Louis Duthoit

Louis Duthoit Obraz w Infobox. Prywatna rezydencja Bouctôt Vagniez w Amiens Biografia
Narodziny 20 marca 1868
Amiens , Somme
Śmierć 29 grudnia 1931
Pogrzeb Suma
Narodowość Francja
Trening Paryska Narodowa Szkoła Sztuk Pięknych
Czynność Architekt i urbanista
Rodzina wnuk i wnuk siostrzeńca Aimé i Louisa Duthoita , rzeźbiarzy
Tata Edmond Duthoit
Inne informacje
Członkiem Towarzystwo św. Jana na rzecz Rozwoju Sztuki Chrześcijańskiej
Różnica Kawaler Legii Honorowej

Joseph Edmond Louis Duthoit (urodzony dnia20 marca 1868w Amiens i zmarł dalej29 grudnia 1931) Jest architektem z XX -tego  wieku i syna Edmond Duthoit również architekt, grand-syna i bratanka Aimé i Louis Duthoit , rzeźbiarzy.

Biografia

Młodzież i szkolenie

Louis Duthoit pochodzi z rodziny projektantów, rzeźbiarzy i architektów z Amiens. Jego dziadkiem był Aimé Duthoit rysownik i rzeźbiarz, konserwator wraz ze swoim bratem Louisem Duthoitem z katedry w Amiens . Jego ojcem był architekt Edmond Duthoit, który kierował budową Bazyliki Alberta . Jest kuzynem Pierre'a Ansarta, projektanta wnętrz i Gérarda Ansarta .

Louis Duthoit odbył solidne i błyskotliwe studia w Amiens College w La Providence , a następnie w angielskim college'u w Canterbury. Po uzyskaniu matury objął zawód architekta i pracował u boku ojca, który go szkolił. Wraz z nim brał udział w budowie bazyliki Notre-Dame de Brebières d ' Albert . Ale nagła śmierć Edmonda Duthoita w wieku 52 lat położyła kres edukacji zawodowej Louisa Duthoita w wieku 20 lat.

Podobnie jak jego mistrz Viollet-le-Duc , Edmond Duthoit był podejrzliwy wobec akademizmu panującego w École nationale supérieure des beaux-arts . Przez kilka miesięcy Louis Duthoit kontynuował naukę w Compiègne u Henri Bernarda, który - główny współpracownik Edmonda Duthoita - kończył budowę bazyliki Alberta. Rosnący prestiż dyplomu architekta skłonił Louisa Duthoita do przystąpienia do egzaminu wstępnego do Państwowej Szkoły Sztuk Pięknych w Paryżu w 1891 roku . Przyznał się, że wstąpił do pracowni Constant Moyaux i uzyskał dyplom architekta w czerwcu 1898 roku .

Architekt racjonalista

Poprzez swojego starszego brata Adriena, malarza, bywał w różnych kręgach artystycznych, w szczególności w Towarzystwie Saint-Jean dla rozwoju sztuki chrześcijańskiej, którego został członkiem.

W 1898 roku otworzył biuro architektoniczne w Orleanie, gdzie trwały szeroko zakrojone prace urbanistyczne. Louis Duthoit zbudował w 1898 i 1904 roku w Orleanie kilka budynków mieszkalnych, dwa hotele-restauracje i dwie rezydencje. W tych orleańskich budynkach odnajdujemy neogotyckie wpływy z wyrafinowaną ornamentyką i otwartością na modną wówczas dekorację roślinną stylu modernistycznego .

W 1901 roku ożenił się z Louise Girard (1876-1964), wnuczką paryskiego architekta Alphonse'a Girarda . Następnie para osiedliła się w Paryżu. Louis Duthoit rozszerzył swoją działalność z Orleanu na Paryż , Pontoise i Troyes . Następnie wystawiał się na Salon des Artistes Français w 1905 roku i tam tego roku otrzymał wyróżnienie z brązu, a w 1913 roku medal z brązu. W 1907 roku para Bouctot-Vagniez zleciła mu budowę swojej rezydencji w centrum miasta 'Amiens . Ta praca przyniosła mu rozgłos. Wierny nauczaniu Violleta-le-Duca był architektem racjonalistycznym, z rygorystyczną techniką podporządkowującą dekorację konstrukcji budynku.

Rekonstruktor i urbanista

Great War położyć kres przez pewien czas jego działalności jako architekt. Przez dwa lata był dyrektorem wytwórni muszli.

W 1917 r. Dołączył do grona architektów przygotowujących odbudowę zniszczonych terenów. Od marca 1919 roku wraz ze swoim kuzynem Pierrem Ansartem i Josephem Malletem przygotował plan rewitalizacji miasta Amiens. Uznany przez radnych Pikardii za zbyt kosztowny, plan ten został zrewidowany w dół i zredukowany do prostego projektu poprawy drogi, przebudowy i wyrównania budynków.

Ostatnie lata swojego życia poświęcił identycznej odbudowie bazyliki Notre-Dame de Brebières d' Albert , zniszczonej podczas wojny. On umarł na29 grudnia 1931 przed zakończeniem pracy.

Pracuje

Galeria

Linki zewnętrzne

Zobacz też

Uwagi i odniesienia

  1. INHA - National Institute of Art History, "  Les orientalismes en architecture  " (dostęp 15 grudnia 2007 )
  2. René Édouard-Joseph, Słownik biograficzny współczesnych artystów , tom 1, AE, Art & Édition, 1930, str.  450
  3. „  Szkoła Sztuk Pięknych i Konserwatorium Muzycznym w Amiens  ” , uprzedzenia n o  PA00116058, podstawy Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury (konsultowany = 15 grudnia 2007)
  4. Xavier Bailly i Jean-Bernard Dupont (jego reżyser) Historia miasta: Amiens , Amiens, SCEREN CNDP-CRDP, 2013
  5. Wskazówka n o  PA80000002 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
  6. culture.gouv.fr/.../merimee_fr