Berck (Pas-de-Calais)
Berek , czasami nazywany Berck-sur-Mer , jest francuski gmina znajduje się w dziale z Pas-de-Calais , w regionie Hauts-de-France . Jej mieszkańcy są nazywane przez Berckois .
Jest to nadmorski kurort na południu Wybrzeża Opalowego oraz miasto lecznicze (jest tu wiele szpitali). Licząc 13 791 mieszkańców (ostatni spis w 2018 r.), jest to również największe miasto w odległości 30 km na rundę i 11 e departamentu Pas-de-Calais.
Znana jest z największej w okolicy plaży (7 km długości i 1,5 km szerokości podczas odpływu) oraz międzynarodowych spotkań latawców, które co roku w kwietniu przyciągają ponad 500 000 osób.
Geografia
Sytuacja
Berck, miasto w północnej Francji , to nadmorski kurort na Wybrzeżu Opalowym . Wyznacza granicę między departamentami Pas-de-Calais i Sommą (a zatem do 2015 r. między regionami Nord-Pas-de-Calais i Pikardią ). Berck znajduje się nad brzegiem Kanału , na północ od zatoki Authie , południowej części zatoki ( Marquenterre ) należącej do departamentu Somme .
Znajduje się 13 km na południe od nadmorskiego kurortu Touquet-Paris-Plage i około 35 km od Boulogne-sur-Mer , 40 km od Abbeville , 75 km od Amiens i 85 km od Arras w linii prostej.
Gminy przygraniczne
Dojazd i transport
Autostrady A16 , między Paryż i Dunkierki (z podłączeniem do kanału La Manche ), bezpośrednio służy miasta poprzez wyjścia 25 . Berck znajduje się również na trasie drogi departamentalnej RD 940, która biegnie wzdłuż wybrzeża, oraz RD 303, która biegnie na wschód i oddziela w Campigneulles-les-Petites , z jednej strony RD 901 między Montreuil i Abbeville, z drugiej strony przez RD 939 w kierunku Arras.
Stacja Rang-du-Fliers - Verton - Berck znajduje się zaledwie kilka minut od centrum Berck, który jest podłączony przez regularne autobusem i ścieżki rowerowej. Od 2010 r. jest kierownikiem regionalnej linii TGV ( TERGV ) do Lille (w około 1 godzinę 30 minut , z połączeniem do Brukseli ) przez Boulogne i Calais (z połączeniem Eurostar do Londynu ). Jest również bezpośrednio połączony z Paris-Nord trzema podróżami w obie strony przez TGV (w około 2 godziny 30 minut przez Boulogne, Calais i Lille), podczas gdy pięć pociągów Intercités (krótsza trasa przez Amiens ) zostało odwołanych1 st styczeń 2019. Region Hauts-de-France obsługuje również wiele lokalnych usług TER do Zatoki Sommy , Abbeville , Amiens (z których część jest obecnie kontynuowana do Creil i Paryża), ale także do Boulonnais i Flandrii .
Budynek dawnej stacji końcowej Berck-Plage został przekształcony w kasyno . W pobliżu odjeżdża autobus wahadłowy łączący stację SNCF z centrum miasta, a także regularne linie autobusowe obsługujące plaże (Merlimont, Stella-Plage, Le Touquet-Paris-Plage ) i zaplecze ( Montreuil i Hesdin ). Jest też tutaj, że tylko eksperymentalną podróż powrotną przez Flixbus liści autokarowych i przybywa między Berck-Plage i Palais des Congres w Paryżu (czas podróży z 3 godziny 5 do 3 h 30 w zależności od korków). Dodaje IDBus usługi przewozu , na tych samych warunkach, ale tylko w weekendy i ferie szkolne. W sezonie letnim oferowane są wycieczki autokarowe z Berck do Canterbury i Londynu (również na zimową wyprzedaż), a także do Brugii i Holandii .
Wreszcie lotnisko Berck-sur-Mer umożliwia lądowanie samolotów turystycznych, podczas gdy pobliskie lotnisko Touquet-Côte d'Opale obsługuje regularne połączenia do iz Anglii , a także loty agencji specjalnych do różnych miejsc wakacyjnych.
Dzielnice
Berck ma dwie dzielnice:
-
Berck-Ville : część wschodnia, dawna wioska rybacka ;
-
Berck-Plage : część zachodnia, plaża, szpitale i wydmy.
Geologia i ulga
Rzeźba miasta jest bardzo niska.
Hydrografia
Miasto położone jest na północ od Zatoki Authie , ostatniej naturalnej zatoki w Europie, i u ujścia Łuku, dawnej rzeki, która od tego czasu zniknęła zamulona.
Pogoda
Klimat oceaniczny północnej Francji.
Planowanie miasta
Typologia
Berck jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin zwartych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki od Berck , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji obejmującej 7 gmin i 44,342 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Berck , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 19 gmin, jest podzielony na obszary liczące mniej niż 50 000 mieszkańców.
Miasteczko, graniczące z kanałem La Manche , jest również miastem nadmorskim w rozumieniu prawa z3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .
Zagospodarowanie terenu
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (48% w 2018 roku), w 1990 (wzrost z 44,9%). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (40,6%), lasy (18,1%), łąki (11,1%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (9,6%), otwarte, z niewielką lub bez roślinności (5,2 %), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (4,8%), heterogeniczne tereny rolnicze (3,9%), grunty orne (2,9%), tereny przemysłowe lub sieci handlowe i komunikacyjne (2,6%), przybrzeżne tereny podmokłe (1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Toponimia
Nazwa miejscowości poświadczona jest w formie datum Bergis lub Berc (1215), Bierk (1282), Berk (1311), Berch (1342), Le havre de Bercq (1426), Berck-sur-la-Mer (1545). ), Ber (1546), Le havre de Berg (1640), Berg-sur-Mer (1739).
Toponim Berck wywodzi się ze staroholenderskiego , język germański. Jednak nie ma jednomyślności co do jego dokładnej etymologii. Toponymists generalnie odnoszą się do germańskiego berg „wysokości, pagórek, mount”, niektóre jednak zobaczyć germański birkja „ brzozowego drewna , brzozy gaj”.
Nazywa się Berk-aan-Zee w języku niderlandzkim .
Fabuła
Od średniowiecza do czasów współczesnych
Berck utrzymywał się od średniowiecza jako port rybacki.
W XVIII -tego wieku, wicehrabia peerage Berck znajduje się w rękach rodziny Fresnoy. W 1733 r. Jean-Baptiste, markiz de Fresnoy, był w trudnej sytuacji finansowej. Bez wątpienia poziom życia, jaki prowadzi w Paryżu, gdzie mieszka w domu przy Rue de Gaillon, jest drogi, ale taki stan rzeczy jest nie tylko konsekwencją złego zarządzania finansami. Rzeczywiście, posag jego żony Marie Anne Deschiens de la Neuville, który wynosi 160 000 funtów, jak na owe czasy, jest ogromną sumą, nie został jeszcze zapłacony przez jej ojca. Do tego dochodzi rzeczywisty przebieg przeszkody sądowej, jaką jest sukcesja jego dziadka Achille Léonor, rycerza markiza de Fresnoy, zmarłego w 1675 r., czyli... 58 lat wcześniej, co uniemożliwia mu pełne wykorzystanie jego udziału i do poprawy jego sytuacji.
Ścigany przez swoich wierzycieli został zmuszony do zalegania z młodym normańskim szlachcicem Hyacinthe Louis Marquis de Pelleve i hrabią Flers dożywotnią rentę w wysokości 6000 funtów rocznie z główną sumą 120 000 funtów. W zamian za zapłatę tych 120 000 funtów przywiózł jako gwarancję nie tylko dom przy rue de Gaillon, ale także między innymi „ziemia i baronia Brexant podzielona w pobliżu Montreuil sur Mer”, a zwłaszcza „ziemia i wicehrabia Berk, scituée portu morskiego w pobliżu Montreuil sur Mer pod zwyczajem Artois, który był wart 2000 funtów dochodu, zanim piaski zablokowały port i nie jest już wydzierżawiony Michelowi Malingre niż 400 funtów, nabrzeże wspomnianej ziemi wydzierżawiło 100 funtów . Zauważono, że we wspomnianym wicehrabstwie nadal istnieje labirynt o nazwie Grofliers, który przynosi do 1200 funtów rocznie, który nie jest już dzierżawiony, ponieważ piaski zatykały nory i przykrywały trawę, która służyła jako pokarm dla królików, ale my obecnie pracują nad przywróceniem i ponownym zaludnieniem go ”. Wszystkie te ziemie pochodzą od jej matki, Marii Madelaine des Essarts, po podziale między nią a jej siostrą Marie-Marguerite, żoną Jean-Baptiste de Bellon de Thurin, hrabiego Sant Empire z sukcesji ich rodziców Charles des Essarts markiz de Meigneux i Françoise Geneviève Regnault.
W 1736 r. Hyacinthe Louis Marquis de Pellevé popełnił samobójstwo, a dług Jeana Baptiste de Fresnoy przeszedł w ręce jego siostry i jedynej dziedziczki Antoinette Jourdaine de Pellevé. Wkrótce potem zwrócił mu kapitał w wysokości 120 000 funtów, prawdopodobnie pożyczając gdzie indziej i ponownie angażując ziemię Berck.
Berck w XIX -tego wieku nadmorskiej kulminacyjnego
Były port uziemiający (do roku 1914 około stu pięćdziesięciu łodzi rybackich ) Berck podjął się leczenia gruźlicy kości pod rządami Drugiego Cesarstwa . Wszystko zaczęło się od inicjatywy wdowy po marynarzu, Marie Anne Elizabeth Brillard, znanej jako Marianne-całkowicie sama , która wpadła na pomysł, aby chore dzieci pod jej opieką kąpały się w morzu. Lekarz kantonu odnotowuje poprawę ich stanu zdrowia i sporządza raporty o niesamowitej gęstości jodu skoncentrowanego w Berck.
Marianne-tout-sole jest dziś uważana za wynalazczynię talasoterapii . Miasto bardzo szybko skorzysta ze swojej reputacji. Szpital Cesarski (który odtąd stał się Morskim) został zainaugurowany w 1869 roku przez cesarzową Eugenię i księcia cesarskiego, którzy przybyli z Paryża specjalnym pociągiem. W tym celu w rekordowym czasie zostanie przekopana aleja (drogi są wtedy piaszczyste), a arteria ta nadal nosi nazwę „rue de l'Impératrice”. Baronowa de Rothschild zainaugurowała szpital o tej samej nazwie, podczas gdy zakonnice zbudowały Instytut Saint-François-de-Sales, a następnie Instytut Hélio-Marin, Fundację Francusko-Amerykańską itp. Pod koniec XIX wieku do Berck przybyli wielcy artyści (m.in. Eugène Boudin , Édouard Manet , Albert Besnard , Francis Tattegrain), by malować jego niebo. Tuż przed I wojną światową w Bercku przebywał dwór rosyjski ( sam Rasputin ), towarzyszący carewiczowi Aleksemu , młodemu choremu na hemofilię, na którym wypróbowywano nowe metody leczenia. Miasto zna wtedy swój szczyt.
Berck jest obsługiwany przez dwie linie toru wtórnego żelaza do miernika, które łączą się od 1893 do 1955, do Aire-sur-la-Lys i od 1909 do 1929, w Le Touquet-Paris-Plage .
Berck w XX th century: po rekonstrukcji, zdrowia i rekreacji
Podczas I wojny światowej sąsiednie miasto Montreuil stało się siedzibą Wielkiej Brytanii.
Drugiej wojny światowej powoduje zniszczenie całego wybrzeża. Angloamerykańskim zamachy w czerwcu 2 i 5 , 1944 dotknięte prawie wszystkie dzielnice Berck. Z ponad setką łodzi rybackich przed 1914 r., w 1974 r. w porcie mieściły się tylko trzy, a obecnie nie ma już, poza powroźnikiem , statek-muzeum Marianne Tout Seule , którego celem jest zachowanie pamięci o przeszłości miasta w tej działalności .
Miasto posiada pięć szpitali, w tym centrum heliomarin, Instytut Calot ( François Calot ) i szpital morski . Wraz z instytutami rehabilitacyjnymi zatrudniają około 3000 opiekunów. Sektor ten jest największym pracodawcą gminy.
Chociaż sektor szpitalny pozostaje gospodarczo dominujący, miasto jest silnie zorientowane na turystykę. Nadmorski kurort z ogromną plażą z drobnym piaskiem (kilkanaście kilometrów) na Wybrzeżu Opalowym , naturalne wydmy, Zatoka Authie, jedna z ostatnich dzikich zatok w Europie, „młodsza siostra Zatoki Sommy” przyjmująca kolonie fok szarych i cielęta morskie (widoczne codziennie na 50 m podczas odpływu), Berck to także raj dla żeglarstwa piaskowego , stworzony w Berck, do jazdy konnej, oraz dla latawców , obchodzony w okolicach Wielkanocy podczas słynnych na całym świecie Międzynarodowych Spotkań Latawców .
Polityka i administracja
Załączniki administracyjne i wyborcze
Miasto położone jest w okręgu Montreuil w departamencie Pas-de-Calais . W wyborach posłów od 1958 r . jest częścią czwartej dzielnicy Pas-de-Calais .
Była częścią kantonu Montreuil od 1801 do 1991 roku, w którym powstał kanton Berck . W ramach redystrybucji kantonalnej z 2014 roku we Francji gmina staje się centralnym urzędem tego kantonu, którego skład ulega zmianie.
Międzywspólnotowość
Gmina była siedzibą wspólnoty gmin Opale sud , powstałej w dniu21 grudnia 2001, który zastąpił Dystrykt Berck z końca 1964 roku.
Zgodnie z przepisami ustawy o nowej organizacji terytorialnej Rzeczypospolitej z dnia 7 sierpnia 2015 r., która stanowi, że publiczne instytucje współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym muszą mieć minimum 15 000 mieszkańców, ta międzygminna łączy się z dwiema społecznościami gmin Montreuillois i la Mer et Terres d'Opale, tworząc nową aglomerację liczącą 70 000 mieszkańców.
Ten, stworzony w 1 st styczeń 2017i którego miasto jest obecnie członkiem, przyjmuje nazwę wspólnoty aglomeracyjnej Deux Baies en Montreuillois .
Trendy i wyniki polityki
Lista burmistrzów
Lista kolejnych burmistrzów
Okres
|
Tożsamość
|
Etykieta
|
Jakość
|
---|
Burmistrzowie przed 1945 r.
Okres
|
Tożsamość
|
Etykieta
|
Jakość
|
---|
|
|
|
|
830
|
1843
|
1848
|
Izydor Barbier
|
|
|
1848
|
1849
|
Pierre Macquet
|
|
|
1850
|
1850
|
Auguste Lens
|
|
|
1850
|
1850
|
Jean-Baptiste Macquet
|
|
|
1850
|
1852
|
Pierre Macquet
|
|
|
1852
|
1865
|
Francois Fontaine
|
|
|
1865
|
1870
|
Pierre Fontaine
|
|
|
1870
|
1874
|
Alfred Macquet
|
|
|
1874
|
1876
|
Auguste Leclercq
|
|
|
1876
|
1891
|
Alfred Macquet
|
|
|
1891
|
1892
|
Jean-Baptiste Macquet
|
|
|
1892
|
1896
|
Emile-Edmond Macquet
|
|
|
1896
|
1906
|
Leon Parmentier
|
|
|
1907
|
1919
|
Pragnienie Quettier
|
|
|
1919
|
1944
|
Michel malingre
|
|
|
1944
|
1945
|
Robert-Alphonse Musy
|
|
|
|
1945
|
1947
|
Jean-Charles Doux
|
|
|
1947
|
1959
|
Claude-Marie Duffit
|
Socjalistyczny radykał
|
|
1959
|
1965
|
Józef Fouchet
|
płyta DVD
|
|
1965
|
1971
|
Marcel Beraud
|
UDR
|
Dentysta - Poseł na Sejm (1962-1978)
|
1971
|
1977
|
Guy Malgouzou
|
płyta DVD
|
|
1977
|
1996
|
Claude Wilquin
|
PS
|
Zastępca nauczyciela szkoły średniej (1978 → 1986) Wiceprzewodniczący rady regionalnej N-PdC Przewodniczący okręgu Berck-sur-Mer
|
1996
|
2001
|
Daniele Lhomme
|
PS
|
Prezydent okręgu Berck-sur-Mer
|
2001
|
2008 |
Bruno kuzynka |
UMP
|
Prezes CC Opale Sud (2001 → 2008)
|
2008
|
2014 |
Jean-Marie Krajewski
|
PS
|
Fizjoterapeuta Prezes CC Opale Sud (2008 → 2014)
|
2014 |
W toku (stan na 26 maja 2020 r.)
|
Bruno Cousein ponownie wybrany na kadencję 2020-2026
|
UMP → LR
|
Fizjoterapeuta Prezes CC Opale sud (2014 → 2016) Prezes CA Deux Baies en Montreuillois (2017 →) Ponownie wybrany na kadencję 2020-2026
|
Brakujące dane należy uzupełnić.
|
Bliźniacze
Ludność i społeczeństwo
Demografia
Gmina miejska Deux Baies en Montreuillois , której głównym miastem jest Berck, liczy 66 915 mieszkańców. mieszkańców (2014) .
Berek jest 627 th miejsce we Francji (około 35,884).
Ewolucja demograficzna
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto miało 13 791 mieszkańców, co oznacza spadek o 7,04% w porównaniu do 2013 r. ( Pas-de-Calais : + 0,1%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
Ewolucja populacji [ edytuj ]
1793 |
1800 |
1806 |
1821 |
1831 |
1836 |
1841 |
1846 |
1851 |
---|
984 |
1,041 |
1212 |
1,379 |
1649 |
1,706 |
1,842 |
2100 |
2216 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)
1856 |
1861 |
1866 |
1872 |
1876 |
1881 |
1886 |
1891 |
1896 |
---|
2 399 |
2 703 |
3 293 |
4 228 |
4 373 |
4590 |
5 187 |
5 752 |
7039 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)
1901 |
1906 |
1911 |
1921 |
1926 |
1931 |
1936 |
1946 |
1954 |
---|
7799 |
9 636 |
11 597 |
12 674 |
13 980 |
16 433 |
16 700 |
11 529 |
14 285 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)
1962 |
1968 |
1975 |
1982 |
1990 |
1999 |
2006 |
2011 |
2016 |
---|
12 877 |
13 690 |
14 420 |
14 060 |
14 167 |
14 378 |
15 145 |
15,171 |
14 368 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (4)
2018 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
---|
13 791 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
Od 1962 do 1999:
ludność bez podwójnego liczenia ; dla następujących dat:
ludność gminna .
(Źródła: Ldh /
EHESS / Cassini do 1999 r., następnie
Insee od 2006 r.)
Histogram rozwoju demograficznego
Piramida wieku w 2007 r.
Dzięki instalacji wielu emerytów ludność gminy jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (25,7%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i wskaźnik departamentalny (19,8%). Podobnie jak podziały krajowe i departamentalne, odsetek populacji kobiet jest wyższy niż populacji mężczyzn. Stawka (53,6%) jest o ponad dwa punkty wyższa od stawki krajowej (51,6%).
Podział ludności gminy według grup wiekowych przedstawia się w 2007 r. następująco:
- 46,4% mężczyzn (0 do 14 lat = 17,6%, 15 do 29 lat = 19%, 30 do 44 lat = 20,1%, 45 do 59 lat = 22,2%, powyżej 60 lat = 21,1%);
- 53,6% kobiet (0 do 14 lat = 13,4%, 15 do 29 lat = 20,3%, 30 do 44 lat = 16,5%, 45 do 59 lat = 20,2%, powyżej 60 lat = 29,6%).
Piramida wieku w Berck w 2007 roku w procentach
Mężczyźni |
Klasa wiekowa |
Kobiety |
---|
0,4
|
90 lat lub więcej |
1,1
|
---|
5,8
|
75 do 89 lat |
11,4
|
---|
14,9
|
60 do 74 lat |
17,1
|
---|
22,2
|
45 do 59 lat |
20,2
|
---|
20,1
|
30 do 44 lat |
16,5
|
---|
19,0
|
15 do 29 lat |
20,3
|
---|
17,6
|
Od 0 do 14 lat |
13,4
|
---|
Piramida wieku departamentu Pas-de-Calais w 2007 roku w procentach
Mężczyźni |
Klasa wiekowa |
Kobiety |
---|
0,2
|
90 lat lub więcej |
0,8
|
---|
5.1
|
75 do 89 lat |
9,1
|
---|
11.1
|
60 do 74 lat |
12,9
|
---|
21,0
|
45 do 59 lat |
20,1
|
---|
20,9
|
30 do 44 lat |
19,6
|
---|
20,4
|
15 do 29 lat |
18,5
|
---|
21,3
|
Od 0 do 14 lat |
18,9
|
---|
Edukacja
Miasto Berck jest domem dla:
- 4 przedszkola i 4 szkoły podstawowe, z których jedna jest prywatna, szkoła Saint-Joseph ;
- liceum ogólnokształcące i liceum zawodowe ( Jan-Lavezzari ) z internatem;
- dwie uczelnie: jedna publiczna, kolegium Jean-Moulin , druga prywatna, Institution Notre-Dame .
Cały sprzęt medyczny stanowi ważny ośrodek szkoleniowy szkolnictwa wyższego:
Wydarzenia kulturalne i festyny
- Międzynarodowe Spotkania Kite-latające wokół Wielkanoc, z lotu nocnej oświetlane latawców.
- Trasa świąteczna (Zielone Świątki).
- Wielkie fajerwerki nad morzem (Święto Narodowe i Wniebowzięcie).
- Błogosławieństwo morza (15 sierpnia).
-
Berck Beach-Cross (październik).
- 6 godzin żeglowania po piasku (koniec października).
Zdrowie
W mieście działa wiele zakładów opieki zdrowotnej:
- szpital Morskiej (200 łóżek), zarządzany przez publique Assistance - Hôpitaux de Paris ;
- różne placówki stowarzyszenia Cazin-Perrochaud;
- Fundacja Hopale , zrzeszająca Instytut Calot / Saint-François-de-Sales (90 miejsc, traumatologia i sport), Zakład Hélio-Marin (85 miejsc) oraz Fundację Francusko-Amerykańską / Jacques Calvé.
- oddział psychiatryczny grupy szpitalnej Montreuil (CHAM) z siedzibą w Berck;
- Instytut Wychowania Samochodowego i Specjalistyczny Ośrodek Recepcyjny;
- specjalistyczne centrum edukacji i opieki dla dzieci z niepełnosprawnością sprzężoną (CESSEP) o nazwie Le Rivage ;
- dwa ośrodki pomocy w pracy, kilka ośrodków rehabilitacyjnych i domów spokojnej starości;
- szpital ogólny - Centre Hospitalier de l'Arrondissement de Montreuil (CHAM) - znajduje się w Rang-du-Fliers , przy wjeździe do Berck;
- przy Szpitalu Morskim powstaje Centrum Talasoterapii (otwarcie w 2017 roku).
Sporty
- Plaża pozwala na uprawianie wielu sportów wodnych, takich jak żeglarstwo na piasku .
- W latach 1970 / 1980 , miasto miało Berck klub koszykówki , z AS Berck , znany na całym świecie z wieloma mistrzami rekrutowanych w Ameryce, co było jednym z najlepszych godzin chwały mistrzostw Francji .
- Handibasket sekcja z AS Berck również oznaczone swoją obecnością mistrzostwa Francuski (zdobywając mistrzostwo dziesięć razy i pięć razy Puchar Francji) oraz Europejski (trzy tytuły z dziesięciu finałów rozgrywanych, w tym 9 z rzędu) między 1982 a 1992 r.
- Hipodrom de la Mollière znajduje się na Boulevard de Paris. Jest to tor kłusowy, płaski i z przeszkodami. W połowie sierpnia odbywają się tam dwa spotkania rocznie.
Kulty
- Kult katolicki: kościół Saint-Jean-Baptiste i Kaplica Morska (Berck-ville). Kościół Notre-Dame-des-Sables i kaplica Saint-François-de-Sales (Berck-Plage);
- protestancka świątynia i sala Świadków Jehowy w Berck-Plage;
- Synagoga w Boulogne-sur-Mer (38 km ).
Gospodarka
Sklepy i usługi
W 2012 roku w mieście we wszystkich rejonach działa wiele sklepów.
Berck posiada hipermarket (160 pracowników) i cztery supermarkety.
Firma ochroniarska Angels Guard zatrudnia 160 osób.
Turystyka
Pomimo straszliwego zniszczenia nabrzeża w czasie drugiej wojny światowej i jej rekonstrukcji, zawsze omówione, Berck oferuje zestaw domów XIX TH i na początku XX -tego wyjątkowego dla różnorodności stylów i szerokiej gamie kilkunastu kilometrów, szeroki wybór atrakcji i obiektów rekreacyjnych, hoteli i restauracji, które przyciągają turystów. Szczyt turystyczny przypada na lipiec-sierpień, ale rozbudowane mosty, zazwyczaj słoneczny wrzesień, ceniony przez emerytów, a także Mardi-Gras, Wielkanoc, Wszystkich Świętych i Boże Narodzenie prowadzą do wielu odwiedzających Berck przez cały czas. rok.
Miasto ma prawie 4000 drugich domów i 1700 kempingów (10 miejsc), około sześćdziesięciu restauracji i prawie 300 pokoi hotelowych, a także nowe pokoje gościnne. Domek des Dunes , Europejskie Centrum odbiór i zakwaterowanie, otrzymuje wiele grup wszystkich narodowości.
Kasyno przyjmowałoby 350 000 odwiedzających rocznie, park rozrywki Bagatelle (po raz pierwszy wprowadzony we Francji w 1955 roku, inspirowany Disneylandem w Kalifornii) 300 000 odwiedzających rocznie. Miasto jest również wyposażone w muzeum, kompleks wypoczynkowy, Agorę (45 pracowników), w tym basen (w tym basen ze sztuczną falą), spa, kręgle, bilard i restaurację na plaży, tor wyścigowy de la Molière na południu oraz lotnisko z dwoma trawiastymi pasami startowymi o długości 900 i 600 m , z aeroklubem i klubem ULM na północy.
Każdego roku, w Wielkanoc, International Kite Flyers w ciągu dwóch tygodni przyciąga prawie milion odwiedzających.
Przemysł i transport
Przemysł jest obecny z tekstyliami Uniflockage (65 pracowników) i konserwami rybnymi Alliance (La Dieppoise, 35 pracowników). Les Voyages Dumont, firma zajmująca się transportem autokarowym, zatrudnia 45 osób.
Cały sprzęt medyczny stanowi decydujące źródło zatrudnienia.
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
- Musée de France d'Opale Sud oferuje kolekcję obrazów morskich, różne kawałki archeologicznych i dokumentów na etnografii i wędkowania.
- Casino jest stara stacja Berck-Plage którego „Tortillard”, dawniej podłączeniem do centralnego dworca kolejowego , został zastąpiony przez autobus w 1955 roku .
- Aleja od strony kasyna jest wyłożona bardzo nordyckimi domami z dwuspadowymi szczytami. Rue de Lhomel oferuje wyjątkową różnorodność willi (w tym pastisze Petit Trianon de Versailles, zamek andaluzyjski i zamek średniowieczny), a w pobliżu Hotel Régina, pałac Berck, w tym spa, symbolizuje styl Belle-Époque.
- Cinos, wielosalowe kino w Berck i Opale Sud, znajduje się w pobliżu kasyna (place du 18-Juin). Zostało otwarte w środę 16 lipca 2014 r. Jest również blisko mediateki.
- Teatr Familia, dawna sala parafialna założona w 1929 roku, która stała się salą widowiskową pod dyrekcją aktora Matthieu Kalki. Został otwarty w niedzielę 8 kwietnia 2018 roku.
- Typowym kościołem flagowym jest XIII- wieczny kościół św. Jana Chrzciciela . Wymieniono chór i dzwonnicę (napis MH 1926) oraz cokoły (napis MH 1915).
- Kościół Notre-Dame-des-Sables jest wymieniony ze względu na malowidła ścienne chóru (wpisany na listę zabytków w 1993 r.). Jej stolarka typu „norweska” jest unikalna we Francji . Centralny obraz został wykonany przez młodą pacjentkę z jej wizji Matki Boskiej na wydmach Berck.
- Na liście znajduje się kaplica szpitala Cazin-Perrochaud, z malowidłami ściennymi autorstwa Alberta Besnarda (wpisany na listę zabytków w 1975 r.).
- Latarni Berek zlecenie 1961, o wysokości 45 m , znajduje się na końcówce Górny Banc. Zasięg to 24 mile morskie , z regularnymi 5-sekundowymi białymi migającymi światłami.
- Jeśli chodzi o Chaussées de Berck-ville, mają największą kolekcję krzyży morskich na północy Francji.
Kuchnia lokalna
Małże Bouchot (zbierane na North Beach), małe szare krewetki, zupa z małży, śledzie pieprzowe, skorupki rybne z majonezem lub au gratin, całe Welsche, Caudière berckoise („bouillabaisse” z Manche), naleśnik berckoise, tarta z flan i suszonymi śliwkami.
Osobowości związane z gminą
-
Henri Attal (1936-2003), francuski aktor (ponad 150 filmów, m.in. Chabrola i Godarda ), przyjaciel Jean-Pierre'a Mocky'ego , pochowany na cmentarzu w Berck.
-
Barthélémy Baraille (1882-1970), członek gangu Bonnot , mieszkał w Berck około 1911 roku.
-
Jean-Dominique Bauby (1952-1997), autor książki Le Scaphandre et le Papillon (przystosowanej do kina i nakręconej w Berck).
-
Georges Bernanos (1888-1948), pisarz, który rozpoczął się we wrześniu 1919 roku , przed The zmierzchy od Berck jego powieść Sous le soleil de Satan , które będą dostosowane do kina przez Maurice Pialat i otrzyma Złotą d” Albo w Cannes w 1987 roku .
-
Mady Berry (1887-1965), francuska aktorka urodzona w Berck.
-
Albert Besnard (1849-1934), malarz, który przebywał tam przez dwa lata z rodziną, by opiekować się synem Jeanem. W dziękczynieniu udekorował wraz z żoną Charlotte Dubray kaplicę szpitala Cazin-Perrochaud.
-
Richard Bohringer (1941-), reżyser, aktor, producent, scenarzysta, autor i kompozytor, który w dzieciństwie przez dwa lata został unieruchomiony w szpitalu morskim Berck z powodu ciężkiej skoliozy i odwapnienia kości, interweniując po całkowitym ślepota, która trwała półtora roku .
-
Jean-Sébastien Bonvoisin (1985-), Judoka urodzony w Berck.
-
Jean-Claude Buisine (1947-), polityk francuski. Burmistrz Hautvillers-Ouville w latach 1995-2020 , radny generalny Nouvion w latach 2008-2015 i zastępca Sommy w latach 2012-2017, urodzony w Berck.
-
Henri Cazin (1836-1891), chirurg, który uczestniczył w rozwoju miejskich szpitali.
-
Paul Claudel (1868-1955), pisarz i dramaturg, odwiedził chorego krewnego w Berck i napisał Les Allongés .
-
Pauline Crammer (1991-), sportsmenka, która w dzieciństwie mieszkała w Berck, obecnie gra w RSC Anderlecht oraz we francuskiej kobiecej drużynie piłki nożnej .
-
Louis Danhier (1881-1941), architekt zmarły w Berck.
-
Céline Deville (1982-), sportsmenka pochodząca z Berck, grająca w 2014 roku w Olympique Lyonnais (kobiety) oraz we francuskiej kobiecej drużynie piłki nożnej .
-
Fernand Duchaussoy (1942-), tymczasowy prezes Francuskiego Związku Piłki Nożnej , od 23 lipca 2010 do 18 czerwca 2011.
- Léonie Duplais (1850-1936), pochodząca z dawnej arystokratycznej rodziny morskiej Saintonge (Duplais des Touches) i znająca historię Fouras , Saintes czy Rochefort . Pochodziła od admirała Dupleixa . Urodziła się w Lapalisse 4 lutego 1850 r. w małej subprefekturze Allier , gdzie jej ojciec został mianowany Commis à Cheval ( poborcą podatkowym od składek pośrednich). Przybyła pod koniec XIX wieku do Berck-sur-Mer Léonie Duplais, która poświęciła się służbie swojemu „dobremu miastu”, wyróżniła się tam w 1887 r. podczas wielkiego pożaru Hôtel du Centre i Maison Rivet. Korespondenci Petit Journal , odpowiedzialni za relacjonowanie tego dramatycznego wydarzenia, napisali na ten temat 9 sierpnia 1887 r.: „ Hotel du Centre został częściowo zniszczony. Odnotowano wiele nabożeństw. Przytoczmy inne nazwiska, m.in. Duplais z Paryża". Poeta, publicysta, wykładowca i pisarz. Laureat Akademii Francuskiej, historyk z Berck-sur-Mer, stał się dobroczyńcą swojego nowego adoptowanego miasta, zakładając w 1901 r. dla biednych i sierot gminy Le Fourneau Economique, pierwszego prekursora przodka Restos du cœur . Wydała w szczególności książki o historii starego Bercka. Léonie Duplais zmarła w Berck w 1936 roku. Gmina Berck, wdzięczna za działalność charytatywną, postanowiła nazwać ulicę jej imieniem.
- Impératice Eugenie (1826-1920) zapoczątkowany przez firmę Imperial Księcia , w Szpitalu Napoleona18 lipca 1869, który wraz z upadkiem Imperium stanie się Szpitalem Morskim . Największa aleja w Berck nadal nosi jego imię.
- Major Henryk (1846-1898), który wyprodukował fałszywe dokumenty wykorzystywane oskarżać Dreyfusa przebywał w Berck ze swoim chorym synem, Grand Hotel na plaży, tuż przed, napędzany wyznać, aby szczelina wąwóz w Mont-Valérien .
-
Pierre Herman (1910-1990), polityk francuski, zastępca Północy od 1962 do 1973, a następnie burmistrz Wasquehal od 1968 do 1977.
-
Émile Lavezzari (1832-1887), był w szczególności architektem Szpitala Morskiego Berck, a później tam zmarł.
-
Jan Lavezzari (1876-1947), malarz
-
Monsignor Lustiger (1926-2007), arcybiskup Paryża , odbył długi staż szkoleniowy w Szpitalu Morskim Berck w 1939 roku.
-
Annette Messager (1943-), światowej sławy artystka wizualna, urodzona w Berck.
-
Paul Perrochaud (1816-1879), jest inicjatorem utworzenia Szpitala Morskiego Berck , a następnie zostaje jego naczelnym lekarzem przed śmiercią w swoim domu.
-
Sylvia Plath (1932-1963), słynna amerykańska poetka, przebywała w Berck i napisała wiersz Berck-Plage , włączony do zbioru Ariel .
-
Paul Rivet (1845-1901), ratownik, żeglarz i latarnik urodzony w Berck.
- Baronowa Laura-Thérèse de Rothschild (1847-1931), założycielka szpitali, których jedna z głównych ulic Berck nadal nosi nazwę.
-
Charles Roussel (1861-1936), malarz zmarły w Berck.
-
Alain Trez , malarz i rysownik urodzony w Berck w 1926 roku.
-
Eugène Trigoulet (1864-1910), malarz
-
Gabriel Voisin (1880-1973), lotnik, wykonuje15 marca 1904, na wydmach Berck, pierwszy zatwierdzony lot we Francji.
Berck w sztuce i kulturze
Berck na obrazie
Kilku malarzy, od tego, co stanie się L ' Ecole de Berck , pozostał i malowane w Berck: Édouard Manet , który miał miejsce zamieszkania w Boulogne-sur-Mer, malowane na tarronné Bateau na plaży Berck w 1873 roku ; Eugeniusz Boudin ; Albert Besnard , który wykonał co najmniej pięć odbitek do akwaforty wzorów, zainspirował Bercka i kilka olejów; Francis Tattegrain czy nawet Eugène Trigoulet .
Berck w literaturze
-
Jean-Paul Sartre : Drogi do wolności .
-
Louis Aragon : Dzwony Bazylei .
- Christian Morel de Sarcus: Rok w Berck .
- Clovis Fauquembergue: Requiem-Plage .
-
Sylvia Plath : „Berck-Plage”, w Ariel .
-
Max Blecher : Cœurs cicatrisés (przetłumaczone na francuski Gabrielle Danoux, 2014), powieść, której akcja toczy się niemal w całości w Berck.
-
François Aman-Jean : Annie de Berck i Marie de Montreuil (Buchet-Chastel, 1963).
- Ingrid Klupsch: Hieronymus Bosch Morderstwa (Hyperion-Avenue, 2019)
Berck w kinie
Berck wielokrotnie służył jako tło i wyobraźnia w kinie:
-
Une si jolie petite plage ( Yves Allegret , 1948, z Gérardem Philipe ) został nakręcony w ruinach zbombardowanych willi w Berck.
- film Christian-Jaque , Babette idzie na wojnę , z Brigitte Bardot (1959), rozpoczyna się podczas ewakuacji Querck-sur-Mer , przemianowanej nazwy Berck-sur-Mer, choć widoki zostały uchwycone w Sète, czarno-białe niedopuszczenie do identyfikacji Morza Śródziemnego;
- w 1989 roku, La Vie et rien autre przez Bertranda Tavernier , z Philippe Noiret i Sabine Azéma ;
-
Le Scaphandre et le Papillon (2007) Juliana Schnabela , z Mathieu Amalriciem ;
- kilka scen Gainsbourg, życie heroiczne , film z trzech Cezarów z Joann Sfar 2010 roku zostały również nakręcony w Berck;
- Film Jean-Jacquesa Zilbermanna A la vie , w którym wystąpiła w szczególności Julie Depardieu , został nakręcony latem 2013 roku w Berck, z rekonstrukcją Berck-Plage z lat sześćdziesiątych;
- nowy film Benoît Jacquot, Le Journal d'une femme de chambre , oparty na powieści Octave Mirbeau , z Vincentem Lindonem i Léą Seydoux, wydany w kwietniu 2015 roku, został częściowo nakręcony na plaży w Berck;
- krótki film prezentacyjny Printemps du cinema 2016 (wyczerpany wyścig dwojga kochanków spotykających się na ogromnej plaży) został nakręcony częściowo w Berck (widok na dzwonnicę kaplicy Cazin za kobietą);
- Film Sophie Blondy L'Étoile du jour , z udziałem Denisa Lavanta i Béatrice Dalle , nominowany do Cezara 2017 , został nakręcony w 2011 roku na plaży Merlimont i na wydmach Berck, ale został wydany dopiero w 2016 roku z powodu wewnętrznych konfliktów.
Heraldyka
|
Herb |
Party Azure i Gules z morską kotwicą Argent odtłuczoną na przegrodzie, oplecioną złotą nicią i zaczepioną przez dwie srebrne rybki odchylone do tyłu w bladym odcieniu.
Ozdoby zewnętrzne
Krzyż Wojenny 1939-1945.
|
---|
Detale |
Herb zaprojektowany około 1875 roku przez Clovisa Normanda , architekta Hesdin, na zlecenie ówczesnego burmistrza Alfreda Macqueta. Przyjęty przez gminę w 1875 r. |
---|
Uwagi i referencje
Uwagi
Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu zatytułowanego „
Hippodrome de la Mollière ” (patrz lista autorów ) .
-
Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
-
Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
-
Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także najnowszą legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
-
prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
-
Fabrice Leviel, Dlaczego plaża Berck jest tak trudna do oglądania? w La Voix du Nord , 1 lipca 2017 r.
-
„ Odległość z lotu ptaka między Berck a Le Touquet-Paris-Plage ” , na stronie lion1906.com (dostęp 29 maja 2017 r . ) .
-
„ Odległość z lotu ptaka między Berck a Boulogne-sur-Mer ” na stronie lion1906.com (dostęp 29 maja 2017 r . ) .
-
„ Odległość z lotu ptaka między Berck a Abbeville ” na stronie lion1906.com (dostęp 29 maja 2017 r . ) .
-
„ Odległość z lotu ptaka między Berck a Amiens ” na stronie lion1906.com (dostęp 29 maja 2017 r . ) .
-
„ Odległość z lotu ptaka między Berck a Arras ” na stronie lion1906.com (dostęp 29 maja 2017 r . ) .
-
Mapa topograficzna Berck konsultowana 1 lipca 2017 r.
-
„ Typologia miejska/wiejska ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
-
" miejska gmina - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
-
„ Zrozumienie siatki gęstości ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
-
„ Jednostka miejska 2020 firmy Berck ” , https://www.insee.fr/ (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
-
" Baza jednostek miejskich 2020 " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
-
Vianney Costemalle, „ Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
-
„ Lista gmin tworzących obszar atrakcji Berck ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
-
Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
-
" Gminy podlegające prawu wybrzeża. » , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr ,2021(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
-
„ La loi littoral ” , na www.collectivites-locales.gouv.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
-
„ Prawo dotyczące rozwoju, ochrony i wzmocnienia linii brzegowej. » , na stronie www.cohesion-territoires.gouv.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
-
„ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 22 maja 2021 )
-
IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 22 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
-
Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryżu, Librairie Guénégaud,1979( ISBN 2-85023-076-6 ) , s. 72b.
-
Ernest Negre , Ogólne Toponimia Francji , Librairie Droz, Genewa, s. 732, nr 12349 (czytaj online) [1]
-
Albert Dauzat i Charles Rostaing, op. cyt.
-
Hrabia Auguste De Loisne , Słownik topograficzny departamentu Pas-de-Calais , Paryż,1907( czytaj online ) , s. 43.
-
ibidem
-
Ernest Negre, op. cyt.
-
Centrum Badań Genealogicznych Flandre-Artois
-
Archiwum Narodowe, AN MCET / XLIV / 321 Studium o mnie Nicolas Ier de Savigny
-
Encyklopedia Brittanica
-
Bombardowania z 2 i 5 czerwca 1944 na lescartesdeberck.over-blog.com , 18 lipca 2007
-
Marc Nicolet, „Powolna agonia wytwórców sznurów z zasłoną”, w Sto lat życia w regionie , tom 3: 1939-1958, wyd. La Voix du Nord , wydanie specjalne z 17 czerwca 1999, s. 72-73.
-
Haydée Sabéran, „ Berck, gościnna dusza ”, Wyzwolenie ,4 listopada 2003 r.( przeczytaj online , skonsultowano 14 października 2016 r. ).
-
ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
-
Prefekt Pas-de-Calais, „ Projekt departamentalnego planu współpracy międzygminnej 2015 ” [PDF] , na pas-de-calais.gouv.fr , Prefektura Pas-de-Calais,2015(dostęp 10 marca 2017 r . ) .
-
Sylvain Delage, „ Berck: wybrany na burmistrza, Bruno Cousein rozpoczyna zakład, aby „robić lepiej za mniej”: Jean-Marie Krajewski nie jest już burmistrzem Berck. W piątek wieczorem ustąpił miejsca Bruno Cuseinowi, który wrócił na krzesło, które zostawił w 2008 roku. ”, La Voix du Nord ,5 kwietnia 2014( przeczytaj online , konsultacja 20 listopada 2014 r. ).
-
Sylvain Delage „ Berek: Bruno Cousein powraca do działalności w piątek wieczorem, ale kim on jest dokładnie?” ", La Voix du Nord ,3 kwietnia 2014( przeczytaj online , konsultacja 20 listopada 2014 r. ).
-
Sylvain Delage, „ Miejski w Berck: były burmistrz Bruno Cusein miażdży wszystko na swojej drodze, lewica jest laminowana ”, La Voix du Nord ,31 marca 2014( przeczytaj online , konsultacja 20 listopada 2014 r. ).
-
https://reader.cafeyn.co/fr/1926576/21598579
-
David Bonfy " Bruno Cousein przepasane Tricolor dla 3 th czas Bruno Cousein przepasane Tricolor 3. raz " Le Courrier Picard ,26 maja 2020( przeczytaj online , konsultacja 7 czerwca 2020 r. ).
-
Organizacja spisu na insee.fr .
-
Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
-
„ Ewolucja i struktura populacji w Berck w 2007 r. ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 9 sierpnia 2010 r . ) .
-
„ Wyniki spisu ludności Pas-de-Calais w 2007 r. ” , na stronie internetowej INSEE (wgląd 9 sierpnia 2010 r . ) .
-
Berck na skarbca regionalnym , osobista strona geografa Roger Brunet , konsultowany: 23 sierpień 2011
-
Instytut szkoleniowy terapii zajęciowej Berck (IFE)
-
Instytut szkoleniowy w zakresie mas fizjoterapii (IFMK) firmy Berck
-
Statystyka ilości sprzętu i usług w 2010 roku , Insee
-
Książka rodzinna: Les Duplais des Touches. Antoine Duplais des Touches (pierwszy kuzyn Leonii. Drzewo genealogiczne) 1895 – wydanie cyfrowe na temat Gallica.
-
Rochefortaise i Berckoise: Léonie Duplais, publicystka. Hippolyte Parat (były burmistrz Rochefort). Druk H. Vaillant Carmanne. Korek 1910
-
Victor Contamin (en) , „ Przemówienie wygłoszone przy grobie pana Lavezzari, który zmarł w Berck-sur-Mer 13 lipca 1887 ”, Wspomnienia i sprawozdanie z pracy Towarzystwa Inżynierów Budownictwa , t. 48, 1887 ( 2 p sem), str. 251-253 ( czytaj online , skonsultowano 7 października 2016 r. ).
-
VJV, „ Nekrolog: Paul Perrochaud, oficer Legii Honorowej, naczelny lekarz dwóch szpitali morskich Berck-sur-Mer ”, La Presse Thermale et Climatique: uzdrowiska, kurorty nadmorskie, klimatyczne i turystyczne ,9 stycznia 1879 r, s. 347-349 ( czytaj online , skonsultowano 12 października 2016 r. ).
-
Louis Godefroy, Grawerowane dzieło Alberta Besnarda , Paryż, Loÿs Delteil , 1926
Zobacz również
Bibliografia
-
BH Gausseron, Zdrowie nad morzem: Berck-Plage (Księga ozdobiona 17 figurami), Paryż, Imprimerie Larousse,1902, 61 pkt. ( przeczytaj online ).
- L. Duplais, Berck-sur-Mer (Histoire de) , Le Livre d'histoire, Paryż 1988, [ czytaj online ] , ( ISBN 2-904951-49-0 ) .
- Wydział „Dziedzictwo kulturowe” Wydziału Kultury Rady Regionalnej Nord-Pas-de-Calais (2014) „Berck, od opieki do kurortu”; 112 stron, 215 ilustracji, Éditions "Lieux Dits", Collection Images du patrimoine.
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne