Bucephalus

Bucephalus Obraz w Infobox. Aleksander na Bucefalu w bitwie pod Issus , mozaika Aleksandra w Domu Fauna , Pompeje Informacja
Gatunki Koń Tesalski
Seks Męski
Data urodzenia 354 pne J.-C.
Data śmierci 326 pne J.-C.
Miejsce śmierci Pendżab , dzisiejszy Pakistan
Właściciel Aleksander Wielki
Godny uwagi fakt Koń Aleksandra Wielkiego .

Bucefał (w starożytny grecki Βουκέφαλας / Bouképhalas ) to koń z Aleksander Wielki , który tylko udało mu się trenować. Podąża za nim w jego podbojach w Azji, uczestnicząc w największych bitwach. Zmarł wkrótce po bitwie nad Hydaspes w 326 roku pne. AD , z powodu urazów lub starości. Aleksander założył na jego cześć miasto Bucéphalie (lub Alexandria Boukephalous ) w pakistańskim Pendżabie , nad brzegiem Jhelum , gdzie pochowano konia.

Główne źródła dotyczące Bucephalus to Plutarch ( Alexander , 6) i Arrian ( Anabasis , V ).

Pochodzenie nazwy

Nazwa Bucéphale pochodzi od βοῦς / boûs , „wół” i od κεφαλή / kephalê , „głowa”. Przedstawiono różne wyjaśnienia:

Nauka i szkolenie

Według tradycji greckiej Bucephalus jest potomkiem jednej z klaczy Diomedesa . Kupiec z Tesalii , Philonicos, pochodzący z Farsalii , pokazuje go Filipowi II Macedonii , ale koń jest tak niechętny, że król odmawia jego zakupu. Aleksander , syn Filipa, nakazując zabranie konia , wyraża ubolewanie, a jego ojciec finalizuje zakup, pod warunkiem, że to Aleksander oswaja bestię, w przeciwnym razie będzie musiał sam zapłacić. znaczna suma 13, a nawet 16 talentów . Alexandre zauważa, że ​​koń boi się swojego cienia (że jest zacieniony ) i udaje mu się go oswoić, umieszczając go twarzą do słońca, aby go uspokoić i oswoić. Plutarch nadaje tej anegdocie prorocze znaczenie. Widząc sukces swojego syna, Philippe podobno powiedział mu: „Moje dziecko, szukaj królestwa, które Ci odpowiada. Macedonia nie jest dla ciebie wystarczająco duża. Ponieważ jesteś nowym królem ”.

Aleksandra i Bucefala

Od tego czasu Alexandre i Bucephalus połączyli siły, koń zgadzał się tylko na to, by go dosiadał i przyjmował go przez zgięcie kolana. Zostając królem Macedonii, to podczas jazdy na Bucefalu Aleksander poprowadził kawalerię macedońską we wszystkich bitwach, które doprowadziły ją z Grecji do Indii. Może go również oszczędzić, tak jak przed bitwą pod Gaugamèles, gdzie przeglądał żołnierzy dosiadających innego wierzchowca. W pobliżu Hyrcania Bucephalus zostaje schwytany ze swoją eskortą. Aleksandrowi udaje się go odzyskać, grożąc zabiciem wszystkich wrogów, których jego armia napotka w regionie.

Elien przytacza anegdotę o oficjalnym malarzu Aleksandra, Apellesie . Ten właśnie ukończył w Efezie portret jeździecki, który Aleksander prawie nie docenia, ale Bucefal na widok obrazu zaczyna rżnąć, co sprawia, że ​​malarz mówi: „O królu, twój koń wydaje się znać siebie w malowaniu. O wiele lepiej niż ty. ”.

Według Plutarcha Bucephalus zmarł z powodu odniesionych ran wkrótce po bitwie nad Hydaspes w 326 roku pne. J. - C. Według innych autorów Bucephalus umarłby ze starości w wieku 30 lat. Aleksander założył miasto Bucéphalie ( Alexandria Boukephalous ) na swoim grobie nad brzegiem Jhelum . Kilka hipotez co do jego dokładnego miejsca zostało zachowanych: Phalia lub Jalalpur Jattan w pakistańskim Pendżabie . Na niektórych monetach następców Aleksandra postać Bucefala przedstawiana jest z rogami, symbolem boskości na starożytnym Wschodzie.

Potomkowie

W Mankialmie, niedaleko Taxila w Pakistanie , ludzie nadal nazywają swoje konie Bucéphale, ponieważ myślą, że został pochowany pod stupą (tumulusem).

Bucephalus to także nazwa nadana jednemu z koni z grupy zdobiącej fontannę na placu Kwirynalskim w Rzymie . To także imię legendarnego konia barona Münchhausena . W szczególności pojawia się w filmie Terry'ego Gilliama The Adventures of Baron de Münchhausen, wydanym w 1988 roku. W Le Nouvel Avocat , pierwszym opowiadaniu z jego zbioru Wiejski lekarz , opublikowany w 1919 roku , Franz Kafka wyobraża sobie, że Bucéphale został prawnikiem. Salvador Dalí wykonał litografię, której tematem był Bucephalus. W swoim trzecim albumie, Le Jour du Poisson ( 1997 ), piosenkarz Thomas Fersen opowiada historię konia wyścigowego imieniem Bucephalus.

Uwagi i odniesienia

  1. Arrien, V , 19, 5; Pliniusz Starszy , Historia naturalna [ szczegóły wydań ] [ czytaj online ] , VIII , 154, 1; Solinus , XLV , 8; wszystkie trzy wspominają również o co najmniej jednym innym wyjaśnieniu. Zobacz także scholiaste wersetu 23 z Chmury o Arystofanesa  ; Etymologicum Magnum , 207, 50 i następne; Etymologicum Gudianum , 113, 41 i następne; Souda w artykule κοππατίας  ; Tzétzès , Chiliades , I, 810 i następne itp.
  2. Anderson, str. 7.
  3. Anderson, str. 3-5.
  4. Arrien, Anabase , V , 19, 5; Dąbrowa Górnicza 183.
  5. Anderson, str. 5-6.
  6. Pliniusz Starszy , VIII , 154, 1; Solinus, XLV , 8.
  7. Anderson, str. 6.
  8. Solinus, XLV, 8. Hipoteza wspomniana, ale odrzucona przez Etymologicum Magnum i Etymologicum Gudianum , zachowana przez Pseudo-Callisthenes w Roman d'Alexandre .
  9. Anderson, str. 6-7.
  10. Strabon , Geografia [ szczegóły wydań ] [ czytaj online ] , XV , 698; Aulu-Gelle , V, 2; Festus , 32 M. Hipoteza wspomniana, ale odrzucona przez scholiaste des Nuées , 23 i Tzétzès, Chiliades , I, 810 i następne.
  11. Utpictura 18, Uniwersytet Montpellier 3 .
  12. Plutarch, Alexander , VI. Arrien, Anabase , V, 19, 5
  13. 13 talentów dla Plutarcha ( Alexander , 6); 16 talentów Pliniusza Starszego ( VIII , 49).
  14. Duchêne 2018 , s.  55.
  15. Duchêne 2018 , s.  56.
  16. Elien, Różne Historia , II, 3.
  17. Według Onesicrite cytowanego przez Plutarcha ( Alexander , 61) i Arriena ( Anabase , V, 19).
  18. Faure 1985 , s.  388.

Załączniki

Bibliografia

Dzieła starożytnePrace nowoczesne

Powiązany artykuł

Link zewnętrzny