Coiffy-le-Haut | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Wielki Wschód | ||||
Departament | Haute-Marne | ||||
Miasto | Langres | ||||
Międzyspołeczność | Wspólnota Gmin Know-How | ||||
Mandat burmistrza |
Jean-Louis Vincent 2.020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 52400 | ||||
Kod wspólny | 52136 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Kawa | ||||
Ludność miejska |
113 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 12 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 47 ° 54 ′ 34 ″ na północ, 5 ° 42 ′ 01 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 248 m Maks. 426 m |
||||
Powierzchnia | 9,65 km 2 | ||||
Rodzaj | Gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Bourbonne-les-Bains | ||||
Ustawodawczy | Pierwszy okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
| |||||
Coiffy-le-Haut jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Marne , w tym Grand Est regionu .
Dawna twierdza z francuskiej domeny królewskiej , w tym uprawy winorośli miasto zależy od regionu naturalnego z Apance-Amance , w skrajnym południowo-wschodniej części regionu.
Obszar świadczeń Coiffy z zachowanym środowiskiem naturalnym, w szczególności największych alkalicznej torfowisku w departamencie Haute-Marne i łąki zarządzanego przez Konserwatorium dziedzictwa przyrodniczego o Szampania-Ardeny .
Historia Coiffy-le-Haut łączy się ze starszą historią Coiffy-le-Bas .
Gmina Coiffy-le-Haut jest zależna od kantonu Bourbonne-les-Bains , stacji hydrotermalnej potwierdzonej przez przedrzymską Galię, do której przylega od południowego zachodu. Ten kanton, najbardziej wysunięty na wschód z regionu Szampania-Ardeny, należy do dystryktu Langres, stanowiącego południową część departamentu Haute-Marne .
Terytorium Coiffy ustala się na zachodnim brzegu z mocno wypreparowanych płaskowyżu znajduje się między umywalką z Apance na północy i że z Amance na południu. Meuse ma swoje źródło na północnym stoku tego bardzo zalesionym płaskowyżu z zwłaszcza masyw leśny z Vicq - Laneuvelle - Damremont do północy, a od Voisey - Anrosey - Chézeaux do południa.
Coiffy-le-Bas | Bourbonne-les-Bains | |
Montcharvot | ||
Chézeaux |
Wieś z Coiffy-le-Haut jest wyrównany na bodziec od południowego-zachodu między dwiema dolinami , na czele z Maljoie dolinie przylegającej do Petite-Amance . Ze spadkiem około stu metrów i stromym nachyleniem dominuje dolinę Dessus-des-Prés w kierunku północno-zachodnim z wioskami Coiffy-le-Bas oddalonymi o około 2 km i Laneuvelle dalej. Poniżej znajdują się wioski Granges-du-Val w dolinie Verne na południu i Granges-Huguet w dolinie Gorgeottes na zachodzie. Ta druga dolina, za którą wznosi się butte du Jeune-Chênoi, tworzy skok o wysokości około trzydziestu metrów między doliną Maljoie a doliną Dessus-des-Prés.
Na północny zachód od kopca Jeune-Chênoi rozciągają się pastwiska w dolinie Prés-Rougets, osuszane przez tytułowy potok . Na południowym zachodzie, za kopcem Pierre-Percée, dolina Maljoie rozciąga się po obu stronach pięknego lasu łęgowego i tworzy mozaikę łąk . Ta wąska dolina, otoczona leśnymi zboczami , rozciąga się na około 4 km do wioski Chézeaux położonej u zachodniego podnóża Butte du Jeune-Chênoi, gdzie wypływa rzeka Petite-Amance.
Geomorfologii o powierzchni Coiffy-le-Haut jest reprezentatywny że od Apance-Amance . Wynika to z hydraulicznej erozji jej formacji osadowych podczas ponownego zalewania Basenu Paryskiego . Proces ten jest powiązany z cyklami regresji i transgresji morskich i lagunowych, które miały wpływ na ten basen od początku paleocenu . Do odpowiednich przybrzeżnych reliefowe wyniki różnicowej erozji na outcrops z warstw o różnej twardości. Zawiera ona różne aspekty w zależności od morpho klimatyczne kształtowania z konkretnych formacji geologicznych .
PiwnicaPodobnie jak cała z Seuil de Langres The litologia z podglebia obszaru Coiffy-le-Haut wynika z procesów epirogenesis i sedymentacji która dotyczyła południowo-wschodniej części Paris Basin .
Warstwa górna plateau Coiffy-le-Haut i Butte Young-Chenoi składa się z ławki z piaskowca infraliasique na Retyckiej niższy o grubości trzydziestu metrów. Ten piaskowiec składa się z piaskowca i krzemionki związanego wapieniem cementowym rozproszonym mało oskarżonym w górnych ławkach i gliniasto- siliceuksu w siedzisku. Biała do żółtej na powierzchni i szaro-niebieska w głębi, jest pokryta żyłkami tlenku żelaza i usiana łupkiem margielem . Jego porowatość umożliwia filtrację i gromadzenie się wody w kontakcie z nieprzepuszczalną warstwą .
Niektóre ławki z piaskowca wystarczająco wykrystalizowały można wykorzystać w kamień budowlany , o czym świadczy starego kamieniołomu w dolinie Górnej meadowsweet około 1 km na północ od miejscowości Laneuvelle tym kamienie zostały wyodrębnione zwłaszcza XI th wieku do budowy kościoła w Bourbonne-les-Bains . Materiał ten był szeroko stosowany w starych lokalnych konstrukcjach do prac konstrukcyjnych , do układania nawierzchni w stodołach i stajniach , do układania nawierzchni w kuchniach, a nawet do budowy koszów zasypowych i czapek studni , a także w pralniach .
Warstwa górna dolna Rhetian jest wynikiem procesu sedymentacji morskiej zapoczątkowanej nieco ponad 200 milionów lat temu, u schyłku keuperu ( triasu górnego). Odpowiada to początkowi piątej głównej zmiany ewolucyjnej w ewolucyjnej historii istot żywych . Ta zmiana jest naznaczona wyginięciem wielu gatunków w regionie górnego retyku, tuż przed początkiem jury , około 199 milionów lat temu. Niższe brzegi piaskowca Coiffy zawierają skamieniałą florulę świadczącą o tym epizodzie: Equisetum arenaceum , Taeniopteris vittata i Taeniopteris tenuinervis ( paprocie ) .
U podstawy pokładów piaskowca znajduje się warstwa opalizującego margli Keuper -top ( Alaunien i Sévatien , około -223 do -220 000 000 lat) o grubości dwudziestu metrów. Niższa warstwa występująca w połowie wysokości zboczy to dolomit Beaumont du Lac Language ( dolomit związany z kalcytem ) o miąższości rzędu 5 metrów. Ta warstwa obejmuje warstwę dolomitu opalizujący margiel kajpru dolne środki ( Karnian i Aulacese , około -228 do -210 milionów lat) tworzących ciągłą głębokimi dolinami gleby. Opalizujące margle (lub argility ) są warstwami gliny lub skamieniałego szlamu . Ta drobnoziarnista formacja, delikatna i lekko „tłusta” w dotyku, której kolor zmienia się od czerwonawego do zielono-szarego, w tym fioletowego, po destylacji wytwarza olej .
Pod opalizującą warstwą margla kraińsko-laciańskiego znajduje się warstwa ladyńskiego margla dolomitowego (górnego środkowego triasu), wychodząca jedynie w najniższych strefach wzgórz, oczyszczonych z aluwium przez erozję hydrauliczną .
Gleby, wody i utwory roślinnePowierzchowne gleby z powierzchni szczycie płaskowyżu na obrzeżach miejscowości Coiffy-le-Haut składa się słabo krzemionkowych iłów z domieszką humusu, które nie bardzo trudne do pracy. Ta uprawna strefa o powierzchni około 150 ha jest podzielona na pola i pastwiska, gdzie kilka turbin wiatrowych zbiera wodę u podstawy brzegów piaskowca. Obfita warstwa wodonośna pozwoliło na utworzenie wsi na jego wpływem, w wieży ciśnień znajduje się w jego północnej dostępu zapewniający zasilanie całej gminy ze słabo zmineralizowane wody .
Z wyjątkiem rolniczego obszaru płaskowyżu Coiffy, piaszczyste gleby reliefów są pokryte gęstą i ciągłą lesistością poprzecinaną kilkoma stawami , tzw. „Marchatami”. Pochodzenie tych marchatów (lub marchais ) nie jest ustalone, chociaż są one spokrewnione z mardellami z Lorraine lub Limousin . Lesistość, zasadniczo z zagajnika typu pod wysokim las ( drzewa stoisku w Oak Grove - charmaie - buk gaj ), często schodzi do podnóża zbocza, a czasem nawet wykracza poza. Gdy aktywny jest wypas i regularne, żywiec zawierać rozwoju krzew z lasów i nadrzecznych krawędzi w ścisłej granicy ogrodzenia . Pasie się również u podstawy roślinności krzewiastej, tworząc wgłębienie, którego „pasmo cienia” wyraźnie podkreśla liście w krajobrazie .
W detrytyczne podłoża z marly - piaskowca, gliny tych korzystnie narażonych tras prowadzą do utworzenia winnice i sady , po czym jest ona ograniczona do kilku dużych powierzchniach na rzecz winorośli . Otwarte tereny zboczy nie obsadzonych winnicami są wzbogacone pastwiskami i pastwiskami poprzecinanymi kilkoma polami uprawianymi paszą , jeśli pozwala na to zbocze . Łąki poniżej to pastwiska, obszary Hydromorficzne z niecek to pacagées i porośnięte sianem . Bardzo rozdrobnione działki jest zasadniczo składa się z małych obszarach, zwłaszcza na zboczach. Kilka żywopłotów można ustawić dowolnie na granicach niektórych działek z podwójnym ogrodzeniem lub niewielką wartością, a także wzdłuż ścieżek i lokalnych ścieżek. W wyniku zaniechania rolnictwa , mniej praktyczne, wysokie działki zostały porzucone, stając się tym samym krzewiastymi nieużytkami, które mają tendencję do powiększania powierzchni zalesionej .
Na zboczach wzgórz sezonowe źródła meteorytów wylewają się w strumieniach, które łączą się w strumienie przecinające dno doliny. Na nielicznych aluwialnych brzegach rozwija się krzewiaste lasy rzeczne, takie jak graniczący z biegiem Maljoie. Gliniaste - Marly i drobno piaszczyste umywalki , gdzie małe łóżka z dolomite- margiel pojawiają się podmokłe tereny , że „królowie”. Niektóre z tych królów i dolin regularnie w wodzie są zajęte przez łóżko trzciny lub cariçaie mozaika z zagajników o olch i jesionów . Limitują depresji aluwialne ze spodem zadrzewione wzgórzu, że Roises skolonizowane przez wegetacji roślin zielnych wieloletnich postępów mégaphorbiaie , mikro ekotonowe pomiędzy łąk i las z flory i fauny zróżnicowana. Jeśli wypas wokół megaforbiaii nie jest regularny, pojawia się fruticée . Taki proces, sprzyjający rozrostowi lasów w dolinie, objawia się zwłaszcza na skraju lasów Combe-Millot i bagien Coudre. To bagno i półprymitywna łąka tej części doliny Maljoie stanowią bogatą lentynę, której równowaga biocenozy jest niepewna ( patrz następny rozdział ). Wody obszaru Coiffy-le-Haut są zbierane przez strumień Maljoie i Prés-rougets, oba dopływy lewego brzegu Petite-Amance , głównego dopływu samego Amance , dopływu prawego brzegu de la Petite-Saône (nazwa Saony w górę rzeki od jej ujścia do Doubs ). Maljoie jest zasadniczo zasilany przez strumień Gorgeottes, obfitujący w strumień Verne, z dolin o tej samej nazwie. Około 8 km długości biegnie przez swoją dolinę, zanim przejdzie przez dolinę Petite-Amance, z którą łączy się po około 3 km jej biegu. Strumień Prés-Rougets tworzy strumień Dessus-des-Prés, wypływający z obfitego źródła w dole rzeki Coiffy-le-Bas . Łączy się z Petite-Amance w gęsty bagno między grzbietem Jeune-Chênoi a ostrogą Varennes-sur-Amance . To podmokłe tereny, zasilane naturalnymi studniami artezyjskimi , są największym torfowiskiem alkalicznym w departamencie ( patrz następny rozdział ). Kolejne bagno tufowe pochodzenia artezyjskiego o skromniejszej powierzchni, zwane de Champigny - Chézeaux , znajduje się między Petite-Amance i Maljoie na przecięciu ich dolin. Mokradła te, poza ich zainteresowaniem jako hydraulicznych czynników regulujących i ich wartością pod względem bioróżnorodności , są cennymi biologicznymi wskaźnikami stanu środowiska naturalnego.
Coiffy-le-Haut jest gminą wiejską, ponieważ należy do gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.
Zbudowany obszar składa się z wsi na płaskowyżu i jego dwóch przysiółków poniżej, w pobliżu lustra wody umożliwiając wodzie należy wyciągnąć . Pomimo niedawnych zmian na tym terytorium znajduje się bardzo niewiele odizolowanych budynków . Wioska Coiffy-le-Haut i wioska Granges-Huguet składają się z „sąsiedniej ramy”, przyległych domów ustawionych w jednej linii po obu stronach dwóch głównych uliczek „kurze łapki” prowadzących do wioski i tylko jednej dla osady . Ten obiekt typu wieś-ulica , szczególnie w sąsiedniej Lotaryngii, jest zbudowany z tak zwanych domów typu „bloc-à-terre” i otwartej przestrzeni między ulicą a fasadami, tzw . Rezultatem jest ogólna jedność harmonijnie wtapiająca się w krajobraz. Ten sposób organizacji przestrzeni zabudowanej odpowiada rodowemu życiu wiejskiemu opartemu na zróżnicowanej działalności rolniczej z silnym komponentem egzystencjalnym .
Architektury ludowej spełnia podstawowe funkcje wsi tradycyjnej lokalny: autonomii egzystencji , rolnictwa i produkcji wina . Urzeczywistnia to podział głównego budynku na trzy główne części: mieszkalną, stajnię i stodołę . Każdy z tych tomów ma niezależne wejście od pierzei ulicy, a często od tylnej elewacji. Ramy , czasami złożone formy samonośnej ramy uwalniający dużą dolną przestrzeń umożliwiającą podział na rozpiętości w jednym kawałku, na całej głębokości konstrukcji. Taka konstrukcja umożliwia w szczególności ustawienie stodoły prostopadle do pierzei ulicy w celu ułatwienia dostępu. Dostęp zwierząt hodowlanych jest dostosowany do rozmiaru zwierząt, aby zachować ciepło zimą i chłód latem, a koryto z piaskowca zbierające wodę deszczową jest umieszczone w tym miejscu z boku, aby służyć jako poidło . Drugie koryto znajduje się z tyłu budynku do podlewania ogrodu warzywnego . Objętość nad stodołą prawdopodobnie przekształca się w gołębnika . Stodoła ma na ogół dwuskrzydłowe drzwi , których wysokość umożliwia wprowadzenie pełnego ładunku paszy . Aby ograniczyć straty ciepła przy jednoczesnym zapewnieniu łatwego dostępu, nadproże drzwiowe jest bardzo często łukowate , dzięki czemu stanowi piękny element dekoracyjny elewacji. Część strychu stodoły jest wyłożona podłogą na antresoli do przechowywania wiązek pasz . Wejście do domu znajdującego się między stodołą a stajnią, czasem po schodach , ma często okienne drzwi, czasem zwieńczone wnęką, w której znajduje się wotywna statuetka . Podobnie jak w przypadku innych tomów, piwnica na wino jest dostępna bezpośrednio od strony ulicy, aby ułatwić zaopatrzenie. Usoir między elewacji frontowej i ulicy częściowo nie dawno zajęte przez stos odchodów ze stajni, którego wielkość jest proporcjonalna do wielkości zwierząt był zewnętrznym znakiem bogactwa. Tylna część budynku przeznaczona jest na ogród warzywny i kurnik , boksy dla królików i boksy dla świń . Okładziny ścian podwójnych o łącznej grubości 60 cm osadzone są z piaskowca gruzowego zabezpieczonego powłoką o wysokiej odporności na mróz. Dach jest pokryty z płaskich płytek w terakoty czerwony, często w ciągłości z sąsiednich domów. Ta ciągłość, gwarantująca dobrą wodoodporność i odporność na wiatr, wzmacnia architektoniczną równowagę całości.
Oprócz efektu ogólnego procesu exodusu wiejskiego , zmiany w działalności rolniczej zmierzające do specjalizacji doprowadziły do likwidacji lub wręcz porzucenia wielu tradycyjnych gospodarstw . Ta strata nie jest rekompensowana przez kilka nowych konstrukcji z dala od grup mieszkaniowych i których architektura nie jest zgodna z architekturą starych budynków ... Jedynie wioska Granges-du-Val złożona z niezależnych gospodarstw wymyka się tej ewolucji towarzyszącej temu demografii, pomimo przekształcenia niektórych opuszczonych domów w drugie domy . Względna bliskość osi autostrady Rotterdam-Lyon w szczególności zachęciła niektórych obywateli Holandii do kupowania starych domów, umożliwiając w ten sposób ograniczenie wyludniania i niszczenia budynków.
Vicus z Coiffy zależała od Pagus d ' Amance pod Civitas des Lingons . W galusowy Lingon ludzie , założyciel miasta Langres , kontrolowane handlu na skrzyżowaniu Saône - Rodan , Mozy i Marne - Seine osi między północnej Europy Zachodniej i Morza Śródziemnego. Z okresu rzymskiego Galii , zaledwie kilka medali i epigrafy zostały znalezione w rejonie Coiffy .
Podczas podziału Verdun w 843 r., Potwierdzającego podział Imperium Karolingów , Coiffy znalazł się na granicy zachodniej i środkowej Francji . Ten Bliski Francia Królestwo efemeryczne, które spadły do Lotar I st sam został udostępniony przez traktat w meerssen z 870 pomiędzy Karola II-the-łysy i Louis II germańskiej na dwóch odrębnych światów: że z Lotaryngii , gromadzący Lotar I pierwszy stał Lorraine , oraz Burgundii, której terytorium rozciągało się wówczas do Morza Śródziemnego. W 880 r. Traktat Ribemont ustanowił linię podziału między tym, co stanie się Królestwem Franków na zachodzie, a Świętym Cesarstwem Rzymskim na wschodzie. Rozpad imperium Karola Wielkiego doprowadził do kolejnych napięć między dwoma dużymi jednostkami terytorialnymi, które z niego wynikały. Terytorium Coiffy było więc narażone aż do końca wojny trzydziestoletniej ( 1648 ) na kłopoty wynikające z usytuowania na linii podziału ...
Pod koniec XII -tego wieku , obszar Coiffy zależała od panowania od Varennes-sur-Amance spada od 1181 opactwa Molesme . Ten seigneury był pod opieką z Choiseuls , rodzina, która później wyróżnił się w służbie Korony Francji i którego twierdza następnie rozszerzony na większość Bassigny . Aby odjąć ten obszar oddziaływania Jean I er de Choiseul opat Molesme zawarte w 1250 do karty z pariage z hr Champagne , Thibaut IV . Potem postanowił zbudować zamek warowny na jednym ze wzgórz z widokiem na wioskę Coiffy, na rzekomym miejscu o castrum . Ten zamek (le Châtel), zakończone Thibaut-V , stał się centrum nowej wsi ukonstytuowana jako Provost , oryginalna wioska Coiffy staje Coiffy-la-Ville (prąd Coiffy-le-Bas ). Châtel był budowlą wojskową typu bastille , której kwadratową obudowę otaczały cztery bastiony . Wewnątrz obudowy był domem gubernatora placu, starszego budynku, który był sam obronny, a także koszary z garnizonu .
Po tym, jak była przyczółkiem hrabiów Szampanii stojących naprzeciw Świętego Cesarstwa Rzymskiego do 1314 roku , daty faktycznego przyłączenia Szampanii do Korony Francji , twierdza Coiffy-le-Châtel (Zamek) stała się „Wartownikiem” Królestwo Francji na granicy z Lotaryngii i Burgundii , które zdobyli go w szczególności do zajmowanej przez anglo-Burgundów podczas wojny stuletniej (około 1417 ). Po niepowodzeniu księcia Burgundii , Karola Śmiałego , w jego próbie odtworzenia starożytnej Lotharingii i jego śmierci podczas oblężenia Nancy w 1477 roku , król Francji Ludwik XI zajął Księstwo Burgundii zgodnie z Traktatem z Arras . Dziedziczka Karola Śmiałego, Marie Burgundii , a następnie wniosła jako wiano do Maximilien de Habsbourg z hrabstwa Burgundii , ponieważ nazywa Franche Comté i jego zależności od Holandii .
Ta geopolityczna rekompozycja doprowadziła do ponad dwóch stuleci starć między Koroną Francji a Domem Austrii , przy czym Prévôté de Coiffy zostało ponownie ujawnione na linii frontu. W czasie wojen wytyczenia XVI th i XVII th stulecia pomiędzy Valois i Bourbon do Habsburgów , było zajęte i zwolnił kilka razy. Podczas zaangażowania Francji w wojnie trzydziestoletniej w 1635 r. Richelieu nakazał zburzenie małych twierdz królestwa zbyt narażonego na konflikt i którego lojalność wobec Korony Francji, w tym Coiffy -le-Châtel, nie była zapewniona. . W 1638 r. Wieś, która po zniszczeniu zamku stała się Coiffy-le-Haut, została zajęta przez oddział żołnierzy cesarskich (prawdopodobnie Chorwatów ) . Kiedy ten oddział wyszedł, mieszkaniec zastrzelił jednego z oficerów iw odwecie rozstrzelano ponad trzystu mieszkańców wioski, a wioskę podpalono .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
przed 1995 rokiem | ? | Pierre Mantelet | płyta DVD | |
Marzec 2001 | W trakcie | Mauricette Meininger |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.
W 2018 roku miasto liczyło 113 mieszkańców, o 5,83% mniej niż w 2013 roku ( Haute-Marne : -4,11%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
940 | 967 | 1 106 | 1,042 | 1,124 | 1,079 | 1,049 | 1,060 | 1,080 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,042 | 1,092 | 1,084 | 1,012 | 960 | 917 | 909 | 773 | 730 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
668 | 646 | 544 | 439 | 401 | 340 | 312 | 269 | 228 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
190 | 193 | 160 | 151 | 144 | 132 | 121 | 120 | 118 |
2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
120 | 113 | - | - | - | - | - | - | - |
Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (50%) jest rzeczywiście wyższy od wskaźnika krajowego (21,6%) i wydziałowego (25,1%). Podobnie jak w rozkładzie krajowym i departamentalnym, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Wskaźnik (54,2%) jest o ponad dwa punkty wyższy od wskaźnika krajowego (51,6%).
Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2007 roku przedstawia się następująco:
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0.0 | 3.1 | |
16.7 | 17.2 | |
31.5 | 31.2 | |
14.8 | 12.5 | |
16.7 | 9.4 | |
7.4 | 17.2 | |
13,0 | 9.4 |
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0,4 | 1.2 | |
7.2 | 11.4 | |
14.6 | 15.3 | |
22.1 | 21.2 | |
19.8 | 18.7 | |
18.1 | 15.6 | |
17.7 | 16.6 |
Jest to prawdopodobnie IX th wieku , że biskup Langres wolnostojący religijne w Coiffy wszczepić tam winnicę . Wino z Coiffy fałszował upływem czasu solidną reputację, aw połowie XIX e wieku , trzy czwarte z 240 rodzin z gminy żyło na wino domenie około 250 hektarów . Niestety, infestacja europejskiej winnicy przez filokserę z 1863 roku spowodowała zniknięcie około połowy winnic francuskich, w tym Coiffy.
W 1983 r. Grupa rolników postanowiła wznowić działalność winiarską . Stosowaną metodą zarządzania winnicą była tzw. Metoda „liry”. Ta metoda jazdy, która pozwala na uzyskanie wiążących i szerokich winorośli , jest bardzo odpowiednia dla lokalnego klimatu . Lira składa się z dwóch słupków ułożonych w literę V, podobnie jak instrument muzyczny . W winorośli są usytuowane w środku, winorośl tworzą dwa różne zasłony roślinności umożliwiające dolistnego ekspozycji oraz wegetatywne jakość zostać zmaksymalizowane . Kontrola z winogron dojrzewania proces ten sposób zoptymalizowany. Produkowane wina są bardzo aromatyczne, a jednocześnie mają tytuł tomu i strukturę, która nadaje im dobre właściwości dojrzewania. Dzięki temu można je degustować zarówno jako młode „na owocach”, jak i jako wina dojrzewające .
Wina czerwone , różowe i białe korzystają z nazwy „ wiejskie wino ze wzgórz Coiffy ”, nadawanej przez INAO . Od czasu przyznania tego nominału w 1989 r. Wina Coiffy były regularnie nagradzane różnymi wyróżnieniami jakościowymi, w tym najbardziej rozpoznawalnym w branży winiarskiej Concours Général Agricole de Paris. Odmiana winorośli zdefiniowana w nazwie odpowiada doskonale do ampelografia z terroir , że wybrane odmiany winorośli tworzących piękną paletę aromatyczną .
Oprócz win szczepowych producenci oferują wino musujące wytwarzane tradycyjną metodą o dobrej typowości . Ich piwnice są otwarte do degustacji i bezpośredniego zakupu, zarówno dla świadomych enofilów, jak i dla wielu przechodzących amatorów.
Inne wyceny rolniczeKościół z Virgin-in-HER-Narodzenie , podobnie jak reszta wsi, została spalona przez Imperium podczas wojny trzydziestoletniej . Tylko refren styl gotycki ekstrawagancki z XV th century uciekł ogień.
Te obecne godne meble są w następujący sposób:
Niektóre konstrukcje zamku nadal może być uznane w niektórych elementów w miasteczku budowę :
- w ponownym pracy w bazach na ścianach oporowych wyściełające nachylenie doliny Verne granicznej południu miejscowości; - w niektórych fundacjach , w szczególności w jednej z piwnic degustacyjnych, gdzie jakość wyposażenia jest dobrze podkreślona.ZNIEFF typu II z Amance zbiornika , której znaczna część obszaru Coiffy spada obejmuje szeroki, dobrze zachowaną zestaw Prairie biotopów .
WegetacjaTen rozległy obszar naturalny prezentuje niezwykłe formacje roślinne na więcej niż jeden sposób: półprymitywne łąki, zalesienia aluwialne, grupy wodne ...
Łąki zajmują około trzech czwartych całkowitej powierzchni. Te łąki, które dawniej były zasadniczo koszone, są obecnie wypasane głównie w ramach ekstensywnej hodowli . Wachlarz grup użytków zielonych jest bardzo szeroki, w zależności od rodzaju gleby i sposobu jej użytkowania (koszenie lub wypas): łąki z wysokim owsem , łąki z skupiskami bromu i maści przetokowej , łąki pastwiskowe z kretellą ... jest domem dla kilku rzadkich gatunków roślin (zarejestrowanych na regionalnej czerwonej liście ), takich jak koniczyna żółtawa (na najbardziej suchych obszarach), jaskier sardonia i ophioglossus .
Piękny las łęgowy Maljoie porasta miejscami gaje olchowo - jesionowe . Krzew warstwa zawiera wspólny urok , klon kraj , biała brzoza , wiąz górski , wiśnia winogron (bardzo rzadkie w Szampania-Ardeny), dzikiej wiśni i czarnej porzeczki (zarejestrowany na regionalnej czerwonej liście.). W zielnej dywan, my widać chickweed , bardzo rzadko na polach (pochodzących z Wogezów , ma tylko kilka stacji w Haute-Marne , gdzie jego ograniczenie dystrybucji znajduje ), to ciemne miodunka ( Central European gatunki bardzo rzadkie w Francja), dryopteris borreri ( paproć niedawno zidentyfikowana w Haute-Marne) ...
Niektóre turzyca dużych turzyce gospodarza wielu rzadkich gatunków, takich jak zdalne turzyca i szeregu łóżek z trzciny i wysokie zioła .
Dzikiej przyrodyDo fauny obszaru ziemnego, bardzo zróżnicowana, obejmuje wiele gatunków chronionych na poziomie regionalnym, krajowym i międzynarodowym.
W płazy są obecne, w tym ropucha ropucha-tchórzliwy , z wielkim traszka grzebieniasta , w traszki Alpine , w palmitynian traszki , z drzewa żaba i wiele żab ( zielony , czerwony i agile ).
Avifauna szczególnie reprezentowane. Spośród 73 gatunków ptaków zinwentaryzowanych jedenaście znajduje się na listach międzynarodowych ( dyrektywa ptasia ), krajowych ( czerwona lista zagrożonej fauny we Francji ) lub regionalnych (czerwona lista ptaków Szampanii-Ardenów). Obszar przyrodniczy obejmuje w szczególności kilka gatunków ptaków drapieżnych, takich jak błotniak zwyczajny (ostatnie naturalne miejsce lęgowe tego gatunku w Szampanii-Ardenach), błotniak zwyczajny (bardzo rzadki w Szampanii-Ardenach) i myszołów . Przyjęcie późnego koszenia sprzyja wróblom pasterskim, takim jak robak pasterski i trznadel . Przez lasy łęgowe i starodrzewiem łąki i pastwiska wspierać utrzymanie i odtworzenie krętogłowa , dzięcioł , Pleszka Redstart i wróbel mazurek . Lulu skowronek rodzi w niektórych łąk i zapas gołąb został tam określone.
Pomiędzy dzikimi trawami a ciekami bieżącej wody można spotkać ryjówkę rzeczkę (wpisaną na regionalną czerwoną listę) oraz zaskroniec . Fox The Badger The Marten The łasica The sarny i dziki jest obecna w strefie; jelenie i dziki kot co jakiś wtargnięcia tam.
Wielkie bagna CoiffyZNIEFF typu I [1] znajdujący się w dolinie Petite-Amance leżącej pod ZNIEFF typu II opisanym w poprzednim rozdziale.
Grands Marais de Coiffy to największe torfowisko alkaliczne w Haute-Marne, niezwykle rzadki typ biotopu na południowy wschód od Szampanii-Ardenów.
WegetacjaTe gęste bagna na terenach aluwialnych z rozległymi wapiennymi skorupami , oprócz torfowiska, są domem dla wielu różnorodnych roślin: roślinności z wysokimi trawami, wilgotnych łąk, bagiennych lasów ... Pozostało na nich kilka rzadkich i zagrożonych roślin (rejestracja na czerwona lista regionalna): dwa gatunki storczyków, storczyk szkarłatny i storczyk Traunsteiner i turzyca Mayor , turzyca paradoksalna , bagna thelyptris , Parnassia palustris i wyczyńca utriculé .
Dzikiej przyrodyEcosite jest szczególnie atrakcyjna dla awifauny . W szczególności na wysokich trawiastych obszarach występują populacje Rousserolle verderolle , niezwykłego hodowcy w Szampanii-Ardenach. Łąki kośne są domem dla gąsiorka , bielika i błotniaka św. Marcina . Wszystkie te populacje ptaków przeżywają gwałtowny spadek z powodu zaniku ich siedlisk.
Szycie bagienZNIEFF typu I [2] znajdujący się w dolinie Maljoie należącej do opisanego powyżej ZNIEFFa typu II.
WegetacjaWbrew nazwie, ten naturalny obszar nie jest tak naprawdę mokradłem, a raczej zespołem podmokłych lub wypasanych łąk , roślinności trawiastej (na obszarach najbardziej hydromorficznych ) i lasów: dębowo - charmaie lub bagiennym olsem , w zależności od obszaru. wilgoć.
Łąki Szwalni można uznać za półprymitywne ze względu na fakt, że ich flora , niezwykle bogata i różnorodna, kryje w sobie wiele gatunków, które nie sprzyjają regularnemu rozsiewaniu nawozów sztucznych lub pochodzenia zwierzęcego. Ich skład florystyczny jest zbliżony do pierwszych łąk powstałych w wyniku wylesiania pod koniec neolitu . Roślinność prerii obejmuje w szczególności orchideę wpisaną na listę roślin zagrożonych wyginięciem Szampanii-Ardenów, szkarłatną orchideę .
Dzikiej przyrodyTen ekozyt częściowo zawdzięcza swoją wartość faunistyczną zalewom zalewającym go zimą i wiosną. Wśród ptaków występuje wiele charakterystycznych wróblowych, takich jak gąsiorka , świder Kentish , drenujący drozd i dudek . Podmokłe obszary są odpowiednie dla Saddle Warbler i Redwood Warbler . Lasy są domem dla wielkiego cętkowanej dzięcioła The zielony dzięcioł The gołąb drewna The turtledove The Drozd i różne gajówki . Witryna jest odwiedzany przez kilka ptaków drapieżnych , w tym dwóch średnich gatunku, kania czarna i czerwonego latawca , niestrudzenie lecący nad łąki w poszukiwaniu pożywienia. Wśród owadów zauważamy występowanie dwóch dość niezwykłych motyli: miedzianych bagien i szachownicy soczystej , niezwykle rzadkich i chronionych w Europie, które również znajdują się na liście zagrożonych gatunków fauny we Francji (w tzw. Kategoria „zagrożone”) od 1993 roku.
Klasyfikacja filogenetyczna według taksonomicznych drzewa w Narodowym Spisie Przyrodniczego
Rośliny
Herb Coiffy-le-Haut jest ozdobiony w następujący sposób: Impreza: pierwsza Gules ze złotymi łańcuchami umieszczonymi w orle, krzyżu i solance, ładowana w sercu naturalnego emeuraude, druga Azure z bocznym paskiem dwóch podwójnych potencé i kontr-potencées d 'gold; całość zwieńczona głównym lazurem obsianym trzema złotymi fleur-de-lis.
|