| Narodziny |
985 Burgundia |
|---|---|
| Śmierć |
W kierunku 1047 Opactwo Saint-Germain d'Auxerre |
| Zajęcia | Hagiograf , historyk , pisarz |
| Zakon religijny | Order św. Benedykta |
|---|
Raoul Glaber ( Rodulfus Glaber , to znaczy Glabre lub Łysy ), urodzony około 985 roku w Burgundii i zmarł około 1047 roku , jest kronikarzem mnichów swoich czasów (czas roku 1000 ) i jednym z najważniejszych źródeł dostępne dla historyków Francji w tym okresie.
Jego wujek, mnich , przyprowadził go do klasztoru Saint-Léger-de-Champeaux w wieku dwunastu lat . Został z niej wyrzucony z powodu swojego zachowania (w jednym ze swoich pism mówi, że z dumy stawiał opór i nieposłuszeństwo swoim przełożonym i kłócił się z braćmi).
Następnie wstąpił do opactwa Saint-Bénigne w Dijon, gdzie pozostał od 1025 do 1030 .
W 1010 roku spotkał Guillaume de Volpiano w opactwie Moutiers-Saint-Jean . Był w opactwie Saint-Pierre de Bèze w 1025 r. , A następnie spotkał się z opatem Odilon de Mercœur w Cluny w 1031 r .
W końcu został mnichem w opactwie Saint-Germain d'Auxerre, gdzie mieszkał od 1039 roku .
Raoulowi Glaberowi zawdzięczamy życie św. Williama opata z Dijon - lub Guillaume de Volpiano ( Vita Sancti Guillelmi Abbatis Divionensis ) - i historie ( Historiæ ).
Ten ostatni, zatytułowany Historiarum libri quinque ab anno incarnationis DCCCC usque ad annum MXLIV ( pięć tomów opowiadań od roku 900 po wcieleniu do roku 1044 ) został zapoczątkowany między 1026 a 1040 w opactwie Cluny (księga I i część książki II) i ukończono w opactwie Saint-Germain d'Auxerre .
Początkowo miały stanowić (uniwersalną) historię kościelną, obejmują wydarzenia, które miały miejsce w środkowej Francji, mieszając je z anegdotami i wizjami o charakterze budującym. Ślady przesąd, niemniej jednak są one dokumentem szczególnie oświetlając na pierwszej połowie XI XX wieku , gdyż pozwalają uchwycić mentalność czasu i projekty autorskie.
W ten sposób Raoul Glaber przywołuje swój czas z perspektywy eschatologicznej . Według Pierre Riche , w rzeczywistości, cała książka jego pracy opisano rok 1033 , który był tysięczną rocznicę śmierci i zmartwychwstania z Chrystusem , i może być interpretowane symbolicznie jako koniec czasu.
Raoul Glaber dostarcza również wielu informacji na temat „ Peace of God ”.
Błędnej pracy, który zajmuje niewiele uwzględnieniu kontekstu, w jakim został on napisany, ignorowane, w pismach historyków XX th wieku , jego wartość dla zrozumienia millenaryzmu wokół tysiąc roku .
Wiele cytatów pozostało sławnych:
Duże fragmenty jego dzieł są cytowane i komentowane w książce Rok Mil przez Georges Duby . Ten historyk uważa Glabera za wiarygodne źródło, które umożliwiłoby zrozumienie millenaryzmu około roku 1000. Idąc za pracą Dominique Barthélemy , Sylvain Gouguenheim , ponownie badając to źródło, zakwestionował jednak tę interpretację. Wiarygodność niektóre z jego pism, w tym, że z głodu - wznowił XX th wieku w podręcznikach historii - gdzie glaber przywołuje sceny z kanibalizmu , jest więcej niż wątpliwa:
"Niestety! O ból! coś rzadko słyszanego na przestrzeni wieków, szalejący głód powodował, że ludzie pożerali ludzkie mięso. Podróżni zostali porwani przez silniejszych od nich, odcięto im kończyny, ugotowano w ogniu i pożarto… ”
Ze swojej strony Pierre Bonnassie zwraca uwagę na „nonkonformizm” i „ostrość widzenia świata” Raoula Glabera, którego cytowany fragment potwierdza wiele innych, często niechętnych, wzmianek o kanibalizmie przetrwania w źródłach późnego średniowiecza.