Louis VI | |
Pieczęć króla Ludwika VI (Paryż, Archiwa Narodowe ). | |
Tytuł | |
---|---|
Król Francji | |
30 lipca 1108 - 1 st August 1137 ( 29 lat i 2 dni ) |
|
Koronacja |
3 sierpnia 1108, w katedrze w Orleanie |
Poprzednik | Philippe I st |
Następca | Ludwika VII Młodszego |
Biografia | |
Dynastia | Kapetynczycy |
Data urodzenia | 1 st grudzień 1081 |
Miejsce urodzenia | Paryż ( Francja ) |
Data śmierci | 1 st August 1137 |
Miejsce śmierci | Béthisy-Saint-Pierre ( Francja ) |
Tata | Philippe I st |
Matka | Berthe z Holandii |
Małżonka | Adelaide of Savoy |
Dzieci |
Philippe z Francji Ludwik VII Henri z Francji Hugues z Francji Robert z Francji Konstancja z Francji Pierre z Francji Philippe z Francji |
Ludwik VI , znany jako „Gruby” lub „Battler”, urodzony dnia1 st grudzień 1081w Paryżu , zmarł dnia1 st August 1137na królewskim zamku Béthisy-Saint-Pierre , jest król Francji od30 lipca 1108 w 1 st August 1137. Jest piątym królem tzw. Bezpośredniej dynastii Kapetyngów .
On jest synem Filipa I st (1052-1108), król Franków i jego pierwszej żony Berta Holenderska .
Po odrzuceniu Berthe w 1092 roku i pomimo protestów duchownych, w tym samym roku jej ojciec ożenił się ponownie z Bertrade de Montfort , hrabiną Anjou . Z tego drugiego związku rodzi się czworo dzieci, w tym dwóch synów.
Louis, młody książę z pierwszego małżeństwa swojego ojca, wychowywał się z Sugerem , przyszłym opatem Saint-Denis , który został jego bliskim przyjacielem, a następnie doradcą.
W 1092 roku jego ojciec zainwestował go w hrabstwie Vexin oraz w miastach Mantes i Pontoise . Mieszka daleko od sądu, jego matka została odrzucona, a jego ojciec ożenił się ponownie z Bertrade de Montfort .
W 1097 r. Na czele armii królewskiej brał udział w wojnie, broniąc Vexinów przed królem Anglii Guillaume le Roux .
Po mianem rycerza na24 maja 1098do Abbeville przez Gui I st Ponthieu , władcy ponthieu (jego kuzyn z 1 st stopnia), Louis jest związany z tronu, a następnie walczyć z księciem Normandii i możnymi panami tej domeny królewskiej , które często wykazują buntowników wobec władzy królewskiej.
W końcu jego ojciec, bezradny, niezdolny do rządzenia i walki, godzi się z nim. W roku 1101 lub 1103 powierzył mu skuteczne zarządzanie królestwem jako „ rex desygnatus ” (mianowany królem); między 1101 a 1105 r. inwestuje również w hrabstwo Vermandois .
Plik 29 lipca 1108Jego ojciec Philip I st , umiera w Melun i, zgodnie z jego ostatnią wolą, został pochowany w kościele opactwa Saint-Benoît-sur-Loire . Pogrzeb się skończył, Louis, podejrzewając, że jego przyrodni brat Philippe de Montlhéry chciał uniemożliwić mu dostęp do Reims, pośpiesznie dołączył do Orleanu położonego kilka kilometrów od Saint-Benoît-sur-Loire, aby jak najszybciej zostać koroną . Dodatkowym powodem, dla którego nie pojechał do Reims, był fakt, że ówczesny arcybiskup Reims, Raoul le Vert , był wspierany przez papieża Paschala II, ale nie został uznany przez jego ojca, który wolał od niego Gervais de Rethel .
Następuje koronacja 3 sierpnia 1108w katedrze Sainte-Croix w Orleanie otrzymał „najświętsze namaszczenie” z ręki Daimberta, arcybiskupa Sens . Raoul Zielony wysłał posłańców, aby zakwestionowali ważność koronacji, ale było już za późno.
KrólowaćLudwik VI zachęca do ruchów komunalnych, społecznych lub religijnych stowarzyszeń zawodowych. Od 1110 r. Przyznał mieszkańcom miast różne ulgi podatkowe oraz prawo do zarządzania sobą pod kierunkiem burmistrza. Przez ponad trzydzieści lat (1101-1135) walczył z rozbojem dokonywanym przez niektórych władców z północy królestwa królewskiego, takich jak Hugues du Puiset (1118), lordowie Montmorency i Beaumont (1101-1102) oraz Ebles II de Roucy . Interweniuje również na południu Sekwany przeciwko Gui le Rouge i jego synowi Hugues de Crécy z rodziny Montlhéry, zapewniając Kapetynom swobodę przemieszczania się między Paryżem , Orleanem i Melunem .
W 1108 r. Udał się do Saint-Julien-du-Sault i do opactwa Écharlis niedaleko Villefranche , aby pobrać wodę mineralną ze źródła i dokonał licznych darowizn na rzecz opactwa. W 1108 - 1109 roku interweniuje w germigny-l'exempt , lenno się poza domeną królewską, na granicy viscounty z Bourges objęta przez swego ojca w 1101 roku , przed Aymon II Vaire-Vache pana Burbon , który okradał swojego bratanka Archambaud VI uczeń .
Według Orderic Vital , w marcu 1113 r., Podczas wywiadu Ormeteau-Ferré między Ludwikiem VI le Gros i Henri I st Beauclercem , król Francji przyznał swojemu odpowiednikowi „całą Bretanię”, to znaczy bezpośrednie poddanie Bretanii. Alain Fergent princeps des Bretończycy staje się „ człowiekiem Liege króla angielskiego”. Conan, syn Alaina Fergenta, jest następnie zaręczony z Matyldą, nieślubną córką Henryka I św . Zwróć uwagę, że Orderic Vital podąża śladami króla Anglii, co sprawia, że jego zeznania są nieprawdopodobne. Rzeczywiście, w 1124 roku, w obliczu groźby niemieckiego cesarza Henryka V , Conan III z Bretanii odpowie na wezwanie wojownika Ludwika VI .
W Niedzielę Palmową 1115 jest obecny w Amiens , aby wspierać biskupa i mieszkańców tego miasta w ich konflikcie z Thomasem de Marle , który interweniował militarnie na prośbę swojego ojca Enguerranda de Boves , hrabiego Amiens i Lorda Coucy . Ta ostatnia odmawia uznania przyznanie Karty przyznającej przywileje mieszkańców miasta . Przybył z armią, by pomóc burżuazji w oblężeniu Castillon (fortecy dominującej nad miastem Amiens, z której ojciec i syn wyruszyli na „ekspedycję karną”), Ludwik VI otrzymał strzałę w kolczugę, po czym odszedł nie pokonując oblężeni uchodźcy w rzekomo nie do zdobycia wieży, która upada dopiero dwa lata później.
Plik 20 sierpnia 1119Odbywa się bitwa Bremule między królami Anglii, Henrykiem I St Beauclercem i Francją, Ludwikiem VI . W wyniku przypadkowego spotkania bitwa kończy się klęską króla Francji. Ludwik VI jest zmuszony do ucieczki, szukając schronienia w Les Andelys .
Następnie Ludwik VI interweniuje w Owernii w 1122 r., Aby wesprzeć Aimerica , biskupa Clermont , przeciwko hrabiemu Wilhelmowi VI z Owernii . Armia króla i jego wasali zajmuje Pont-du-Château na Allierze i zobowiązuje armię hrabiego do opuszczenia miasta biskupiego. Król musi powrócić w 1126 roku i zwolnić Montferrand pomimo interwencji Wilhelma IX z Akwitanii . Ta manifestacja władzy królewskiej na południu królestwa ma duży wpływ.
To właśnie w tym kontekście, że w sierpniu 1124 , cesarz Henryk V , cesarz chce pomóc ojcu Henry I st Anglii w konflikcie że pestki go przed Ludwika VI do sukcesji w księstwie z Normandii , inwazji Francji i awansował z potężną armią do Reims . W obliczu niemieckiego zagrożenia i po raz pierwszy we Francji Ludwik VI zaapelował do gospodarza . Wasale przejść do wezwania: jego kuzyn, hrabia Vermandois Raoul „One Eye” , książę Hugh II Burgundii , książę William IX Akwitanii , hrabia Charles I st Flandrii , książę Conan III de Bretagne , liczba Foulque V z Anjou , hrabia Champagne Hugues de Troyes , hrabia Guillaume II z Nevers i hrabia Blois , Thibaut IV . Po udaniu się na poszukiwanie sztandaru w Saint-Denis, Ludwik VI znalazł się na czele ogromnej armii, ale konfrontacja, która wszyscy uważali za nieuniknioną, nie miała miejsca. Henri V , z pewnością pod wrażeniem takiej mobilizacji i twierdząc, że zamieszki w jego stolicy Worms , przeszedł na emeryturę do Metz w dniu14 sierpnia bez walki.
Zabójstwo hrabiego Karola I st Flandrii w 1127 wciąż daje królowi możliwość interweniowania w tej wielkiej twierdzy . Wezwany do ukarania morderców, zorganizował wybory nowego hrabiego w Arras . Po zwolnieniu kilku zalotników narzuca Guillaume Cliton , syn Roberta Courte-Heuse , który mieszkał na jego dworze iz którym poślubił siostrę królowej Adelajdy. Wybór został potwierdzony przez burżuazję Gandawy , Brugii , Lille , Saint-Omer , która jednak wykorzystała okoliczności do uzyskania koncesji. W 1129 roku , po śmierci Guillaume'a Clitona w walce ze swoimi zbuntowanymi wasalami, ponownie interweniuje i intronizuje swojego konkurenta Thierry d'Alsace jako hrabiego Flandrii.
SukcesjaPosiadłość była przeznaczona dla jego syna Philippe'a , koronowanego króla pomocniczego14 kwietnia 1129Jednak przypadkowa śmierć tego ostatniego w 1131 r. prowadzi do dziedziczenia przez młodszego Ludwika Młodszego , przeznaczonego na karierę kościelną i niewykształconego do funkcji królewskiej. Jest więc koronowanym królem z kolei zrzeszonym w25 października 1131a od 1135 roku Ludwik VI panuje teraz bez rządzenia.
W Maja 1137, pokój zostaje zawarty z Étienne de Blois , królem Anglii, a król otrzymuje hołd od Eustachego, syna tego ostatniego, dla Normandii. Louis VI ustanowił przyjaznych stosunków z William X Akwitanii , księcia Akwitanii; ten przed śmiercią oddaje swoją córkę i dziedziczkę Aliénor najstarszemu synowi króla i powierza mu swoją ziemię, przyjmując na początku jego wysłannikówCzerwca 1137pozwalając w ten sposób dynastii Kapetyngów odzyskać wpływy w południowej Francji, kontrolując to ogromne lenno.
ŚmierćWracając z ekspedycji karnej przeciwko grabieżącemu władcy Saint-Brisson-sur-Loire , niedaleko Gien , Louis Gruby nagle zachorował na zamku Béthisy-Saint-Pierre, położonym w Dolinie Jesieni , w lesie Compiègne , pomiędzy Senlis i Compiègne . Ludwik VI , który stał się na wpół bezradny, gdy zbliżał się do pięćdziesiątki i musiał zrezygnować z przyjemności wojny i stołu, zmarł1 st August 1137następstwa czerwonki, częste przy niedostatecznych warunkach sanitarnych, zwłaszcza gdy jedzenie i woda nie są czyste. Został pochowany w kościele królewskiego opactwa Saint-Denis. Jego syn Louis , w wieku 17 lat i koronowany przez sześć lat, zastępuje go bez sporu.
Wapienna płaskorzeźba przedstawiająca króla w pełnej pozycji, w złożonej pozycji, z modelem kościoła, który ofiarował św. Wincentemu, znajduje się na rzymskim ołtarzu liturgicznym, w małym kościele Avenas , gmina Haut-Beaujolais znajdującej się w departament Rhône. Wykonywana w latach 1118–1124 przez „Mistrza Avenas”, którego imienia do dziś nie znamy, płaskorzeźba przedstawia koronowanego króla, już brzuchatego. Łaciński napis na tym samym kamieniu określa go jako „REX LVDOVICVS PIVS” (Król Ludwik Pobożny). Niektórzy mówią, że tym królem byłby Ludwik VI , inni mówią, że odpowiada on raczej Ludwikowi Pobożnemu lub Ludwikowi VII Francji .
Za życia król miał różne przydomki. Najpopularniejsze to „grube” ( Grossus ), a także „grube” ( Krassus ) i „otyłe” ( Pinguis ). Jego otyłość jest spowodowana odziedziczoną po rodzicach i nadmierną dietą, która charakteryzuje łowców wojowników. Inne używane przezwiska to „awake” ( Non dor miens ) z powodu jego bezsenności , „battler” z powodu jego nieustannych kampanii wojennych lub „Thibaud”, prawdopodobnie w hołdzie dla Thibaud III z Blois .
W 1104 , Louis VI prowadzi do Lucienne de Rochefort , córki Gui I st Rochefort (zmarł 1108 ), hrabia de Rochefort . Henri d'Arbois de Jubainville , znany archiwista paleograf , mówi w swojej książce, że małżeństwo nie zostało jeszcze skonsumowane, że zostało zerwane przez papieża podczas soboru w Troi23 maja 1107. Kobieta „zaniedbana” natychmiast ponownie wyszła za mąż za Guicharda III de Beaujeu.
Prawdopodobnie między 25 i 30 marca 1115, Louis VI związek małżeński w Paryżu , Adélaïde de Savoie ( v. 1100/54), córka Humbert II Sabaudii (zmarł w 1103 ), liczyć z Maurienne , i Gisele Burgundii ( ok. 1070 -apr. 1133 ), córka od Williama I st Burgundii , przydomek „Wielki” lub „głowa Hardie”. Z tego drugiego związku wyszło siedmiu synów i dwie córki:
Z pewną kochanką imieniem Marie , córką Renaud de Breuillet de Dourdan, Ludwik VI jest ojcem córki:
Korzystając z niezrównanej mocy, otoczył się doradcami, takimi jak Yves de Chartres , kilku członków rodziny Garlande, a zwłaszcza Suger . Bronił pokoju i dobrego prawa, chronił słabych i Kościół, ukończył ojcowskie dzieło powiększania królestwa królewskiego poprzez integrację ziem rodów Rochefort , La Ferté-Alais , Montlhéry i hrabstwa Corbeil i zapisał w spadku swojemu synowi Ludwik VII, król Francji , prawie spacyfikowany. Jako król i jednostka zachowywał się jak chrześcijanin, nazywany czasem rex catholicus i christianissimus , nazywając siebie „swoim własnym synem Kościoła rzymskiego”. Był pierwszym władcą, który otrzymał zarośla w zwykły sposób. Mieszkał w Paryżu znacznie częściej niż którykolwiek z jego poprzedników.
To od panowania Ludwika VI i Ludwika VII we Francji , którym doradzał Abbé Suger , królowie zaczęli odgrywać rolę narodową, odpowiadając na wezwanie swoich poddanych. The King „s sprawiedliwości zacznie rozstrzygać konflikty pomiędzy różnymi wasali, potwierdź komunalnych czartery do mieszczan i gwarancji opactwa właściwości .