Wilhelm I z Prowansji
Hrabia Prowansji |
---|
Narodziny | W kierunku 955 |
---|---|
Śmierć |
Po 29 sierpnia 993 Awinion |
Czynność | Monarcha |
Rodzina | Bozonidy |
Tata | Boson II z Arles |
Matka | Stałość |
Rodzeństwo | Rotboald I z Prowansji |
Małżonkowie |
Adélaïde d'Anjou Arsinde de Comminges |
Dzieci |
Constance d'Arles Wilhelm II z Prowansji Odile de Provence |
Guillaume I er de Provence powiedział, że Liberator , urodzony około 955 r., Zmarł w Awinionie w 994 r.29 sierpnia, to prowansalski szlachcic, znany z pokonania i wypędzenia Saracenów z Prowansji w 973 roku.
Syn Bozona II , hrabiego Arles i Constance de Provence , był kolejno hrabią Avignon ( 962 ), hrabią Prowansji ( 972 ), markizem Arles Provence ( 979 ) i księciem całej Prowansji ( 991 ). Ze względu na wuja zwanego Wilhelmem, jest czasami nazywany Wilhelmem II z Prowansji .
Guillaume i jego starszy brat Roubaud , są następcami swojego ojca Bosona i wuja zwanego Guillaume między 962 a 966 . Hrabstwo Provence należy do nich we wspólnym posiadaniu, Guillaume został hrabią Awinion, a Roubaud hrabią Arles po podziale dokonanym w poprzednim pokoleniu między ich ojcem a wujem. Ożenił się między 968 a kwietniem 970 , Arsinde de Comminges , córka Arnaud liczyć z Comminges i d'Arsinde de Carcassonne. Jeśli Arsinde, jego pierwsza żona, była czasami mylona z Adelajdą, jego drugą żoną, aby uczynić go jedyną żoną, to kontrowersje się skończyły. Z tego pierwszego związku narodziłoby się:
Po usunięciu opat Mayeul w lipcu 972 przez zespołów Saracenów zainstalowany w Maures gór od końca IX th century, hrabia William i jego brat Roubaud objąć prowadzenie w wzmocniona prowansalskiej ost przez wojska Ardouin , count Turynu. Namierzają Maurów, których miażdżą w bitwie pod Tourtour w 973 roku , a następnie wypędzają ich z Prowansji. WWrzesień 983Guillaume unicestwił Saracenów po ich powrocie z kampanii w Alpach, a jego brat Roubaud przeszedł na emeryturę z Freinet z pomocą Ardouina Markiza Turyńskiego . Ta kampania militarna przeciwko Saracenom, prowadzona bez wojsk Conrada , jest w istocie połączona z feudalizacją Prowansji, lokalnej arystokracji oraz społeczności miejskich i chłopskich, które do tej pory zawsze odrzucały feudalną mutację i władzę hrabiego. Pozwala Wilhelmowi uzyskać faktyczne zwierzchnictwo Prowansji i za zgodą królewską kontrolować władze podatkowe Prowansji. Dystrybuuje ziemie odzyskane od swoich wasali, takie jak terytorium Hyères, panom z Fos, arbitrażowi różnych, tworząc w ten sposób feudalizm prowansalski. Wraz z Isarnem , biskupem Grenoble , podjął się ponownego zasiedlenia Dauphiné i upoważnił włoskiego hrabiego Ugo Blavia do osiedlenia się w pobliżu Fréjus na początku lat siedemdziesiątych XIX wieku, aby przywrócić ziemię pod uprawę.
Podobnie jak jego ojciec Boson, Guillaume był doradcą wicehrabiego, który od 977 r. Towarzyszył mu we wszystkich tych podróżach i polegał na dużej grupie sędziów, którzy wymierzali sprawiedliwość. Zostając markizem Prowansji w 979 roku, przeniósł się do Arles na początku lat 80-tych . Jego pierwsza żona Arsinde de Comminges (ok. 950-983) umierająca, ożenił się w 984 w tym mieście, wbrew opinii papieża, Adelajdy z Anjou, która właśnie rozstała się ze swoim mężem, przyszłym królem Francji, Ludwikiem V . Para będzie miała co najmniej dwoje dzieci:
Mimo to jest ważną postacią w kronikach Raoula Glabera, który traktuje go jak księcia i pojawia się w statucie z 992 r . O imieniu pater patriae .
Pod koniec swojego życia Guillaume stał się bardzo pobożny i zwrócił wiele dóbr do czasów Kościoła. Już w 991 , na prośbę biskupa Fréjus , Riculf , który błagał w Arles księciu restytucji dawnych domenach biskupstwa Guillaume przystąpiła do tej petycji i przyznano mu dodatkowo połowie Fréjus i wsi przez Puget . W 992 roku zwrócił także ważne posiadłości w Camargue do klasztoru Saint-Jean d'Arles. W 993 r. , Czując, że umiera w mieście Awinion, którego był hrabią, przyjął habit mnicha i zaapelował do ojca Mayeula o ulgę w duszy. Dokonał restytucji i ofiarował opactwu Cluny i był otoczony przez tłum poddanych, których Guillaume de Provence przeszedł z życia na śmierć w tym mieście, wkrótce po29 sierpnia 993. Przed śmiercią wyraził chęć pochowania go w Sarrians , niedaleko Carpentras , w klasztorze budowanym na willi ofiarowanej opactwu burgundzkiemu.