Sport jeździecki

Sport jeździecki Kluczowe dane

Federacja międzynarodowa	FEI (założony w 1921 )
sport olimpijski od	1900

Zawody biegowe w konkurencji WKKW na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008 w Pekinie

Sport konny jest wszystkich sportowych dyscyplin jeździeckich mają wspólnego wykorzystywania sportowych i estetycznych umiejętności konia. Dyscypliny te dają początek zawodom sportowym zwanym konkursami. Trening i uprawianie sportów jeździeckich odbywa się na ogół w ośrodku jeździeckim . Wyścigi konne podlegające zakładom wzajemnym, których głównym celem jest wygranie gonitwy, nie należą do sportów jeździeckich, lecz stanowią odrębną kategorię, sport konny .

Trzy dyscypliny w jeździectwie to sporty olimpijskie  : trening , WKKW i skoki przez przeszkody .

Historyczny

Współczesny sport konny pojawiły się pod koniec XIX th  wieku, kiedy koń traci swoją rolę użytkową, taką jak koń wojenny, i jazda do rekreacji i sportu jazda rosła. Skoki przez przeszkody stały się dyscypliną olimpijską w 1900 r., ujeżdżenie i WKKW w 1912 r. Pozostają jedynymi trzema dyscyplinami jeździeckimi dopuszczonymi do igrzysk olimpijskich. Do Igrzysk Olimpijskich w 1900 roku skok w dal i skok wzwyż na koniu były częścią dyscyplin olimpijskich. Na Igrzyskach Olimpijskich w 1920 r. akrobacje (indywidualne i zespołowe) były dyscypliną olimpijską. Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004 , ze względu na rentowność i ułatwienie transmisji telewizyjnych, ograniczono liczbę imprez WKKW o dwie imprezy, bieg z przeszkodami i szosę. Od tego czasu te dwa testy stopniowo znikały z zawodów międzynarodowych i krajowych, a nowy format z trzema testami stał się normą.

Pierwsze akademickie zawody jeździeckie odbyły się w 1929 roku z inicjatywy federacji narodowych, które zdecydowały się na rywalizację. W tym celu ustalili pierwszy przepis, który narzucał precyzyjny program, ograniczony w czasie, i ustanowili względny osąd. Te pierwsze zawody, podobnie jak sporty jeździeckie, były najpierw uprawiane w Europie i przez wojsko. Powstanie sportu jeździeckiego i jego udostępnienie szerokiej publiczności sięga lat 40. XX wieku.

Sport jeździecki jest zarządzany na arenie międzynarodowej przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI), która została założona w 1921 roku . Dyscypliny, że administruje i zlecenia poza dyscyplin olimpijskich są jazdy , akrobacji , reining w Jeździectwie , wytrzymałości i para-ujeżdżenia. Koń-ball ma status dyscypliny regionalnym. FEI organizuje co 4 lata, na przemian z Igrzyskami Olimpijskimi , międzynarodowe zawody, Światowe Igrzyska Jeździeckie (WEG), w tym samym miejscu iw ośmiu uznawanych przez siebie głównych dyscyplinach. YWAM odbył się po raz pierwszy w sierpniu iwrzesień 2006w Aix-La-Chapelle ( Niemcy ), następnie w 2010 w Lexington ( Stany Zjednoczone ), w 2014 w Normandii , głównie w Caen , a wreszcie w Tryon ( Stany Zjednoczone ) w 2018.

Francuski Federacji Jeździeckiej (FFE) pochodzi również z powrotem do roku 1921. Oprócz trzech dyscyplinach olimpijskich dyscyplin i międzynarodowych w ramach zarządzania FEI, administruje i zamawia innych dyscyplin jeździeckich, że uznaje takich jak myśliwy, jazda konna. Amazon i jeździć na świeżym powietrzu lub grać w gry z kucykami.

Sport jeździecki we Francji

Pod egidą FFE co roku we Francji organizowanych jest 20 000 dni zawodów, w których bierze udział 160 000 zawodników. W 2018 roku ponad 3000 zawodników rywalizowało na torach Pro FFE, przygotowując się do międzynarodowych zawodów, a 130 z nich ma status najlepszych sportowców.

Jeźdźcy korzystają ze szkolenia prowadzonego przez wykwalifikowanych nauczycieli z klubów pony i ośrodków jeździeckich oznaczonych przez FFE. Młodzi ludzie mogą nauczyć się konkurować na dedykowanym torze klubowym i konkursowym na kucykach. Oferowane przez FFE tory wyścigowe pozwalają zawodnikom na zdobycie większego doświadczenia w swojej dyscyplinie, dopóki nie osiągną rocznego celu mistrzostw Francji. Najlepsi młodzi jeźdźcy na kucach przygotowują się do torów Tournée des Aces Pony i Super Aces, które służą jako selekcja na międzynarodowe imprezy przeznaczone dla osób do 16 roku życia. W lipcu Generali Open de France wita młodych jeźdźców na kucach, a następnie klubowych ćwiczących na zarezerwowane dla nich mistrzostwa Francji.

Dla bardziej doświadczonych jeźdźców FFE oferuje tory zawodów dla dywizji amatorskiej i zawodowej. W 2018 r. 30 000 jeźdźców licencjonowanych w zawodach amatorskich i 3000 zawodowców. Federacja oferuje Grand National FFE w trzech dyscyplinach olimpijskich i organizuje mistrzostwa Francji Master Pro. Trzy dedykowane tory: French Tour w skokach przez przeszkody, Dress Tour w ujeżdżeniu i Eventing Tour w WKKW łączą międzynarodowe zawody organizowane we Francji.

Sport jeździecki we Francji stanowi znaczący udział ekonomiczny, ponieważ pozwala na wzmocnienie całego sektora koni, który oprócz klubów i szkół jeździeckich obejmuje hodowlę koni, produkcję żywności i wszystkie branże niezbędne do rozwoju sportów jeździeckich, takich jak: jako weterynarze, podkuwacze, a nawet dostawcy sprzętu dla koni i jeźdźców.

Główne dyscypliny jeździeckie

Dyscypliny olimpijskie

• Kompletne zawody jeździeckie (CCE), zwane również skrótowo „kompletne” lub „kompletne zawody”. Podczas pełnych zawodów jeździec musi wykonać trzy oddzielne próby na tym samym koniu, najpierw próbę ujeżdżenia pozwalającą ocenić jakość wykorzystania pomocy i treningu wierzchowca, a następnie krzyż, który pozwala sprawdzić szczerość pary. na stałych przeszkodach i kontroli narzuconej prędkości w jeździe terenowej, wreszcie test skoków przez przeszkody, który pozwala docenić zdolność pary do podążania torem za pomocą odpowiednich gestów technicznych, ale także umiejętność jeźdźca w zarządzaniu swoim wierzchowcem we wszystkich testach, ten test ma miejsce pod koniec zawodów po wielokrotnych próbach. WKKW uprawiana jest na koniu i kucyku. Wykonywany jest głównie w terenie i wymaga od jeźdźca doświadczenia w dyscyplinach trzech prób oraz dokładnej znajomości środków jego konia. Ten ostatni ze swojej strony musiał przejść wielokrotne szkolenie, co zaowocowało inteligentnym i racjonalnym szkoleniem.
• Ujeżdżenie  : dyscyplina macierzysta wszelkiej jazdy konnej, ponieważ ocenia jakość komunikacji między jeźdźcem a jego koniem, doceniając cechy uległości, lekkość i błyskotliwość nabytą przez konia, jeździecki takt jeźdźca i harmonię jeźdźca. para. Zawody ujeżdżeniowe odbywają się na idealnie płaskim i wyznaczonym terenie o wymiarach 60 mx 2 m, którego litery wyznaczające tor służą jako punkty odniesienia do wykonywania żądanych ruchów, zwanych figurami. Wszystkie te figury stanowią powtórkę, którą należy wykonać w określonym czasie i która jest oceniana przez sędziów. Figury mogą być narzucone lub dowolne i wykonywane są w różnych chodach: stęp, kłus i galop. Darmowe figury wykonywane są do muzyki. Dyscyplina ta umożliwia rozwijanie cech kucyka lub konia przy jednoczesnym dążeniu do uczynienia go spokojnym, elastycznym, uważnym, pewnym siebie i błyskotliwym. Zawody ujeżdżeniowe pozwalają również docenić współudział między koniem lub kucem a jego jeźdźcem. Ujeżdżenie to podstawa wszystkich dyscyplin jeździeckich. Ma na celu poprawę wewnętrznych cech konia, takich jak lokomocja, elastyczność i równowaga. Trening jeźdźca z konieczności obejmuje jego wprowadzenie w metody ujeżdżeniowe, aby mógł on stopniowo szkolić swojego konia lub kucyka.
• Zawody w skokach przez przeszkody (CSO): Olimpijska dyscyplina jeździecka najczęściej uprawiana w zawodach, w której jeździec i jego wierzchowiec przecinają ruchome drążki przeszkód. Ma z tym wiele wspólnego jego zabawne i widowiskowe aspekty oraz prostota zasad. Zawody w skokach przez przeszkody pokazują walory manewrowe, szczerość, szybkość, zręczność i siłę koni oraz ich szacunek dla przeszkody. Pozwalają docenić jakość jeździectwa jeźdźca. Konie lub kuce muszą przejść w określonym czasie, bez przewracania drążków, odmawiania lub kradzieży, przeszkód rozmieszczonych na terenie zgodnie z obowiązkową trasą wytyczoną przez kierownika toru. Koń i jeździec muszą mieć dobrą technikę i pewną zwinność, aby rozwiązywać trudności toru. Rodzaj przeszkody, odległości, kąty, zakręty są zróżnicowane i zmuszają jeźdźca do dostosowania wznoszenia do każdej przeszkody. Musi modyfikować prędkość, amplitudę, pęd i trajektorię swojego konia, aby odnieść sukces na swoim kursie szybciej niż inni konkurenci.

Dyscypliny międzynarodowe

• Wytrzymałość  : celem dyscypliny jest pokonywanie z koniem długich dystansów na świeżym powietrzu, z ograniczeniem prędkości lub bez, na wyznaczonej trasie, z badaniami weterynaryjnymi potwierdzającymi zdolność kuca lub konia do pokonywania długich dystansów. Wytrzymałość jeździecka uprawiana jest indywidualnie lub zespołowo. Od końca lat 70. ten rodzaj jazdy doświadczył prawdziwego wzrostu siły w krajach europejskich i arabskich.
• Akrobacje w kole  : pomiędzy jazdą konną, gimnastyką i akrobatykami, dyscyplina ta polega na wykonywaniu indywidualnie lub zespołowo figur na koniu lub kucyku w stępie lub galopie, który odbywa się na lonży. Ta ostatnia wyposażona jest w surfaix i duży dywan, który pozwala woltyżerom wykonać serię dowolnych lub nałożonych figur. Na poziomie rozgrywek klubowych testy pozwalają ocenić spoiwo, poprawność i łatwość lotu na kucyku lub koniu szkoleniowym przyzwyczajonym do pracy na lonży, a skoczkom i dłużycom dają możliwość pociąg.
• Powożenie  : dyscyplina, w której kierowca prowadzi jednego lub więcej kucyków lub koni zaprzężonych do samochodu, przy czym ten ostatni może również zabrać kolegów z drużyny. Zawody w powożeniu składają się z maksymalnie trzech prób, ujeżdżenia składającego się z serii narzuconych figur ocenianych przez sędziów, maratonu, który składa się z często widowiskowego toru w zróżnicowanym terenie, na którym drużyny ujarzmiają trudności techniczne zwane „przeszkodami” oraz manewrowości, która polega na mijaniu się z wolną prędkością, seria drzwi zmaterializowanych przez pachołki zwane przeszkodami, kule umieszczone na pachołkach generują kary, gdy drużyna je upada. Te różne testy pozwalają z jednej strony ocenić kompetencje i umiejętności woźnicy, az drugiej dobrą kondycję fizyczną, szczerość, uległość i elastyczność kucyków lub koni. Drużyna trenowana jest w zawodach z 1, 2, 4 kucykami lub 1, 2, 4 końmi. Na Światowych Igrzyskach Jeździeckich rywalizują tylko 4 zaprzęgi konne, flagowa kategoria tej dyscypliny. Poza trzema głównymi testami, w zawodach oferowane są testy przygotowawcze: test umiejętności dla początkujących, łączony test ujeżdżenia, który łączy kurs manewrowości z narzuconymi figurami ujeżdżenia, oraz łączony test manewrowości, który łączy kurs manewrowości z przeszkodami maratonowymi.
• Para-ujeżdżenie  : dyscyplina skierowana do jeźdźców z niepełnosprawnością ruchową lub wzrokową, która nie pozwala im na pełne wykorzystanie ciała lub wzroku. W oparciu o ich handicap, jeźdźcy są klasyfikowani w pięciu kategoriach zwanych stopniami. Ujeżdżenie para polega na prezentowaniu podczas rekonwalescencji sylwetki i ruchów ujeżdżenia klasycznego podkreślając jakość ujeżdżenia i lokomocję konia. Wszystkie odniesienia do używania pomocy są przystosowane do używania innych części ciała i / lub odpowiednich i oficjalnie zatwierdzonych pomocy kompensacyjnych. Jeździectwo handisport, zarządzane przez FEI, znajduje się w programie Igrzysk Paraolimpijskich, gdzie jest to jedyny sport paraolimpijski, w którym mężczyźni i kobiety uczestniczą na tych samych warunkach, a jeździec i koń są ogłoszeni medalistami paraolimpijskimi. Tak zwana jazda parakonna jest w programie World Games od 2010 roku.
• Reining  : Western Jeździectwo Zawody Ujeżdżenia. Jest to jedyna z różnych imprez tej dyscypliny, która została doceniona na poziomie międzynarodowym. Pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, podobnie jak inne imprezy jeździeckie na Zachodzie, jest wynikiem pracy konnej specyficznej dla jeźdźców przewożących bydło. Jeździec musi prowadzić i kontrolować swojego konia bez widocznego oporu. Każdy ruch zainicjowany przez konia jest uważany za brak kontroli przez jeźdźca. Koń nie może zbaczać z zaplanowanego kursu, żadne zboczenie stanowi błąd, za który traci się punkty w zależności od stopnia zboczenia.Reining polega na umiejętności kierowania koniem i kontrolowania każdego jego ruchu. .

Dyscyplina sklasyfikowana jako regionalna dla Europy przez FEI

• Horse-ball  : kolektywny sport wynaleziony we Francji pod koniec lat 70. Mieszanka rugby i koszykówki, inspirowana jednocześnie argentyńskim Pato ,Afgańczykami Bouzkachi i grami jeździeckimi rozgrywanymi w latach 30. przez jeźdźców Gwardii Republikańskiej . Na boisku 70x30m rywalizują dwie drużyny składające się z sześciu kolarzy, w tym dwóch rezerwowych. Muszą posyłać piłkę do bramki przeciwnika znajdującej się na końcu pola po minięciu meczu. Drużyny muszą bronić swojego kosza (pionowa obręcz umieszczona 3,5 metra nad ziemią) przed bramkami drużyny przeciwnej. Zasady są proste: nie trzymaj piłki w rękach dłużej niż 10 sekund, wykonaj 3 podania zanim zdobędziesz bramkę, nie zsiadaj, aby podnieść piłkę… Piłka trzymana jest w skórzanej uprzęży z solidnymi uchwytami, które pozwalają zarówno na wyrywanie z ziemi, jak i wyprowadzanie z ziemi bez konieczności zesiadania, ale poprzez pochylanie się.Na poziomie międzynarodowym, horseball jest zarządzany przez FIHB , Międzynarodową Federację Horse Ball.

Dyscypliny oferowane przez FFE

Dyscypliny klasyczne

• Hunter  : powszechnie praktykowany w Stanach Zjednoczonych , dyscyplina pośrednia między skokami przez przeszkody a ujeżdżeniem, Hunter polega na pokonywaniu toru przeszkód z największą możliwą harmonią. Celem zawodów Hunter Equestrian jest ocena pozycji zawodnika, poziomu jazdy i użycia pomocy, przy czym sędziowie określają, który jeździec ma najlepszą postawę i kto, ze względu na swój poziom jazdy i użycie jego pomocy, jest najbardziej zdolny rozwiązywać z precyzją, dokładnością i dyskrecją trudności techniczne nałożone na torze przeszkód. Celem zawodów Hunter Style jest ocena modelu, lokomocji, postawy, techniki i stylu na przeszkodzie kucyka lub konia. Ta dyscyplina, pierwotnie zaprojektowana do zajmowania jeźdźców myśliwskich z psami poza okresami czci, zawiera w zapisie poszukiwanie elegancji w pielęgnacji koni i zachowaniu jeźdźców. Przeszkody są bardziej masywne, naturalne i głośne niż w skokach przez przeszkody. Jeśli jeździec zostanie ukarany, gdy upadną poprzeczki i elementy tworzące przeszkody lub jeśli koń odmówi, to sposób, w jaki para jeździec-koń pokonuje trasę, dobrze i elegancko, stanowi punkt końcowy do klasyfikacji.
• Wytrzymałość na holu  : ta dyscyplina jest uprawiana przez wszystkie konie i ma na celu przeprowadzanie testów prędkości na zróżnicowanym terenie z złożonymi zaczepami co najmniej punktowego i kolegę z drużyny. W imprezach obowiązują przepisy techniczne wytrzymałości .
• Equifeel  : ćwiczony na piechotę, koń w kantaru lub na wolności, ta dyscyplina stanowi zabawowe testy, w których jeździec podkreśla swoją przyjaźń z kucykiem lub koniem. Pozwala jeźdźcowi lepiej zrozumieć swój związek z koniem i poprawić jego odczucia dotyczące jego ingerencji w to.
• Equifun  : zabawna i praktykowana tylko na poziomie klubowym, ta dyscyplina ma przede wszystkim charakter edukacyjny . Para jeździec/koń musi pokonać trasę składającą się z różnych przeszkód na czas. Dyscyplina ta pozwala jeźdźcowi doskonalić swoje opanowanie konia lub kuca, tor wymagający cech zwrotności i umiejętności, a także określonej techniki skoków przez przeszkody wraz z wyborem opcji. Poprawia również trening kucyków i koni.
• Gry na kucykach  : gry zespołowe składające się z serii sztafet lub wydarzeń online, w których jeździec, który rozwija się indywidualnie, musi wykazać się zdolnościami motorycznymi i zwinnością, aby osiągnąć bezbłędny kurs, będąc jednocześnie najszybszym (wracaj na galopującego konia, przesuwaj piłki na pachołkach). ...). Ta dyscyplina pozwala w zabawnej formie przygotować się do nauki wszystkich technik jeździeckich. W zawodach międzynarodowych ta dyscyplina nazywana jest grami konnymi .
• Paddock polo lub klub polo  : składa się z dwóch drużyn składających się z trzech zawodników i ewentualnie trzech rezerwowych, aby wysłać piłkę za pomocą młotka w bramki znajdujące się na każdym końcu boiska. Zasady gry w polo dotyczą gry polo na padoku, która jest zarządzana na arenie międzynarodowej przez FIP ( Fédération Internationale de Polo ), a na szczeblu krajowym przez FFP ( Fédération Française de Polo ).
• Jeździć i biegać  : uprawiana na poziomie klubu, dyscyplina jeździecka na świeżym powietrzu uprawiana w parach, w której jeden zawodnik jeździ konno lub na kucyku, a drugi pieszo, zamieniając się kilkakrotnie rolami na tym samym wyznaczonym torze. Celem jest ukończenie kursu razem i tak szybko, jak to możliwe.
• TREC ( Konkursowe Techniki Trekkingu Jeździeckiego ): Ta dyscyplina pozwala miłośnikom „  koni natury” rywalizować w zawodach, które wymagają takich samych cech jak podczas trekkingu. Składa się z 3 testów, które pozwalają jeźdźcowi i jego koniowi w pełni bezpiecznie nabyć autonomię podróży na koniu. Test POR (Orientation and Regularity Course) składa się z biegu na orientację z markerami. Wychodzimy z kartą, którą wcześniej skopiowaliśmy. To wyścig, ale nie powinieneś wracać za wcześnie ani za późno, ryzykując kary. W PTV (Parcours en Terrain Varié) para musi przejść przez różne urządzenia, aby sprawdzić ich współudział i trening konia. W ostatnim teście MA (Maîtrise des Paces) musisz pokonać linię prostą w najwolniejszym galopie, a następnie w najszybszym tempie, nie wpadając w niższy lub wyższy chód. Zawody TREC skupiają wielu wędrowców, którzy chcą przede wszystkim udowodnić swój współudział ze swoim wierzchowcem, w sercu natury i poprzez zarządzanie wszystkimi zagrożeniami związanymi z uprawianiem jeździectwa na świeżym powietrzu, a także właściwym przygotowaniem konia.
• TREC (Zawody Technik Trekkingu Jeździeckiego) w sumie  : dyscyplina uprawiana na świeżym powietrzu, która obejmuje trzy testy, kurs na orientację i regularność (POR), zróżnicowany kurs terenowy (PTV) i test opanowania chodów (MA). Zaprzęgnięty koń musi zademonstrować, że spokojnie reaguje na wszystkie niebezpieczeństwa wędrówki na świeżym powietrzu.
• Jazda westernowa lub amerykańska  : jak sama nazwa wskazuje, jest to jazda pierwotnie praktykowana przez kowbojów . Rozwinęła się na wszystkich kontynentach i istnieje wiele konkursów. Szczególnie praktykowane sądyscypliny takie jak reining i gymkhana . FFE oferuje cztery rodzaje zawodów: wyczynowe (Showmanship, Horsemanship, Trail, Western pleasure, Western Riding), które pozwalają amatorowi zbliżyć się do tej dyscypliny poprzez postęp w technice przy jednoczesnym odkrywaniu konia i jego umysłu, testy szybkościowe (Barrel Race, Pole Testy gięcia) i sortowania bydła (Ranch Sorting), które pozostają zabawne i łatwe technicznie, a wreszcie testy ujeżdżeniowe (Reining), które umożliwiają dostęp do wysokiego poziomu dyscyplin.
• Chodzenie  : Praca z wykrokiem i praca z długimi wodzami to dwa elementy dyscypliny. Te dwa zajęcia są integralną częścią treningu jeźdźców i są zawarte w programie galopów.
• Umiejętności  sportowe i rekreacyjne: Testy umiejętności sportowych i rekreacyjnych to testy na poziomie klubowym, składające się z dwóch testów, testu edukacyjnego i kursu łączonego. Test wykształcenia pozwala nam ocenić cechy behawioralne, szczerość, życzliwość, dyspozycyjność i wyszkolenie konia lub kucyka. Test łączony pozwala ocenić jego cechy fizyczne, uległość i szczerość, w szczególności podczas pokonywania przeszkód.
• Mountain Trail  : dyscyplina outdoorowa, kursy Mountain Trail sprawdzają umiejętność współpracy i harmonii pary jeźdźców konnych poprzez bezpieczne pokonywanie naturalnych przeszkód, takich jak te, które mogą napotkać podczas wędrówki. Te wydarzenia mają być edukacyjne, bezpieczne i zabawne.

Dyscypliny wyścigowe

• Wyścigi galopowe na kucach  : dyscyplina uprawiana w zawodach na torach wyścigowych, zarezerwowana dla dzieci w wieku od 7 do 16 lat. Wyścigi te są organizowane przez National Association of Trotting and Pony Galloping Races (ANCTGP) we współpracy z Francuską Federacją Jeździecką. Wyścigi są płaskie lub przeszkodowe (cavaletti, płotki, bieg z przeszkodami lub cross).
• Kłusy na kucach (Trot Top Tour)  : we współpracy z Société d'Encouragement du Cheval Français ( SECF ), FFE organizuje wyścigi w kłusie z zaprzęgiem, zarezerwowane dla kucyków i młodych ludzi w wieku od 7 do 16 lat, którzy ścigają się na torach wyścigowych.

Dyscyplinuje kultura i tradycja

• Amazon  : tylko jazda konna, w której jeździec montuje obie nogi po tej samej stronie konia, używając specjalnego siodła. Jeśli wszystkie dyscypliny można uprawiać z jazdą konną, preferowany jest ujeżdżenie;
• Polowanie koń  : the Hunting zawody jeździeckie organizowane są we współpracy z Société de Vénerie. Przeprowadzane dla jeźdźca w stroju załogi lub gościa, obejmują szosowy tor 7-10 km, tor przeszkód w trzech częściach (zwrotność, przełaj, mądrość) oraz test prezentacyjny. Można je ścigać na koniu, kucyku i amazonie.
• Islandzki  jazda: Jazda praktykowane z islandzkiego konia , który ma oprócz trzechzwykłych chodach tölt i kłusować , testy na poziomie klubu, są przeznaczone do wzmocnienia cechy szczególne tych koni uczestniczyć..
• Jeździectwo i tradycja pracy  : zarówno sportowa, jak i kulturalna, ta dyscyplina ma na celu zachowanie i rozwój umiejętności jeździeckich, na koniach i kucykach, związanych z prowadzeniem i sortowaniem zwierząt hodowlanych z Camargue Riding , Doma Vaquera , Portugalski Riding , Western Riding i Horse Stock Nowa Kaledonia. Testy składają się z maksymalnie 8 testów wybranych spośród następujących: powrót do pracy, zwrotność techniczna, zwrotność w czasie, sortowanie techniczne, sortowanie w czasie, zarządzanie stadem, sortowanie ranczo, przebieg kraju.
• Ski joëring  : połączona aktywność ruchów ciągniętych przez jednego lub więcej koni, na śniegu lub innym typie terenu: trawa, piasek, tor wyścigowy…. Ta dyscyplina, praktykowana na poziomie klubu, czerpie swoją oryginalność z bycia cechą zjednoczenia między dwa sporty, które wydają się nie mieć ze sobą nic wspólnego;
• Łucznictwo konne lub łucznictwo konne  : inspirowana tradycją azjatycką dyscyplina ta łączy w sobie dwie tradycyjne aktywności sportowe, jazdę konną i łucznictwo . Jeździec na koniu iw ruchu musi strzelać strzałami w określonym czasie do jednego lub więcej celów w linii prostej lub na pagórkowatym torze myśliwskim, na torze obramowanym. Ta dyscyplina wymaga od jeźdźca umiejętności łączenia szybkości i precyzji.

Inni zwolennicy sportów jeździeckich

Te różne dyscypliny nie są zarządzane ani przez FEI, ani przez FFE.

• Oulak  : Kirgiski kolektywny sport jeździecki,w którym jako piłka używana jest bezgłowa koza lub owca. Dwie drużyny składające się z pięciu jeźdźców sprzeciwiają się uchwyceniu tuszy i umieszczeniu jej w bramce przeciwnika maksymalnie kilka razy w ciągu 20 minut.
• Polo  : najstarszy kolektywny sport jeździecki, w którym rywalizują dwie drużyny składające się z czterech jeźdźców, posyłając piłkę do przeciwnych bramek długim młotkiem;
• Polocrosse  : mieszanka polo i lacrosse . Każdy gracz używa rakiety porównywalnej do podbieraka, w którym nosi lekką, elastyczną piankową piłkę. Celem jest wrzucenie piłki do bramki przeciwnika;

• Jazda konna  : po prostu podróżowanie konno, turystyka jest uznawana przez Francuską Federację Jeździecką za dyscyplinę,nawet jeśli jest wyłączona z zawodów. Ta aktywność, bardzo praktykowana, charakteryzuje się tym, że może być wykonywana „w domu”, bez żadnego związku z profesjonalną organizacją jeździecką;
• Akrobacje kozackie  : najczęściej uprawiane w linii, czasem między dwoma strunami rozciągniętymi w celu odgraniczenia korytarza. Figury są zróżnicowane i bardzo efektowne.

Inne tradycyjne sporty jeździeckie

• Doma vaquera  : jazda konna pochodzenia andaluzyjskiego i związana z hodowlą walczących byków. Wymaga dobrego i szczególnego przeszkolenia;
• Jazda Camargue  : zrodzona z pracy gardiana w walce z bykami , jazda Camargue jest praktykowana na koniach Camargue , ze specjalnym wyposażeniem i testami, które wymagają umiejętności ujeżdżenia;
• Chilijskie rodeo  : drugi najpopularniejszy sport w Chile po piłce nożnej. Rodeo składa się z collera , składającego się z dwóch Huasos , chilijskich robotników rolnych, dosiadających koni, którzy muszą powstrzymać byka.
•  Zaprzęganie tradycyjne : dyscyplina, której celem jest zachowanie tradycyjnej sztuki zaprzęgania i ochrona dziedzictwa zaprzęgów konnych. Samochód musi być starszego modelu.

federacje sportowe

• Międzynarodowa Federacja Jeździecka
• Francuska federacja jeździecka
• Międzynarodowa Federacja Polo
• Francuska federacja polo

Uwagi i referencje

1. „  Sporty jeździeckie  ” , na Encyclopédie Larousse (dostęp 23 sierpnia 2019 )
2. Michel Henriquet i Alain Prevost, Jazda konna, sztuka, pasja , Paryż, Seuil ,1972, 319  s.
3. (w) "  Witamy w bazie danych FEI  " na FEI (dostęp 24 sierpnia 2019 )
4. „  Sporty jeździeckie we Francji  ” , na FFE (dostęp 23 sierpnia 2019 )
5. „  Prezentacja CCE  ” , na FFE (dostęp 24.08.2019 )
6. pod kierunkiem lekarza-weterynarza Pierre'a Rousseleta-Blanca, Larousse du cheval , Paryż, Librairie Larousse , III kwartał 1975, 260  s. ( ISBN  2-03-014855-5 )
7. „  Prezentacja ujeżdżenia  ” , na FFE (dostęp 24.08.2019 )
8. „  Prezentacja GUS  ” , na temat FFE (dostęp 24.08.2019 )
9. „  Prezentacja wytrzymałości  ” , na FFE (dostęp 25.08.2019 )
10. „  Prezentacja akrobacji  ” , na FFE (dostęp 25.08.2019 )
11. „  Prezentacja zaczepu  ” , na FFE (dostęp 25 sierpnia 2019 )
12. „  Regulamin zawodów FFE Szczegółowe przepisy para ujeżdżeniowe  ” , o FFE (dostęp 25 sierpnia 2019 r. )
13. „  Prezentacja para ujeżdżenia  ” , na FFE (dostęp 25 sierpnia 2019 )
14. „  Prezentacja zachodnia  ” , na FFE (dostęp 25.08.2019 )
15. „  Western Rules  ” na FFE (dostęp 25 sierpnia 2019 )
16. „  Prezentacja Horse-ball  ” , na FFE (dostęp 25.08.2019 )
17. „  Hunter Rules  ” , na FFE (dostęp 250 sierpnia 2019 )
18. „  Prezentacja myśliwego  ” , na FFE (dostęp 25 sierpnia 2019 )
19. FFE, „  Zasady wytrzymałości w przewozie  ” , o FFE (dostęp 12.09.2019 )
20. FFE, „  Prezentacja Equifeel  ” , na FFE (dostęp 12 września 2019 )
21. FFE, „  Regulamin Equifun  ” , o FFE (dostęp 12 września 2019 r. )
22. FFE, „  Prezentacja Pony-Games  ” , na FFE (dostęp 12 września 2019 )
23. FFE, „  Prezentacja Paddock Polo  ” , na FFE (dostęp 12 września 2019 )
24. FFE, „  Ride and Run Presentation  ” , na FFE (dostęp 12 września 2019 r. )
25. FFE, „  Prezentacja TREC  ” , na FFE (dostęp 12 września 2019 )
26. FFE, „  TREC en attelage  ” , na FFE (dostęp 15 września 2019 )
27. FFE, „  Prezentacja zachodnia  ” , na FFE (dostęp 15 września 2019 )
28. FFE, „  Prezentacja pracy na piechotę  ” , na FFE (dostęp 15 września 2019 )
29. FFE, „  Przepisy dotyczące umiejętności sportowych i rekreacyjnych  ” na FFE (dostęp 15 września 2019 r. )
30. FFE, „  Regulamin szlaków górskich  ” , na FFE (dostęp 15 września 2019 )
31. FFE, „  Zasady galopowania na kucykach  ” , na FFE (dostęp 15 września 2019 r. )
32. FFE, „  Pony Trot Presentation  ” , na FFE (dostęp 16 września 2019 r. )
33. FFE, „  Prezentacja Amazon  ” , na FFE (dostęp 16 września 2019 r. )
34. FFE, „  Regulamin koni myśliwskich  ” , na FFE (dostęp 16 września 2019 r. )
35. FFE, „  Islandzkie przepisy jeździeckie  ” , o FFE (dostęp 16 września 2019 r. )
36. FFE, „  Zrównanie pracy i tradycji  ” , o FFE (dostęp 17 września 2019 )
37. FFE, „  Ski-jöering Regulation  ” , na FFE (dostęp 16 września 2019 )
38. FFE, „  Prezentacja łucznictwa na koniu  ” , na FFE (dostęp 17 września 2019 )

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Jazda konna
• Kalendarium sportów jeździeckich