Guillaume Cliton

Guillaume de Normandie znany jako Guillaume Cliton (25 października 1102- Aalst ,28 lipca 1128), Hrabia Flandrii od 1127 do 1128 r., Rościł sobie prawa do Księstwa Normandii i tronu Królestwa Anglii .

Cliton to średniowieczny łaciński odpowiednik staroangielskiego terminu aetheling , który był używany do określenia książąt rodzin królewskich, którzy prawdopodobnie przystąpili do rodziny królewskiej.

Dzieciństwo

Jest synem księcia Normandii Roberta Courteheuse (ok. 1053-1134) i Sibylle de Conversano († 1103), wnuka Wilhelma Zdobywcy (ok. 1027-1087) i Matyldy Flandrii († 1083), sama córka hrabiego Baudouina V i Adèle z Francji . On jest kuzyn hrabiego Karola I st Flandrii , jego poprzednik, zamordowanych, bez dzieci.

Po klęsce oraz wychwytywanie ojca przez jego brata króla Anglii Henryka I st Beauclerc bitwa pod tinchebray (28 września 1106) młody Wilhelm wpada w ręce króla, jego wuja. Henri I er powierzył go opiece hrabiego Arques , Helias of Saint-Saens, która poślubiła przyrodnią siostrę Williama, córkę księcia Roberta Courteheuse.

Od 1109 roku , jego wuj Henry I st jest w otwartym konflikcie z królem Francji Ludwika VI tłuszcz i jej sojuszników Andegawenów. Wilhelm Clito staje się ważnym zagadnieniem, ponieważ jego roszczenie do Księstwa Normandii jest bardziej uzasadnione niż Henry I st . Dlatego król postanawia go aresztować (około 1109-1110). Ale przy współudziale Heliasa, młody mężczyzna uciekł z Normandii i schronił się z różnych książąt przeciwieństwie do Henryka I st .

Wkrótce niezadowoleni baronowie normańscy i wrogowie Henryka I jako pierwsi tworzą koalicję, przejmując księstwo Normandii na rzecz Wilhelma. To roszczenie służy jako pretekst dla Ludwika VI Francji , Foulque V z Anjou i Baudouina VII z Flandrii do przeciwstawienia się królowi Anglii, którego potęga przeraża.

W 1113 roku Louis i Foulques, pokonani militarnie, zawarli bardzo korzystne traktaty dla Henriego, uznając mu jego prawa do Normandii. Wkrótce potem Henri jeszcze bardziej umacnia pokój, negocjując zaręczyny swojego syna Guillaume Adelina z Mathilde, córką hrabiego Anjou .

Wygnanie

W międzyczasie Guillaume Cliton schronił się na dworze Flandrii z hrabią Baudouinem VII . Dołączyłby do niego w wieku 13 lat i zostałby pasowany na rycerza w wieku 16 lat.

Od 1114 roku hrabia Flandrii prowadził naloty na Normandię w celu wsparcia swojego protegowanego. Od 1117 r. Jego naloty na północnym wschodzie uzyskały pewne lokalne wsparcie. Niektórzy baronowie następnie otwarcie ogłaszają Williama Clito, a wkrótce król Francji i hrabia Anjou zrywają pokój ustanowiony od 1113 r. Między 1118 a latem 1119 r. Henryk I toczy otwartą wojnę przeciwko tej wrogiej koalicji. To najtrudniejszy okres jego panowania. Ale władca przejmuje przewagę po śmierci w bitwie hrabiego Flandrii, pokoju zaaranżowanym z hrabią Anjou przez małżeństwo ich dzieci i ciężkiej klęsce zadanej królowi Francji w bitwie pod Brémule (20 sierpnia 1119). W Normandii stłumiono bunt.

Jego nadzieje wzrosły, Wilhelm Clito spotkał Henryka I st w11 października 19poprosić go o uwolnienie ojca, obiecując wygnanie zarówno w Jerozolimie . Wątpiąc w jego słowo, Henri odmawia. Niemniej jednak stara się przyciągnąć go do swojego dworu, obiecując mu status równoważny ze statusem hrabiego z władzą w trzech hrabstwach. Guillaume Cliton odmawia i pozostaje na wygnaniu. W 1120 r. Królowie francuscy i angielscy zawierają nowy traktat korzystny dla Henryka I św .

Drugi bunt normański

Przyczyną William odradza się wraz ze śmiercią Williama Adelin , syna i dziedzica Henryka I st , w tonie na biały statek ,25 listopada 1120. W 1123 roku otrzymał rękę Sibylle , młodszej córki Foulque V d'Anjou . W Normandii tworzy się nowe grono zwolenników. W tym i następnym roku wybuchła rewolta na jego korzyść, na czele której stanął Amaury III de Montfort , hrabia Évreux i Galéran IV , hrabia Meulan . Ale ten bunt został zdławiony25 marca 1124, kiedy oficerowie wojskowi rodziny królewskiej, w szczególności Ranulf le Meschin , hrabia Chester , chwytają jego przywódców w zasadzkę w pobliżu Bourgtheroulde. Kontynuując nieustępliwie swojego wroga, Henry I st nawet otrzymuje papieskie unieważnienie małżeństwa Williama Clito z powodu chowu wsobnego.

Hrabia Flandrii

W Stycznia 1127, Louis VI Francji postanawia zorganizować dla niego małżeństwo z Jeanne de Montferratu, pół-siostra Adèle de Savoie , jego żony. Dało mu również francuskiego Vexina i postanawia utrzymać jego wagę, teraz, gdy Henryk I po raz pierwszy postanowił uznać swoją córkę, cesarzową Matyldę, za jego spadkobiercę. Cliton natychmiast przekroczył granicę normandzką i oblegał fortecę Gisors i ponownie zajął księstwo.

Karol Dobry zostaje zamordowany podczas mszy św 2 marca 1127i nie pozostawia spadkobiercy. Będąc wnukiem Mathilde of Flanders i prawnukiem Baudouina V z Flandrii , Guillaume twierdzi, że z błogosławieństwem i wsparciem swojego szwagra Ludwika VI , hrabstwa Flandrii . Pomimo praw hrabiego Baudouina IV z Hainaut iw obecności flamandzkich baronów zebranych na23 marca 1127w Arras , Ludwik VI , jako zwierzchnik , interweniuje i nakłada na Williama inwestyturę hrabstwa Flandrii. Król Francji pokazuje swoją siłę poprzez ustawienie oblężenie Lille czasu,6 kwietnia 1127, jedzie do Brugii, aby wziąć udział we wzajemnych przysięgach nowego hrabiego i jego baronów. Guillaume, obiecując w szczególności zniesienie tonlieu i CENS , przysięga do przestrzegania prawa i przywileje miast. W tym czasie Saint-Omer otrzymał prawa miejskie (14 kwietnia 1127).

Jednak gra się nie skończyła, ponieważ oprócz Baudouina IV z Hainaut, który przejmuje Oudenaarde , pretendentów do tytułu jest wielu. Liczymy na tej liście: William Ypres , grand-syna Roberta I st Flandrii przez mężczyzn, ale naturalny oddział; Thierry z Alzacji , także wnuk Roberta I St of Flanders po jego matce Gertrudzie z Flandrii; Arnoul z Danii, najstarszy syn siostry Charlesa le Bona. Guillaume najpierw pokonuje Arnoula z Danii, okopanego w Saint-Omer; następnie, z pomocą Ludwika VI , pokonuje Guillaume d'Ypres i Baudouin IV .

Jego doświadczenie wojskowe niewiele mu się przydało we Flandrii, gdzie społeczeństwo szybko się zmieniło wraz z rozwojem przemysłu wełnianego. Guillaume Cliton szybko staje się odrażający dla swoich nowych poddanych: nie tylko nie przestrzega ani swoich zobowiązań, ani nawet przysięgi, ale dodatkowo nakłada nowe podatki na rynkach (tonlieux) i nowe tantiemy od domów (cens), które czyni zbierać przemocą. Hrabia nadal planuje podbić Normandię i tradycyjnie działa feudalnie. Nie ma co liczyć na reakcję coraz bardziej kwitnących miast, bardzo zatroskanych o swoją wolność. Co więcej, Guillaume nie daje oznak nienagannego życia chrześcijańskiego .

Po aresztowaniu w Saint-Omer i Lille wybuchły zamieszki 1 st sierpień 1127jeden z jego poddanych na Place de Lille w środku targów (co jest zabronione). Następnego 17 września huczy w Brugii . Bunty te zostały następnie stłumione, a hrabia Guillaume zażądał wysokiej grzywny . Nie mógł jednak powstrzymać Gandawy i Brugii przed uznaniem Thierry'ego d'Alsace'a za hrabiego. W 1128 roku, to jest cały cesarskie Flanders , którzy zebrali się Lorrain, jak większość baronów Flandrii królewski, obsługiwanych potajemnie przez króla Henryka I st Anglii, która działa do tych napięć. Ludwik VI wydał zakaz na Flandrię, ekskomunikował Thierry d'Alsace i oblegał Lille, gdzie ten ostatni został zamknięty. Ale on szybko usunięty, ponieważ Henry I st zgromadził armię do zamku Épernon . Po zniesieniu oblężenia Lille21 maja 1128Guillaume, wspierany przez Godefroida le Barbu , wygrywa w Tielt, a także w zamku Oostkamp i otacza Thierry'ego w Aalst, dokąd doprowadził go lot z Lille.

To jest, gdzie 27 lipca 1128, Guillaume zostaje trafiony strzałem z kuszy. Wkrótce potem zmarł. Nie zostawia dziecka, a Thierry d'Alsace odzyskuje Flandrię.

Pochodzenie

Bibliografia

 : dokument używany jako źródło tego artykułu.

• C. Warren Hollister , William (1102–1128) , Oxford University Press, pot.  „Oxford Dictionary of National Biography”,2004
• Galbert de Bruges ( przekład  z łaciny), Morderstwo Karola Dobrego, przekład z łaciny J. Gengoux , Antwerpia, Fonds Mercator, wyd.  „Mercator Fund - Antwerp”,1978, 274  str. ( ISBN  90-6153-098-9 ).
• Sandy Burton Hicks , The Impact of William Clito on the Continental Policies of Henry I of England , vol.  10, pot.  "Viator",1979 p.  1-21
• John Le Patourel , The Norman Succession, 996-1135 , vol.  86, pot.  "The English Historical Review",Kwiecień 1971, rozdz.  339 p.  225-250.

Uwagi i odniesienia

1. C. Warren Hollister, „William (1102–1128)”, Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press, 2004.
2. R.C. Van Caenegem, Wprowadzenie historyczne w The Murder of Charles Le Bon , wydanie Mercator Fund, Antwerpia, 1978.
3. Edward Le Glay, za Galbertem z Brugii, Historia hrabiów Flandrii do nastania Domu Burgundii , pierwszy tom, Paryż, w Comptoir des Imprimeurs- Unis , MDCCCXLIII .
4. Galbert z Brugii