Metz

W 1995 r. gmina powołała komisję ds. podróży rowerowych, której celem było określenie wyborów inwestycyjnych, mających na celu ujednolicenie wielu tras przypisanych „  małej królowej  ”. W tamtym czasie rower był nadal rozważany przez ratusz, tylko z punktu widzenia rekreacyjnego sposobu podróżowania. Projekty rozwojowe opierały się głównie na głównych połączeniach międzydzielnicowych, a nawet międzygminnych, z dala od sieci ruchu drogowego. Były one częścią rozległej sieci departamentalnych szlaków pieszych, które już łączyły Wogezy z Koblencją w Niemczech , biegnąc wzdłuż Mozeli . To skromne urządzenie zostało uzupełnione o ofertę ochrony i wynajmu krótko- lub długoterminowego, na stacji Metz i rue d'Estrées (Metz-Vélocation).

Od 7 czerwca 2008, jazda na rowerze jest dozwolona na wszystkich deptakach miasta oraz w parkach, ogrodach i na brzegach Mozeli i Seille (co jest nowością), a także na wszystkich ulicach i we wszystkich kierunkach ruchu. W sumie w Metz i okolicach dostępnych jest około 50 km tras rowerowych. Do 30 stref są przedłużone do dzielnicy Sablon w wiosną 2009 roku , a w 2018 roku, a następnie na całym centrum miasta.

Ustanowiono odpowiednie oznakowanie, aby podkreślić ten rodzaj transportu i określić zasady ruchu wśród pieszych.

W Metz dostępnych jest prawie 1150 miejsc parkingowych dla jednośladów, z czego 300 znajduje się w pobliżu centrum miasta.

Festiwal Rowerowy odbywa się co roku w czerwcu.

Planowanie miasta

Typologia

Metz jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o gęstej lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Metz , a wewnątrz resortowych aglomeracji skupiającego 42 gmin i 285,918 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Metz , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 245 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (74,2% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (66,6%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (48,4%), tereny przemysłowe lub handlowe i sieci komunikacyjne (18,7%), grunty orne (13,6%), zieleń sztuczna, nierolnicza (7 , 1%), niejednorodna tereny rolnicze (3,5%), lasy (3,3%), łąki (2,5%), wody śródlądowe (1,7%), uprawy trwałe (1,3%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

Miasto Metz opracowany na wzgórzu Sainte-Croix w epoce Gallo-rzymskiego, a następnie pozostał wewnątrz jej kolejnych wałów odpowiadających obecnym centrum miasta, aż 19-ci wieku.  Wieku. Budynki charakteryzują się żółtymi odcieniami ochry kamienia Jaumont . W czasie zaboru niemieckiego po 1871 r. miasto rozrosło się o nowe dzielnice o pruskiej architekturze, takie jak Nowe Miasto czy część Sablonu .

W 1961 r. Metz połączył się z trzema gminami na swoich obrzeżach: Borny , Magny i Vallières . Wraz z przyłączeniem tych trzech miast na wschodzie historyczne centrum Metzu pojawia się zatem na dalekim zachodzie miasta.

Nowo powstałe dzielnice wschodnie są bardziej podmiejskie, a niektóre tereny na południowy wschód od miasta nie są jeszcze zurbanizowane. Jednak dzielnica Borny jest naznaczona dużymi skupiskami, podobnie jak Bellecroix i północ miasta ( Parotte, Saint-Éloi ).

Ponadto do ogłoszonego odejściu kilku pułków wojskowych, wiele pól, w samym sercu obszaru miejskiego będzie dostępny i nie nawrócili się, jak miejsca na Chambière Island ( 2 th  Engineer Regiment ) lub baza lotnicza 128 Metz- Frescaty .

Różnorodność architektoniczna

Szczególna historia Metzu i jego kolejnych okresów aneksji pomogła naznaczyć miasto stylami i dziedzictwem urbanistycznym każdego z tych okresów. Avenue Foch szczególnie symbolizuje to zestawienie stylów. Odpowiadając na budowle w stylu renesansowym lub barokowym nadreńskim wzniesionym za czasów Cesarstwa Niemieckiego, francuscy właściciele przeciwstawili się następnie budynkom w stylu Ludwika XV lub Ludwika XVI . To mieszanie nadaje miastu eklektyczną, ale spójną tożsamość, w której zapewnione jest przejście między poszczególnymi dzielnicami. Wiele budynków jest chronionych ( sklasyfikowanych lub wpisanych na listę zabytków ) lub umieszczonych w bazie danych Mérimée .

Główne budynki zbudowane w okresie Świętego Cesarstwa Rzymskiego  :

• Styl powieść (do XIII th  wiek): Kościół Saint-Maximin oraz Saint-Pierre-aux Nonnains w kaplicy templariuszy Metz , z dużym mostem i średnim Martwego mostu  ;
• Gothic do włoskiej wpływem ( XIII th do XIV th  wiek): fasadach na Place Saint-Louis , w hotelu St. Livier , jakiegoś Świętego Krzyża w górę domów;
• Styl gotycki ( XIII th do XV th  wiek): w opactwie Saint-Vincent , w katedrze św , w hotelu de Gargan , w hotelu o tej Bulette  ; poddasze Chevremont ; brama Niemcy  ;
• Renaissance ( XVI th  century): the Burtaigne Hall The Home głowic .

Główne budynki wybudowane w ramach Ancien Regime  :

• Renesans ( XVI p  wiek): the magazynu żywności w cytadeli  ;
• Styl barokowy ( XVII th do XVIII th  century): the Church of the Petits Karmelitów The Kościół Matki Boskiej Wniebowziętej , w kościele St. Simon St. Jude  ; Kościół św. Klemensa .
• styl klasyczny i neoklasyczny ( XVII th do XVIII th  century): portal z opactwa Saint-Vincent , w ratuszu , z Opery , w sądzie , na rynku objętym  ;
• stylu rokoko ( XVIII th  century): the opactwo św Glossinde .

Główne budynki zbudowane w okresie Drugiego Cesarstwa  :

• neoklasyczny styl ( XIX th  century): the arsenał  ;
• styl romański ( XIX th  century): the Consistorial synagoga  ;

Główne budynki zbudowane w ramach Rzeszy Niemieckiej  :

• w stylu neo-gotyckim ( XIX th  century): Portal z katedry , fasady kościoła Sainte-Ségolène , w świątyni Garrison  ;
• styl romański Ren ( XIX th  -  XX th  century): the central poczta The new Temple The stacja kolejowa  ;
• stylu neorenesansowym flamandzkie ( XIX th  -  XX th  century): w Pałac Gubernatora , że Hotel Arts i rzemiosło  ;
• stylu neobarokowym ( XX th  century): The Graduate School girls Metz, aktualne Georges gimnazjum de la Tour;
• styl secesji lub Jugendstil ( XX th  century): "Błękitna House" Place Saint-Jacques , domy lub budynki Avenue Foch i Imperial dzielnicy , innych budynków Sablon i Plantières Queuleu  ;
• styl neoklasyczny ( XIX th  -  XX th  century): The Old Station , niektóre budynki Avenue Foch The praktyczny górny szkolne Metz , prąd Louis Vincent High School.

Główne budynki wybudowane w ramach Republiki Francuskiej  :

• styl nowoczesny ruch ( XX th  century): the kościół Sainte-Therese-de-Dzieciątka Jezus  ;
• Styl Współczesne ( XXI th  century): nowa dzielnica amfiteatru ( Centre Pompidou Metz , hali Michelin ).

Ratusz w Metz złożył 20 listopada 2013 r.jego kandydaturę do Ministerstwa Kultury w celu uzyskania przez UNESCO klasyfikacji dwóch ważnych sektorów centrum miasta jako Światowego Dziedzictwa pod nazwą „ Królewski i Cesarski Metz ”, podkreślając dwoistość architektoniczną miasta. Plik opiera się w szczególności na transformację miasta między 1852 i 1940 , oraz stylów konfrontacji związanej z jego różnych okresach rozwoju obszarów miejskich, takich jak udogodnienia z Blondel wokół katedry do XVIII -tego  wieku.
Na9 stycznia 2014, Narodowy Komitet francuskich dóbr światowego dziedzictwa zatwierdził istotność akt i kwalifikowalność miasta jako światowego dziedzictwa, umożliwiając w ten sposób nominację do UNESCO w perspektywie krótko- lub długoterminowej, w drugim przypadku zostanie wstrzymana francuskim wykazie orientacyjnym.

w kwiecień 2014Miasto Metz znajduje się oficjalnie na francuskiej liście wstępnej według witryny Światowego Dziedzictwa .

ten 21 listopada 2017 r., burmistrz Metz podpisał pozwolenie na budowę hotelu Starck, unikatowej na świecie konstrukcji w Amfiteatrze ZAC

Dzielnice

Kwatera

Liczbę mieszkań w Metz oszacowano na 66 072 w 2015 roku. Te mieszkania w Metz składają się z 56 438 domów głównych , 1049 domów drugorzędnych lub okazjonalnych oraz 8585 wolnych miejsc . Miasto posiadało 13 997 mieszkań socjalnych, co stanowiło 24,8% mieszkań pierwotnych.

O powierzchni 41.94  km 2 , lub gęstości zaludnienia od 2,801.43  mieszkańców / km 2 o gęstości mieszkaniowej 1,575.39  mieszkania / km 2 .

Konurbacja

Ogólny aspekt to rozległa i stale rozwijająca się aglomeracja, nowe dzielnice, które wkrótce powstaną (rozbudowa technopole , stoki Seille , nowa dzielnica Amfiteatru , miejsce przyszłego szpitala regionalnego Miłosierdzia , przebudowa Mont Saint-Quentin ). Tkanina miejska jest dziś bardzo gęsta w dolinach, w zachodniej i północnej części miasta i łączy się nieprzerwanie korytarzem położonym wokół D 1 na wschodzie i N 52 na zachodzie, w dolinie Mozeli (od południa do północy) tych gminach Woippy , Semécourt , Maizières-lès-Metz , TALANGE , Hagondange , Amnéville , ROMBAS , Clouange , Mondelange , Richemont , Uckange , Fameck , Florange , Bousse , Guénange , Terville , Thionville i Yutz , koncentrując blisko 600 000 mieszkańców w tej samej aglomeracji 242 gmin , ponad 20 km , potocznie nazywanej „rejonem Metz”.

Projekty urbanistyczne

Miejscowy plan urbanistyczny Metz , który został zatwierdzony w 2008 roku i jest dokumentem porządkującym rozwój gminy poprzez ustalenie zasad urbanistycznych: stref zabudowy, zaleceń architektonicznych itp.

Orientacje miejscowego planu urbanistycznego Metz.

• Amfiteatr ZAC, który składa się z urbanizacji dawnych nieużytków kolejowych, w bezpośrednim sąsiedztwie centrum miasta, został zaprojektowany przez Nicolas Michelin agencji odpowiedzialnej za zarządzanie projektem miejskim. Parc de la Seille był elementem założycielskim nowej dzielnicy, następnie pierwsza budowa, Palais Omnisports Les Arènes , wybudowany w roku 2002. Budowę centrum Pompidou-Metz miał być podstawą dzielnicy, i to muzeum jest otwarte dla publiczności w 2010 roku, a następnie centrum handlowe Muse w bezpośrednim sąsiedztwie Centrum Pompidou w 2017 roku.
• Urbanizacja zboczach Seille do południa Queuleu , budowa żywego eko-dzielnicy obejmujący około 1600 mieszkań, sklepów, infrastruktury, a także tereny zielone i stacje rowerowe, dla pojemności 4000 mieszkańców, w tym celu. projektu miasto Metz podpisało umowę z CERQUAL w celu uzyskania certyfikatów Habitat & Environment i NF Housing dla tej ekodzielnicy .
• Budowa ZAC du Sansonnet w Devant-les-Ponts , na południe od miejscowości „les Quatre-Bornes”, wybudowanej na rozległej pustej działce, uważanej za przyszłą „dzielnicę ogrodową”, połączy zabudowę mieszkaniową i tereny zielone ( park krajobrazowy utworzony w 2012 r.), ogrody zróżnicowane (zakładanie wspólnych ogrodów – dopełnienie chęci tworzenia ogrodów tego samego typu na terenie całego miasta – sady edukacyjne, terapeutyczne i inne), EHPAD , wszystko to opiera się na zasadzie zrównoważone planowanie urbanistyczne .

• Rozpoczęcie prac nad „Technopole 2”; ZAC de la Petite-Woëvre, Actipole i Sebastopole

• kontynuacja projektu wielkomiejskiego na Bornach  ;
• przekwalifikowanie wszystkich ulic i placów w historycznym centrum deptaka;

• metamorfoza centrum wystawienniczego Metz;

• rozwój i przekwalifikowanie Mont Saint-Quentin

• budowa bulwaru międzygminnego łączącego dzielnicę Grigy-Technopôle z dzielnicą Amfiteatr na południu ;
• przekwalifikowanie lotniska wojskowego BA128 w Metz-Frescaty, na południowy zachód od miasta;
• przekwalifikowanie i restrukturyzacja dróg w Augny ZAC  ;
• ustawienie dwa razy trzech pasów A31 między południowym wyjazdem z miasta a węzłem Féy .

Toponimia

Stare certyfikaty

Mediomatrix przed V XX  wieku; Mettensis (lub Metensis ) VI p  wieku; Civitas Mediomatricorum Mettis pod Honoriuszem  ; Mettis w 511 (który można również znaleźć na monetach z czasów Tiberta I ); Mecusa , Mettiss i Metas VIII p  wieku; Mediomatricensis civitas w 990 r.; Metis w 1086; Mez XIII th  century; Mès w 1299; Mets podczas XIV TH i XV -tego  wieku; Mediomatrici & Mediomatricum XV th  wieku, ale również MES , Mees  ; Mets w 1444; Mieszaj w 1462; Meta w 1544 i 1552; Mete w 1552; Formy Metz lub Metze wymienione są tylko z XIII TH i XIV TH  wieku między innymi; Metz tylko z XVII -tego  wieku.

Etymologia

W miejscu Metzu znajduje się poświadczone w czasach rzymskich miasto Divodurum Mediomatricorum . Nadal jest wymieniany na stole Peutingera w postaci Dividurum lub Divo Durimedio Matricorum .

Divodurum jest toponimem galijskim, składającym się z elementów divo „sacred” (tego samego pochodzenia indoeuropejskiego , co łacińskie divinus , „boski” i „boski”) oraz duro- „  forum , market”. Xavier Delamarre widzi w nim znaczenie „Place-des-dieux” („boska klauzura”). Fonetyczny ewolucja Divodurum zostało zrobione w Jouarre (Seine-et-Marne, Jotrum VII th  wieku).

Jednak w przypadku Metz, etnonim Médiomatriques , nazwa plemienia galijskiego, zastąpił pierwotny toponim w Dolnym Cesarstwie, zgodnie z procesem powszechnie obserwowanym w innych częściach Galii ( por. Paryż, Amiens, Reims itp.). Obecna nazwa pochodzi bezpośrednio od formy *MEDIOMATRICIS przez koalescencję .

Zauważ, że element -metz jest stosunkowo rozpowszechniony we francuskiej toponimii , od północy do regionu Paryża (por. na przykład: Jametz , Limetz , Gometz , itp.). Jego etymologia jest inna, a mianowicie galo-rzymskie MASU , wywodzące się z łacińskiego mansus „domena wiejska, ziemia zamieszkana” cf. masa . Jego pisownia to m.in. -meix .

Wymowa

Nazwa miasta jest tradycyjnie wymawiana [mɛs] - a nie [mɛts], co ilustruje ogólną tendencję obserwowaną w toponimii, która polega na tym, że ludzie obcy w danym miejscu lub administracji wymawiają dosłownie, to znaczy to, co się czyta, kosztem tradycyjna wymowa. T obecne w pisowni Metz przez wieki nie powiedzieć więcej, a przynajmniej od XVI -tego  wieku.

Wygląda na to, że załamana spółgłoska [t͡s] uprościła się spontanicznie do [s]. Ta wymowa jest również obserwowana w niektórych toponimach w -metz, takich jak Gometz (Île-de-France, Essonne) lub wielu Beaumetz . Atrakcyjność starofrancuskiego, ale „małego domu” (por. mas , także nazwa miejscowości w -meix ), która wyjaśnia większość tych toponimów w -metz, mogła wystąpić w analogiczny sposób.

Fabuła

Sytuacja jakościowa i korzystne położenie wyjaśniają ostatnie trzy tysiące lat Metz, które narodziło się i rozwinęło u zbiegu dwóch rzek, Mozeli i Seille, z decydującą rolą gospodarczą. W tej strefie zbiegu kolebką miasta jest wzgórze Haut de Sainte-Croix.

Powiązania geograficzne i polityczne

• III th  century  BC. AD  : oppidum z Mediomatrici
• 52 pne J.-C. : Republika Rzymska następnie Cesarstwo Rzymskie , Galii Belgia , prowincja Trewiru
• III th  wieku biskup Metz
• V th  century Franków Brytania
  • 511: królestwo Reims
  • 548: królestwo Metzu
  • 556 - 560  : królestwo Soissons
  • 561: królestwo Reims
  • 751: Królestwo Australii
• 768: Imperium Karolingów
• 843: środkowa Francja
• 855: Lotaryngie
• 925: Święte Cesarstwo Rzymskie
  • 959: Księstwo Haute-Lotharingie
  • na początku XI th  wieku biskupstwa Metz
  • 1234: Republika Metzu
  • 1552: de facto aneksja z tych biskupstw w Metz , Toul i Verdun przez Królestwo Francji
• 1648: traktat westfalski , przyłączenie de jure do monarchii francuskiej. Tym samym potwierdza się, że Francja jest w posiadaniu Trois-Évêchés
• 1871: Cesarstwo Niemieckie
• 1918: Trzecia Republika (Francja)
• 1940: de facto aneksja przez III Rzeszę
• Od 1944: Francja
  • 1974-2015: Metz jest prefektura w regionie Lorraine

Prehistoria i protohistoria

W 1882 r. biface datowany na 200 000 lat p.n.e. AD odkryto w piaskownicy w Montigny-lès-Metz . Mężczyźni żyjący w tym okresie byli łowcami-zbieraczami , żyjącymi zgodnie z nieosiadłym trybem życia charakterystycznym dla nomadów i których ruchy były częściowo związane z ich zaopatrzeniem w żywność .

Les Hauts-de Sainte-Croix wydana kilka odłamki z IV -go  tysiąclecia pne. AD , ale okupacja potwierdzone strony nie zaczęta I st  wieku  pne. AD z obecnością funduszy chat i miejsc drewnianych domów i błota oraz nekropolii z popielnicami.

Oppidum Mediomatrics

Imię ludu Médiomatriques , celtyckiego plemienia, które nadało nazwę Metzowi , pojawia się w relacji rzymskiego generała Juliusza Cezara . To plemię pewnością wyznaczyła III th  century  BC. AD na terytorium rozciągającym się od Argonne do Wogezów Mozeli. Od Argonne i pod doliną Seille terytorium zostało zajęte przez Leuques, założycieli Toul . Przestrzeń za Wogezami została opuszczona przez Tryboków . Médiomatriques zbudowali swoje główne oppidum , czyli swoją stolicę, u zbiegu Mozeli i Seille na wzgórzu Sainte-Croix. Oppidum było przede wszystkim ośrodkiem gospodarczym skupiającym warsztaty rzemieślników zajmujących się obróbką metali i terakoty. Władzę sprawowało zgromadzenie typu oligarchicznego , złożone z głów głównych rodów. Hierarchiczna organizacja społeczna opierała się na trzech klasach: rycerzy lub szlachty , plebsu i niewolników .

Divodurum i okres gallo-rzymski

To jest w 58śr. AD, że Rzymianie zajęli miasto i uznając jego strategiczne położenie, przekształcili je z miasta rolniczego w miasto administracyjne i wojskowe. Dzień po podboju rzymskim Metz, oznaczony przez Rzymian kwalifikatorem Divodurum Mediomatricorum („oppidum Mediomatrics”), zostaje włączony do belgijskiej Galii, której stolicą jest Durocortorum ( Reims ). Znaczenie miasta było wielkie; w 27 roku była jedną z sześćdziesięciu stolic galijskich. Z tym,  że nazwa Divodurum po raz pierwszy wymienił w swojej pierwszej księdze opowiadań Tacyt , musimy poczekać do początku II wieku . Według tego autora, armia Witeliusza nad Renem , maszerująca w 69 przeciwko Italii i przeciwko cesarzowi Otho , przeszłaby do Divodorum, gdzie szerzyłby terror, eksterminując 4000 ludzi „z wściekłości i nie wiedząc dlaczego”. Tak więc potem, gdy zbliżyli się do jego kolumn, całe miasta przybiegły ze swoimi sędziami i modlitwami.

Miasto początkowo wypełnia lokalizację Haut-de-Sainte-Croix i szybko rośnie na południe, by spotkać się na początku I st  wieku Esplanade i Sablon . Plan miasta odwzorowuje klasyczny plan miasta rzymskiego. Forum , ważnym miejscem spotkań dla życia publicznego aglomeracji, miał być usytuowany pomiędzy Place Saint-Jacques i Place de la Cathédrale. Ostatnie wykopaliska archeologiczne ujawniły nagromadzenie drewnianej i kolbowej zabudowy, założonej według siatki charakterystycznej dla miast rzymskich z ulicami cardo (obecna Serpenoise , Ladoucette , Taison ) i decumanus (obecna Fournirue ), których powierzchnia wzrosła czterokrotnie od końca niepodległości .

Podczas budowy podziemnego parkingu w Centrum Pompidou-Metz , wyszukiwanie przeprowadzono w bezpośrednim sąsiedztwie amfiteatru Metz umożliwiającego odkrycie licznych pozostałości z I st  wieku.

Długi okres pokoju i integracji z Cesarstwem Rzymskim sprawił, że stało się dobrze prosperującym miastem postojowym. Staje się najważniejszym ośrodkiem cywilizacji gallo-rzymskiej w Lotaryngii . Metz jest ważnym węzłem drogowym, gdzie utwory z Lyonu , Reims , Trèves , Mainz i Strasburgu zbieg - w pewnym sensie zapowiedzią bieżące autostrad ( A4 - A31 ). Układ dróg jest zgodny ze strategicznymi imperatywami: zapewnić obronę za Renem .

Rzym sprzyja stosunkom południe-północ, co przekłada się na trasę z Lyonu do Trewiru. Po dotarciu do Mozeli w Toul, przekroczył terytorium Médiomatriques w Scarpone (obecnie Dieulouard ), podążał prawym brzegiem Mozeli i dotarł do Metz w Sablon. Następnie udała się rue Scarponaise (obecnie rue Serpenoise ), rue Ladoucette i rue Taison, aby dotrzeć do starego oppidum, które opuściła przez rue des Trinitaires i rue Marchant na pochyłości.

Drugi strategiczny droga, łącząca Reims do Strasburga , osiągnął Metz od dołu Montigny , przecinającej miasto przez obecnego Fournirue - to przyłożenia „w” jest właśnie w Metz dziedzictwa rzymskiego toponimii ulic - i rue Mazelle , a następnie minął wybrzeże Queuleu w kierunku Delme , Sarrebourg i Saverne w kierunku Renu.

W Divodurum, podobnie jak w całej Galii, cywilizacja gallo-rzymska osiągnęła szczyt: populacja szacowana na 15 000 do 20 000 mieszkańców w szczytowym momencie, liczba znacząca jak na czas, gdy większość znanych miast poza regionem ma niewiele więcej niż 7000 mieszkańców. Wyróżnia się tam mieszkańców wolnych warunków – obywateli rzymskich pochodzących z Italii oraz nie-obywateli, wśród których są właściciele ziemscy, przedstawiciele wolnych zawodów – wyzwoleńców i niewolników.

Część ludności żyje w kamiennych konstrukcjach i powstają duże budynki, które wykorzystują kamień Jaumont, a zwłaszcza kamień Norroy . Wśród najbardziej prestiżowych The amfiteatr , zbudowany prawdopodobnie pod koniec I st  wieku na terenie obecnego dworca towarowego, miał 25 000 miejsc. Był największym z Galów i jednym z największych w świecie rzymskim. Udowodniono również obecność niewielkiego amfiteatru (późniejszego niż duży i prawdopodobnie zbudowanego z części jego kamieni), położonego nad brzegiem Mozeli, pomiędzy obecnymi ulicami Pokoju , Saint-Louis i Sainte-Marie , a który wciąż udaje nam się zlokalizować plan zgodnie z kształtem i układem konstrukcji, które go pokrywały.

22 km długości Gorze akwedukt w Metz przekroczeniu Moselle i którego łuki można zobaczyć w Jouy-aux-Arches dostarczane miasto wodą. Odnaleziono pozostałości kilku łaźni termalnych – w tym jednej na terenie obecnego muzeum. Ponadto na południe od miasta po obu stronach drogi do Lyonu rozciąga się rozległa nekropolia . Liczne stele nagrobne wystawione w muzeum gallo-rzymskim w Metz, a także wiele szczątków odkopanych podczas wykopalisk, świadczą o tym, że życie gospodarcze było już wtedy bardzo aktywne. Prowadzonych jest wiele zawodów związanych z rzemiosłem; w szczególności te ze skóry, tekstyliów, kości jeleni i świń. Dzieło gliny idą pełną parą, a terakota zapewnia wszystkim pojemnikom powszechne użytkowanie. Podczas wykopalisk w Saint-Pierre-aux-Nonnains znaleziono piec garncarza o imieniu Casicos.

Praca żelaza prowadzi do produkcji zwykłych narzędzi. ALE , przodek piwa wykonany jest ze z orkiszu . Handel jest aktywny. Korporacja Nautów Mozeli specjalizuje się w transporcie rzecznym ciężkich produktów, w szczególności materiałów budowlanych. Wiemy o istnieniu handlarza sayon - jednej z głównych specjalności tekstylnych Mediomatrics - który utrzymywał kontakty handlowe z północnymi Włochami. Handel Metz jest również związany z Seille i jej słonymi dolinami obecnego Saulnois . Bogata w glinę dolina Seille pozwala również na produkcję dużych ilości sigilowanych naczyń ceramicznych , których dużą kolekcję posiada Musée de la Cour d'Or .

W Sablon, towarzyszącym amfiteatrze i jego przedmieściu, rozwija się nekropolia. Na akropolu w Metz, obecnym miejscu szpitala położniczego Sainte-Croix, modlimy się do starożytnych bóstw religijnych ( Epona , celtycki jeździec i boginie-matki ziemi) i grecko-rzymskich ( Jowisz , Mars , Merkury ...), ale także jak wszędzie coraz więcej bóstw Wschodu (jak Izyda Egipcjanka), nie zapominając o kultach przodków z czasów celtyckich (z Icovellauną ). Inna z tych wschodnich religii rozwija się coraz bardziej: chrześcijaństwo.

W 212 r. edykt Karakalli przyznał obywatelstwo rzymskie wszystkim mediomatrykom w wolnym stanie. Najszczęśliwsi spośród mieszkańców wolnej kondycji uczestniczą w gospodarce komunalnej pod kwalifikacją sędziego. Dawni sędziowie tworzą zakon dekurionów lub senatu miejskiego. Nie wiemy nic o dekurionach Metz.

Od 245 okresy pokoju przeplatają się z gwałtownymi epizodami i zniszczeniami. Miasto zostało najechane i zniszczone po raz pierwszy w 253 roku przez Alamanów . W tym klimacie mniejszego bezpieczeństwa miasto otoczyło się ogrodzeniem o grubości 3,5 metra przebitym kilkoma drzwiami, w których wykorzystano elementy architektoniczne i stele z rzymskich zabytków. Sablon zostaną uśmiercone, lewa na zewnątrz, w ten sposób zamknięty miasta przedstawia prostokąt około 1200  m na 600  m  ; jego powierzchnia szacowana jest na 70 ha.Te zamieszki i pierwsze najazdy z pewnością prowadzą do spowolnienia działalności rzemieślniczej.

Nowa produkcja, winorośl, pojawiła się od 283 roku, daty autoryzacji udzielonej przez cesarza Probusa . Ta winnica szybko rozprzestrzenia się po mieście, gdzie pojawia się również mirabelka .

Od końca III th  wieku lub na początku IV th  terminach wiecznych budowy budynku znanym jako nazwa Bazyliki św Piotra w Nonnains który później stał kościół opactwa. Jedni postrzegają ją jako cywilną bazylikę , inni jako palestrę sąsiedniego kompleksu uzdrowiskowego.

W 297 miasto Médiomatriques zostało włączone do pierwszej Belgii i straciło swoje terytorium na zachodzie wraz z pojawieniem się miasta Verdun . Z drugiej strony Metz korzysta z bliskości Trewiru, który awansował do rangi stolicy Imperium. Oś komunikacyjna Ren-Rodan pozwala na szybszą niż w pozostałej części Galii dyfuzję nowych idei religijnychv. Kościół w Metzu jest jednym z najstarszych, obok tych w Reims i Trewirze. Rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa przybył do Metz na koniec III -go  wieku do 280, z pierwszego biskupa Klemensa . Ostrożnie biskup osiedla się w pozostałościach amfiteatru. Założył sanktuarium, kościół Saint-Pierre-aux-Arènes, w dole dużego nieczynnego amfiteatru . Jej ślady odnaleziono podczas niemieckich wykopalisk w 1902 roku, podczas budowy stacji. Dopiero edykty tolerancji z 311 i 313 sprawiły, że chrześcijaństwo wyszło z tajności i poufności.

W IV -go  wieku, nazwa Divodurum Medimatricorum nie jest już w użyciu, znajdziemy pochodnych oraz uproszczoną formę Médiomatrix , który ostatecznie doprowadzić w imię Mettis , spotkał się po raz pierwszy do 400, a która pochodzi od imienia Metz .

W V -tego  wieku, kiedy wojska Attyli przekroczył Ren i wtargnie do Galii, Livier powraca prowadzić armii Messina około roku 450. Hunowie próbował pierwsze oblężenie miasta , a następnie udał się do plądrowania miast z Toul , Dieuze i Scarpone . Kiedy wrócili, by zaatakować miasto,7 kwietnia 451obrońcy byli w większości liczniejsi, a miasto zostało w dużej mierze spalone, splądrowane, a jego ludność zdziesiątkowana. Pozostało jedynie oratorium poświęcone św. Szczepanowi, znajdujące się na miejscu obecnej katedry.

Niedługo potem pokonani Hunowie przekraczają Ren i zostawiają pole otwarte dla Franków .
Oratorium Saint-Etienne jest w łaskach Bożych i staje się wtedy bardzo popularne. Mówimy o cudzie. Mieści siedzibę biskupa i staje się niejako pierwszą katedrą w Metzu, nawet w jej wnętrzu.

Stolica Australiiustra

Metz było stolicą królestwa Austrazji w ciągu dwóch wieków okresu frankońskiego , od 511 do 751.

W 511 po śmierci Clovisa , zjednoczyciela Franków, jego dzieci dzielą królestwo. Thierry I po raz pierwszy otrzymał północno-wschodni region zwany Austrazją . Thierry I najpierw ustalił swój kapitał w Reims, potem zmienił zdanie i naprawił Mettisa, który zajmuje centralną część. On i jego następcy wybudują miasto, którego populację szacuje się wówczas na 5–10 000 mieszkańców. Zbudował swój pałac na wzgórzu Sainte-Croix, które tradycja zapamiętała pod nazwą Cour d'Or. Dziś to nazwa znajdujących się tam muzeów .

Na śmierć Clotaire w 561, Sigebert I st dziedziczy wschodnią część królestwa ze stolicą w Reims. Ale w 566 r. w Mettis uczcił ślub z Brunehildą , córką króla Wizygotów, której wesele zaśpiewał poeta Venance Fortunat . Następnie wybiera miasto jako swoją główną rezydencję i czyni je stolicą Austrazji. Za panowania Sigeberta po raz pierwszy pojawia się wzmianka o urzędzie burmistrza pałacu . Z pałacu Brunehilda przez prawie pół wieku odgrywała wiodącą rolę polityczną w całym kraju, co zrobi z całą energią, wspierając swojego syna Childeberta II , ogłoszonego w wieku pięciu lat królem Austrazji w Metzu, a następnie jego wnuka , Thibert II .

Jego następcy powierzają troskę o rządzenie burmistrzom pałacu. Pierwotnie prości zarządcy pałacu Złotego Dworu, szybko stali się swego rodzaju premierami, zajmując pierwsze miejsce w radach dworskich. Realizując realia władzy, za sto lat kończą, czyniąc swój urząd dziedzicznym.

Kolebka Karolingów

Kościół zajmuje ważne miejsce w sercu miasta: mnożą się budowle sakralne, liczne nekropolie i miejsca kultu znajdują się poza murami Metz, a zwłaszcza w Sablon , znanym wówczas jako dzielnica bazyliki . Jako stolica Australii, miasto Metz widziało w sobie wzrost sił religijnych (dwadzieścia parafii , sześćdziesiąt siedem kościołów , osiem klasztorów benedyktyńskich wewnątrzściennych dla populacji około trzydziestu tysięcy mieszkańców w tym czasie) i duchowej, która wkrótce być powiązany z więcej dobra doczesnego, ze zniknięciem dziedzicznych hrabiów szczególności do X- XX  wieku: episkopat messin po wzbogaconego, był właścicielem ziemi do woli, które dotyczyły miasta niezrównanych bogactwa. Biskup Chrodegang założył opactwo Gorze, dwadzieścia kilometrów na południe od Metz, które stało się ważnym ośrodkiem pieśni Metz - nazwanej wówczas CANTILENA METENSIS . Ale odwrotną stroną jest wielu wrogów i zazdrosnych. Chronił się przed nim grubymi murami obronnymi.

To właśnie w Metz narodziła się dynastia karolińska , zainaugurowana przez Pépina le Brefa w 751, potomek dwóch rodzin arystokracji australijskiej : Arnoul , biskup Metz ( Arnulfienowie ) i Pépin de Landen , burmistrz podniebienia Pepinidy ). Miasto przestaje być stolicą, pozostając jednym z wielkich ośrodków intelektualnych Galów. Okresowo przyjmuje dwór Karolingów, a jego opactwo Saint-Arnould staje się nekropolią Karolingów i mieści szczątki sióstr i pierwszej żony Karola Wielkiego , a także cesarza Ludwika Pobożnego . Karol Wielki nieustannie troszczył się o Metz, z czego szczególnie faworyzował Kościół i nadał nowy impuls swojej słynnej szkole.

Decyzja podjęta w 775 r. przez Karola Wielkiego i znana pod kwalifikacją „wielkiego dyplomu” leży u podstaw doczesnej władzy biskupa Metzu i miała doprowadzić do ukonstytuowania się niezależnego państwa. Biskup korzysta teraz z immunitetu w stosunku do całego swojego majątku. Jej posiadłości terytorialne są wycofane z działania sędziów królewskich, którzy nie mogli tam wejść. Biskup i jego poddani unikają królewskiej sprawiedliwości i podatków. Ale te prawa odebrane rządowi królewskiemu są przyznawane biskupowi, który sprawuje jurysdykcję nad swoim duchowieństwem i poddanymi oraz pobiera podatki.

Ten immunitet rozciąga się na wszystkie posiadłości kościoła w Metzu, znajdujące się w kraju Metz lub w sąsiednich krajach. V th  wieku VI th  wieku, podwaliny jego przyszłego państwa, zawierające datki wszystkich pierwszych kościołów w miejscowościach na trasie Metz-Strasburg. Za biskupa Drogona posiadłości te wykraczały poza granice diecezji i zostały znalezione w Alzacji , w regionie Liège i aż do Akwitanii .

Zreorganizowana przez Karola Wielkiego szkoła Metz zyskała sławę pod biskupstwem jego naturalnego syna Drogona . Uczono tam łaciny, trochę nauki, katechizmu, a także sztuk drobnych. Niektórzy z jego uczniów pozostawili swoje imiona potomnym: Amalaire , Aldric. Szkoła ta miała również niezwykłą szkołę chorału gregoriańskiego, niewątpliwie pierwszą w cesarstwie. Mówi się, że sam papież wysłał tam doświadczonych mistrzów, a jego reputacja była taka, że ​​przez pewien czas chorał gregoriański nazywano messin chant.

Ta szkoła Metz także oddana część swojej działalności do kopiowania rękopisów, stąd rozwój niezwykłym artystycznym centrum gdzie najbardziej wykwalifikowanych się miniaturzystów czasu, który urządzony i ozdobiony wspaniałe dzieła IX th  wieku. Arcydziełem był sakramentarz Drogona , który obecnie znajduje się w Bibliotece Narodowej . Na podziw zasługuje wszystko: kaligrafia, miniatury, rzeźbione tabliczki z kości słoniowej służące jako okładki.

Przez rozmontowaniu imperium karolińskiego przez traktat z Verdun w 843, mały syn Karol otworzył ten długi spór mimo że będzie trwał aż do XX -go  wieku. Austrasia wraca do Lothair I st . . Metz staje się stolicą królestwa środkowej Francji i odbywają się tam pewne sobory. W 855 roku na mocy traktatu z Prüm jego młodszy brat Lothaire II otrzymał północną część, którą nazwał Lotharingie . W 925 Metz, udział w tej walce, znalazł się pod kontrolą królów Germanii.

W 959, po podziale Lotaryngii przez biskupa Brunona z Kolonii , Haute-Lotharingie stała się księstwem Lotaryngii . Metz i jego terytorium stają się niezależne i zostają włączone do Świętego Cesarstwa Rzymskiego , siedziby biskupstwa sprawującego władzę doczesną.

Metz bogaty

Miasto biskupie stopniowo przywłaszczyło sobie prawa „  wolnego miasta  ” Świętego Cesarstwa Rzymskiego . Burżuazja jest satysfakcjonujące, to sprawia, że Metz w XIII -go  wieku republika oligarchia , regulowane przez rady rajców pod przewodnictwem starosty nadrzędnym jest wybierany na okres jednego roku. Podobnie jak w Norymberdze , instytucje tej republiki są prerogatywą kręgu zamożnych rodzin, tutaj zgrupowanych w sześciu „  parajgach  ”. W przeciwieństwie do Mainz , Strasburgu lub Bazylei , Metz utrzymuje patrycjusz wystarczająco silny, aby stanąć do nowych korporacji rzemieślników XIV -tego  wieku. XIII TH i XIV TH  wieków jest jednym z najbardziej udanych okresów w historii Metz, który wtedy miał około 30 000 mieszkańców jest największym miejskim stężenie Lotaryngii . Jej jarmarki są bardzo ruchliwe, a jej waluta, pierwsza w regionie do 1300 roku, jest akceptowana w całej Europie. Zdumiewa nas łatwość, z jaką burżua z Metzu otwierają swoje kufry dla wielkich postaci tamtych czasów, cesarzy, książąt, biskupów czy hrabiów. Więc Edward I st Bar pożycza bez problemów w 1315 Tidy sumę 19.000  liwrów i 112 gleby złota Poince pani, żona Nicolasa Trybunału

W wekslarzy Metz której korporacja została zorganizowana przez biskupów z XII -tego  wieku, ale także nadają się do sklepów, jak książąt, a nawet cesarza. Jeden z nich, Karol IV , promulgował25 grudnia 1356słynna „  Złota Bulla  ”, ostatecznie regulująca cesarskie wybory Świętego Cesarstwa Rzymskiego . To bogactwo wzbudza chciwość i prowadzi miasto Metz do powracających konfliktów z sąsiadami. W tej walce o wpływy słuszne są wszystkie preteksty, w tym te najmniej znaczące.

Plaga pojawiła się w Metz i Pays Metz w 1423 roku; trzy lata później liczba ofiar śmiertelnych wynosi 16 000.

Po wojnie Czterech Lordów przeciwnika John I st Czech , Baldwin Luksemburga , Edward I st bar i Ferry IV Lotaryngii Messina miasta (1324), Metz ponownie oblężone podczas jabłkiem wojennej Hottée przez Karola II Lotaryngii , Rene Andegawenów i Bernarda I st. Baden w 1428, bez powodzenia.

W 1438 roku nowa epidemia dżumy pochłonęła 20 000 ofiar.

W 1444 roku, podczas oblężenia Metzu , Karol VII i jego szwagier René d'Anjou ponownie oblegali miasto, tym razem z sukcesem wykupując mieszczan. Wnuk René d'Anjou, Nicolas de Lorraine, również próbował oblegać Metz w 1473 roku , ale z dużo mniejszym powodzeniem. Pomyślność Republiki Messina maleje od końca XV -go  wieku. Częściowo odpowiedzialne są za to epidemie, niekończąca się wojna toczona przez książąt Lotaryngii oraz panujący w tym czasie klimat niepewności, czego dowodem było oblężenie miasta przez Sickingen w 1518 roku. W tym klimacie trwałej niepewności 13 stycznia 1533 r. podpisano między księciem Antoine de Lorraine a miastem Metz „traktat o przyjaźni, unii, sojuszu i konfederacji” , ratyfikowany w kwietniu tego samego roku. , przez kardynała Jana III Lotaryngii .

Metz jest jednym z dziesięciu największych miast we Francji, w których rozwija się druk i typografia. Pierwszymi znanymi drukarzami byli Jean Colini i Gérard de Villeneuve w 1482 r. Na poziomie religijnym bliskość Szwajcarii i przynależność do Świętego Cesarstwa Rzymskiego sprzyjały przyjęciu reformacji od lat 20. XVI w. Miasto stało się ważnym domem protestanckim , który będzie zniknie dopiero po uchyleniu edyktu nantejskiego .

Aneksja Metz do Francji

W 1552 roku król Francji Henryk II przejął Trois-Évêchés Metz, Toul i Verdun . Po wkroczeniu do miasta wojsk Anny de Montmorency, dzięki współudziałowi niektórych paraige, Henryk II dokonał uroczystego wjazdu do Metzu w dniu18 kwietnia 1552. Obiecuje miastu zachowanie jego lokalnych praw i zastosowań. Charles Quint , chcąc odzyskać te miasta Świętego Cesarstwa, organizuje oblężenie Metzu. Miasto bronione przez księcia Franciszka de Guise pozostaje w rękach wojsk francuskich. Oblężenie został zniesiony w styczniu 1553. Jeśli cesarz oficjalnie utrzymuje jego suwerenność nad miastem, Metz otrzymał stały garnizon francuski i nadano nową cytadelę od 1561. W Trois-Évêchés , co łączy się sztuczności dyplomatycznej w królestwie Francja, osiadła wówczas pierwotna władza, system ochrony, gdzie dawne uprawnienia miast powstałe w wyniku Świętego Cesarstwa Rzymskiego były stopniowo wchłaniane przez organy ustanowione przez administrację królewską. Pomimo wielokrotnych modlitw Messynów do Sejmu Cesarstwa , sprawa Trzech Biskupstw nie będzie już przedmiotem obrad zgromadzeń cesarskich od 1582 roku. Ta de facto aneksja zostanie ratyfikowana de jure przez Traktat Westfalski , w 1648. Metz staje się twierdzą królestwa Francji, podczas gdy nadal się rozwija.

Henryk IV pozostanie w mieście od 15 do21 marca 1603aby uspokoić bunt jej mieszkańców, którzy zbuntowali się przeciwko Rogerowi de Comminges sieur de Saubole, który książę Épernon narzucił im jako gubernator.

Pokój francuski

Na płaszczyźnie religijnej, Żydów , których obecność jest potwierdzona od IX TH do XII th  wieku, są ponownie pozwolono osiedlić się w Metz w 1565 roku Wspólnota poprawi całym XVII -tego  wieku XVIII th  wieku, zasięg 2400 osób w 1842 roku . Po odwołaniu edyktu Nantes , że hugenoci z Metz uciekł do Holandii i Niemiec, aby uciec dragonady z Ludwikiem XIV . Z drugiej strony emigracja hugenotów z Metz do Berlina, która wyrządziła realne szkody lokalnej gospodarce, spowodowała podwojenie populacji w Berlinie . Migracja ta będzie kontynuowana przez cały XVIII -tego  wieku w Niemczech, ale także do Nowego Świata .

Na poziomie politycznym miasto stało się siedzibą parlamentu w 1633 r., a następnie bailiwicku w 1634 r. „Trzynastki” zostały zniesione wkrótce po 1640 r. Metz nie podlegało prawnie zwierzchnictwu francuskiemu, jako stolica prowincji Trois-Évêchés , że w 1648 roku10 maja 1636 r, parlament zostaje przeniesiony do Toul , zanim zostanie ponownie zainstalowany w Metz w dniu1 st grudzień 1658. Parlamentowi trzy biskupstwa zostanie tymczasowo zniesione na10 października 1771, który ma zostać zastąpiony przez Sovereign Court of Nancy , przed ponownym zainstalowaniem w dniu26 września 1775 w Metz, dopóki Zgromadzenie Narodowe nie zadecyduje o jego ostatecznym zniesieniu o 3 listopada 1789.

Po stronie wojskowej, miasto zachowuje ważną rolę strategiczną w całym XVII -tego  wieku. Jeśli Pays messin nie uniknie nieszczęść wojny trzydziestoletniej, opisanej przez Jacquesa Callota , Metz jest zachowany za jego murami. Za panowania Ludwika XIV rola twierdzy miasta Metz została dodatkowo wzmocniona. Vauban tak mówił królowi o roli, jaką mu przypisał: „Warownie królestwa bronią swoich prowincji, Metz broni państwa. ” . W 1678 r. ten ostatni opracował pierwszy „Projekt ogólnych fortyfikacji” dla miasta Metz. Zaledwie dwadzieścia lat później, w 1698 r., powstał drugi „Projekt Generalnych Umocnień”, mający na celu wzmocnienie obronności miasta. Umocnienia pracy będzie kontynuowana przez cały XVIII -tego  wieku.

Od oświecenia do rewolucji

Miasto zostało upiększone w XVIII th  century. Marszałek Charles Louis Auguste Fouquet de Belle-Isle , zaznajomiony z ideami oświecenia , postanowił w 1728 roku przemyśleć urbanistykę Metzu. Po udostępnieniu miastu nowego teatru na Ile du Petit Saulcy, chciał przewietrzyć okolicę z katedry , tworząc centralny plac królewski, otoczony przez kilku budynkach użyteczności publicznej. Po dwudziestu latach pertraktacji z duchowieństwem i burżuazją Metz wezwał ostatecznie architekta Jacquesa-François Blondela do dokończenia projektu ratusza w Metz . Po tym ambitnym projekcie w 1764 r. wybudowano nowy neoklasycystyczny portal dla katedry. W 1777 roku Charles-Louis Clérisseau przejął projekt Hôtel du Gouvernement, obecnego gmachu sądu w Metz , w najbardziej klasycznym stylu. Rozpoczyna się budowa nowego pałacu biskupiego, obecnego zadaszonego targu. Parlament Metz został zniesiony w 1775 roku. Tchnienie Oświecenia dało się odczuć w mieście, gdzie kwitło ponad siedem lóż masońskich, a nawet w opactwie Metzu, gdzie biblioteki wzbogacono licznymi dziełami encyklopedycznymi. Po wyborze Pierre-Louis Roederer w październiku 1789, Metz stał się stolicą nowego departamentu Moselle w 1790.

Od pierwszego do drugiego imperium

W 1802 r. królewska szkoła artylerii w Metzu połączyła się ze szkołą inżynieryjną w Mézières, dając początek Szkole Artylerii i Inżynierii . W 1808 r. utworzono Akademię Metz z gimnazjum i Wydziałem Nauk. W ostatnich kampaniach Napoleona  I er dwukrotnie w 1814 i 1815 roku, miasto jest oblężone przez siły koalicyjne. Nie poddała się aż do momentu, w którym Napoleon podpisał kapitulację, kiedy wiadomość dotarła do Metzu. Za to, że nie skapitulowało, miasto nazywane jest „twierdzą Wschodu”.

W 1830 Metz zatwierdził rewolucję paryską. W 1852 r. do Metz dotarła kolej, co spowodowało głębokie zmiany terytorialne, po utworzeniu linii kolejowej łączącej Devant-les-Ponts z Sablon i wybudowaniu nowej stacji poza murami obronnymi, bardziej niż w Metz. -Północ. Miasto jest teraz połączone z Réding , Lérouville , Zoufftgen . W 1861 r. na esplanadzie odbyła się Powszechna Wystawa dotycząca rolnictwa , przemysłu , ogrodnictwa i sztuk pięknych . Został zainaugurowany przez cesarza i cesarzową, których piękno wywołało sensację.

W 1866 roku, po bitwie pod Sadową , francuski sztab generalny zorientował się, że mury obronne miasta nie wytrzymają najazdu wojsk pruskich. Mury te zostały zmodernizowane dopiero za czasów Vaubana i chociaż od tego czasu zostały odnowione, nie wydają się być w stanie wytrzymać ataku nowoczesnej artylerii ze strony Prusaków. Francuski sztab postanowił następnie wzmocnić obronę Metz, ustawiając cztery wolnostojące forty w strategicznych punktach: Plappeville , Saint-Julien-lès-Metz , Queuleu i Saint-Privat . Budowa tych fortów nie została całkowicie zakończona wraz z wybuchem wojny w 1870 roku .

Wojna francusko-pruska (1870-1871)

Rok 1870 był bolesnym rokiem dla mieszkańców Metzu. Podczas wojny francusko-pruskiej w 1870 r. w Metz schroniła się armia cesarska francuskiego marszałka Bazaine'a . Po bitwie pod Borny-Colombey 14 sierpnia na wschodzie miasta, potem pod Saint-Privat – Gravelotte na zachodzie18 sierpnia, Metz był oblegany na20 sierpnia i skapitulować 28 października. Wojska niemieckie wkraczają do miasta następnego dnia. Porzucona przez większość francuskich deputowanych , w tym lotaryńskich deputowanych Meurthe , którzy niemal jednogłośnie głosowali za jego zrzeczeniem się, „najsilniejsza cytadela we Francji” została przyłączona do nowego Cesarstwa Niemieckiego w dniu10 maja 1871 r., zgodnie z Traktatem Frankfurckim . Metz staje się stolicą Bezirk Lothringen lub „Dystryktu Lotaryngii”, włączonej do nowej Rzeszy Elsaß-Lothringen i reszty do 1918 roku.

Pod Cesarstwem Niemieckim (1871-1918)

Pomimo odejścia dużej części elit i dziesięciu do piętnastu tysięcy, którzy optują za Francją , miasto wciąż się rozwija i przekształca, zdominowane przez osobowość francuskiego biskupa Paula Duponta des Loges, który został wybrany na członka Reichstagu i którego stanie się jednym z „  deputowanych protestujących  ”. Emigracja Mozelan do Francji, w szczególności do Nancy i Paryża , zaczyna się wraz z zawieszeniem broni i trwa około dwudziestu lat. Stopniowo następuje germanizacja miasta i jego mieszkańców, nieubłagana ze względu na odrodzenie pokoleń i instalację niemieckich imigrantów. Ci ostatni stali się większością w Metz w latach 90. XIX wieku.

Podobnie jak w pozostałej części Mozeli, nauczanie francuskiego jest tłumione w szkołach podstawowych, gdzie niemieccy nauczyciele uczą po niemiecku. Francuski jest jednak tolerowany jako „język obcy” w szkołach średnich i niektórych placówkach dwujęzycznych. Ale rdzenni Messins logicznie kontynuują rozmowę po francusku prywatnie, z tradycji lub przywiązania do kultury francuskiej. Pod William I st (1871-1888), nadal drukować i import książek w języku francuskim. Trzy dzienniki francuskojęzyczne są również tolerowane w stosunku do dzienników niemieckojęzycznych Metzer Zeitung i Lothringer Zeitung . Lothringer Zeitung jest skierowany głównie na niemieckich imigrantów, handlowców, pracowników służby cywilnej lub żołnierzy i systematycznie promuje Deutschtum . Z kolei Metzer Zeitung (1871–1918), niezależna gazeta, jest bardziej krytyczna wobec władzy publicznej, co jest dowodem na względną tolerancję władzy imperialnej. Zastępując towarzystwa muzyczne powstałe przed 1870 r., w Metz w ramach aneksji powstało około trzydziestu towarzystw muzycznych i chóralnych, od Dilettanten Verein i Metzer Liedertafel , po Kirchenchor Saint-Simon , poprzez Metzer Liederkranz i Gesangverein „Cecilia” .

Metz ulega przekształceniu pod wpływem władz niemieckich, które postanawiają, że jego urbanistyka stanie się wizytówką imperium wilhelmińskiego. W 1872 r. otwarto szkołę wojenną . Wiele koszar otwarto po 1875 r. W 1898 r. burmistrz Metzu baron von Kramer zwrócił się do cesarza Wilhelma II o pozwolenie na rozbudowę miasta ze szkodą dla ziem wojskowych. Cesarz następnie postanawia zniszczyć fortyfikacje Cormontaigne utrzymując wieżę Camoufle , na bramę Serpenoise i niemiecką bramę . W latach 1902-1903 architekt Conrad Wahn opracował plan urbanistyczny dla Neue Stadt , cesarz narzucał swoje projekty architektoniczne dla budynków użyteczności publicznej. Eklektyzm architektoniczny znajduje odzwierciedlenie w wyglądzie licznych neoromańskich budowli, takich jak poczta główna , świątynia protestancka czy nowy dworzec kolejowy  ; od neogotyku jako portal katedry i garnizonu świątyni  ; od stylu neobarokowym , takie jak Karola Boromeusza kaplicy i pałacu gospodarowania , a nawet stylu neorenesansowym jak Pałac Gubernatora lub Hotel Arts and Crafts Metz architekta Gustawa OBERTHUR . Posągi wzniesione z okazji tych edytowalnych wydarzeń gloryfikują imperium. Na Esplanadzie wznosi się monumentalny posąg cesarza Wilhelma I st. , drugi, równie imponujący posąg księcia Fryderyka Karola , znajduje się wysoko w ogrodzie Boufflers, a trzeci posąg Fryderyka III znajduje się niedaleko wieży Camoufle. Podobnie jak w innych miastach Rzeszy , na wzgórzu Mont Saint-Quentin wznosi się wieża Bismarcka ku czci kanclerza Otto von Bismarcka (1871-1890) .

Po wybudowaniu nowego dworca w 1907 r. zmodyfikowano sieć kolejową Metz. W obszarze metropolitalnym oddano do użytku dwie dodatkowe stacje obsługujące dzielnice wschodnią i północną: stację Metz-Abattoirs , później przemianowaną na „Metz-Chambière”, avenue de Blida oraz stację Metz-Nord . Nowe linie postawiono w 1908 r. W 1910 r. burmistrz Paul Böhmer mógł napisać: „Spacer po mieście przekona wszystkich, że obok malowniczego starego Metz z epoki francuskiej powstaje nowoczesny Metz. Swoje powstanie zawdzięcza niemieckiej inicjatywie i sile roboczej. "

Dla tego ważnego punktu strategicznego obrony imperium - jest to skrzyżowanie dróg i linii kolejowych pierwszego rzędu - niemiecki sztab generalny kontynuuje prace fortyfikacyjne rozpoczęte przez Napoleona III za czasów II Cesarstwa . Już w 1871 r. system obronny miasta został gruntownie skorygowany, budując  wokół miasta pas odległych fortów typu „  von Biehler ”, zgodnie z rozwojem techniki szturmowej. Kiedy hrabia Otto von Haeseler objął dowództwo 16 th  wojska w 1890 roku, stał się nie do zdobycia Metz twierdza. Przybiera formę tętniącego życiem niemieckiego miasta garnizonowego, gdzie Bawarczycy w szenilowych hełmach, Prusowie i Sasi z kolczastymi hełmami i ciemnozielonymi mundurami, lub Hesy w jasnozielonych mundurach. Ten niemiecki garnizon wahał się od 15 000 do 20 000 ludzi na początku okresu, a przed I wojną światową przekroczył 25 000 ludzi. Przypadkowe zmiany, największe nazwiska w armii niemieckiej, takie jak Göring , von Ribbentrop czy Guderian przeszły przez Metz, nabierając przekonania, że ​​miasto jest zdecydowanie niemieckie.

Na stanowiskach dowodzenia, wielu niemieckich oficerów należących do pruskiej arystokracji wojskowej zostali przydzieleni do twierdzy Metz, zwłaszcza w XVI -go Korpusu . Ci zawodowi oficerowie, spragnieni imprez i dobrych pokazów, osiedlili się z rodzinami w Metz. Uczestniczą w ten sposób w lokalnym życiu kulturalnym i animują życie społeczne miasta: na salonach lub w Operze w Metz , gdzie oczywiście gra się dzieła Wagnera, potem spotyka się Richtoffen, Salmuths, Gemmingen- Hornbergowie , Zeppelin-Aschhausen , Winterfeld lub Bernuth. Cywile nie są zapomniani. ten1 st oraz 2 września 1906Metz otrzymuje zatem show Wild West przez Buffalo Bill , przez cztery występy.

Każdego roku cesarz Wilhelm II przybywa do Lotaryngii, aby dokonać inspekcji prac urbanistycznych i fortyfikacji Metz . Jego wizyty są dla miasta Metz okazją do zorganizowania parad i festiwali godnych cesarskiego gościa. Podczas jednej ze swoich wizyt oświadczył w ten sposób: „Metz i jego korpus wojskowy stanowią kamień węgielny potęgi militarnej Niemiec, mający na celu ochronę pokoju Niemiec, a nawet całej Europy. Pokoju, który mam zdecydowaną wolę strzec. " W 1914 roku, Metz, że codziennie latać sterowce z Frescaty , stał się pierwszym bastionem Cesarstwa Niemieckiego . Dobrze bronione miasto nie zostanie jednak oszczędzone przez walki I wojny światowej.

Pierwsza wojna światowa

Kiedy wybuchła I wojna światowa, Mosellańczycy lojalnie walczyli o Cesarstwo Niemieckie . Bardzo rzadko zdarzają się poborowi, którzy zdezerterują, a wśród nich wielu padnie na polu honoru w mundurze niemieckim, na froncie wschodnim , ale także na zachodzie . Od początku działań wojennych z Metzu do Hesji ewakuowano 15 000 cywilów . Ponieważ ranni byli liczni, Metz wkrótce przekształcono w miasto-szpital, w którym znajdowało się nawet 32 ​​szpitale. Ich liczba zostanie zmniejszona do 12 pod koniec wojny. Szybko zradykalizowały się obozy, władze wojskowe zdelegalizowały francuskojęzyczne dzienniki, cenzurowały prasę i uwięziły garstkę francuskich sympatyków w twierdzy Ehrenbreitstein . W Metz Adrienne Thomas widziała żołnierzy idących na front, powracających wielu rannych, ale także imponujący sprzęt armii niemieckiej i austro-węgierskiej , przeznaczony w szczególności na pole bitwy pod Verdun .

W Rzeszy Niemieckiej bardzo brakowało surowców, ale także podstawowych artykułów pierwszej potrzeby. Mimo ochrony pasa obronnego aglomeracja Metz została dotknięta walkami. W trakcie konfliktu bombardowania armii francuskiej stawały się coraz bardziej intensywne, od 6 w 1914 do 79 w 1915, 140 w 1916, 171 w 1917 i 308 w 1918 roku. wrogości i pokoju odnalezionego. Rewolucja bolszewicka , propagowane w Metz pięciu marynarzy z Kilonii, w tym Messins Becker i Voortmann, nie miał czasu na korzeń. Ponieważ16 listopada 1918buntownicy opuszczają Bezirk Lothringen , ustępując miejsca francuskiej armii okupacyjnej, która wkracza do17 listopadawieczorem w opustoszałym mieście. Tak zakończył się cesarski sen Hohenzollernów .

Powrót do Francji

Po zawieszeniu broni w 1918 r. i powrocie do Francji, Mozela pozostaje w traumie łez wojennych i ubocznych zniszczeń nacjonalizmów . Intelektualiści z Mozeli i Metz różnie zareagowali na przywiązanie Mozeli do Francji. Niektórzy wkraczają na drogę profrancuskiego nacjonalizmu, zemsty i cocardieru. Inni wkraczają na antagonistyczną ścieżkę proniemieckiego nacjonalizmu, równie mściwy i wojowniczy. Jeszcze inni, jak Adrienne Thomas , Polly Maria Höfler (1907-1952), Ernst Mungenast czy Alfred Pellon , będą się wahać między szczerym, ale naiwnym pacyfizmem a regionalizmem kulturowym opartym na tożsamości. Ruchy te, mniej lub bardziej autonomiczne, będą wówczas w dużej mierze wykorzystywane przez nazistów. Ta walka o tożsamość, często prowadzona przez idealistycznych intelektualistów, która jest częścią trendów wrażliwości w pracy w całej Europie, odzwierciedla również kryzys tożsamości charakterystyczny dla wszystkich mieszkańców Alzacji i Lotaryngii .

Po masowym wypędzeniu obywateli niemieckich w 1918 i 1919 r., które miało wpływ na wszystkie klasy społeczne, Metz został bardzo dotknięty gospodarczo. Po interwencji Stanów Zjednoczonych wielu wypędzonych Niemców może jednak powrócić z 1920 r. Ale klasy wyższe, posiadacze kapitału, nie wracają do Mozeli. Ludność niemieckojęzyczna ( niemieckojęzyczni Lotaryńczycy + niemieccy imigranci), która w latach dwudziestych XX wieku stanowiła jedynie 30% populacji Metz, obecnie składa się głównie z robotników i drobnych handlarzy. W tej ludności pracującej, szeroko otwartej na idee komunistyczne, utrzymuje się wrogie nastawienie do Francji. „Volkstribune” i „L'Humanité d'Alsace et de Lorraine” podtrzymują to antyfrancuskie nastroje, potępiając implicite francuski imperializm. Niemieckojęzyczni katolicy i protestanci podzielają te uprzedzenia wobec Francji w ich oczach zbyt świeckich. Ta sytuacja będzie trwać dłużej niż jedno pokolenie.

Wojskową rolę Metza potwierdza siedziba dowództwa sztabu dla regionu wschodniego . Wiele firm ponownie otwiera swoje drzwi. Ponad trzysta kafejek, pilnie odwiedzanych przez wojsko, przyniosło miastu przydomek „małego Paryża Wschodu”. Ludność stała się dwujęzyczna po 48 latach aneksji , a kultura niemiecka przenika styl życia Messinów. Paradoksalnie złoty wiek prasy niemieckiej przypada w Metzu na okres międzywojenny. Kilka pokoleń dzieci zostało zmuszonych nie tylko do nauki, ale także do mówienia po niemiecku w szkole, pod groźbą kar. Wreszcie, wielu znaczących Metzów urodzonych podczas aneksji , jak Gabriel Hocquard czy Robert Schuman , przeszło pełną niemiecką edukację, od szkoły podstawowej po uniwersytet. Większość Messinów posiadała zatem w przededniu II wojny światowej silną francusko-niemiecką podwójną kulturę .

Druga wojna Światowa

Z deklaracją wojny Francji na Niemcy The3 września 1939, W celu czerwiec 1940, „  śmieszna wojna  ” daje Francji złudzenie, że utrzyma swoje pozycje dzięki linii Maginota i odniesie zwycięstwo, jak w 1918 roku. Los postanawia inaczej. ten14 czerwca 1940, Metz jest ogłaszane „miastem otwartym”. Trzy dni później17 czerwca 1940na 17  rano dokładnie, zmotoryzowany patrol 379 th  pułku piechoty, torując drogę dla 169 th  Dywizji Piechoty , wszedł do opuszczonego miasta. Godzinę później nad ratuszem powiewała już flaga ze swastyką .

Ponownie zaanektowany w praktyce, Metz staje się placówką Gau Westmark , „Marszu Zachodniego” III Rzeszy , z siedzibą w Saarbrücken . Wbrew porozumieniom podpisanym między dwoma państwami, reżim nazistowski faktycznie zastosował de facto politykę aneksji w Metzu, podobnie jak w pozostałej części Mozeli, która utworzyła nową CdZ-Gebiet Lothringen . Reżim Vichy następnie ogranicza się do takich protestów dyskretnymi, że przyczyniają się do populacji z ideą tajnego paktu. Administrację miejską przejęli naziści, którzy zastąpili większość francuskiej kadry kierowniczej. Ulice zostają przemianowane, szyldy sklepów usunięte i zastąpione przez niemieckie, a większość posągów odkręcona. Wreszcie na czele administracji miasta stoi Oberbürgermeister , łączący funkcje administracyjne burmistrza i politycznego Kreisleitera .

Jeden z pierwszych ruchów oporu we Francji , „Francuska Nadzieja”, narodził się w Metz inlipiec 1940. Organizacja, za inteligencję, współpracując z 2 nd  biurze francuskiego będzie niestety zostać zdemontowane kilka miesięcy później. ten8 sierpnia 1940władze niemieckie usuwają owłosioną oprawę pomnika poległym z Niclause i zastępują napis „Dzieciom Metz, które zginęły ofiarami wojny” na „  Sie starben für das Reich  ”, aby oddać hołd żołnierzom 14- 18. Parady wojskowe lub paramilitarne Hitlerjugend są zatem regularnie organizowane w Metz, w szczególności na Place d'Armes , przemianowanym na tę okazję Paradeplatz . ten21 września 1940, Gauleiter Bürckel dokonuje w ten sposób przeglądu swoich oddziałów. ten1 st październik 1940Metz integruje sąsiednie gminy Montigny , Longeville , Le Ban-Saint-Martin , Saint-Julien i Vallières , Borny, La Maxe, Magny, Moulins, Plappeville, Scy-Chazelles, Sainte-Ruffine i Woippy, tworząc w ten sposób Großstadt Metz .

Po wizycie szefa niemieckiej policji Heinricha Himmlera na początku miesiąca monthwrzesień 1940Kanclerz Adolf Hitler osobiście jedzie do Metz na Boże Narodzenie,25 grudnia 1940. Ale świadomy urazy Messinów, Führer postanawia nie przemawiać do ludności cywilnej. Hitler po prostu odwiedzić 1 st SS Division , elita podział, stacjonujących w rejonie od Metzsierpień 1940. W ten sposób spędza noc25 do 26 grudnia 1940aleja Foch, przemianowana na Hermann-Göring-Strasse , przy starym Bergamt , hotelu des Mines , w towarzystwie Seppa Dietricha i kierownictwa tej jednostki. Dzień później,26 grudnia 1940Hitler z przyzwyczajoną werwą przegląda swoje elitarne oddziały, zanim zacznie je nękać. Następnie po południu 26 grudnia uda się do Sarrebourg .

Z powodu aneksji Mozeli ludność Metz należąca do Deutsche Volksgemeinschaft , czyli „wspólnoty narodu niemieckiego”, jest pod ścisłą obserwacją policyjną. Z blockleiter lub „liderów sąsiedztwa” często oznaczony biurowych, są odpowiedzialne za informowanie Zellenleiters , czyli „liderów komórka” z NSDAP , w związku z gestapo zainstalowano 14 rue de Verdun 12 Rue aux Ours . Więzienia przy rue Barres i de la Chandellerue przestały wystarczać, wyższe seminarium zostało wkrótce przekształcone w więzienie. Minister Edukacji i Propagandy Rzeszy , Joseph Goebbels , osobiście udał się do Metz w 1941 roku, aby odwiedzić siedzibę Metzer Zeitung , gazety propagandowej zachęcającej Mozelanów do przyłączenia się do organizacji nazistowskich. Wszędzie szaleje propaganda, przekazywana przez wiele organizacji niemieckich, takich jak Hitlerjugend i Bund Deutscher Mädel (BDM), które z wielkim trudem rekrutują Messynów głęboko związanych z Francją. Gauleiter Bürkel końcu będą zmuszeni przyznać, że te przymusowe członkostwo były pozbawione jakiejkolwiek wartości. ten1 st kwiecień 1941, niemiecki okręg Metz-Ville nadal się rozwija, integrując gminy Borny , Magny , La Maxe , Moulins , Plappeville , Sainte-Ruffine , Scy-Chazelles i Woippy . Obowiązkowa służba pracy dla młodych ludzi jest nałożony na1 st maja 1941. Niektórzy Messin natychmiast dołączyli do maquis. Od29 sierpnia 1942młodzi mężczyźni są przymusowo rekrutowani do Wehrmachtu , Kriegsmarine lub Waffen-SS i często wysyłani na front wschodni , aby ograniczyć dezercje. To na przekór nam .

Wiosną i jesienią 1944 r. Metz został kilkakrotnie zbombardowany przez lotnictwo alianckie, powodując liczne straty wśród ludności cywilnej. Więc1 st maja 1944bombardowanie linii kolejowych mocno uderzyło w dzielnicę Sablon . WOIPPY za koleje były bombardowane z kolei na25 maja 1944 r. ten12 sierpniaThe stacja rozrządowa Sablon był bombardowany przez ponownie Lotnictwa Taktycznego Dowództwa . ten14 sierpniacelem bombardowania jest baza Frescaty . ten18 sierpnia, celem jest zakład lotniczy Hobus-Werke w Woippy i ponownie zakład Metz-Frescaty. Dworzec towarowy Metz został ponownie bombardowane przez Amerykanów na20 października. ten7 listopadaNie mniej niż 1299 ciężkich bombowców amerykańskich zrzuca setki ton materiałów wybuchowych i napalmu na siły Metz i różne strategiczne punkty w strefie walk III e Army . Za każdym razem, gdy precyzja bombardowań była dość niepewna, ludność Metz była poważnie zagrożona. Messin ukrywali się przed amerykańskimi bombardowaniami tak samo, jak rekwizycje, zawsze bardziej przymusowe, armii niemieckiej.

Aż do lipiec 1944, Wehrmacht nie uważa miasta Metz za miejsce strategiczne i nie waha się zmniejszyć swojego urządzenia obronnego, rozbrajając większość fortów Metz . Jednak, gdy siły alianckie zaczęły posuwać się naprzód we Francji, po lądowaniu w Normandii , Metz ponownie stało się ważnym strategicznym miejscem obrony III Rzeszy . Dowództwo niemieckie zaczęło wtedy organizować obronę miasta, próbując kontrolować natarcie aliantów. Pasa fortów i bastionów , które otoczyły miasto stało się jednym z najpotężniejszych twierdz na świecie. Niemcy okopali się tam na początku września 1944 r., zaśmiecając ją minami, pułapkami i przeszkodami.

W tych warunkach rozegrała się bitwa pod Metz ,4 września 1944 r do 13 grudnia 1944 rpomiędzy III th amerykańskiej armii , dowodzonej przez generała Pattona , do 1 st  armii generała von Knobelsdorffa . Amerykańskie czołgi i bombowce przez dwa miesiące zderzały się z pasem betonu, żelaza i ognia.

ten 4 września 1944 r20 th ciało US Army of General Walker wchodzi w kontakt z pierwszych zewnętrznych umocnień. Rozpoczyna się bitwa, która potrwa dwa i pół miesiąca, z bardzo trudnymi fazami. Te forty Metz , stosunkowo nietknięte podczas pierwszej wojny światowej , udowodnił swoje wartości obronne blokując armii amerykańskiej przed Metz.

Od 2 do 12 października atak na Fort Driant , klucz do systemu obronnego, nie powiódł się.

10 i 12 listopada Mozelę przecinają na północ i południe od obszaru metropolitalnego Metz dwie dywizje piechoty, które 18 listopada łączą się na wschód od miasta. Na Zachodzie jest coraz silniejsza presja, amerykańska artyleria atakuje forty, ale oszczędza miasto.

19 listopada, w rocznicę wkroczenia Francuzów do Metz w 1918 roku, Amerykanie wkroczyli do miasta, zajmując pozycje wzdłuż Boulevard Paixhans oraz Place de Chambre i Place Mazelle . Bitwa pod Metz ostatecznie się kończy22 listopada 1944przez kapitulację generała Kittela . Jednak walka o zmniejszenie ostatnich fortów w niemieckich rękach zajmie kilka dni. Silny Joan of Arc , prowadzony przez 462 th Volks-Grenadier-Division , i oprzeć13 grudnia 1944 r.

Bitwa kończy się ciężkimi stratami dla obu armii. W tych bitwach nie oszczędza się ludności cywilnej.

Okres współczesny

Wrócił do ratusza, gdy tylko Metz został wyzwolony, Gabriel Hocquard miał ciężkie zadanie wydostania miasta z zastoju, w którym pogrążyły się wydarzenia. Amerykańskie bombardowania nie oszczędziły miasta, bardzo brakowało mieszkań. Ponadto miejskie kufry były puste. Mądrze Gabriel Hocquard próbował załagodzić różnice między wygnanymi a tymi, którzy pozostali. Pozostanie zaniepokojony losem uchodźców i będzie starał się pomóc najbardziej pokrzywdzonym. Jego następca, Raymond Mondon , zmienił miejskie oblicze Metz, celowo wprowadzając je w nowoczesność. Ten wybór urbanistyczny, faworyzujący nową przebudowę, zamiast renowacji starych nieruchomości, będzie prowadził do pewnych ekscesów. Działania urbanistyczne Saint-Ferroy, dzielnicy Coislin, Haut-de-Queuleu, sektora Bellecroix, sektora Plantières-Queuleu i wioski Magny odcisnęły swoje piętno na mieście Metz. Inną ważną operacją lat 60. było założenie nowego uniwersytetu w samym sercu miasta ( Ile du Saulcy ) na terenach opuszczonych przez wojsko, w czasie, gdy młodzi ludzie masowo zdobywali wyższe wykształcenie, a następnie do zlewni Metz. jest to duży departament (1 milion mieszkańców). To wzmocnienie techniczne i demograficzne stało się przyczyną zróżnicowania oferty kulturalnej miasta.

Metz przeżył wtedy okres wzrostu, zarówno demograficznego, gospodarczego, jak i miejskiego. Pod względem demograficznym Metz wzrósł z 89 863 mieszkańców w 1954 r. do 117 199 mieszkańców w 1975 r., po wchłonięciu gmin Borny, Magny i Vallières. Gospodarczo Metz rozwija się dzięki stworzeniu lotniska cywilnego w Metz-Frescaty (1950), skanalizacji Mozeli od Metz do Koblencji (1963), stworzeniu portu rzecznego, budowie autostrad Nancy-Metz-Luksemburg i Paris-Metz-Saarbrücken i wreszcie utworzenie peryferyjnych stref przemysłowych w Bornach (1962), w Devant-les-Ponts (1965) w Metz-nord (1971), a następnie w Queuleu (1985). Po kryzysie węglowym, hutniczym i włókienniczym, miasto zdywersyfikowało swoją działalność. Od 1945 r. militarna rola Metz nadal maleje, a demilitaryzacja przestrzeni miejskiej trwa do dziś.

23 lipca 1961 Metz przeżył „  Noc Paras  ”: setki żołnierzy przychylnych francuskiej Algierii wtargnęło do miasta, atakując algierskich robotników.

W latach 70. można wymienić dwa godne uwagi wydarzenia. ten17 lipca 1975 r., statki Apollo-Sojuz spotkały się po raz pierwszy na orbicie nad miastem Metz. Kulminacja programu zrodzonego z porozumień politycznych zawartych między prezydentem Nixonem a władzami sowieckimi w 1972 r., uściski dłoni dwóch sowieckich kosmonautów i trzech amerykańskich astronautów są pierwszymi, które miały miejsce w kosmosie. Od 6 do8 kwietnia 1979, Odbył się Kongres Metz z Partii Socjalistycznej , gdzie François Mitterrand i Michel Rocard ścierały .

 Nowe życie wniosły do ​​miasta „  Międzynarodowe Spotkania Muzyki Współczesnej ”, organizowane corocznie w Metz w latach 1972-1992 i konfrontujące największe nazwiska międzynarodowej sceny muzycznej z młodymi, mało znanymi, ale utalentowanymi kompozytorami. Ten dynamizm kulturowy, napędzany przez nowego burmistrza Jean-Marie Rauscha , zmaterializował się w muzycznej infrastrukturze miasta Metz wraz z utworzeniem Arsenału w 1989 roku.

Teraz, w odległości 1  godziny  20 minut od Paryża, dzięki TGV , Metz rozwija ofertę uniwersytecką rozłożoną na trzy kampusy (Bridoux, Île du Saulcy, Technopôle) i która ma ponad 20 000 studentów. Miasto, jedno z najbardziej kwitnących miast w Europie, rozwija technologie informacyjne i komunikacyjne poprzez Technopôle de Metz . Otwarte na Europę miasto Metz prowadzi politykę aktywnej współpracy z Luksemburgiem i Krajem Saary , której historia również poddała francusko-niemieckiemu antagonizmowi.

ten 9 stycznia 2003Pierwsza decentralizacja narodowej instytucji kultury we Francji jest ogłaszana wspólnie przez Narodowe Centrum Kultury i Sztuki Georges-Pompidou oraz miasto Metz. ten7 listopada 2006położenie pierwszego kamienia pod Centrum Pompidou-Metz , zainaugurowane w dniu12 maja 2010.

Polityka i administracja

Administracja terytorialna

Metz jest stolicą departamentu Moselle i powiatu Metz . Od 1974 do 2015 roku miasto było również stolicą regionu Lotaryngii .

Od 2014 roku jest podzielony na czternaście dzielnic rozmieszczonych w trzech kantonach.

Wybrani to:

Trendy i wyniki polityki

Obecny burmistrz François Grosdidier wybrany dnia28 czerwca 2020 r., jest pierwszym prawicowym burmistrzem Metz (LR) od 2008 r. (patrz Lista burmistrzów Metz ).

W 1 st turze wyborów prezydenckich w 2017 roku, Emmanuel Macron ( Republika uruchomiony ) zajmuje pierwsze miejsce (26,69% głosów) w miejscowości Metz. Liczymy 7,68% czystych głosów i 1,97% głosów nieważnych . W 2 e kolei Emmanuel Macron zdobył 71,89% głosów na 28.11% dla Marine Le Pen ( FN ).

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w ostatnim spisie wynosi od 100 000 do 149 999, liczba członków rady miejskiej wynosi 55.

Lista burmistrzów

Od 1947 r. udało się czterech burmistrzów:

Garnizon

Ze względu na swoje przygraniczne położenie Metz od dawna jest ważnym miastem garnizonowym. Ta rola została przypisana do niego we Francji w XVI -tego  wieku, po francuskiej aneksji trzech biskupstw i potwierdzone przez Niemcy w czasie zaborów w Alzacji-Lotaryngii między 1871 i 1918 roku.

W tym okresie wiele baraki zostały zbudowane do domu niemieckiego garnizonu, że pomiędzy 15 000 i 20 000 mężczyzn w końcu XIX -tego  wieku, a ponad 25 000 mężczyzn przed pierwszą wojną światową.

Reforma legitymacji wojskowej z 2008 r. doprowadziła do odejścia od 2010 r. około 5 tys.

2 nd  inżynier pułk ( 2 nd RG), który był tradycyjnym pułk miasta, rozpuszcza się w roku 2010. W tym samym roku, pracownicy wywiadu brygady (Brens) opuścił Montigny-les-Metz , aby osiedlić się w Haguenau . W roku 2011 było to 1 st pułk medyczny z Châtel-Saint-Germain ( 1 st RMED) oraz centrum obsługi zdrowie Army od Montigny-les-Metz, które zostały rozpuszczone podczas 4 th grupa husarskich chorągwi ( 4 th GEH) staje się grupa wsparcia dla bazy Metz Defense .

3 rd  pułk husarzom ( 3 e wilgotności względnej) obecny jest w Metz od1 st lipca 2011.

128 baza lotnicza Metz-Frescaty , który zatrudniał 2500 osób w 2008 roku, został zamknięty w 2012 roku wszystko, co pozostaje na miejscu jest żandarmeria Wschód grupa lotnictwo .

Metz obrony bazy Support Group (GSBdD), jak również muzyka broni pancernej i kawalerii są zakwaterowani w Montigny-les-Metz . Odstawanie 6 th  materiał pułk ( 6 e RMAT) jest zainstalowana w pobliżu miasta Woippy .

W mieście działa także szpital wojskowy , wojskowy szpital szkoleniowy Legouest . Zastępuje stary szpital wojskowy w Fort Moselle założony w 1732 roku.

1 st pułk dobrowolnej służby wojskowej ( 1 st RSMV) został ustanowiony w Montigny-les-Metz , ponieważ15 października 2015. ten26 kwietnia 2017Otrzymuje on straży flagą 2 nd inżyniera pułku .

Garnizon Metz obejmuje również wspólny sztab wschodniej strefy obrony i bezpieczeństwa (EMIAZDS-E), sztab wsparcia obronnego (EMSD), wspólną dyrekcję sieci infrastruktury i systemów informacyjnych (DIRISI), instytucję Służby Infrastruktury Obronnej (ESID), 4 th centrum medyczne uzbrojony (CMA) oraz centrum informacji rekrutacja sił zbrojnych (CIRFA).

Dopóki 1 st styczeń 2016miasto było siedzibą wschodniej strefy obrony i bezpieczeństwa. Reforma regionalna przeniosła siedzibę do Strasburga, ale służby prefektury nadal znajdują się w Metz.

Metz jest jednym z siedmiu francuskich miast z gubernatorem wojskowym , który rezyduje w Pałacu Gubernatora .

Inne jednostki stacjonujące w Metzu i jego aglomeracji:

• 8  pułk artylerii , 1835/40;
• Sztab 16 -go  korpusu armii niemieckiej , 1890-1918;
• Personel 6 th  Regionu Wojskowego ,sierpień 1939aż do jego rozwiązania w latach 90  .;
• Pracownicy 42 th  dywizji piechoty ,sierpień 1939 ;
• Pracownicy 2 e  Dywizji Piechoty Afryki Północnej ,sierpień 1939 ;
• Personel 7 th  dywizji kawalerii ,sierpień 1939 ;
• Pracownicy 1 st  Dywizji Kawalerii ,sierpień 1939 ;
• Pracownicy 1 st  grupa kawaleriisierpień 1939, złożony z:
  • 9 e  Dragoni  ;
  • 11 e  regiment myśliwych  ;
• Sztab 3  brygady czołgów esierpień 1939, złożony z:
  • 507 th  pułk czołgów  ;
  • 509 th  pułk czołgów  ;
• 80 th  Alpine piechoty ,sierpień 1939 ;
• 146 e  Pułk Piechoty Fortecznej ,sierpień 1939 ;
• 162 e  Pułk Piechoty Fortecznej ,sierpień 1939 ;
• 13 e  pułk algierski piechoty ,sierpień 1939 ;
• 39 th  wzmocnionego obszaru pułku artylerii ,sierpień 1939 ;
• 61 e  dywizyjny pułk artylerii ,sierpień 1939 ;
• 163 th  pułk artylerii na piechotę ,10 kwietnia 1923 - 16 marca 1936 ;
• 163 p  pozycji pułk artylerii ,16 marca 1936 - kwiecień 1940 ;
• 402 E  pułk artylerii przeciwlotniczej ,sierpień 1939 ;
• 2 p  pułk tuneli ,sierpień 1939 ;
• 507 th  pułk czołgów ,sierpień 1939- początek 1940  ;
  • 19 th  batalion czołgów,sierpień 1939- początek 1940  ;
  • 20 th  batalion czołgów,sierpień 1939- początek 1940  ;
  • 21 th  batalion czołgów,sierpień 1939- początek 1940  ;
  • 34 e  zbiorniki batalion,sierpień 1939- początek 1940  ;
• centrum mobilizacyjne nr 507, sierpień 1939- początek 1940 (przeniesiony do Vannes );
• skład benzyny , wybudowany w 1917 , nieużywany od 1985 i wycofany z eksploatacji w 2000 roku;
• Pracownicy 1 st Korpusu , 1976-1990;
• 43 III  pułk sygnałów , 1989 (w Montigny-Les-Metz , 2 nd  firmy Metz);
•  Transmisje 6 e pułku obrony obszaru - rezerwy w 1989 r. (ok. Montigny-lès-Metz );
• Dowództwo 47  dywizjonu w 1989 r. (w Montigny-lès-Metz );
• 1 st grupy dostarczającej antenę i pułk dostarczania powietrza, 1960-1997 (w Montigny-les-Metz );
• 151 p  piechoty , 1962/90 (w Châtel-Saint-Germain );
• Pracownicy 1 st armii , 1990/93 (w Mercy-les-Metz );
• 1 st logistyki polecenie, 1972/98 (w Montigny-les-Metz );
• regionalny zakład wyposażenia w Metz (w Woippy );
• Materiały 9 e  pułku , 1999-2005 (w Woippy );
• 1 st  materiał pułk , 2005-2011 (w Woippy );
• Materiał oddziału 8 e pułku , 2011-2017 (Woippy).

Polityka dotycząca środowiska naturalnego

Fabryka energii elektrycznej. Sieć ciepłownicza. Przetwarzanie odpadów, należące do kompetencji Wspólnoty Aglomeracji Metz-Métropole, zostało zreorganizowane w jednym miejscu w Petite-Woëvre ZAC, który zajmuje się całym procesem utylizacji odpadów, od wiosny 2008 r . wdrożono środowisko polityczne . ISO 14001 certyfikacja pozwala każdy podmiot w sektorze prywatnym lub publicznym do przestrzegania przepisów ochrony środowiska w celu ochrony przed sankcji karnych i finansowych oraz w celu wprowadzenia technicznych środków zapobiegawczych.

Współpraca bliźniacza i partnerstwa

Chęć wymiany i budowania wydarzeń kulturalnych, gospodarczych i historycznych z miastem Luksemburg doprowadziła do pierwszego partnerstwa, które zaistniało w 1952 roku - jest jednym z najstarszych w Europie.

ten 13 października 1957, Metz i Trêves jednoczą się i zaczynają razem rozwijać szczególne relacje, w szczególności w dziedzinie kultury i sportu. Z tego paktu przyjaźni zrodziła się idea regionu „ponadgranicznego”, potwierdzona przez burmistrza Raymonda Mondona i skonkretyzowana przez jego następcę Jean-Marie Rauscha . Zjednoczone przez skanalizowane Mozelę oba miasta żywią nadzieje na wspólny dobrobyt. W 1990 roku współpraca ta rozpoczęła się ponownie wraz z narodzinami Eurodystryktu Metz- Saarbrücken , co pogłębiło tę koncepcję.

W 1960 Metz świętował swój ślub z Gloucester , ważnym miastem w południowo-zachodniej Anglii, które skrywa niezliczone zasoby kulturowe. Jego dynamika pozwala na wymianę z Metzem kilka razy w roku. Partnerstwo żyje i ma się dobrze i umacnia się z roku na rok poprzez wydarzenia sportowe i kulturalne.

w Czerwiec 1987, miasto Karmiel w Izraelu, mające zaledwie 23 lata, łączy się z tysiącletnim miastem Metz. Związek skonkretyzowany przez bulgoczącą działalność kulturalną, której efektem jest z inicjatywy miasta Metz wybudowanie w 1990 roku francuskiego centrum kulturalnego, zaopatrzonego w tysiące książek i filmów wideo francuskich autorów. Karmiel wydaje się być bardzo przywiązany do języka francuskiego i oferuje swojej młodej populacji możliwość poprawienia wypowiedzi w języku francuskim i odkrycia jego subtelności. Wymiana młodych Messinów z Izraelczykami z Karmiel okazała się ogromnym sukcesem i umożliwiła przeprowadzenie badań nad wykorzystaniem komputerów w służbie gminy. Pomoc humanitarna i finansowa udzielona przez Metz podczas wojny w Zatoce Perskiej pomogła zjednoczyć oba miasta. Oprócz bardzo żywej przyjaźni, oba miasta wyrażają wzajemną chęć nawiązania nowej wymiany na poziomie przemysłowym i handlowym.

Oprócz tych partnerstw, które prowadzą do rozwoju trójkątnych powiązań, o czym świadczą spotkania sportowe, kulturalne i gospodarcze z Treves i Gloucester, Metz co roku przyjmuje liczne delegacje zagraniczne i zobowiązał się zainwestować w odbudowę wioski w 1994 roku. od Chouf do Libanu .

sprawiedliwość

Metz to siedziba, w szczególności:

• Sądu Apelacyjnego w Metz  ;
• trybunał w Metz de grande instance;
• z Regionalnej Izby Kont w Grand Est .

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja populacji

W 511 roku, kiedy Metz było stolicą Austrazji, liczyło około 7000 mieszkańców.

Terytorium gminy Metz wchłonęło sukcesywnie:

• w latach 1790-1794 Sainte-Agathe;
• w 1906 r. Plantières Queuleu (3964 mieszkańców);
• w 1907 Devant-les-Ponts (3675 mieszkańców);
• w 1914 r. Le Sablon (10375 mieszkańców);
• w 1961 r. Borny (1998 mieszkańców), Magny (1035 mieszkańców) i Vallières-lès-Metz (1129 mieszkańców).

Populacja Metz stale rosła od II wojny światowej . Ten wzrost demograficzny nigdy nie został przerwany do połowy lat 2000., nawet jeśli stał się bardzo powolny od lat 70. To sprawia, że ​​Metz jest wyjątkiem wśród dużych francuskich miast, które prawie wszystkie doświadczyły okresów niżu demograficznego w latach 70. lub 80. XX wieku.

Rozwojowi miasta towarzyszyło jednoczesne powiększanie się jego aglomeracji, która wchłaniając Hagondange upodobniła się do Nancy. Z 290,851 mieszkańców w roku 2007 (2010) rozgraniczenia, to tworzy 21 th  francuski jednostki miejskiej. Obszar metropolitalny Metz utworzył wspólnotę aglomeracyjną ( Metz Métropole ), która w 2008 r. liczyła około 230 000 mieszkańców.

Obszar miejski Metz posiada 389,851 mieszkańców (2010 strefowe), zarówno na 24 th  francuskiego obszaru miejskiego, a drugi w Lotaryngii za Nancy ( 20 th z 434,290  mieszkańców ).

Granice aglomeracji Metz graniczy teraz z granicami aglomeracji Thionville , w obrębie Moselle Sillon i tworzą konurbację liczącą 600 000 mieszkańców w 242 gminach .

Istnieje wola polityczna, aby rozwinąć rozległy kompleks miejski o nazwie Sillon lorrain, który łączy aglomeracje Thionville , Metz, Nancy i Épinal , co jest ideą promowaną już w starych badaniach prospektywnych Datara w maju 2005 r. podmiot liczący ponad milion mieszkańców.

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto miało 116 581 mieszkańców, o 1,73% w porównaniu do 2013 r. ( Mozela  : -0,32%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1836	1841	1861	1866	1871
36 878	32 099	39 131	42 030	42 793	39 767	56 888	54 817	51 332

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1875	1880	1885	1890	1895	1900	1905	1910	1921
45 856	53 131	54 072	60 186	59 794	58,462	60 419	68 598	62 311

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1926	1931	1936	1946	1954	1962	1968	1975	1982
69 624	78 767	83 119	70 105	85 701	102 771	107 537	111,869	114,232

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1990	1999	2006	2011	2016	2018	-	-	-
119 594	123 776	124 435	119 962	117 890	116 581	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r. P. Vidal de la Blache i Pierre Brasme za 1910 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wieku Piramida wieku w Metz w 2016 roku w liczbie mieszkańców.

Mężczyźni	Klasa wiekowa	Kobiety
1	100 i +	21
251	90-99	832
1528	80-89	2 966
3 055	70-79	3895
5 834	60-69	7022
6499	50-59	7,392
6704	40-49	6732
8442	30-39	7 822
11 165	20-29	10 170
7548	10-19	6 964
6695	0-9	6 351

Edukacja

Gmina Metz zależy od akademii Nancy-Metz (rektoratu akademii Nancy-Metz), a szkoły podstawowe gminy zależą od inspektoratu akademickiego Mozeli.

W kalendarzu wakacji szkolnych Metz znajduje się w strefie B.

W mieście Metz działa 106 szkół: 74 szkoły , 14 kolegiów i 18 liceów .

Wykształcenie średnie

Miasto ma czternaście kolegiów i czternaście szkół średnich  :

• Uczelnie publiczne: Arsenal, BARBOT , Hauts-de-Blémont Jules Lagneau, François Rabelais , Jean Rostand, Taison, Georges-de-la-Tour ( XIX th  century), Paul Valery, Paul Verlaine i Philippe -de-Vigneulles;
• uczelnie prywatne: Anne-de-Méjanès, la Miséricorde oraz Institution de La Salle Metz  ;
• Licea ogólnokształcące i techniczne: Anne-de-Méjanès, Communication, Mercy, La-Salle, Fabert (1804), Georges-de-La-Tour , Raymond-Mondon (hotelarz), Louis-de-Cormontaigne , Louis-Vincent i Robert-Schuman  ;
• szkoły zawodowe: Alain-Fournier, de La-Salle, Jean-Victor-Poncelet i René-Cassin.

Badania i szkolnictwo wyższe

Metz wrócił na uniwersytet dopiero w 1970 roku dzięki politycznej wytrwałości. Niemcy zlikwidowali wszystkie uniwersytety w Metz podczas aneksji w 1870 roku . Otwarty kampus powstał w naturalnym otoczeniu Île du Saulcy, bardzo blisko centrum miasta, pomimo przeszkód stwarzanych przez roboty lotnicze A31. Stopniowo zainwestowano tereny Bridoux i Technopôle de Grigy na wschód od miasta, aby umożliwić rozwój Uniwersytetu w Metz. Ma w sumie 21 000 studentów w trzech głównych lokalizacjach i nosi nazwę Paul-Verlaine University . Na1 st styczeń 2012, Instytut Politechniczny Lotaryngii, uniwersytety Metz, Nancy-I i Nancy-II łączą się, tworząc Uniwersytet Lotaryngii . W Metz, a zwłaszcza na Technopôle de Grigy, powstała duża liczba szkół inżynierskich i uczelni wyższych:

• Arts et Métiers ParisTech (ENSAM) , szkoła inżynierska w czołówce inżynierii mechanicznej i przemysłowej. Założona w 1780 roku, ENSAM jest szkołą, która obejmuje osiem ośrodków dydaktycznych i badawczych, z których najnowszym jest francusko-niemiecki CER w Metz, otwarty w 1997 roku w Technopôle, we współpracy z Karlsruher Institut für Technologie , „ Uniwersytetem Technicznym ”. z Drezna i Georgia Institute of Technology . CER przyjmuje około 500 studentów .
• CentraleSupélec - dawniej Wyższa Szkoła Energetyki (Supélec)
• Narodowe Konserwatorium Sztuki i Rzemiosła
• Wyższa Szkoła Artystyczna w Metz (Ésamm)
• Narodowa Szkoła Inżynierska w Metz (Énim)
• Francusko-Niemiecki Wyższy Instytut Techniki, Ekonomii i Nauki (ISFATES)
• Wyższy Instytut Elektroniki i Automatyki (ISEA)
• Metz Wyższa Szkoła Robotników i Inżynierów Budownictwa (ÉSITC)
• Europejski Instytut Ekologii

• Georgia Tech Lorraine , europejski oddział Georgia Institute of Technology w Atlancie (Gruzja) Stany Zjednoczone; Program francusko-amerykański
• Międzynarodowa szkoła biznesu
• Szkoła Wyższa w zakresie zarządzania łańcuchem dostaw i zakupów oraz inżynierii biznesowej (ESIDEC)
• Okręgowy Instytut Administracji (MAB)
• Stowarzyszone Francusko-Niemieckie Centrum Innowacji i Badań w Metz (CIRAM)
• Klaster konkurencyjności dla innowacyjnych inteligentnych produktów materiałowych (MIPI)
• Supinfo  : Międzynarodowy Instytut Technologii Informacyjnych
• Centrum Kształcenia Nauczycieli Muzyki Lotaryngii (CeFEdeM de Lorraine).

Miasto posiada już ośrodki badawcze, takie jak Associated Francusko-Niemieckie Centrum Innowacji i Badań w Metz i powiększy liczbę swoich struktur badawczych wraz ze zbliżającym się otwarciem Instytutu Lafayette, a do 2016 r . budową technologicznego instytutu badawczego M2P.

Projektowanie:

• W ramach rekompensaty, która zostanie przyznana w wyniku zamknięcia bazy lotniczej 128 Metz-Frescaty miasto studiował z Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego zatrudnienia o 5 th  Narodowy Instytut Weterynaryjny na stronie: projekt uznano za nieciekawe a przede wszystkim trudne do wykonania.

Życie uniwersyteckie

„Student w moim mieście” to powitalne dni dla studentów organizowane przez urząd miasta Metz. W kilku miejscach miasta prezentowane są informacje i niezbędne kroki, aby dobrze przeżyć rok uniwersytecki: kursy, zakwaterowanie, transport, zajęcia rekreacyjne, stypendia ... Wspomnianym wioskom stowarzyszeniowym towarzyszą zajęcia, takie jak posiłki, koncerty lub parady, na przykład Przykładem mogą być studenci szkół inżynierskich ( Gadzarts ).

Festiwal Nauki odbywa się w Lotaryngii do poznawania nauki w sposób zabawny i za darmo.

Dzień powitalny naukowców daje naukowcom szansę odkrycia ich nowego miasta, Metz Métropole, wspierając ich w procedurach administracyjnych, poszukiwaniu zakwaterowania itp.

„Zgadnij, kto przyjedzie zjeść w niedzielę”: co roku w lutym rodziny w Metz zapraszają zagranicznego studenta na niedzielny posiłek.

Coroczny ogólnokrajowy konkurs OVE zachęca samych studentów do badania warunków życia studentów. Kwalifikują się różne przedmioty i aspekty tematyczne (program nauczania, finansowanie życia studenckiego, sposoby studiowania, zarządzanie czasem, zakwaterowanie, wyżywienie, jedzenie, praktyki kulturalne i sportowe, obywatelstwo, mobilność studentów, zdrowie itp.). Przeznaczony jest dla studentów, którzy z sukcesem obronili pracę dyplomową (na poziomie co najmniej równym magisterskiej) lub pracę o warunkach życia studentów, niezależnie od studiowanej dyscypliny.

„Uniwersytet Wielkoregionalny” istnieje od tego czasu wrzesień 2008The Unia Europejska wspiera projekt transgraniczny, którego celem jest stworzenie wspólnej przestrzeni szkolnictwa wyższego w aglomeracji. Zaprojektowany na okres trzech i pół roku, skupia uniwersytety w Saarbrücken , Liège , Luksemburgu , Metz, Nancy , Kaiserslautern i Trewirze .

Zdrowie

Metz-Thionville szpital regionalny ma osiem miejsc, z których pięć jest w obszarze metropolitalnym Metz, które stanowią Mercy Félix Maréchal i Femme, Mere, enfant szpitale w Peltre jak również domy spokojnej starości „Le Parc” i „Saint- Spodnie jeansowe ". Ma pojemność 2031 łóżek.

Te prywatne szpitale Metz (HPM) ma pięć miejsc w Metz, Robert Schuman, Belle-Isle, Sainte blandine szpitale i Sainte-Claire i Sainte-Marie rezydencje, i mieć pojemność 1,034 łóżkach.

Szpital kliniczny Claude-Bernard jest prywatnym zakładem medyczno-chirurgicznym.

W mieście znajduje się również szpital Legouest, szpital wojskowy i cywilny.

Wydarzenia kulturalne i festyny

Miasto Metz oferuje różne wydarzenia kulturalne, a także festyny, w tym pchli targ .

Na przełomie stycznia i lutego odbywa się festiwal Haunting The Chapel poświęcony muzyce Hard Rock i Metal.

3 lutego, w dzień św. Błażeja , odbywa się wielka tradycyjna pielgrzymka do kościoła Saint-Eucaire , w dzielnicy Outre-Seille i rue des Allemands.
Pod koniec lutego w centrum wystawienniczym Metz-Grigy odbywają się targi kreatywnego wypoczynku Créativa oraz targi Chocolat et Gourmandises .

W kwietniu na Place de la République odbywa się festiwal Le Livre w Metz .

W miesiącu maju rozpoczyna się Targów maja , edycja 2016 to 472 nd  edition i zrzesza 160 tereny targowe na ponad 60.000  m 2 .
8 maja odbywa się marsz Metz-Nancy lub Nancy-Metz.

Od końca czerwca do września: Constellation de Metz (dawniej Metz en fête ), multidyscyplinarny program artystyczny związany ze sztukami cyfrowymi, inwestuje w przestrzeń miejską i dziedzictwo miasta.

W sierpniu święto Mirabelle ( 66 th  wydanie w 2016 roku) obejmuje wybory Królowej śliwki, z kwiatem parady, fajerwerki.

Pod koniec sierpnia lub na początku września nad jeziorem Metz odbywa się Montgolfiades , jedna z najbardziej prestiżowych imprez aerostatycznych we Francji .

W październiku odbywają się Międzynarodowe Targi. Nuit Blanche Sztuki Współczesnej odbędzie się w pierwszy piątek miesiąca od 3 P.M. do następnego ranka przy 5 A. M.

Od końca listopada do 31 grudnia odbywa się jarmark bożonarodzeniowy w Metz , podzielony między różne miejsca: podwórko dworca , miejsca Saint-Louis , Saint-Jacques , de Chambre , d'Armes (z dużym kołem), forum du Centre Saint-Jacques , ogród Esplanade i Place de la République .
Z 150 domkami wgrudzień 2015, jarmark bożonarodzeniowy w Metz jest pod względem frekwencji drugim we Francji po Strasburgu. Na Place de la République, który jest całkowicie wyłączony z ruchu kołowego, znajdują się atrakcje dla dzieci, lodowisko na świeżym powietrzu oraz Féérie de glace (kolekcja rzeźb lodowych na temat postaci Disneya). Diabelski młyn był tam od 2010 do 2014 roku, zanim został przeniesiony na Place d'Armes, obok katedry.

Nie bez humoru, na kilka dni przed świętami kościół Saint-Pierre-aux-Nonnains staje się sceną Wielkiego Bożonarodzeniowego Oszustwa, alternatywnego jarmarku bożonarodzeniowego skupiającego lokalnych artystów i rzemieślników.

• Nawa i chór katedry Saint-Etienne .

• Martin Veyron na festiwalu Le Livre w Metz.

• Świątynia Neuf ozdobiona w ramach Białej Nocy.

• Diabelski młyn w Metz.

• Metiz'Art.

Sporty

Sprzęt sportowy

Sport w Metz zdominowany jest głównie przez dwie dyscypliny: piłkę nożną ( FC Metz ) oraz piłkę ręczną kobiet ( Metz Handball ). Niemniej jednak na poziomie krajowym rozwijają się kluby innych dyscyplin. Miasto posiada wiele wysokiej jakości obiektów sportowych.

Kompleks Saint-Symphorien

Centrum sportowe Saint-Symphorien było, wraz z pobliskim stadionem, w latach 90. jedynym kompleksem przeznaczonym na imprezy sportowe. Po niszczycielskim pożarze w 1999 roku został całkowicie odnowiony. Rozbudowana, duża hala jest teraz połączona z wieloma innymi przestrzeniami przeznaczonymi do uprawiania sportu, w szczególności takich jak łyżwiarstwo i tenis stołowy. Metz Table Tennis (Metz TT) jest pod tym względem największym klubem na Wschodzie z 350 licencjobiorcami i jedynym klubem we Francji, który ma dwie drużyny w profesjonalnych mistrzostwach. Na obrzeżach budynku stopniowo powstał skatepark. Ścieżki rowerowe łączą go z miastem i jeziorem.

Stadion Saint-Symphorien

Stadion Saint-Symphorien może pomieścić nieco ponad 25500 widzów siedzących w swojej normalnej konfiguracji, ale także koncerty wymagających dużej pojemności. Obecnie analizowany jest projekt rozbudowy, mający na celu zwiększenie jego pojemności, a być może w dalszej kolejności umieszczenie go w kompleksie handlowo-hotelowym.

Centrum sportowe Les Arènes

Centrum sportowe Les Arènes, zainaugurowane w 2002 roku, to wielofunkcyjny kompleks z dużą halą o pojemności 4300 miejsc na poziomach oraz boiskiem, umożliwiającym organizację wydarzeń sportowych i artystycznych (piosenkarze, muzyka, łyżwiarstwo, festiwale). …) krajowe i międzynarodowe. Poza pomieszczeniami technicznymi, recepcyjnymi i administracyjnymi o powierzchni 3200  m 2 , w budynku znajduje się sala duża o powierzchni 4680  m 2 , sala rozgrzewkowa o powierzchni 1200  m 2 , sala gimnastyki artystycznej o powierzchni 1150  m 2 , sala gimnastyki artystycznej, sala do tańca i kendo, sala sztuk walki, baby-siłownia, siłownia i centrum medyczno-sportowe. W tym pałacu Omnisports odbywały się imprezy sportowe, takie jak Puchar Davisa, mistrzostwa Francji w gimnastyce, Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Kobiet w 2007 roku , Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2017 , turniej tenisowy w Mozeli oraz liczne koncerty.

Skatepark-Bowl

Skatepark - Miska przypisany do przesuwnych sportu na asfalcie znajduje się w pobliżu Parc de la Seille i zainaugurowano15 czerwca 2008. Jest zbudowany wokół miski, która istnieje od 2006 roku. Składa się z całkowicie gładkiej i równej powierzchni, zaprojektowanej w formie płaskorzeźby poniżej poziomu gruntu, wyposażonej w szczeliny, ciasne zakręty i rampy odpowiednie do uprawiania be-crossu i deskorolki. . Park ten graniczy z trybuną na około 100 miejsc i składa się z dziewięciu modułów oraz widowni o powierzchni ponad 1200  m 2 .

Pierścień Metz

Pierścień Metz , oprócz kilku odkrytych stadionów w mieście, w nowym 7000 m 2 hali  , w kolorze pomarańczowym, zainaugurowano28 listopada 2008. Położony na wschód od miasta, na jednym końcu dzielnicy Borny , jest wyjątkowym miejscem w Grand Est, ponieważ jest w całości poświęcony lekkoatletyce i zadaszony. Tor o długości dwustu metrów na sześciu pasach, tor o długości sześćdziesięciu metrów, skok o tyczce, jeden na długość, drugi na trójskok i miejsce do pchnięcia kulą, trybuny zdolne pomieścić tysiąc osób, w tym 491 na siedzących. Miasto będzie organizować tam coroczny maraton od 2010 roku.

Stadion rugbyby

W mieście znajduje się stadion rugby La Grange-aux-Bois, z którego korzysta klub Metz Rugby .

Pole golfowe

W promieniu 25 kilometrów od centrum miasta znajduje się pięć pól golfowych , w tym pole golfowe Metz-Technopôle położone między centrum wystawowym a wydziałem technopolu.

Sprzęt do sportów wodnych

Jeśli chodzi o sporty wodne, jest to miejsce w pobliżu historycznego centrum Metz, między Nową Świątynią a Ile du Saulcy, które inicjuje lub po prostu ciekawskich ludzi odkrywa sporty wodne. Basen Pucelle, sztuczna niecka z żywą wodą, jest zalewana dwa razy w tygodniu po otwarciu zaworów, z których wypływa woda akwenu (na ogół spływa II klasa) i jest wykorzystywany jako tor kajakowy i kajakowy. Jest wyposażony dla publiczności w szerokie brzegi, cypele i nabrzeża na całej trasie i ma tę zaletę, że znajduje się w pobliżu kampusu Ile du Saulcy. Dzięki temu możliwe jest regularne animowanie dzielnicy. Drugi uniwersytet świat Whitewater kajakarstwa mistrzostwa odbyły się tam w 1998 roku, a następnie od niedawna 5 th i 6 th  rundy francuskiego N1 slalom mistrzostwa (kajak-kajak) w roku 2009. W roku 2011 nie były francuski Canoe-Kayak Mistrzostwa różnych dziedzin odbywają się, a co roku „Rodéo Metz Challenge”, ogólnopolskie zawody kajakowe freestyle .

Na jeziorze Saint-Symphorien można uprawiać wioślarstwo, kajakarstwo , narty wodne, nurkowanie i rowery wodne . Swoje umiejętności poświęcają klubowi Régates Messines, klubowej mistrzyni świata Christine Gossé , brązowej medalistce Igrzysk Olimpijskich w Atlancie . Klub zajął 8 th z 251 w 2008 roku rankingu klubów w FFSA .

Baseny

Basen olimpijski Lothaire, przed Areną , po drugiej stronie Ogrodów Jean-Marie-Pelt (dawniej Parc de la Seille ), z którego widok wychodzi na plantacje winorośli, chmielu i innych aromatycznych roślin na zachód de la Seille odkryta i na wzgórzach Queuleu na wschodzie. Sprzęt ten otoczony jest z zewnątrz plażą, zagłębieniem przeznaczonym do gry w piłkę, dwoma miejskimi stadionami, stołami do ping-ponga i ścieżkami rowerowymi łączącymi centrum z pozostałymi dzielnicami.

Basen Belletanche znajduje się pomiędzy kompleksem szkolnym Roberta-Schuman (który posiada własny basen) a Izbą Rzemiosł i Rzemiosł Mozeli . Przykryty kopułą basen ma 25-metrowy basen i duży basen dla dzieci, szczególnie przyjemny dla niemowląt, zjeżdżalnie, fontanny. Jego ściany otwierają się przy dobrej pogodzie na plażę na świeżym powietrzu.

Basen Square-du-Luxembourg to pierwszy basen w mieście, który znajduje się w pobliżu kampusu Saulcy, nad brzegiem Mozeli. Unikalny basen z progresywnym zejściem pozwala dzieciom bawić się w wydzielonej przestrzeni.

Zawody

Turniej tenisowy Moselle , międzynarodowy turniej wpisany do kalendarza ATP od 2003 roku, w Palais Omnisports Les Arènes , a od 2011 roku . Odbywa się w Parc des Expositions de Metz Métropole.

Głoska bezdźwięczna

Spieszyć się

• Republikanin Lotaryngii
• Tydzień
• Metro bezpłatna gazeta codzienna wydana21 września 2010. ten29 sierpnia 2016, gazeta, która od tego czasu była dostępna tylko w Internecie 3 lipca 2015, łączy się z LCI . Co powoduje jego zniknięcie.
• BLE Lorraine Group, generalny Lorraine media i think tank utworzony we wrześniu 2008 r.
• Tout1nfo, bezpłatna gazeta Republikanów Lotaryngii. Przestał się pojawiać wczerwiec 2009
• Gmina od tego czasu zredagowała styczeń 2009comiesięczny biuletyn o nazwie Metz Magazine . Zastępuje dawny Vivre à Metz .
• Klub Prasy i Komunikacji Metz-Lorraine: stowarzyszenie dziennikarzy.

Radio

• 89,2 RPL Radio  : stowarzyszona stacja radiowa z siedzibą w Peltre , na południe od Metz.
• 92.8 Direct FM  : lokalne komercyjne radio w Metz, którego studia znajdują się w siedzibie FC Metz . Od 2011 roku nadaje również swój program na Nancy (92,9 FM).
• 97,6 Virgin Radio Lorraine  : lokalny program Nancy z Virgin Radio.
• 98,5 Francja Bleu Lorraine Nord  : lokalna publiczna stacja radiowa na północy Lotaryngii, a dokładniej w Mozeli . Jego apartamenty typu studio znajdują się pod adresem 5 rue d'Austrasie. Częstotliwość Fac nadawany jest codziennie od 19  pm  5 do 20  godz .
• 99,0 RFM Est  : lokalny program Nancy RFM. Jest słuchany w Nancy na 102,3 FM.
• 101.1 Nostalgie Lorraine  : lokalny oddział Nostalgie w Metz. Jest również nadawany w Nancy na 95,3 FM oraz w Commercy na 95,4 FM.
• 102,0 Radio Jérico  : lokalne radio religijne w Metz.
• 103,0 Chérie FM Lorraine  : miejscowy oddział Metz z Cherie FM również transmitowane w Verdun na tej samej częstotliwości.
• 103,4 Fun Radio Lorraine  : lokalny oddział Fun Radio w Nancy.
• 107,3 NRJ Lorraine  : lokalny program Lorraine NRJ realizowany z Nancy .

Radio internetowe

Metz ma M57 Radio: to webradio zniknęło w 2012 roku i BLE Radio, radio BLE Lorraine Group, ogólne radio stowarzyszenia, które jest zainteresowane Lorraine i jej wiadomościami.

Telewizja

• France 3 Lorraine  : lokalny kanał publiczny z siedzibą w Nancy, ale odbierający w Metz wydanie 19/20 poświęcone wiadomościom z Metz.
• Regionalne transmisje RTL9 East RTL9 w radiu analogowym Lotaryngii z nadajnika Dudelange ( Luksemburg ) do30 czerwca 2010.
• Mirabelle TV , lokalny kanał telewizyjny od 2010 roku, dostępny przez TNT .
• Air, drugi TV , kanał regionalny w części Lotaryngii w naziemnej cyfrowej telewizji naziemnej z nadajnika Dudelange (na kanale pozostawionym przez RTL9). ten18 grudnia 2014, po złożeniu wniosku o upadłość zaprzestaje swoich programów, pozostawiając na antenie nieruchomy obraz.

Głównym miejscem nadawania TNT w rejonie Metz jest Lutange . Wśród kanałów naziemnych nadaje France 3 Metz i Mirabelle TV.

Piosenka

Nazwa miasta pojawia się w kilku piosenkach:

• L'Artilleur de Metz , pieśń wojskowa nawiązująca do słynnej szkoły artylerii;
• w roku 1975, Le Buffet de la Gare de Metz , przez Bernard Lavilliers w galerii Le Stéphanois  ;
• w roku 2005, Le Blues de Metz , przez Matthieu Chedid w albumie en tête à tête  ;
• w 2009 roku, L'nieznany de Metz , przez Stéphane Cade , w Cityrama albumu .

Kulty

W Metz, podobnie jak w departamencie Mozeli, obowiązują przepisy prawa konkordatowego z 1801 roku.

Kult katolicki

Na terenie gminy Metz znajdują się 24 obiekty sakralne :

• Katedra św. Szczepana
• Kościół Sainte-Ségolène
• Kościół Saint-Eucaire
• Kościół św. Maksymina
• Kościół św. Klemensa
• Kościół Notre-Dame-de-l'Assomption
• Kościół Saint-Simon-et-Saint-Jude
• Kościół Notre-Dame-de-Confiance
• Kościół św. Fiakry
• Kościół Najświętszego Sakramentu
• Kościół Notre-Dame-de-Lourdes
• Kościół św. Łucji
• Kościół św. Franciszka z Asyżu
• Kościół św. Marcina (Metz-Center)
• Kościół św. Marcina (Magny)
• Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP
• Kościół św. Bernarda
• Kościół Świętej Rodziny
• Kościół św. Piotra
• Kościół Saint-Vincent-de-Paul
• Kościół Sainte-Thérèse-de-l'Enfant-Jésus
• Kaplica św. Pawła
• Kaplica Sainte-Chrétienne.
• Kaplica Sainte-Glossinde .

Kult prawosławny

Parafia Trois-Saints-Hériarques-Basile-le-Grand-Grégoire-le-Théologien-et-Jean-Chrysostome ma kaplicę dołączoną do kościoła Saint-Eucaire, rue des Allemands. Dawniej był zależny od Archidiecezji Rosyjskich Kościołów Prawosławnych w Europie Zachodniej , od dawna będącej jurysdykcją Patriarchatu Konstantynopola, ale którego arcybiskup zdecydował we wrześniu 2019 r. przyłączyć się do Patriarchatu Moskiewskiego . Podobnie jak inne parafie i wspólnoty, które odmawiają tej decyzji, od końca 2019 r. i po głosowaniu parafii została przyłączona do Wikariatu Tradycji Rosyjskiej w greckiej metropolii prawosławnej we Francji , co pozwala mu zachować lojalność wobec Patriarchatu Konstantynopola.

Parafia Saint-Martin-et-Saint-Silouane, położona przy rue Saint-Gengoulf, zależy od prawosławnej metropolii rumuńskiej Europy Zachodniej i Południowej .

Kult protestancki

• Armia Zbawienia  ;
• Kościół Wyznania Augsburskiego Alzacji i Lotaryngii (EPCAAL);
• Kościół Reformowany Alzacji i Lotaryngii (ERAL);
• Ewangelicki Kościół Metodystyczny we Francji. Związek Kościoła Ewangelicko-Metodystów we Francji ma kościół znajdujący się przy rue Charles-Abel;
• Ewangelicki Kościół Zielonoświątkowy. Zgromadzenia Boga we Francji mają salę, rue Clotilde Aubertin;
• Ewangelicki Kościół Baptystów, położony przy rue Goulon;
• Kościół ewangelicko-ewangelicki Le Colombier, rue de la Passotte;
• Misja ewangelicka w Metz, rue Maurice Barrés.

Nowe uwielbienie apostolskie

Church New apostolska znajduje się w pobliżu Parc des Expositions, rue de la Grange aux Bois. Jest to największy kościół nowoapostolski we Francji, który może pomieścić około 2000 osób.

Inne ruchy chrześcijańskie

Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich , 11 rue Maurice Bompard

Sala Królestwa Świadków Jehowy , rue des Œillets.

Kult Izraelitów

W 2000 roku społeczność żydowska Metz obchodził 150 th  rocznica jego Consistorial synagodze zainaugurowana30 sierpnia 1850 r. Synagoga Metz, położona przy rue du Rabin-Élie-Bloch, jest również słynnym ośrodkiem hebrajskim.

Kult muzułmański

Pozwolenie na budowę Wielkiego Meczetu w Metzu parafowano dnia11 lipca 2019 r. Dominique Gros, będzie to dzielnica Borny, sala modlitewna będzie mogła pomieścić ponad 1500 wiernych.

Kult buddyjski

Metz ma buddyjski ośrodek nauczania, ośrodek Kadampa Dharmachakra, położony w dzielnicy Sablon. Centrum buddyjskiej medytacji i nauczania zostało założone przez Gesze Kelsang Gyatso w 2003 roku.

Gospodarka

Działalność gospodarcza

Wśród sektorów gospodarki reprezentowanych w Metz są hutnictwo , petrochemia , motoryzacja , logistyka , handel itp.

Metz technopol (termin męski Technopôle ( sic! ), Nadal stosowane lokalnie przez niektórych, został odrzucony w 1988 roku przez Akademii Francuskiej, która tylko przyznaje Technopôle lub słup technology ) znajduje się w południowo-wschodniej części miasta, a może pomieścić 230 zakładów i 4000 pracowników podzielonych na trzy dywizje: wiodące firmy związane z telekomunikacją i informacją, grandes écoles i uniwersytety oraz centrum biznesowe składające się z World Trade Center Metz-Saarbrücken i Międzynarodowego Centrum Kongresowego. W pobliżu znajduje się Park Biznesu Metzanine.

Centrum Saint-Jacques, zainaugurowane w 1976 roku, zostało zbudowane na miejscu starej dzielnicy Saint-Jacques, z której zachowały się domy na jej obrzeżach. To centrum handlowe, w którym znajduje się 120 sklepów, supermarket Auchan (dawniej Simply Market) , parking podziemny na 1200 miejsc oraz hotel-restauracja Novotel zlokalizowany w centrum miasta .

Centrum handlowe Muse , otwarte w 2017 roku, znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie centrum Pompidou-Metz . Zajmuje 33 000  m 2 i obejmuje ponad sto sklepów, z których część jest zupełnie nowa.

Strefa Actisud, największa strefa działalności handlowej w regionie, znajduje się na obrzeżach miasta, w gminach Moulins-lès-Metz , Augny i Jouy-aux-Arches , z wieloma markami w pobliżu National 57 , w tym Centrum handlowe Waves Actisud .

Metz gospodarzem siedziba komory Moselle Métropole Metz handlu i przemysłu , która zarządza obszar Ennery i CFA , a także nowego portu w Metz ( 1 st  francuski portu zbóż rzeka), port Metz-Mazerolle i rzeki port Thionville.

Metz Electricity Plant (UEM) to lokalna firma zajmująca się dystrybucją energii elektrycznej i gazu .

PSA Grupa jest największym prywatnym pracodawcą w obszarze metropolitalnym z dwóch zakładów w BORNY i Trémery .

Pays Metz jest również tradycyjnie regionem uprawy i produkcji Mirabelle śliwki w Lotaryngii, miasto Metz podając swoją nazwę jednemu z dwóch głównych odmian owoców.

Miasto Metz jest jednym z czterech głównych miast Sillon Lorrain z Nancy , Épinal i Thionville , które tworzą obszar ponad miliona mieszkańców.

Metz jest również jednym z czterech miast członkowskich QuattroPole z Luksemburgiem , Trewirem ( Trewir ) i Saarbrücken ( Saarbrücken ). Ta transgraniczna sieć promuje współpracę między miastami.

Wreszcie, Metz i jego sąsiad z Mozeli Thionville przyłączyli się w 2007 r. do trzeciej współpracy transgranicznej, LELA, która z tej okazji zmieniła nazwę na LELA +. LELA + został powołany Tonicities odlipiec 2011. Ta sieć miast, której celem jest transgraniczny rozwój regionu, łączy Luksemburg , Esch-sur-Alzette , Longwy i Arlon .

Należy pamiętać, że gospodarka regionu Metz jest powiązana z gospodarką Luksemburga: obecnie pracuje tam 70 000 osób z Lotaryngii. Szacuje się, że w 2030 roku będzie 135 000 pracowników transgranicznych.

Środowisko życia i turystyka

Metz było jednym z pierwszych francuskich miast, które utworzyły strefę dla pieszych w centrum miasta, rozwijając koncepcję miejskiej ekologii pod wpływem Jean-Marie Pelta . Płaskowyż dla pieszych rozciąga się na długości 5,6 km. W ten sposób miasto pozwala lepiej odkryć swoje średniowieczne domy, arkady , liczne i słynne sklepy, jezioro, kwieciste spacery, Saint-Pierre-aux-Nonnains (jeden z najstarszych kościołów w Europie), majestatyczne witraże katedry okna XII tH do XX th  wieku do przechodniów, zainteresowanych kulturą lub na zakupy.

W samym sercu miasta, Place Saint-Jacques znajduje się niedaleko miejsca Forum Gallo-Roman i rozległego Place de la République, który otwiera swoją perspektywę na krajobraz Mont Saint-Quentin poprzez regularny ogród Esplanade , to dwa najbardziej ruchliwe i tętniące życiem miejsca (kawiarnie, kina itp.). Pod esplanadą od lat 60. powstał duży parking podziemny (na 2300 miejsc) , w którym galeria ze sklepami łączy Arsenał z Galeries Lafayette . Wykonane obecnie prace odtwarzają multimodalną i pieszą platformę o powierzchni prawie 17 000  m 2 przekształconą i korzystającą z przeniesienia pod ziemią tras tranzytowych.

Kilkaset metrów poniżej Esplanady marina znajduje się na nabrzeżu Régates na poziomie wody. Z pojemnością sześćdziesięciu miejsc, w 2008 roku otrzymała Błękitną Flagę za różnorodność oferowanych sportów wodnych, jakość i komfort urządzeń udostępnianych żeglarzom (inwestycja wynosi do 1,7 mln euro przez Miasto), a także za lokalizację w pobliżu centrum miasta.

Kemping Metz, czynny od maja do września, położony jest nad brzegiem Mozeli, o łącznej powierzchni 35 000  m 2 , z czego 20 000 zarezerwowanych jest na 150 stanowisk dla kamperów.

Miasto zostało przyznane Grand Prix i ma cztery kwiaty w zwycięzców 2007 w konkursie miast i wiosek w rozkwicie .

New York Times ma miejsce Metz w 39 th  miejsce z miejsc do odwiedzenia w 2009 roku zalecenie, że wiele zawdzięcza otwarciu Centre Pompidou-Metz i bogactwa architektonicznego miasta.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Zabezpieczona sektor Metz nie powstała do 1985 roku, późnym decyzji w porównaniu do innych miast francuskich. Od tego czasu miasto Metz rozpoczęło procedurę rozszerzenia i rewizji tego chronionego obszaru, który rozrósł się z 22,5 do 162  hektarów. Plan ochrony i wzmocnienia dla chronionego sektora został zrewidowany dekretem prefektury z dnia25 października 2010.

Jaumont kamień, symbolem kamień w regionie Metz, ekstrahowano kilka kilometrów od Metz, stanowi dużą część zabytków, zwłaszcza w centrum miasta. Kolor ochry konsekwentnie zdobi dużą część zabytków miasta Metz. Jednak z powodu zanieczyszczenia samochodów kamień Jaumont z czasem ciemnieje, co wymaga regularnych prac porządkowych, aby nie nadać miastu i jego zabytkom surowego wyglądu.

Ponownemu zainteresowaniu architekturą 1900 r., a zwłaszcza dziedzictwem niemieckim, od lat 70. towarzyszyły badania i pojawiły się najnowsze publikacje. W 2007 roku miasto Metz, głosem swojego ówczesnego burmistrza, Jean-Marie Rauscha , nominowało swoją cesarską dzielnicę wilhelmińską do wpisu na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Z rozmachem reprezentowanym przez projekt Centrum Pompidou-Metz, miasto w Wielkim Regionie , Metz uczestniczył w programie Europejskiego Roku Luksemburga i Wielkiego Europejskiego Regionu Stołecznego Kultury 2007 .

ten 18 listopada 2011Ministerstwo Kultury i Komunikacji jednogłośnie i gratulując jury przyznało miastu Metz oznaczenie Miasto Sztuki i Historii . Uzyskanie tej etykiety oznacza zobowiązanie miasta Metz do przejścia od etapu ochrony i przywracania dziedzictwa budowlanego do etapu wzmacniania i promowania dziedzictwa w najszerszym tego słowa znaczeniu.

ten 9 stycznia 2014Centrum miasta Metz (w tym dzielnica cesarska ) zostało wybrane przez francuski Komitet ds. Zabytków Światowego Dziedzictwa w celu potencjalnej klasyfikacji jako Światowe Dziedzictwo przez UNESCO .

Język

Metz i jego bliskie okolice od średniowiecza miały ekspresję francuską i rzymską. W inwazje z V th  century widział instalację Franks Renu w regionie galloromańskim - które były przeważnie mówi się języków celtyckich i łaciny - dostosowanie ich językiem, Franków , przodek Lorraine Franków niemiecki Mosel . Można jednak założyć, że Francic był rzeczywiście używany w Metz tylko wśród elity frankońskiej, takiej jak łacina , a nie wśród ogromnej większości populacji.

Około roku 1000 ustalono, że granica językowa między Rzymianami ( langue d'oïl ) a językami germańskimi (francuskimi ) znajdowała się już na wschód od miasta i przechodziła przez Vigy . Miasto nie mogło jednak zignorować języka sąsiadów i zawsze służyło jako łącznik między dwiema strefami językowymi. Na przykład, jak potwierdza werset z wojny Metz (1324), Messin bardzo dobrze wiedzieli, jak używać niemieckiego, gdy jest to konieczne. Praktyka języka niemieckiego jest więc tam często poświadczana, nie można jednak mówić o uogólnionej dwujęzyczności. Dlatego wielu Paraiges i radnych Metz było dwujęzycznych. Również na początku XVI -go  wieku, niektóre oficjalne dokumenty zostały opublikowane w Metz w języku niemieckim i francuskim.

Zwracamy również uwagę na istnienie charakterystycznego dla miasta Metz w średniowieczu patois Metzer Platt , będącego skutkiem imigracji niemieckojęzycznej Lotaryngii z dzisiejszej Mozeli-est i Thionvillois  : stanowiło ono synkretyzm pomiędzy trzema wariantami od Francique Lorraine ( luksemburski , Mosellan i reńskiego ). Co więcej, łacina zawsze zachowywała swoją wartość jako język „oficjalny”, nawet w środowisku naznaczonym dwujęzycznością.

Według pana Bouteiller Francuzi jak to było mówione do Metz na XIX th  century były różnice lub, według puritstes, wymowy wady (w porównaniu z norma francuska ), co dało mu szczególny charakter i które uderzyło obcokrajowców.

Patrymonium

Dziedzictwo obywatelskie

• na rzymskie łaźnie , pochodzący z okresu Gallo-Roman  ;
• amfiteatr , I st  century, zniszczone;
• Hotel St. Livier , XII th i XIII th  stulecia;
• hotelu z Bulette , XIV -tego  wieku;
• hotelu Uh , XIV th i XV th  stulecia;
• hotelu Gargan , XV th  wieku;
• hotelu Burtaigne , XVI th  wieku;
• hotelu od Gournay , XVI th  wieku;
• z Arros Hotel , XVII th  wieku;
• domu Rabelais , XII th  century (zniszczony w 1960 roku, aby zrobić miejsce na placu) z Saint-Genest kaplicy, XIII th  century;
• House of the Heads , zbudowany w 1529 roku;
• Barn Chevremont , XIII p i XVI p  wieku;
• Barn Antonistes , XIV p  wieku;
• Opera Theater , XVIII th  century (najstarszy teatr we Francji jeszcze w pracy);
• Covered Market , Pałac Biskupów niedokończone podczas rewolucji i zwerbowany przez Jaunez  ;
• pomnik zmarłych w stylu Art Deco w Metz, otwarty w 1935 roku Ta monumentalna praca Pawła Niclausse reprezentuje matkę siedzących, grób, z zamkniętymi oczami i prowadzenie jej nagie syna na kolanach: to jest świecka interpretacja Pietà . Został znacznie zmieniony podczas wojen i różnych aneksji.

Miejsca

• Place Saint-Jacques , XII th  wieku i XVI th  century powinien zajmować miejscu galloromańskim forum;
• pokoju Kwadrat , XII th  zmieniony obok wieczna katedra XVIII th  century; najstarszy rynek miejski, który w większości zachował swoją pierwotną morfologię;
• Place Saint-Louis , XIV th  wieku; w kształcie trójkąta, z domami podcieniowymi, które, wsparte na średniowiecznym wale, zachowały typowy dla architektury Metz mur rynnowy , a czasem także blanki w stylu lombardzkich pałaców;
• miejsce Cartwrights była ulica w XVII -tego  wieku; przedstawia jedną z rzadkich fasad w stylu renesansowym i z epoki w Metz;
• strona Mazelle , XVIII p  wieku silnie zmieniony w XX TH i XXI TH  wieku; stary „rynek” ( macellum ) położony pomiędzy fortyfikacjami , starym łożyskiem Seille (rue Haute-Seille i rue des Tanneurs) i dzielnicą Outre-Seille  ;
• Place d'Armes , Place Jean-Paul II (. anc Plac Katedralny) i Plac Świętego Szczepana tworzy kompozycję przestrzeni zorganizowanych wokół katedry, ze względu na konstrukcję architekt Jacques-François Blondel w 1764 roku;
• miejsce prefektury , XVIII -tego  wieku;
• Place de la Comédie wybrukowano w 1732 roku przez miasto, który postanowił zbudować tam teatr, praca, która trwała od 1738 do 1752 roku Był to jeden z pierwszych teatrów budowanych we Francji i pozostaje najstarszym nadal w eksploatacji. . Obejmuje otwarty plac na nabrzeżu ramienia Mozeli i za katedrą;
• Plac Republiki , XIX th  wieku, w 1802 roku, były miejscem królewski;
• Saint-Simplice się , XIX th  century; otwarty w 1809 r. przez zniszczenie kościoła o tej samej nazwie, aby umożliwić połączenie z miejscowości Saint-Louis do ulicy Mazelle przez nowy most Iéna (na Seille);
• Place du Roi-George XIX th  miejsce wieku rodzi się z budową starej stacji Metz , przed bramą Serpenoise  ;
• miejsce Raymond-Mondon XX th  century stworzony według malowniczych perspektyw miejskiego planu Nowego Miasta;
• Place Jeanne d'Arc , XX th  century, wyposażone w związku z budową nowej elewacji kościoła św Ségolène , dla łatwego i jasnego dostępu;
• miejsce Maud'huy , XX p  wieku;
• Coislin się , XX th  century w jego obecnym stanie. Ten duży kwadratowy plac był niegdyś ograniczony domami podcieniowymi, podobnymi do sąsiedniego Place Saint-Louis . Wraz z nadejściem nowych wojsk francuskich w latach 1726-1730 wybudowano tu Caserne Coislin . Plac był stopniowo rozbierany w latach 30. XX w. , wraz ze zniszczeniem koszar w latach 60. , wraz z rozbudową dworca autobusowego i budową budynków ;
• Place du General de Gaulle (kwadratowy. Stacja ANC) XX th  wieku został przebudowany na wstępnym projekcie Bernard Huet w jednym aspekcie teatralny , podczas tworzenia kołowania i park parking podziemny. Od 2013 r. plac został spłaszczony w ramach tworzenia Mettis i jego dedykowanych pasów, aby ułatwić intermodalność między różnymi rodzajami transportu.

Mosty

Miasto Metz przecinają Seille i Mozela, które zwielokrotnione w tym miejscu tworzą kilka wysp. Również liczne mosty wyznaczają dojazdy do miasta. W szczególności dzielnica Îles ma co najmniej dziesięć kamiennych mostów. Przyczyniają się do malowniczej starówki Metz. Najstarsza, pochodzący z XII p  wieku, skonstruowano zgodnie ze sposobem rzymskich łuk rozmieszczone obręcze szalunku. Najstarsze mosty to:

• wielki most z martwych i środkowa mostu zmarłych .
• Most prefektury.
• Most Kratek, którego dolna powierzchnia arkad odsłania dawne urządzenie bram, które zamykały dostęp do miasta przez Mozelę.
• Most Rochesa.
• Most Saint-Marcel.
• Most Moreau.
• Most Saint-Georges .

Dziedzictwo religijne

• katedra Saint-Etienne , w stylu gotyckim . Ponad 6000 metrów kwadratowych witraży wykonanych przez Hermanna de Münstera (1381), Théobalda de Lixheima (1504), Valentina Bouscha (1521-1539), Laurenta-Charlesa Maréchala (1847), Jacquesa Villona , Rogera Bissière'a lub Marca Chagalla jest katedra o największej powierzchni zatok - bywa nazywana "latarnią Boga" - a jej sklepienie jest jednym z najwyższych we Francji ( zabytek historyczny );
• kościół klasztorny św Piotra w Nonnains , najstarszego kościoła w Francji , pochodzący z V -tego  wieku;
• benedyktyńskie opactwo Saint-Arnould , założone w VI th  wieku, teraz grono oficerów;
• kościół Notre-Dame-aux-Champs, istnieje w 1164 i znajduje się przed Metz przy Porte Saint-Thiebault;
• opactwo Saint-Vincent , zbudowany od 1248 do 1376 roku, dawny klasztorny z krużgankiem z XVIII -tego  wieku;
• Kościół św Eucaire , XII TH i XV th  stulecia;
• kościół Saint-Maximin , XII th i XV th  stulecia;
• Kościół św Ségolène , XIII TH i XIX th  stulecia;
• kaplica templariuszy , XII th  century ( zabytek );
• Saint-Genest Chapel , XII p i XIII th  wieku;
• kaplica Saint-Jean-le-Petit , XIII -tego  wieku;
• Chapel Miłosierdzia , XIII p  wieku;
• Church of St. Martin , XIII th , XIV TH i XVI -tego  wieku;
• opactwo Saint-Martin-devant-Metz;
• Kościół św Stefana Dépenné , XIV th  wieku;
• Kościół św Livier , XIII th i XV th  stulecia, ruina;
• z Récollets cloistre , XIV p  wieku;
• Kościół Wielkiego karmelitów , XV th  wieku ruiny;
• kościół Saint-Clément , zbudowany od 1635 do 1730, z klasztoru;
• benedyktyńskie opactwo Saint-Clément  ;
• kościół Notre-Dame , zbudowany od 1665 do 1741;
• kościół Saint-Simon-Saint-Jude , zbudowany w 1737 roku przez kanoników regularnych od Saint-Pierremont, którzy osiedlili się w Metz i zbudowali swój kościół w środku budynków wojskowych Place de France, sercu nowej dzielnicy Fort Moselle . Stał się kościołem parafialnym powiatu;
• Kościół Petits Carmes , XVII th  wieku; zajmowane przez muzea Metz;
• Kościół Trynitarzy , XVIII th  wieku;
• Abbey i Abbey St. Glossinde , XVIII th  pałacu wiecznej biskupiej;
• kaplica jezuita , w połowie XIX th  century neogotyckim;
• Consistorial synagoga , 39 rue du rabin Elie Bloch, zainaugurowana30 sierpnia 1850 r ;
• świątynia Garrison , zbudowany od 1875 do 1881 roku, z których tylko dzwonnica, 91 metrów wysoka, szczątki . Pastor Albert Schweitzer dał tam koncert organowy w 1902 roku;
• świątynia luterańska , wybudowany w roku 1893;
• nowa świątynia , zbudowana w szarego wapienia, w neoromańskim stylu Renu i inspirowana przez katedry Speyer , został zbudowany w czasie niemieckiej aneksji, od 1901 do 1904 roku przez architekta Wahn, w części południowej części wyspa Petit Saulcy, na terenie Jardin d'Amour. Podobnie jak Dworzec Centralny, jest charakterystyczny dla polityki germanizacyjnej prowadzonej przez cesarza Wilhelma II  ;
• Church of St. Fiacre , XX th  century, rozpoczęto w 1914 roku i konsekrowany w 1928 roku; Styl gotycki , z kamienia Jaumont  ;
• kościół Sainte-Thérèse-de-l'Enfant-Jésus ( zabytek ), zbudowany od 1937 do 1954 roku, według projektu Rogera-Henri Expert , portyków w odblokowanej żelbetu i nachylonych barwionych szklanych ekranów przez Nicolasa Untersteller . Kościół, skazany na rozbiórkę przez władze niemieckie, przez kilka lat pozostawał niedokończony z powodu II wojny światowej;
• Kościół Świętej Rodziny , XX th  wieku;
• Kościół Wielkiego SEMINAIRE  ;
• Kaplica szpitalna Sainte-Blandine;
• kaplica szpitala położniczego Sainte-Croix;
• przez kościelne Prêcheresses , XIII th  century ruina;
• Kościół Niepokalanego Poczęcia  ;
• świątynia protestancka z Queuleu  ;
• Kościół Saint Lucia  ;
• kościół Saint-Bernard  ;
• Abbey Notre-Dame de Pontifroid .

Cmentarze

• cmentarz Wschodu , nekropolii został otwarty w 1834 roku, bardzo popularny do filmowania;
• Chambière cmentarz wojskowy , XIX th  wieku;
• cmentarz Saint-Simon;
• kilka okolicznych cmentarzy w Bornach, Magny, Vallières iw Sablon;
• cmentarz izraelski: Quartier Chambière Avenue de Blida, pierwotnie znajdował się poza miastem, ale teraz został połączony i otoczony obszarem przemysłowym.

Dziedzictwo administracyjne

• Courthouse (dawny pałac gubernatora), przy czym prefektura (dawny zarządca hotelu Króla), w ratuszu , klasycznego stylu XVIII -tego  wieku;
• stara stacja , wybudowana w 1878 r.;
• Pałac Gubernatorski , wybudowany w latach 1902-1905 w stylu neorenesansu nadreńskiego przez Niemców;
• hotel Izby Przemysłowo-Handlowej Moselle Métropole Metz , pruski neorenesansowy styl;
• dworzec , w stylu reńskim, neoromański, dzieło Jürgena Krögera , wybudowany w latach 1905-1908, u zbiegu na skraju cesarskiej dzielnicy Nowego Miasta;
• Hôtel des Postes de Metz , w stylu Odrodzenia Nadrenii, zbudowany w ramach Cesarstwa Niemieckiego w 1911 r.;
• centrum ratunkowe, remiza strażacka Metz (1953-1960) wybudowana przez architekta Georgesa-Henri Pingussona , dawniej koszary Féraudy zniszczone w 1953 roku;
• klasyczny styl Regional Hotel ;
• stary dom gildii , w różowego piaskowca architektury neorenesansowym.

Dziedzictwo wojskowe

• to średniowieczne mury obronne zachowane przez inżyniera wojskowego Louis de Cormontaigne i administracji niemieckiej, wzdłuż Seille z Tour des Duchów i mostu Basy-kratki, a wzdłuż Mozeli z wieżą belvedere w Esplanade  ;
• kilka bram Miasto: brama Niemców XII th i XV th  stulecia drzwiowych Chandellerue XIII th  wieku drzwi Serpenoise XIX th  century;
• cytadela Metz i jego (c 1560 zniknął). sklep spożywczy (M-H) 1559;
• nowoczesne forty Louis de Cormontaigne , Fort Moselle , którego fortyfikacje zniknęły, oraz Fort de Bellecroix  ;
• Pałac Gubernatora Metz , od 1905 roku;
• Francuzi baraki XVIII th i XIX th  stulecia: Fort Moselle baraki , że baraki Ney i trofea , pozostałości koszar Klasztor i Chambière ...
• Niemieckie koszary XIX TH i XX th  wieki na koszary Steinmetz , koszary BARBOT i Lattre de Tassigny , na koszary Grandmaison Z baraków Bridoux Z baraków Riberpray ...
• wiele fortów wybudowanych w latach 1867-1916: fort Queuleu był wykorzystywany jako obóz internowania dla nazistów do torturowania bojowników ruchu oporu.

Dziedzictwo przyrodnicze i krajobrazowe

Woda miejska, Metz przecina Seille i Mozela. „Miasto ogrodu”, natura jest obecna w samym sercu miasta: z ponad 580 hektarami terenów zielonych, około 45  m 2 zieleni na mieszkańca, Metz jest jednym z pierwszych zielonych miast we Francji. Działania planistyczne prowadzone przez gminę od trzydziestu lat pozwoliły zachować, uzupełnić i upiększyć te przestrzenie. Zdobywając Europejską Nagrodę Główną za kwitnienie w 1994 r., Metz pozycjonuje się jako miasto, w którym dobrze jest mieszkać i spacerować. Możemy przytoczyć w szczególności:

• Esplanade 1816;
• ogród Boufflers  ;
• plac Giraud, na miejscu starej cytadeli  ;
• plac Gallieni, za bramą Serpenoise  ;
• ogród botaniczny , 1866, w Montigny-les-Metz  ;
• Saint-Symphorien Lake i promenada, 5,4  ha , (1974, Longeville-les-Metz );
• ogród Regattowy z Jeziorem Łabędziem  ;
• Mozela i jej odgałęzienia (danie główne, skanalizowana Mozela w centrum miasta i rozlewiska Longeville );
• kanał Mozela i kanał Jouy  ;
• obwód wałów wzdłuż Seille;
• spacery po forcie Bellecroix  ;
• Jardin des Tanneurs na stronie wzgórza Sainte-Croix;
• ogród pięciu zmysłów Wielkiego Seminarium, w pobliżu dzielnicy cesarskiej  ;
• Plac Luksemburski przy świątyni Garnizonowej  ;
• te ogrody Jean-Marie-Pelt ,31 maja 2002 r., zaprojektowany przez architektów krajobrazu Jacquesa Coulona i Laure Planchais ( do 2015 roku nosi nazwę Parc de la Seille );
• spacery z Seille do Sablon i Queuleu;
• Park Pas-du-Loup, na północ od Magny , gdzie znajduje się rezerwat ornitologiczny  ;
• Parc de la Cheneau w Borny- Belletanche, ciągnący się do jeziora Symphonie przez „dziką” promenadę Cheneau;
• Jezioro Ariane i jego promenada oraz park La Grange-aux-Bois  ;
• Jezioro Symfonia i jego promenada;
• park na rue du Coupillon przy Technopolu  ;
• Oczywiście zdrowie od Queuleu Fort  ;
• spacery i kursy sportowe Mont Saint-Quentin .

Życie kulturalne

Archiwa

Archiwum jest najstarszym usługi komunalne, w miejscu, ponieważ nie było lokalne władze, to znaczy od końca XII -tego  wieku. Od tego czasu są one przechowywane w różnych miejscach miasta, a od 2002 r. są zainstalowane w klasztorze Récollets i zbiorniku wodnym Hauts de Sainte-Croix. Przechowują między innymi wszystkie dokumenty dotyczące życia politycznego, gospodarczego i kulturalnego. miasta od średniowiecza do współczesności, a także biblioteka specjalizująca się w historii.

Biblioteki

Przed rewolucją mnisi z opactwa Saint-Arnould udostępnili Metzowi bibliotekę publiczną . Konfiskata bibliotek domów zakonnych w czasie rewolucji umożliwiła utworzenie biblioteki miejskiej, która została zainstalowana w 1811 r. w kościele i klasztorze Petits Carmes przy rue du Haut-Poirier. Wśród pierwszych naczelnych bibliotekarzy lub kustosza Auguste-Aimé Schuster, który pełnił te funkcje około 1870/180. Odpowiedzialny również za Akademię Metz w tym samym okresie, zawdzięczamy mu liczne biografie i publikacje naukowe. W 1839 r. obok biblioteki zainstalowano muzeum, a w 1977 r. bibliotekę przeniesiono do nowoczesnych pomieszczeń zaprojektowanych przez Michela Folliassona w Pontiffroy i stała się mediateką.

Metz Biblioteki i multimedia (BMM) są zorganizowane w sieci i rozłożona na sześć stron: cztery multimedialnych bibliotek, Pontiffroy (Verlaine multimedialna biblioteka), Borny (Jean-Macé biblioteka multimedialna), Sablon i Metz Nord (Agora multimedialna biblioteka) oraz jako dwie biblioteki osiedlowe: Magny, Bellecroix.

Zbiory (druki, muzyka, kino) można przeglądać 24 godziny na dobę w Internecie, a abonenci mogą rezerwować dokumenty online, wypożyczać je i zwracać we wszystkich punktach sieci. Spaces Wi-Fi i dostęp do internetu są dostępne w czterech bibliotekach multimedialnych.

BMM oferują również wystawy i program działań kulturalnych dla wszystkich odbiorców przez cały rok. Mediateka Pontiffroy jest centralnym punktem sieci i pełni rolę konserwacji i wzbogacania zbiorów.

Services Digital Library (BSN), wybudowany naprzeciwko placu Pontiffroy, otworzył swoje podwoje pod koniec roku 2009. Oferuje usługi wideoteka i koncepcję drukowanych i cyfrowych mediów w odniesieniu do nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych.. Publicznie udostępniane są również liczne stanowiska komputerowe ( PC i MAC ).

Teatry i sale widowiskowe

Teatr operowy , zbudowany na wyspie, mieści się w symetrycznej kompozycji tworząc miejsce naprzeciwko ramion Moselle XVIII th  wieku, jest najstarszy teatr we Francji nadal aktywne. Ten teatr w stylu włoskim jest również jednym z ostatnich, który ma własne warsztaty, w których powstają kostiumy i scenografie.

Arsenal poświęca swój 10.000  m 2 do sztuki, zwłaszcza muzyki i tańca, ale także odbywają się wystawy w dużej galerii znajduje się na górze, z widokiem na Esplanade. Sprzęt ten jest dogłębną rekonstrukcją starego, neoklasycznego arsenału dzielnicy cytadeli autorstwa architekta Ricardo Bofilla , który w ten sposób „odtworzył” w latach 1986-1989, otwierając budynek na ogród i rozwijając go od dołu.

Centrum Kongresowe Roberta Schumana, o wymiarze 18.000  m 2, obejmującym 4300  m 2 powierzchni wystawienniczej i audytorium z 1200 miejsc siedzących, zaprojektowany przez Jean-Michel Wilmotte, został otwarty w dniu 7 września 2018 r.

Les Trinitaires , ta mekka jazzu, rocka, piosenki, muzyki tradycyjnej i klasycznej oraz teatru i kawiarni-teatru, przenika kulturowe i nocne życie Metz. Znajduje się na wysokości Sainte-Croix Hill, to pożycza swoją nazwę od klasztoru założonego przez zakonu trynitarzy, które stało okupowanych od 1965 roku część terenu, przylegający muzea, przypisuje się wystawne Złoty Sądu królów z Australii . Piwnica, teatrzyk, bary, sale wystawowe, krużganek z ostrołukowym krużgankiem , kaplica jezuitów (dawna sala Roberta Ochsa) oraz klub zostały całkowicie odnowione i wyposażone w sprzęt nagłaśniający i oświetleniowy przez miasto Metz w 2005 roku, kiedy został ponownie otwarty. Program jest zróżnicowany: liczne koncerty, otwarte dla stowarzyszeń sceny, wieczory tematyczne, konferencje, kursy i wystawy.

BAM lub Music Box  : wielofunkcyjna sala z 1200 miejsc w Borný dzielnicy , poświęcony muzyce współczesnej. Otwórz wwrzesień 2014.

Arena , zaprojektowana przez Paula Chemetova i Borję Huidobro , jest zintegrowana z nową dzielnicą Amfiteatru. Ten wielofunkcyjny kompleks ma 4300 miejsc siedzących na poziomach i więcej, z otwartą przestrzenią w wersji koncertowej, która idealnie nadaje się do pokazów i wydarzeń sportowych.

Sala Braun to półokrągła sala balkonowa, przeznaczona szczególnie na kreacje dla maluchów, takie jak świat lalek. Teatr komediowy czy kawiarniano-teatralny pozwalają mu poszerzyć publiczność.

Lorraine Narodowa Orkiestra przyczynia się do upowszechniania i twórczego repertuar klasyczny w regionie i poza nim. Jest regularnie związany z produkcjami opery Metz.

Regionalnego Konserwatorium G Pierne organizuje przez cały rok, wiele wydarzeń wstęp wolny na: Arsenal koncerty, pokazy w operze Metz Przesłuchania, recitale, wykłady i kursy mistrzowskie w sali konserwatorium.

Cotton Club Metz oferuje oryginalną koncepcję modułowej sala widowiskowa otwarty w 2004 roku, oferując koncerty, kluby nocne, etc. Znajduje się w miejscowości Saint-Julien-les-Metz i ma pojemność 600 miejsc pomiędzy boksem a trybunami, w oryginalnej konfiguracji kolacji-show. Jego program jest eklektyczny, poza prywatyzacjami miejsca: kawiarnia-teatr, magicy, musicale, przeglądy, koncerty, wieczory tematyczne, a także tawerna w niedzielne popołudnie.

Otwarty w lipcu 2017 r., w opozycji do instytucjonalnego trzeciego miejsca TCRM-Blida , Château404 to hangar przekształcony w alternatywną przestrzeń kulturową do tworzenia, ekspresji i rozpowszechniania. Zarządza nim kilka kolektywów i lokalnych stowarzyszeń. Przesiąknięci kulturą DIY , jej twórcy bronią wolnej, niezależnej i innowacyjnej kultury poprzez warsztaty artystów, koncerty, wystawy itp .

Muzea i główne miejsca wystawowe

Muzeum Złotego Trybunału istnieje od 1839. W XX -tego  wieku, to przejmuje dział archeologii i galloromańskim sztuki, sekcja architektury, grzywny oraz rozdział historii wojskowej. Wizyta jest szczególnie poświęcony historii Metz i Metz krajach starożytnego Gallo-Roman w XX th  century w strukturze kompozytowej łącząc starożytną opactwo Small-Bosych , w spichlerzu Chèvremont . Część muzeum zbudowana jest na pozostałościach starożytnych miejskich łaźni termalnych objętych wizytą.

Centrum Pompidou-Metz zaprojektowane przez Shigeru Ban i Jean de Gastines zostało zainaugurowane w dniu12 maja 2010, stanowi pierwszy eksperyment decentralizacji narodowego publicznego establishmentu kulturalnego, w tym przypadku narodowego centrum sztuki i kultury Georges-Pompidou z Paryża . Znajduje się za dworcem centralnym . Rozległy plac dla pieszych, łączący dworzec z centrum, przecina aleję amfiteatru, stanowiąc przestrzeń wystawienniczą plenerową.

Miejsce urodzenia Paula Verlaine'a , położone naprzeciwko gmachu sądu , zostało przekształcone w muzeum w 2011 roku przez stowarzyszenie Les Amis de Verlaine . Odwzorowuje się tam życie i przebieg poety, w ramach zbliżonych do tych, w jakich żył autor.

Regionalny fundusz współczesnej sztuki Lorraine (49 Nord-Est 6 Frac de Lorraine). Organizacja zlokalizowana na szerokości i długości geograficznej w najstarszym budynku cywilnym w mieście, w sercu dzielnicy poświęconej sztuce i kulturze, powstała w 1983 roku, w 2004 roku przejęła hotel Saint-Livier, wcześniej zajmowany przez konserwatorium muzyczne. Frac organizuje czasowe wystawy prac z kolekcji, oferując oprowadzanie, spotkania z artystami, krytykami sztuki. Oferowane są również wydarzenia multidyscyplinarne, skupione na różnych formach ekspresji artystycznej (wideo, performance, kino, muzyka, taniec, literatura itp.), a także warsztaty i konferencje.

Inne miejsca wystawowe

Szkoła artystyczna Metz (Ésamm) została utworzona w 1951 roku i oferuje w ciągu roku program wystaw i wydarzeń korzystających z polityki redakcyjnej. W krajobrazie europejskim Esamm wdraża umowę Erasmusa z wieloma szkołami artystycznymi, co pozwala na dużą mobilność studentów. Terytorium Wielkiego Regionu ( Lotaryngia , Sarre , Nadrenia-Palatynat , Walonia i Luksemburg ) daje mu możliwość otwarcia się na świat międzynarodowy.

Centrum Kultury Saint-Marcel. Zlokalizowana w dzielnicy Îles w Metz, instytucja ta oferuje wystawy w galerii Raymond-Banas oraz pokazy w stylu kawiarnio-teatralnym, koncerty lub kursy wprowadzające w sali „Le Relais”.

Faux Mouvement to centrum sztuki współczesnej, które od ponad dwudziestu lat sprzyja międzynarodowej współpracy. Wizytówka galerii pozwala artystom inwestować na zewnątrz.

Te archiwa miejskie zostały zlokalizowane od 2002 roku na terenie byłego klasztoru Récollets, którego część znajduje się na liście ( zabytek ), w Sainte-Croix Hill, z celtyckiego, rzymskiej i średniowiecznej przeszłości. Zajmują dwa stare zbiorniki, które umożliwiają masowe i bezpieczne przechowywanie dokumentów, podczas gdy publiczność jest mile widziana w eleganckim otoczeniu Récollets.

Galerie wystawiennicze Oranżeria i Arsenał . Sala Wojewody o powierzchni 400  m 2 , galerii wystawowej 500  m 2 , w kościele św Piotra w Nonnains IV th  wieku kaplica Metz XII th  century, Muzeum-butik samym sercu Arsenal.

Centrum wystawiennicze Metz (wyremontowane w 2008 r.) ma łączną powierzchnię wystawienniczą 27 300  m 2 , w tym 34 000  m 2 powierzchni zadaszonej, 15 sal od 10 do 600 miejsc, gastronomię, bar, bank, 5 500 miejsc parkingowych, park obsługiwany przy sieci autostrad, 15 km od regionalnego lotniska, w pobliżu 18-dołkowego pola golfowego i jeziora.

Kino

W zamkniętym dla ruchu kołowego centrum znajduje się kino: „Pałac”, kino dla szerokiej publiczności. Dziś to kino zostało przemianowane na „Klub”. Bardzo blisko znajduje się stare kino Cameo-Ariel, które jest obecnie nieczynne. Multipleks Kinepolis znajduje się w pobliżu miasta w miejscowości Saint-Julien-lès-Metz . Powstaje Kinepolis w dzielnicy Amfiteatr.

Inne struktury kulturowe

Harmonia komunalnych urodził się w 1790 roku, to formacja, która była muzyka obywateli Gwardii Narodowej, muzyki Gwardii Narodowej, potem muzyka strażaków, stał harmonię komunalnych w 1932 roku Sukcesywnie prowadzonej przez potwierdzonych artystów, w przeważającej części z Konserwatorium Paryskie czy Konserwatorium Metz, harmonia miejska stopniowo ukierunkowywała swój repertuar na muzykę mniej tradycyjną, wyznaczając w ten sposób swój klasyczny rejestr stylów, od jazzu po folklor zagraniczny, w tym muzykę filmową. Oprócz tradycyjnych świątecznych i wiosennych koncertów w Arsenale, są też te 21 czerwca w Ogrodzie Botanicznym z okazji Festiwalu Muzycznego i 14 lipca w Esplanade. Nie zapominając o innych jednorazowych wydarzeniach i oczywiście koncertach plenerowych w dzielnicach Metz od końca maja.

Koło liryczne Metz oferuje każdy sezon oper i operetek z repertuaru francuskiego baroku i międzynarodowej ekstrawagancji, różne kreacje recitale i balety , konferencje odpowiadające programowi opery Opera Theater oraz niektóre koncerty Orkiestry Narodowej Lotaryngii .

Podobnie jak stowarzyszenia takie jak Le Bœuf Nocturne, Old Town Bicyclette czy Magdalena w latach 2000., kolektywy takie jak STO , CLOU, Mâche Un Truc, Divodurum czy Coprod404 i Les Chiens de la Classe dążą do przenoszenia tzw. muzyki alternatywnej lub undergroundowej podczas ręcznie robionych koncertów organizowane w różnych miejscach miasta.

Orkiestra Kameralna powstała wiosną 2000 roku Zespół ten zaprasza młodych solista z regionu lub bardzo blisko niej co roku i oferuje programy na różnych repertuarów takich jak mandolina, harmonika szklana, klarnet, bandoneon i wysokiej przeciw. Niektóre koncerty są również odtwarzane w decentralizacji w różnych miastach regionu.

Muzyka organowa składa się z renesansowych organów katedry, a także z zespołu organowego Cavaillé-Coll ( kościół Notre-Dame , kaplica Sainte-Chrétienne i kaplica Sainte-Glossinde ), które o każdej porze roku są podkreślane recitalami organowymi, takimi jak tradycyjne koncerty adwentowe i rozrywki od czerwca do września. Stowarzyszenie Plein Jeu kierowane przez organistę z Metz, Philippe'a Delacour, oferuje cykl projektów koncertowych w kościele Notre-Dame. Regularnie organizowane są dni poświęcone organom, we współpracy z Mozelskim Szlakiem Organowym .

La Scola Metensis to zespół wokalny składający się z czterech do dwunastu śpiewaków a cappella.

Frag/ments to instytucja powstała w 2001 roku, której misją jest promowanie tzw. muzyki nowej, mało nagłośnionej, ale pomysłowej. Muzyka elektroniczna, akustyczna, elektroakustyczna, amplifikowana, improwizowana, wykraczająca poza utarte szlaki. To studenckie stowarzyszenie organizuje koncerty, spotkania artystów, wystawy i nagrania. Rozwija również partnerstwa ze strukturami artystycznymi miasta i regionu.

Fundacja Młodych Talentów corocznie organizuje festiwal będący trampoliną dla młodych talentów. Od koncertów z najwyższej półki po recitale muzyki klasycznej, poprzez trampoliny młodych nadziei, festiwal ten pozwala młodym absolwentom wyższych klas konserwatorium Metz występować publicznie, w sali poświęconej wszystkim rodzajom muzyki.

INECC Mission Voix Lorraine jest centrum zasobów dla rozwoju praktyk wokalnych. Skierowany jest do profesjonalistów i amatorów.

Cinémetz to kolektyw wsparcia życia filmowego Metz, składający się z kilku stowarzyszeń przy wsparciu miasta i Regionalnej Dyrekcji ds. Kultury.

Dazibao to program kulturalny dla młodych odbiorców.

Centrum Kształcenia Nauczycieli Muzyki Lotaryngii (CEFEDEM). Założona w 2001 roku placówka kształci wyspecjalizowanych artystów-nauczycieli pracujących w oranżeriach.

Specjalizująca się w produkcji i rozpowszechnianiu przedstawień na żywo w przestrzeni publicznej „Compagnie Deracinemoa” jest profesjonalnym zespołem teatralnym, który obecnie emituje swoje produkcje w całej Europie Północnej. Z siedzibą w Metz od 2008 roku, w swoich terytorialnych działaniach publicznych angażuje się w promowanie, zachęcanie i zachęcanie ludzi do odkrywania różnorodności dyscyplin artystycznych w sztukach widowiskowych dla wszystkich odbiorców. Od 2010 roku Deracinemoa organizuje festiwal Hop Hop Hop: duże międzynarodowe wydarzenie sztuki ulicznej w centrum Metz. Firmą Deracinemoa zarządza Laurent-Guillaume Dehlinger.

Osobowości Metz

Niektóre osobistości urodziły się w Metz, takie jak Paul Verlaine , podczas gdy inne, urodzone gdzie indziej, osiadły tam, takie jak François Rabelais . Jeszcze inni, urodzeni we Francji, Niemczech czy Luksemburgu, jak Robert Schuman , osiedlając się w regionie Metz, uczestniczyli w kulturowym wpływie miasta.

Osobowości urodzone w Metz

• Widok Metzu i zdjęcie z krzyża autorstwa Didiera Barry , malarza z Neapolu , urodzonego w Metzu (ok. 1590-1656).

• Sébastien Leclerc (1637-1714), francuski projektant i inżynier wojskowy.

• Johann Kasimir Kolbe von Wartenberg (1643-1712), premier króla pruskiego .

• Pierre-Louis Roederer (1754-1835), francuski prawnik i polityk.

• Jean-François Pilâtre de Rozier (1757-1785), francuski baloniarz.

• Antoine Richepanse (1770-1802), generał francuski.

• Jean-Victor Poncelet (1788-1867), francuski matematyk.

• Ferdinand von Parseval (1791-1854), generał bawarski.

• Amable Tastu (1798-1885), poeta francuski.

• Laurent-Charles Maréchal (1801-1887), mistrz szkła z Lotaryngii.

• Ambroise Thomas (1811-1896), francuski kompozytor.

• Paul Verlaine (1844-1896), poeta francuski.

• Marie-Anne de Bovet (1855- po 1930), literatka, feministka i francuska patriotka

• Gabriel Pierné (1863-1937), francuski organista i kompozytor.

• Frieda von Richthofen (1879-1956), niemiecka intelektualistka, muza powieściopisarza DH Lawrence'a .

• Hans von Salmuth (1888-1962), niemiecki generał, dowódca XV th armii podczas lądowania .

• Edgar Feuchtinger (1894-1960), niemiecki generał, dowódca 21. Dywizji Pancernej podczas lądowania w D-Day .

• Rudolf Schmundt (1896-1944), niemiecki generał, śmiertelnie ranny w ataku na Hitlera .

• Wilhelm Falley (1897-1944), niemiecki generał, dowódca 91 -go Dywizji Piechoty , zabity w dniu 6 czerwca 1944 roku, na Landing .

• Heinz Harmel (1906-2000), niemiecki generał, dowódca 10 -go SS Division podczas bitwy o Normandię .

• Camille Hilaire (1916-2004), francuska artystka.

• Micheline Boudet (ur. 1926), francuska aktorka, honorowa członkini Comédie Française .

• Gilles Pudlowski (ur. 1950), francuski krytyk kulinarny.

• Morgan Parra (ur. 1988), francuski gracz rugby.

Osobowości związane z Metz

• Rabelais ( ok. 1490-1553), francuski humanista.

• Bossuet (1627-1704), francuski duchowny i pisarz.

• Belle-Isle (1684-1761), francuski gubernator.

• La Fayette (1757-1834), francuski generał i polityk.

• Auguste Migette (1802-1884), francuski malarz i rytownik.

• Alexis de Tocqueville (1805-1859), francuski polityk i pisarz.

• Conrad Wahn (1848-1927), główny architekt miasta

• Ferdinand Foch (1851-1929), politechnik i marszałek Francji.

• Johann Baptist Keune (1858-1937), kustosz muzeum i archeolog

• Wilhelm II (1859-1941), cesarz niemiecki.

• Robert Schuman (1886-1963), francuski mąż stanu.

• Jean-Marie Pelt (1933-2015), francuski botanik i ekolog.

Heraldyka

Blazon  : Partia pieniędzy i piasku . Uwagi: Ten herb jest dziedziczony po Republice Metz, która w średniowieczu trwała trzy wieki . Chodzi o „wspólnotę”, która byłaby niesiona albo przez zgrupowanie rodzin Metz (te, które nie byłyby częścią pięciu stowarzyszeń rodzin patrycjuszy pogrupowanych w dystryktach: paraiges Outre-Seille, Port-Sailly , Porte-Moselle, d'Outre-Moselle i Jurue) lub przez stowarzyszenie korporacji handlowych w mieście. Motto Republiki Metz wynosi Jeśli mamy spokój wnętrze, pokój mamy zewnątrz . „Nigdy nie weźmiemy więcej broni niż ci, których wybraliśmy, I mówimy dla pocieszenia Chcemy wolności lub śmierci”. " W następstwie I wojny światowej miasto Metz zostało udekorowane Legią Honorową , a także Krzyżem Guerre 1939-1945 .

Blazon  : Partia pieniędzy i piasku . Komentarz: Wielkie ramiona miasta podtrzymują palmy z Legią Honorową i Krzyżem Guerre 1939-1945 . Herbowi towarzyszy również korona ścienna, z której pochodzi naga młoda dziewczyna. To „Dziewczyna z Metzu”, która zgodnie z tradycją zostałaby zamurowana podczas budowy pierwszych murów miasta przez Rzymian. Stał się również symbolem nienaruszalności miasta podczas oblężenia Karola V w 1552 roku.

Blazon  : Party Argent i Sable, z pół twarzy nagiej kobiety, goździka, z ruchomym czubkiem, zwieńczonym trzema wieżami krenelażowymi Lub trzymający w zręczności wysoki miecz w sztabie lazurowej, a złowrogiej trójkolorowej chorągwi odziani i obszyci złotem [odcięć dziesiątkę] naczelnym węzłom obciążonym trzema złotymi pszczołami, które pochodzą z dobrych miast cesarstwa. Uwagi: Broń miasta Metz pod rządami Pierwszego Cesarstwa .

Identyfikacja wizualna

• Herb miasta.

• Flaga Republiki Metz , obecnie flaga miejska.

• Flaga miasta na szczycie wieży Mutte na katedrze .

• Logo Metz, do 1790 roku flagi burżuazyjnej milicji Metz zachowają ten znak.

• Logo miasta do 2008 roku.

• Logo grudzień 2008 W celu czerwiec 2008.

• Logo od lipiec 2021.

Gastronomia

Raymond-Mondon hotelu szkoła jest uważana za jedną z najlepszych w Francji, wraz z tymi, w Paryżu .

Gotowe posiłki

Gotowe posiłki to prosię z Metz, hotpot Lorraine oraz quiche Lorraine .

W 2017 r. Metz znalazło się na liście francuskiego miasta o największej liczbie kebabów na mieszkańca, z 0,42 kebabami na 1000 mieszkańców.

Desery, ciastka i wyroby cukiernicze

Różne desery, ciastka i słodycze to:

• Metz piłka  ;
• Mirabelle Metz i Nancy , charakterystycznym owoców regionu z rodzynkami , spożywane na różne sposoby: pasztety , dżemy (jak również w brandy );
• pleciony drożdżówka  ;
• szklanki lub kieliszki do flan, specjalność Lorraine;
• wiśnie Morello z Metz;
• tarta de Metz lub sera tarta to ciasto wykonane z serem;
• makaronik jest ciastko, specjalność Lotaryngii . W świecie makaroników istnieje bardzo znana odmiana  : Macarons de Boulay - Boulay-Moselle koło Metz;
• Paris-Metz to ciasto sprzedawane od czerwiec 2008. Utworzona przez cukiernię Fresson w ramach konkursu zorganizowanego przez Izbę Handlową i Rzemieślniczą Mozeli wgrudzień 2007, pojawia się rok po otwarciu wschodnioeuropejskiego LGV . Ta kreacja inspirowana Paris-Brest składa się z makaronika w trzech kolorach (złotożółty, cytrynowożółty i malinowy), od muślinu do słodkiego arlekina i sześciu malin  ;
• granicą seille kulka jest kula bezy powlekane z mlecznej czekolady i opiekać posiekane migdały i wypełnione pralinki .

Niektóre słodycze są ściśle związane z określonymi porami roku, takimi jak:

• pączki karnawałowe  ;
• spritzes podczas świątecznych wakacji .

Alkohole

W Pays Messin pojawiły się różne alkohole, takie jak:

• Piwo Amos nazwane na cześć starego browaru Metz, Browaru Amos .
• Moselle win produkowanych w messin kraj od III th  wieku .
• Schnapps , w tym mirabelka , ze śliwki (znanej quetsch lub śliwki), z wiśni ( Kirsch ), z gruszek Williamsa , z pigwy i maliny .

Zobacz również

Bibliografia

• Dom Jean François i Dom Nicolas Tabouillot , Historia Metz , wyd. du Palais royal, 1974, (7 t.), [repr. wyd. z 1769 r.].
• Jean-François Huguenin, Kroniki miasta Metz: wzbogacone planem Metzu i atakami skierowanymi przeciwko temu miastu przez Karola-Quinta w 1552 r. , Wydawnictwo S. Lamort, Metz, 1838, 894 s. [ przeczytaj online ]
• Justin Worms, Historia miasta Metz: od powstania republiki do rewolucji francuskiej , Éditeur Alcan, 1849, 302 s. [ przeczytaj online ]
• René Bour, Historia Metz , Éditions Serpenoise,1978[ szczegóły wydania ]
• François-Yves Le Moigne (reż), History of Metz , Privat ,1986[ szczegóły wydania ]
• Bernard Vigneron, Divodurum mediomatricorum: Ancient Metz , Maisonneuve, Sainte-Ruffine, 1986.
• Collective reżyserii Sylvie Hamel i Jacques Walter, Metz , seria „Francja” n o  5, Éditions autre, październik 1991, 187 s. ( ISBN  978-2-86260-343-8 ) .
• Jeanne Vincler, Les Huguenots de Metz - Tome 1 en their seigneuries , Éditions de Mazirot, listopad 2007. ( ISBN  978-2-915701-06-7 ) .
• Sylvie Hamel, Ogród w Mozeli , wyd. De la Bellivière, ( ISBN  978-2-9527110-1-2 )
• François-Michel Chabert , Topograficzny, historyczny i etymologiczny słownik ulic, placów, mostów i nabrzeży miasta Metz , Wydanie z komentarzem i ilustracją z mapą, Éditions JALON, 2018 , 100 s., ( ISBN  978-2-9564752- 4-8 ) .
• National Academy of Metz , Metz, aneksja w dziedzictwie 1871-1918 , 328 s., redaktor Gérard Klopp, 2012.
• Statut biskupa Bertrama ustanawiający coroczny wybór na magistrat miasta Metz, 21 marca 1180 r. (n. St.) Benoît-Michel Tock
• Julien Trapp, Sébastien Wagner, Atlas historique de Metz , Éditions des Paraiges, Metz, 2013, ( ISBN  979-10-90185-36-4 )  ; 288p.
• Albert Bergeret , Metz Monumental et Pittoresque , wydanie z komentarzami i adnotacjami, Éditions JALON, 2018 , 152 s. ( ISBN  978-2-9564752-3-1 ) .
• Westphal, (bez imienia): Geschichte der Stadt Metz, I. Theil, Bis zum Jahre 1552, II. Theil, Bis zum Jahre 1804, III. Theil, Bis zum Frankfurter Frieden 1871, Deutsche Buchhandlung (Georg Lang), Metz 1875-1878. ( Digitalisat )
• Historia Metz na użytek uczniów i ich rodziców , Éditions JALON, 2019 , 32 s., ( ISBN  978-2-9564752-7-9 ) .

Powiązane artykuły

• Lista gmin Mozeli
• Lista biskupów Metzu
• Lotaryngia (język)
• Austrazja
• Międzynarodowy festiwal filmowy Super 8 w Metz
• Droga rzymska Reims-Metz
• Chronologia Metz

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Czeska Biblioteka Narodowa
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot
• Zasoby geograficzne  :
  • Insee (gminy)
• Zasoby dotyczące sztuk pięknych  :
  • (w)  Grove Art Online
• Zasoby muzyczne  :
  • (pl)  MusicBrainz
• Zasoby związane z organizacjami  :
  • SYRENA
• Strona Ratusza
• Wirtualna wycieczka po Place d'Arme w Metz na stronie hdmedia.frfr

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Jeśli chodzi o ekologię miasta, nowa rada miejska wybrana w 1971 r. zareagowała przeciwko brutalnym operacjom miejskim tabula rasa, które charakteryzowały następstwa II wojny światowej, wokół postaci Jean-Marie Pelta , pierwszego zastępcy, i zainicjowała politykę miejską mającą na celu rehabilitację stare dzielnice, „przeprowadzenie ruchu pieszego” w centrum miasta, rozwój parków i ogrodów.
2. Zamordowany w 44 rpne. AD Cezar nie zdążył zostać dyktatorem. To jego następca Oktaw został pierwszym cesarzem.
3. Francuscy protestanci zakładają w Prusach świątynie, szkoły i fabryki, co pozwala na rozwój garbarni i tekstyliów. Kolonia francuska odegrała kluczową rolę w rozwoju sztuki, literatury i techniki w Prusach , nowej sile politycznej w Europie. W Berlinie Messins uczestniczą również w historii indyjskiej bawełny w Europie.
4. Nowa stacja, której nazwa zostanie zmieniona na „Metz-Devant-les-Ponts” po wybudowaniu w 1908 r. stacji drogowej w Thionville.
5. Od 1973 r. część linii kolejowej sieci Metz, włączona przed 1908 r. do linii prowadzącej do Zoufftgen, nie jest już wykorzystywana do przewozu towarów, co znacznie ograniczyło wykorzystanie stacji Devant-les. , który nie wygląda już jak zwykły magazyn. Ponadto w 1970 roku narodził się projekt instalacji stacji rozrządowej w Metz-Sablon.
6. Deutschum można zdefiniować jako świadomość narodowości niemieckiej i patriotycznego ruchu.
7. Sieć zostaje zmodyfikowana ze szkodą dla pierwszej linii kolejowej łączącej Sablon z Devant-les-Ponts , aby połączyć obecną stację z Patrotte Metz-Nord . Nowe tory zbudowano wzdłuż Seille i na Ile Chambière , aby kończyć się na skrzyżowaniu z linią kolejową 1852, przed Woippy .
8. Stacja Metz-Nord mająca zrekompensować upadek słynnego Metz-Devant-les-Ponts o tej samej nazwie, na starej linii, do której dodano w 1873 r. link do Conflans-Jarny , zlikwidowano w 1973 r. z usługą Traveller całą sekcję sieć miejska, a także stacja towarowa w Sablon
9. Jest to końcowa linia kolejowa Kanonenbahn Berlin - Metz , strategiczna linia kolejowa.
10. Biorąc pod uwagę społeczno-zawodową reprodukcję klas wyższych i sposób szkolenia elit w społeczeństwie wilhelmińskim, wyjaśnia to, przynajmniej częściowo, że ponad trzydziestu niemieckich generałów z czasów II wojny światowej urodziło się w Metz w latach 1880 i 1905; bardzo ważna liczba dla miasta liczącego wówczas mniej niż 50 000 cywilów (42 695 cywilów w 1880 r. i 47 384 w 1905 r.).
11. Armia francuska zajmuje dawne terytoria anektowane, zanim przejęła je w posiadanie de jure , po podpisaniu traktatu wersalskiego ,28 czerwca 1919.
12. Dawni Messins przypominają sobie dzieci, które na szkolnych podwórkach bawiły się w wilka lub siedzącego kota, nie mówiły sobie nawzajem „Kciuk!” "Ale" Frei! "
13. W „Propagandakompanie 696”, dołączony do 1 st  armii niemieckiej , przeszedł kilka razy w Metz pomiędzy 1940 i 1944.
14. Rozporządzenie wprowadzające przymusową służbę w Wehrmachcie dla Moselczyków zostało ogłoszone w dniu19 sierpnia 1942.
15. Budynki rozmieszczone są w odosobnieniu na terenie zielonym, zarezerwowanym głównie dla pieszych.
16. Dekret z 27 października 1919 r.

Bibliografia

Insee (w tym Uwagi w Demografii §)

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
4. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także ostatnią legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Innych źródeł

1. Wymowa w języku francuskim z Francji znormalizowana fonemicznie transkrybowana zgodnie ze standardem API .
2. Jean-Louis Masson, Historia administracyjna Lotaryngii: od prowincji do departamentów i regionu , Lanore, 1982 s.  514 .
3. Niels Wilcken: Metz i Wilhelm II. Architektura publiczna w Metz w okresie Cesarstwa Niemieckiego 1871-1918 , Éditions Serpenoise, Metz, 2007.
4. „  Populacja według płci i wieku zgrupowana razem w 2016 r.: jednostka miejska Metz  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 28 września 2019 r . ) .
5. "  Ewolucja i struktura populacji w 2017 roku  " , insee.fr ,9 grudnia 2020 r.(dostęp 27 czerwca 2021 )
6. „  Metz @@@@@ 2015  ” , w internecie Villes (dostęp 14 lipca 2020 r . ) .
7. Vincent Berdoulay, Olivier Soubeyran: Ekologia miejska i urbanistyka: W podstawach bieżących wydań, edycje La Découverte & Syros, Paryż, 2002 (przypis 20, s.  29 )
8. 30 lat ekologii miejskiej na lefigaro.fr (konsultacja 15.02.2014 )
9. "  Katedra Saint-Etienne w Metz, śpiąca królewna!"  ” (Dostęp 20 czerwca 2015 r . ) .
10. Mapa gmin na stronie Metz Métropole
11. "  Le Mont Saint Quentin  " , w RATURZE MIASTA W Lessach ,23 listopada 2014(dostęp 24 marca 2019 r . ) .
12. „  Côte de Lorraine - Description  ” , na stronie www4.ac-nancy-metz.fr (dostęp 24 marca 2019 r . ) .
13. P. Taguel , „  Przykład klimatu lokalnego: górzysty kraj północnej Lotaryngii  ”, L'Information Géographique , t.  10 N O  3,1946, s.  122-125 ( DOI  10.3406 / ingeo.1946.5181 , przeczytane online , dostęp 24 marca 2019 ).
14. Przez terytorium metropolii Metz, węzła logistycznego i głównej platformy autostradowej we Francji i Europie, na skrzyżowaniu dwóch strategicznych osi autostrad, codziennie przepływa 120 000 pojazdów; 1 st , północ-południe, zapewnia powiązania pomiędzy Północnej Europy i basenu Morza Śródziemnego (Antwerpia-Amsterdam-Bruksela-Marseille-Barcelona-Milan); 2 nd , zachód-wschód, pomiędzy Atlantykiem i Europie Wschodniej. Strona internetowa Web Metz Metropole
15. Widok satelitarny na Geoportal z IGN .l'autoroute A4 z Paryża - Reims na wymiany Fey na autostradzie A31 z Dijon - Nancy . W zestawie brakuje tylko 20-kilometrowego fragmentu, który mógłby również dotrzeć na przedmieścia Woippy .
16. http://www.visitermetz.com/ou-se-garer-a-metz
17. "Płacenie parkowanie przez telefon", Metz Magazine , n O  3, marzec 2009, s.  18.
18. http://www.metz.fr/metz2/quotidien/parking/d4_gratuit.php
19. http://www.metzmetropole.fr/site/projet_transport_06.php
20. "  Najpiękniejsza stacja we Francji jest w ...  " , na Le HuffPost ,21 lutego 2017 r.(dostęp 20 stycznia 2021 r . ) .
21. "  WIDEO. Metz głosował na najpiękniejszą stację we Francji z widokiem na Limoges  ” na France 3 Grand Est (konsultacja 20 stycznia 2021 r . ) .
22. "  Stacja Metz ponownie głosowała na najpiękniejszą stację we Francji (i jest to zasłużone!)  " , O France Bleu ,20 stycznia 2021(dostęp 20 stycznia 2021 r . ) .
23. „  Nowy port w Metz: pierwszy port rzeczny zbóż we Francji  ” , na stronie moselle.cci.fr (dostęp 12 marca 2018 r . ) .
24. Całkowity ruch portów rzecznych w 2002 i 2007 roku [PDF] , strona internetowa Ministerstwa Transportu
25. „  Dom – Muzeum Transportu Miejskiego Francji  ” , o Muzeum Transportu Miejskiego Francji (dostęp 29 czerwca 2020 r . ) .
26. Według strony internetowej z Metz Métropole .
27. https://tout-metz.com/trace-3eme-ligne-mettis-metz-metropole-2021-85264.php
28. Laura Bannier , „  Harmonogram prac, układ, koszt… Oto, co 3 linia Mettis ma dla Ciebie w sklepie  ” , na La Semaine ,29 kwietnia 2021(dostęp 22 czerwca 2021 )
29. Popularny pseudonim roweru, pochodzenie tego wyrażenia w filmie na stronie netprof.fr
30. Strona internetowa stowarzyszenia Véloroutes et Voies Vertes.
31. ruch rowerowy na stronie internetowej miasta Metz
32. „  Metz: utworzenie strefy 30 w dzielnicy Sablon  ” , na stronie www.republicain-lorrain.fr (konsultacja 18 lutego 2019 r . ) .
33. Katarzyna Mohrain „Addicted to na rowerze” w Metz Magazine , n O  3, marzec 2009.
34. Uruchomiono w dniu19 stycznia 2009„miejsce spotkań” w historycznym sektorze Metz, pierwsze na taką skalę we Francji. Strona internetowa z monitora .
35. Metz otwiera się na rowery . Sfilmowane przemówienie René Darbois, zastępcy burmistrza odpowiedzialnego za ekologię miasta oraz zrównoważony i sprzyjający włączeniu społecznemu rozwój. Czerwiec 2008.
36. "  urban typologia / Rural  " na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp na 1 st kwiecień 2021 ) .
37. „  Miejskich Gminy - definicja  ” , na miejscu Insee (dostępnym na 1 st kwietnia 2021 ) .
38. „  Zrozumienie gęstości siatki  ” na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostępnego na 1 st kwietnia 2021 ) .
39. "  jednostka miejska 2020 Metz  " na https://www.insee.fr/ (dostęp na 1 st kwiecień 2021 ) .
40. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
41. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
42. „  Lista gmin tworzących obszar zlewni Metz  ” na insee.fr (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
43. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
44. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 20 maja 2021 )
45. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 20 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
46. "  Historia Metz: Colline Sainte Croix  " , na TOUT METZ ,10 maja 2012(dostęp 15 lipca 2019 ) .
47. Guide du Routard 2012 – Lotaryngia – cz .  91 .
48. Akta przedstawione przez miasto Metz Ministerstwu Kultury do wpisania na listę światowego dziedzictwa Unesco
49. Artykuł La Plume culturelle o kandydaturze Metza do Unesco
50. Zredukowany artykuł dotyczący zatwierdzenia akt Metz dla Unesco przez francuski Komitet ds. dóbr światowego dziedzictwa
51. Strona z Francji na Światowego Dziedzictwa UNESCO w UNESCO
52. Strona aplikacji miasta Metz na stronie Światowego Dziedzictwa
53. „  Szalony projekt Starcka  ” , na http://www.espacetrevisse.com ,27 listopada 2017 r..
54. "  Kompletny plik-Gmina Metz (57463) | INSEE  " , na INSEE (dostęp na 1 st stycznia 2019 ) .
55. Prezentacja społeczności aglomeracyjnej na terenie Metz-Métropole.
56. Ku redefinicji aglomeracji Metz , praca doktorska Patricii Zander z geografii, opublikowana w 1994 r.
57. „  PLU, Plan Local d'Urbanisme – metz.fr  ” , na metz.fr (dostęp 16 października 2018 r . ) .
58. Witryna agencji Nicolas Michelin
59. „Miasto ogrodu” sadzi nasiona Eco-quartier , artykuł o „Coteaux de la Seille” na stronie miasta Metz
60. Ekodzielnica „Les Coteaux de la Seille”: podpisanie umowy miasta Metz – CERQUAL
61. „ZAC du Sansonnet: dzielnica ogrodów” na terenie miasta Metz
62. Sto nowych wiadomości (Wiadomości 92) , Francja,1462( przedruk  1868, Pierre Jannet).
63. Henry Hiegel, etymologiczny słownik nazw miejscowości w departamencie Moselle , Sarreguemines,1986.
64. „  Traktat o tolerancji/1763 Edition – Wikiźródła  ” , na fr.wikisource.org (dostęp 7 czerwca 2017 r . ) .
65. Niektóre pochodzenie nazw miejscowości w Lotaryngii
66. Pierre-Yves Lambert , La Langue Gauloise , Errance 1994 wydania ( ISBN  978-2-87772-089-2 ) .
67. Xavier Delamarre, Słownik języka galijskiego , wyd. wędrowne 2003, s.  156 .
68. Ibidem
69. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryżu, Librairie Guénégaud,1979( ISBN  2-85023-076-6 ) , s.  370a.
70. Metz Metropole, historia tożsamości
71. Jean-Marie Pierret , Fonetyka historyczna języka francuskiego i pojęcia fonetyki ogólnej , Peeters, Louvain-la-Neuve , 1994, s.  104 .
72. François de Beaurepaire ( pref.  Marianne Mulon ), Nazwy gmin i byłych parafii Seine-Maritime , Paris, A. and J. Picard ,1979, 180  pkt. ( ISBN  2-7084-0040-1 , OCLC  6403150 ) , s .  19 Wstęp VI pisownia i wymowa.
73. Ideal Productions , „  Celtic Oppida, Atlas of Celtic Fortifications Europe, Celtic Cities, Gallic Oppidum  ” , na stronie www.oppida.org (dostęp 16 października 2018 r . ) .
74. Louis Valensi , „  Społeczeństwo gallo-rzymskie, czyli nowe społeczeństwo  ”, Biuletyn Stowarzyszenia Guillaume Budé , tom.  1, N O  1,2008, s.  190-216 ( ISSN  0004-5527 , DOI  10.3406 / bude.2008.2289 , czytaj online , dostęp 16 października 2018 ).
75. „  Metz doby późnego średniowiecza  ”, TOUT METZ ,7 września 2017 r.( przeczytaj online , konsultacja 16 października 2018 r. ).
76. „Metz: Złoty wiek w XIII -go  wieku” na stronie En-Moselle.com
77. Larousse Editions , „  Larousse Encyclopédie en ligne-les Trois-Évêchés  ” , na stronie www.larousse.fr (dostęp 16 października 2018 r . ) .
78. René Bour, Historia Metz , wyd. Serpenoise, 1979, s.  17 .
79. Claude Lefebvre, Jeanne-Marie Demarolle, De Divodurum à Mettis , (reż. François-Yves Le Moigne), History of Metz , Privat, Tuluza, 1986, s.  12-13 .
80. Tacitus: historie , I, 63.
81. Sprawozdanie z działalności Inrap 2006 strona 24
82. François-Yves Le Moigne (reż.), Claude Lefebvre, Jeanne-Marie Demarolle, History of Metz , „De Divodurum à Mettis”, Tuluza, Privât, 1986, s. 26-45.
83. Metz, Galowie i Rzymianie na terenie tout-metz.
84. „  Winnica Moselle/MOSELLE/Lorraine/Regiony/Vins VignesVignerons  ” , na stronie www.vinsvignesvignerons.com (dostęp 30 stycznia 2019 r . ) .
85. „  Vignobles de Moselle  ” , na stronie www.vignobletiquette.com (dostęp 30 stycznia 2019 r . ) .
86. Paul Deacon , Gesta Episcoporum Mettensium ( Historia biskupów Metz ).
87. Grzegorz z Tours, Historia Franków , c. 575.
88. Strona internetowa ratusza Metz poświęcona pieśni Metz
89. Alain Girardot, La République messine , (reż. François-Yves Le Moigne), Historia Metz , wyd. Prywat, 1986, s.  137 i nast.
90. François-Yves Le Moigne, op. cyt. .
91. E. de Bouteiller, Wojna o Metz w 1324 , Firmin-Didot, Paryż, 1875.
92. Wolfgang D. Fritz, Die Goldene Bulle Kaiser Karls IV. vom Jahre 1356 ( Monumenta Germaniae Historica, Fontes iuris Germanici in usum scholarum separatim ediiti 11 ), Weimar, 1972.
93. Martial Gantelet: „Między Francją a Imperium, Metz, miejskie sumienie w kryzysie u zarania czasów nowożytnych (1500-1526)” w Revue historique , nr 617, 2001, s. 12-45.
94. Guy Cabourdin: Historia Lotaryngii. Les Temps Modernes, 1. 1: Od renesansu do wojny trzydziestoletniej , Editions Serpenoise - PUF, Nancy, 1991 (s. 47-48)
95. Guillaume Ferdinand Teisssier, Esej filologiczny o początkach typografii w Metz io drukarniach tego miasta , 1828. [ czytaj online ] . ( Pobierz książkę .
96. Marie-José Laperche-Fournel: Strategie małżeńskie w środowisku protestanckim. W niektórych sieciach rodzinnych Metz w XVII -tego  wieku , w historii, gospodarki i społeczeństwa , 1997 ( s.  617-646 ).
97. François Roth, Historia Lotaryngii i Lotaryngii , wyd. Serpenoise, 2006.
98. Francois-Yves Le Moigne, historia Metz Privat, Tuluza, 1986 ( str.  433-434 ).
99. René Bour, Ilustrowana historia Metz , Paul Even, Metz, 1950, s.  125-129 .
100. Odkrywanie społeczności żydowskiej Metz , Informacja juive, grudzień 2008 oraz Metz i Lorraine
101. Cédric Andriot, Le Discours aux Juifs de Metz Jeana Bedela, czyli jak nawracać cudzoziemców od wewnątrz (Metz, 1651) , Metz, Centre de Recherche Universitaire Lorrain d'Histoire,2014, 15  pkt. , s.  123-138.
102. Tak więc w latach 1720-1792 Mosellańczycy wyemigrowali do Luizjany, w ówczesnej Nowej Francji . Założyli gminy i wioski, które ochrzcili „Lorraine”, „Moselle” lub „Metz”, toponimy, które można dziś znaleźć w Kalifornii, w Kansas, Missouri lub Indianie. Eksploracja i kolonizacja Ameryki Północnej
103. Bernard Pujo, Vauban , Albin Michel, 1991 s.   81.
104. Gérard Michaux, Metz broni państwa , w François-Yves Le Moigne: Histoire de Metz , Privat, Toulouse, 1986, ( s.  269-273 ).
105. Cédric Andriot, Kolekcjonerzy masońskich rytuałów w Metz w połowie XVIII wieku , Metz, Centre de Recherche Universitaire Lorrain d'Histoire,2015, 23  pkt. , s.  115-138.
106. Miasto Metz, Wystawa Powszechna 1861. Katalog , Imprimerie F. Blanc, rue du palais, Metz,1861( przeczytaj online ), przeczytaj online w Gallica .
107. Revue de l'histoire , n O  5, przeznaczone do Napoleona III "Oblężniczej Metz".
108. Generalny rozkaz kapitulacji broni nadany Armii Renu dnia28 października 1870 : Tekst na Wikiźródłach
109. Fragment przemówienia Léona Gambetty (1870) na assemblee-nationale.fr
110. Zeitung für Deutsch-Lothringen przed 1878 r.
111. François Roth, Le Temps des czasopisma: Naciśnij i kultur narodowych w Lorraine Moselle 1860-1940 , § III.2 „Niezależna niemiecka gazeta: Metzer Zeitung”, PUN, 1983, s.  80 i następne.
112. H. Tribout de Morembert: Muzyka w Metz na przestrzeni wieków , w Académie nationale de Metz , 1979 ( str.  45 )
113. Structurae.de , artykuł "Główny post", rok 1898.
114. René Bour, Historia Metz , Paul Even, Metz, 1950
115. Linia z Metz-Ville do Château-Salins i Linia z Metz-Ville do granicy niemieckiej do Überherrn , obie obecnie odtajnione.
116. Structurae.de , artykuł "Główny post", rok 1910.
117. René Bour, op. cyt. , 1950, s.  227 .
118. l'express , n O  2937, od 18 do24 października 2007 r., plik „Metz w 1900”.
119. François Roth, Metz przyłączone do Rzeszy Niemieckiej: 1871-1918 (reż. François-Yves Le Moigne), Histoire de Metz , Privat, Tuluza, 1986 ( s.  362 ).
120. Charles Eldridge Griffin: Cztery lata w Europie z Buffalo Billem , Chris Dixon, Albia 1908, s.  117 i 152 (wyd. 2010).
121. François Roth, „Metz przyłączone do Cesarstwa Niemieckiego” w François-Yves Le Moigne, Histoire de Metz , Privat, Tuluza, 1986 (s. 339).
122. François Roth, „Metz przyłączone do Rzeszy Niemieckiej” w François-Yves Le Moigne, Histoire de Metz , Privat, Tuluza, 1986, s.  350 .
123. Ponad 380 000 mieszkańców Alzacji i Mozeli służyło Niemcom do końca wojny, często aż do ostatecznej ofiary. Ich groby są dziś utrzymywane przez Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge [1] .
124. 1918: Niemcy opuszczają Metz , artykuł Le Républicain lorrain , z soboty 24 sierpnia 2013 r.
125. René Bour, Historia Metz , Metz, 1950, s.  238-239 .
126. Autorka powieści Die Katrin wird Soldat wydanej w 1930 roku, której akcja rozgrywa się w Metz i która zostanie spalona przez nazistów za „pacyfizm”.
127. Alfred Pellon (1874-1949) powiedział pod koniec swojego życia: „My, mieszkańcy Lotaryngii, nie mamy ojczyzny. ” .
128. Jacques Lorraine, Niemcy we Francji: teoria krwi i Francji, zakazana strefa Wschód, Bretania, Alzacja i Lotaryngia, kraina doświadczeń , wyd. Pustyni, 327 s.  , Algier-Oran, 1943–1945.
129. Meißner Otto , Elsaß und Lothringen, Deutsches Land , Verlkagsanstalt Otto Stollberg, 324 s.  , Berlin, 1941.
130. Jacques Lorraine, op. cyt. .
131. François Roth, Test wojen światowych: Okres międzywojenny w Metz, (reż. François-Yves Le Moigne), „Histoire de Metz”, Privat, Toulouse, 1986 s.  375-378 .
132. François Roth, Test wojen światowych: Okres międzywojenny w Metz, (reż. François-Yves Le Moigne), „Histoire de Metz”, Privat, Toulouse, 1986 s.  378-382 .
133. François Roth, włączenie Metz do Cesarstwa Niemieckiego (1871–1918): Dwie rywalizujące ze sobą kultury? , (reż. François-Yves Le Moigne), „Historia Metz”, Privat, Tuluza, 1986 s.  370 .
134. The Paradeplatz and the Rathaus , Le Républicain Lorrain , artykuł opublikowany 27 sierpnia 2013 r.
135. Narodowa Administracja Archiwów i Akt : RG 242, T-580, Roll 37, Ordner 238 A (dokument maszynowy z adnotacją Himmlera)
136. François Roth , Test wojen światowych: Druga aneksja (reż. François-Yves Le Moigne), „Historia Metz”, Privat, Toulouse, 1986 s.  386 .
137. René Schamber, L'Orage sur Metz , Metz, 1948
138. Pomnik zmarłych Messina Paula Niclausse został odsłonięty w dniu11 sierpnia 1935.
139. Anthony Kemp: Lorraine - Album pamiątkowy - Dziennik obrazkowy:31 sierpnia 1944 r - 15 marca 1945, Heimdal, 1994. ( s.  379 )
140. Christian Fauvel: Metz 1940–1950. Od zamieszania do odnowy. Metz 2017, S. 56.
141. George H. Stein: The Waffen SS: elitarna gwardia Hitlera w czasie wojny, 1939-1945 , 1984, s.  28 , nr 7: Ansprache des Reichsführers SS aus Anlass der Übergabe der Führer-standarte an die Leibstandarte 'Adolf Hitler', Metz, Fort Alvensleben, am 7 września 1940 (RFSS / T-175, 90/2612641ff).
142. niespodziewaną wizytę , artykuł Républicain Lorrain z 26 stycznia 2013 r republicain-lorrain.fr .
143. Hans Quassowski: Dwanaście lat z Hitlerem: historia 1. Kompanie Leibstandarte SS Adolf Hitler 1933-1945 , Schiffer Publishing Ltd, 1999, strona 121. (Przemówienie do LSSAH, 26 grudnia 1940 w Metz).
144. Hitler wróci do Metzu dopiero w nocy z 16 na17 czerwca 1944.
145. Élisabeth Hanriot: Memories of Metz pod aneksją Hitlera , Cahiers lorrains, 1985, ( s.  307-322 ) [2]
146. bojownicy ruchu oporu z Mozeli , Scérén, 2006
147. Metzer Zeitung , który zajmuje na teren Républicain Lorrain , podstępnie zajmuje tytuł gazety Metz założona w październiku 1871 roku przez braci Lang, a które przestały swoje edycje na15 listopada 1918 r. (François Roth: Le Temps des journals 1860-1940 , Presses universitaire de Nancy, Bar-le-Duc, 1983, s.  80-81 ).
148. Zawieszenie broni22 czerwca 1940oraz departamenty Lotaryngii na republicain-lorrain.fr.
149. Bund Deutscher Mädel , młode damy Narodu lub BDM staną się szyderczo „  Bund Deutsche Matratzen  ”, materacami narodu , czyli Bubbi Druck Mich , czyli tzw. Trzymaj mnie mocno "Bubbi" , gdy w środku wojny niektórzy z nich będą musieli podnieść morale żołnierzy. ( Benedykt XVI: niemiecka młodzież o [3]
150. René Bour, Historia Metz , Paul Even, Metz, 1950 ( s.  251-253 )
151. Jean Colin, (ogólnie), Wkład w historię wyzwolenia miasta Metz , National Academy of Metz , 1963 ( s.  13 ).
152. Generał Friedrich von Mellenthin , ówczesny oficer Sztabu Generalnego Grupy Armii G , powiedział później: „ Bitwa pod Metz była serią błędów spowodowanych w dużej mierze przytłaczającym optymizmem wyrażanym przez tych, którzy kierowali operacjami. ” („ Cele osiągnięte, ale… ”, w Les Years Liberty , Metz, 1994.)
153. François Roth, „Test wojen światowych”, (reż. François-Yves Le Moigne), Historia Metz , Privat, Tuluza, 1986, ( s.  391 )
154. „Wszyscy cierpieliśmy w inny sposób… Moim ideałem jest widzieć ludność Metz zjednoczoną, głęboko zjednoczoną. » Posiedzenie rady miejskiej, koniec 1944, op. cyt. , ( s.  396 )
155. Jean-Claude Berrar: Metz oszpecony w latach 1960-70 . Wydania Serpenoise, 2011.
156. François Reitel, „Metz, stolica regionu Lotaryngii: ekspansja demograficzna, gospodarcza i miejska” (reż. François-Yves Le Moigne), „Histoire de Metz”, Privat, Tuluza, 1986, s.  409 .
157. François Reitel, „Metz, stolica regionu Lotaryngii: ekspansja demograficzna i urbanistyczna”, (reż. François-Yves Le Moigne), Histoire de Metz , Privat, Tuluza, 1986, ( s.  410-411 )
158. François Reitel, Metz, stolica regionu Lotaryngii, (reż. François-Yves Le Moigne), Historia Metz, Privat, Tuluza, 1986, (s. 7)
159. 18 października 1982, eksplozja silosu w porcie zbożowym Metz, zabiła dwanaście osób i poważnie zraniła kolejną. (Zwolnij z21 sierpnia 1997na Liberation.fr
160. François Reitel, Metz, „Stolica regionu Lotaryngii: strefy przemysłowe”, (reż. François-Yves Le Moigne), Histoire de Metz , Privat, Tuluza, 1986, ( s.  410-411 )
161. François Reitel, „Metz, stolica regionu Lotaryngii: trudna reintegracja ze wspólnotą narodową”, (reż. François-Yves Le Moigne), „Histoire de Metz”, Privat, Tuluza, 1986, ( s.  405-46 )
162. „  Noc paras” w Metz, tragiczny epizod wojny algierskiej w Lotaryngii  ”, Le Monde.fr ,13 kwietnia 2021( przeczytaj online )
163. "  Następnie o 14:17:26 17 lipca [1975] Stafford otworzył właz nr. 3, która prowadziła do modułu orbitalnego Sojuz. […] Wysoko nad francuskim miastem Metz obaj dowódcy uścisnęli sobie ręce. W tle widniał ręcznie wypisany napis w języku angielskim „Witamy na pokładzie Sojuza”.  » Według Astronautix.com
164. Artykuł na Larousse.fr
165. Villes-et-villages fleuris.com, „  Metz  ” (dostęp 19 grudnia 2010 ) .
166. Centre Pompidou-Metz, „  Etapy projektu  ” (konsultacja do ustalenia ) .
167. „  Metz (57000): Wyniki wyborów prezydenckich 2017  ” na stronie LExpress.fr (dostęp 7 kwietnia 2019 r . ) .
168. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
169. Artykuł „Burmistrz Metz” na stronie Internet Urzędu Miasta.
170. René Bour, Historia Metz , 1950, s.  227 .
171. „Armia przeciwko bezrobociu” , artykuł w Ostatnich Wiadomościach z Alzacji z 9 października 2015 r.
172. „  Godło dziesięciu rozwiązanych jednostek przypisane organizacjom szkoleniowym  ” , na linesdedefense.blogs.ouest-france.fr (dostęp 12 listopada 2017 r . ) .
173. Ministerstwo Obrony, prezentacja obszaru północno-wschodniego.
174. „Metz: zakopane cysterny starego składu benzyny” , artykuł w Ostatnich Wiadomościach z Alzacji z 6 listopada 2014 r.
175. Garnizony metropolitalne na terenie armii francuskiej 1989 .
176. nowy zbiórka centrum artykuł Web n o  1864 z dnia 5 czerwca 2008 roku, Le Point .
177. „  metz.fr  ” , na metz.fr (dostęp 30 stycznia 2019 r . ) .
178. "  https://metz.fr/projets/reseaux_cooperations/cooperation_decentralisee.php  "
179. "  https://www.hradeckralove.org/metz-francie/d-54282/p1=22576  "
180. "  http://fresques.ina.fr/jalons/fiche-media/InaEdu04660/jumelage-de-villes-europeennes-l-example-de-metz-et-luxembourg.html  "
181. "  https://metz.fr/actus/2019/191201_une_charte_d_amitie_entre_metz_et_nankin.php  "
182. "  INA - Jalons - Twinning of European cities: the example of Metz and Luxembourg - Ina.fr  " , na INA - Jalons (dostęp 30 stycznia 2019 ) .
183. „  Wynalezienie tradycji bliźniaczej (1951-1956): mobilizacje na rzecz prawa  ” , na stronie Cairn.info (dostęp 30 stycznia 2019 ) .
184. Od wsi Cassini po dzisiejsze gminy , „  Notice communale: Metz  ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
185. Instytucja prezentowane na stronie z Metz Métropole .
186. „  spaces-transfrontaliers.org: Le Sillon lorrain  ” , na stronie www.espaces-transfrontaliers.org (dostęp 30 stycznia 2019 r . ) .
187. Organizacja spisu na insee.fr .
188. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
189. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
190. Piramida wieku, spis ludności 2016 na stronie INSEE
191. „  Miasto Metz, miasto Metz i jego gmina (57000)  ” , na Directory-Mairie (dostęp 16 października 2018 r . ) .
192. Nauczanie na stronie Metz Métropole.
193. http://www.irt-m2p.eu/UserFiles/File/m2p-moselle-une-juin2013.pdf
194. http://metz.fr/agenda/fiche-10610.php
195. "  Pytania do. Zrozumienie to rozwianie otrzymanych pomysłów  ” , na stronie www.republicain-lorrain.fr (konsultacja 20 lipca 2019 r . ) .
196. „  Fête de la Science 2018 en Moselle  ” , na www.lorraineaucoeur.com (dostęp 21 lipca 2019 ) .
197. „  28. konkurs OVE  ” o uniwersyteckich opowieściach ,8 listopada 2018(dostęp 21 lipca 2019 r . ) .
198. "  HISTORIA | uni-gr.eu  ” , na stronie www.uni-gr.eu (dostęp 21 lipca 2019 r . ) .
199. „  uni-gr.eu  ” na stronie www.uni-gr.eu (dostęp 20 lipca 2019 r . ) .
200. Witryny i dostęp do witryny CHR
201. Prezentacja HPM na oficjalnej stronie internetowej
202. Strona internetowa Szpitala Klinicznego Claude Bernard
203. Strona internetowa szpitala Legouest
204. „  Marché aux Puces (Metz)  ” , na www.metz-expo.com (dostęp 30 stycznia 2019 r . ) .
205. „  „ Haunting the Chapel”: Concert – Hard Rock, Métal à Metz  ” , na stronie www.republicain-lorrain.fr (dostęp 27 sierpnia 2019 r . ) .
206. "  TRADYCJA. Metz: świętujemy św. Błażeja w kościele Saint-Eucaire  ” , na stronie www.republicain-lorrain.fr (konsultacja 27 sierpnia 2019 r . ) .
207. https://www.lelivreametz.com/
208. "  Majowe Targi w Metz - 2016  " , na TOUT METZ ,4 maja 2016(dostęp 27 sierpnia 2019 ) .
209. „  Metz Constellations Festival 2019: daty, godziny, program  ” , na jds.fr (dostęp 27 sierpnia 2019 ) .
210. „  Festiwal Mirabelle w Metz 2019: program, koncert, fajerwerki  ” , na jds.fr (dostęp 27 sierpnia 2019 ) .
211. „  Nuit blanche à Metz, noc festiwalu kulturalnego  ” , na www.lorraineaucoeur.com (dostęp 27 sierpnia 2019 ) .
212. "  Jarmarki Bożonarodzeniowe w Metz - 2015  " , na TOUT METZ ,3 listopada 2015 r.(dostęp 21 maja 2016 r . ) .
213. "  - Les Echos de la Franchise  " , na Les Echos de la Franchise ( dostęp 29 czerwca 2020 ) .
214. „  Disney Ice Cream Fairy in Metz-Metz Christmas Market Fêtes Saint-Nicolas 2015 Moselle-LorraineAUcoeur.com  ” , na stronie www.lorraineaucoeur.com (dostęp 21 maja 2016 r . ) .
215. „  Place d'Armes  ” , na Les Marchés de Noël de Metz (dostęp 27 sierpnia 2019 ) .
216. „  The Great Christmas Swindle powraca w ten weekend w Metz  ” , na France 3 Grand Est (dostęp 12 stycznia 2020 r . ) .
217. Arnaud Demmerlé, „  Siła nadgarstka  ” , na Lasemaine.fr ,30 października 2012 r.(dostęp 29 czerwca 2020 r . ) .
218. projekt-granat-2010
219. Prezentacja Palais Omnisport , Metz stronie ratusza.
220. "  New Street Park przy Arenie  " na TOUT METZ ,14 czerwca 2008 r.(dostęp 27 maja 2019 r . ) .
221. "Otwarcie parku ulicy" , w artykule opublikowanym Vivre à Metz , n o  335, czerwiec 2008, s.  8.
222. Artykuł z 4 grudnia 2008 r., Nowa hala lekkoatletyczna na Bornach , lokalna gazeta internetowa La Semaine
223. „  Informacje praktyczne – Rugby Club Metz Moselle  ” (dostęp 29 sierpnia 2019 r . ) .
224. „  Moselle: Bras Dit De La Pucelle (odosobniony punkt wsiadania i wysiadania), Metz (57000) – Moselle  ” , na stronie www.webvilles.net (dostęp 20 lipca 2019 r . ) .
225. Najstarszy działający klub sportowy w Metz będzie obchodził 150-lecie swojego istnienia w sierpniu 2011 roku [4] .
226. „  Piscine Lothaire  ” , na metz.fr (dostęp 21 lipca 2019 ) .
227. „  Piscine de Belletanche  ” , na metz.fr (dostęp 27 maja 2019 r . ) .
228. „  Piscine du Square du Luxembourg  ” , na metz.fr (dostęp 21 lipca 2019 ) .
229. „  leparisien.fr/montpellier-3400…  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
230. Zatrzymaj transmisję Tout1nfo
231. Lokalne oddziały Virgin Radio na radioscope.fr
232. Arkusz Nostalgie Lorraine na SchooP
233. Te 2 częstotliwości nadają lokalny program w Metz i lokalne wiadomości produkowane ze studiów w Nancy.
234. Nie mylić z innym Radiem Jérico nancéenne, które od tego czasu dołączyło do sieci RCF . Nazywa się dziś „RCF Lorraine Nancy”.
235. Należy pamiętać, że w Nancy Chérie FM jest franczyzobiorcą z radiem „RDS”
236. Chérie FM Lorraine na SchooP
237. Strona internetowa Fun Radio Lorraine
238. Lokalne oddziały NRJ na radioscope.fr
239. „Radio M57” na radioscope.fr
240. "  Home - BLE Radio, stacja radiowa bliższa mieszkańcom Lotaryngii!"  » , W Radiu BLE (dostęp 7 września 2019 r . ) .
241. „  La radio-BLE Radio  ” , na bleradio.fr (dostęp 9 maja 2017 r . ) .
242. „Francuskojęzyczny kanał” Air-TV „ ogłasza bankructwo” na lessentiel.lu
243. Nadajniki DTT w Moselle na forum tvnt.net
244. http://www.deljehier.levillage.org/textes/chansons_paillardes/l_artilleur_de_metz.htm
245. "  - M - Le blues de Metz  " [ wideo ] , na Dailymotion (dostęp 29 czerwca 2020 r . ) .
246. http://www.greatsong.net/PAROLES-M-MATHIEU-CHEDID,LE-BLUES-DE-METZ,10101044.html
247. "  Dlaczego konkordat obowiązuje w Alzacji-Mozeli  " , na FIGARO ,26 stycznia 2012(dostęp 7 września 2019 r . ) .
248. „  Metz – Kościoły i dziedzictwo religijne  ” , na stronie www.patrimoine-religieux.fr (dostęp 16 października 2018 r . ) .
249. https://www.orthodoxeametz.fr
250. https://mgro.fr/2019/12/02/parution-de-la-lettre-du-vicariat
251. „  St Martin parafia prawosławna - St Silouane METZ  ” , na www.orthometz.fr (dostępny 7 września, 2019 ) .
252. „  Wykaz kościołów ewangelickich w departamencie Mozeli: Metz  ” , w elektronicznym katalogu kościołów ewangelickich (konsultacja 17 września 2014 r . ) .
253. „  Kościół ewangelicki„ La Mission de Metz ”  ” , na www.eglises.org (dostęp 7 września 2019 r . ) .
254. https://ena.org , „  accueil-ENA-Eglise Néoapostolique France  ” , na ENA-Eglise Néoapostolique France (dostęp 16 października 2018 r . ) .
255. Społeczność żydowska Metzu i jej synagoga
256. Wielki Meczet: podpisanie pozwolenia , Le Républicain lorrain , 24 sierpnia 2019
257. Wielki Meczet: wkrótce pierwszy kamień , Le Républicain Lorrain , 5 lutego 2020
258. Wielki Meczet w Metzu: 10 lat cierpliwości , Francja Bleu , 14 lutego 2020 r.
259. "  PROJEKT | Wielki Meczet w Metzu, oficjalna strona  ” , na uacm (konsultowane 7 września 2019 r . ) .
260. Centrum Buddyjskie Kadampa Dharmachakra na stronie bouddhismemetz.org.
261. „  miasta-praca - Wszystkie przydatne informacje do poszukiwania pracy  ” , na temat miast-prac (dostęp 16 października 2018 r . ) .
262. Strona internetowa Centrum Saint Jacques
263. „  New Port of Metz  ” , na cfnr.com (dostęp 14 września 2020 r . ) .
264. "  tonizujący  " na metz.fr .
265. „  Tonicities – Grande Region  ” , na www.granderegion.net (dostęp 7 września 2019 r . ) .
266. SMOT, plan mobilności terytorialnej dla pracowników transgranicznych, siedziba rady regionalnej Lotaryngii.
267. Prezentacja SMOT w dniu 8 stycznia 2009 roku w sprawie GouvActu AdmiNet miejscu .
268. Ville i transport magazyn N O  442, str.  46 do 54 .
269. Stowarzyszenie Metz kupiec
270. Miejski kemping Metz Plage .
271. Źródło: Miasta i wsie w rozkwicie
272. Źródło
273. W momencie pierwszych doświadczeń sektorów zabezpieczonych w latach 60. niekorzystne dla Metza pozycje François Sorlina zaostrzyły apetyt deweloperów. Wielkość i nędza spuścizny André Malraux do Jacquesa Duhamela , wyd. , Ministerstwo Kultury.
274. http://www.metz.fr/metz2/municipalite/cyber_mairie/conseil/point.php?id_chapitre=684
275. Christiane Pignon-Feller, Metz 1848-1918: metamorfozy miasta , Metz, wyd. serpenoza,2005, 631  s. ( ISBN  2-87692-584-2 ).
276. „ Cesarski okręg Metz ”, http://tout-metz.com/ , 9 czerwca 2007 r.
277. „  Verdun, Metz i plaże lądowania w D-Day w Normandii Światowego Dziedzictwa?”  » , na Toulouse7.com ,10 stycznia 2014(dostęp 29 czerwca 2020 r . ) .
278. Gaël CALVEZ., „  Spotkanie kulturalne komitetu narodowego francuskich dóbr światowego dziedzictwa  ”, Le Républicain lorrain ,11 stycznia 2014( przeczytaj online , skonsultowano 29 czerwca 2020 r. ).
279. Ludności i języków w obszarze Mozeli od końca starożytności do okresu Karolingów , Rozprawa Alain Simmer 2013.
280. Lorrain notebooki, N O  6, 1930
281. raudi , "  3. Lexique messin  " , na raudi.free.fr ,20 października 2016(dostęp 7 września 2019 r . ) .
282. Na nekropolii w Chambière na mocy dekretu z dnia 28 grudnia 2017 r . wpisano inskrypcję uzupełniającą zabytków .
283. "  Place saint jacques - Home - agency inspire metz - office de  " , na www.tourisme-metz.com (dostęp 7 września 2019 r . ) .
284. "  Place des Charrons  " , Wokół Areny Metz Sablon ,4 września 2019 r.(dostęp 7 września 2019 r . ) .
285. "  Place Mazelle  " , Wokół Areny Metz Sablon ,4 września 2019 r.(dostęp 7 września 2019 r . ) .
286. Miejsca i Zabytki , Francuski Instytut Architektury, coll. Mardaga, Liège, 1984, s.  124-126 .
287. François-Yves Le Moigne (reż.): History of Metz , Privat, Toulouse, 1986 ( s.  266-267 ).
288. Jean-Claude Berrar: Disfigured Metz , wydanie Serpenoise, 2011.
289. Manuel Periáñez , „  Completed architectures, imaginaries under construction (1995)  ” , na stronie mpzga.free.fr (dostęp 21 października 2018 ) .
290. Auguste Choisy , Historia architektury , Tom II , Paryż, Editions Serg,1899( przedruk  1976), 629  s. ( ISBN  2-85869-010-3 ) , Roboty ogólnoużytkowe : drogi, mosty itp., rozdz.  XVII („Architektura cywilna w średniowieczu”), s.  439. „Mostki Metz, które wydają się na dany dzień w XII p  wieku, Skonstruowano również rzymskiej metody (Tom I, strona 409), równoległych łuków i na tych obręczach, służących jako cienkie couchis formy dla łukowej ciała. ” .
291. "  Pont de la Préfecture  " , Wokół Areny Metz Sablon ,4 września 2019 r.(dostęp 7 września 2019 r . ) .
292. „  Katedra Saint-Etienne w Metz, Śpiąca Królewna  ” , w Rewii poświęconej literaturze, filozofii i polityce. ,16 czerwca 2015(dostęp 7 września 2019 r . ) .
293. Jean-François Huguenin, Philippe de Vigneulles , Jean Aubrion, St. Thiébault i Praillon, Les Chroniques de la ville de Metz: 900-1552 , Typ. S. Lamort, 1838, 896 s., s.  8 .
294. „  Metz Garrison Temple  ” w TOUT METZ (dostęp 7 września 2019 r . ) .
295. Cahiers d'Albert Schweitzer N O  110-111, styczeń-czerwiec 1998, s.  34 .
296. „  Temple neuf  ” , na Lorraine Tourisme (dostęp 7 września 2019 r . ) .
297. Georges-Henri Pingusson, architekt: L'Œuvre lorraine , kol. „Szlaki dziedzictwa”, wyd. Serpenoise, 1997, 18 stron
298. „  Metz” Miasto ogrodów”: strukturalna i atrakcyjna przyroda!  » , na www.aguram.org (dostęp 6 marca 2019 r . ) .
299. „  Parki i ogrody – metz.fr  ” , na metz.fr (dostęp 6 marca 2019 r . ) .
300. "  Historia: Jezioro Metz  " , na TOUT METZ ,5 lipca 2012 r.(dostęp 6 marca 2019 r . ) .
301. Europejskie Dni Dziedzictwa 19 i20 września 2009- 27. miejskie archiwa , w Metz Magazine , specjalnym wydaniu n °  3, 2009, s.  8 .
302. Prezentacja Bibliotek Metz i Multimedia na stronie gminy.
303. Witryna Internet bibliotek i bibliotek mediów Metz
304. Strona gminy www.mairie-metz.fr
305. "  Metz - Ekonomia. Inauguracja centrum kongresowego Metz: „brakujące ogniwo  ” na stronie www.republicain-lorrain.fr (konsultacja 12 stycznia 2020 r . ) .
306. Trynitarze na stronie internetowej ratusza w Metz. Dostęp 10 października 2009.
307. Cité Musicale- Metz , „  La BAM  ” , na Cité Musicale-Metz (dostęp 21 lipca 2019 r . ) .
308. Strona internetowa Cotton Club
309. "  TWORZENIE. Château 404 w Metz, miejsce spotkań artystów  ” , na stronie www.republicain-lorrain.fr (konsultacja 11 stycznia 2020 r . ) .
310. „  Pop, rock, różne sale koncertowe – CHÂTEAU 404 – Metz  ” , na www.petitfute.com (dostęp 11 stycznia 2020 r . ) .
311. Strona internetowa Muzeum Cour d'Or.
312. "  Unikalna architektura | Centre Pompidou Metz  ” , na stronie www.centrepompidou-metz.fr (konsultacja 21 lipca 2019 r . ) .
313. „  Zainaugurowane 12 maja 2010 r. Centrum Pompidou Metz obchodziło w tym tygodniu swoją pierwszą rocznicę  ” na stronie www.bienpublic.com (dostęp 21 lipca 2019 r . ) .
314. strona internetowa Przyjaciół Velaine , dział „Przegląd” muzeum .
315. strona internetowa Friends of Verlaine , pod hasłem „wycieczka” po muzeum
316. Strona internetowa Frac Lorraine .
317. Strona internetowa Centrum wystawiennicze Metz Métropole
318. "  Kinepolis Cinema - St Julien les Metz  " , na TOUT METZ ( dostęp 19 kwietnia 2019 ) .
319. "  PLANOWANIE MIEJSKIE. Kino. Założenie kina Kinepolis w Metz: wreszcie znamy datę otwarcia  ” , na stronie www.republicain-lorrain.fr (konsultacja 7 września 2019 r . ) .
320. Strona poświęcona kulturze i sporcie w miejskiej sieci internetowej .
321. "  Wielki Metz muzyki  " , na Liberation.fr ,2 kwietnia 2017 r.(dostęp 11 stycznia 2020 r . ) .
322. „  Scola Metensis i Centre d'Études Grégoriennes de Metz  ” , na Scola Metensis (dostęp 16 października 2018 ) .
323. "  fragm / ent  " , na fragm / ent ( dostęp 2 września 2019 ) .
324. „  INECC Mission Voix Lorraine  ” , na stronie inecc-lorraine.com/fr (dostęp 7 grudnia 2020 r . ) .
325. „  CINEMETZ – Stowarzyszenie Kulturalne – Metz (57000) – Petit Futé  ” , na petitfute.com (dostęp 7, 19 września ) .
326. „  Spółka Deracinemoa  ” .
327. "  Hop Hop Hop, Międzynarodowy Festiwal Open Air Show - Metz  " .
328. "  Dobre plany Laurenta Guillaume'a Dehlingera  " , na lasemaine.fr ,17 lipca 2013 r..
329. „  Strona internetowa La Maison natale du poète Paul Verlaine  ” , pod adresem http://www.amis-verlaine.net/ ,21 marca 2021.
330. GASO-Banque z herbem "Archived copy" (wersja z dnia 12 sierpnia 2014 roku na Internet Archive ) .
331. René Bour: Ilustrowana historia Metz , Paul Even, Metz, 1950 (s.79)
332. Motto „Jeśli pokój w środku, pokój na zewnątrz” zostało zapisane na Porte Sainte-Barbe po Wojnie Czterech Władców . Pierwsza wzmianka o tym herbie „Tarcza ozdoby naszego miasta” pochodzi z 1324 r. Według strony internetowej Związku Kół Genealogicznych Lotaryngii.
333. [5] , tout-metz.com, dostęp27 marca 2017 r..
334. „  Pokojówka z Metzu  ” , Le Républicain Lorrain,11 kwietnia 2013(dostęp 11 lutego 2017 r . ) .
335. Herb Metz na genealogie-bisval.net
336. „  Miasto Metz  ” , na stronie www.metz.online.fr (dostęp 18 lutego 2019 r . ) .
337. Nowa tożsamość miasta , artykuł określający nawiązania graficzne i ich zastosowania, opublikowany 9 stycznia 2009 r. na stronie ratusza w Metz.
338. „  Odsłonięto nowe logo miasta Metz  ” , na tout-metz.com (dostęp 10 lipca 2021 r . ) .
339. „  Sommelier Trainer – Forum des Métiers de la Salle Lycée hôtelier Raymond Mondon de Metz  ” , na stronie www.sommelier-formateur.com (dostęp 16 października 2018 r . ) .
340. „  Top 10 francuskich miast z największą liczbą restauracji z kebabem na mieszkańca, w których musisz mieszkać  ” , na Topito ,11 stycznia 2020 r.(dostęp 10 października 2020 r . ) .
341. Isca , „  Kuchnia tu i ISCA: Okulary we flanie  ” , na temat Kuchnia tu i ISCA ,16 września 2014(dostęp 27 maja 2019 r . ) .
342. "  Ciasto" Paris-Metz "  " na ALL METZ ,8 lipca 2008(dostęp 27 maja 2019 r . ) .
343. Ciasto: piękna historia Paris-Metz , Le Républicain Lorrain , 19 października 2020
344. Czy wiesz, ile lat ma odznaka Paris-Metz? , Le Républicain Lorrain , 14 grudnia 2020 r.
345. „  VINEYARD OF LA LORRAINE: Wines of Lorraine - Vin-Vigne.com  ” , na www.vin-vigne.com (dostęp 7 września 2019 r . ) .
346. SARL Netvisite-HD Media, „  Wirtualna wycieczka po Place d'Arme w Metz  ” , na hdmedia.fr ,18 maja 2021(dostęp 11 maja 2021 )