Robert I st Flandrii
| Robert I st Flandrii | |
| |
| Funkcje | |
|---|---|
| Regent Hrabstwa Zachodniej Fryzji | |
| 1063 - 1093 | |
| Poprzednik | Florent I st zachodniofryzyjskiego |
| Następca | Thierry V z Holandii |
| Hrabia Flandrii | |
| 1071 - 1093 | |
| Poprzednik | Arnoul III Flandrii |
| Następca | Robert II Flandrii |
| Biografia | |
| Data urodzenia | ok. 1035 |
| Data śmierci | 13 października 1093 |
| Miejsce śmierci |
Zamek Wynendaele (dzisiejsza Belgia) |
| Tata | Baudouin V Flandrii |
| Matka | Adele z Francji |
| Małżonka | Gertruda z Saksonii |
| Dzieci |
Robert II z Flandrii Adele z Flandrii Gertrude Philippe de Loo Ogive |
Robert I st Flandria powiedział Robert Fryzyjczyk (w kierunku 1035 - †13 października 1093, château de Wynendaele ), młodszy syn hrabiego Baudouina V i Adèle Francji . Młodszy brat Baudouina VI z Flandrii , wywłaszczył syna tego ostatniego i został hrabią Flandrii od 1071 do 1093 roku .
Biografia
Robert 1 st Flandrii jest uprawiana charakter: w 1092 papież Miejskich II napisał: „Pan obdarzony nauki liter”.
W młodości brał udział w tej rekonkwisty w Galicji , i starał się tam osiedlić, ale został wygnany przez Saracenów . Druga próba kończy się katastrofą, a Robert porzuca projekt. Plan wyprawy do Grecji zawodzi w takim samym stopniu .
Interweniuje w Friesland na wezwanie holenderskich baronów, którzy zbuntowali się przeciwko hrabiny Gertrudy Saksonii , córki księcia Bernarda II i ostatniej wdowa hrabiego Zachodniej Fryzji , Florent I st Zachodniej Fryzji (1017 † 1061). W 1063 , po pokonaniu buntowników, Gertrude zgadza się go poślubić i powierza mu opiekę swojego syna Thierry'ego V z Holandii w hrabstwie Zachodnia Fryzja . Stąd pochodzi jego przydomek „Fryzyjczyk”.
Po ojcu odziedziczył hrabstwo Aalst , kraj Czterech Rzemiosł (gminy Assenede, Boekhoute, Axel, Hulst) i pięć wysp Zelandii , ziemie imperium .
Składa przysięgę, że nie skrzywdzi swojego starszego brata Baudouina VI . Ten ostatni, zanim znalazł śmierć przedwcześnie w 1070 , wyznaczył go na opiekuna swojego najstarszego syna Arnoula III . Nie licząc ambicji Richilde de Hainaut , matki Arnoula III i już opiekunki Hainaut dla jej młodszego syna Baudouina . Przejęła kuratelę lenna Arnolda III i Roberta, podczas gdy hrabstwo Holandia zostaje najechane przez Godfreya Garbusa i Williama Biskupa Utrechtu , który uzyskał cesarza Fryderyka I pierwszą inaugurację hrabstwa. Oddziały lotaryńskie przejmują następnie holenderskie dziedzictwo zięciów Roberta i pokonują je w Leyden . Robert ucieka wraz z żoną Gertrudą i dziećmi ze swoim szwagrem, księciem Ordulf Saksonii . To tutaj Robert otrzymuje wezwanie do pomocy od Flemingów w buncie przeciwko Richilde. Ordulf w Saksonii zapewnia mu wojsko, a Robert wraca do Flandrii.
Gandawa , potem Ypres i flamandzkie miasta rozpoznają go. Robert pokonuje Richilde i zdobywa Lille . Richilde wezwani na Jego pomoc króla Francji Filipa I st , czyli w zimie i zająć stanowisko u podnóża Mont Cassel gdzie Robert został odcięty nie daleko na Bavinchove . 22 lutego 1071, Robert i flamandzcy pikinierzy rozbijają Francuzów. Podczas tej bitwy Richilde zostaje wzięta do niewoli, a jej syn Arnoul III ginie. Podczas pościgu za uciekinierami Robert zostaje schwytany przez hrabiego Eustache II z Boulogne . Zamknięty w Saint-Omer , dostarczają go mieszkańcy miasta, którzy bez powiadomienia króla Francji wymieniają go na Richilde. W odwecie Saint Omer zostaje następnie spustoszony i splądrowany przez Filipa I st , który jednak uciekł w obawie przed przybyciem księcia saskiego. Richilde, który w międzyczasie uznał zwierzchnictwo biskupa Liège nad Hainaut, został ostatecznie pokonany po inwazji Roberta na Hainaut podczas bitwy pod Brocqueroie, niedaleko Mons . Robert jest zdecydowanie uznawany przez wszystkich za hrabiego Flandrii, obrońcę wolności flamandzkich. Godefroy Garbus zginął zamordowany przez posłów hrabiego Flandrii20 lutego 1076bez dziedzica. Zięć Roberta został następnie przywrócony do Holandii.
W 1077 r. Robert Fryzyjski sprowadził swojego najstarszego syna Roberta , który jako jedyny rządził powiatem, gdy jego ojciec odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej w 1085 r . Nieobecność Roberta Fryzyjczyka trwa blisko sześć lat, podczas których podróżuje on do Jerozolimy i Synaju oraz pomaga Alexisowi Komnenowi w walce z Bułgarami i Saracenami. Tego typu wyprawa zapowiada wyprawy krzyżowe , które wystartują już kilka lat po powrocie Roberta. Hrabia przywiózł także list z apelem o pomoc od Aleksego Komnena, uznając się nawet za wasala książąt łacińskich, list, który spotkał się z bardzo szerokim odzewem.
W 1091 podjął próbę przywrócenia zwyczaju, który zabraniał duchownym zmarłym we Flandrii próbować na korzyść innej osoby niż hrabia. Jest zobowiązany do wyrzeczenia się jej w obliczu groźby ekskomuniki ze strony Urbana II na synodzie w Reims: zwraca duchowieństwu flamandzkiemu zagarnięte przez siebie dobra i prosi o przebaczenie Renaud (Renauld) du Bellay, arcybiskup Reims . Mimo to uzyskał w 1093 r . nominację na biskupa w Arras , inną niż w Cambrai .
Zmarł w październiku tego samego roku i został pochowany w kościele Saint-Pierre w Cassel .
Pochodzenie
Przodkowie Roberta I st FlandriiPotomstwo
Z małżeństwa z Gertrudą Saxe miał pięcioro dzieci:
- Robert II Flandrii był hrabią Flandrii.
- Adele Flandrii (†1115), po raz pierwszy wyszła za mąż za króla Danii Knuta IV , matki Karola Dobrego , hrabiego Flandrii. Żonaty w drugim małżeństwie z Rogerem Borsą , księciem Apulii.
- Gertruda z Flandrii (1080 - zm. 1117), żona Henryka III (zm. 1095) hrabiego Louvain i Brukseli , następnie w 1096 Thierry II z Lotaryngii (zm. 1115).
- Philippe de Loo zmarł w 1072 po upadku, pochowany w opactwie Saint-Winoc de Bergues , którego nieślubny syn Guillaume d'Ypres był pretendentem do hrabstwa Flandrii.
- Ogive, ksieni Messines .
Uwagi i referencje
- Robert de Flandre na stronie Fundacji Genealogii Średniowiecznej
- JJ Carlier, „Henri d'Oisy, fragment badań historycznych”, w Mémoire de la Société dunkerquoise pour l'encouragement des sciences, des lettres et des arts , 1857 opublikowanym w 1858, Dunkierka, s. 93, czytaj online
- Henri Martin , Histoire de France, od czasów najbardziej odległych do 1789 , tom 3, 1860, s. 131, 132
- Léon Vanderkindere , Formacja terytorialna księstw belgijskich w średniowieczu , tom I , H. Lamertin, 1902, s. 118
- Strona 43 w Pamiętnikach Królewskiej Akademii Nauk, Listów i Sztuk Pięknych Belgii (1851)
- Édouard André Joseph Le Glay, Historia hrabiów Flandrii , 1843, s. 215
- Louis de Baecker, Badania historyczne miasta Bergues ( czytaj online ) , s. 18
Linki zewnętrzne
- Ewidencja organów :
- Uwagi w ogólnych słownikach lub encyklopediach : Deutsche Biography • Encyclopædia Britannica • Gran Enciclopèdia Catalana