Suma (dział)

Suma
Herb Sommy
Administracja
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
Utworzenie działu 4 marca 1790 r
Główne miasto
( prefektura )
Amiens
Podprefektury Abbeville
Montdidier
Peronne
Przewodniczący
rady wydziałowej
Laurent Somon ( LR )
Prefekt Muriel Nguyen ( d )
Kod INSEE 80
Kod ISO 3166-2 FR-80
Demografia
Miły Samarianie
Populacja 570 662  mieszk. (2018)
Gęstość 92  mieszk./km 2
Geografia
Obszar 6170  km 2
Podziały
Dzielnice 4
Okręgi ustawodawcze 5
Kantony 23
Międzywspólnoty 14
Gminy 772
Znajomości
Stronie internetowej sum.fr

Somme ( / s ɔ m / ) to francuski departament położony w regionie Hauts-de-France . Jego nazwa pochodzi od Sommy , głównej rzeki przepływającej przez jego terytorium. Tworząc dawniej z Aisne i Oise , dawny region Pikardii , od 2016 r. tworzy wraz z czterema innymi departamentami (Aisne, Nord , Oise i Pas-de-Calais ) region Hauts-de-France.

Insee i poczcie nadać mu kod 80. prefektury i największym miastem w tym dziale jest Amiens . Inne główne miasta to Abbeville , Albert i Péronne . Dzięki 570,662 mieszkańców w 2018 roku, to jest 44 th  działu „s najludniejszym kraju .

Miły

Od 2 stycznia 2012mieszkańcy Sommy nazywani są Samaryjczykami , od rzeki, od której pochodzi nazwa departamentu , Somma , której galijskie imię brzmiało Samara .

Ten goj był wcześniej powszechnie używany, ale stał się oficjalny dopiero po sondażu przeprowadzonym przez radę departamentu Somme na stronie internetowej "donnonsnousunnom.fr", na końcu której uzyskał większość i został przyjęty.

Przed tą operacją mieszkańcy Sommy po prostu nie mieli uznanego Goja.

Herb Blazon  : Kwartalnie: pierwsza i czwarta Azure z trzema fleur-de-lis Or, druga i trzecia Gules z trzema lwiątkami Or; ze srebrną burelle na partyturze. "

Geografia

Somma należy do regionu Hauts-de-France . Przed 2016 r. była częścią regionu Pikardii . Somma graniczy z departamentami Pas-de-Calais , Nord , Aisne , Oise i Seine-Maritime . Terytorium Sommy składa się z kredowego płaskowyżu pokrytego mułem, który przecina ze wschodu na zachód rzeka, od której pochodzi jego nazwa, i której ujście ( Zatoka Sommy ) otwiera się na kanał La Manche . Rzeka przybrzeżna jest najdłuższa w północnej Francji i posiada 192 kilometrów na przełomowym od 5,842  km 2 i szybkości przepływu około 32  m 3 / s . Jej końcowy kurs jest kierowany między Abbeville i Saint-Valery-sur-Somme.

Pogoda

Klimat Pikardii jest umiarkowany, z zachodnim przepływem wybrzeża. Średnie roczne opady wahają się od 600 do 800  mm . Nadmorskie, bardziej wyeksponowane, przyjmuje od 800 do 1200  mm rocznie, ale odnotowuje najłagodniejsze temperatury w zimie (średnia w styczniu około °C ) i około 40 dni przymrozków w porównaniu z 70 w cieplejszej części kontynentalnej. Temperatury latem średnio około 17  °C w lipcu, a deszczowa i chłodna pogoda przeplata się z gorącą i suchą pogodą.

Geologia

Dział jest częścią basenu paryskiego z otworem na kanale.

W basenie paryskim

Pierwsze osady basenu paryskiego są w wieku permu, ale nie występują w Pikardii. W permie , w wyniku erozji pasma hercyńskiego (por. masywy Armorykan i masywy centralne), produkty są zbierane przez zespół małych basenów . W triasie , a transgresja morza dozwolony depozyty w misce na środku regionu Ren i Vosges i anglo-francuski basenu skupione na Kanale. Ich spotkanie podczas wielkiej transgresji morskiej w dolnej jury stanowi Basenie Paryskim. Najstarszymi wychodniami są wapienie górnej jury Pikardii (-157 do -145 mln lat temu) (por. dziurka w Pays de Bray ). Regresja morza późnych liści Górna wapieni jurajskich osadów o środowisku płytkich mórz. Po niezgodności gruboziarniste piaski i iły osadzają się w środowisku przybrzeżnym do kontynentalnego. Należą do facji Wealdian z dolnej kredy .

Kredowa seria osadowa

Większość geologicznego podłoża Sommy pochodzi z okresu kredowego, na które składają się:

  • Górna koniackiej (pomiędzy 15 a 45 m): biała kreda, czasami w płytkach z pewnymi poziomami Flint i obecności dendrytów manganu i rzadko makrofauną;
  • koniak środkowy (pomiędzy 15 a 35 m): biała kreda uboga w makrofaunę, czasem żółtawa u podstawy, z rzadkimi czarnymi krzesiwami, lokalnie z żółtawoszarymi kulkami silnie zasilifikowanymi;
  • dolnymi końcowymi-koniackiej turon (30 do 40  m ): białawy kreda żółtawy (zmodyfikowane) zawierający liczne krzemienia różową patyny i bogatej w skamieliny ( Inocerams , Echinides , ramienionogami );
  • górny turoński.

Po obu stronach Kanału te same klify ( Ault-Onival , Boulonnais , Douvres ) pochodzą z tej samej ciągłości geologicznej złóż kredowych z Basenu Paryskiego. Kanał La Manche to morze epikontynentalne.

czwartorzęd

Namuły wysoczyzny, stare i niedawne, stanowią górną pokrywę geologiczną departamentu. Jest to jednorodna formacja powierzchniowa złożona z mułu lessowego (eolskiego), beżowego lub czerwonawo-brązowego, wieku czwartorzędowego na grubości kilku metrów. Te muły pokrywają kredowe płaskowyże, podczas gdy doliny i dna dolin są zazwyczaj zajęte przez tufy torfowe i wapienne .

Czwartorzęd był sceną naprzemiennych okresów glacjalnych i interglacjalnych (bez lodowców na płaskowyżach i równinach północy i Pikardii), które ukształtowały szerokie kontury zboczy i dna dolin. Złoża tarasów aluwialnych były zajmowane od 400 do 350 000 lat temu przez pierwszych ludzi (patrz Cagny , Étricourt-Manancourt ) i dały początek prehistorii.

Less stanowić podstawę obecnych glebach płodności; ta cecha formacji powierzchownej w połączeniu z topografią o niskim kontraście pozwoliła na zasiedlenie w Pikardii populacji naddunajskich w okresie neolitu .

Środowiska naturalne

Przestrzenie naturalne

Polityka departamentów jest obecnie wrażliwa na ochronę tradycyjnych krajobrazów, z których wywodzą się niektóre środowiska (pastwiska na dnie wilgotnych dolin lub na zboczach wapiennych – larris – doły torfowe i stawy). Przestrzenie „naturalne” uznawane są za ważne dla zachowania bioróżnorodności i bogactwa siedlisk departamentu (sznury kamyków i wydm, środowiska ujść rzek, martwe i żywe klify, bagna, podmokłe łąki, lasy i larry), ochrona zasobów wodnych i krajobrazów (funkcja rekreacyjna). Około 50 obszarów zostało zachowanych i wzmocnionych od 1980 r. ( 5 000  ha ), dzięki polityce zarządzania wrażliwymi obszarami przyrodniczymi we współpracy z Europą, państwem, regionem, Conservatoire du Littoral , Agence de Water , SMACOPI (Syndicat mixte bay de Somme-Grand littoral Picard), Konserwatorium naturalnych miejsc Pikardii , społeczności i użytkowników (Société Linéenne de Picardie, Picardie Nature, GEMEL: Groupe d'Etudes des Milieux Estuariens and Coastlines). Znajdują się one głównie w morskiej Pikardii, w dolinie Sommy, na północy i południu Amiens oraz w Haute Somme.

Zatoka Sommy Wydmy Marquenterre

Wydmy Marquenterre (które rozciągają się do departamentu Pas-de-Calais ) reprezentują szeroki na kilka kilometrów sznur wydm , poprzecinany ujściami rzek Somme i Authie.

Mollierowie Larris

Larris odpowiadają terminu Picard na trawnikach zboczach wapiennych. Zbocza dolin skierowane na południe lub zachód wykształciły się na glebach ubogich ( rędziny ) i wychodniach wapiennych, roślinności trawników wapiennych . W przeszłości owce utrzymywały roślinność zielną; wraz z modyfikacją praktyk kulturowych larri są porzucane i stają się krzaczaste zgodnie z naturalną dynamiką podboju roślinności drzewiastej, co prowadzi do utraty szczególnej bioróżnorodności tych otwartych środowisk.

Torfowiska alkaliczne

Pre-historia

Paleolityczny

Departament Sommy posiada bogate dziedzictwo prehistoryczne, w szczególności paleolit . W połowie XIX th  century, w obszarze Abbeville , dzieło Jacques Boucher de Perthes (1788-1868) podkreślają obecność bardzo starych ludzi i przyczynić się do powstania dyscypliny, prehistorii (w 1844 roku, jego praca w sprawie odkrycia narzędzi starożytnych ludzi wraz ze szczątkami mamuta i nosorożca jest obalone przez Akademię Nauk ). Pierwsze odkrycia (staghorn Cut) na koniec Pierwszego Imperium, to te Laurent Traullé przedstawiony przez Kazimierza Picard (patrz torfów ulewne Dno doliny)). Te wczesne dni badań paleolitu są również okazją do niektórych fałszerstw, takich jak szczęka Moulin-Quignon (Abbeville) oszukująca Bouchera de Perthes w 1863 roku lub fałszywe bifaces wykonane przez pracowników kamieniołomów. Pierwsza wojna światowa wyznacza fazę spowolnienia tych badań.

Niewiele jest śladów dolnego paleolitu na północ od Loary, jednak dzięki fazom interglacjalnym, najazdom, a następnie ciągłej populacji około 600-500 000 lat temu i rozwojowi nowej kultury: aszelskiej (stanowi Saint-Acheul koło Amiens strona, która dała swoją nazwę Kultura Aszelska, por Gabriel de Mortillet , 1872) oraz słynnego biface z homo heidelbergensis . Ponad 450 do 300 000 lat temu region zamieszkiwali przedneandertalczycy (por. wykopaliska w dystrykcie Saint-Acheul ) i Cagny (Somme) . W zachowanych aluwialne warstwy wodonośne nad Sommą przełomowym są szeregowy (450,000-300,000 lat) i dostarczyły wiele danych na pierwszych osiedli w północnej Francji w miejscach Gagny-la-Garenne i Cagny- l'Epinette ( Avre doliny ) . Oprócz przemysłu litowego znaleziono szczątki dużych roślinożerców: tura , jelenia, koni.

W ciągu ostatnich czterdziestu lat liczne wykopaliska prowadzone w dorzeczu Sommy, a zwłaszcza w Cagny (Somme) , Amiens, Caours i Étricourt-Manancourt , stanowiły punkt odniesienia dla prehistorii Francji, a zwłaszcza dla badań pierwszych drzewostanów w Europa Północno-Zachodnia.

W latach 2005-06 zespół CNRS-INRAP wykopał niezwykłe miejsce w historii Homo neandertalensis z interglacjału eemskiego w tufach Caours (osady utworzone przez dolną warstwę kredy, która tworzy się w okresach interglacjalnych) i datowane na około 125 000 lat temu . Wykopaliska ujawniają pięć poziomów okupacji ze środkowego paleolitu i dostarczają danych na temat zachowania neandertalczyków przy życiu w kontekście umiarkowanym, co stanowi unikalną dokumentację. Zespół zróżnicowanej fauny wskazuje na środowisko lasów strefy umiarkowanej, gdzie na łąkach dominują jelenie , daniele, sarny, dziki, tury, nosorożce preriowe i słoń. Strona w Caours dostarcza nowych danych: Neandertalczyk obecny w Europie Zachodniej w okresie klimatu umiarkowanego, przystosowanie się do brutalnych zmian klimatycznych, które nie mogły zatem być przyczyną jego zniknięcia.

W Étricourt-Manancourt prehistorycy i geomorfolodzy pracują nad dużą sekwencją mułu, na której znaleziono ślady pierwszych neandertalczyków z północnej Francji lub ich przodków, ostatniego Homo heidelbergensis . Narzędzia są aszelskie.

W 1998 r. w Saleux w dolinie Selle odkryto szczątki czaszki człowieka z Cro-Magnon . Eksploatacja żwirowni na aluwialnych równinach basenu Sommy i ich wykopaliska przyniosły liczne złoża późnego i końcowego górnego paleolitu ( magdalen , grupy w Federmesser, przemysły z punktami Malaurie lub Blanchères, przemysły z postrzępionymi elementami). Podczas ostatnich wykopalisk prewencyjnych prowadzonych w ramach dużych prac infrastrukturalnych około 20 złóż zostało przypisanych do Weichsélien (między minus 116 000 a 11 500 lat). Dolina Sommy nadal dostarcza szczególnie interesujących prehistorycznych miejsc, takich jak Fresnoy-au-Val, dotyczące początków lodowca Weichsélien. Wykopaliska z 2002 r. ujawniły dwa poziomy okupacji, wykazując specyficzne cechy metod obciążania prehistorycznych przemysłów, a tym samym rzucają nowe światło na metody okupacji mężczyzn tego okresu. Złoża te rzucają światło na zagospodarowanie terytorium neandertalczyków (środkowy paleolit). Prehistoria Pikardii zwraca się ku podejściom etnograficznym i etnoarcheologicznym.

mezolitu

Protohistoria

W trzecim tysiącleciu zbiorowe megalityczne miejsce pochówku Chaussée-Tirancourt , składające się z dużych płyt z piaskowca , mieści prawie 350 ciał przez kilka stuleci użytkowania.

Strona Ribemont-sur-Ancre wzbogaciła wiedzę o okresie galijskim i wojowniczych praktykach Celtów.

Okres starożytny został rozwinięty przez prace archeologii lotniczej Rogera Agache, a obecne badania wciąż ujawniają bogactwo dziedzictwa archeologicznego Samaryjczyków.

Fabuła

Dział powstał podczas Rewolucji Francuskiej ,4 marca 1790 r w zastosowaniu prawa 22 grudnia 1789Od części prowincji z Pikardia ( Amiénois , Marquenterre , Ponthieu , Santerre i Vimeu ).

Obecny wydział, historyczne serce Pikardii , zawsze był obiektem zazdrości ze względu na strategiczne położenie między Paryżem a Flandrią . To szeroko otwarte terytorium było sceną niektórych z najważniejszych bitew w historii Francji: podboju rzymskiego , wojny stuletniej , wojen religijnych , wojny francusko-niemieckiej w 1870 r. , I i II wojny światowej .

Bitwa nad Sommą miały miejsce w 1916 roku .

Na 1 st styczeń 2016region Pikardia , do którego należał departament, łączy się z regionem Nord-Pas-de-Calais, stając się nowym regionem administracyjnym Hauts-de-France.

Demografia

Mieszkańcy Sommy to Samariens i Samariennes .

W 2018 r. departament liczył 570 662 mieszkańców, co oznacza spadek o 0,18% w porównaniu z 2013 r. ( Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1791 1801 1806 1821 1826 1831 1836 1841 1846
- 459,453 494 642 508.710 526 282 543 924 552,706 559 680 570 529
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1851 1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891
570 641 566.619 572 646 572 640 557,015 556,641 550 837 548 982 546,495
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1896 1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946
543 279 537 848 532 567 520,161 452 624 473 916 466 626 467 479 441 368
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1954 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011
464 153 488 225 512 113 538 462 544,570 547,825 555,551 564 319 571,211
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2016 2018 - - - - - - -
572 744 570 662 - - - - - - -
(Źródła: SPLAF - całkowita populacja departamentu od jego utworzenia do 1962 - następnie baza danych INSEE - populacja bez podwójnego liczenia od 1968 do 2006, następnie ludność gminna od 2006.) Histogram rozwoju demograficznego

Najludniejsze gminy

Lista piętnastu najbardziej zaludnionych gmin w departamencie
Nazwisko Kod
INSEE
Międzywspólnotowość Powierzchnia
(km 2 )
Populacja
(ostatni legalny pop. )
Gęstość
(mieszk./km 2 )
Edytować
Amiens 80021 Metropolia CA Amiens 49,46 133 891 (2018) 2 707
Abbeville 80001 Zarząd Baie de Somme 26,42 22 837 (2018) 864
Albert 80016 CC Kraju Maku 13.80 9 810 (2018) 711
Peronne 80620 CC z Haute Somme 14.16 7 595 (2018) 536
Corbie 80212 CC Val de Somme 16.25 6307 (2018) 388
Montdidier 80561 CC du Grand Roye 12.58 6 174 (2018) 491
Doullenowie 80253 CC Terytorium Pikardii Północnej 33,40 5998 (2018) 180
Roye 80685 CC du Grand Roye 15,55 5 709 (2018) 367
Longueau 80489 Metropolia CA Amiens 3,42 5693 (2018) 1665
szynka 80410 CC Wschodu Sommy 9.50 4596 (2018) 484
Friville-Escarbotin 80368 CC du Vimeu 8.86 4501 (2018) 508
Villers-Bretonneux 80799 CC Val de Somme 14.51 4482 (2018) 309
Camon 80164 Metropolia CA Amiens 12.90 4424 (2018) 343
Więcej 80570 CC Avre Luce Noye 23.43 3968 (2018) 169
Salouel 80725 Metropolia CA Amiens 4,58 3921 (2018) 856

Exodus ze wsi

Gospodarka

Religia

Departament Sommy zależy od diecezji Amiens .

Kultura

Światowe dziedzictwo UNESCO

Następujące są klasyfikowane jako Światowe Dziedzictwo przez Unesco  :

Dziedzictwo przemysłowe

Przemysł juta i konopie jest ściśle związana Sommą a zwłaszcza zachodnich Amiens, do instalacji w XIX th  wieku, Szkot James Carmichael do Ailly-sur-Somme i Saint braci w Nièvre doliny , znany jako imperium przemysłowego w całym świata i jako jeden z klejnotów francuskiego paternalizmu z budową miast robotniczych, żłobków, szkół, spółdzielni, domów położniczych w pobliżu fabryk wzdłuż doliny.

Festiwale

  • W Abbeville i Baie de Somme Festiwal Ptaków i Przyrody odbywa się co roku od 1991 roku, w kwietniu.
  • Od 2015 roku Orgues Festival odbywa się w październiku w Abbeville i Baie de Somme. Organizowany przez Baie de Somme 3 Vallées, oferuje różnorodne koncerty muzyki klasycznej wokół organów departamentu, Ciné-Concert i wycieczki koncertowe, aby odkryć dziedzictwo. Trzymał 2. i 3 th  tygodni października.
  • W Ailly-sur-Noye , od 1986 roku (od połowy sierpnia do połowy września), dźwięk i światło , Souffle de la terre przypomina 2000 lat historii Pikardii przez półtorej godziny i przyjmuje ponad 590 000 widzów.
  • W Albert , Międzynarodowy Festiwal Filmów Zwierząt (FIFA) odbywa się co roku od 1991 roku.
  • W Amiens , Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Amiens (FIFAM) odbywa się co roku w listopadzie od 1980 roku, Festiwal Muzyki Jazzowej w Amiens i gdzie indziej w ostatnim tygodniu marca, Comic Book Rendezvous w pierwszy weekend czerwca, Festiwal Hortillonnages w Amiens, od połowy -od czerwca do połowy października Festiwal Katedralny w Pikardii i koncerty Un été en musique.
  • W Argoules, Musical Balades w opactwie Valloires, ostatnia niedziela czerwca.
  • W Chaulnes , znany na całym świecie festiwal muzyki metalowej „Killer Fest”, odbywa się co roku przez cały weekend .
  • W Conty Médiévales odbywają się w ostatni weekend września.
  • W Folleville co roku w parku zamkowym odbywa się pod koniec sierpnia MEDIEVALES DE FOLLEVILLE , średniowieczny i popularny festiwal, witający w weekend: sklepy, warsztaty rzemieślnicze, przedstawienia teatralne i muzyczne, turnieje, loty drapieżników, rekonstrukcje noży...
  • W Nesle co roku od 2009 roku odbywa się Celtic Nights Festival, dwa dni parad, koncertów i fest-noz .
  • W Saint-Riquier , w lipcu od 1984 r. odbywa się festiwal Saint-Riquier - Baie de Somme . Oferuje on koncerty muzyki klasycznej w opactwie Saint-Riquier , natomiast wystawy czasowe i koncerty w niedziele w sierpniu i wrześniu organizowane są w opactwa i Jazz na trawie w ostatnią niedzielę czerwca.
  • W Saint-Valery-sur-Somme Festiwal w Zatoce Sommy w okresie letnim.
  • W Villers-Bocage , P'tits Malins , od 2005 roku, dla młodych i starszych.
  • Garden Festival na scenie w lipcu .

Turystyka

Somma to departament bogaty w atrakcje turystyczne. Ogólnie rzecz biorąc, istnieją dwa główne obszary: wybrzeże Pikardii i Abbeville, Amiens i Haute Somme.

W Amiens znajduje się Perret Tower , najwyższy betonowy budynek, kiedy powstał w 1952 roku, dom Juliusza Verne'a , muzeum hotelowe Berny, muzeum Pikardii, hortillonnages , dzielnica Saint-Leu, teatr lalek „Chés Cabotans d "Amiens", park Saint-Pierre, park zoologiczny, plac Marie-sans-chemise z zegarem, dzwonnicą i katedrą Notre-Dame d'Amiens , jedną z największych w Europie. Co roku w grudniu odbywa się największy jarmark bożonarodzeniowy na północy Francji.

Domy drugorzędne

Według ogólnego spisu ludności z 1 st styczeń 2008, 8,2% mieszkań dostępnych na wydziale stanowiły drugie domy. Poniższa tabela przedstawia główne miasta Sommy, których drugie i okazjonalne rezydencje przekraczają 10% ogólnej liczby mieszkań.

Gminy posiadające ponad 10% drugich domów
Gmina Populacja SDC liczba obudów Res. wtórny % Rozdz. wtórny
Fort-Mahon-Plage 1317 3,803 3067 80,65%
Quend 1,385 3 373 2666 79,03%
Estrébeuf 273 317 210 66,02%
Cayeux-sur-Mer 2 886 3 860 2400 62,20%
Le Crotoy 2320 2620 1467 56,00%
Favières 459 443 244 55,11%
Dorosły 1782 2 130 1131 53,08%
Lancheres 1008 655 244 37,25%
Mers-les-Bains 3289 3057 1,057 34,59%
Saint-Valery-sur-Somme 2785 1839 510 27,75%

Źródła:

 

Polityka i administracja

Zobacz mapę fizyczną
25 km 1: 797 000 Lokalizator miasta 1.svgKrajowy
Lokalizator miasta 2.svgkapitał kapitał Regionalnego
Lokalizator miasta 3.svgDepartament
Lokalizator miasta 4.svgprefektura Sub-prefektura
Lokalizator miasta 5.svginnych miejscowości
Bay
z
Somme
Oise Aisne Seine-Maritime Pas-de-Calais północ Lokalizacja miasta Amiens Lokalizacja miasta Acheux-en-Amiénois Lokalizacja miasta Bernaville Lokalizacja miasta Boves Lokalizacja miasta Conty Lokalizacja miasta Corbie Lokalizacja miasta Domart-en-Ponthieu Lokalizacja miasta Doullenowie Lokalizacja miasta Hornoy-le-Bourg Lokalizacja miasta Molliens-
Dreuil
Lokalizacja miasta Picquigny Lokalizacja miasta Poix-de-Picardie Lokalizacja miasta Villers-Bocage Lokalizacja miasta Abbeville Lokalizacja miasta Ailly-le-Haut-Clocher Lokalizacja miasta Dorosły Lokalizacja miasta Crecy-en-Ponthieu Lokalizacja miasta Friville-
Escarbotin
Lokalizacja miasta Gamaches Lokalizacja miasta Hallencourt Lokalizacja miasta Moyenville Lokalizacja miasta Nowy Lokalizacja miasta Ulica Lokalizacja miasta Saint-Valery-sur-Somme Lokalizacja miasta Oisemont Lokalizacja miasta Montdidier Lokalizacja miasta Ailly-sur-Noye Lokalizacja miasta Więcej Lokalizacja miasta Rosieres-en-Santerre Lokalizacja miasta Roye Lokalizacja miasta Peronne Lokalizacja miasta Albert Lokalizacja miasta Bray-sur-Somme Lokalizacja miasta Chaulnes Lokalizacja miasta Strych Lokalizacja miasta szynka Lokalizacja miasta Nesle
Zobacz mapę administracyjną
25 km 1: 797 000 Lokalizator miasta 1.svgKrajowy
Lokalizator miasta 2.svgkapitał kapitał Regionalnego
Lokalizator miasta 3.svgDepartament
Lokalizator miasta 4.svgprefektura Sub-prefektura
Lokalizator miasta 5.svginnych miejscowości
Bay
z
Somme
Oise Aisne Seine-Maritime Pas-de-Calais północ Lokalizacja miasta Amiens Lokalizacja miasta Acheux-en-Amiénois Lokalizacja miasta Bernaville Lokalizacja miasta Boves Lokalizacja miasta Conty Lokalizacja miasta Corbie Lokalizacja miasta Domart-en-Ponthieu Lokalizacja miasta Doullenowie Lokalizacja miasta Hornoy-le-Bourg Lokalizacja miasta Molliens-
Dreuil
Lokalizacja miasta Picquigny Lokalizacja miasta Poix-de-Picardie Lokalizacja miasta Villers-Bocage Lokalizacja miasta Abbeville Lokalizacja miasta Ailly-le-Haut-Clocher Lokalizacja miasta Dorosły Lokalizacja miasta Crecy-en-Ponthieu Lokalizacja miasta Friville-
Escarbotin
Lokalizacja miasta Gamaches Lokalizacja miasta Hallencourt Lokalizacja miasta Moyenville Lokalizacja miasta Nowy Lokalizacja miasta Ulica Lokalizacja miasta Saint-Valery-sur-Somme Lokalizacja miasta Oisemont Lokalizacja miasta Montdidier Lokalizacja miasta Ailly-sur-Noye Lokalizacja miasta Więcej Lokalizacja miasta Rosieres-en-Santerre Lokalizacja miasta Roye Lokalizacja miasta Peronne Lokalizacja miasta Albert Lokalizacja miasta Bray-sur-Somme Lokalizacja miasta Chaulnes Lokalizacja miasta Strych Lokalizacja miasta szynka Lokalizacja miasta Nesle

Osobowości Sommy

Artyści (architektura, grawerowanie, malarstwo, rzeźba...)

Filmowcy i aktorzy

Kobiety i literaci

Przemysłowy

  • Carmichael James Drummond , rozwinięty przemysł konopie do Ailly-sur-Somme w XIX th  wieku
  • Pierre Cosserat , aksamitny przemysłowiec
  • W caudron braci , samoloty producentów
  • Henry Potez , producent samolotów aircraft
  • Christian Saint , przemysłowiec w tkaniu juty
  • Albert Toulet (1833-1887), twórca przemysłu mechanicznego w Albercie. Burmistrz Alberta od 1883 do 1887
  • Josse van Robais , założyciel fabryki szlachetnych tkanin w Abbeville w 1665 r.

Wynalazcy

Wojskowy

Politycy

Religijny

Naukowcy

Inni

Galeria

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Wymowa w standardowym francuskim transkrybowana fonemicznie zgodnie ze standardem API .
  2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Shahinez Benabed, „  Muriel Nguyen zmienia prefekturę  ” , na witryniectorpublics.com ,7 stycznia 2019(dostęp 7 stycznia 2019 r . ) .
  2. Witryna Podaj nazwę , w 2012 .
  3. ZNIEFF 220013449 - Larris z Góry Piaskowcowej (INPN) .
  4. Jacques Bouchet de Perthes, 1847 - Antyki celtyckie i przedpotopowe . Książka opublikowana w 1849 r. i dopiero w 1854 r. dr Rigollot doniósł o obecności bifaces w aluwialnej warstwie Somy.
  5. Aufrère L., 1936 - Pierwsze prehistoryczne odkrycia w dolinie Sommy. Biuletyn Prehistorycznego Towarzystwa Francji , 33, 10: 585-592: [1]
  6. Picard C., 1834-1835 - zapisy na niektórych instrumentach celtyckich waltornia Jeleń. Podobnie. Soc. Em. Abbeville , 94-112.
  7. INRAP, oś czasu .
  8. Tuffreau A. (red.), 1989 - Acheulean w Europie Zachodniej . Materiały z kolokwium Saint-Riquier, Lille, Publ. CERP, 4.
  9. Tuffreau A., 2004 - Aszelczyk. Od Homo erectus do neandertalczyków . Paryż, Dom ze skał, 125 s.
  10. Depaepe P., 2009 - Paleolityczna Francja . Paryż, red. Odkrycie, s. 178.
  11. Antoine P., 1989 - Tarasy czwartorzędowe dorzecza Sommy. Badania geologiczne i geomorfologiczne. Wkład w poznanie paleośrodowiska stanowisk paleolitycznych . Teza University of Sciences and Techniques of Lille Flandres-Artois, 437 s.
  12. INRAP, 2006-12 (Locht, J.-L., Antoine P., Auguste P.), Caours - Neandertalczyk jest zaproszony do Éemien  : [2] .
  13. Fagnart J.-P., 1997 - Koniec epoki lodowcowej na północy Francji . Francuskie społeczeństwo prehistoryczne, 272 s.
  14. Goval E., Locht J.-L., 2009 - Ponowny montaż, systemy techniczne i rozkłady przestrzenne w analizie starego Weichselskiego stanowiska Fresnoy-au-Val (Somme, Francja). Francuskie Towarzystwo Prehistoryczne , 106, 4, 653-678.
  15. Goval E., 2012 - Populacje neandertalczyków na północy Francji . Zbiór „Badania archeologiczne”, 4, Inrap-CNRS Éditions, 312 s.
  16. The Courrier Picard , 2 stycznia 2012: SOMME Samarianie, Samarianie, Szczęśliwego Nowego Roku! .
  17. Strona dotycząca ludności i granic administracyjnych Francji – arkusz historyczny departamentu
  18. Ludność według płci i pięcioletniego wieku od 1968 do 2013 r. – Zharmonizowane spisy powszechne – serie wydziałowe i miejskie
  19. Insee — Populacje prawne departamentu za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018
  20. Philippe Pinchemel , 1957- Struktury społeczne i wyludnianie wsi na wsi Pikardii od 1836 do 1936 . Opublikowany z rozprawy doktorskiej, 1952 - Esej metodologiczny na temat badań struktur społecznych i wyludniania wsi na wsi Pikardii w latach 1836-1936 , Armand Colin, 236 s.
  21. Drogi Saint-Jacques-de-Compostelle we Francji, Unesco: [3] i [4] .
  22. Caron F. 1981 - Picardie Poetry wyd. Eklitra d'Amiens, przedmowa Pierre Garnier

Załączniki

Powiązane artykuły

Bibliografia

  • Dallery (Francis) ( pref.  Jacques Bourcart ), Na Opalowym Wybrzeżu: brzegi Sommy, w przeszłości, dziś, jutro , Paryż, wyd. Picard, kol.  „Wspomnienia z historycznych Literackiego emulacji Society Abbeville” ( N °  9)1955, 308  pkt. ( przeczytaj online ).
  • Darras J., Destombes M., 1994 - Somme: Vimeu, zatoka Sommy, Marquenterre, Abbeville i Ponthieu, dolina Sommy, Amiens i płaskowyż Pikardia, Santerre, Vermandois . Tournai, wyd. Casterman, 267 s.
  • Albert Demangeon , 1905 · Pikardia i okolice . Paryż, A. Colin. 4 e ed.revue 1973 Guenegaud 497 s.
  • Francuska Federacja Turystyczna, 1996 - Somma: Pays du Trait Vert; Haute-Somme; ścieżki odkrywania . Topo-przewodnik. PR, 168 s.
  • Izembart H., Le Boudec B., 2004 - Kanał La Somme . Amiens, wyd. Sobór Generalny Sommy, 302 s.
  • Lestocquoy J. 1970 - Historia Pikardii i Boulonnais . Paryż, PUF, 126 s.
  • Malte-Brun V.-A., Somme: Geografia-Historia-Statystyka-Administracja . Wyd. Du Bastion, 58 s.
  • Nivet Ph., Audoin-Rouzeau S., 2000 - Rekonstrukcje w Pikardii po 1918 roku . Wyd. Zjazdu Muzeów Narodowych, 204 s.
  • Regrain R., 1970 - Wybrzeże nizin na południe od Sommy . Amiens, CRDP
  • Regrain R., 1971 - Studium geograficzne dla Międzygminnego Związku Rozwoju Turystycznego Wybrzeża Pikardii.
  • Regrain R., 1993 - Amiens . Edycje Bonnetona.
  • John Ruskin (1819-1900) - Biblia Amiens . 347 pkt.
  • Suma: korzenie i przyszłość . Noyon, Cap Régions Éditions, 2007, s. 407.

Linki zewnętrzne