Azerbejdżan

Eurowizji , który odbywa się w obszarze pomiędzy 22 a26 maja 2012dała krajom Zachodu możliwość zainteresowania się polityką obecnego prezydenta Ilhama Alijewa . Media wysłane tam, aby relacjonować Eurowizję, szybko zauważyły ​​liczne naruszenia praw człowieka, takie jak brutalne tłumienie demonstracji przez władze, nielegalne przetrzymywanie dziennikarzy, pozorowane procesy wymyślane przez przywódcę, możliwe fałszerstwa wyborcze. Przeciwnicy reżimu, którzy starali się zwrócić uwagę na sytuację w swoim kraju, byli brutalnie represjonowani przez władze, a dziennikarze zagraniczni byli bici.

Mimo wszystko mieszkańcy przesłuchiwanych przez media nie mogli nic powiedzieć, narażając się na brutalne represje, a Europejska Unia Nadawców wprost odmówiła mówienia o prowadzonej w kraju polityce.

Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw Praw Człowieka stwierdziło, że jest bardzo „zaniepokojony” przez działanie prezydenta Alijewa, który ułaskawiony, chwalił i promowane oficer Safarov, który został uznany za winnego zabójstwa przez ścięcie armeńskiego oficera Margarian. „Zbrodnie z nienawiści, pochodzenia etnicznego, tej wagi, muszą być karane, a nie gloryfikowane przez przywódców politycznych” – powiedział rzecznik organu ONZ w Genewie. Ban Ki Moon, Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych, również wyraził zaniepokojenie tą sprawą, podobnie jak Stany Zjednoczone.

Kraj jest regularnie nazywany dyktaturą . Jest w rankingu 162 ND z 180 krajów przez Reporterów bez Granic pod względem wolności prasy i 160 politycznych przeciwników , w tym 16 dziennikarzy i pisarzy, zostali uwięzieni przez reżim w 2017 roku.

Stosunki dyplomatyczne

166 państw nawiązało stosunki dyplomatyczne z Azerbejdżanem. W Baku utworzono 52 ambasady , dwa konsulaty generalne oraz jedenaście placówek dyplomatycznych i przedstawicielstw . Azerbejdżan ma ambasady w 56 krajach i dziewięć konsulatów generalnych w siedmiu krajach.

W relacji z Armenią są bardzo sprzeczne z powodu kwestii Górskiego Karabachu , samozwańczej republiki odłączyła się od Azerbejdżanu do ormiańskiej większości. Nie ma żadnych oficjalnych stosunków dyplomatycznych między obu państwami, które były w stanie wojny od końca wojny o Górski Karabach w 1988 - 1994 , kiedy rozejm został wynegocjowany przez Rosję na12 maja 1994. Górski Karabach utrzymuje faktyczną niezależność . Wizy wjazdowej do Azerbejdżanu systematycznie odmawia się każdemu obywatelowi ormiańskiemu i każdej osobie pochodzenia ormiańskiego. Odmawia się go również każdej osobie posiadającej wizę wydaną przez władze Górnego Karabachu lub pieczątkę wskazującą pobyt w Górskim Karabachu lub w jednym z siedmiu okupowanych regionów Azerbejdżanu. Skutkuje to trwałym zakazem wjazdu do Azerbejdżanu.

Te stosunki między Azerbejdżanem i Turcją zawsze były bardzo silne. Oba kraje mają podobne języki i kultury (w rzeczywistości język azerski i język turecki są wzajemnie zrozumiałe). Wcześniej, w 1993 roku , w środku wojny w Górskim Karabachu, Turcja musiała, aby wesprzeć swojego azerskiego sojusznika, postanowiła zamknąć swoją 268-  kilometrową wspólną granicę z Armenią.

Silne są też stosunki z Iranem . Pomimo ideologicznej różnicy między tymi dwoma krajami, gdzie Iran jest państwem teokratycznym, a Azerbejdżan świeckim , Iran zbliżył się do tego kraju ze względu na obecność w Iranie silnej mniejszości azerskiej, liczącej około 12,6 mln osób. Oba narody mają wspólną historię: Azerbejdżan był częścią Iranu przed podbojem rosyjskim w 1800 roku i oba są szyitami , w przeciwieństwie do Turków, którzy są głównie sunnitami . Azerbejdżan zamierza zatem utrzymać swoje uprzywilejowane stosunki z Turcją, jednocześnie kultywując bliskie stosunki w wielu obszarach z Iranem.

Azerbejdżan jest jedynym krajem większości muzułmańskiej (szyickiej), który utrzymuje stosunki dyplomatyczne z Izraelem od czasu uzyskania przez niego niepodległości. Dwustronne stosunki dyplomatyczne zostały sformalizowane 7 kwietnia 1992 r.

Azerbejdżańskie Siły Zbrojne

Siły zbrojne Azerbejdżanu zostają przywrócone ustawą Republiki Azerbejdżanu o siłach zbrojnych9 października 1991. Demokratyczna Republika Azerbejdżanu już utworzyło własną siłą zbrojną na26 czerwca 1918. Zostały one jednak rozwiązane po włączeniu Azerbejdżanu do ZSRR .28 kwietnia 1920. Po rozpadzie ZSRR w 1991 r. siły zbrojne zostały odtworzone na bazie sprzętu i obozów byłej Armii Czerwonej, obecnych na ziemi azerbejdżańskiej.

Siły zbrojne są podzielone na trzy gałęzie: azerski sił naziemnych , tym Azerbejdżański powietrza i siły obrony powietrznej (Air Force) i azerski Navy . Do sił paramilitarnych należą Azerbejdżańska Gwardia Narodowa, Wojska Wewnętrzne Azerbejdżanu ( żandarmeria ) oraz Państwowa Służba Graniczna, które w pewnych okolicznościach mogą być zaangażowane w obronę kraju.

Według źródeł mediów Azerbejdżanu, wydatki wojskowe w kraju w 2009 roku wyniósł 2,46 mld w dolarach amerykańskich . Według SIPRI wydano tylko 1,473 miliarda dolarów, a według IISS budżet obronny na 2009 rok wynosi około 1,5 miliarda dolarów. Azerbejdżan ma własny przemysł obronny, który projektuje broń strzelecką. W przyszłości Azerbejdżan ma nadzieję zaprojektować własne czołgi , pojazdy opancerzone i samoloty wojskowe.

Gospodarka

Gospodarka Azerbejdżanu jest silnie uzależniona od ropy eksploatacji w Morzu Kaspijskim , co stanowi 70% eksportu i 50% z budżetu państwa. Według Banku Światowego wzrost jest wysoki, około 34,5% w 2006 r. i 29,3% w 2007 r .

Wielkie projekty rozpoczęły się, gdy kraj w końcu wykorzystał przemysł naftowy . W 2006 roku dzięki oddaniu do użytku pierwszego superrurociągu do Europy BTC ( Ropociąg Baku-Tbilisi-Ceyhan ) i gwałtownie rosnącym cenom ropy, małe państwo kaukaskie odnotowało wzrost o 36 proc., co jest światowym rekordem. Odkąd kryzys uderzył tam jak gdzie indziej ( PKB wzrósł tylko o 0,3% w 2011 r.), ale entuzjazm pozostaje. Azerbejdżan jest podwójnie atrakcyjny. Przede wszystkim jako dostawca węglowodorów , ale przede wszystkim dlatego, że zajmuje niezwykłą pozycję geostrategiczną w czasie, gdy światowa gospodarka przesuwa się na wschód. Azerbejdżan mając świadomość, że ma do zagrania kartę, broni swojej pozycji na rozdrożu i rozwija politykę miękkiej siły .

• PKB: USD 73650000000
• PNB/mieszkaniec: 9000 USD

Infrastruktura

• Linie telefoniczne: 1 254 000 (w 2007 r. )
• Telefony komórkowe: 4 300 000 (w 2007 r.)
• Stacje radiowe: 175 000 (w 1997 r.)
• Telewizory: 17 000 (w 1997 r.)
• Internet użytkownicy  : 1.036.000 (w 2007 )
• Liczba dostawców dostępu do Internetu  : 2 (w 2000 r.)
• Drogi: 59 141  km (w tym 29 210  km utwardzonych) (w 2004 r. )
• Koleje: 2140  km (w 2019 r. )
• Drogi wodne: 0  km
• Liczba lotnisk: 35 (w tym 27 z utwardzonymi pasami startowymi) (w 2008 r. )

Transport

Transport w Azerbejdżanie ma infrastruktury szyny , drogi i lotniska . Kraj nie ma dostępu do otwartego morza i oceanu , ale posiada infrastrukturę morską i porty ze względu na linię brzegową Morza Kaspijskiego , które jest morzem zamkniętym . Kraj posiada również flotę handlową , która pływa nie tylko po Morzu Kaspijskim, ale także po morzach otwartych. Jej drogi wodne również nie są żeglowne. Azerbejdżan przecinają drogi o znaczeniu globalnym, z których dwie łączą sieci drogowe Europy i Azji .

Trasy

Sieć drogowa Azerbejdżanu w 2006 r. obejmuje 59 141  km , z czego 29 210  km jest utwardzonych . Projekt budowy i renowacji 3578  km w kraju i 5928  km lokalnych dróg jest planowana do realizacji w 2015 roku .

Lotniska

Od 2010 r. Azerbejdżan posiada 35 lotnisk, z których głównym jest Międzynarodowy Port Lotniczy im. Hejdara Alijewa w Baku , a następnie Międzynarodowy Port Lotniczy Ganja w Ganja , Międzynarodowy Port Lotniczy Nachiczewan w Nachiczewan oraz Międzynarodowy Port Lotniczy Lankaran w Lankaran .

Główną linią lotniczą Azerbejdżanu jest Azerbaijan Airlines .

Transport morski

Wszystkie szlaki morskie Azerbejdżanu rozpoczynają się w Baku , największym porcie na Morzu Kaspijskim i bazie marynarki handlowej Azerbejdżanu. Marynarka handlowa Azerbejdżanu składa się z 92 statków . Statki według kategorii i liczby składają się z: 27 statków towarowych , 2 statków pasażerskich , 9 statków pasażerskich / towarowych , 3 statków ro-ro , 48 tankowców i 3 tankowców specjalistycznych . Te porty Azerbejdżanu Baku , Sumqayit , Lankaran , Neftcala i Dübendi .

Publiczna Administracja Morska Morza Kaspijskiego i Komercyjny Port Morski w Baku odgrywają dużą rolę w transporcie wodnym Azerbejdżanu.

Kolej żelazna

Azerbejdżański sieć kolejowa przedłużony ponad 2.140  km w 2019 roku, z których 1169  km wystartowało zelektryfikowanych przy 3000  V DC . Odstęp szyna ma 1520  mm .

Ruch towarowy realizowany przez Kolej Azerbejdżan wyniósł 15 222 000  t, z czego 3 297 000  t stanowił ruch krajowy, a 3 495 000  t tranzytowy.

Natężenie ruchu w korytarzu Europa – Kaukaz – Azja wyniosło łącznie 7 327 600 000  ton .

Maksymalna zdolność przewozowa pasażerów wzrosła w latach 1990-2017 z 11,2 mln do 2,3 mln osób. W 2019 roku przewozy pasażerskie stanowiły 3 631 000 podróżnych na 544 000 000 podróżnych.km.

Linia Baku-Tbilisi-Kars to linia kolejowa łącząca bezpośrednio Turcję , Gruzję i Azerbejdżan. Pierwotnie planowany do ukończenia i uruchomienia w 2012 roku , został zainaugurowany w dniu30 października 2017 r..

Społeczeństwo

Demografia

Azerbejdżan liczy w 2012 roku ponad 9 milionów mieszkańców. Jest to jeden z najgęściej zaludnionych krajów Wspólnoty Niepodległych Państw . Populacja Azerbejdżanu jest również jedną z najmłodszych w krajach Wspólnoty Niepodległych Państw, z 22,3% poniżej 15 roku życia i tylko 9% w wieku powyżej 60 lat.

Obecna populacja Azerbejdżanu wynosi 9 960 521, według statystyk ONZ.

Populacja Azerbejdżanu stale rosła od czasu uzyskania niepodległości, z 7 200 000 w 1991 roku, 8 350 000 w 2005 roku i 9 164 600 w 2011 roku.

Według danych Azerbejdżan Komitetu Statystyki dla 1 st  stycznia 2019 roku łączna liczba ludności Azerbejdżanu jest 9.981.457, z czego 52,8% w miastach i 47,2% na Bliskim wiejskich . Mężczyźni stanowią 49,9%, a kobiety 50,1%.

6 kwietnia 2019 roku urodził się 10-milionowy obywatel Azerbejdżanu.

• Populacja (2012): 9 295 800 mieszkańców
• Wiek (szacunki z 2009 r.):
  • 0-14 lat: 23,9%
  • 15-64 lata: 69,4%
  • powyżej 65 lat: 6,7%
• Oczekiwana długość życia w chwili urodzenia (szacunki z 2009 roku):
  • Razem: 72,4 lat
  • Mężczyzna: 69,6 lat
  • Kobieta: 75,3 lat
• Tempo wzrostu populacji (2012): 1,3%
• Wskaźnik urodzeń (2012): 19  ‰
• Śmiertelność (2012): 6  ‰
• Śmiertelność niemowląt (dane szacunkowe z 2009 r.):
  • Razem: 54,6  ‰
  • Mężczyzna: 60,2  ‰
  • Samica: 48,27  ‰
• Współczynnik dzietności (2012): 2,3 dzieci / kobieta
• Wskaźnik migracji (szacunki z 2009 r.): -1,42  ‰

Języki

Język azerski , czasami nazywany azerbejdżański ( azərbaycan dili lub azəri dili w języku azerskim) i azerbejdżański-turecki to język należący do grupy języków tureckich z rodziny języków ałtajskich .

Używa się go na Kaukazie i na Bliskim Wschodzie , głównie w Azerbejdżanie i Iranie . Łączną liczbę użytkowników szacuje się na 25-35 milionów, z czego nieco ponad 9 milionów w Azerbejdżanie i od 15 do 20 milionów w Iranie. Według spisu z 2009 r. azerski jest językiem ojczystym 91,6% mieszkańców Azerbejdżanu.

Azerski jest językiem aglutynującym i często używa afiksów , zwłaszcza sufiksów . Słowo może mieć wiele afiksów i mogą one również służyć do tworzenia nowych słów . Relacje między słowami są tworzone za pomocą przyrostków dodawanych na końcu słów. W ten sposób możliwe jest utworzenie czasownika z rzeczownika lub rzeczownika z podstawy czasownika (patrz sekcja Tworzenie słów ). Większość afiksów wskazuje na funkcję gramatyczną słowa. Nie ma artykułów ani gatunków . Azeri ma sześć przypadków: mianownik , dopełniacz , celownik , biernik , miejscownik , ablacyjny .

W ciągu swojej historii, że zapożyczył wiele słów w Perski ( VI th  century ), w języku arabskim ( VII th  century ) i rosyjskim ( XVIII th  -  XX th  stulecia).

Dziś w Azerbejdżanie alfabet azerski opiera się na alfabecie łacińskim . Irański Azerski używa alfabetu arabskiego . Jeśli chodzi o historię alfabetu azerskiej, według Instytutu Rękopisów Azerbejdżanu, z podbój kalifatu arabskiego w VII th  wieku The arabski alfabet wszczepia się w Azerbejdżanie pozostaje główne środki do pisania w górę „w 1929. Od 1929 roku (już od 1923 r . alfabet łaciński był używany równolegle z alfabetem arabskim) do 1939 r. alfabet łaciński zastąpił alfabet arabski. Od 1939 r. cyrylica zastąpił alfabet łaciński, stając się oficjalnym alfabetem sowieckiego Azerbejdżanu . I wreszcie w 1991 roku , wraz z niepodległością Azerbejdżanu, alfabet łaciński stał się oficjalnym alfabetem kraju. Od 1991 roku alfabet azerski zawiera 32 litery dla 33 dźwięków, w tym 23 spółgłoski i 9 samogłosek.

Religie

Główną religią w Azerbejdżanie jest Islam , z siedzibą w kraju od VII XX  wieku . Podczas XVI -tego  wieku , populacja Azersko przekształcono twelver szyizmu . 93,4% ludności to muzułmanie , z czego około 85% to szyici, a 15% sunnici . 2,5% mieszkańców to prawosławni Rosjanie , 2,3% apostolscy Ormianie zlokalizowani głównie w samozwańczej republice Górskiego Karabachu, a pozostałe 1,8% do innych wyznań.

Azerbejdżan jest państwem świeckim zgodnie z konstytucją Azerbejdżanu, a religia i państwo są ściśle odrębne .

Sztuka i kultura

Kultura Azerbejdżanu, który jest dziedzictwo turecki , rozwinęła się na przestrzeni wieków jego burzliwej historii , a tym samym uzyskał niepowtarzalny charakter. Wiele jego aspektów zostało również naznaczonych ramami geograficznymi, w których ewoluowała. Zachowując swoją specyfikę, kultura Azerbejdżanu pozostawała pod wpływem kultur perskiej , islamskiej i europejskiej . Od XVIII -tego  wieku , z Imperium Rosyjskiego i Związku Radzieckiego , Azerbejdżan został silnym wpływem kultury zachodniej.

Sztuki azerski odnosi się do artystycznych dokonań Azerbejdżanu ludzi . Biorąc pod uwagę perypetie historii Azerbejdżanu , jego domena znacznie przekracza nie tylko terytorium obecnej Republiki Azerbejdżanu, ale także Azerbejdżanu irańskiego i Południowego Dagestanu w Rosji, która wraz z Republiką Azerbejdżanu stanowi ojczyznę narodu azerskiego .

Precyzyjna droga do dogmatów islamu z jego zakazem przedstawiania żywych istot doprowadziła do rozwoju sztuki zdobniczej. Dywany, miniatury, kaligrafia, elegancko zdobione portale budynków, koronkowe wzory ścian, mozaiki mauzoleów i pałace to dzieła sztuki azerskiej kultury islamu. Pomimo zakazu obrazy i rzeźby żywych istot (ludzi, zwierząt i stworzeń mitologicznych) uczestniczyły w artystycznym i kwiecistym wyrafinowaniu.

Literatura

• Literatura azerbejdżańska

Literatura azerski to wszystkie teksty pisemne i ustne złożone w azerskich . Język azerski był pod silnym wpływem perskiego i arabskiego i używał odmiany alfabetu persko -arabskiego .

Historia Azerbejdżanu przęseł literatury okres od prawie 1500 lat, od alfabetu Orkhon pochodzącym z VI th  wieku i pochodzi z Mongolii dzisiaj. Po tym okresie, między VIII th i X th  century , tureccy koczownicze ludy Azji Środkowej są przechowywane w formie ustnej tradycji eposów takich jak Book of Dede Korkut z Oghuz (które są uważane za przodków Nowoczesne Zachodnia ludów tureckich : Azerowie , Turków z Turcji , Turkmenów , Kashkais z Iranem , Turcy Khorassan i Gagauz ( Gök Oğuz  : niebieski lub niebieskie Oghouzes) oraz Manas Epic o tym Kirgizów . Pomiędzy VI XX i X XX  wieku , narody tureckie (i Oghuz tym Azerowie, z VIII p  wieku ) rozliczane w Azerbajdżanie.

Z podbój Azerbejdżanu przez kalifatu arabskiego w VII XX  wieku , Azerowie zostały przekształcone w islamie . Przyjęto alfabet arabski i oprócz tradycji ustnych rozwinęła się pisemna tradycja literacka zbliżona do stylu arabskiego i literatury perskiej .

Literatura azerski obejmuje klasyczny okres pomiędzy XIII th  wieku i XVIII th  wieku i ery nowożytnej z XIX th  wieku z początkiem wpływem Europejskiej. W ciągu swojej historii znał kilka złotych epok i kilka nurtów literackich. Okres klasyczny uważany jest za złoty wiek literatury azerskiej.

Literatura azerska jest szczególnie znana ze swojej poezji, która może być epicka, historyczna, filozoficzna, miłosna i mistyczna. Poetyckie style diwan i ghazal oraz poetycki gatunek bardów, aachik , są głównymi kwitnącymi gatunkami literackimi.

Muzyka

Muzyka azerski praktykowane w Azerbejdżanie, ale także w krajach sąsiednich, którzy dzielą tę kulturę, a także rejon Azerbejdżanu " Iranu i regionu Kars w Turcji .

Odwrotnie, Azerowie mają dziedzictwo kulturowe składające się z elementów tureckich, irańskich i kaukaskich. Istnieją dwie formy specyficzne muzyki tradycyjnej: że z ashiks lub trubadurów, który być może sięga ormiański, gruziński, Turkmenistanu i Kazachstanu wpływów, a od mugham The dowiedział muzyka pochodzących z irańskim systemie modalnym, w dastgâhs , z zastrzeżeniem tureckie wpływy maqamów . Jeśli granica między tymi dwiema formami jest dobrze określona, ​​to przede wszystkim instrumentacja, styl śpiewania i kontekst.

Po wygraniu go podczas edycji 2011 w Düsseldorfie, Azerbejdżan był gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji 2012 w dniach 22, 24 i 26 maja 2012 roku .

Architektura

Architektura azerski opracowane na przestrzeni wieków w wyjątkowy sposób . Architektura Azerbejdżanu cieszy się dziedzictwem, które ewoluowało wraz z mieszanką tureckiej kultury Azerbejdżanu z elementami kultury islamu . Szeroko wykorzystuje geometrię symboliczną, używając czystych form, takich jak koło i kwadrat. Plany często oparte są na symetrycznych rzutach, z charakterystycznymi prostokątnymi dziedzińcami i hallami. Obejmuje geometryczne, powtarzalne kształty, a także powierzchnie bogato zdobione ceramiką, rzeźbionymi sztukateriami i cegłami, tworzącymi motywy zdobnicze, kaligraficzne, ikonografię roślinną, a czasem animowane kształty.

Architektura azerski został naznaczony wpływem różnych szkół, głównie z kilku okresach rozwoju, szczególnie między XII th  wieku i XVIII th  wieku . W XVIII -tego  wieku z rosyjskiego podboju, architektura stopniowo traci swoje właściwości azerskich, w tym sensie, że architektura jest bardziej międzynarodowa przyjęła, szczególnie eklektyczny, w którym architektura Azerbejdżanu została połączona z Zachodniej (zwłaszcza architektury klasycystycznej architektury ). Pod koniec XIX th  wieku i na początku XX th  wieku to fuzja dwóch stylów architektonicznych stał się bardziej wyraźny i że nowa sztuka dodano. W okresie sowieckim , na początku do 1960 roku , fuzja architektury azerskiej z architekturą neoklasyczną była realizowana jako polityka narodowa, również w zgodzie z architekturą stalinowską .

Jednak od 1960 do niepodległości Azerbejdżanu w 1991 , jednolita architektura stała się normą w całym Związku Radzieckim, która kładła nacisk na użyteczność, a nie estetykę. Nacisk położono zatem na ilość, a nie na jakość. Zwrot architektury narodowej do budownictwa z prefabrykatów betonowych na potrzeby budownictwa masowego rozpoczął się w latach 50. XX wieku . Wraz z niepodległością Azerbejdżanu rozwija się architektura postmodernistyczna, a połączenie architektury azerskiej z architekturą neoklasyczną jest odtwarzane w wielu projektach.

Kino

Kino Azerbejdżanin odnosi się do produkcji folii Azerbejdżanu. Kino Azerskie jest jednym z pierwszych kin na świecie, a kinematografia narodowa powstała w latach dwudziestych XX wieku . W latach 90. doświadczyła poważnego kryzysu, a od 2000 r . znów jest płodna.

„Wytrysk ropy na Bałachanach” to pierwszy film dokumentalny wyprodukowany w Azerbejdżanie i jeden z pierwszych filmów na świecie, w 1898 roku . Legenda o Wieży Dziewicy to pierwszy azerski film niemy w okresie sowieckim , w 1924 roku .

Jednym z pierwszych mistrzów kina Azerbejdżanu jest reżyser filmu i aktor kina Abbas Mirza Charifzadé , który w 1920 roku wyprodukował pierwsze filmy azerskie .

Kraj jest jednak dumny z Oscara dla kina, który otrzymał azerski scenarzysta , dramaturg i producent Rustam Ibragimbekov za scenariusz do filmu Zwodnicze słońce w reżyserii Nikity Michałkowa .

Stworzony przez Rustama Ibragimbekova Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Baku odbywa się co roku we wrześniu . To największy festiwal filmowy na Kaukazie .

Gastronomia

Klimat odgrywa ważną rolę w kształtowaniu się kuchni azerbejdżańskiej  : różnorodność klimatu sprawia, że ​​kuchnia azerbejdżańska jest bardzo kolorowa i bogata. Z notatek zagranicznych podróżników odwiedzających Azerbejdżan wynika, że ​​ludzie uprawiali pszenicę, ryż, sezam, buraki, winorośl, jabłka, tytoń, bawełnę, pigwę, produkowali mięso (zwłaszcza baranie), kawior i ćwiczyli połowy.

Nazwy potraw narodowych wywodzą się z techniki ich przyrządzania i przywołują regiony, z których pochodzą. Na przykład nazwa dolmy pochodzi od dwóch słów: doldurmaq oznacza „napełnić”, a dolamaq oznacza „toczyć”.

W kuchni narodowej Azerbejdżanu szeroko stosowane jest mięso bydła i owiec. Zapisy dowodzą, że w przeszłości używano również mięsa koni i wielbłądów . Azerowie wolą mięso zwierząt górskich. Tłuszcz, podroby i wnętrzności zwierząt są również wykorzystywane w kuchni azerbejdżańskiej.

Dzięki różnorodności rzek i strumieni kuchnia azerbejdżańska zawiera wiele dań rybnych. Dużą popularnością cieszą się smaki pieczonej, faszerowanej ryby oraz szaszłyków rybnych (szaszłyków).

Wśród produktów drobiowych jajka są szeroko stosowane w kuchni narodowej. Omlety z jajek ( sebzi kuku ), jajka z kurczaka ( çırtırtma ) to popularne dania codzienne . Azerzy lubią używać do gotowania produktów mlecznych: atlama , dovğa , doğramac , ayranaşı .

Różne rodzaje chleba, takie jak lavach , yukha , sengah , khamrali , tendir coreyi , zdobią azerbejdżańskie stoły.

Makaron zajmuje ważne miejsce w kuchni azerbejdżańskiej. Potrawy przygotowywane z mąki duchbéré , gurzé , horra , khechile , khengel itp. spożywane są głównie zimą.

Ciasta są wszędzie. W przeszłości chłopi wzrosła cukrowe buraki, produkowanego miodu i wykorzystał je w swojej kuchni. Azerowie są dumni z ich baklava , chekerbouras , halvas, etc. Różne dżemy pojawiły się dzięki lokalnej produkcji cukru. Produkcja cukru rafinowanego w Azerbejdżanie rozpoczął się w X -go  wieku. Do herbaty często podaje się dżemy z pigwy, derenia, winogron, fig, orzechów i innych owoców. W sorbety wykonane z owoców i cukru są podawane z pilaw.

Wódki ( araq w języku azerskim) wytwarzane z dereni i jeżyn są używane głównie w leczeniu niektórych chorób. W przeszłości Azerowie przygotowywali napój zwany buzé , związany z piwem . Herbata ma bardzo ważne miejsce w życiu codziennym Azerbejdżanu.

Turystyka

„Kraj pomiędzy Europą a Azją, bywa nazywany krainą pożarów, co oznacza, że ​​kraj ten ma bogatą historię sięgającą tysięcy lat, a naturalny ogień powstaje i zapala się bezpośrednio i tajemniczo z ziemi”. Azerbejdżan był jednym z najczęściej odwiedzanych przez turystykę krajów socjalistycznych w Związku Radzieckim. W tym czasie priorytetem turystycznym były naturalne ośrodki termalne i wybrzeże Morza Kaspijskiego. Obecnie, wraz z rozwojem gospodarki kraju, sektor turystyczny szybko się rozwija i jednocześnie modernizuje. Sektor ten jest intensywnie inwestowany dzięki wsparciu rządowemu, ale także lokalnym i międzynarodowym inwestorom indywidualnym.

Przede wszystkim potencjał geograficzny kraju i jego linia brzegowa są istotnymi czynnikami sprzyjającymi turystyce. Ponadto do dyspozycji turystów są tereny plenerowe i górskie, rzeki i rodzaje wczasowo-gastronomicznych wiosek. Czynnik „natura” jest bardzo bogaty w kraju, z trzynastu rodzajów klimatów, które istnieją na ziemi, jedenaście istnieje w Azerbejdżanie. Pozwala to również na dużą różnorodność przyrodniczą, która sprzyja bogatej florze i faunie.

Pomimo wszelkiego rodzaju możliwości turystycznych, wciąż jest wystarczająco dużo przeszkód, takich jak brak linii kolejowych, główne autostrady stwarzają problemy z przemieszczaniem się między miejscami docelowymi, w rzeczywistości chociaż występują trudności polityczne i gospodarcze te W ostatnich latach przyjazd turystów do kraju stale rośnie, w 2011 roku liczba ta wynosiła prawie 2 mln turystów zagranicznych. Wizyta turystów organizowana jest przez biura podróży i tym samym lub samodzielnie. Mogą z łatwością poruszać się po regionach, korzystając z wycieczek organizowanych przez lokalnych operatorów.

Sporty

Te sporty w Azerbejdżanie obejmują wiele dziedzin. Tradycyjne sporty w Azerbejdżanie mają starożytne korzenie i nawet teraz zarówno tradycyjne, jak i nowoczesne sporty są równie popularne. Najstarsze teksty odnoszą się do konkursów chovgan dyscyplina jazdy w pobliżu Polo i praktykowane w I st tysiącleciu pne. AD w Azerbejdżanie, Azji Środkowej, Iranie, Turcji i Iraku. Ten sport był najszlachetniejszym z całej serii testów fizycznych, za pomocą których mężczyźni musieli udowodnić swoją siłę.

Walka The łucznictwo The ogrodzenia The jazda i oszczepem były częścią tradycyjnych sportów Azerbejdżanu. Ale zapasy freestyle są tradycyjnie uważane za narodowy sport Azerbejdżanu. Najpopularniejszymi sportami dzisiaj, przynajmniej dla widzów, są piłka nożna i szachy .

Kraj uczestniczy we wszystkich międzynarodowych zawodach sportowych organizowanych na całym świecie i ma najlepszych sportowców we wszystkich kategoriach. Dojrzała od czasu uzyskania niepodległości w 1991 roku i ma wielu mistrzów. Organizuje międzynarodowe konkursy: walczyć do boksu The ciężarów The sportowego , to gimnastyka , że gimnastyka , że awarie The ogrodzenia The wioślarstwo The strzelanie The pływanie The judo The karate , taekwondo , piłka nożna , koszykówka , tenis , piłka ręczna , siatkówka , rugby , narciarstwo , itp.

W 2016 roku stolica po raz pierwszy zorganizowała Grand Prix Formuły 1 , czyli 2016 European Automobile Grand Prix . Od 2017 roku Grand Prix zostaje przemianowane na Azerbeijan Automobile Grand Prix .

Kody

Azerbejdżan ma następujące kody:

• AJ, zgodnie z listą kodów krajów stosowaną przez NATO , kod alfa-2,
• AZ, zgodnie z ISO 3166-1 (lista kodów krajów), kod alfa-2,
• AZ, zgodnie z wykazem międzynarodowych kodów tablic rejestracyjnych ,
• AZE, zgodnie z listą kodów krajów MKOl ,
• AZE, zgodnie z listą kodów krajów używanych przez NATO , kod alfa-3-3
• AZE, zgodnie z ISO 3166-1 , kod alfa-3 (lista kodów krajów),
• UB, zgodnie z listą prefiksów kodów lotnisk ICAO ,

Uwagi i referencje

Uwagi

1. W cyrylicy  : Азәрбајҹан.
2. W cyrylicy  : Азәрбајҹан Республикасы.

Bibliografia

1. (w) „  Bliski Wschód :: Azerbejdżan – The World Factbook – Central Intelligence Agency  ” na www.cia.gov (dostęp 4 lutego 2020 r. )
2. (w) "  HDI  " na unpd.org ,2016(dostęp 2 lipca 2017 r . ) .
3. CIA
4. Touraj Atabaki , Iran i I wojna światowa: pole bitwy wielkich mocarstw , IBTauris,4 września 2006 r.( ISBN  978-1-86064-964-6 , czytaj online ) , s.  132
5. Touraj Atabaki , Azerbejdżan: pochodzenie etniczne i walka o władzę w Iranie , IBTauris,2000( ISBN  9781860645549 ) , s.  25
6. R. Hrair Dekmejian i Hovann H. Simonian , Troubled Waters: The Geopolitics of the Caspian Region , IB Tauris,2003( ISBN  978-1860649226 , czytaj online ) , s.  60 :

   „Do 1918 r., kiedy reżim Musavata zdecydował się nazwać nowo niepodległe państwo Azerbejdżan, ta nazwa była używana wyłącznie do identyfikacji irańskiej prowincji Azerbejdżan . "

7. Babak Rezvani , Konflikt etnoterytorialny i współistnienie na Kaukazie, Azji Środkowej i Fereydan: academisch proefschrift , Amsterdam, Amsterdam University Press,2014( ISBN  978-9048519286 ) , s.  356 :

   „Region na północ od rzeki Araxes nie był nazywany Azerbejdżanem przed 1918 rokiem, w przeciwieństwie do regionu w północno-zachodnim Iranie, który tak dawno nazywano”. "

8. BG Fragner , Radziecki nacjonalizm: ideologiczne dziedzictwo niezależnych republik Azji Środkowej , IB Tauris and Company,2001, 13–32  s. :

   „W postislamskim sensie Arran i Shirvan są często rozróżniane, podczas gdy w erze przedislamskiej Arran lub zachodnia kaukaska Albania z grubsza odpowiada współczesnemu terytorium Republiki Azerbejdżanu. W czasach sowieckich , w zapierającej dech w piersiach manipulacji, historyczny Azerbejdżan (północno - zachodni Iran ) został zreinterpretowany jako „Azerbejdżan Południowy”, aby Sowieci wywłaszczyli roszczenia terytorialne na historyczny Azerbejdżan, który znajduje się we współczesnym północno-zachodnim Iranie. "

9. Touraj Atabaki , Azerbejdżan: pochodzenie etniczne i walka o władzę w Iranie , IBTauris,2000( ISBN  9781860645549 , czytaj online ) , s.  8
10. George A. Bournoutian , The 1820 Russian Survey of the Chanate of Shirvan: A Primary Source on the Demography and Economy of an Iranian Province przed jej aneksją przez Rosję , Gibb Memorial Trust,2016( ISBN  9781909724839 , czytaj online ) , s.  18 :

    „(…) gubernie baku i elizawetpol ogłosiły swoją niepodległość (do 1920 r.) i pomimo irańskich protestów przyjęły nazwę Azerbejdżan (jak zauważono, to samo oznaczenie co region historyczny w północno-zachodnim Iranie) (… ) "

11. „  Azerbaijans.com – Physical geography – The relief  ” (dostęp 16 marca 2012 r . ) .
12. (en) electricpulp.com , „  Azerbejdżan i. Geography - Encyclopaedia Iranica  ” , na stronie www.iranicaonline.org (dostęp 18 maja 2017 r . ) .
13. (en) Smithsonian Institution , „  Wulkany Morza Śródziemnego i zachodniej Azji  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , On Global Volcanism Program (dostęp 15 marca 2012 ) .
14. (en) Smithsonian Institution , „  Porak  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , On Global Volcanism Program (dostęp 15 marca 2012 ) .
15. (en) Smithsonian Institution , „  Tskhouk-Karckar  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , On Global Volcanism Program (dostęp 15 marca 2012 ) .
16. (w) „  Rzeki, jeziora i zbiorniki republiki Azerbejdżanu (Rzeki, jeziora i zbiorniki Azerbejdżanu)  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , O Ministerstwie Ekologii i Zasobów Naturalnych Republiki Azerbejdżanu ,2012.
17. "  Azerbaijans.com - geografia fizyczna - Rzeki  " (dostęp 16 marca 2012 ) .
18. "  Azerbaijans.com - geografia fizyczna - Jeziora  " (dostęp 16 marca 2012 ) .
19. (w) "  Rzeki, jeziora i zbiorniki | Azərbaycan Respublikası Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyi  ” , na eco.gov.az (dostęp 18 maja 2017 r . ) .
20. „  Azerbaijans.com – Geografia fizyczna – Klimat  ” (dostęp 16 marca 2012 r . ) .
21. (w) „  Granice lądowe  ” w The World Factbook , CIA ,2009.
22. (w) Human Rights Watch / Helsinki, Azerbejdżan: siedem lat konfliktu w Górskim Karabachu , Nowy Jork, Human Rights Watch ,1994, 118  s. ( ISBN  1-56432-142-8 , OCLC  32207851 , prezentacja online , czytaj online ) , s.  91-92.
23. (en) "  Terytoria, liczba, gęstość zaludnienia i jednostki terytorialne według regionów gospodarczych i administracyjnych Azerbejdżanu Republika Republiki Azerbejdżanu)  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , w Państwowym Komitecie Statystycznym Republiki Azerbejdżanu Azerbejdżan) ,2011.
24. (w) KA Luther „Atabakan Adarbayjan-e” , w Encyclopædia Iranica ( czytaj online ).
25. Por. następujące odnośniki i przeciwnie, inni autorzy; patrz na przykład Antoine Constant, L'Azerbaïdjan , Karthala, Paris, 2002 ( ISBN  9782845861442 ) [ zobacz występowanie słowa „chanaty” w tej książce ]  ; lub (en) Robert H. Hewsen, Armenia: Atlas historyczny , The University of Chicago Press, Chicago and London, 2001 ( ISBN  0-226-33228-4 ) .
26. (en) Tadeusz Świętochowski, rosyjski Azerbejdżan, 1905/20: Kształtowanie tożsamości narodowej w społeczności muzułmańskiej , Cambridge University Press, 2004 ( ISBN  0-521-52245-5 ) , str.  2.
27. (en) Firouzeh Mostashari, na granicy religijnego: carskiej Rosji i islamu na Kaukazie , IB Tauris, New York, 2006 ( ISBN  1-85043-771-8 ) , s.  13 i 150.
28. "  Walki zabijają co najmniej 16 osób na granicy Armenii i Azerbejdżanu  " , na Le Monde ,14 lipca 2020 r..
29. Sprawa Mkhitaryan: „Dlaczego Azerbejdżan nie jest wykluczony z międzynarodowych rozgrywek piłkarskich? » , Artykuł płatny, 24.05.2019
30. „  Azerbejdżan – The World Factbook  ” , na stronie www.cia.gov (dostęp 25 kwietnia 2021 r. )
31. Michael Mainville "Azerbejdżan: silna krytyka OBWE i opozycji w wyborach prezydenckich" Les Echos , 16 października 2008, [ czytać online  (strona konsultowany 22 października 2008)] .
32. (w) „  Azerbejdżan publikuje wyniki wyborów… Jeszcze przed otwarciem sondaży  ” w The Independent ,9 października 2013 r..
33. (w) „  Ups: Azerbejdżan opublikował wyniki wyborów, zanim rozpoczęło się głosowanie HAD Even  ” na WashingtonPost ,9 października 2013 r..
34. "  Ustępujący Ilham Aliev wręczony zwycięzcy wyborów prezydenckich w Azerbejdżanie  " , w Le Monde ,9 października 2013 r..
35. „  W Azerbejdżanie Ilham Alijew został ponownie wybrany na tle oszustw i represji  ” , w sprawie Liberation ,10 października 2013 r..
36. Le Monde , „  Czy naprawdę powinniśmy iść i zaśpiewać w Baku?”  » , Na lemonde.fr ,24 maja 2012 r..
37. "  Azerbejdżan. Eurowizja nadal nie reaguje na naruszenia praw człowieka  ” , w magazynie Nouvelles d'Arménie ,26 maja 2012.
38. Camille Tidjditi, „  Dlaczego Azerbejdżan chce skóry Élise Lucet  ” , na lesinrocks.com ,6 października 2017.
39. (w) "  Strona krajowa Azerbejdżanu  " [ archiwum8 marca 2009] , na Krajowej Konferencji na temat Żydów sowieckich (NCSJ) .
40. (w) „  Sekcja Konsularna – Wiz  ” , w sprawie Ambasady Republiki Azerbejdżanu w Rumunii .
41. „Armenia zawiesza umowę zawartą z Turcją” , na stronie http://www.france24.com ,22 kwietnia 2010(dostęp 2 stycznia 2011 r . ) .
42. Arye Gut (2015), http://alyaexpress-news.com/2015/12/22/en-azerbaidjan-les-musulmans-et-les-juifs-sont-des-allies-par/ „Kopia archiwalna” ( Wersja archiwum internetowego z dnia 15 czerwca 2018 r. ) , 22 grudnia
43. „  Oficjalna strona prezydencji republiki  ” (oglądane 29 lutego 2012 r . ) .
44. „  SIPRI  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) (Dostęp 29 lutego 2012 ) .
45. IISS, The Military Balance 2010 , Routledge , 2010, s.  176 .
46. „  Azerbejdżan rozpocznie produkcję uzbrojenia, sprzętu wojskowego w 2008 roku  ” , UNDP Azerbejdżański Biuletyn Rozwoju,26 stycznia 2008(dostęp 29 lutego 2012 r . ) .
47. „  Uzeir Jafarov:„ Azerbejdżan nie będzie w stanie wyprodukować konkurencyjnej techniki wojskowej w ciągu najbliższych pięciu lat ”  ” , Today.Az,wrzesień 2008(dostęp 29 lutego 2012 r . ) .
48. Geo , n o  398, kwiecień 2012, str.  111 i 112.
49. Arkadi Kara, „  Polityka widoczności Azerbejdżanu  ” , na portalu-ie.fr ,11 grudnia 2014.
50. „  Azerbejdżan – The World Factbook  ” , na stronie www.cia.gov (dostęp 25 kwietnia 2021 r. )
51. „  Azerbejdżan – The World Factbook  ” , na stronie www.cia.gov (dostęp 25 kwietnia 2021 r. )
52. Transport Azerbejdżanu z Państwowego Komitetu Statystycznego Republiki Azerbejdżanu
53. "  Azerbaijans.com - Transport drogowy - Transport  " (dostęp na 1 st marca 2012 roku ) .
54. "  Azerbaijans.com - Transport - Transport lotniczy  " (dostęp na 1 st marca 2012 roku ) .
55. „  Transport wodny  ” na azerbaijans.com (dostęp na 1 st marca 2012 )  : „The Public Administration Morskiego Morza Kaspijskiego Baku Seaport i komercyjne odgrywają dużą rolę w transporcie wody Azerbejdżanu. ” .
56. (en) Państwowy Komitet Statystyczny Republiki Azerbejdżanu
57. "  Azerbaijans.com - Transport - Transport kolejowy  " (dostęp na 1 st marca 2012 roku ) .
58. (w) Elshad Masim oghlu Yusifov , Tekmez Korkmaz oghlu Kulu i Hasan oghlu Parviz Mammadov , "  LOGISTYKA sektorowej w AZERBAIJAN gospodarki: KONSTRUKCJI ulepszenia i ROZWÓJ strategiczne wytyczne  " , EUREKA Społecznej , N O  231 marca 2019 r., s.  29-38 ( ISSN  2504-5571 , DOI  10.21303 / 2504-5571.2019.00873 , czytaj online , dostęp 25 lutego 2021 )
59. (AZ) „  Bayramlar (wakacje)  ” , na oficjalnej stronie internetowej prezydenta Azerbejdżanu (dostęp 05 marca 2012 ) .
60. (w) „  Azerbaijan Population (2017) – Worldometers  ” na www.worldometers.info (dostęp 18 maja 2017 ) .
61. „  Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa. Azerbejdżan. Krajowy dokument strategiczny na lata 2007-2013.  » , O Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych ,2006.
62. "demoqrafik"
63. “  http://www.azstat.org/statinfo/demoqraphic/en/010.shtml#s9  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co zrobić? ) (dostęp 5 czerwca 2017 ) .
64. „  Morphology of the Azerbaijani Language (Knowledge of Form)  ” , na azerbaijans.com (dostęp 22 marca 2012 r . ) .
65. „  współczesnego alfabetu Azerbejdżanu  ” na azerbaijans.com (dostęp 22 marca 2012 ) .
66. "  Azerbaijans.com - Religia - Islam w Azerbejdżanie  " (dostęp 22 marca 2012 ) .
67. (w) „  Departament Administracyjny Prezydenta Republiki Azerbejdżanu – Biblioteka Prezydencka – Religia  ” na plikach.preslib.az .
68. Zgromadzenie Parlamentarne, dokumenty sesyjne: 2007 sesja zwyczajna (część trzecia) 25-29 czerwca 2007 , Rada Europy,2008, 310  pkt. ( ISBN  978-92-871-6289-2 i 92-871-6289-1 , prezentacja online ) , s.  254.
69. „  Azerbaijans.com - Język - Historia języka tureckiego  ” (dostęp 22 marca 2012 ) .
70. (w) „  1300. rocznica Kitab-i Dede Qorqud  ” na UNESCO ,9 kwietnia 2000).
71. (en) „  Dada Gorgud  ” , w sprawie Azerbejdżanu International ,jesień 1998.
72. (pl) „  języki ałtajskie  ” , na Encyclopaedia Britannica .
73. "  Azerbaijans.com - Language - The Azerbeijani literacki język  " (dostęp 22 marca 2012 ) .
74. (w) „  Mistrowie poetów Azerbejdżanu  ” na temat Azerbejdżanu International ,zima 2004.
75. „  Azerbaijans.com-Sport-Genres de sport nationale  ” (dostęp 28 marca 2012 r . ) .
76. „  Azerbaijans.com - Sport - Lutte  ” (dostęp 28 marca 2012 ) .
77. „  Azerbaijans.com – Sport – Escrime  ” (dostęp 28 marca 2012 r . ) .
78. „  Azerbaijans.com – Sport – Football  ” (dostęp 28 marca 2012 r . ) .
79. „  Azerbaijans.com – Sport – Chess  ” (dostęp 28 marca 2012 r . ) .
80. Pierre Van Vliet , "  Grand Prix Baku zmienia nazwę  " , na f1i ,11 grudnia 2016(dostęp 19 grudnia 2016 r . ) .

Zobacz również

Bibliografia

• Antoine Constant , L'Azerbaidjan , Paryż, Karthala , coll.  „Meridiany”,2002, 390  pkt. ( ISBN  978-2-845-86144-2 , czytaj online )
• Annabel Grosjean i Ayten Mouradova, Azerbejdżan , Mondéos, Paryż, 2010, 120 s. ( ISBN  978-2-84754-384-1 )
• Michel Makinsky i Laurent Vinatier (dir.), EurOrient , n O  28 „Azerbejdżan: w centrum zagadnień globalnych”, Paryż, L'Harmattan, 2008, 273 str. ( ISBN  978-2-296-06573-4 ) [ prezentacja online ] [ przeczytaj online ]
• Fazil Zeynalov i Jacques Fontanel (reż.), Azerbejdżan: kraj z europejskimi ambicjami , L'Harmattan, 2011, 206 s. ( ISBN  978-2-296-56801-3 )

Powiązane artykuły

• ISO 3166-2: AZ
• Wikipedia w języku azerskim

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Narodowa Biblioteka Dietetyczna
  • Czeska Biblioteka Narodowa
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot
• Notatki w ogólnych słownikach lub encyklopediach  : Brockhaus Enzyklopädie  • Słownik historyczny Szwajcarii  • Dizionario di Storia  • Encyclopædia Britannica  • Encyclopædia Universalis  • Encyklopedia współczesnej Ukrainy  • Encyklopedia Treccani  • Gran Enciclopèdia Catalana  • Encyklopedia Larousse
• Zasoby związane ze zdrowiem  :
  • (en)  Nagłówki tematów medycznych
• Zasób komiksu  :
  • (w)  Komiks Winorośli
• Zasoby dotyczące sztuk pięknych  :
  • (w)  Grove Art Online
• Zasoby muzyczne  :
  • (pl)  MusicBrainz
• (az + en + ru) Oficjalna strona internetowa prezydenta Azerbejdżanu
• (az) "  Witryna rządu azerbejdżańskiego  "
• (az) „  Zgromadzenie Narodowe Republiki Azerbejdżanu  ”
• (az + ru + en) Oficjalna strona turystyczna
• en) „  Konstytucja Republiki Azerbejdżanu na stronie internetowej Prezydencji Azerbejdżanu  ” [ archiwum25 grudnia 2011]
• (pl) "  Partie polityczne Azerbejdżanu w Eurasianet  "
• en) „  Państwowy Komitet Statystyczny Republiki Azerbejdżanu  ”
• en) „  Ministerstwo Ekologii i Zasobów Naturalnych Republiki Azerbejdżanu  ”
• "  Azerbejdżan - Strona główna  " , na Azerbaijans.com
• "  APA News Agency - Wiadomości z Azerbejdżanu  "
• (en) „  Azerbejdżan  ” , w The World Factbook , CIA
• Arkadi Kara, „Polityka widoczności Azerbejdżanu” , na portalu EI ,grudzień 2014