Plateau jest jednym z trzech głównych postaci ulgi w topografii wraz z równin i gór . Określa się go jako obszar geograficzny, na którym cieki wodne są zamknięte, w przeciwieństwie do równin, na których cieki wodne płyną równo z gruntem. Rzeźba w międzyrzeczach jest słabo zaznaczona, co odróżnia płaskowyż od góry.
Różnicy w poziomie pomiędzy strumieniem i krawędzią plateau mogą być tak głębokie, że kompleks dolin i dolin następnie nazywa się przełomy i Canyon .
Granice płaskowyżu stanowią strefy zmiany rzeźby terenu lub wysokości , które mogą być oznaczone stromymi skarpami lub zboczami: te przestrzenie w topografii nazywane są talusami. Jednak wysokość sama w sobie nie jest kryterium określania płaskowyżu: istnieją płaskowyże niskogórskie (na przykład płaskowyż Condroz w Belgii), podobnie jak równiny położone na dużych wysokościach (na przykład Altiplano w Andach Kordylierów ).
Główne cechy, o których należy pamiętać opisując tacę to:
Ponieważ blat stołu określa wiele cech, wyznaczono trzy główne modele blatów:
W zależności od regionu świata, składu podłoża lub innych lokalnych kryteriów tace mają określone nazwy: