| Thomas de Marle | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Lord of Coucy | |
| 1116 - 1130 ( 14 lat ) |
|
| Poprzednik | Enguerrand I st of Coucy |
| Następca | Enguerrand II de Coucy |
| Lord of Marle | |
| 1116 - 1130 ( 14 lat ) |
|
| Poprzednik | Enguerrand I st of Coucy |
| Następca | Enguerrand II de Coucy |
| Biografia | |
| Dynastia | Coucy House |
| Data urodzenia | v. 1073 |
| Data śmierci | 1130 (~ 57 lat) |
| Miejsce śmierci | Laon |
| Tata | Enguerrand I st of Coucy |
| Matka | Ade de Marle |
| Małżonka |
Idea Hainaut Ermengarde de Montaigu Mélisende de Crécy |
| Dzieci |
Pierwsze małżeństwo Béatrice de Coucy Ide de Coucy Trzecie małżeństwo Mélisende de Coucy Enguerrand II de Coucy Robert de Boves |
Thomas de Marle , znany jako Thomas Feriæ, de la Fère (urodzony około 1073 i zmarł w 1130 ), syn Enguerranda de Boves i Adèle (Adèle) de Marle i Coucy , był panem Coucy , panem La Fère i Marle, który przybył do niego od jego dziadka ze strony matki, Létarda (lub Létaud) Marle (lub Roucy), młodszego brata hrabiego Ebles I st z Roucy .
Przed wyjazdem na krucjatę Thomas poślubił po pierwszym małżeństwie Ide de Hainaut ( † 1101 ), córkę Baudouina II z Hainaut i wdowę po Guy de Chièvres . Miał dwie córki z Ide de Hainaut:
Około 1102 roku poślubił w drugim małżeństwie córkę Rogera , lorda Montaigu i Ermengarde . To małżeństwo zostało unieważnione w 1104 z powodu pokrewieństwa.
W trzecim małżeństwie poślubił w 1104 Mélisende de Crécy ( † 1114 ), córkę Guya ( † 1147), pana Crécy , z którą miał:
Thomas de Marle był Lordem Coucy , Boves , Marle , La Fère , Crépy i Vervins . Ponieważ ojcostwo ojca było wątpliwe, ten nienawidził syna Thomasa i chciał go wydziedziczyć. Jej matka Ade de Marle, znana również jako Ade (Adèle) de Roucy, została odrzucona przez męża za cudzołóstwo.
Wyjechawszy w kwietniu 1096 z ojcem na pierwszą krucjatę , Tomasz okrył się tam chwałą i wziął udział w kilku bitwach:
Po powrocie do kraju, z pewnością sfrustrowany i rozczarowany niewielkim zyskiem z tak długiej wyprawy do Ziemi Świętej , Thomas de Marle, zainstalowany w twierdzy Montaigu , zaczął pustoszyć i niszczyć regiony wokół Laon , od Amiens do Reims .
Enguerrand de Boves , jego ojciec, był z niej bardzo niezadowolony i oblegał fortecę:
Thomas de Marle, ostrzegł, uciekł, dołączył do Ludwika , syna króla Filipa I er , otrzymał pomoc i zrezygnował z siedzenia. Ale Thomas stracił fortecę Montaigu po rozwiązaniu swojego małżeństwa z dziedziczką Montaigu.
W 1113 r. Mieszkańcy Amiens uzyskali od króla Ludwika VI pozwolenie na osiedlenie się w gminie . Przy wsparciu ich biskupa , Geoffroya i vidame Guermond , poprosili Thomasa de Marle o wsparcie ich w ich dziełach przeciwko Adamowi, giermkowi, który pilnował Tour du Castillon dla Enguerrand , hrabiego Amiens, ojca Thomasa . Ale Thomas pogodził się z tym ostatnim i walczył u jego boku przeciwko mieszkańcom Amiens. Thomas zajął sąsiednie ziemie i wsie, popełniając chaos i okrucieństwo. Sibylle de Château-Porcien, jego teściowa, która trzymała go we wrogości, zdradza go, ostrzegając Gormonda de Picquigny o jego działaniach. Guermond zaatakował go i poważnie zranił włócznią w stawie skokowym. Thomas schronił się w swoim zamku w Marle. Gormond de Picquigny skorzystał z okazji, aby zaatakować zamek, gdzie dowodził Adam: uzyskał wsparcie króla Ludwika VI, który wysłał mu posiłki i wkroczył do Amiens11 kwietnia 1115.
Wracając do Marle na leczenie, Thomas szukał zemsty i kazał stracić Gautiera, archidiakona Laon , przyrodniego brata Sibylle de Château-Porcien, który wspierał cudzołożne małżeństwo swojej siostry z Enguerrandem i był jednym z głównych inicjatorów bunt Amiens. Następnie duchowieństwo zdecydowało się ich ekskomunikować podczas synodu, który odbył się w Beauvais dnia06 grudnia 1114.
Gdy Thomas kontynuował swoje występki, król został zmuszony do zaatakowania go: zabrał zamki Crécy i Nouvion ( -le-Comte , -l'Abbesse ?) I zrujnował forty wzniesione na ziemi należącej do Saint-Jean de Opactwo Laon . Następnie król oblegał wieżę Castillon ( Catillon , Châtillon ?) I zrównał ją z ziemią po dwóch latach oblężenia.
Tomasz zawarł pokój z królem za dużą sumę pieniędzy i obietnicę naprawienia wszelkich szkód wyrządzonych Kościołowi.
Po śmierci Enguerrand de Boves w 1116 roku król Ludwik VI le Gros powierzono w 1117 z hrabstwa Amiens do Adèle de Vermandois , córką Herberta IV i Adèle (Alix) de Crépy , sama córki Raoul , hrabia z Amiens, Valois i Vexin. Adele z Vermandois natychmiast przekazała posag swojej córce z drugiego małżeństwa z Renaudem II de Clermont , Clermont Marguerite, żonaty z Karolem I st. Flandrii, w ten sposób przyjął tytuł hrabiego Amiens.
Aby pomścić się za to, co król dał hrabstwu Amiens - które miało przyjść do niego z mocy prawa po śmierci jego ojca Enguerranda - Thomas sprzymierzył się z Baudouinem , hrabią Hainaut i Hugues , hrabią Saint-Pol . W 1130 roku zabił Henryka z Vermandois, pana Chaumont-en-Vexin , syna Adele z Vermandois i brata hrabiego Raoula I st z Vermandois, powiedział Vaillant .
W październiku 1130 roku Thomas został poważnie ranny przez wspomnianego hrabiego Raoul de Vermandois podczas oblężenia Coucy zarządzonego przez króla Ludwika VI, który chciał położyć kres nadużyciom swojego wasala . Thomas de Marle zmarł dalej9 listopada 1130. W ten sposób Raoul de Vermandois pomścił śmierć swojego brata Henriego. Thomas został pochowany pod wieżą kościoła opactwa w opactwie Nogent-sous-Coucy, a jego ciało pozostało tam do3 kwietnia 1219, kiedy został przeniesiony do nowego kościoła, który zbudował jego wnuk Enguerrand III .
Kronikarz czasu, Guibert de Nogent , opat opactwa benedyktyńskiego Nogent-sous-Coucy, mówi o nim, że był największym znanym szelma swojego czasu.