Bezdźwięczna dwuwargowa spółgłoska okluzyjna
Zarostowa dwuwargowy bezdźwięczne spółgłoski jest jej częste spółgłoska w wielu językach. Symbol w międzynarodowym alfabecie fonetycznym to [p] .
W zależności od języka, może to być proste [p] , wolnossący [P] , spalatalizowanych [P] , labialized [P] , dźwięczne [P] , ejektywne [p'] , etc.
Charakterystyka
Oto charakterystyka bezdźwięcznej spółgłoski zwartej dwuwargowej:
- Jego sposób artykulacji jest okluzyjny , co oznacza, że jest wytwarzany przez zasłanianie powietrza kanału głosowego (dźwięk wybuchowy).
- Jej punkt artykulacji jest obustronny , co oznacza, że jest zgięty obiema ustami.
- Jego fonacja jest głucha , co oznacza, że jest wytwarzana bez wibracji strun głosowych.
- Jest to spółgłoska ustna , co oznacza, że powietrze wydostaje się tylko przez usta.
- Jest to środkowa spółgłoska , co oznacza, że jest wytwarzana przez przepuszczanie powietrza przez środek języka, a nie po bokach.
- Jego mechanizm przepływu powietrza jest egresywny w płucach , co oznacza, że jego artykulacja polega na przepychaniu powietrza przez płuca i przewód głosowy, a nie przez głośnię lub usta.
Po francusku
Francuski ma [p] , jak w słowie papa.
Inne języki
- Arabska nie że jej [P] Oryginalny Semitic (jest to potwierdzone w akadyjsku ) przekształcono [F] w prehistorii. Osoby posługujące się językiem arabskim odnoszą się do [p] jako a [b] , zarówno w mowie, jak i piśmie.
- W greckiego , The [s] a [P], są zapisywane w różny sposób, odpowiednio pi (π) i phi (N). W nowoczesnych greckiego , φ wymawiane [f] .
- Koreański ma taką postać wydawać się proste, [p] sporządzony [P h ], a utwardzony [P] via Dzamo ㅂ , ㅍ i ㅃ odpowiednio.
Ta spółgłoska [p] jest zapisana w następujący sposób, zgodnie z alfabetami:
Zobacz też