W flehmen (niemieckie słowo oznaczające „zakasać górnej wargi”) jest charakterystyczna postawa ssaków, kotów, koni, niektóre przeżuwaczy , etc. Używają swojego tak zwanego narządu lemieszowego Jacobsona (znajdującego się na podniebieniu, pod wewnętrzną powierzchnią nosa) do wykrywania feromonów lub określonych zapachów. Francuski termin to „muser” .
Samice są płodne średnio co dwa lub trzy miesiące, a wydzielane przez nie feromony trwają tylko dwa lub trzy dni. Aby sprawdzić płodność samicy, samiec używa narządu Jacobsona . Lew podnosi jego górną wargę i otwiera swoje usta w bardzo rozpoznawalny sposób.
Sezon lęgowy może mieć miejsce o każdej porze roku, ale występuje szczyt, który różni się w zależności od obszaru geograficznego, co dotyczy zarówno rui i płodności samic, jak i ilości nasienia samców. Ruja trwa dziewięć dni średnio i cykl powtarza się co 15 do 20 dni w stanie dzikim na czterdzieści dni w niewoli. Kiedy samica jest w rui, sygnalizuje swoją obecność powtarzającymi się jękami i rykami, którym towarzyszy częstsze niż zwykle oznaczenie węchowe, które samce identyfikują dzięki narządowi lemieszowo-nosowemu podczas flehmen.
Koń, który dostrzegł niezwykły lub bardzo znaczący zapach, zwija górną wargę, sprawiając wrażenie uśmiechniętego, wyciągając szyję i głowę do góry. Następnie głośno wdycha. Zwierzę robi to, gdy chce zapamiętać lub przeanalizować zapach, jak matka przy narodzinach źrebaka lub samiec, gdy przekracza łajno innego ogiera lub zapach samicy w rui.
Często więc to samce przyjmują taką postawę, ale wystarczy przedstawić koniowi przedmiot o zapachu, którego on nie zna, aby starał się go w ten sposób zidentyfikować. Może to być np. staw, w którym pije po raz pierwszy, lub nieznany pokarm (jednak u koni ta postawa, wielokrotnie przyjmowana, jest charakterystyczna dla koni cierpiących na kolki ).
Byk wąchający mocz krowy.
Ogier w postawie flehmenów
Flehmen z kozy
Flehmen zebry
Flehmen z łosia
Flehmen brazylijskiego tapira