Lucheux

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy na Sommą .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Lucheux
Dzwonnica, wpisana na listę zabytków od 1896 r., przecina główną drogę do Lucheux.
Herb
Administracja
Kraj	Francja
Region	Hauts-de-France
Departament	Suma
Miasto	Amiens
Międzywspólnotowość	CC Terytorium Pikardii Północnej
Mandat burmistrza	Michel Duhautoy 2020 -2026
Kod pocztowy	80600
Wspólny kod	80495
Demografia
Miły	Lucheans
Ludność miejska	528  mieszk. (2018 )
Gęstość	19  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	50°11′51″ północ, 2°24′40″ wschód
Wysokość	Min. 70  m Maks. 174  m²
Powierzchnia	27,65  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Amiens (gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Doullens
Ustawodawczy	4 th  powiat Sommą
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France Lucheux Geolokalizacja na mapie: Somme Lucheux Geolokalizacja na mapie: Francja Lucheux Geolokalizacja na mapie: Francja Lucheux
Znajomości
Stronie internetowej	http://www.mairie-doullens.fr/

Lucheux to francuska gmina położona w departamencie Somme w regionie Hauts-de-France .

Geografia

Opis

Lucheux jest wiejską wioską w Pikardii w Amiens, graniczącą z Pas-de-Calais, położoną w dolinie, 36  km na północ od Amiens , 27  km na południowy zachód od Arras i 43  km na północny wschód od ' Abeville , łatwo dostępnej drogą krajową 45, która przechodzi nieco na południe od swojego terytorium.

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Lucheux

Brévillers Le Souich	Ivergny Sus-Saint-Leger	Humbercourt Couturelle
Dom		Saulty Warlincourt-lès-Pas
Grouches-Luchuel	Grouches-Luchuel	Grincourt-lès-Pas Mondicourt Pommera Halloy

Hydrografia

Miasto przecina Grouche , dopływ lewego brzegu przybrzeżnej rzeki Authie .

Fontaine, Paturelle, Trąbka, Equilette, stałe strumienie, zasilają Grouche . Pod koniec XIX -go  wieku, kilka źródeł były na terenie gminy.

Charakter gleby i podglebia

Grunt w dolinie jest torfowy , uformowany z namułów . Reszta terytorium pochodzi z epoki wtórnej , na południu i zachodzie równina jest gliniasta , na wschodzie podglebie jest wapienne , margle są równe wychodnie wzdłuż zboczy, na północy podglebie jest sabonneuse .

Rzeźba, krajobraz, roślinność

Terytorium gminy jest bardzo zalesione, poza lasem Lucheux, na północy, na północnym wschodzie, las Robermont, na południu las parku, na południowym wschodzie las Watrona. Dolina Grouches jest dość głęboka, schodzi z wysokości 102  m przy wjeździe do miasta do 72  m przy wyjściu. Graniczy z dwoma brzegami przez szereg wzgórz, które są pośrednio połączone ze wzgórzami Artois. Wzgórza prawego brzegu kończą się na wysokości około 145  m, a lewego brzegu kończy się płaskowyżem, który dominuje na wysokości 172  m w miejscu zwanym Le Beffraye.

Pogoda

Klimat miasta jest umiarkowany oceaniczny z przeważającymi wiatrami z południowego zachodu i północnego wschodu.

Planowanie miasta

Typologia

Lucheux jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Amiens , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 369 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (52,1% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (51,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (45,6%), grunty orne (43,6%), łąki (8,5%), tereny zurbanizowane (2,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

De Lux (światło) i Lueus (święte drewno). Twierdzi się, że w lesie znajdowało się światło służące jako latarnia morska w czasach galijsko-rzymskich.

Nazwa Luxiès jest odnotowana w rzekomym edykcie urzędów pocztowych podpisanym przez Ludwika XI w 1464 roku.

Historia

antyk

Mówi się, że kamień w miejscu Haravesne pochodzi z okresu galijskiego. W Druidzi mówi się dokonały tam ofiary.

Na płytkiej głębokości odkryto gallo-rzymskie sarkofagi.

Średniowiecze

W 678 r. św. Leger został zabity przez Ebro woodna w lesie Sarcing (Cherchin w Pikardzie). Jej lokalizację przypomina kaplica.

Zamek pochodzi z najazdów normańskich.

Według Camille Enlart „Wioska Lucheux, rezydencji hrabiów Saint-Pol, to enklawa z Artois w Pikardii  ”.

Mówi się, że kościół w stylu romańskim został zbudowany w 1070 roku i był zarówno kościołem parafialnym, jak i klasztorem . Te kanony zainstalowane w zależności zamek służył wzdłuż okazałej kaplicy.

Legenda kazałaby wierzyć, że Ludwik XI podpisałby edykt Urzędów Pocztowych , zwany także edyktem Luxiès,19 czerwca 1464 rW dzwonnicy komunalnych, zbudowany na początku XII -tego  wieku.

Epoka nowożytna

Zamek został zdobyty przez protestanckiego kapitana Cocqueville'a w 1568 roku podczas trzeciej wojny religijnej .

Został również oblężony i zdobyty w 1595 roku, podczas operacji przyłączonej do oblężenia Doullens , przez Hiszpanów Hernando Teillo z Porto Carrer podczas ósmej i ostatniej wojny religijnej .

Okres współczesny

Po bitwie pod Waterloo w 1815 r. Anglicy i Kozacy pozostali w Lucheux.

II Rzeczpospolita  : w 1849 r., jak we wszystkich gminach Francji, dorosła populacja mężczyzn po raz pierwszy mogła udać się na głosowanie dzięki wprowadzeniu powszechnych praw wyborczych . Oto rozkład (w liczbie) niektórych nazwisk 384 wyborców (wpis niewyczerpujący)  :

Agnéré	Rzeźnik	Bernarda	Demolina	Francois	Hemery	Maillarda	Tellier	Prawda
3	5	10	7	13	18	5	5	15

Pod koniec wojny francusko-niemieckiej w 1870 r. Prusacy osiedlili się w 1871 r. na osiem dni we wsi.

Ostatni wilk Sommą w XIX th  century został zastrzelony w 1880 roku w lesie Lucheux.

• Lucheux przed I wojną światową

• Dzwonnica.

• Zamek

• Absyda kościoła

• Chór kościelny

Polityka i administracja

Liczba mieszkańców gminy waha się od 500 do 1499, liczba członków rady gminy wynosi 15.

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
przed 1995 r.		Facet Hemery
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 2001	2008	Pierre Trzcialkowski
Marzec 2008	W toku (stan na 8 października 2020 r.)	Michel Duhautoy		Ponownie wybrany na kadencję 2020-2026

Polityka zrównoważonego rozwoju

Odpylenia i etykiety

Ranking w konkursie kwitnących miasteczek i wsi: dwa kwiaty nagrodziły lokalne starania na rzecz środowiska w 2015 roku.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 528 mieszkańców, o 7,21%  mniej w porównaniu do 2013 r. ( Suma : -0,18%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
1060	1,025	1,112	1252	1272	1245	1 226	1250	1292

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
1302	1320	1289	1,165	988	933	908	891	825

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
777	777	731	700	730	622	564	561	608

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2005	2010	2015
522	543	513	553	607	568	586	593	545

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
528	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Gminy Bouquemaison , Brévillers , Lucheux, Humbercourt i Grouches -Luchuel zarządzają szkolnictwem podstawowym w ramach międzygminnej grupy edukacyjnej Doliny Grouche, która wluty 2018, kształci 151 studentów.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Lucheux jest małe średniowieczne miasto z bogatym dziedzictwem architektonicznym, którego dzwonnica, zamek i kościół ilustrują podział na trzy zleceń od średniowiecznego społeczeństwa .

• Dzwonnica ,  Światowe Dziedzictwo ( 2005 ) w  wykazie MH ( 1896 ) . Został zainstalowany w jednej ze starych bram miejskich. Joanna d'Arc została tam zamknięta, zanim została zabrana do Rouen .

• Zamek, wybudowany w 1120 roku przez Hugues II de Campdavaine , hrabiego Saint-Pol. To potężne dzieło militarne, regularnie ofiara licznych walk toczących się w regionie; niszczony kilkakrotnie przez wojska angielskie, burgundzkie i hiszpańskie, ostatecznie został rozebrany za panowania Ludwika XIII .
  Pozostaje z fortecy drzwi Bourg (the XIV th  century ) sformułowane przez dwie wieże przesiewaczy pieprzu , na drzwiach High Wood i ruin wieży z XIII th  century jest niezwykłe dla jego dużego pokoju z dwoma oknami pod łukami.

Ten warowny zamek góruje nad wsią (na północ od drogi prowadzącej do Avesnes-le-Comte ) i dostępny z jej centrum (około 200 metrów od dzwonnicy) przedstawia stromą ścianę do doliny (część budynku zajęta przez instytucji) oraz w pobliskim lesie ruiny okrągłych wież. Fosa otaczająca twierdzę jest zachowana; jego część zamieszkana jest skoszona lub skoszona, ale w pozostałej części jest w większości zaatakowana przez roślinność, która uniemożliwia odwiedzającemu obejście go z pożądanym komfortem pieszym i wizualnym. Pozostałości okrągłych wież są więc ukryte na ich zewnętrznej stronie, a wejście (z pieprzniczkami ) jest doskonale utrzymane i odrestaurowane. Wnętrze pozwala zrozumieć rozmiary reprezentacyjnego domu, w którym pozostają bliźniacze ściany i okna „wielkiego pokoju”, poniżej kopca, na którym stoi zachowany fragment lochu .  Sklasyfikowany MH ( 1965 ) . W 2019 r. opuszczony zamek jest zamknięty dla publiczności, ale można go zrewitalizować, tworząc kilka miejsc noclegowych w niektórych budynkach i instalując przestrzeń przeznaczoną dla publiczności na organizację wystaw i wydarzeń kulturalnych

• Kościół St. Leger  Miejsce MH ( 1913 ) , noszący nazwę St. Leger biskupa z Autun męczeńską w lesie Lucheux VII th  century , pochodzi z XII th  wieku i zachowuje Wówczas żebrowane sklepienia najbardziej stary z Francji .
  W romańskie kapitele są nienaruszone tam i kilka z nich ilustrują grzechów , jak wspomniano w starym panelu ustalonej na wewnętrznej ścianie budynku. Witraż przedstawia egzekucję świętego Légera (dwóch z trzech mężczyzn odpowiedzialnych za dzieło nawróciło się w sposób ekstremistyczny i odmówiło wykonania, widzimy ich klęczących ze złożonymi rękami przed męczennikiem, trzeci jest za nim broń podniesiona, gotowa ściąć mu głowę).

• Puste Drzewo lub Drzewo Małżeństwa, niezwykłe drzewo, ciekawostka botaniczna:
  Prawdopodobnie byłyby to dwie stare splątane lipy , lub tylko jedna, która ucierpiała z powodu czasu, na miejscu Jeu-de-Tamis , dawniej obiekt lokalnego tradycja związana z dniem ślubu.
  Tradycja znowu mówi, że to drzewo pochodzi z początku 1600. Inne źródła sugerują, że jest to drzewo wolności, zasadzone w 1848. Określenie „drzewo weselne” to tytuł nadawany pocztówkom na temat „drążony szyb” na początek XX -go  wieku. Został sklasyfikowany jako pomnik przyrody w 1930 roku pod nazwą „Drzewo Małżeńskie”.

• Ratusz znajduje się w pięknym budynku z XVIII -tego  wieku.
  Zanim przeniósł się tam ratusz, budynek przeznaczono na dom karmelitański.
• Chapelle Saint-Léger:
  Półtora kilometra od wioski, położonej w lesie, wzniesiono kaplicę, w której rzekomo stracono biskupa Autun2 października 678. Wewnątrz fresk przedstawia jego mękę. Wyprodukowany w 1989 roku za sprawą Daniela Leforta.

• Domy z XVIII -tego  wieku:
  Wieś Lucheux wciąż ma kilka pięknych domów typowa Pikardia z XVIII th  century zachowały niektóre z ich autentyczności i opracowanych dla realizacji interesów regionalnego dziedzictwa wiejskiego.

• Las Lucheux:
  Jest to prywatny las, w którym nie można spacerować. Jednak miasto zachowało radość z Traktu Królewskiego, który je przecina. Ale niektóre szlaki krzyżują się w GR.

• Ruiny donżonu (widok z kościoła lub cmentarza).

• Żeliwny krzyż z grobu na cmentarzu.

• Z najeżdżającej roślinności wyłania się zegar słoneczny, którego styl kończy się małą kulą.

Osobowości związane z gminą

• Saint Léger lub Leodogarius (nad brzegiem Renu , w Austrazji około 615 - las Sarcing, dziś Lucheux 678 ). Biskup Autun , kilkakrotnie umęczony śmiercią męczeńską, zginął ścięty w lesie Sarcing.
• Jean-Baptiste Delecloy  ; urodzony w Lucheux w 1747, zmarł w Amiens w 1807. Delecloy był notariuszem królewskim w Doullens. W czasie rewolucji został wybrany posłem Sommy na Zjeździe. Podczas procesu Ludwika XVI głosował za śmiercią króla, łagodząc swój głos wzmianką „w zawieszeniu do pokoju”. Dzięki temu jego miejsce urodzenia w Lucheux zyskało miano „domu królobójstwa”. Jego imię nosi ulica we wsi.

Heraldyka

Załączniki

Bibliografia

• Do departamentów Archiwum Sommą opublikował katalog archiwum baronii i zamku Lucheux , ustalone i opublikowane przez Stéphanie Régniez pod kierunkiem Isabelle Neuschwander i Marie-Françoise Linon (szczegółowy katalog cyfrowy, sub-series 18 J) , bez daty, 168 stron, bibliografia i tabela referencyjna. 10 000 dokumentów, wpisanych w 1989 r. do Archiwum Departamentu Sommy, dostępnych do wglądu na miejscu.

Trzy części: kolekcja Egmont-Pigbatelli, kolekcja barony Lucheux oraz wraki radnych, Hôtel-Dieu i Carmes de Lucheux. Najstarsza data części z powrotem do XIII -go  wieku.

• Jean-Louis Morel , Lucheux w XIX th  century , Lille, MatériauxEdition.com, 130  str. ( ISBN  978-2-9536219-3-8 , prezentacja online )

Powiązane artykuły

• Lista gmin Sommy

Linki zewnętrzne

• Strona Ratusza

• „  Pełny plik: Gmina Lucheux (80495)  ” , Ogólny spis ludności z 2017 r. , INSEE ,22 września 2020 r.(dostęp 17 listopada 2020 r . ) .

• „  Lucheux  ” , gmina Ma , Ministerstwo Spójności Terytorialnej i Stosunków z Władzami Lokalnymi (konsultacja 17.11.2020 ) .

• „  Lista zdigitalizowanych dokumentów dotyczących miasta  ” , Mémoires de la Somme - Archives en Somme , Departmental Archives of the Somme (dostęp 17 listopada 2020 r . ) .

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. Nota geograficzna i historyczna napisana przez nauczyciela, M. Hémery, 1899, Departmental Archives of the Somme, Amiens
2. Nota geograficzna i historyczna dotycząca miasta Lucheux , napisana przez nauczyciela M. Mémery'ego, 1897, Archiwum Departamentu Sommy
3. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
4. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
5. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 5 kwietnia 2021 r . ) .
6. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Amiens  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
7. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
8. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
9. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
10. Camille Enlart, pomniki religijne architektury romańskiej i przejściowego w regionie Pikardia: Były diecezji Amiens i Boulogne , Amiens, wyśw. de Yvert i Tellier, kol.  „Wspomnienia Towarzystwa Antykwariatów Pikardii  ”,1895, 252  s. ( czytaj online ) , s.  132-141, przeczytaj online w Gallica .
11. http://archives.somme.fr/ark:/58483/a011261413626cpaFuo/1/1
12. patrz w tym zakresie Tom 1 autorstwa Fabrice Dehaene
13. Lista wyborcza Lucheux, Archiwum Departamentalne Sommy, Amiens, 1849
14. http://archives.somme.fr/ark:/58483/a011335439674A4EZgt/1/1
15. Yannick Boucher, „Wilk jesteś tam? Bliżej do wielkich lasów Aves”, w La Voix du Nord , 9 sierpnia 2019, s. 6.
16. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
17. L. MINET , „  LUCHEUX. Sprawa epitafiów w hołdzie dwóm deportowanym spoza gminy na wsi pomnik wojenny kończy się w sądzie po apelacji byłego burmistrza  ”, Le Courrier picard ,30 stycznia 2008( przeczytaj online , skonsultowano 17 listopada 2020 r. ) „W najbliższą środę, 30 stycznia, w pierwszej izbie sądu administracyjnego w Amiens zostanie rozpatrzona apelacja byłego burmistrza Lucheux, Guya Hémery'ego przeciwko obecnej gminie, kierowanej przez Pierre'a Trzcialkowskiego. ” .
18. Sophie Diers, "  Lucheux: Michel Duhaultoy, szef listy: Po wielu zmianach opinii ustępującego burmistrza Pierre'a Trzcialkowskiego ten ostatni nie reprezentuje siebie, ale nadal pragnie uczestniczyć w życiu społecznym. Michel Duhaultoy, 1 st  zatem wychodzące zastępca bierze stery. Jego nisza: „Porozumiewajmy się i działajmy razem dla Lucheux  ”, L'Abeille de la Ternoise ,13 marca 2008 r.( przeczytaj online , skonsultowano 17 listopada 2020 r. ).
19. "  Lista burmistrzów Sommy  " , na Somme.pref.gouv.fr ,13 sierpnia 2008(dostęp 21 listopada 2008 ) .
20. Delphine Richard, „  Ostatnia dla Michela Duhautoy, burmistrza Lucheux: w marcu burmistrz będzie ubiegał się o trzecią i ostatnią kadencję na czele wioski, która przyciąga młodych ludzi  ”, Le Courrier picard ,12 stycznia 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 17 listopada 2020 r. ).
21. „  Lista urzędników wybieranych w Sommie  ” [ods], Listy urzędników wybieranych , Prefektura Sommy,8 października 2020 r.(konsultowano 11.11.2020 r . ) .
22. „  Wykaz miejscowości znajdujących się na liście miast i wsi kwitnących  ” , na Villes et villages fleuris (konsultacja z dnia 7 listopada 2015 r . ) .
23. Organizacja spisu na insee.fr .
24. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
25. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
26. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
27. Sophie Diers, „  Lucheux i okolice. Zmobilizowani, by ocalić klasę: zebrano ponad 700 podpisów  ”, L'Abeille de la Ternoise ,8 lutego 2018( przeczytaj online , skonsultowano 17 listopada 2020 r. ) „W tym roku 151 studentów uczestniczących w RPI, a według prognoz, będą one 142 na początku roku szkolnego . ”
28. Guide bleu Picardie, Hachette, red. 2003, s.  113 .
29. „  Średniowieczne miasto Lucheux  ” , City Tours , na https://www.somme-tourisme.com (dostęp 17 listopada 2020 r . ) .
30. "  Lucheux: Miasto pełne uroku, Lucheux było w średniowieczu i renesansie strategiczną twierdzą, położoną w pobliżu północnej granicy królestwa.  » , Przestrzeń i terytoria / Gminy / , na https://encyclopedie.picardie.fr/ (konsultacja 17 listopada 2020 r . ) .
31. BEAUDOIN (del.) - CICERI (Eug.) (lit.), «  Grawerowanie: Stara dzwonnica Lucheux. Picardie  ” , Digitalized documents, Macqueron collection , Municipal Library Abbeville (dostęp 17 listopada 2020 r . ) .
32. Oswald Macqueron, „  A) Lucheux - Drzwi zamku. - Dz. P.-D. B) Dzwonnica i Porte de Lucheux, z natury, 24 kwietnia 1857 r.  ” , Dokumenty cyfrowe, zbiory Macqueron , Biblioteka miejska Abbeville (dostęp 17 listopada 2020 r . ) .
33. WCPA – Światowa Komisja Obszarów Chronionych, „  ranking UNESCO World Heritage Site  ” , na unep-wcmc.org (dostęp 11 maja 2008 r . ) .
34. „  Beffroi de Lucheux  ” , Muzea i miejsca do odwiedzenia , na https://www.somme-tourisme.com (dostęp 17 listopada 2020 r . ) .
35. DUTHOIT (L.) (del.) - HERSON (del.), „  Grawerowanie: Château de Lucheux  ” , Dokumenty cyfrowe, kolekcja Macqueron , Biblioteka miejska Abbeville (dostęp 17 listopada 2020 r . ) .
36. DUTHOIT (L.) (del.) - VILLENEUVE (lit.), „  Grawerowanie: Château de Lucheux (Picardie).  » , Zdigitalizowane dokumenty, Kolekcja Macqueron , Biblioteka miejska Abbeville (dostęp 17 listopada 2020 r . ) .
37. DUTHOIS (del.) - VILLENEUVE (lit.), „  Grawerowanie: Château de Lucheux (Picardie).  » , Zdigitalizowane dokumenty, Kolekcja Macqueron , Biblioteka miejska Abbeville (dostęp 17 listopada 2020 r . ) .
38. C. Pinsard, „  Grawerowanie: plan ruin zamku Lucheux  ” , dokumenty zdigitalizowane, zbiory Macqueron , biblioteka miejska Abbeville,1845(dostęp 17 listopada 2020 r . ) .
39. Jean-Louis Morel - Morel i strona współosobowa , „  Plan i opis zamku Lucheux  ” , na morel.and.co.free.fr (dostęp 11 maja 2008 r . ) .
40. Stan zaobserwowany wiosną 2007 r.
41. Émilie Da Cruz, „  Nic nowego w Château de Lucheux: pomimo planów nowego właściciela, na razie budynek sklasyfikowany jako zabytek historyczny jest nadal opuszczony i zamknięty dla publiczności  ”, Le Courrier picard ,2 lipca 2019( przeczytaj online , skonsultowano 17 listopada 2020 r. ).
42. Sophie Diers, „  Château de Lucheux: domy sprzedane i chronione ruiny: Od kilku miesięcy panują obawy o przyszłość zamku. Rzeczywiście, nowy właściciel nie wydawał się już dawać znaku życia. Teraz wychodzi z milczenia, aby powiedzieć więcej o tworzeniu mieszkań w starym IME, pustym od 2012 roku. Dobra wiadomość, publiczność powinna ponownie cieszyć się ruinami  ”, L'Abeille de la Ternoise ,12 grudnia 2019 r.( przeczytaj online , skonsultowano 17 listopada 2020 r. ).
43. „  Kościół Lucheux – pocięty na długość  ” , dokumenty zdigitalizowane, kolekcja Macqueron , Biblioteka Miejska Abbeville (dostęp 17 listopada 2020 r . ) .
44. Oswald Macqueron, „  Akwarela: apsyda kościoła Lucheux, z natury, 18 sierpnia 1874 r.  ” , Zdigitalizowane dokumenty, kolekcja Macqueron , Bibliothèque Municipale d'Abbeville (dostęp 17 listopada 2020 r . ) .
45. Heliogr. Dujardin., „  Rycina: Lucheux – Wnętrze kościoła – – Fragment z „Historyczna i monumentalna Pikardia”  ” , Dokumenty zdigitalizowane, zbiory Macqueron , biblioteka miejska Abbeville (konsultacja 17 listopada 2020 r . ) .
46. Roger Gazeau — strona osobista lub stowarzyszeniowa, „  Elementy do studium na temat rozpowszechniania kultu św. Légera  ” , na stronie assoc.orange.fr (konsultacja: 11 maja 2008 r . ) .
47. Lucheux - rzymskie cuda - Stolice kościoła Saint-Léger , wyd. Biuro Turystyczne Doullennais, 24 strony.
48. Société des Antiquaires de Picardie Autora tekstu , „  Wyznania Société des Antiquaires de Picardie  ” , na galijskiego ,1 st styczeń 1936(dostęp 9 sierpnia 2016 ) .
49. Jean-Louis Morel - Morel i strona osobista „  Les tilleuls du gospodarstwa domowego  ” , na morel.and.co.free.fr (dostęp 11 maja 2008 r . ) .
50. "  Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej. Prawa i dekrety  ” , o Gallicy ,15 grudnia 1930(dostęp 9 sierpnia 2016 ) .
51. André Guerville, Kaplice i oratoria w Pays de Somme , Abbeville, imp. Frédéric Paillart, kol.  "Zasoby w Somme" 4 th kwartał 2003, 302  s. , s.  165 ( ASIN  B000WR15W8 ) .
52. "  Posiadacze ziemi Lucheux. Herb zaczerpnięty z dzieła zatytułowanego "Kościoły, zamki, dzwonnice i a de la Picardie et de l'Artois" opublikowanego w Amiens. Redaktor Alfreda Carona. - [Tracing]  ” , Dokumenty cyfrowe, kolekcja Macqueron , Biblioteka miejska Abbeville (dostęp 17 listopada 2020 r . ) .