Ścięgno to część mięśnia w postaci kordu, która rozciąga się mięśni ciała. Ścięgna są przyczepione do części szkieletu i służą jako przyczepy do mięśnia. Biały kolor i raczej szeroki i gruby wygląd, że mają dużą odporność na skutek ich konstrukcji w wiązki z kolagenowych włókien . Należą do tkanek łącznych o znacznie bardziej zorganizowanej sieci włókien niż większość tkanek łącznych.
Ścięgno łączy zatem mięsień z kością, podczas gdy więzadło łączy dwie kości w stawie, takie jak słynne więzadła krzyżowe kolana.
Zadaniem ścięgien jest okresowa stabilizacja stawów kostnych (podczas gdy więzadła zapewniają stałą stabilność) za pomocą mięśnia, do którego są przyczepione. Każde ścięgno pomaga również w przenoszeniu sił mięśniowych do części kostnych. Ścięgna i mięśnie tworzą dynamiczną część, która umożliwia ruch. Mimo że ścięgno jest słabo unaczynione, istnieje niezliczona ilość nerwów dostarczających dokładnych informacji o holowanym obciążeniu oraz pozycji kończyny, do której jest przyczepione.
Narząd ścięgna Golgiego jest proprioceptor się w ścięgna, które informuje o zmianie napięcia mięśni z nim związane. Wysyła impulsy nerwowe do ośrodkowego układu nerwowego , im większe napięcie, tym większy impuls.
Ścięgna są bardziej odporne niż więzadła, ale powtarzanie czynności, takich jak trening dla sportowców na wysokim poziomie lub powtarzana stymulacja specyficzna dla niektórych zawodów lub czynności manualnych, może wywołać różne zmiany, takie jak zapalenie ścięgien (zapalenie niektórych ścięgien) i osłabienie ścięgna, które może łza lub pęknięcie. Niektóre choroby (choroba z Lyme) mogą również powodować zapalenie stawów z bolesnym schorzeniem ścięgien.
Te urazy ścięgien nazywane są tendinopatiami lub tendinozą (zmiany bez stanu zapalnego).
Znane są różne czynniki, które sprzyjają tendinopatiom (i innym bólom mięśniowo-szkieletowym ):
Czynniki wewnętrzne:
Czynniki te mają zwykle znaczenie względne, o ile ścięgno nie jest przeciążone lub przy braku czynników zewnętrznych (patrz poniżej).
Czynniki zewnętrzne: