Średniowieczna łacina Lingua latīna | |
Kropka | IV th do XIV e wieku |
---|---|
Typologia | fleksyjny , biernikowy |
Klasyfikacja według rodziny | |
|
|
Kody języków | |
Linguasphere | 51-AAB-aaa |
Średniowieczny łaciński odnosi się do łacińskiego jak to było stosowane w średniowieczu .
Historycy i językoznawcy nie osiągnęły porozumienia w sprawie terminu przejścia pomiędzy niskim łacińskim i średniowiecznej łaciny: różne badania na temat uwierzyć, że okres przejściowy trwa od IV th do IX th century. Chociaż popularność tego języka stopniowo zanikała w tym okresie, uczeni, uczeni i księża nadal intensywnie go używają podczas wymiany zdań.
Szczególnie dzięki pomocy tych ostatnich i ich pracy nad Wulgatą język zostanie wzbogacony: wiele zapożyczeń pochodzi z greki i hebrajskiego , jeśli chodzi o słownictwo, ale także język, składnię i gramatykę. To głównie z tego okresu wiele terminów liturgii pochodzi z greckich etymonów, takich jak Eucharystia czy sama liturgia . To także okres apogeum migracji germańskich ; ich wszechobecność silnie naznaczy język.
Niemniej jednak niektórzy uczeni już uważają średniowieczną łacinę za język martwy , choć nie osadzony w kamieniu lub będący formą pośrednią między językiem żywym a językiem martwym.