Equus caballus
Equus caballusKrólować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Chordata |
Subembr. | Kręgowce |
Klasa | Mammalia |
Podklasa | Theria |
Klasa infra | Eutheria |
Zamówienie | Perysodaktyla |
Rodzina | Koniowate |
Uprzejmy | Equus |
Status CITES
Konia ( Equus ferus caballus lub Equus caballus ) jest duża , roślinożernych i kopytnych ssaków z jednym kopyta ; jest to jeden z gatunków z rodziny koniowatych ( Equidae ), który wyewoluował w ciągu ostatnich 45 do 55 milionów lat z małego ssaka z kilkoma palcami. Konie w stanie naturalnym żyją w stadach, zwykle pod kontrolą jednego ogiera hodowlanego. Nawiązują kontakty towarzyskie i polegają na swojej szybkości w ucieczce przed drapieżnikami . Obdarzeni dobrym wyczuciem równowagi, silnym instynktem latania i świetnymi umiejętnościami wizualizacji przestrzennej, posiadają niezwykłą cechę w królestwie zwierząt, potrafią zapadać w lekki sen podczas stania. Te kobiety, zwane klacze , rodzić po jedenastu miesiącach ciąży mała nazywane źrebię , w stanie wstać i działać wkrótce po urodzeniu.
Koń jest udomowiony przez ludzi. Jego użycie rozprzestrzeniło się w całej Eurazji od najdawniejszych czasów. Chociaż prawie wszystkie konie są obecnie udomowione, istnieją populacje koni domowych przywróconych na wolność, w tym konia Przewalskiego . Rozwinęło się rozległe specjalistyczne słownictwo do opisywania pojęć związanych z koniem. Ten leksykon obejmuje zarówno anatomię i morfologię, jak i etapy życia, w tym kolor , różne rasy , lokomocję i zachowanie . Większość koni domowych jest trenowana do jazdy konnej lub ciągnięcia w wieku od dwóch do czterech lat. Pełen rozwój osiągają średnio około pięciu lat. Ich średnia długość życia po urodzeniu wynosi od dwudziestu pięciu do trzydziestu lat.
Od wieków konie służą ludziom, którzy wybierają różne rasy do trakcji , rolnictwa , wojny, a nawet siodła . Konie pozwalają na rozwój handlu i ekspansję cywilizacji na dużych obszarach. Podczas kolonizacji obu Ameryk gatunek został ponownie wprowadzony na ten kontynent. Uważany za „najszlachetniejszy podbój człowieka”, obecny w mitach , religiach, encyklopediach i we wszystkich formach sztuki , ze wszystkich zwierząt koń jest tym, który najbardziej naznaczył historię i postęp ludzkości. Niektóre zawody związane są z utrzymaniem ruchu, handlem i sportem, wyścigami konnymi i jeździectwem . W większości krajów rozwiniętych na koniu jeździ się obecnie w celach rekreacyjnych lub sportowych. Może być partnerem w terapii i ma tendencję do zbliżania się do zwierzaka . Wytwarza dobra konsumpcyjne z mięsa , mleka , skóry i moczu . W innych krajach koń pozostaje niezbędny w rolnictwie i transporcie . Utrzymanie koni domowych wymaga specjalnego sprzętu i uwagi specjalistów.
Hippologie (grecki ἱππος „koń” i λόγος „dyskurs”) uważa konia jako całość, która obejmuje działania biologicznego i anatomicznych oraz zachowanie i konserwację. Koń jest ssakiem roślinożernym, członkiem rodziny koniowatych , do której należą również osioł i zebry . Istnieją kontrowersje dotyczące statusu konia domowego, od dawna uważanego za gatunek ( Equus caballus ) sam w sobie. Nowsze badania postrzegają go jako podgatunek ( Equus ferus caballus ) Equus ferus .
Konie można pogrupować i sklasyfikować według rasy , przeznaczenia, wielkości lub koloru sierści . Wielkość konia różni się znacznie w zależności od rasy. Najmniejszy uznany miniaturowy koń mierzy 44,5 cm na 26 kg, a największy koń pociągowy 2,19 m na 1500 kg . Waga i długość życia również różnić, koniki z długowiecznością na ogół wyższe niż koni. Koń domowy wydłużył się dzięki opiece człowieka. Może żyć od 25 do ponad 30 lat, chociaż fizycznie zaczyna spadać około piętnastego roku życia. Najstarszy znany koń, Old Billy , zmarł w wieku 62 lat.
Koń domowy ma 32 pary chromosomów , w porównaniu do 33 par u konia Przewalskiego . Pełna sekwencja jego genomu została ustalona w 2007 roku, cztery lata po genomie ludzkim.
„Koń” ( / ʃəval / , liczba mnoga „konie” / ʃəvo / ) to termin ogólny, który przede wszystkim oznacza gatunek lub podgatunek udomowiony, który obejmuje populacje, które ponownie stały się dzikie, takie jak mustangi i koń Przewalskiego, który żył na wolności do XX th wieku, ale kto rzeczywiście pochodzi z wcześniejszej udomowienia. Tarpan i Przewalskiego są określane jako „konie”. W odniesieniu do różnych typów koni stosowana jest obszerna terminologia. „ klacz ” to nazwa dorosłej samicy, klacz hodowlana to dorosła samica przeznaczona do rozrodu . Klacz jest określana przez przymiotnik primiparous, gdy jest w ciąży po raz pierwszy. Ogier jest uznanym rozrodczy męski dla dorosłych, cała non-wykastrowany mężczyzna dla dorosłych, wałach wykastrowany mężczyzna . Źrebię i klaczka są młode zwierzęta odpowiednio płci męskiej i żeńskiej w ramach trzech lat. Anglicyzm roczniak odnosi się do jednorocznego konia. Pony to mały, krępy i krzepki koń.
Koń jest czołowym przykładem teorii ewolucji . Wiele znalezionych skamielin, z których najstarsze sięgają 60 milionów lat, pokazują, że pochodzi on od małego ssaka leśnego z kilkoma palcami, który następnie przystosował się do równin i stepów , stając się większy i rozwijając swój jedyny palec środkowy jako punkt podparcia na twardych podłogach. Efektem jest Equus plejstocenu , eying o 1,40 m i porusza się na czterech kopytach . Badania genetyczne przeprowadzone na fragmencie końskiej kości sprzed około 735 000 lat pozwoliły datować pojawienie się przodka wspólnego dla wszystkich współczesnych koniowatych na cztery miliony lat.
Jedyna akceptowana teoria (zwłaszcza przez archeologię ) od dawna chciała, aby różne rasy koni domowych były wynikiem selektywnej hodowli prowadzonej przez człowieka z jednego dzikiego szczepu, prawdopodobnie tarpana . Teoria „czterech linii założycielskich” zakłada, że wszystkie współczesne rasy koni wywodzą się od czterech do siedmiu podgatunków , których koński las , koń roboczy , koń orientalny i tarpan .
Różne badania oparte na analizach genetycznych zakwestionowały te idee. Vilà postuluje, że koń domowy wywodzi się z kilku podgatunków przystosowanych do różnych biotopów przed udomowieniem , dzikich szczepów schwytanych i udomowionych w różnych miejscach Eurazji . W 2012 roku luka, która utrzymywała się między archeologią a genetyką, została częściowo wypełniona. Pierwsze konie domowe miałyby co prawda pochodzić z zachodniej części stepu euroazjatyckiego (Ukraina, Kazachstan i Rosja), ale bardzo liczne repopulacje stad koni domowych u dzikich klaczy mogły dawać wiarę w istnienie różnych ośrodków udomowienia, przy jednoczesnym pomnażaniu linie w puli genowej konia domowego. Koń domowy pochodziłby zatem ze stepów Eurazji. Badanie z 2019 r. podkreśla, że oprócz dwóch linii koni, które przetrwały do dziś – współczesnych koni domowych i koni Przewalskiego – dwie linie koni, które obecnie wymarły (jedna na Półwyspie Iberyjskim ma 4000 lat, a druga na Syberii ).
Koń jest zwierzęciem czworonożnym . Określona terminologia dotyczy różnych części jego ciała, w tym terminów zwykle zarezerwowanych dla ludzi , takich jak „usta”, „noga”, „nos” i „ stopa ”, w przeciwieństwie do innych zwierząt domowych . Jego wysokość mierzona jest w kłębie , rodzaj wybrzuszenia znajdującego się na styku dekoltu i pleców. Zgodnie z konwencją koń ma trzy główne części zewnętrzne: przednią rękę, która obejmuje głowę , szyję i kończyny przednie; zad składa się z zadu, bioder, zadu i ogona; a ciało, część środkowa. Nosi grzywę i ogon, których włosie nazywa się włosiem końskim . Badanie jego morfologii pozwala opisać i docenić piękno, wady i wady zwierzęcia.
Anatomia konia obejmuje badanie szkieletu , mięśni , ścięgien , układu pokarmowego , oddechowego, rozrodczego, sercowego i nerwowego. Ma 469 mięśni, które stanowią połowę jego wagi. Wszystkie jego anatomiczne osobliwości (niezdolność do wymiotów, możliwość blokowania nóg do spania w pozycji pionowej w fazie lekkiego snu itp.) wynikają z jego niszy ekologicznej, niszy dużych roślinożerców, których jedyną obroną jest szybki lot. Przez konia stóp jest szczególnie ważna i wymaga starannego opieki, uzasadniające popularne wyrażenie „bez stopy, nie konia”.
Do ras wynikające z końskich gatunków są liczne i zróżnicowane. Ta duża różnorodność wynika z ich przystosowania do środowiska (zdolność do szybkiego, odporności na wysokie temperatury czy nawet bezpieczeństwa stóp w górzystym terenie), a zwłaszcza selektywnej hodowli, a następnie krzyżówek dokonywanych przez człowieka na koniu domowym. Faworyzowano pewne cechy, takie jak prędkość, nośność, a nawet zdolność holowania ciężkich ładunków. . Rasy są generalnie podzielone na trzy szerokie kategorie: konie pociągowe przeznaczone do trakcji, konie wierzchowe przeznaczone do jazdy (w tym konie sportowe na najwyższym poziomie) i kuce . Kolby , konie z dwóch celów, który może być prowadzony, jak również wykorzystywane, są czasami klasyfikowane oddzielnie. W przypadku konia, podobnie jak w przypadku wielu zwierząt domowych , sporządzono wykazy przodków, a wiele ras posiada rejestr hodowlany, który można zamknąć (tylko zwierzęta będące potomkami zwierząt już zarejestrowanych mogą należeć do rasy) lub otworzyć (rejestr akceptuje krzyżówki z innymi rasami). Rejestracja konia w takim rejestrze podlega zasadom sprawozdawczości i zgodności ze standardem rasy. Informacje te są gromadzone przez rozległe specjalistyczne bazy danych.
Do najbardziej znanych ras należą rasa pełnej krwi angielskiej , arabskiej , fryzyjskiej , czysto hiszpańskiej oraz sąsiadująca z nią konie luzytańskie , Quarter Horse , perszeron , fiordy , haflinger i kuce szetlandzkie . Lista ras koni jest jednak bogaty w kilkuset ras.
KucykiKucyk to mały koń, często o szczególnej budowie i temperamencie. W porównaniu z końmi mają grubszą grzywę, pełniejszy ogon i sierść, a także proporcjonalnie krótsze nogi, szersze ciało i cięższe kości, chociaż niektóre kucyki mogą przypominać konie łusek. Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej (FEI) bierze pod uwagę tylko wielkość zdefiniować kucyka. Zgodnie z jej standardami, każdy koń poniżej 1,50 m w kłębie (lub 1,51 m podkuty) jest klasyfikowany jako „kucyk” w celu ułatwienia oficjalnych zawodów.
Istnieją jednak wyjątki od tej klasyfikacji, takie jak Camargue i Islandzki , których hodowcy i użytkownicy odrzucają klasyfikację jako kucyk. Miniaturowy koń , pomimo swojej wielkości 70 cm średnio, ma zewnętrzne cechy konia.
MarooningWiele koni jest w stanie powrócić na wolność i tworzyć stada . Tak jest w przypadku mustangów w Stanach Zjednoczonych i brumbies w Australii , które są uważane za inwazyjne i powodują znaczne szkody w florze i glebie. Tylko koń Przewalskiego pozostał całkowicie dziki.
HybrydyKoń może hybrydyzować z innymi koniowatymi, ale zwierzę hybrydowe jest na ogół bezpłodne. Produktem całości i osła jest „bardot” , produkt osła i klaczy to „ muł ” lub „muł”, produkt klaczy i zebry to „ Zebrule ”.
Kolor sierści i sierści konia stanowi o jego sierści . Bardzo zróżnicowane, są sposobem identyfikacji każdego zwierzęcia, dlatego podlegają uregulowanej klasyfikacji i precyzyjnemu słownictwu. Nazwa sukienki oparta jest na kolorze włosów i końskiego włosia . Najczęściej spotykane są gniada , kasztan i szarość .
Te uszy są obszarami o nieregularnych kierunku włosia, liczby i lokalizacji, które są odnotowane w opisie koni, aby umożliwić ich identyfikację. Konie czasami mają białe znaczenia na kończynach lub na głowie, które różnią się wielkością i kształtem. Są to czynniki identyfikujące, do ich opisu istnieją specyficzne terminy. Balzane jest biały znak w dolnej części nogi, w zależności od jego wielkości i kształtu, ma inną nazwę.
Equine Etologia jest badanie zachowania koni. Stadne zwierząt , życie koni w stadach od około dziesięciu osób. Większość czasu spędza na żerowaniu . Uspokaja go fizyczny kontakt z kongenerami, w tym wzajemne pocieranie i drapanie. Koń spędza około 15 do 16 godzin jedząc, od 5 do 7 godzin odpoczywając, od 1 do 2 godzin w ruchu, od 1 do 2 godzin na monitorowanie otoczenia i mniej niż godzinę na inne czynności.
Organizacja grupyTypowe stado składa się z ogiera opiekuńczego (rzadko dwie), trzech do czterech klaczy – z których najstarsza często dominuje i jest przywódczynią – oraz ich źrebiąt . Te ostatnie są następnie polowane przez ogiera w wieku około dwóch lub trzech lat lub pozostawiane same sobie, aby stworzyć własny harem i zapewnić sobie potomstwo. Po opuszczeniu rodzimego stada młode konie gromadzą się w grupach od 2 do 15, a nawet więcej. Na wolności ogier tworzy harem i rozmnaża się tylko ze swoimi klaczami. Jeśli inny ogier chce przywłaszczyć sobie inny harem lub powiększyć swój własny, dochodzi do walki między samcami o dominację w stadzie, zwykle ograniczonej do faz zastraszania i badania węchowego. To zastraszanie czasami przeradza się w bójki, które mogą być gwałtowne. Są tylko wyjątkowo śmiertelne. Zwycięski ogier odzyskuje harem przegranego.
Dominujący / zdominowany typ hierarchia jest ustalona, zazwyczaj w zależności od wieku osoby, ich temperament itp Hierarchia jest często piramidalna: A dominująca B, która dominuje C, która dominuje D ... Istnieją również hierarchie trójkątne: A dominuje B, B dominuje C, ale C dominuje A. Ta hierarchia stabilizuje się po kilku miesiącach życia wspólnego i jest na ogół nie lub mało kwestionowana. W grupie porządek i hierarchia są utrzymywane poprzez zastraszające manewry, zwłaszcza poprzez wysoko rozwiniętą mowę ciała . Niezależnie od relacji hierarchicznych, dorosły koń bardzo często ma uprzywilejowane relacje z jednym lub dwoma innymi kongenerami, z którymi utrzymuje bliskie relacje, w szczególności przy wzajemnych sesjach pielęgnacyjnych .
Koń nienawidzi samotności. Jego grupa pozwala mu stale zapewniać nadzór przed drapieżnikami. Konie domowe utrzymują również silne przyjaźnie z pewnymi towarzyszami z łąki lub stajni.
KomunikacjaKoń na ogół komunikuje się poprzez kanał wzrokowy, poprzez język ciała . Badanie jego mowy ciała, ruchów uszu i postawy głowy może określić jego nastrój. Odkłada uszy, jeśli jest zły, i kieruje je do przodu, jeśli zwraca uwagę. Zatrudnia rżenie, gdy nie widzi innych koni, najczęściej w celu ich przywołania. Konie od najmłodszych lat uciekają się do rżenia, jest to dla nich sposób na wyrażanie silnych emocji.
Kontakty między końmi mogą być agresywne (gryzienie, kopanie, popychanie) lub wykazywać pokrewieństwo między kongenerami, czego przykładem jest wzajemne uwodzenie ( fr ) . Koń analizuje zapachy wykonując flehmen , szczególne zachowanie zapachowe umożliwiające aktywację narządu lemieszowo-nosowego, który ma szczególny charakter wykrywania feromonów . Czasami wspomina się o możliwości komunikacji za pomocą telepatii , ta intuicyjna komunikacja pozwoliłaby koniowi odczuć stan umysłu jego kongenerów i ludzi. Teoria ta nie jest uznawana przez społeczność naukową .
SenPodobnie jak większość dużych roślinożerców, konie śpią mało, trzy do pięciu godzin dziennie, ze względu na ich podatność na drapieżniki. Powszechnie znane przekonanie, że śpi prosto, wynika z jego zdolności do blokowania nóg, aby zasnąć w tej pozycji. To jednak tylko lekki sen. W fazie głębokiego snu i snu REM koń musi całkowicie się położyć. W tej pozycji może marzyć .
Na wolności samiec przejawia aktywność seksualną od roku do osiemnastu miesięcy, a klacz jest w stanie wyźrebić od dwóch lat. W niewoli całe klacze i klacze rzadko mogą się rozmnażać przed ukończeniem trzeciego roku życia. Nawożenie odbywa się częściej sztucznego zapłodnienia z nasienia zamrożone. Wytrysk ogiera to średnio 70 ml . Ta technika ułatwia hodowcom posiadanie szerokiego wyboru męskich rodziców dla swoich klaczy hodowlanych. Ze względów ekonomicznych niektórzy hodowcy dążą do wczesnego porodu na początku roku i potrafią wywołać u klaczy rui, np. bawiąc się intensywnością oświetlenia.
Okres ciąży wynosi średnio jedenaście miesięcy, czyli 330 dni . Klacz rodzi jedno źrebak na raz, z pewnymi wyjątkami, zwykle wiosną . Może chodzić w ciągu godziny od urodzenia i musi ssać siarę matki w ciągu dwóch dni.
Czteroletni koń jest ogólnie uważany za dorosłego, chociaż jego szkielet rozwija się do 8 roku życia. Jego wzrost zależy ściśle od jego wielkości, rasy, płci i jakości opieki nad nim. W zależności od dojrzałości, rasy i oczekiwanej pracy konie są zwykle łamane i podjeżdżane od dwóch do czterech lat. Chociaż w niektórych krajach na konie pełnej krwi angielskiej , znane ze swojego wczesnego rozwoju, można jeździć od drugiego roku życia, na koniach sportowych nie jeździ się przez trzy lub cztery lata, ponieważ ich kości i mięśnie nie są w pełni rozwinięte. W zawodach wytrzymałościowych konie nie mogą brać udziału w zawodach, dopóki nie ukończą pięciu lat. Wiek, w którym dochodzi do starości, jest pojęciem tylko subiektywnym, ale najczęściej mieści się w przedziale od 16 do 20 lat . Nie ma rasy wczesnej ani późnej, wszystkie konie mają ten sam wzrost. Kości kręgosłupa zastygają jako ostatnie (około 7-8 lat ), dlatego zbyt wczesne wyrwanie jest niebezpieczne dla konia.
Różne sposoby poruszania się konia nazywane są chodami . Wszystkie konie naturalnie mają trzy. Tempo , najwolniejszy jest w czterech etapach i odpowiada prędkości 8 lub 9 kilometrów na godzinę . Kłus związek pośredni chód i skok dwusuwowych zazwyczaj umożliwia prędkość od 15 do 18 km / godz . Galop , najszybszy, to chód w trzech etapach, przechylił i skoczył, pozwalając osiągnąć średnią prędkość 20 do 25 km / h , do 60 km / h, w Thoroughbred . Niektóre konie potrafią chodzić chodem, w którym obie kończyny po tej samej stronie poruszają się jednocześnie.
Koń w naturalny sposób przeskakuje przeszkody, które są mu prezentowane, a czasem wykonuje skoki w miejscu. Zna pitch-up i kopnięcie , ruchy, które generalnie świadczą o woli ataku lub obrony z jego strony.
SztucznyTrening czyni naukę nowych ruchów do konia. Aby je zdobyć, często konieczna jest nauka zbierania . Schody Hiszpańskie jest powolny etap charakteryzuje się silnym przedłużenie przednich kończyn, w pasażu , majestatycznym kłusem, a Piaff , przejście na miejscu. Trening klasyczny obejmuje również szkoła nad ziemią pracował z nosa i kick jak Levade na croupade pesade i kaparowym .
Chady mogą wykazywać nieregularności, takie jak aubin (mieszanka kłusa i galopu) i traquenard (kłus rozdzielony).
Koń ma pięć zmysłów , ale często wspomina się o istnieniu szóstego zmysłu, pozwalającego przewidywać klimat lub niebezpieczeństwo. Najbardziej rozwinięte są węch , słuch i dotyk . Jego wizja jest dwukolorowa , kąt widzenia o 340 stopni , ale jego wzrok jest średnia do niskiej choć bardzo wyraźny sposób przez noc. Bardzo dobry słuch pozwala mu przewidywać trzęsienia ziemi , odbierać ultradźwięki i wykrywać drapieżniki . Ma rozwinięty zmysł węchu, który pozwala mu m.in. znajdować wodę i wykrywać samicę w rui na 800 m oraz organ Jacobsona do analizowania zapachów podczas flehmenów .
Konia w zasadzie nie pociąga słodki smak, ale przyzwyczaiło go do tego częste przebywanie człowieka. Ma wysoce rozwinięty zmysł dotyku na głowie i plecach i może sprawić, że każda część jego ciała będzie drżała, aby odeprzeć lądujące na nim muchy . Jego stopa jest wrażliwa na zmiany nacisku. Jego usta otoczone są wrażliwymi włoskami zwanymi vibrissae , porównywalnymi do kocich wąsów.
Konie to zwierzęta roślinożerne inne niż przeżuwacze . Posiadają jeden żołądek , który dzięki fermentacji przez mikroorganizmy jest w stanie strawić włókna roślinne pochodzące z trawy i siana . Proces ten zachodzi w części przewodu pokarmowego zwanej kątnicą i powoduje rozpad celulozy , głównego składnika włókien roślinnych. Konie wolą regularnie jeść niewielkie ilości pokarmu w ciągu dnia. Nie zawsze jest to zgodne z życiem w stajniach ani z ludzkim harmonogramem, który preferuje karmienie dwa razy dziennie.
Układ pokarmowy konia jest delikatny. Nie jest w stanie wydalać pokarmu z wyjątkiem przełyku . Również w przypadku nadmiaru jedzenia lub zatrucia wymioty nie są dla niego możliwe. Ponadto, jego okrężnicy jest szczególnie długotrwały i złożony, równowaga flory jelitowej w kątnicy łatwo zakłócić gwałtowne zmiany w diecie. Czynniki te powodują, że jest podatny na kolki , co okazuje się być główną przyczyną śmierci koni. Wymagają czystego, wysokiej jakości pożywienia, dostarczanego w regularnych odstępach czasu i mogą zachorować, gdy przejdą nagłą zmianę diety. Konie są również podatne na pleśnie i toksyny. Z tego powodu nigdy nie powinny być karmione zanieczyszczonymi substancjami fermentacyjnymi, takimi jak koszenie trawnika.
Konie jako ssaki są zawsze biologicznie stałocieplne . Terminy takie jak " koń ciepłokrwisty " , " koń zimnokrwisty " i "bliska krew" są używane do opisania temperamentu zwierzęcia.
Rasy zwane „ stałokrwistymi ” są głównie pochodzenia wschodniego i obejmują achał-tekiński , brodaty , arabski , turkomański (obecnie wymarły) i rasowy, który się z nich rozwinął. Są hodowane ze względu na zwinność i szybkość, żywe, szybko się uczą. Wyrafinowane fizycznie, ich skóra jest cienka, sylwetka smukła, a nogi długie. Rasy te zostały sprowadzone do Europy z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, kiedy hodowcy chcieli nadać wierzchowcom lekkiej kawalerii cechy szybkości i żywotności .
Najbardziej potężne i muskularne konie robocze są „ zimnokrwiste ”. Pierwotnie hodowano je ze względu na ich siłę, spokój i cierpliwość, cechy potrzebne do ciągnięcia pługa lub ciężkiego wózka pełnego pasażerów. Są czasami określani jako „delikatni olbrzymy”. Najbardziej znane rasy to cecha belgijska i Clydesdale . Niektóre, jak Percheron , są nieco lżejsze i żywsze. Inne, takie jak powolny i potężnego Shire , powstały orać pola z ciężkich clay- glebach opartych . W koni zimnokrwistych obejmować również kilka ras kucykach, takie jak Fiordzie .
Półkrwi (lub Gorącokrwiste ) jako francuski siodle , na Hunter Irlandczyków , w Trakeńskim lub hanowerskiej , były pierwotnie wierzchowce produkowane dla wojska i od miejscowych stad zimnokrwistych przekraczających ciepłą koni krwi, podobnie jak arabski lub z Thoroughbred , w celu uzyskania konia bardziej wyrafinowanego niż koń pociągowy , ale też większego wzrostu i spokojniejszego temperamentu niż konie krwi. Niektóre kuce półkrwi zostały wyhodowane przez krzyżowanie lokalnych stad z końmi krwi, np . Connemara . Teraz terminy „ półkrwi ” i „ stałokrwisty ” odnoszą się do specyficznego typu rasy, który dominował w olimpijskich sportach jeździeckich – ujeżdżeniu i skokach przez przeszkody od lat 70 - tych . Przed tą datą francuski termin ( demi-sang ) oznaczał wszelkie krzyżówki tzw. rasy zimnokrwistej z tzw. rasą ciepłokrwistą. Czasami termin ten jest używany w odniesieniu do ras lekkich koni innych niż pełnej krwi angielskiej .
W przeszłości konie były często uważane za zwierzęta głupie, niezdolne do abstrakcyjnego myślenia , podlegające czystemu instynktowi stadnemu . Od początku XX th century, badania i fakty (jak w przypadku Hansa zło ) podkreśliły swoje zdolności poznawcze w rozwiązywaniu wielu zadań codziennych, w tym żerują i zarządzanie w organizacji społecznej . Konie są również obdarzone dobrymi umiejętnościami wizualizacji przestrzennej. Są w stanie rozpoznać ludzi wokół nich (i rozpoznać się nawzajem) po prostym dźwięku głosu lub rysach twarzy.
Wykazują inteligencję w rozwiązywaniu problemów , są dobrzy w uczeniu się i zachowują zdobytą wiedzę. Ich wyniki są doskonałe w prostej nauce, konie są również w stanie rozwiązywać zaawansowane problemy poznawcze, które obejmują kategoryzację i uczenie się pojęć. Dobrze reagują na habituację , odczulanie , warunkowanie Pawłowa i warunkowanie instrumentalne . Ich wzmocnienie może być pozytywne lub negatywne. Jedno z badań sugeruje nawet, że konie potrafią liczyć do czterech.
Konie domowe wydają się być dobre w rozwiązywaniu bardziej złożonych problemów niż konie dzikie, ponieważ żyją w sztucznym środowisku, które hamuje ich instynktowne zachowanie podczas uczenia się nienaturalnych zadań. Konie są na ogół bardzo wrażliwe na nawyki. Reagują i dostosowują się znacznie lepiej, gdy konsekwentnie stosuje się te same procedury i techniki. Niektórzy trenerzy uważają, że „ inteligencja ” koni jest odzwierciedleniem inteligencji ich trenera, który skutecznie wykorzystuje techniki kondycjonowania i pozytywnego wzmacniania, aby trenować każde zwierzę w sposób najlepiej odpowiadający ich naturalnym skłonnościom. Inne osoby pracujące z końmi regularnie zauważają, że osobowość może również odgrywać rolę w określaniu, jak dane zwierzę reaguje na różne doświadczenia.
W naturze lub w domu, koń może być dotknięty pasożytami i chorobami, takimi jak tężec , końska grypa , wścieklizna , duszenie , różne dolegliwości układu oddechowego ( rozedma ...) i zakaźna anemia koni . Jedną z najbardziej „klasycznych” chorób koni jest ochwat , który może mieć różne przyczyny i powodować silny ból w stopach . Mioglobinuria lub „choroba Monday” i „Skok” wpływa na konie wprowadzone do pracy w trudnych warunkach. Kolki , zaburzenia układu pokarmowego , są szczególnie niebezpieczne i trudne do leczenia i zapobiegania, co wymaga ścisłej kontroli krajowego koni mocy. Choroby serca, układu krążenia, nerwowe i „ wady stajni ” dotykają konie domowe tylko w określonych warunkach. Trwałe deformacje ciała konia nazywane są defektami . Każda choroba lokomocji nazywana jest kulawizną , możliwych przyczyn jest wiele. Koń boi się także niektórych owadów, takich jak bąk .
Koń jest wrażliwy na różne pasożyty , w tym w przewodzie pokarmowym, które otrzymuje przez zjedzenie ( strongyles , glista końska, itd.). Inne pasożyty powodują świerzb i infekcje drożdżakowe . W kleszczy może transmitować babeszjozy i różne pasożyty tym Borrelia odpowiedzialnych za choroby z Lyme .
Wyciąg z Larousse du cheval , 1983 | |
Na przestrzeni jednego pokolenia cywilizacja koni właśnie zniknęła. Cywilizacja prawie uniwersalna, której początki giną w tysiącleciach, właśnie umarła cicho, dyskretnie. [...] To decydujący i nieodwracalny przełom w historii społeczeństw. |
Sojusz człowieka z koniem, zwierzę, które niewątpliwie najbardziej naznaczyło historię i postęp ludzkości, trwa przez kilka tysiącleci, podczas których koń staje się ulubionym środkiem pomocniczym człowieka do transportu , wojny i pracy . Pierwsze spotkanie mogło trwać milion lat lub dłużej, ale te relacje pozostają między drapieżnikiem a ofiarą aż do udomowienia. Więź między koniem a człowiekiem opiera się na wykorzystaniu siły mięśni zwierzęcia w służbie potrzebom człowieka. Ta „wyjątkowy” Association znacząco przyczynia się do rozwoju społeczeństwa, i jest radykalnie podczas XX th wieku w większości krajów rozwiniętych . Symboliczne miejsce konia pozostało, dzięki dużej liczbie popularnych wyrażeń i użyciu jednostki koni mechanicznych .
W 2008 roku, według FAO danych , 58,7 miliona konie wymienione na świecie w kontynentach, co odpowiada stosunkowi 8,7 koni na 1000 osób. Ameryka Południowa jest kontynentem, który ma większość, w Oceanii , kto ma najmniej.
Data -4500 , we współczesnym Kazachstanie, jest najbardziej znana dla udomowienia konia . W kulturze Botai znaleziono ślady sprzężenia i zbierania mleka klaczy . Odkrycia archeologiczne sugerują raczej istnienie kilku ośrodków udomowienia. Dlatego też inne teorie umiejscawiają go na południu Rosji , w Rumunii lub na Ukrainie około [[IV {{{2}}} tysiąclecia p.n.e. AD | IV {{{2}}} tysiąclecie pne. OGŁOSZENIE ]], dla hipotezy Kurgana . Językoznawca Winfred P. Lehmann twierdzi, że koń został udomowiony od VIII -go tysiąclecia pne. OGŁOSZENIE , w pobliżu Morza Czarnego . Niezbitym dowodem jest wykorzystanie pogrzebowych wozów w kulturze Andronovo , do II -go tysiąclecia pne. OGŁOSZENIE .
Udomowienie jest również badane na podstawie porównania materiału genetycznego współczesnych koni z badaniami paleogenetycznymi kości i zębów koni znalezionych podczas wykopalisk archeologicznych i paleontologicznych. Różnice zaobserwowane w materiale genetycznym zdają się wskazywać, że bardzo mała liczba dzikich ogierów , az drugiej strony duża liczba dzikich klaczy, byłaby genezą konia domowego. Rzeczywiście, jest bardzo mała zmienność genetyczna na poziomie chromosomu Y , przekazywana z męskiej na męską (linia ojcowska), natomiast zmienność mitochondrialnego DNA , przekazywana przez matki (linia matczyna) potomstwu wszystkich płci, jest bardzo ważna .
Istnieją również regionalne różnice w mitochondrialnym DNA, spowodowane włączeniem a posteriori dzikich klaczy do stad już udomowionych. Inną konsekwencją udomowienia jest wzrost zmienności płaszczach , w konia, szczególnie między 5000 a 3000 lat przed naszą erą.
W Europie Grecy , Rzymianie i Bizantyjczycy używali konia do wojny, komunikacji, transportu, ale także wyścigów rydwanów . Ze swojej strony Celtowie czcili Eponę , boginię koni, której kult został nam przekazany z powodu przyjęcia go przez rzymskie oddziały jeździeckie. Wydaje się, że na Bliskim Wschodzie niektóre plemiona perskie wybrały konie pełnej krwi arabskiej , konie pustyni, krzepkie i eleganckie, wymyślili też koszulkę polo . Gdy Hyksosów najechał Egipt z XVII th wieku pne Egipcjanie używali koni do zadań cywilnych. Kawaleria , która sprawi, że moc faraonów w Nowym Królestwie , wówczas po stronie wroga i będzie czynnikiem decydującym w egipskiej porażki. W Afryce kawaleria numidyjska była ważną jednostką armii Kartaginy podczas wojen punickich, podczas gdy kawaleria rzymska była uważana za mierną.
W Azji najstarszy zachowany rydwan konny pochodzi z grobowca chińskiego cesarza Wu Dinga , który zmarł w 1118 r . p.n.e. AD Mały koń był używany jako zwierzęta pociągowe w rolnictwie, ale Chińczycy byli za kołnierzem na ramię. Wykorzystali łuk do VI XX wpne, kawalerię tworzący większość chińskich żołnierzy. Koń (馬) służy jako środek transportu i komunikacji (kurier). Kiedy perska gra w polo dotarła na cesarski dwór, wszyscy się w niej zakochali. Ponieważ Chińczycy nie hodowali koni na stałe, pozostawały one produktem luksusowym sprowadzanym z Bliskiego Wschodu .
W Japonii koń wykorzystywany jest jako zwierzę bojowe, jako kurier i do przewożenia towarów, ale w tym ostatnim przypadku jest prowadzony przez ludzi pieszo, co ogranicza jego potencjał. Ludy Azji rozwinęły oryginalną jednostkę wojskową jaką jest łucznik na koniu .
W średniowieczu rozwinęły się specyficzne typy zwierząt. Rumak jest najbardziej znany, poprzez obraz ogromnego żelazną zwierzęcia związanego z jej rycerz w pełnej zbroi, ale historyczna rzeczywistość jest bardziej dopracowany. Prestiżowe i potężne wierzchowce wojenne niosą rycerza w zbroi, jego uzbrojenie , duże siodło i jego caparison . Szybciej kurier jest także używany w czasie wojny. Konie prestiżowe i paradne, znane jako „ palefrois ”, są uważane za bardzo drogie, podobnie jak haquenée , klacz dla zamożnych pań. Roussin , o mniejszej wartości, jest czasami stosowany jako mocowanie dla najuboższych rycerzy lub jako opakowanie konia . Korzystanie z koniem dla trakcji jest wzmocnione przez rozprzestrzenianie ramię kołnierzyk w Europie w XII -tego wieku, pozwalając workhorse korzystnie wymienić wołowiny gospodarstw. Średniowieczne konie noszą nazwy od miejsca ich pochodzenia, na przykład „koń hiszpański” , ale określenie to odnosiło się prawdopodobnie do kilku ras. Ważne postępy technologiczne, takie jak ulepszone siodła , pojawienie się strzemion , kołnierza na ramię i podkowy, umożliwiły poważne zmiany w sprzęcie jeździeckim dla wojny i rolnictwa . Kościół zakazał hippophagus w 732.
Na Bliskim Wschodzie konie przewoziły islamskich jeźdźców do Hiszpanii, a wymiana kulturalna miała miejsce podczas wypraw krzyżowych i najazdów mauretańskich. Osiem krucjat, między 1097 a 1300 rokiem, zjednoczyło dwie radykalnie różne kultury jeździeckie, w których Rycerze ciężko szarżowali i próbowali pozbyć się przeciwników, a Beduini próbowali pociąć wroga na kawałki. W Azji kawaleria jest główną siłą armii mongolskiej i tatarskiej .
Wraz z nadejściem renesansu wynalezienie prochu przyniosło koniec ciężkiej kawalerii i nową selekcję koni bojowych. Akademie jeździeckie zostały stworzone, najpierw we Włoszech , aby uzyskać bardziej zwrotne konie. Szkoła hiszpańska w Wiedniu została zbudowana w 1572 r. , a Habsburgowie założyli w 1580 r . stadninę lipicanerów w Lipicy .
Pomysł wybierając najlepszą War Horse trafiła pod François I er , i17 października 1665, Colbert nakazał utworzenie krajowych stadnin . W XVIII -tego wieku, stworzenie stadnin, stajni i szkół szkoleniowych zwiększa reputacja królewskie konie stają się lżejsze i bardziej elastyczne. W przededniu Rewolucji Francuskiej państwo posiadało piętnaście narodowych stadnin i blisko 750 zwierząt hodowlanych . Te stadniny zostały zlikwidowane przez zgromadzenie konstytucyjne w 1790 roku .
English przejechać arabskie i brodaty rasowy konie z ich rodzimych gatunków w celu stworzenia pełnej krwi , znanych koni wyścigowych. Pierwsi hiszpańscy osadnicy ponownie wprowadzili konia barbe i andaluzyjskiego na dwa kontynenty amerykańskie. Gatunek wyginął tam od ponad ośmiu tysiącleci. W 1519 roku konkwistadorzy z Hernán Cortés przywieźli ze sobą jedenaście koni i sześć klaczy, które stały się pierwszymi przodkami mustangów . W Amerindians nigdy widząc te bestie, konkwistadorzy wygrał wiele bitew przechodzących do bóstw. Cortez podobno powiedział: „Nasze zwycięstwo zawdzięczamy Bogu i naszym koniom”. Zwierzę szybko się rozprzestrzenia, zwłaszcza w Ameryce Północnej . Podczas podboju Zachodu kontynent zamieszkiwało kilkaset tysięcy dzikich koni. W XVIII -tego wieku , Indianie podnieść duże stada koni, których łączna liczba przekracza sto pięćdziesiąt tysięcy osobników . Z tych wyszkolonych mustangów wyłania się większość amerykańskich ras. Indianie Nez Perce dokonują selekcji z mustangów, aby uzyskać appaloosa .
Zobacz równieżW Republikańskiej kalendarzu The koń była nazwa nadana do 5 -tego dnia vendémiaire .
Konie odegrały nieodzowną rolę w podbojach napoleońskich , a rasowe Araby były wierzchowcami z wyboru dla kawalerii . W XIX th century , żywiec przekształcić programów lokalnych ras koni i tworzenie nowych dla potrzeb konia, równolegle, potężne rasy koni projekt są zaznaczone. Kolejnym przybycie kolejowych , samochodów i ciągnika rolniczego podpisać śmierć dzwon z konnym podczas XX XX wieku w większości krajów rozwiniętych.
Jeźdźcy ewoluują: żołnierze, rolnicy, podróżnicy i kupcy ustępują miejsca jeźdźcom rekreacyjnym, często mieszkańcom miast, poszukującym wrażeń i kontaktu z naturą i sportem. Jednocześnie jazda konna, w której w czasach militarnych dominowała machismo , staje się całkowicie kobieca. Odtąd tylko ludy jeźdźców , a w szczególności Mongołowie, których dzieci zawsze uczą się jeździć, zanim nauczą się chodzić, wciąż udowadniają, jak bardzo używanie konia było pierwotne i decydujące w historii ludzkości.
Działalność związana z końmi generuje znaczne dochody w krajach rozwiniętych, aw innych nadal jest częścią gospodarki na własne potrzeby. W 2006 roku w rolnictwie i transporcie na całym świecie wykorzystano 100 milionów koni, osłów i mułów, z czego około 27 milionów w Afryce . W Stanach Zjednoczonych działalność związana z końmi ma bezpośredni wpływ na amerykańską gospodarkę w wysokości ponad 39 miliardów dolarów w 2005 roku. Uwzględniając wydatki pośrednie, wpływ ten wynosi ponad 102 miliardy dolarów . We Francji w 2012 r. z sektorem jeździeckim powiązanych było 53 000 małych przedsiębiorstw i 72 000 miejsc pracy. Generuje 12,3 mld euro obrotów, w tym ponad 10 mld na PMU .
Zawody jeździeckieWokół konia istnieje wiele zawodów. Dwa główne historyczne zastosowania konia to: wierzchowiec dla jeźdźca i zwierzę trakcyjne . Te dwa cele stanowić podstawę do klasyfikacji pomiędzy siodła konia i konia projekt lub kulturysty .
Do profesjonalnych jeźdźców , dżokeje , sterowniki , zawodników i kierowców szkolenia LAD montowane zwierząt w konkursie. W trenerzy , pierwsze chłopcy, trenerzy konkurencji opracowanie harmonogramów szkoleniowych doprowadzić konie do najlepszego poziomu. W świecie wyścigów pracują także chłopcy podróżujący i technicy na torach wyścigowych.
W instruktorzy , że przywódcy pony i prowadnice instruować nowych zawodników i organizowanie wycieczek. Dyrektorzy ośrodków jeździeckich są odpowiedzialni za zarządzanie strukturami jeździeckimi.
Do hodowcy (i ogier hodowli), przywódców rodzić i sprzedawać konie. W handlarze końmi , sprzedających, wynajmujących koński i umiera mięsne pracy codziennie z tych zwierząt.
Niektóre zawody specjalizują się w opiece : podkuwacze zajmują się podkuwaniem i kopytami, stajenni (i stajenni, chłopak, jeźdźcy konni, zarządcy stajni) opieki codziennej, weterynarze , osteopata , fizjoterapeuci i dentyści zajmujący się cięższą pielęgnacją koni . Etolog koński bada zachowanie koni. Equitherapist i jeździectwo użyć konia jako środek terapeutyczny partnera.
Celem zawodów strażniczych koni jest monitorowanie w sposób ekologiczny i utrzymanie porządku. Są to Gwardia Republikańska , Zielona Gwardia , brygady jeździeckie , żandarmi konni. Jednostki pierwszej pomocy dla koni (konne jednostki poszukiwawczo-ratownicze ) mogą interweniować w trudnym terenie, aby zlokalizować ludzi i zapewnić pomoc w przypadku katastrof. Są używane w Stanach Zjednoczonych , Kanadzie , Australii i Niemczech .
Na pokaz skoczków połączyć sztukę i jazda konna.
Rejestrowanie las można zrobić z koni, koń poszanowaniem gleby kruchy i działa bez hałasu silnika lub zanieczyszczenia. Pasterze dopuszczają hodowlę na dużych obszarach, często trudno dostępnych: są to kowboje w krajach anglosaskich, pasterze w Camargue , gauchos w Brazylii , Csikós na Węgrzech ...
W wielu krajach koń jest nadal używany w rolnictwie lub jako środek transportu.
Zawody pomocnicze dotyczą wytwarzania i sprzedaży specjalistycznych narzędzi i przyrządów: rymarzy i ogłowia wytwarzają siodła i ogłowia.
Hodowla i handelOrganizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) szacuje, że w 2013 roku było nieco ponad 58 milionów koni na świecie, w tym prawie 32 mln w Ameryce, 13,9 mln w Azji, 6,1 mln w Afryce, a 5,8 mln w Europie. W samych Stanach Zjednoczonych w 2013 r. było prawie 10,3 mln koni. Francuskie stado koniowatych szacowano na 950 tys. pod koniec 2010 r., w Niemczech i Wielkiej Brytanii po milion w 2009 r. Te trzy kraje stanowią ponad połowę Europejskie stado koni.
Istnieje kilka kanałów handlu końmi. Do tej rasy konie rodzą się w wyspecjalizowanych stadninach do tej selekcji . Konie te mogą być licytowane, sprzedawane i umieszczane przez ich właścicieli w stadninach, które będą je trenować i prowadzić. Po zakończeniu kariery są przeznaczone lub nie do rozmnażania w zależności od wyników. W 2013 roku w Stanach Zjednoczonych i Europie sprzedano na aukcji łącznie 17 000 koni wyścigowych za średnią cenę 55 000 euro. Zyski generowane przez wygrywanie wyścigów mogą być znaczne. Na przykład koń o nazwie „Lawman”, sprzedany jako roczniak za 75 000 euro w 2005 r., przyniósł właścicielowi 1858 000 euro w 2007 r. Niektórzy inwestorzy zakładali firmy, aby nabywać te konie i wynajmować miejsca w stadninach. trenować je i zmuszać do biegania. Najlepsze płaskie konie są sprzedawane za kilka milionów euro.
Sektor sportów jeździeckich związany jest z karierą koni sportowych . Cena takiego konia jest niezwykle zmienna, w zależności od jego wieku, stopnia przygotowania i potencjału w zawodach. Średnia cena trzyletnich koni sprzedanych na aukcji we Francji w 2012 r. wynosi 9 000 euro, ale może wzrosnąć do prawie 30 000 euro na wyprzedażach ogrodzeń . Średnia cena aukcyjna koni sportowych rasy westfalskiej, oldenburskiej, holsztyńskiej, hanowerskiej i KWPN podczas sprzedaży „Elite” w Europie w latach 2010-2015 waha się między 20 000 a 45 000 euro. Dla mężczyzn o wybitnych wynikach sportowych nasienie do sztucznego zapłodnienia jest znaczącym źródłem dochodu.
Handel zwierzętami przeznaczonymi do wypoczynku , turystyki czy pracy jest bardziej tradycyjny i mniej sformalizowany.
Konie mogą zakończyć swoje życie w rzeźniach . W 2007 roku w hodowli koni pociągowych we Francji uczestniczyło około 11 500 zawodowców, którzy często mieli tylko dwie lub trzy klacze. Według graczy z branży koniny produkcja ta odegrałaby rolę w utrzymaniu dziewięciu ras koni pociągowych we Francji, uważanych przez Unię Europejską za zagrożone wyginięciem.
OpiekaEkonomiczna i emocjonalna wartość koni wyjaśnia różnorodność opieki, jaką otrzymują, oraz sumy, jakie niektórzy właściciele mogą wydać na swojego konia. Stajenni i podkuwacze dbają o karmienie i opiekę nad końmi. Zabiegi te należy wykonywać codziennie (np. uwodzenie ) lub w zależności od warunków klimatycznych, np. koszenie lub prysznic. Przedmiotem szczególnej troski muszą być również stopy . Są one rzeczywiście natłuszczone, przycięte i obute, jeśli wymaga tego codzienna praca zwierzęcia. Podczas zawodów lub zawodów może być również wymagane specjalne uwodzenie, które może być uzupełnione matami, a nawet, w niektórych przypadkach, wstążkami. Wreszcie utrzymanie boksów i pastwisk przyczynia się do dobrego samopoczucia koni i ich zdrowia.
W 2004 roku we Francji 262 lekarzy weterynarii było specjalistami od koni . Prowadzone są również badania w dziedzinie genetyki koni . Inne zawody przyczyniają się do opieki medycznej. Główną działalnością końskich dentystów jest złożenie zęby bo konia zęby rosną na całym jego życiu. W osteopaci koński praktyki terapii manualnej przy zastosowaniu tych samych zasad jak w osteopatii dla ludzi. W Farriers ortopedzi leczeniu niektórych chorób stóp poprzez umieszczenie sprzętu ortopedycznego. W stajennych dbać o opiekę światła.
Istnieje kilka technik relaksacyjnych , takich jak aromaterapia i masaże . Aromaterapia polega na leczeniu konia olejkami eterycznymi. Aromaterapii jest podstawą terapii masażu. W tych ostatnich do masażu często stosuje się olejki eteryczne. W leczeniu urazów nóg można zastosować hydroterapię , zarówno poprzez masaż strumieniem wody, jak i pływanie konia.
NoclegWarunki życia narzucone koniom stajennym nie zawsze są zgodne z ich potrzebami fizycznymi i społecznymi z powodu zamknięcia i izolacji. Koń będąc ofiarą w stanie dzikim podkreśla, że jest zamknięty. Ponadto, musi mieć przestrzeń do wyrażania niektórych swoich naturalnych zachowań, takich jak widzenie i dotykając jego rówieśników, przewracając na ziemię i leżącej, rzeczy, które są niemożliwe w stajni lub pudełku, które jest zbyt małe. Konie domowe żyjące w społeczności są bardziej zrównoważone niż te żyjące w izolacji. Zamknięcie lub jakiekolwiek środowisko, które nie spełnia tych potrzeb, może prowadzić do pojawienia się zaburzeń zachowania, stabilnych wad .
KastracjaKastracja konia jest praktykowana w celu zmniejszenia ich agresywność i promować życie grupy. Ogierów (mężczyzna dopuszczone do hodowli) lub całość (niekastrowanego męska) może być trudny do kontrolowania w obecności klaczy w ciepło. Zasadniczo konie w ośrodkach jeździeckich są kastrowane w wieku około dwóch lat. Całe i ogiery są bardziej umięśnione niż wałachy, ich szyje są wyraźnie bardziej rozwinięte. Mają też więcej obecności.
Praca i środki transportuKoń jest historycznie zwierzęciem pracującym, umożliwiającym przewóz pasażerów i przyczepność sprzętu rolniczego. Jest nadal szeroko stosowany jako środek transportu w wielu krajach na całym świecie, nie tylko w krajach rozwijających się, ale także w niektórych społecznościach, które odmówiły postępu, takich jak wśród Amiszów , a także w niektórych bardzo specyficznych pracach rolniczych albo przez ich charakter lub powierzchnię obrabianej powierzchni. W krajach rozwiniętych nadal można z nim podróżować, na koniu lub w uprzęży, na przykład po drogach publicznych na spacery lub wędrówki. W tym sensie konie i jeźdźcy podlegają przepisom kodeksu drogowego , które mogą różnić się w zależności od kraju.
Podczas XX th wieku, koń został opuszczony w krajach rozwiniętych ze względu na motoryzacji . Znika z krajobrazu miast w obliczu rozwoju samochodów . Paryż gościł ponad 50.000 koni na początku XX th century , około 10.000 poświęconą komunikacji miejskiej. Obecnie miasto to pozostaje jedną z wielkich stolic europejskich, w której ruch konny jest zabroniony, z wyjątkiem wyjątków. Niektóre rasy koni pociągowych prawie zniknęły wraz z końcem ciągnięcia i mechanizacji rolnictwa .
Niektóre tradycyjne zastosowania konia zawsze były kontynuowane przez tradycję bardziej niż ze względów ekonomicznych, takich jak nadzór nad stadami w Camargue . We Francji , po zaniedbaniu jako narzędzia pracy, koń jest ponownie wykorzystywany do wielu zadań w ramach społeczeństwa, które chce być bardziej wrażliwe na ekologię . Koń przejeżdża przez miejsca trudno dostępne dla ciągnika i nie niszczy podłoża. Poślizg rozwija się z dobrą wydajność / koszt, w niektórych konfiguracjach w terenie. Przykład miejsc przeładunkowych we Francji : Bois de Vincennes ( Paryż ), Parc de La Courneuve ( La Courneuve , Seine-Saint-Denis ), Parc de Saint-Cloud ( Saint-Cloud , Hauts-de-Seine ) itp. Od dawna kojarzony z obrazem niedorozwoju, oranie gleby za pomocą trakcji konnej nabiera rozpędu, szczególnie w uprawie winorośli . Ta praktyka jest szczególnie szanowana dla terroirów, ponieważ ogranicza zagęszczenie gleby ze względu na ciężar zmotoryzowanych maszyn rolniczych, więc idealnie wpisuje się w podejście oparte na zrównoważonym rozwoju .
Koń jest używany przez jednostki poszukiwawcze i ratownicze ofiar w Kanadzie. Wywóz śmieci za pomocą konia pociągowego to zastosowanie anegdotyczne, ale prawdziwe jak w Trouville ( Calvados , Francja).
zastosowanie wojskoweNiektóre kraje Trzeciego Świata wciąż mają bojowników na koniach, na przykład konne milicje Dżandżawid w Sudanie . Jednak niewiele armii nadal używa koni, ponieważ jednostki kawalerii wyposażone są głównie w czołgi bojowe . W niektórych wyjątkowych przypadkach konie są nadal używane w trudno dostępnych miejscach, często jako zwierzęta juczne do transportu sprzętu. Podczas konfliktu afgańskiego że amerykańskie siły specjalne musiał używać małych lokalnych konie. Armia austriacka posiada konie rasy haflinger przeznaczone głównie do sfory w wysokich górach. Armia Szwajcarska jest jedną z niewielu armii szkolących konie do działań operacyjnych. Rzeczywiście, ponieważ kraj leży w sercu Alp , koń jest często jedynym sposobem, aby dostać się do pewnych części terytorium i przywieźć tam sprzęt. Armia szwajcarska zatrudnia więc około 600 koni.
Pozostają jednostki konne, mające na celu egzekwowanie prawa . Koń jest zatem wykorzystywany w jednostkach policji konnej do utrzymania porządku podczas demonstracji lub zamieszek, imprez sportowych lub patroli. W uroczystości , na parady i rekonstrukcje są również jednym z celów tych jednostek pokazać reprezentatywny obraz historii i tradycji krajów, które reprezentują. Tak więc obok tradycyjnej Gwardii Republikańskiej, która oprócz misji reprezentacyjnych zapewnia patrole konne na terenach leśnych czy ogrodach, odradzają się jednostki policji konnej czy strażników terenów zielonych. Agent na koniu ma zwiększoną zdolność poruszania się, cieszy się wysokim i niezakłóconym wzrokiem, wzbudza szacunek i dzięki swojemu wierzchowcowi łatwiej nawiązuje kontakt z ludnością. Przykłady policji konnej : Królewska Kanadyjska Policja Konna (GRDC lub GRC), policja konna w La Courneuve ( Seine-Saint-Denis , Francja), w Orleanie ( Loiret , Francja) itp. Ochronę osobistości zapewniają wyspecjalizowane jednostki, takie jak Horse Guards w Wielkiej Brytanii czy Marokańska Gwardia Królewska .
Dzięki swojemu know-how wielu żołnierzy bierze również udział w zawodach sportowych. Zatem pomiędzy 1912 do 1948 roku , konny wydarzenia z igrzysk były zarezerwowane wyłącznie dla oficerów, a te trzy dyscypliny olimpijskie jeszcze zobaczyć silnego udziału żołnierzy dzisiaj. Pełna konkurencja jazda (CCE) jest również pierwotnie czysto wojskowy trening koni w walce.
Jeździectwo etologiczneJeździectwo naturalne jest nowa metoda nauczania szkolenia jest w dużej mierze opiera się w etologii koni . Niektórzy trenerzy koni tak twierdzą i udzielają lekcji „etologicznego ujeżdżenia”. Ci trenerzy, nowi mistrzowie , są francuskimi uczniami „szeptaczy”, dosłownego tłumaczenia ich angielskiej nazwy, zaklinaczy koni . Pionierami są Amerykanie Ray Hunt , Pat Parelli , Monty Roberts , Buck Brannaman , a także bracia Bill i Tom Dorrance .
TerapiaNiektóre stowarzyszenia wykorzystują konia jako pośrednika, który przyczynia się do terapii osób z niepełnosprawnością fizyczną lub umysłową lub osób nieustrukturyzowanych społecznie. Ruchy konia pomagają wzmocnić mięśnie i równowagę jeźdźca. Ten ostatni jest zobowiązany do okazania uwagi i rozumowania. Koń jest również używany bez dosiadania. Terapia polega na tym, że pacjent wchodzi w kontakt ze zwierzęciem i wchodzi z nim w interakcję. Jak we wszystkich zooterapiach zwierzę jest katalizatorem społecznym, umożliwiającym np. mówienie o starych osobach, które od lat nie rozmawiały. Pielęgnacja konia pomaga również w jak największym stopniu zregenerować zmęczone stawy. Stowarzyszenia te wymagają różnych umiejętności, takich jak pielęgniarki, lekarze, fizjoterapeuci, pracownicy socjalni, pedagodzy, instruktorzy jazdy konnej i konie dostosowane do ich działalności.
Francuski Federacji Jeździeckiej (FFE) organizuje obecnie para-konny ujeżdżeniu i skokach dzięki regulacji dostosowanych do zawodników niepełnosprawnych.
Są nawet mistrzostwa krajowe i międzynarodowe, które osiągają imponujące poziomy. Tak zwana jazda parakonna została po raz pierwszy włączona do programu Igrzysk Światowych w 2010 roku.
Sport i wypoczynekObecnie koń jest powszechnie używany konno ( jazda konna ), rekreacyjnie (spacery i wędrówki) lub w zawodach jeździeckich lub konnych (wyścigi płaskie , kłusy , biegi przez płotki , biegi z przeszkodami , biegi ). Można go również zaczepić .
Istnieje wiele różnych sportów i zajęć jeździeckich z tym zwierzęciem. Obejmuje rozrywek takich jak kucyka-gier , equifun , equifeel i pokazów konnych ; dyscypliny sportowe takie jak ujeżdżenie , skoki przez przeszkody , myślistwo i zawody WKKW . Spółdzielcze zespół konny gry to polo , polocrosse , jazda piłkę i argentyńskie pato .
Wśród tradycyjnych dyscyplin znajdują się jeździectwo , jazda westernowa ( w tym gymkhana ), wytrzymałości , łucznictwo , narciarstwo skijoring i jazda konna w amazon . Niektóre praktyki są specyficzne dla określonych regionów geograficznych, na przykład Doma vaquera , Camargue , islandzki , portugalski , praca , rodeo i jazda konna myśliwska ; należy również zwrócić uwagę na Campdrafting (en) w Australii .
W konny gry są bezpieczne odwzorowanie średniowiecznej jousting, takie jak namiot-ustalającego w Indiach . Łucznictwo konne lub yabusame jest wynikiem praktyki wojskowej.
Na Igrzyskach Olimpijskich obecne są trzy sporty jeździeckie :
Koń ujeżdżeniowy na jednym przejeździe.
Impreza biegowa .
Wreszcie koń jest doceniany jako zwierzę domowe .
Produkcja dóbr konsumpcyjnychMięso końskie jest czerwone mięso popularne w niektórych regionach jako Jakucji , ale uznane tabu w innych, Wielka Brytania The Irlandia The United States , a coraz częściej w Francji . Ta niechęć do hipofaga historycznie wynika z jego zakazu przez papieży Grzegorza III w 732 i Zachariasza w 751 . Motywuje ją teraz bliskość z koniem, coraz częściej uważanym za zwierzaka .
Spożycie mleka klaczy jest tradycyjne i obfite w krajach byłego ZSRR , gdzie selekcjonuje się rasy koni mlecznych. Stosuje się również włosie końskie, skórę i mocz.
Od pierwszych przedstawień na ścianach prehistorycznych jaskiń (takich jak jaskinia Lascaux ) koń jest obecny w kulturze ludzkiej. Ta obecność dotyczy mitów, legend i religii, a także dzieł sztuki, gier i zabawek, a nawet fikcji. Wiele ludów indoeuropejskich , takich jak Niemcy i Celtowie , rozwinęło kulty i rytuały związane z koniem i jego ofiarą . Ze względu na swoją historyczną bliskość do ludzkiego życia, koń daje początek licznym idiomom zwierzęcym , których wyrażenia są nadal używane, takie jak „Weź wędzidło do zębów” czy „Un środek de cheval” w języku francuskim. Jego siła pociągowa jest nadal wykorzystywana jako punkt odniesienia dla silników, z jednostkami mocy i mocy fiskalnej .
EtymologiaIndoeuropejskim rdzeniem słowa „koń” jest * h₁éḱwos , od niego wywodzą się wszystkie terminy z prymitywnego języka indoeuropejskiego oznaczające konia, takie jak klasyczny łaciński equus i sanskryt ásva . Termin „koń” pochodzi od popularnego łacińskiego caballus i odnosił się najpierw do „złego konia”, potem do wałacha i popularnie „konia roboczego”. To słowo, którego jest potwierdzone na wykorzystanie II th century jest prawdopodobnie oryginalny galijski (patrz żółciowego. Ceffyl , irl. Capall ) i zastępuje, prawdopodobnie przed połową III th -wiecznej , klasycznej Equus . Głównymi pochodnymi słowa „koń” są: „ rycerz ”, „ rycerz ”, „ rycerstwo ”, „ koń ”, „ sztaluga ”, „kawaler”, „ kawaler ”, „ jazda ” i „kawalka”.
Inne wyuczone terminy związane z koniem są zapożyczone ze starożytnych greckich hipopotamów (ἵππος), stąd przymiotnik „koń” lub termin „hipodrom”. Ten grecki korzeń znajduje się również w pierwszym imieniu „ Filip ” (który kocha konie), „ Hipolyte ” (który rozwiązuje konie), „ hippocampus ” (koń łukowaty) i hipopotam (koń rzeczny). Łacińskie equus również wywodzi się z tego indoeuropejskiego korzenia, od którego pochodzą terminy takie jak „ koń ”, „ jeździectwo ” oraz przymiotniki „jeździectwo” i „koń”.
Wśród rdzennych Amerykanów koń jest czasami określany jako „duży pies”. Znak sigilowy przedstawia oko i grzywę konia w górnej części, a dolnej kończyny i ogon.
Wiele potocznych, pejoratywnych czy starożytnych określeń odnosi się również do konia. Pejoratywne terminy to „ bidet ”, „ bourrin ”, „ canasson ”, „carne”, „rosse” i „haridelle”.
WierzeniaKoń jest bardzo obecny w mitach , legendach i religiach . Mitologia grecka zna słynną skrzydlatego konia Pegaza , z centaurów pół człowieka i pół-konia, konie diomedesa drapieżników lub konia trojańskiego . The Celtic narody dać to wspaniałe miejsce przez boginie jak Epona . Pewne wierzenia trwają do dziś, takie jak kelpie , duch choroby wodnej ze szkockiego folkloru w postaci konia, który niesie swoje ofiary w wodzie. Mitologia nordycka wspomina również dużą liczbę koni w Edda i sag , który Sleipnir standardowe osiem nogi boga Odyna . Koń odpowiada chińskiemu znakowi zodiaku . W Indiach jednym z awatarów Wisznu jest biały koń i zwierzę to jest spokrewnione z Indrą , bóstwem wojny. W legendarnym języku koreańskim Chollima jest skrzydlatym koniem , zbyt szybkim, by można na nim jeździć.
W religii chrześcijańskiej każdy z Czterech Jeźdźców Apokalipsy dosiada jednego z czterech koni, które pojawiły się podczas otwarcia czterech pieczęci. W średniowieczu przez jednorożca pojawił się obraz konia , fantastycznego i podobnego do Chrystusa zwierzęcia z długim rogiem na czole. Święty Jerzy , chrześcijański męczennik, jest często przedstawiany na koniu zabijając smoka . Według niektórych arabskich opowieści , Allah stworzył konia z garstki pustynnego wiatru. Konie odgrywają ważną rolę we wszystkich założycielskich tekstach arabskich. Tak więc, glinu Bouraq , którego nazwa oznacza „pioruny” jest skrzydlaty koń głowy kobiety i ogon paw w którym Mahomet kierując archanioła Gabriel , przemieszcza się przez noc z Mekka do Al Aksa (The meczet odległy) podczas Miraj .
Koń jest bardzo reprezentowany w sztuce . Wielu malarzy, takich jak Théodore Géricault i George Stubbs, zakochało się w tym zwierzęciu. Jego wojsko procentowych dokonał pomnik specjalny gatunek, hagiograficzna reprezentacja z głową państwa , dowódcy wojskowego lub bohatera. Najstarszy zachowany do dziś jest ten Marka Aureliusza w Rzymie . Największym znanym jest koń Leonarda . Koń sławiony jest także w poezji, w tak zwanych popularnych piosenkach czy w fotografii.
W XVIII th wieku, w powieści Podróże Guliwera , Jonathan Swift przedstawiana konie, które nazywa Houyhnhnms , jako ideał mądrości i szczerości w grze wyjazd do Houyhnhnms , w przeciwieństwie do wad zasobów ludzkich, nazywane Yahoos .
Koń, stały towarzysz bohaterów, rzadziej wystawiany jest dla siebie. Zatem Rossinante klacz z Don Kichota i we współczesnych czasach, Jolly Jumper (Górze Lucky Luke ), przy czym Tornado of Zorro lub nawet Gripoil (w oryginalnym Shadowfax wersji ), Gandalfa konia w The Lord of the Rings zasadniczo towarzyszyć ich mistrza służąc jako wierzchowiec.
W XIX -tego wieku, angielski Anna Sewell stworzył pierwszą powieść zwierząt z Black Beauty , opowiadane przez samego konia. Film Crin-Blanc stawia także wolnego ogiera Camargue w centrum pracy, której nadaje tytuł. The Horse from the Sea , irlandzki film Mike'a Newella , podkreśla znaczenie zwierzęcia w Irlandii oraz w popularnych wierzeniach. Seria powieści The Black Stallion opowiada o przygodach Blacka, wielkiej gwiazdy wyścigów i Aleca, jego młodego dżokeja. Daje kilka filmów oraz serial telewizyjny.
Przygody klaczy Flicka są opisane w powieściach Mary O'Hara , Mojego przyjaciela Flicka , Syna Flicka i Zielonej trawy z Wyoming . Mister Ed, Gadający Koń ( Mister Ed ), jest bohaterem popularnego serialu telewizyjnego z lat 60. XX wieku . Zaklinacz koni , bestseller od Nicholas Evans dał film z Robertem Redfordem , jednego z największych kinowego sukcesu wokół konia. Ten film jest w dużej mierze odpowiedzialny za sukces etologicznej jazdy konnej w krajach zachodnich. Film Hidalgo opowiada historię mustanga, który bierze udział w wielkim wyścigu w Arabii.
Niektóre konie przeszły na potomność. Mogą być dzięki rozgłosowi ich właściciela, inni zabłysnęli swoimi występami. Kilka ma niezwykłe cechy fizyczne. Faraon Ramzes II obszernie opowiada o swoich dwóch ulubionych koniach drużynowych. W starożytności greckiej Bucefał , koń Aleksandra Wielkiego , stał się legendą. Uchodził za nieposkromionego, bał się swojego cienia. Tylko jego pan mógł go dosiąść. W czasach Cesarstwa Rzymskiego , koń Incitatus został mianowany konsulem przez Kaligulę . Podobno Le Cid po raz ostatni prosił o dosiadanie swojego białego konia Babieca w walce, kiedy został śmiertelnie ranny. Koń Mazeppy , „kat wbrew sobie”, staje się powracającą postacią w romantyzmie. Szekspir przekazał potomnym konia Roan Barbary , ulubionego króla Anglii Ryszarda II .
Stary Billy to najstarszy znany koń. Przypuszczalnie urodził się w 1760 r. , zmarł dnia27 listopada 1822 r.w wieku 62 lat . Wezyra , mały szary koni arabskich, jest najbardziej znanym koniem Napoleon I er . Pod koniec 1889 roku syberyjski kucyk Serko przebył 9000 km po Imperium Rosyjskim w dwieście dni. Ten wyczyn zainspirował napisanie powieści i filmu . Iris XVI , kasztanowaty koń marszałka Leclerca został zastrzelony za ruch oporu podczas II wojny światowej, ponieważ zabił niemieckiego oficera.
Konie wyścigowe KłusW 1920 roku , Uranie wygrał Prix d'Amerique trzykrotnie , wyczyn powtarzany przez wnuczką Roquepine w 1960 roku. W 1970 roku, Bellino II okazał się równie skuteczny jak w wykorzystany w zamontowana kłus ponieważ między innymi zdobył trzy Prix d'Amérique, trzy Prix de Cornulier i trzy Prix de Paris . Ourasi jest czterokrotnym zdobywcą rekordu Prix d'Amérique. Szwed Copiad ma imponującą karierę, podobnie jak francuski Idéal du Gazeau . Inne kłusaki znane są z rekordowych czasów, jak na przykład Général du Pommeau , który wygrał Prix d'Amérique 2000 w 1 min 12 s 60 setnych.
Włoski Trotter Varenne , nazywany "Il Capitano", złamał świat rekordowe zyski w 2000 roku , z 6,035,666 € .
DanieZ gallopers udało się pozostać niepokonani w trakcie swojej kariery, takich jak Eclipse , a koni wyścigowych Brytyjskiego, XVIII -tego wieku , Australii czarny kawior w 2010s lub włoskiego Nearco , irlandzki Frankel i Zarkava i angielskim Regulusa i Ribot .
Wśród koni z wyjątkowymi osiągnięciami wyróżnia się Hyperion , jeden z koni wyścigowych lat 30., wygrywając m.in. Epsom Derby i St. Leger Stakes , Seabiscuit , amerykański koń wyścigowy, przywracając nadzieję milionom ludzie podczas Wielkiego Kryzysu dzięki jego niespodziewanym zwycięstwom, japońskiemu Orfevre i koniowi The Irish Sea The Stars , aby osiągnąć trojaczkę 2000 Gwinei / Derby / Arc w tym samym roku, w 2009 roku.
Inni znani są z rekordowych czasów, na przykład Canadian Northern Dancer , który wygrał Kentucky Derby w 1964 roku w rekordowym czasie, który trwał do 1973 roku.
Wreszcie konie wyścigowe pobiły rekordy zarobków, takie jak argentyński Invasor, który zarobił 7,8 miliona dolarów, japoński Deep Impact z 10 795 019 euro , francuski Trêve 7 344 583 euro , czy czysto-amerykańska krew Zenyatta i Spectacular Bid z 7 304 580 dolarów i 2 781 607 USD (rekord w latach 80.).
Bieg z przeszkodamiAl Capone II , mały konik o długości 1,62 m , dzięki swojemu niezwykłemu relaksowi zdobył wiele tytułów. Siedmiokrotnie wygrywał Prix La Haye Jousselin .
WytrzymałośćPersik , rosyjski koń arabski , wygrał imponującą liczbę wyścigów wytrzymałościowych i jest ojcem wielu zwycięzców rajdów krajowych i międzynarodowych. W Zjednoczonych Emiratach Arabskich nie są opuszczone z SAS Alexis , Yamamah lub Ciel Oriental . Francuski Tauqui el Masan , ogier czystej krwi arabskiej, znany jest zarówno ze swojej kariery sportowej w latach 90., jak i kariery hodowlanej.
Konie sportoweJappeloup Luze , złoty medalista w skokach przez przeszkody na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu w 1988 roku, dosiadany przez Pierre'a Duranda . Milton , koń Johna Whitakera , o wyjątkowych osiągnięciach i przez wielu uważany za najlepszego konia wszech czasów w skokach przez przeszkody. Huaso , chilijski rasowy rekordzista świata w skokach przez przeszkody od 1949 roku , osiągając 2,47 m .
Konie pokazowe i inneNiektóre konie osiągnąć sławę dzięki spektaklu lub do konkretnego ciała, jak Stormy , żeński zebrule wynikającej ze skrzyżowania zebry i konia, przeszkolonych dzięki etologicznym metod z Andy Booth lub Tritonis , tym bardziej wielki pełnej krwi angielskiej , zmarł we wrześniu 1990 roku w wieku siedmiu lat, który mierzył 1,98 mi ważył 950 kg . Templado to koń luzytański z pokazu jeździeckiego Cavalia, znany ze swojego chodu i ogromnej grzywy, oraz Zingaro , czarny koń fryzyjski, który kiedyś należał do Bartabasa , który nadał swoje imię drużynie.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.