Podklasa | opady , pogoda , źródło energii |
---|---|
Ma efekt | powódź |
Powiązana kategoria | |
Znak Unicode | ? |
Deszcz jest zjawiskiem naturalnym, w którym spada z wody spadają z chmury do ziemi . Jest to jedna z najczęstszych form opadów na Ziemi . Jej rola jest dominująca w obiegu wody . Przybiera różne formy, od lekkiego deszczu do potopu, od ulewy do ciągłego deszczu, od drobnych kropelek po bardzo duże. Czasami miesza się ze śniegiem, gradem lub zamarzaniem. Czasami paruje zanim dotknie ziemi, dając virgę . Jego krople są przezroczyste lub czasami nieprzezroczyste, naładowane kurzem. Rozległe „kurtyny przeciwdeszczowe”, spowodowane spotkaniem lub zbliżaniem się frontu zimnego i/lub frontu ciepłego , są typowymi przypadkami dobrze przewidywalnych deszczy w meteorologii, a następnie w animacji satelitarnej i kartograficznej. radary meteorologiczne .
Deszcz jest naturalnie kwaśny w wyniku rozpuszczania dwutlenku węgla lub kwaśnego dwutlenku węgla: potencjał wodoru lub pH wody deszczowej zebranej w deszczomierzach jest rzędu 5,7. Zawiera więc bardzo małe ilości kwasu węglowego , w szczególności jony wodorowęglanowe i jony hydroniowe . Może występować duża ilość jonów lub różnych związków różnego pochodzenia, w tym radioaktywnych lub toksycznych przez zanieczyszczenia. Zauważ, że w obecności kwasu azotowego lub siarkowego pH kropli może wyjątkowo spaść do 2,6. Jest to kwaśny deszcz lub deszcz o potencjale zakwaszającym.
Na III th century BC. AD , w swoim traktacie O ogniu , Teofrast uważa, że to uderzenie chmur o góry powoduje deszcz.
Chmury obciążony wodą stanowią fazę antenowym kondensacji w mikro kropelek wody (o rozmiarze jeden mikrometr się do 30 mikronów ) od pary wodnej z powietrza , korzystnie, gorącego i mokre na zalążek kondensacji. Woda, która tworzy chmurę tych wynika z odparowania z wilgocią , która istnieje w naturze , a zwłaszcza wielkich akwenów ( jeziora , morza , itd. ). Ta para wodna miesza się z masą powietrza . Kiedy powietrze unosi się w wyniku ruchów atmosfery, ochładza się ono przez rozszerzanie . Para wodna zawarta w powietrzu kondensuje wokół jąder kondensacji ( kurz , pyłki i aerozole ) przy nieznacznym przesyceniu . Te kropelki tworzą chmury. To właśnie powiększenie tych kropel spowoduje deszcz.
O ciepłym deszczu mówimy, gdy krople deszczu w pełni uformowały się w chmurę powyżej punktu zamarzania, a zimnym o deszczu, gdy są one wynikiem topnienia płatków śniegu, gdy powietrze przechodzi powyżej zera stopni Celsjusza na wysokości. Istnieją jednak zjawiska przechłodzenia poza stanem równowagi termodynamicznej , które wyjaśniają rzeczywiste temperatury zamarzania kropel wynoszące około -20 ° C .
W gorącej chmurze krople wody powiększają się w wyniku kondensacji otaczającej je pary wodnej i łączą się z innymi kroplami. Deszcz powstaje, gdy akrecja kropel zbliża się lub przekracza wielkość 50 μm . Akrecja zapoczątkowana przez lepkie skojarzenia nieuchronnie trwa. Rozmiar kropli może wtedy z łatwością osiągnąć jedną dziesiątą milimetra, a nawet katastrofalnie 4 do 5 mm podczas ulewnych deszczy burzowych. Jednak zdarzają się również „bezchmurne deszcze”, takie jak spokojne środowiska morskie i tropikalne.
Deszcz jest polidyspersyjny: wielkość kropli waha się od jednej dziesiątej milimetra do kilku milimetrów (średnio 1 do 2 mm ). Żadna kropla nie przekracza 3 mm , poza rozpryskiwaniem. Jednak niektóre krople mogą przekroczyć ten rozmiar w wyniku kondensacji na dużych cząsteczkach dymu lub zderzeniach między kroplami z obszarów znajdujących się w pobliżu chmury o bardzo wysokim nasyceniu. Osiągnięty rekord (10 mm ) zarejestrowano nad Brazylią i Wyspami Marshalla w 2004 roku. Gdy są zbyt ciężkie (około 0,5 mm średnicy ), aby podtrzymywać prąd wstępujący , opadają, tworząc w ten sposób deszcz.
W zimnej chmurze kropelki mogą napotkać zamarzający rdzeń i zamienić się w kryształki lodu . Te ostatnie będą się powiększać przez kondensację, ale przede wszystkim przez efekt Bergerona , czyli kanibalizację otaczających je przechłodzonych kropel . One również w końcu opadają, chwytając mniejsze płatki, aby zwiększyć ich średnicę. Podczas przechodzenia przez powietrze powyżej temperatury zamarzania płatki topią się i rosną jak krople z gorących chmur. Zmiany temperatury w czasie deszczu mogą powodować inne formy opadów: marznący deszcz , grad lub deszcz ze śniegiem .
Częstotliwość deszczów, powodowanych przez przepływ wilgotnego morskiego powietrza, często wzrasta niemal wykładniczo przez przeszkodę w postaci prostej ziemskiej rzeźby terenu, jak zwykłe wzgórza do wyższych gór, które już są podatne na wywiewanie całej wilgoci z chmur lub niskich mgły. Zatem specyficzne pomiary pluviometric udowodnić, że w ciągu 90 km od Bergen , miasto mocno nawodniony ponad 2 metrów wody rocznie , zdecydowana kamienistych lub piaszczystych, suchych i suchych zboczach głębokich norweskich górskich dolinach, paradoksalnie się pod obfitych rezerw lodu z na lodowaty formacje , otrzymywać prawie żadnej wody deszczowej. Deszcze burzowe, losowe w czasie i przestrzeni, często pozostają bardzo lokalne.
W zależności od wilgotności względnej powietrza napotkanego pod chmurą, kropla deszczu może wyparować i tylko jej część dociera do ziemi. Kiedy powietrze jest bardzo suche, deszcz całkowicie wyparowuje przed dotarciem do ziemi i daje zjawisko zwane virga . Dzieje się tak często na gorących i suchych pustyniach, ale także wszędzie tam, gdzie deszcz pochodzi z chmur o małej wysokości pionowej .
Deszcze wywołane przez człowieka mogą być tworzone przez zarodkowanie kropel wody przy użyciu substancji chemicznej z nasion rozproszonej na wysokości chmur przez samolot lub rakietę. W krajach uprzemysłowionych lub rozwiniętych tygodniowe opady deszczu są modyfikowane przez zanieczyszczenia (które są mniejsze w weekendy), zwłaszcza gdy powietrze jest bogate w aerozole siarki, które pomagają zarodkować krople wody. Klimat zmienia globalny częściej zakłócają globalnych wzorców deszczowa, ale w sposób, który nie jest jeszcze zrozumiałe ze względu na złożoność pogody.
Susza jest bezpośrednią konsekwencją braku deszczu w jednym miejscu na pewien okres czasu. Deszcz jest niezbędny dla żyzności gleby i zasilania wód gruntowych . Poważny deficyt opadów może powodować problemy z zaopatrzeniem w wodę dla gleb i populacji, co może prowadzić do ograniczeń, a nawet cięć. Brak deszczu powoduje, że środowisko wysycha gleby, roślinność , pożary i śmiertelność zwierząt. Kraje znajdujące się w tych szerokościach geograficznych koni (Morze Śródziemne, Sahelu , Pustynia Sonora , itd. ) Najbardziej narażone na suszę są każdego roku, ponieważ jest to obszar pół-stałych wzloty które hamują deszczowa.
Pomiar deszczu, zwany pluwiometrią , odbywa się za pomocą prostego urządzenia zwanego pluwiometrem . Pomiar ten odpowiada wysokości wody zebranej na płaskiej powierzchni. Jest on wyrażony w mm, a czasami w litrach na metr kwadratowy (1 litr / m 2 = 1 mm ). Intensywność deszczu dzieli się na deszcz lekki (ślad przy 2 mm/h ), umiarkowany (2 mm/h przy 7,6 mm/h ) i ciężki (ponad 7,6 mm/h ). W stacji pogodowej pomiar ten wykonywany jest codziennie, co godzinę lub natychmiastowo w zależności od programu stacji. Podczas deszczu tempo to niekoniecznie jest jednolite i może się zmieniać natychmiast.
Pomiar za pomocą deszczomierza jest punktualny i daje informacje tylko w niewielkiej odległości od stacji. Aby poznać ilość opadów deszczu, które spadają na region lub dział wodny, stosuje się pomiary radaru meteorologicznego . Wiązka radaru jest częściowo zwracana przez krople wody i kalibrując ten zwrot można oszacować ilość opadów padających na obszar pokrycia urządzenia. Dane te podlegają różnym artefaktom, które po usunięciu mogą dać dobre oszacowanie do około 150 km od radaru.
Deszcze charakteryzują się również czasem trwania i częstotliwością w ciągu roku. Dane te są wykorzystywane w szczególności do wymiarowania sieci sanitarnych w miastach. Aby porównać opady w różnych regionach geograficznych, wykorzystuje się łączną roczną ilość opadów. Wyraża się ją wtedy w milimetrach rocznie (np. około 2500 mm/rok w wilgotnym lesie tropikalnym , mniej niż 200 mm/rok na obszarze pustynnym, a zjawisko monsunu przynosi obfite opady, które mogą generować średniorocznie około 10 000 mm , skoncentrowane przez kilka miesięcy).
Podobnie jak inne hydrometeors ( rosa , mgła , mróz , kondensacji ), wodę deszczową jest początkowo uważane za czystą i lekko kwaśnym lecz środki oraz analizy chemiczne głównie dla związków azotu od końca XIX p wieku, który w tropikach i początek 1900, a zwłaszcza od lat pięćdziesiątych inne dobre wskaźniki działalności człowieka, takie jak siarka , chlor czy jod pokazują, że podczas formowania i opadania deszcz dba o różne pierwiastki mineralne i zanieczyszczenia (rozpuszczone, zawarte w kropelkach lub przyklejone do ich powierzchni), które powodują jest mniej czysty i czasami niezdatny do picia , a nawet bardzo zanieczyszczony ( kwaśny deszcz ).
W szczególności początek ulewy jest często obciążony zanieczyszczeniami (wypłukiwanie cząstek i rozpuszczalnych gazów obecnych w powietrzu przecinanym przez deszcz, dodając do cząsteczek już prawdopodobnie rozpuszczonych w chmurach). Bardzo lokalnie, pewne warunki mogą nawet wywołać zjawisko znane jako „ deszcz rtęciowy ”. Niewielkie deszcze następujące po okresie bezdeszczowym są również często znacznie bardziej skoncentrowane w pierwiastki śladowe, azotany, siarka i inne zanieczyszczenia niż deszcze ulewne (innymi słowy na litr wody, zanieczyszczenia są znacznie bardziej rozcieńczone, ale całkowity wkład do gleba jest również ważnym elementem).
Deszcze pochodzące z mas powietrza pochodzących z kontekstów rolniczych, miejskich, przemysłowych lub z wiatrem pożarów lasów mogą być również znacznie zanieczyszczone przez bakterie, wirusy i patogenne "aerozolityczne" zarodniki grzybów, mniej więcej w zależności od warunków pogodowych. Wydaje się, że te biozanieczyszczenia, podobnie jak różne aerozole mineralne (zwłaszcza siarka), mogą pełnić rolę jąder kondensacji przyspieszających tworzenie się kropel deszczu. Mikroorganizmy w aerozolu, które nie zostały zabite promieniami słonecznymi UV lub odwodnieniem, mogą być osadzane na odległość. Dlatego woda deszczowa nie powinna być spożywana bez poddania się obróbce mającej na celu wyeliminowanie metali i pestycydów oraz patogenów. Według badań przeprowadzonych w Singapurze (2009-2010) wysoki poziom bakterii (co najmniej jedna z 3 bakterii: Escherichia coli , Pseudomonas aeruginosa i Klebsiella pneumoniae stwierdzono w tym przypadku w 50% próbek) skorelowane z wysokim wskaźnikiem PSI ( Standard Pollutant Index ).
Liczne badania wykazały, że mgły lub deszcze mogą zawierać znaczne ilości pestycydów . We Francji pierwsze badanie Instytutu Pasteura opierało się na automatycznym zbieraniu i analizie wszystkich opadów deszczu, które padały w ciągu dwóch lat (od końca czerwca 1999 do listopada 2001) w pięciu lokalizacjach (wybrzeże, gęste miasto, przeciętne miejskie i wiejskie). obszaru) w regionie Nord-Pas-de-Calais . Spośród około 80 poszukiwanych cząsteczek znaleziono ponad trzydzieści, w tym przede wszystkim Atrazynę , izoproturon i diuron , ale ze względu na koszty nie badano na przykład glifosatu i lindanu . Od maja do połowy lipca wszystkie deszcze zawierały niewielkie ilości pestycydów, zwłaszcza na terenach rolniczych, ale także w mniejszych dawkach na wybrzeżu lub w centrum Lille, gdzie Diuron był bardzo obecny, a jednocześnie mało wykorzystywany przez rolnictwo. może pochodzić z farb i produktów do pielęgnacji dachów (przeciwmchowych, przeciwporostowych). Około połowa deszczów wykazywała ślady 80 poszukiwanych pestycydów, a prawie 10% zawierało poziomy większe niż jeden mikrogram / litr. Nie ma wzorców odniesienia dla woda opadowa. Jeśli odniesiemy się do norm „woda pitna" 70% próbek opadów było poniżej progu maksymalnych dopuszczalnych stężeń. Jednak sporadycznie i w krótkim czasie próbki o wartościach nawet szesnastokrotnie wyższych niż to odniesienie zostało zmierzone, to znaczy lokalnie i kilka dni w roku poziomy pestycydów wydawały się dość wysokie podczas deszczu. ur mają bezpośredni efekt ekotoksyczny. Poszukiwano tylko cząsteczek rozpuszczalnych w wodzie, ale deszcze mogły zawierać inne, zaadsorbowane na kurzu lub drobnych cząstkach.
Deszcz może również zawierać środki eutroficzne ( azot bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie w postaci azotanów; pochodzenia rolniczego, ale także przemysłowego lub pośrednio z utleniania ozonem troposferycznym NO2 emitowanego przez samochodowy olej napędowy i inne procesy spalania). W Wogezach zaobserwowano silną korelację między zawartością azotanów a zawartością SO4 i NO3.
Deszcz, wypłukując powietrze, przyczynia się do naturalnej czystości atmosfery, ale może zanieczyścić wody powierzchniowe, w których pije wiele zwierząt. Lokalnie lub w pewnych okolicznościach (po burzy piaskowej ) pył zebrany przez deszcz (lub śnieg) może być na tyle obfity, że może go zabarwić lub zamienić w deszcz błotny. Z cząstek bogatych w tlenek żelaza mogły powstać legendy o krwawych deszczach i deszczach piaskowych pochodzących z Sahary.
We Francji kontynentalnej zmienia się jakość deszczy. Jest monitorowany w szczególności przez system MERA. W 1990 The pH deszczów nadal wyraźnie kwaśny, w przedziale od 4,7 do 5,5, w zależności od stacji nadawczej do wartości bardziej kwasowych w ciągu pięciu lat od 1995 do 2000. osadzania jonów H + wahał się od 5 do 25 mg/m²/rok, wyższy we wschodniej i północnej Francji i nieznacznie wzrastający pod koniec tej dekady obserwacji. Poziomy azotanów rozpuszczonych w deszczu pozostały stabilne (średnio od 0,2 do 0,3 mg azotanów na litr deszczu, przy znacznie wyższych poziomach na północy kraju (depozyt 10-400 mg azotu / m² / rok) Poziomy amonu spadły (spada na 0,3 do 0,7 MGN / l, ale o wyższej wartości w Północna). w de siarki olejów paliwowych i spadku węgla , z siarczany odrzucona, spada do 0,6 do 0,4 mg na litr na siarkę średni.
Wcześniejsze badania wykazały w Bretanii, że chmury (a w drugiej kolejności deszcze) są obciążone pestycydami w miarę przemieszczania się z zachodu na wschód, z poziomami atrazyny i alachloru (dwóch głównych pestycydów w regionie). ), które mogą „osiągnąć 10, 20 lub nawet ponad 200-krotność tolerowanych norm dla wody pitnej” . Deszcze mogą również zawierać metale i radionuklidy, w szczególności monitorowane w Europie za pośrednictwem sieci BRAMM (bioindykacja przez mszaki ).
Sieć RENECOFOR ( Krajowa Sieć długoterminowego monitoringu EKOsystemów LEŚNYCH ) dostarcza dodatkowych danych o opadach w lasach . Gdy analiza nie jest wykonywana szybko i in situ, należy wprowadzić specjalne protokoły pobierania próbek, przechowywania i transportu. Zanieczyszczenie może utrzymywać się długo po zakazie stosowania produktu, na przykład „w mieście Hanower w Niemczech stężenie terbutyloazyny i jej metabolitu osiągnęło 0,4 i 0,5 ug/l, czyli pięciokrotność normy dla wody pitnej, gdy produkt był zakazany przez pięć lat. ” .
Każdy deszcz pomaga oczyścić powietrze z niektórych zawartych w nim cząstek i zanieczyszczeń, ale w niektórych środowiskach (pozbawiona roślinności lub zaorana gleba rolnicza, gleba pylista, zanieczyszczona gleba miejska, gleba przemysłowa lub zanieczyszczona woda ściekowa itp.) wybuch kropli wody na ziemi jest źródłem nowego aerozolu składającego się z organicznych, mineralnych mikro i nanocząstek, w tym zarodników grzybów, bakterii oraz szczątków martwych roślin i zwierząt. Zjawisko to zostało sfotografowane i zbadane w 1955 roku przez AH Woodcocka, który wyraźnie wykazał, że może przyczyniać się do zanieczyszczenia powietrza, gdy pada deszcz, na przykład na niektóre odpady przemysłowe lub osady ściekowe .
Inni autorzy (np. Blanchard w 1989 r.) wyjaśnili następnie, w jaki sposób te aerozole powstały również na morzu. W 2015 r. Wykazano, że ta „mgła wywołana deszczem” może ponownie zanieczyścić lub zanieczyścić powietrze, ale może również generować nowe deszcze ( przez zasiewanie chmur ). Część mikroaerozoli powstałych po pęknięciu pęcherzyków powietrza powstałych w wyniku opadania kropli deszczu w nieczystej wodzie odwadnia się i dyfunduje do atmosfery w postaci „nanosfer” (od 0,5 µm średnicy). Sfery te składają się zasadniczo z węgla, tlenu i azotu. Mechanizm ich powstawania najpierw zbadano w laboratorium, filmując w dużym powiększeniu i z dużą prędkością sztuczny deszcz, a następnie zjawisko to zbadali amerykańscy naukowcy na wolnym powietrzu za pomocą mikroskopii o wysokiej rozdzielczości zastosowanej do badania cząstek unoszących się w powietrzu zebranych w 2014 z mas powietrza nad wielkimi równinami rolniczymi Oklahomy. Jedna do dwóch trzecich cząstek przenoszonych drogą powietrzną to nanocząstki z gleb rolniczych. Niektóre pestycydy i azotany znajdujące się w powietrzu, a następnie przenoszone przez wiatry lub sprowadzane na ziemię przez nowe deszcze, mogą pochodzić z tego procesu.
Kiedy deszcz zaczyna tworzyć kałuże lub warstwę wody na ziemi, woda ta rozpuszcza część materii organicznej lub molekuły podłoża lub molekuły zaadsorbowane na tym podłożu. Uderzenia nowych kropli deszczu tworzą rozpryski i małe pęcherzyki powietrza, które unoszą się w górę i pękają, gdy dotrą do powierzchni filmu wodnego lub kałuż. Pęknięcie każdego z tych bąbelków wyrzuca nanokropelki w powietrze, które tworzą bardzo drobną mgiełkę wzbogaconą materią organiczną. Mgła ta następnie odwadnia się, tworząc maleńkie stałe kuliste kulki, które można zobaczyć pod mikroskopem.
Według tego badania, lekki lub umiarkowany deszcz wydaje się bardziej skuteczny w wytwarzaniu tego aerozolu niż ten złożony z dużych kropli, ponieważ wytwarza więcej pęcherzyków powietrza. Autorzy wyciągnęli do tego samego wniosku w powietrzu nad powierzchnią gleby nawadniane przez węża podlewania . Doszli do wniosku, że „do nawadniania gruntów ornych może pomóc uwolnienie więcej glebowych cząstek organicznych do powietrza, a potencjalnie zwiększyć opadów na obszarach nawadnianych . ” Analiza danych meteorologicznych z południowej Australii wykazała wcześniej, że deszcze na polach uprawnych zwiększają prawdopodobieństwo dalszych opadów deszczu po burzy, co sugeruje, że czasami „deszcz może powodować więcej deszczu”). Uwzględnienie tej interakcji powinno ulepszyć modele meteorologiczne, ale także te odnoszące się do zanieczyszczenia powietrza, cyklu biogeochemicznego niektórych pierwiastków oraz te odnoszące się do zmian klimatycznych.
Kiedy deszcz pada na suchą, zakurzoną ziemię, wydziela specyficzny zapach, którego pochodzenie od dawna jest słabo poznane. W środowisku naturalnym zapach ten byłby zapachem petrichoru (neologizm wymyślony przez Beara i Thomasa, australijskich geologów, w 1964 roku w artykule opublikowanym w czasopiśmie Nature ( petra oznacza kamień i krew posoki /płyn)). Słowo geosmin jest zatem używane zamiast tego, aby opisać zapach wydobywający się z naturalnej gleby po deszczu. Zapach człowieka jest na niego bardzo wrażliwy (geosmina jest wyczuwalna w powietrzu, gdy tylko osiągnie poziom 5 ppb) i jest to zapach uważany za raczej przyjemny. W mieście i na mieszankach asfaltowych deszcz przybiera szczególny zapach. Innym składnikiem zapachu deszczu podczas burzy jest ozon wytwarzany przez piorun.
Niedawno naukowcy z MIT sfilmowali krople wody uderzające o ziemię za pomocą kamer z bardzo dużą prędkością i rozdzielczością. Podczas rozpryskiwania się na ziemi, większość kropli zatrzymuje pod sobą maleńkie pęcherzyki powietrza, które uczestniczą w zjawisku nebulizacji poprzez unoszenie się w kropli wody i pękanie na jej powierzchni, tworząc aerozol, który nasz system węchowy identyfikuje jako zapach deszczu . Na intensywność tego zapachu wpływa kilka parametrów: wielkość i prędkość kropli, porowatość i rodzaj gleby. W badaniu skoncentrowano się na 28 różnych rodzajach nawierzchni (12 sztucznych podłoży i 16 rodzajów gleby). Ilość aerozolu była najwyższa na lekko porowatych podłożach (na przykład glinie lub brudu) oraz przy lekkim lub umiarkowanym deszczu.
Filmując krople wody rozbijające się o powierzchnie pokryte tuszem fluorescencyjnym, obserwuje się, jak część tej kolorowej warstwy przechodzi do aerozolu. Sugeruje to, że różne zarodniki, wirusy, bakterie mogą również przenosić się z gleby do słupa powietrza podczas deszczu, co jest ciekawą informacją dla ekoepidemiologii .
Stosunek ludności do deszczu różni się w zależności od regionu świata, ale także środowiska aktywności społeczno-zawodowej, a zwłaszcza trybu i czasu aktywności lub wypoczynku.
W regionach o umiarkowanym klimacie, takich jak współczesna miejska Europa, deszcz nabrał raczej smutnego i negatywnego skojarzenia – „ Płacze w moim sercu, gdy pada na miasto ”, pisał Paul Verlaine – podczas gdy słońce jest synonimem radości. Świat chłopski Europy Zachodniej, podzielony na specyficzne kultury, charakterystyczne dla odległych dziedzictw, wydawał się kiedyś obcy temu osądowi. Po cichu zachowywał rytuały doceniania upałów czy silnego nasłonecznienia , chwilowo uznawanych za niezbędne do wzrostu i dojrzewania roślin, do różnych zadań agropasterskich, takich jak sianokosy czy wznoszenie budynków. Banalny deszcz, zjawisko w żaden sposób nie deifikowane, ale czasami odkładane w zbiorowej nazwie do ostatecznego terminu, aby w tych zarezerwowanych godzinach lub okresach nie stało się krępujące lub nie przyniosło pecha, może następnie wznowić, jak uzna za stosowne.
Na marginesie tej dominującej nowoczesnej wizji, potencjalnie negatywnej wobec deszczu, jeśli uzna się go za zbyt obfity lub przedwczesny, nie możemy zapominać, że jest on również powszechnie kojarzony z pozytywnymi wartościami: uspokojeniem, płodnością roślinności i świata zwierząt. człowieka, ochłodzenie powietrza po prawdziwej fali upałów, czystość, oczyszczenie z kurzu i zanieczyszczeń miejskich, rezerwa energii na przepływy wody. Walory estetyczne współczesnych artystów czasami otwarcie zderzają się z kliszą ponurego deszczu.
Wyrażenie deszczowe małżeństwo, szczęśliwe małżeństwo , popularne przysłowie, rzadko pojawia się w literaturze. To pociecha dla tych, którzy biorą ślub w deszczu. Mamy tu dwie metafory:
Ale wyrażenie przekazywane ustnie, obie metafory są ważne.
W suchych regionach, takich jak części Afryki , Indii , Bliskiego Wschodu , deszcz jest postrzegany jako błogosławieństwo i przyjmowany z euforią. Odgrywa podstawową rolę gospodarczą, gdzie drogi wodne są ograniczone, a dystrybucja wody pitnej i nawadniania są uwarunkowane opadami deszczu.
Wiele kultur wypracowało sposoby ochrony przed deszczem (płaszcze przeciwdeszczowe, parasole) oraz rozwinęło systemy odwadniające i kanalizacyjne (rynny, ścieki). Tam, gdzie jest obfity, czy to ze względu na częstotliwość, czy przemoc ( monsun ), ludzie instynktownie wolą szukać schronienia.
Woda deszczowa w naturalny sposób przynosi korzyści rolnictwu, a tym samym społecznościom, które od niej zależą. Może być przechowywany w okresach suchych. Jego kwasowość i obecność kurzu sprawiają, że często nie nadaje się do spożycia i wymaga leczenia, chociaż zawsze był spożywany, podobnie jak w wielu częściach świata, w tym niedawno we Francji.
Urbanizacji musi brać pod zarządzania kontem deszczu. Gleby uszczelnione w miastach wymagają budowy sieci odwadniających i sanitarnych. Zmieniając stosunek wody odpływowej do wody wchłoniętej przez glebę, zwiększa się ryzyko powodzi, jeśli infrastruktura jest zbyt mała. Zrzuty te bezpośrednio do cieków wodnych w znacznym stopniu przyczyniają się do powstawania zjawisk niszczących powodzi .
Europe Square , deszcz , Gustave Caillebotte .
Ulewny deszcz na sosnowym drewnie (druk Hiroshige).
Pasterz w deszczu (Pissaro).
Trwanie | Miejscowość | Przestarzały | Wysokość (mm) |
---|---|---|---|
1 minuta | Unionville, Stany Zjednoczone (wg OMM) Barot, Gwadelupa (wg Météo-France) |
4 lipca 1956 r 26 listopada 1970 |
31,2 38 |
30 minut | Sikeshugou, Hebei , Chiny | 3 lipca 1974 r | 280 |
1 godzina | Holt , Missouri, Stany Zjednoczone | 22 czerwca 1947 | 305 w 42 minuty |
2 godziny | Yujiawanzi, Chiny | 19.07.1975 | 489 |
4,5 godziny | Smethport, Pensylwania | 18.07.1942 r | 782 |
12 godzin | Foc-foc, Reunion | dnia 08.01.1966 (cyklon denise) | 1,144 |
24 godziny | Foc-foc, Reunion | od 07 do 08.01.2066 (cyklon denise) | 1,825 |
48 godzin | Cherrapunji , Indie | od 15 do 16.06.1995 | 2493 |
Trzy dni | Commerson, Reunion | od 24 do 26.02.2007 Cyclone Gamede | 3 929 |
4 dni | Commerson, Reunion | od 24 do 27.02.2007 Cyclone Gamede | 4869 |
8 dni | Commerson, Reunion | od 20 do 27.02.2007 Cyclone Gamede | 5 510 |
10 dni | Commerson, Reunion | od 18 do 27.01.2080 Hiacynt cyklonowy | 5 678 |
15 dni | Commerson, Reunion | od 14 do 28.01.2080 Hiacynt cyklonowy | 6083 |
1 miesiąc | Cherrapunji, Indie | Lipiec 1861 | 9 296,4 |
1 rok | Cherrapunji, Indie | Sierpień 1860 w Sierpień 1861 | 26 466.8 |
2 lata | Cherrapunji, Indie | 1860 i 1861 | 40 768 |
roczna średnia | Mawsynram , Indie | roczna średnia | 11 872 |
Różne czasopisma naukowe ogłosiły domysły dotyczące płynnych opadów na innych gwiazdach. Przez analogię nazywane są deszczami:
W 2021 roku badanie pokazuje, jak obliczyć kształt i prędkość spadających kropli deszczu, a także prędkość, z jaką odparowują; stwierdza, że w szerokim zakresie warunków planetarnych tylko krople deszczu o stosunkowo wąskim zakresie rozmiarów mogą dotrzeć do powierzchni z chmur.
Deszcz nazywamy również każdym upadkiem ciała:
W języku obrazkowym deszcz może oznaczać obfite opady przedmiotów, a nawet samą obfitość, jak w przypadku złotego deszczu . Złoty deszcz to także wygląd, który Zeus przyjął, by uwieść Danae .
W wielu regionach deszcz jest bardzo powszechnym zjawiskiem pogodowym. Ten powszechny charakter deszczu można znaleźć w pewnych wyrażeniach, takich jak urodzenie się z późnego deszczu .