Wilhelm IX z Akwitanii

Wilhelm IX z Akwitanii
Rysunek.
Tytuł
Książę Akwitanii
25 września 1086 - 11 lutego 1127
( 40 lat, 4 miesiące i 17 dni )
Poprzednik Wilhelma VIII
Następca Guillaume X
Hrabia Poitiers
( Wilhelm VII )
25 września 1086 - 11 lutego 1127
( 40 lat, 4 miesiące i 17 dni )
Poprzednik Wilhelma VI
Następca Wilhelma VIII
Biografia
Dynastia Ramnulfides
Data urodzenia 22 października 1071
Data śmierci 11 lutego 1127
Tata Wilhelma VIII z Akwitanii
Matka Hildegarda Burgundii
Małżonka Philippa de Toulouse (żona)
Dangereuse de L'Isle Bouchard (kochanka)
Dzieci Guillaume X d'Aquitaine
Agnes z Poitiers
Raymond z Poitiers
Książęta Akwitanii,
hrabiowie Poitiers

Guillaume IX d'Aquitaine lub Guillaume VII , hrabia Poitou (w prowansalskim Guilhem IX d'Aquitania lub Guilhem de Peitieus ), urodzony dnia22 października 1071, martwy 11 lutego 1127, Znana od XIX -tego  wieku Troubadour , Hrabiowie Poitiers , książę Akwitanii i Gaskonii z25 września 1086kiedy on umarł. Jest także pierwszym znanym poetą w języku oksytańskim .

Następcą swojego ojca Wilhelma VIII w wieku 15 lat, co przyniosło mu przydomek Wilhelm Młodszy na początku jego panowania . Jest także ojcem Guillaume X i dziadkiem Aliénor d'Aquitaine .

Rodzina

Syn Guillaume VIII z Akwitanii i Hildegardy z Burgundii , był krótko żonaty z Ermengarde d'Anjou (córka Foulque IV le Réchin , hrabia Anjou), zanim poślubił Filipę z Tuluzy (córkę Guillaume IV , hrabiego Tuluzy) lub Philippie w 1094 . Z tego ostatniego związku rodzi się:

Jego kochanka, Amauberge, znana jako „Dangereuse de L'Isle Bouchard”, również urodziła mu troje dzieci:

Okres rozkwitu księstwa Akwitanii

On nadal rozwijać zarodek organizacji administracyjnej swoich poprzedników, z dodatkiem Provost w Surgères w 1087 i tworzenia agentów leśnych. Bierze i niszczy zamek Blaye od hrabiego Guillaume V d'Angoulême , aby ograniczyć jego interesy w Saintonge .

Otrzymawszy prawa do Tuluzy przez swoją żonę Filippę, przejął je zbrojnie, zdobywając Tuluzę w 1098 r. Po ogłoszeniu zdobycia Jerozolimy w 1099 r. Przez uczestników pierwszej krucjaty , Guillaume le Troubadour wziął krzyż i wyszedł. dla Ziemi Świętej w 1101 roku. Półtora roku pozostał na Wschodzie, walcząc najczęściej w Anatolii , gdzie dwukrotnie został dotkliwie pobity, zwłaszcza w górach Taurus .

W 1110 roku został ranny w Taillebourgu .

Przejął majątek kościelny w 1113 r., Aby sfinansować swoją kampanię przeciwko Tuluzie w 1115 r. I porzucił swoją żonę Filippę dla córki Bartłomieja z wyspy Bouchard, żony jego wasala wicehrabiego Aymeric I st z Chatellerault , który nazwał Maubergeonne , Niebezpiecznym (1087 -1151). Jego żona przeszła na emeryturę do klasztoru Fontevraud założonego przez Roberta d'Arbrissela . Te czyny przyniosły mu ekskomunikę od Piotra II , biskupa Poitiers w 1115 roku . Niemniej jednak poślubił swojego syna Guillaume z córką swojej kochanki, Aénor , w 1121 roku.

Pod koniec swojego życia bierze udział w odcinku Reconquista . Sprzymierzeni z królem Kastylii i León , Alfonso the Battler , który poślubił jego siostrę Beatrice, toczyli wojnę od 1120 do 1123 o podbój królestwa Walencji , w szczególności wygrywając bitwę pod Cutandą ,18 maja 1120.

Sam patron i trubadur

Wilhelm IX z Poitiers szczególnie wyróżnia historię jako pisarz, który utrzymuje jeden z najbardziej wyrafinowanych dworów na Zachodzie.

Na swoim dworze wita walijskiego barda Blédri ap Davidor , który ponownie przedstawia historię Tristana i Iseuta na kontynencie .

Sam jest poetą, posługującym się językiem Oc w swoich utworach, czyli wierszach do muzyki.

Jest to najstarszy średniowieczny poeta z St. Fortunatusa VI th  century (który długie życie w Abbey Sainte-Croix de Poitiers ), który pracuje w wulgaryzmów ani święte, ani chwała wojowników bohatera zostają zachowane. Jego wersety dotyczą głównie kobiet, miłości i sprawności seksualnej. Jego poezja jest czasami bardzo surowa (zwłaszcza w odpowiedniej pieśni , kiedy pyta towarzyszy, na którym koniu powinien jeździć, Agnes czy Arsens ) i może nawet posunąć się do mówienia o miłości między ludźmi , odzwierciedlenie czasów, gdy Kościół miał ograniczony wpływ na społeczeństwo . Jego poezja jest przesiąknięta znaną mu kulturą arabską i arabsko-andaluzyjską. Uważany za jednego z prekursorów miłości dworskiej ( fin amor w języku oksytańskim ), jest jednym z wpływowych wzorców sztuki trubadurów , których poezja nabierze szarmanckiego charakteru.

Po powrocie z krucjaty odrzuca żonę i przyjmuje za kochankę zamężną kobietę ( Dangereuse de L'Isle Bouchard ), którą przywołuje jako muzę w swoich wierszach pod nazwą Dangereuse (la Maubergeonne ). Wspomina też o powstaniu klasztoru, którego zakonnice wybierane byłyby spośród najpiękniejszych kobiet w powiecie. Mówi się, że w bitwie pod Cutandą walczył z ciałem swojej kochanki wymalowanym na swojej tarczy.

Przywołuje też wojnę i jej konsekwencje: według Orderic Vital w przyjemny sposób opowiada o niewoli na Wschodzie.

Złożył duże darowizny na rzecz Kościoła, w tym część na fundację klasztorów i odbudowę pałacu hrabiów Poitiers .

Przykładowa piosenka

Oto jeden z utworów skomponowanych przez hrabiego księcia w języku langue d'oc w języku Limousin, któremu towarzyszy tłumaczenie francuskie:

Pokocham ją!

(Prowansalski)

Farai chansoneta nueva,
Lata, w których nie ma wiatru ani mrozu, ani deszczu:
Ma dona m'assaya em prueva,
Quossi de qual guiza am;
E ja per plag que m'mueva
No-m solvera de son liam.

(Francuski)

Zrobię nową piosenkę
Zanim zacznie wiać, pada deszcz lub zamarznie:
Moja pani testuje mnie, testuje mnie,
Aby wiedzieć, jak bardzo ją kocham;
I bez względu na to, jak bardzo próbuje się ze mną kłócić,
nigdy z niej nie zrezygnuję.

Przed laty wynajmowałem kłamstwa em liure,
To w jego sekretariacie.
E no m'tenguatz per yure,
S'ieu ma bona dompna am!
Quar senes lieys non puesc viure,
Tak wiele jest bliskich wielkiej rodzinie.

Poddaję się jej, poddaję się,
ona może zarejestrować mnie w swoim statucie;
I nie trzymaj mnie pijanego
Jeśli kocham moją dobrą panią,
Bo bez niej nie mogę żyć,
Tak bardzo jej miłości jestem bardzo głodny.

Per aquesta fri e tremble,
Quar de tam bon'amor am, Ten
anc no cug only in nasques wydaje się
En semblan del gran linh n'Adam.

Dla niej drżę i drżę,
tak bardzo ją kocham tak dobrą miłością!
Nigdy nie wierzę, że urodziłem się tak pięknie
w linii Pana Adama.

Que plus es blanca que evori,
Per queieu autra non azori:
Si-m breu non ai aiutori,
Cum ma bona dompna m'am,
Morrai, pel cap sanh Gregori,
Si no-m bayza en cambr'o sotz ram.

Jest bielsza niż kość słoniowa,
nie pokocham jej!
Ale jeśli nie otrzymam szybkiej pomocy,
jeśli moja dobra pani mnie nie kocha,
umrę z głowy św.Grzegorza ,
Pocałunek w pokoju lub pod drzewem!

Qual pro-y auretz, dompna conja,
Si vostr'amors mi deslonja
Par que-us vulhatz meter monja!
E sapchatz, quar tan vos am,
Tem que la dolors me ponja,
Si no-m faitz dreg dels tortz q'ie-us clam.

Co zyskasz, piękna damo,
jeśli oddalisz mnie od swojej miłości?
Wydajesz się być zakonnicą,
ale wiedz, że kocham cię tak bardzo,
że boję się bolesnego bólu
, jeśli nie naprawisz krzywd, na które narzekam.

Qual pro i auretz s'ieu encostre
E no-m retenetz per vostre
Totz lo joys del mon es nostre,
Dompna, amduy nos amam.
Lay al mieu amic Daurostre,
Dic e man que chan e bram.

Co zyskasz, jeśli się zamknę,
jeśli nie weźmiesz mnie za swoją?
Cała radość na świecie należy do nas,
Pani, jeśli się kochamy,
proszę mojego przyjaciela Daurostre,
aby śpiewał i nie płakał.

Uwagi i odniesienia

  1. Guillaume IX na stronie internetowej FMG
  2. Autorytet BnF
  3. Katia Choquer, Aliénor d'Aquitaine, urodzona, by rządzić , magazyn Histoires de France od kwietnia do maja 2014, str.  17-23
  4. René Nelli, Erotyka trubadurów. , Tuluza, Privat,1963, 373,  str. ( ISBN  2-7089-8607-4 )
  5. „  The troubadours and the Arab impact - Editions Cairn  ” , na www.editions-cairn.fr (dostęp: 6 września 2020 )

Zobacz też

Dodatkowa bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne