Filip I st | |
Pieczęć króla Filipa I st , Paryż, Archiwum Narodowe. | |
Tytuł | |
---|---|
Król Francji | |
4 sierpnia 1060 - 29 lipca 1108 ( 47 lat, 11 miesięcy i 25 dni ) |
|
Koronacja |
23 maja 1059, w katedrze w Reims 25 grudnia 1071, w katedrze w Laon |
Poprzednik | Henryk I st |
Następca | Ludwik VI |
Biografia | |
Dynastia | Kapetyjczycy |
Data urodzenia | 23 maja 1052 |
Data zgonu | 29 lipca 1108 (w wieku 56 lat) |
Miejsce śmierci | Zamek Melun ( Francja ) |
Ojciec | Henryk I st |
Matka | Anna Kijowska |
Wspólny |
Berthe de Hollande (1072-1092) Bertrade de Montfort (1092-1104) |
Dzieci |
Z Berthe z Holandii Konstancja z Francji Ludwik VI Henryk z FrancjiKarol z FrancjiEudes z Francji Z Bertrade de Montfort Philippe z Francji Fleury z Francji Cécile de France Eustachia z Francji |
Philippe I er , urodzony23 maja 1052 i martwy 29 lipca 1108na zamku Melun , jest królem Francji od 1060 do 1108 , czwartym z dynastii znanej jako bezpośredni Kapetyjczycy .
On jest synem Henri I er , król Franków, a Anne Kijowa .
Filip jest niewątpliwie pierwszym księciem w Europie Zachodniej, który otrzymał to imię (po raz pierwszy król Francji nosi niegermańskie imię ), które utrzyma się do dziś. Prawdopodobnie zawdzięcza to „ bizantyńskiemu pochodzeniu ” od swojej matki, Anny Kijowskiej . Ten wybór imienia wywołuje „cesarski sen”, który jest kontynuowany przez następne pokolenie: Filip nadaje swojemu spadkobiercy imię Ludwik , nawiązanie do Clovis i Ludwika Pobożnego . W tym czasie jednak to marzenie o władzy było dalekie od realizacji.
Henri I er , ojciec Filipa i król Franków, czując jego siła słabnąć, zdecydował się poświęcić swego syna w trakcie jego trwania, jak to było w zwyczaju w czasie i stając partnera jak był król wykonane Hugues Capet i Robert II do ich tronu . Wielcy władcy królestwa, montaż świetne, jak prałat wysłany przez papieża Mikołaja II , Hugues de Besançon , w pełni zatwierdzenie tego „przechodząc z dyrekcją” i Philippe jest koronowany w Reims na23 maja 1059 za życia ojca.
Philippe ja pierwszy będzie panować jedynie, że od 1066 roku , ponieważ jego wuj, hrabia Flandrii Baudouin V , wspierana przez arcybiskupa Reims Gervais Belleme i początkowo do Anne Kijowa , ćwiczenia Regency śmierci Henryka I st , w 1060 , aż 1067 . Za swoich rządów będzie koronowany kilka razy, m.in25 grudnia 1071, przez biskupa Élinanda, w katedrze Notre-Dame de Laon , jak to było w zwyczaju jego czasów.
Pod jego panowanie będzie narysować zarys polityki Kapetyngów władców XII th wieku: zapewnienie realną podstawę do władzy królewskiej poprzez konsolidację obszaru i zmniejszyć lub zawierają zbyt potężnych wasali, coś ojciec nie zastosował, powodując gwałtowny spadek prestiżu i władzy królewskiej.
Rozszerzenie domeny królewskiejW celu powiększenia królestwa królewskiego przejął część Vermandois , Gâtinais (1069) i francuskiego Vexin (1077). W 1101 r. kupił za dużą sumę (60 tys. złotych soli) wicehrabstwo Bourges i panowanie Dun-le-Roi od rycerza Eudesa Arpina, który wyruszył na wyprawę krzyżową . Rozwijał administrację królewską i dla zapewnienia dochodów koronie pozbył się majątku kościelnego i sprzedał urzędy kościelne, co ściągnęło na niego gniew gregoriańskich reformatorów .
W 1071 poparł Richilde de Hainaut , wdowę po hrabim Baudouinie VI z Flandrii , oraz jego synów Arnoula III i Baudouina II przeciwko ich szwagra i wujowi, Robertowi le Frison . Philippe został pokonany w bitwie pod Cassel w lutym, ale udało mu się zdobyć Saint-Omer w marcu. Arnoul III po śmierci podczas bitwy zawiera pokój z Robertem, którego rozpoznaje jako hrabiego Flandrii i którego synową Berthe poślubia .
Walcz z księciem NormandiiAle przez większą część swego panowania, Philippe I er stara się zmniejszyć moc jego najgroźniejszą wasala, Wilhelm Zdobywca , książę Normandii, który stał się królem Anglii w 1066 roku Philippe znajdzie poparcie Foulques IV le Réchin , hrabiego Anjou i Robert le Frison , hrabia Flandrii , którzy również czują się zagrożeni przez tego zbyt potężnego sąsiada. W celu umocnienia sojuszu z Flandrią ożenił się z Berthe de Hollande ( ok. 1055 - † 1094), Córka Florent I er , liczyć z Holandii , a Gertrude Saksonii .
W 1076 Philippe zadaje poważną klęskę Guillaume w pobliżu Dol-de-Bretagne . W następnym roku, silny zwycięstwie Philippe I er chwyta francuskiej vexin , posiadanie Simon de Vexin (syn Raoul de Crépy , ojca-in-law Philippe I er ), który staje mnich z châtellenies z Mantes i Pontoise . Wilhelm Zdobywca wyrzeka się Wielkiej Brytanii i zawarł pokój z Filipem I st . Ten ostatni jest jednak zaniepokojony zagrożeniem anglo-normandzkim. Zgodnie z polityką, którą przyjmą jego następcy, będzie dążył do wywołania waśni w rodzinie Zdobywcy.
W 1078 stanął po stronie Roberta Courteheuse lub Courtecuisse, najstarszego syna Guillaume, który zbuntował się przeciwko ojcu. Po powierzenie pieczy zamku Gerberoy , w pobliżu Beauvais , Robert, wydaje się, że Filip I st jest włączona przeciwko niemu. Odnajdujemy go w 1079 r. oblegającego zamek w towarzystwie Guillaume, który zostaje ranny podczas oblężenia. Wkrótce potem Robert Courteheuse obejmuje rząd Normandii . Król Kapetyngów otrzymuje w nagrodę miasto Gisors położone na prawym brzegu Epte .
Porażka przeciwko zbuntowanym wasalomW lutym 1079 , gdy król zimuje w Étampes , wybuchł bunt jego bezpośrednich wasali, dowodzonych przez Huguesa Blavonsa , lorda Puiset . Wiosną wojska królewskie zostały zmiażdżone w pobliżu Puiset. Władza królewska wyłania się trwale osłabiona tą utratą prestiżu.
W latach po śmierci Wilhelma Zdobywcy ( 1087 ) Philippe pomaga Robertowi Courteheuse, który próbuje odzyskać tron Anglii, który odziedziczył jego brat, Guillaume II le Roux . Ten ostatni próbuje w odwecie odebrać mu Vexina w latach 1097 - 1099 , ale nie udaje mu się to w trzech kolejnych kampaniach.
Uderzył w anatemyWiosną 1092 r. Philippe zakochał się w Bertrade de Montfort ( † 1117), żona Foulques IV le Réchin . Następnie wyrzeka się Berthe de Hollande i ponownie żeni się z Bertrade de Montfort dnia27 maja 1092. W 1093 roku podpisał Kartę uznającą złożenie Saint-Magloire opactwo do tej z opactwa Marmoutier . ten16 października 1094, Sobór Autun, na którym zjednoczonych jest trzydziestu dwóch biskupów, ogłasza ekskomunikę króla. Para królewska żyła w ten sposób przez 10 lat, aż do 1104 r. pod anatemami Kościoła. Philippe i Bertrade złożyli wniosek na soborze paryskim w 1104 r., ale pomimo złożonej przysięgi kontynuowali wspólne życie. Jego ekskomuniki towarzyszy, zdaniem Guiberta , utrata daru dotykania skrofuły.
Jadąc do Francji, aby rozłożyć reformę gregoriański i ponownie ekskomunikował króla, papież Miejskich II głosi Pierwsza krucjata na Synod w Clermont na27 listopada 1095. Obrażony anatemą król nie brał udziału w krucjacie, w której jednym z głównych aktorów był jego brat Hugues de Vermandois , z Raimondem IV z Tuluzy, a zwłaszcza Godefroy de Bouillon .
Pojednanie z papiestwemOpiekę nad operacjami wojskowymi w Vexin Filip powierza swojemu synowi Ludwikowi VI, którego związał z koroną w 1098 roku .
Po kontrowersji wokół depozytariusza biskupstwa Beauvais , między 1100 a 1104 Filip pogodził się z papiestwem i został rozgrzeszony w 1104. W 1107 papież Paschał II udał się do Francji, gdzie spotkał Filipa i przyszłego Ludwika VI w Saint-Denis . Sojusz między królestwem Francji a papiestwem przeciwko Imperium zostaje ostatecznie przypieczętowany na sto lat.
Król Filip I st i papież Pascal II przedstawieni w iluminacji Wielkiej Kroniki Francji Karola V , w latach 1370-1379. BnF , dział rękopisów , ks. francuski 2813, f o 187 r o .
Wizerunek Philippe I st (wrażenie artysty), opactwa Saint-Benoît-sur-Loire , XIII -go wieku.
Wizerunek Philippe I st , opactwa Saint-Benoît-sur-Loire , XIII -go wieku.
ten 29 lipca 1108Philippe I er umiera Melun zamek królewski, w wieku 56, po 48 latach panowania (trzecia najdłuższa panowania w historii Francji po tych Ludwika XIV (1643/15) i Ludwika XV (1715/74) , który panował zarówno dla ponad pięćdziesiąt lat). Nie chcąc, z powodu swoich wad, zostać pochowany obok swoich przodków w bazylice Saint-Denis , poprosił o pochowanie w opactwie Fleury w Saint-Benoît-sur-Loire . Jego następcą został jego syn Ludwik VI, który będzie nazywany „Tłustym”, w wieku dwudziestu siedmiu lat. Jego żona Bertrade de Montfort w wieku trzydziestu ośmiu lat wzięła zasłonę w opactwie Fontevraud .
Z unii z Berthe de Hollande wyszli:
Z drugiego unii z Bertrade de Montfort wyszli: