-Mer  ”, La Presse Thermale et Climatique: uzdrowiska, kurorty nadmorskie, klimatyczne i turystyczne ,9 stycznia 1879 r, s.  347-349 ( czytaj online , skonsultowano 12 października 2016 r. ).
  52. Louis Godefroy, Grawerowane dzieło Alberta Besnarda , Paryż, Loÿs Delteil , 1926

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne