Montlhéry | |||||
Stary ratusz. | |||||
Herb |
Logo |
||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Ile-de-France | ||||
Departament | Essonne | ||||
Miasto | Palaiseau | ||||
Międzywspólnotowość | Społeczność aglomeracji Paryż-Saclay | ||||
Mandat burmistrza |
Claude Pons ( LR ) 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 91310 | ||||
Wspólny kod | 91425 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Montlheriens | ||||
Ludność miejska |
7624 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 2 324 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 48 ° 38 ′ 21 ″ północ, 2 ° 16 ′ 20 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 64 m Maks. 152 m² |
||||
Powierzchnia | 3,28 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Paryż ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji |
Paryż (gmina głównego bieguna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Longjumeau | ||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Île-de-France
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | montlhery.fr | ||||
Montlhéry ( wymawiane [ m ɔ e ʁ i ] ) to francuski gmina znajduje się w dziale z Essonne w regionie Île-de-France .
Wybitne miasto Hurepoix , twierdza rodu Montlhéry od 991 r., następnie królestwo królewskie od 1118 r., Montlhéry słynie z wieży , z bitwy, która miała tam miejsce16 lipca 1465oraz jego strategiczną obecność na głównej osi historycznej z Paryża do Orleanu , dziś dawna droga krajowa 20 .
Daje jej nazwę do obozu wojskowego 121 th pułku pociągu i, częściowo, do Linas-Montlhéry , oba znajdują się na pobliskich miast terytoriów.
Jej mieszkańcy są nazywane przez Montlhériens .
Montlhéry znajduje się na przedmieściach Paryża , w samym sercu regionu naturalnego z Hurepoix między COURTABOEUF plateau północnym zachodzie i doliną Orge wschodzie. Jego terytorium waha się od sześćdziesięciu czterech do stu pięćdziesięciu dwóch metrów, ale centrum miasta i większość budynków znajduje się na wzgórzu o zwieńczeniu stu trzydziestu siedmiu metrów, złożonym z piaskowca i piasku pokrywającego warstwę margla . Zajmuje zaledwie trzysta dwadzieścia osiem hektarów w przybliżeniu w kształcie trapezu zorientowanego na północny wschód – południowy zachód od trzech kilometrów podstawy, dwóch kilometrów boków i dwóch kilometrów szczytu. Większość tego obszaru jest zurbanizowana – sto osiemdziesiąt sześć hektarów jest zabudowanych i sześćdziesiąt trzy hektary niezabudowane, pozostawiając tylko osiemdziesiąt hektarów, czyli 24% powierzchni wiejskiej .
Miasto przecina z północy na południe w jego środku droga krajowa 20, która tworzy „rów” między starym centrum a nowymi dzielnicami odzyskanymi z upraw. Prostopadle przez miasto przecina droga resortowa 446 , przechodząca przez centrum miasta z zachodu na wschód. Route des Templiers nazywana również drogami departamentalnymi 133, a następnie 35, które prowadzą kolejno z Brétigny-sur-Orge do Ulis tworzą obwodnicę przechodzącą na wschód i północ od miasta i służącą jako granica z Longpont-sur-Orge .
Montlhéry znajduje się dwadzieścia pięć kilometrów na południowy zachód od Paris -Notre-Dame , punkt zerowy dróg Francji , trzynaście kilometrów na zachód od Évry , osiem kilometrów na południowy wschód od Palaiseau , dwadzieścia pięć kilometrów na północny wschód od Étampes , sześć kilometrów na północny wschód od Arpajon , piętnaście kilometry na północny zachód od Corbeil-Essonnes , osiemnaście kilometrów na północny zachód od La Ferté-Alais , dwadzieścia jeden kilometrów na południowy wschód od Wersalu , dwadzieścia trzy kilometry na północny wschód od Dourdan i trzydzieści kilometrów na północny zachód od Milly-la-Forêt .
Montlhéry nie ma rzeki na swoim terytorium, Orge przepływa poniżej w dolinie sąsiedniego miasta Longpont-sur-Orge . Tylko kilka strumieni, w większości pod ziemią, spływa z płaskowyżu Courtabœuf i sąsiedniego miasta Nozay . Małe jezioro, którego tylko jedna trzecia znajduje się na terenie gminy, znajduje się wzdłuż drogi templariuszy na granicy z Longpont-sur-Orge .
Nazwa Montlhéry pochodzi od słowa „góra”, a miasto jest w rzeczywistości położone głównie na niewielkim pagórku między płaskowyżem Courtabœuf na północnym zachodzie a doliną jęczmienia na wschodzie. W rzeczywistości obszar gminy rozciąga się od sześćdziesięciu czterech metrów wzniesionych na równinie opadającej w kierunku rzeki na wschód i 152 metrów na granicy z Nozay i płaskowyżem. Historyczny miasta ośrodek jest zbudowany na skalistym cyplu, zakończonego na 137 metrów, delikatnie opadający na północ i wschód, gdzie zainstalowane są konstrukcje i znacznie szybciej na południu w miejscowości Linas . Położone w Basenie Paryskim podłoże miasta składa się z kolejnych warstw piasku i kamienia młyńskiego , margla , gipsu i wapienia .
Nozay | Ville-du-Bois | |
Marcoussis | Longpont-sur-Orge | |
Linas |
Montlhéry przecina w środku swojego terytorium droga krajowa 20 z północy na południe. Jego centrum znajduje się na skrzyżowaniu tej osi krajowej i drogi resortowej 446 , traktu komunikacyjnego przecinającego cały departament z zachodu na wschód. Od wschodu przebiega droga departamentalna 133, która tworzy obwodnicę uzupełnioną od północy drogą departamentalną 35 . Znajduje się również dwa kilometry na północ od Francilienne , regionalnej obwodnicy. Ta ostatnia pozwala szybko wjechać na autostradę A10 siedem kilometrów na zachód i autostradę A6 oddaloną o jedenaście kilometrów.
Żadna linia kolejowa nie przechodzi przez Montlhéry, stacja Saint-Michel-sur-Orge na linii C RER znajduje się trzy kilometry od centrum miasta , zapewnia bezpośredni dostęp do Paryża - Gare d'Austerlitz . Stacja Massy TGV jest dostępna drogą krajową 20 na dziesięciu kilometrach. Komunikuje się z Massy - Palaiseau stacji na RER C i RER B sieciach .
Lotnisko Paryż-Orly znajduje się dwanaście kilometrów na północny zachód, jest ona dostępna przez autostradzie 20 i wspólnej gałęzi do A10 i A6 . Paryż-Charles de Gaulle jest dostępna do niego drogą przez Francilienne lub poprzez Paryżu.
Przez miasto przejeżdża kilka linii autobusowych Trans'Essonne , obsługiwanych przez sieć autobusową Daniel Meyer , która ma swoją siedzibę w mieście i umożliwia dotarcie do Paryża lub dużych okolicznych miast, w tym DM10 C do Sainte-Geneviève-des - Bois i S w kierunku Les Ulis , DM11 A, C i G w kierunku Massy , DM151 i 154 , które prowadzą do Paryża drogą krajową 20 oraz DM153 , która prowadzi do Arpajon na południu .
Montlhéry znajduje się w Île-de-France , ma zdegradowany klimat oceaniczny .
Obszar miasta jest niewielki, składa się głównie z centrum miasta u podnóża starego zamku i po drugiej stronie drogi krajowej 20 z miejscowości Becquerettes i Bel Égout na granicy Nozay .
Terytorium gminy składa się w 2017 r. z 18,66% terenów rolniczych, leśnych i naturalnych, 15,34% sztucznych terenów otwartych i 66% sztucznych terenów zabudowanych.
Montlhéry jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin gęstych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Paryżu , a między resortowych aglomeracji obejmującej 411 gmin i 10,785,092 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża , którego jest gminą głównego bieguna. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.
Montlhéry jest poświadczone w formach Mons Ætricus w 768, Aetricus mons i Aeterico wznosi się w 798, z monte Leterico około 1061, Mons Lethericus w 1146, Mons Lehericus Następnie Mons Leodoricus , Mont le Hero w 1465, Mont-l'Hery w 1782 roku.
Jest to średniowieczny typ toponimiczny składający się z nazwy zwyczajowej mount i germańskiego imienia osobowego Leotheric / Leoderic (inaczej Liuderich , forma staro-wysokoniemieckiego).
Stare formy w Aetr- / Aeter- wynikają ze złej latynizacji, ponieważ inicjał L został wzięty za francuski rodzaj męski określony le, który nie istnieje w łacinie. Jeśli chodzi o spółgłoski t/d antroponimu Leoteric lub Leoderic , regularnie bawiły się one po francusku, stąd element -lehry , skrócona forma Leoteric .
Montlhéry przez długi czas wykorzystywało swoje korzystne położenie, podobnie jak inne wsie w Île-de-France, wzdłuż strategicznej osi łączącej Paryż z Orleanem. Ewolucja szlaków komunikacyjnych stawia miasto w pewnej izolacji; podobnie jak jej sąsiedzi skupia się na ogrodnictwie targowym , czemu sprzyja jakość gleby i popyt z pobliskiego Paryża.
Potwierdzeniem obecności człowieka od neolitu jest odkrycie ciętych i polerowanych kamieni oraz ceramiki .
Droga rzymska łącząca Paryż z Orleanem była od dawna niezbędna. Korzysta z niej sąsiednie wioski, takie jak Montlhéry, które również ma wzgórze z widokiem na okolicę.
Pierwsza wzmianka o Montlhéry pod nazwą Mons Ætricus pochodzi z 768 r., kiedy to na mocy przywileju królewskiego podpisanego przez Pépina le Brefa terytorium opactwa Saint-Denis należało od czasów Chlodwiga do on Saint-Remi de Reims opactwo znajduje się na starożytnych galusowy następnie Roman drogowego z Lutèce do Cenabum . Darowizna ta została potwierdzona w 774 roku przez Karola Wielkiego .
Od 991, Thibaud pliku Étoupe , syn pana Montmorency i Baron z Hugues Capet , nabył ziemię Montlhéry zbudować tam pierwszy zamek, ukończony w 1015 i znaleźć rodzinę Montlhéry . Epizod ten relacjonuje Aimoin de Fleury w swojej książce History of the French pod hasłem : „Temporis Roberti regis, Théobaldus cognomine Filans Stupas, forestarius ejus, firmavit Montemlethericum” . W rzeczywistości, Gui I st Montlhéry i jego żona Hodierna Gometz byli pierwszymi lordami Montlhéry. Ich syn Milo I first Montlhéry ożenił się z córką hrabiego Stefana, hrabiego Blois , co pozwoliło jego synowi Montlhéry Milo II zostać panem Bray-sur-Seine i wicehrabią Troyes .
Ten związek z Domem Montmorency wyjaśnia herb lordów Montlhéry ówczesnego miasta, ponieważ zachowali oryginalne herby rodziny.
Wandalizm praktykowane przez tych panów i mocy odrobinę cienia czyniąc domeny królewskiej francuski urodzony król Filip I st Francji postanowił poślubić jej pierwszy syn Louis do Lucienne de Rochefort-Montlhéry . Następnie lord Montlhéry Gui II de Montlhéry zmarł po swojej dezercji przed oblężeniem Antiochii podczas Pierwszej Krucjaty , Milon II rościł sobie prawo do zwierzchnictwa. Ludwika VI przypisuje się mu, ale jego zamordowanie w 1118 przez Hugues de Crecy pozostawiło pole dla Elżbiety, córki Guy II , poślubionej Filipowi Francji, syna z drugiego małżeństwa króla Filipa I st , ojca Ludwika VI . Odtąd posiadłość była w całości własnością króla, który postanowił rozebrać twierdzę z wyjątkiem wieży, by uczynić z niej rezydencję królewską i powierzyć jej zarządzanie w 1118 r. proboszczowi .
W 1160 r., wracając z II krucjaty , przebywał tam Ludwik VII i kazał wybudować kolonię dla trędowatych oraz kaplicę Notre-Dame du Mont Carmel . Około 1200 r., po reorganizacji państwa, której domagał się Philippe-Auguste , Montlhéry było centrum probostwa, które rozciągało się od Mons i Athis na północy do Lardy i La Ferté-Alais na południu oraz od Vert-le-Grand na wschodzie do Val-Saint-Germain i Angervilliers na zachodzie. W 1227 roku, w czasie regencji z Blanche Kastylii , młody król Ludwik IX na drodze do Vendôme schroniła się tam, aby uchronić się od feudalnej buntu i został uratowany przez paryskich milicji. Dla przypomnienia kazał wznieść kaplicę zamkową .
Za Filipa Pięknego wieża służyła jako więzienie dla hrabiego Flandrii Gui de Dampierre i gościa we Francji Zakonu Świątyni Hugues de Pairaud . Podczas wojny stuletniej , położony na strategicznym szlaku między Paryżem a Orleanem oraz między Chartres a Melun , zawłaszczyli go na zmianę Francuzi i Anglicy. W 1389 roku, królowa Izabela Bawarii spacyfikowane tam stosunki między Louis I st Orleanie i Filipa Śmiałego . W 1417 Jean, książę Burgundii , obozował w Châtillon , przebywał tam przez osiem dni, podczas których jego armia plądrowała okoliczne wioski, a następnie rozpoczęła oblężenie Montlhéry. Pokój z Anglią odzyskany, w 1440 roku zamek został włączony do Pragi .
A później 16 lipca 1465miała miejsce bitwa pod Montlhéry , która przeciwstawiła się Lidze Dobra Publicznego , koalicji książąt Filipa III Burgundii , Jana II Burbon i Franciszka II Bretanii chcących zaimponować i uzyskać ustępstwa od króla Ludwika XI . Skupiając 32 000 mężczyzn, pochłonęło od 6 do 10 000 ofiar. Z niewielkimi jednoznacznymi konsekwencjami przyczynił się do osłabienia władzy królewskiej, czego dowodem są liczne dezercje, do których dołączył Jan II Lotaryński . Mimo to królowi udało się rozwiązać Ligę na mocy traktatów Conflans , Saint-Maur i Caen .
To jest 6 kwietnia 1529że Franciszek I po raz pierwszy zdecydował się usunąć prepozyta, aby objąć panowanie, którego pan płacił mu czynsz. Był to François de Pérusse des Cars, który był pierwszym hrabią Montlhéry.
Od 1540 r. mieszkańcy zażądali i uzyskali Franciszka I er wzniesienia murów , zarówno dla ochrony przed złodziejami, jak i wrogiem. Wieś była bowiem łupem złych chłopców , często rozbójników , najemników, lansquenetów i zdemobilizowanych rajtarów . Nie przeszkodziło to w przejęciu miasta i ustanowieniu go jako siedziby księcia Condé , kalwinisty , podczas wojen religijnych .
W 1587 r. Henryk III nakazał odbudowę obwarowań, następnie w 1591 r. Henryk IV po pobycie w 1590 r. postanowił opuścić twierdzę i zezwolił mieszkańcom na użytkowanie kamieni, pozostawiając jedynie nienaruszoną wieżę. Wrócił jednak do Montlhéry w 1596 roku w towarzystwie papieża Leona XI .
W XVI -tego wieku, Claude Chastillon wykonane dwie ryciny przedstawiające miasto Montlhéry i południowej stronie zamku. W 1627 powrócił do Gaston d'Orléans , brata króla Ludwika XIII . Posiadłość została następnie przekazana kilku panom zaręczynowym , w tym Armandowi du Plessis , przyszłemu kardynałowi de Richelieu w latach 1603-1660 i Philippe de Noailles od 1764 do śmierci w 1794, zgilotynowanej przez rewolucjonistów. Posiadłość Montlhéry została następnie sprzedana jako własność narodowa.
Od rewolucji do XIX th wieku, tylko trochę o historii Montlhéry znać.
Duże miasto liczące 1400 mieszkańców w czasie pierwszego spisu ludności w 1793 r., ludność z pewnością była zajęta między pracami ogrodniczymi a handlem na drodze z Paryża do Orleanu. Od początku XIX -go wieku, wieża została wykorzystana przez naukowców. Najwyższy punkt na południu Paryża, oferuje panoramę rozciągającą się na ponad trzydzieści kilometrów. Więc noc21 czerwca 1822 r, Arago wykonany jest wyciągnąć dwa skrzyżowane pistoletów mierzą prędkość dźwięku pomiędzy Montlhéry i Monitorowania z Villejuif . W 1823 roku Claude Chappe zainstalował tam przekaźnik telegraficzny na linii Paryż–Bajonna, a5 czerwca 1874 r, Alfred Cornu próbował obliczyć prędkość światła pomiędzy wieżą a Obserwatorium Paryskiego . W latach 1818-1837 na wzgórzu koło Nozay ustawiono wiatrak .
Tymczasem wojna 1870 r. spustoszyła miasto. Pozycję strategiczną zainwestowali w nią Prusacy, którzy ją plądrowali i organizowali aborcje. Jeśli miasto zostało zapomniane podczas spisu z 1866 r., księgi miejskie nadal pozwalają nam naliczyć 131 zmarłych. 5 lutego 1894 rThe Arpajonnais przybył do miasta, łącząc go koleją do obrotu objęte w Paryżu z odgałęzieniem do Marcoussis . Ale ograniczenia I wojny światowej zagroziły ruchowi, uwydatniając deprywację ludności już mocno dotkniętej stratą 79 montlherian na froncie. W rzeczywistości eksploatacja kolei na drogach ustała15 grudnia 1936między Longjumeau i Arpajon .
W 1924 r. przemysłowiec Alexandre Lamblin zamierza dostarczyć Paryżowi pierścień prędkości dla sportów motorowych. Zdobył płaskowyż Saint-Eutrope w Linas , tor przybrał nazwę Autodrome de Linas-Montlhéry .
Później 15 czerwca 1940, armia niemiecka najechała na kraj i przybyła do Montlhéry. Lokatorzy zainstalowali TSF, a następnie stanowisko nasłuchowo-obserwacyjne połączone z bateriami DCA . Petain odwiedził miasto, w tym Kommandantur zainstalowanego szczepu zamku aż do roku 1943. Po lądowaniu ,18 sierpnia 1944 rFFI od Orsay uszkodziła zbiornik Tiger na drodze do Marcoussis , ryzykując represje wobec ludności miasta. 22 sierpnia 1944 r4 th US Infantry Division się na drodze 20 wyzwoliła miasto i pozostawione na 23, pozostawiając miejsce dla Leclerc Division 24. To właśnie w tym niespokojnym okresie, że małżonkowie Jan i Lydia Bouteilly, Berthe i Jules Trouillet i Angele i Angelo Tamietti pokazał ludzkości aż do uznania przez Komitet Yad Vashem za „ Sprawiedliwych wśród narodów ” .
1 st styczeń 1968Po rozczłonkowania departamencie Seine-et-Oise , Montlhéry został zintegrowany z nowym francuskim departamencie z Essonne i opuszczony swój stary kod pocztowy , 78425.
Od tego czasu miasto rozwijało się jako małe podmiejskie miasteczko, a rolnictwo ustępowało miejsca supermarketom wzdłuż drogi krajowej 20 , wzbogacając swoją tysiącletnią historię poprzez utworzenie biura turystycznego. 24 lipca 1993Miasto było przedostatni etap miasto z Tour de France 1993 .
Montlhéry należy do kantonu Longjumeau reprezentowanego przez radnych departamentalnych Sandrine Gelot-Rateau i Claude Pons ( LR ). Jej obecnym burmistrzem jest Claude Pons ( LR ), należy do czwartego okręgu wyborczego Essonne reprezentowanego przez zastępcę Marie-Pierre Rixaina ( LREM ) odczerwiec 2017. Dwudziestu dziewięciu wybranych przedstawicieli zasiada w radzie miejskiej podzielonej na dwudziestu czterech różnych prawicowych radnych miejskich i pięciu różnych prawicowych wybranych przedstawicieli .
Gmina Montlhéry jest zarejestrowana w katalogu przedsiębiorstw pod kodem SIREN 219 104 254. Jej działalność jest zarejestrowana pod kodem APE 8411Z. W mieście działają cztery komitety sąsiedzkie zgodnie z podziałem wyborczym.
W 2009 r. gmina dysponowała budżetem w wysokości 10 431 000 euro, w tym 7 679 000 euro na operacje i 2 752 000 euro na inwestycje, finansowane w 36,25% z podatków lokalnych , zadłużenie gminy wyniosło w tym samym roku 7 709 000 euro. Stawki podatkowe w 2009 r. wynosiły 13,52% dla podatku mieszkaniowego , 11,83% i 70,72% dla podatku od nieruchomości od budynków i budynków niebudowlanych, podatek od działalności zawodowej ustalony przez Inter wyniósł 10,20%. Posiada gminne centrum akcji społecznej . W 2009 r. gmina posiadała na swoim terenie dwieście dwadzieścia dziewięć mieszkań socjalnych zarządzanych przez pięciu darczyńców, czyli zaledwie 9% całości zasobów, znacznie poniżej zaleceń ustawy o solidarności i odnowie miejskiej .
Gmina była siedzibą wspólnoty Cœur du Hurepoix obejmującej Montlhéry, Longpont-sur-Orge , Nozay i Villejust oraz międzygminnego syndykatu regionu Montlhéry, który skupia Montlhéry, Linas , Longpont-sur-Orge i La Ville-du -Drewno . W 2013 roku dołączył do społeczności aglomeracji Europ'Essonne . Ponadto należy do Międzyterytorialnego Domu Zatrudnienia Essonne Ouest, Międzygminnej Rady Bezpieczeństwa i Zapobiegania Przestępczości, Karty Planowania Drogi Krajowej 20 oraz mieszanego związku doliny „jęczmienia w dolnym biegu rzeki na rzecz ochrony środowisko. W 2005 i 2006 roku miasto otrzymało etykietę „ Internet City @@”, aw 2007 i 2008 etykietę @@@, następnie dwa @ w 2011 i ponownie trzy @ w 2012 roku .
Dwudziestu siedmiu burmistrzów zostało zastąpionych na czele administracji miejskiej Montlhéry od czasu wyboru pierwszego w 1789 roku .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lista burmistrzów od 1789 do 1944 r
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1944 | 1948 | Andre Veron | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1948 | 1963 | Jacques Lescure | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1963 | Marzec 1971 | Edouarda Poirela | Były sędzia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 1971 | Czerwiec 1995 | Maurice Picard | płyta DVD | Emerytowany rzemieślnik hydraulik radny regionalny z Île-de-France Ogólne radny z kantonu Montlhéry (1985 → 1998) Zastępca zastępca Pierre-André Wiltzer (1988 → 1993) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Czerwiec 1995 |
lipiec 2003 (śmierć) |
Spirala Michela | płyta DVD | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
lipiec 2003 | Marzec 2008 | Lucien Pornin | UMP | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 2008 | W trakcie | Claude Pons |
UMP ( PR ) następnie LR |
Dyrektor wykonawczy sektora prywatnego Radny departamentu kantonu Longjumeau (2015 →) Wybrany ponownie na kadencję 2014-2020 Wybrany ponownie na kadencję 2020-2026 |
Montlhéry to gmina stosunkowo prawicowo zakotwiczona, nie posuwająca się w stronę skrajnej prawicy , w tym sensie politycznie zbliża się do elektoratu prowincjonalnego miasta, nawet przeciwstawiając się głosom regionu , umieszczając na liście Jean-François Copé ( UMP ) na czele, dziesięć punktów powyżej średniej departamentalnej. Podobnie, podczas gdy departament odrzucił traktat rzymski 50,71%, Montlherians zatwierdzili go w 54,59%. Podczas wyborów parlamentarnych w 2007 r. deputowana Nathalie Kosciusko-Morizet ( UMP ) została w dużej mierze ponownie wybrana z wynikiem 56,09%, wyborcy Montlhéry głosowali na nią aż do 65,82%. W 2008 r. bratobójcze walki na prawicy między ustępującym burmistrzem (Lucien Pornin) a jego pierwszym zastępcą (Claude Pons) nie przyniosły jednak korzyści różnym kandydatom lewicy, którzy zebrali tylko 19,80% głosów w drugiej turze, zajmując trzecie miejsce.
Wybory prezydenckie, wyniki drugiej tury
Stetten am Kalten Markt Montlhéry |
Montlhéry rozwinęło stowarzyszenia partnerskie z:
Ponadto, patrona miasta od 2006 do 121 th pułk pociągu zaparkowany na podstawie Linas .
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 7624 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,25% w porównaniu do 2013 r. ( Essonne : + 3,41% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1400 | 1304 | 1447 | 1,386 | 1441 | 1,653 | 1,703 | 1,726 | 1,584 |
1856 | 1861 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1902 | 2020 | 2042 | 2065 | 2 309 | 2 344 | 2 222 | 2320 | 2448 |
1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 401 | 2493 | 2622 | 2,541 | 2 609 | 2 807 | 2678 | 2 970 | 3003 |
1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 | 2013 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3283 | 3714 | 4 359 | 5 195 | 5 676 | 6 374 | 6 455 | 6535 | 7 384 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
7 624 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Montlhéry zna ewolucję demograficzną dużego miasta z łagodnym postępem, które miało 1400 mieszkańców w czasie pierwszego spisu ludności w 1793 roku i osiągnęło 2320 mieszkańców sto lat później. W szczególności o mieście „zapomniano” podczas publikacji oficjalnych wyników spisu z 1866 r. , komplikując w szczególności pomiar strat wojennych z 1870 r . Początek XX e wieku pozwoliło na stosunkowo słaby postęp, zatrzymany przez utratę 129 Montlherians podczas drugiej wojny światowej , w tym dziewięćdziesiąt dwa zgonów w walce. W drugiej połowie ubiegłego wieku nastąpił silny wzrost, podobny w proporcjach do wszystkich gmin aglomeracji paryskiej , z 2970 osób w 1954 r. do 6374 mieszkańców liczonych w spisie z 2006 r. 1% ludności Montlherian było obcego pochodzenia , 9% gospodarstw składało się z rodzin niepełnych. Wśród tej zagranicznej populacji 3,9% pochodziło z Portugalii , 0,4% z Algierii i Włoch , 0,2% z Maroka i Hiszpanii oraz 0,1% z Tunezji .
Piramida wieku w 2009 r.Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,3 | 1,3 | |
3,5 | 6,3 | |
11,7 | 11,8 | |
19,5 | 20,2 | |
24,5 | 22,0 | |
20,8 | 20,0 | |
19,7 | 18,5 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,3 | 0,8 | |
4.4 | 6,7 | |
11,3 | 11,9 | |
19,9 | 20,0 | |
21,9 | 21,4 | |
20,6 | 19,2 | |
21,7 | 20,0 |
Populacja Montlhéry jest stosunkowo jednorodna pod względem rozkładu wiekowego, piramida wiekowa ustanowiona w 1999 r. pokazuje przybliżony wskaźnik 22% dla trzech kategorii w wieku od 15 do 59 lat, 17% dla osób poniżej 15 lat i około 15 lat % dla Montlherian powyżej 60 roku życia. Sytuacja ta wskazuje na silną obecność rodzin z nastolatkami lub młodymi dorosłymi, natomiast obecność na terenie gminy domu spokojnej starości tłumaczy stosunkowo dużą populację osób starszych. W 1999 roku 31,4% Montlherian było w wieku poniżej dwudziestu pięciu lat.
Miasto jest włączone do sektora Akademii Wersalskiej . Uczniowie gminy kształcą się w szkole podstawowej Parc-Mirablon i kolegium Paul-Fort . Trzy prywatne zakłady ukończą oferty, prywatne katolicki podstawowej szkołą Najświętszego Serca przyłączone do diecezji, Instytut Bouteilly oraz Instytut Moreau, o kolegium utworzony w 1828 roku związanego z prywatnym podstawowej szkoły Blaise-Pascal utworzonego w 1832 r. Na studentów koniecznością kontynuują naukę w liceum Edmond Michelet-Arpajon. W mieście działają trzy stowarzyszenia rodziców uczniów. Małe dzieci są mile widziane w żłobku rodzicielskim Les Mice Vert .
Gmina nie posiada na swoim terenie zakładu opieki zdrowotnej. Szpital od Arpajon i SMUR sytuacjami awaryjnymi treat Township. W pobliżu znajdują się różne zakłady, w Longjumeau i Brétigny-sur-Orge . W miasteczku praktykuje dwunastu lekarzy i ośmiu chirurgów stomatologów , mieszczą się tam dwie apteki . Sześć stowarzyszeń o charakterze społecznym działa na rzecz Montlhérienów.
Dla swojego bezpieczeństwa, miasto ma krajową i komunalnych komisariat , o Żandarmerii Narodowej baraki i Ratownictwa i centrum . Znajduje się tu również agencja pocztowa i centrum skarbu publicznego . W mieście znajdują się dwie kancelarie notarialne . Miasto jest dołączony do sądach pokoju i sądów pracy w Longjumeau , w komercyjnych i wysokich sądów z Évry , wszystko zależy od paryskiego sądu apelacyjnego .
Miasto ma dla swojej działalności kulturalnej dom Georges-Brassens , ratusz i skansen . Centrum kulturalne i artystyczne Michel-Spiral działa od 2008 roku . W mieście działa jedenaście stowarzyszeń kulturalnych. To utworzyła biura turystycznego w celu promowania dziedzictwa.
Gmina posiada znaczne obiektów sportowych w stosunku do liczby mieszkańców, po części dzięki jego jakości jako kapitał w kantonie i siedzibie intercommunality . Znajdują się tam sale gimnastyczne Paul-Fort, Maurice Picard i Plain Mirablon, sceny Rouge i Paul Desgouillons, trzy korty tenisowe oraz basen międzykomunalny.
Montlhéry było miastem etapowym Tour de France w 1993 roku .
Chociaż znajduje się w gminach Linas , Bruyères-le-Châtel i Ollainville , tor wyścigowy przyczynił się do rozgłosu Montlhéry. Linas-Montlhéry autodrome miał swój rozkwit od momentu jej powstania w 1924 roku przez Aleksandra Lamblin . Był siedzibą wielu wyścigów, w tym Bol d'Or i niezliczonych rekordów. Wczerwiec 2004 Odbyło się „Grand Prix Złotego Wieku”, ostatnie użycie toru przed jego ostatecznym zamknięciem.
8 grudnia 2019 r., ESA Linas-Montlhéry awansuje do 32. finału Pucharu Francji . 9 grudnia 2019, w remisie Linas-Montlhéry zmierzy się z paryskim PSG .
Katolicka parafia z Montlhéry jest dołączony do diecezji Evry-Corbeil-Essonnes i do dekanatu Montlhéry-Longpont . Posiada kościół pod wezwaniem Trójcy Świętej .
Montlhéry znajduje się w obszarze nadawania regionalnych kanałów telewizyjnych France 3 Paris Île-de-France Centre , IDF1 i Telif . Stacja radiowa Rire et Chansons ma częstotliwość specyficzną dla obszaru nadawania z Montlhéry. Dziennik Le Parisien i tygodnik Le Républicain podają informacje o kraju Montlhéry.
Montlhéry znajduje się na skrzyżowaniu dwóch głównych osi regionalnych, drogi krajowej 20 , która przecina jego terytorium z północy na południe oraz drogi Francilienne , która przechodzi przez Linas . Taka sytuacja pozwala gminie zrekompensować brak infrastruktury kolejowej. Droga krajowa między Paryżem a Orleanem tradycyjnie miała znaczenie handlowe, symbolizowane przez ciągłą obecność rynku w poniedziałki i czwartki i utrwalane dzisiaj dzięki koncentracji głównych marek, takich jak Bricoman . Obecnie jest częścią puli pracowników Orly .
Na terenie gminy ulokowanych jest trzysta siedemdziesiąt pięć firm, w tym sto czternaście z branży handlowej , w sumie w 2006 r. utworzono 3329 miejsc pracy i utworzono czterdzieści cztery struktury. Główny pracodawca gminy i międzygminnych to Bouygues Construction z 490 miejscami pracy oraz Transports Daniel Meyer założony od 1856 roku.
Owoc historii, rolnictwo nadal stanowi ważną część gospodarki, z sześcioma gospodarstwami nadal działającymi o łącznej powierzchni ośmiu hektarów i siedemnastoma pracownikami, głównie dla ogrodnictwa towarowego. Dwa hotele rozsiane są po całym mieście i mają między sobą dziewiętnaście pokoi.
W 1999 r. stopa bezrobocia wyniosła 7,5%, średni dochód gospodarstwa domowego wyniósł 21 282 euro w 2004 r., zawody pośrednie i pracownicy stanowią większość z łączną liczbą 56% ludności czynnej zawodowo. Z ogólnej liczby 2439 mieszkań 58,4% to domy jednorodzinne , 62,3% jest własnością ich lokatorów. Średni dochód na gospodarstwo domowe fiskalna w 2006 roku 23,092 euro, które umieszczone MONTLHERY w dziewięćset jedenastym rankingu wśród 30,687 miast z ponad pięćdziesięciu gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej iw siedemdziesiąt dziewiąty randze wydziału.
Rozkład miejsc pracy według kategorii społeczno-zawodowej w 2006 r. | ||||||
Rolnicy | Rzemieślnicy, handlowcy, liderzy biznesu |
Menedżerowie i wyższe zawody intelektualne |
Zawody średniozaawansowane |
Pracowników | Pracownicy | |
---|---|---|---|---|---|---|
Montlhéry | 0,1% | 4,6% | 16,1% | 23,3% | 35,2% | 20,7% |
Obszar zatrudnienia Orly | 0,1% | 4,6% | 15,2% | 27,8% | 30,3% | 22,1% |
Średnia krajowa | 2,2% | 6,0% | 15,4% | 24,6% | 28,7% | 23,2% |
Rozkład miejsc pracy według sektorów działalności w 2006 roku. | ||||||
Rolnictwo | Przemysł | Budowa | Handel | Firmy usługowe |
Usługi dla osób fizycznych |
|
Montlhéry | 0,3% | 3,2% | 13,9% | 15,6% | 13,1% | 5,3% |
Obszar zatrudnienia Orly | 0,5% | 8,1% | 7,2% | 15,0% | 14,3% | 6,3% |
Średnia krajowa | 3,5% | 15,2% | 6,4% | 13,3% | 13,3% | 7,6% |
Źródła: Insee |
Montlhéry znajduje się w zielonej dolinie Orge, ale jego niewielkie terytorium jest głównie zurbanizowane. Pozostała część lasu Grand Chêne, wspólnego dla sąsiedniego miasta La Ville-du-Bois . W mieście znajdują się trzy parki: Tourangelle na sześciu hektarach, Tour park na dwóch i pół hektara i Souche park na hektarze.
Lasy na południu i północy terytorium zostały uznane przez radę departamentu Essonne za wrażliwe obszary naturalne .
Montlhéry jest bogate w różnorodne dziedzictwo architektoniczne, nabyte podczas różnych okresów okupacji.
Od średniowiecza , dni świetności miasta, pozostaje Kościół Trójcy zbudowany w XIII th wieku i przebudowany w XVII th wieku na ruinach kaplicy Notre-Dame-DU- Mont-Carmel wysoko w 1160 z kolonia trędowatych przez Ludwika VII . Pozostaje jako średniowieczu Hotel-Dieu zbudowany w 1149 i przebudowany w XIX th century częściowo zarejestrowany dla zabytków od 1926 roku, ruiny dawnego więzienia z Prevote sięga XIII th wieku, przebudowany w XVI th i XVII TH wieki wymienione jako zabytków od 1937 roku.
Zamek , który pozostaje tylko lochy , tradycyjnie urządzone zamek Montlhéry daty XIII th i XIV th stulecia, to jest klasyfikowany jako zabytek od 1840 roku i jest własnością państwa. Dzięki swojemu uprzywilejowanemu położeniu warownia ta znała w szczególności eksperymenty Pierre'a Gassendiego (pomiar prędkości dźwięku), Claude'a Chappe'a (eksperyment z telegrafem optycznym w 1794 r.), Alfreda Cornu (pomiar prędkości światła w 1874 r. ).
Poniższe razy opuścił Notre-Dame-de-skonstruowane Wniebowzięcia XVIII th wieku fortyfikacje miasta, w tym Baudry drzwi XVI th wieku i klasyfikowane zabytków od 1926 roku, instytucja GRAILLOT, stara szkoła biznesu zbudowany w XIX TH wiecznej willi Moreau zbudowany w 1937 roku The ratusz zbudowany w XIX th wieku, hotel posta w XIX th wieku i zamek szczepu z XVIII tH i XIX th wieku.
Istnieje również duża ilość drobnego dziedzictwa, w tym pomnik wojenny, zespół stolarski kościoła Świętej Trójcy, rzeźby, w szczególności chrzcielnica z 1716 r., od 1914 r. uznawana za zabytek oraz witraże, wreszcie sześć grobów rodzin na cmentarzu komunalnym.
W Montlhéry urodziły się, zmarły lub mieszkały różne osoby publiczne :
Główny festiwal miejski, zinstytucjonalizowany w 1908 roku, Jarmark Pomidorowy odbywa się co roku w drugi weekend września.
Broń Montlhéry jest emblazon : Na złota w krzyżu z ustami stacjonujących cztery Orliki z błękitem , który jest stary Montmorency , zwieńczonym koroną hrabiego dziewięć perły. Ten herbu odpowiada starożytnych broni Bouchard I st z Bray , Pierwszy Lord Montlhéry, należących do Domu Montmorency , który wykorzystał rodzinę przed dodaniem dwanaście Alérions od 1214. Był również przyznany byłej prowincji z Hurepoix wśród których był Montlhéry warownia w miejscowości Chamarande . Miasto zyskało również logo z herbem w koronie na wieży. |
|
Motto gminy jest „ Meminerit se Deum Habere testem ” w języku łacińskim, który oznacza „Niech pamiętają, że ma Boga za świadka” .