Przewodniczący Komitetu Historycznego Miasta Paryża ( d ) | |
---|---|
2007-2013 | |
Danielle Tartakowski | |
Prezydencka Akademia Napisów i Literatury pięknej | |
1995 | |
Jean Marcade Pierre Toubert | |
Prezydent Biblioteki Narodowej Francji | |
1994-1997 | |
Pierre-Jean Remy | |
Prezes Narodowego Towarzystwa Antykwariuszy we Francji | |
1993 | |
Jean-Pierre Callu André Mandouze | |
Prezes Stowarzyszenia Laureatów konkursu generalnego | |
1988-2002 | |
Maurice druon Jean-Jacques Duby ( d ) | |
Prezes Francuskiego Stowarzyszenia Obchodów Narodowych ( d ) | |
1979-1998 | |
Maurice Roche ( d ) | |
Dyrektor Międzyresortowej Służby Archiwów Francji | |
1975-1994 |
Narodziny |
2 kwietnia 1932 14. dzielnica Paryża |
---|---|
Śmierć |
12 sierpnia 2014(w wieku 82) 15. dzielnica Paryża |
Pseudonim | Michel sicard |
Narodowość | Francuski |
Trening |
Szkoła czarterów Lycée Henri-IV |
Zajęcia | archiwista , historyk |
Małżonka | Lucie Favier |
Pole | Średniowiecze |
---|---|
Członkiem |
Akademia Inskrypcji i Listów Belles Akademia Nauk Zamorskich Komitet Historii Miasta Paryża ( d ) Średniowieczna Akademia Ameryki (1985) |
Nagrody | |
Archiwum prowadzone przez | Archiwum Państwowe (501AP) |
Jean Favier to francuski archiwista i historyk, urodzony2 kwietnia 1932w Paryżu, gdzie zmarł12 sierpnia 2014.
Po studiach średnich w liceach Buffona i Henri-IV był uczniem National School of Charters , którą ukończył, a dyplom paleografa archiwisty uzyskał w 1956 roku dzięki pracy magisterskiej Un counselor de Philippe le Bel: Enguerrand de Marigny . W tym samym roku i na dwa lata został mianowany członkiem Szkoły Francuskiej w Rzymie .
Był pierwszy kurator w National Archives od 1958 do 1961 roku . Agrégé w historii w 1961, został mianowany profesorem w Lycée d'Orléans na rok 1961 i następne. Następnie uzyskał stanowisko asystenta naukowego w CNRS, które piastował od 1962 do 1964 roku .
W 1967 obronił pracę doktorską na temat finansów papieskich w czasach wielkiej schizmy zachodniej .
Karierę akademicką rozpoczął najpierw jako wykładowca na Uniwersytecie w Rennes (1964-1966), jako profesor na Uniwersytecie w Rouen (1966-1969), a następnie w Paryżu jako kierownik studiów w Praktycznej Szkole Studiów Zaawansowanych ( 1965-1997) i wreszcie profesor na Uniwersytecie Paryskim na Sorbonie w 1969 roku . Do 1997 roku wykładał tam paleografię średniowieczną.
Równolegle z karierą nauczyciela-naukowca zajmuje kierownicze stanowiska w administracji kultury. W 1975 r. został mianowany Dyrektorem Generalnym Archiwów Francuskich (również bezpośrednio przejmując kierownictwo nad Archiwami Narodowymi ), funkcje sprawowane przez 19 lat, od 1975 do 1994 r. , które naznaczone zostały ogłoszeniem nowej ustawy o archiwach, budowa dużej liczby archiwów zarówno w Paryżu, jak iw oddziałach oraz bardzo ważna działalność międzynarodowa. Następnie od 1994 do 1997 był pierwszym prezesem Biblioteki Narodowej Francji .
Od 1979 r. do jego rozwiązania w 1998 r. przewodniczył Francuskiemu Stowarzyszeniu Obchodów Narodowych . W latach 2008-2012 przewodniczył Wysokiemu Komitetowi ds. Obchodów Narodowych (w 2011 r. przekształciło się w „Upamiętnienia Narodowe”).
Był członkiem Akademia Inskrypcji i Literatury Pięknej od 1985 roku (przewodniczył go w 1995 roku), przewodniczący Komisji francuskiego UNESCO i członek Le siècle klubu . Redagował „ Revue historique” w latach 1973-1997.
Opublikowany w 1978 roku po licznych publikacjach naukowych, jego Philippe le Bel wprowadził go do dużej publiczności i zapoczątkował długą serię publikacji głównie przez FAYARD edycjach gdzie edytowanych on również, od 1992 do 1995 w Histoire de France w sześciu tomach, z których pisał tom drugi zatytułowany Le Temps des Principalities. Od roku 1000 do 1515 oraz Słownik średniowiecznej Francji wydany w 1993 roku.
Jean Favier był kuratorem Château de Langeais należącego do Instytutu. Jest także radiowcą, prowadzącym w szczególności we France Inter program Question pour l'Histoire . Od 1984 do 1987 był dyrektorem TF1 . W latach 1988-2002 przewodniczył Stowarzyszeniu Laureatów konkursu generalnego . Od 2007 do 2013 był pierwszym przewodniczącym Komitetu Historycznego miasta Paryża .
On umarł na 12 sierpnia 2014raka. Pogrzeb Ceremonia odbyła się w kościele św Franciszka Ksawerego ( 7 th dzielnicy Paryża ). Minister Kultury i Komunikacji , aurélie filippetti hołd wielkiego historyka i sługi państwa.
Od 1956 był żonaty z archiwistką Lucie Favier . Spoczywa obok niej na cmentarzu Rabelais 1 w Saint-Maur-des-Fossés .