W ekologii , o biotop (od starożytnego greckiego : βίος / BIOS „życia” i τόπος / Topos „miejsce”) jest miejscem życia zdefiniowanego przez właściwości fizycznych i chemicznych określona stosunkowo jednorodna. W tym środowisku występuje zestaw form życia, które składają się na biocenozę : flora , fauna , grzyby (grzyby) i populacje mikroorganizmów .
Biotop i biocenoza na nim występująca tworzą charakterystyczny ekosystem . Ewolucja tego ekosystemu zmierza do chwilowego punktu kulminacyjnego , który zmienia się w szczególności wraz z klimatem , ukazując nową równowagę biotopu. Tak więc, życie może kontynuować zmiany w demografii i bioróżnorodności z gatunków .
Termin biotop pochodzi od Arthura George'a Tansleya . Biotop należy odróżnić od biomu , który jest dużą grupą ekosystemów charakterystycznych dla danego typu klimatu i gleby.
Już w latach pięćdziesiątych Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) działająca w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) była poruszona i zaniepokojona modyfikacjami dokonywanymi przez działalność człowieka, które sztucznie modyfikują naturalne biotopy.
Można je sklasyfikować w następujący sposób :
W systemowym wszechświata ekologii, a także w kontekście ekologicznym skończoności z Ziemi The biosfera (na poziomie planetarnym) i biotopów (na poziomie lokalnym) są ściśle zależne od siebie. Ta współzależność tego, co lokalne i planetarne, ma poważne konsekwencje filozoficzne. W rzeczy samej, filozof Dominique Bourg pokazuje, że niweczy ona kierującą zasadą nowoczesności , która miała tendencję do znoszenia wszelkiej osobliwości lub lokalnej szczegółowości na rzecz zasad ogólnych, w których nowoczesny projekt był prawdziwie utopijny .
Koncepcja współczynnika biotopu na powierzchnię (CBS) została przetestowana i wdrożona przez miasto Berlin . Kilka lat później został wprowadzony we Francji, najpierw w PLU paryskim, a następnie w kilku PLU. Ustawa ALUR zachęcała następnie na poziomie krajowym do promowania rewitalizacji miast lub stref biznesowych ; może przywrócić lepszą jakość mikroklimatu, pomóc przywrócić ekologicznie bardziej funkcjonalne gleby (pochłaniacze dwutlenku węgla, infiltrująca i oczyszczająca wodę z korzyścią dla warstw wodonośnych i cieków wodnych itp.) przyczyniając się do zielonej i niebieskiej tkanki miejskiej, jednocześnie poprawiając jakość życia i możliwości poszukiwania siedlisk i schronień dla fauny, flory i grzybów.
Ustanawia „obowiązek utrzymywania lub tworzenia powierzchni niewodoodpornych lub nadających się do ekorozwoju na jednostce lądowej, które mogą być zaspokojone na kilka sposobów: otwarta przestrzeń w gruncie, sztuczna, ale porośnięta roślinnością powierzchnia gruntu do minimalnej głębokości określonej w rozporządzeniu. zielone dachy i ściany... Różne sposoby wypełniania tego obowiązku, nie mające takiej samej skuteczności z punktu widzenia zachowania bioróżnorodności, przepisy PLU mogą zatem przewidywać dla każdego z nich inny współczynnik. uwzględnić. Być może w ramach sekwencji unikaj-redukuj-kompensuj lub w innych kontekstach ” . Artykuł L. 123-1-5 Kodeksu Ochrony Środowiska dotyczy regulacji PLU; został on zrewidowany i podzielony na trzy części, z których trzecia dotyczy cech architektonicznych, urbanistycznych i ekologicznych oraz przedstawia możliwości regulacji w zakresie ciągłości ekologicznych i współczynnika biotopu na powierzchnię (CBS).
W Szwajcarii ochrona biotopów jest uwzględniona w ustawie federalnej o ochronie przyrody i krajobrazu.