Bitwa pod Tinchebray

Bitwa pod Tinchebray Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Bitwa pod Tinchebray. Miniatura Mistrza Bedford z Des cas des nobles men et femmes de Boccaccio , BNF , Fr.226, f.256v. Ogólne informacje
Przestarzały 28 września 1106
Lokalizacja Tinchebray , Normandia
Wynik Zwycięstwo Henryka I st
Wojujący
Księstwo Normandii Królestwo Anglii
Dowódcy
Guillaume de Mortain
Robert de Bellême 		Ranulph le Meschin
Robert de Beaumont
Guillaume de Warenne
Élie de la Flèche
Alain Fergent
Guillaume d'Évreux
Raoul III de Tosny
Robert de Montfort
Robert de Grandmesnil
Zaangażowane siły
700 rycerzy

Piechota licząca 6000 żołnierzy

Łącznie 7600 mężczyzn		 2400 rycerzy (około 1400 rycerzy Normanów i Angevinów oraz 1000 rycerzy bretońskich)

Piechota licząca co najmniej 6000 ludzi (Anglicy i Normanowie)

Łącznie ponad 7600 mężczyzn
Straty
Około 60 rycerzy. Robert i prawie 400 rycerzy zostaje wziętych do niewoli. Bardzo słaby

Inwazja na Normandię
- Henry I St of England

Współrzędne 48 ° 45 ′ 55 ″ północ, 0 ° 43 ′ 40 ″ zachód Geolokalizacja na mapie: Dolna Normandia
(Zobacz lokalizację na mapie: Basse-Normandie) Bitwa pod Tinchebray

Bitwa Tinchebray odbyła się28 września 1106W mieście Tinchebray w Normandii , między oddziałami najeźdźców Henryka I st Beauclerc , króla Anglii , i księcia Normandii , jego starszego brata Roberta Courteheuse .

Ta bitwa zakończyła się decydującym zwycięstwem Henri Beauclerc, co pozwoliło mu ponownie zjednoczyć Normandię z Anglią , co nie miało miejsca od śmierci ich ojca Wilhelma Zdobywcy w 1087 roku . Normandia pozostanie w posiadaniu korony Anglii do 1204 roku .

Kontekst historyczny

Henri Beauclerc był w konflikcie ze swoim starszym bratem, Robertem Courteheuse, od śmierci ich brata Guillaume le Roux w 1100 roku . Rzeczywiście, Robert, popychany przez swojego doradcę Rainulfa Flambarda , rzucił mu wyzwanie korony Anglii. W 1101 roku Robert bezskutecznie wylądował w Portsmouth, zanim został zmuszony, w obliczu braku popularnego poparcia Anglików, do rezygnacji z roszczeń do tronu angielskiego na mocy traktatu z Alton .

Utrzymujące się konflikty między dwoma braćmi zmusiły Henriego do inwazji na Normandię w 1105 roku , w szczególności na miasta Bayeux i Caen . Zmuszony na chwilę do przerwania kampanii z powodu problemów politycznych wynikających z kłótni Investitures , Henri wrócił do Normandii latem 1106 roku . Po szybkim zdobyciu ufortyfikowanego opactwa Notre-Dame de l'Épinay w Saint-Pierre-sur-Dives , Henri skierował się na południe i ustawił,28 września 1106, siedziba przed zamkiem Tinchebray , warownią położoną na wzgórzu nad miastem.

Przygotowania

Położone w południowo-zachodniej części Normandii, na granicy hrabstwa Mortain , Tinchebray jest przetrzymywane przez hrabiego Guillaume de Mortain , jednego z nielicznych ważnych baronów normandzkich wciąż lojalnych Robertowi Courteheuse. Wojska książęce przybyły z pomocą oblężonym 28 września . Po nieudanych negocjacjach, książę odmawiając królewskim propozycjom, bitwa jest nieunikniona i Henryk wydaje rozkaz do walki.

Przebieg bitwy

Armią królewską, zorganizowaną w trzech grupach, w zwykłej wówczas kolejności, dowodzili Ranulph le Meschin , hrabia de Meulan , Robert de Beaumont i Guillaume de Warenne . Henri ma także ze sobą księcia Alaina Fergenta , hrabiego Guillaume d'Évreux , Raoula III de Tosny , Roberta de Montfort i Roberta de Grandmesnila . Posiada również siły rezerwowe, ukryte przed wzrokiem, pod dowództwem hrabiego Maine Élie de la Flèche (zmarł w 1110 r.).

Robert Courteheuse ma przy sobie hrabiego Guillaume de Mortain i Roberta II de Bellême . Każdy dowodzi bitwą. Pod koniec walki, która trwa zaledwie godzinę, większość książęcej armii zostaje schwytana lub zabita, nie licząc samego Roberta, który jest jednym z więźniów i umrze w niewoli w Cardiff , prawie 30 lat później w Anglii. Wśród schwytanych walczących pojawia się także Edgar Atheling , wujek żony Henriego i hrabia Mortain.

Eliasz ze Strzały jest głównym architektem zwycięstwa Henryka I st Beauclerc, ponieważ interwencja sił rezerwowych, które dowodzi, okaże się decydująca: po rozszerzeniu Armii Cesarskiej przeciwko siłom książęcym dwie armie są w rzeczywistości nierozerwalnie zmieszane do punktu nie jest już w stanie walczyć. To wtedy Hélie de la Flèche, atakując siły książęce od tyłu, przerwała bójkę i ostatecznie przyniosła zwycięstwo stronie królewskiej.

Konsekwencje

Po skonfiskowaniu hrabstwa Mortain od Guillaume, Henri Beauclerc został uznany za księcia Normandii na 15 października 1106.

Większość więźniów zostanie uwolniona, z wyjątkiem Roberta Courteheuse, który resztę życia spędzi w niewoli. William Mortain zostanie wydany po śmierci Henryka I st .

Fragmenty

„Starcie, które miało miejsce w Tinchebray pod koniec Wrzesień 1106, jak wiele średniowiecznych bitew, było raczej krótkim wydarzeniem, ale jego konsekwencje głęboko naznaczyły historię Normandii, Anglii i królestwa Francji.

Dla Normanów bitwa oddała księstwo w ręce najmłodszego syna Wilhelma Zdobywcy, Henri Beauclerc, którego silny rząd przyniósł pokój po dwudziestu latach chaosu. Księstwem rządzono według własnych praw i zwyczajów, co nadawało mu wiele trwałych cech, nawet po okresie książęcym.

Anglia nadal utrzymywała stosunki z Normandią. Jego królowie upierali się przy zachowaniu księstwa; jego arystokracja nie przestawała posiadać majątku i interesów w księstwie. Tinchebray zarejestrował w czasie, co wydarzyło się w Hastings czterdzieści lat wcześniej. »Profesor Judith Green ( Uniwersytet w Edynburgu )

Zobacz też

Powiązane artykuły

Uwagi i odniesienia

  1. HEATH, Ian, Armies of Feudal Europe 1066-1300, str. 57

Bibliografia