Termin siodło jest poświadczone od XIII th wieku jako BASTIERE sensie „umieszczonego podkładki pod łęk siodła” a następnie „wyściełane siodło”, czyli pozostał w niektórych dialektach: Norman, Andegawenów, dialekty Centrum. Wyprowadza się go za pomocą przyrostka „-iere” terminu Bât .
Zmysł architektoniczny, nie przed XIX th century, jest stosowany w okresie „siodłowym dachem”, to znaczy „dach z dwóch przeciwległych zboczach i odkrytych kół zębatych kształcie pakiet”. „Podwójny dach siodłowy”, czyli cztery stoki.
Nadproże lub łóżko siodłowe: pojedynczy kamień (nadproże) lub sparowane kamienie (klomb), których wypoziomowanie (górna część) nie jest poziome, ale ma dwa zbocza.
Grobowiec siodłowy to powszechny rodzaj grobowca z późnego antyku, składający się z dużych płaskich płytek ( tegulae ) tworzących szczyt nad ciałem.