Carnian

Carnian Kluczowe dane
Notacja chronostratygraficzna t5
Notacja francuska t 5
Ocena FGR t5
Stratotyp 46 ° 31 ′ 37 ″ N, 11 ° 55 ′ 49 ″ E
Poziom Podłoga / wiek
Epoka / Seria
- Okres / System
- Erathema / Era
Trias górnego triasu mezozoicznego triasu

Stratygrafia

Zakres
Początek Koniec
Światowy punkt stratotypowy ≃237  Mój ≃227  Mój

Ladinien Norien

Środkowy trias

Wychodnie

Karniku jest pierwszym stratygraficzne etap z Górnego triasu . Znajduje się w przybliżeniu między 237  Ma i 227  Ma . Poprzedza go ladinian (~ 242 - ~ 237 mA ), ostatni etap triasu środkowego, a po nim noryjski (~ 227 - ~ 208,5 mA), drugi etap stratygraficzny górnego triasu.

Stratygrafia

System Seria Piętro Wiek ( Ma )
Jurajski Gorszy Hettangien nowsza
trias Lepszy Rhetian 201,3–208,5
Nie nic 208,5– ~ 228
Carnian ~ 228– ~ 235
Droga Ladyński ~ 235– ~ 242
Anyż ~ 242–247,2
Gorszy Olenekian 247,2–251,2
indyjski 251,2–252,2
permski Lopingian Changhsingian starszy
Podział triasu według IUGS , (lipiec 2012).

Karyński został po raz pierwszy zdefiniowany w 1869 roku przez geologa Edmunda Moïssissovicsa . Mamy wątpliwości co do pochodzenia nazwy którego pochodzi albo od austriackiej ziemi z Karyntii (w języku niemieckim Kärnten), albo z tym Karnickimi Alp .

Początek występowania Carnian definiuje się jako związany z pojawieniem się gatunku amonitu Daxatina canadensis . Globalny Profil odniesienia znajduje się w Stuores-Wiesen najbliższej Badia w Val Badia region południowym Tyrolu , Włochy ( 46 ° 31 '37 "N, 11 ° 55' 49" E ).

Końcem krainy (początek Noryn) jest pojawienie się biostref amonitów Klamathites macrolobatus lub Stikinoceras Kerri oraz konodontów Metapolygnathus communisti lub Metapolygnathus primitius .

Podziały

Etap kraiński jest podzielony na dwa lub trzy podetapy regionalne, w zależności od autorów. Edmund Moïssissovics podzielił Carnian na trzy podetapy , od najstarszego do najnowszego: Cordevolien, Julien i Tuvalien. Te podziały są nadal w użyciu. Inni autorzy dzielą Karnian na dwie części: juliański (dolna kraina) i tuwalska (górna kraina).

Paleogeografia

Paleogeografia z karniku była w zasadzie taka sama, jak w pozostałej części triasu. Większość kontynentów połączyła się, tworząc superkontynent Pangaea , i istniał jeden światowy ocean, Panthalassa . Ten światowy ocean miał zachodnią odnogę, zwaną Paleotethys , na tropikalnych szerokościach geograficznych. Osady paleotetydy występują w południowo-wschodniej Europie, na Bliskim Wschodzie, w Himalajach i na wyspie Timor.

Ten wyjątkowy podział lądowo-morski doprowadził do powstania klimatu „monsunowego”, reżimu monsunowego ważniejszego niż obecnie.

Pogoda

Jak przez większość mezozoiku , w tamtym czasie na Ziemi nie było pokrywy lodowej. Klimat był głównie suchy w tropikach, ale epizod wilgotnego klimatu tropikalnego występuje przynajmniej w Paleotethys. To wciąż słabo poznane wydarzenie klimatyczne, zwane „  epizodem pluwialnym na Karynii  ”, datuje się na 232 miliony lat. Trwało milion lat. Omówiono charakter tego wydarzenia, ale zyskało ono większą wiarygodność od czasu dostarczenia dowodów geochemicznych i stratygraficznych na związek między tą zmianą klimatu a erupcjami bazaltu w Wrangellii ( duża prowincja magmowa w dzisiejszej Kanadzie (w 2012 r.). Niektórzy naukowcy wcześniej uważali, że to tylko artefakt, ze względu na migrację kontynentów ze strefy Tethyan do równikowego pasa klimatycznego. Zgodnie z tą hipotezą, pozorna zmiana klimatu suchego na wilgotny, a następnie powrót do suchego klimatu po prostu świadczy, że kontynent przesunął się z tropikalnych regionów półkuli południowej w kierunku równika, a następnie w kierunku północnych tropikalnych szerokości geograficznych.

Życie

W domenie morskiej Karnian jako pierwszy zaobserwował obfite występowanie wapiennego nanoplanktonu , grupy morfologicznej zawierającej Coccosphaerales .

Bezkręgowce

Znamy tylko kilka typowych i charakterystycznych bezkręgowców z krainy. Wśród mięczaków amonity z rodzaju Trachyceras znajdują się tylko na początku krainy kraińskiej (to znaczy u juliana w podziale na dwa podstopy krainy). Rodzina Tropitidae i rodzaj Tropites pojawiają się na początku Tuvalian, drugiego podszybia z krainy. Małże z rodzaju Halobia , mieszkaniec płycizn, różnią się od rodzaju Daonella na początku tego etapu. Rafy koralowe Scleractinia , tj. Współczesne rafy koralowe , po raz pierwszy stały się stosunkowo powszechne na Karaibach.

Kręgowce

W archosaurians , które pojawiły się podczas anizyk (około 243 mA), stał się bardzo bogaty w ekosystemach Górnym triasu. Zdywersyfikowali się w dwie główne linie, linię crurotarsal , ewoluującą w grupach, takich jak fitozaury , rynchozaury , aetozaury i rauisuchiany oraz linię ornitodirów ( Avemetatarsalia ), w tym pterozaury i dinozaury .

Szczątki skamieniałości, bezdyskusyjnie uznawane przez społeczność naukową za szczątki dinozaurów, pochodzą z Karnii (około 230 mln lat).

Te prymitywne dinozaury odkryto w formacjach geologicznych Ischigualasto w północno-zachodniej Argentynie i Santa Maria, wychodzących w południowej Brazylii. Inne możliwe szczątki dinozaurów znaleziono w dolnej formacji Maleri (późny Karnian - wczesny Norian), Indiach i formacji Pebbly Arkose w Zimbabwe. Na Karynii regiony te znajdowały się w południowo-zachodniej i południowej części Pangei, co sugeruje hipotezę, przy braku innych znanych miejsc odkryć, że ta część paleokontynentu mogłaby być miejscem pojawienia się pierwszych dinozaurów. Ten ostatni następnie zróżnicował się i rozprzestrzenił w Pangaei pod koniec triasu.

W złożach formacji Santa Maria w brazylijskim stanie Rio Grande do Sul oraz formacji Ischigualasto , położonej w Parku Prowincjonalnym Ischigualasto w Argentynie, znaleziono wiele innych kręgowców z krainy .

W terapsydy , takich przodków ssaków zmniejszone i różnorodność i pozostaje na stosunkowo niskim poziomie, aż do dinozaurów.

Konodonty występowały w osadach morskich triasu. Paragondolella polygnathiformis pojawiła się we wczesnej Karnii i jest prawdopodobnie jej najbardziej charakterystycznym gatunkiem. Poniżej podano częściową listę kręgowców z krainy.

† Temnospondyles
Temnospondyles carnian
Taxon Obecność Lokalizacja Opis Kino
Utworzenie Stuttart, Niemcy.
Drawno Beds, Polska
Australia
Europa i Ameryka Północna
† Ichtiozaury

W morzach ichtiozaury , należące do rzędu kręgowców diapsid, które pojawiły się na początku triasu, reprezentowane są w szczególności przez rodzinę Shastasauridae , której niektóre rodzaje, takie jak Shonisaurus , osiągają gigantyczne rozmiary. Jego bliski krewny Shastasaurus został znaleziony w wapieniu Hosselkus w Kalifornii i formacji Xiaowa w Chinach. U rasy kraińskiej do tej grupy należy również rodzina Californosauridae , znana z rodzaju Californosaurus , znaleziona w Kalifornii w wapieniu Hosselkus. Rodzina Toretocnemidae jest reprezentowana przez Qianichthyosaurus z formacji Xiaowa i Toretocnemus , znalezionych w Meksyku w formacji Antimonio .

  • Shastasaurus

  • Shonisaurus

  • Californosaurus

† Archosauromorphs (non-archosaurians)
Archozauromorfy, a nie archozaury krainy
Taxon Obecność Lokalizacja Opis Kino
Argentyna, Brazylia, Indie, Szkocja, Kanada (Nowa Fundlandia), Stany Zjednoczone (Wyoming), Tanzania, Zimbabwe
† Crurotarsals (inne niż krokodylomorfy)
† Crurotarsiens, a nie crocodylomorphes Carnian
Taxon Obecność Lokalizacja Opis Kino
Formacja Falling Creek, Wirginia.
Cooper Canyon Formation, Teksas.
Piaskowiec Lossiemouth, Szkocja.
Niemcy, Stany Zjednoczone.
Powstanie Ischigualasto w Argentynie
Krokodylomorfy
karniku krokodylomorfy
Taxon Obecność Lokalizacja Opis Kino
Powstanie Pekin w Północnej Karolinie
Formacja Chinle , Arizona i Nowy Meksyk
† Ornithodira niebędąca dinozaurami
† Ornithodira z Karynii
Taxon Obecność Lokalizacja Opis Kino
Śląsk , Polska
Formacja Caturrita , obecnie uważana za datowaną na dolnoręczyka . Agudo (Rio Grande do Sul) , Brazylia
Dinozaury

Uważa się, że formacja Ischigualasto wydała najstarszy znany gatunek dinozaurów. Gatunki Eoraptor , których klasyfikacja pozostaje sporna, Herrerasaurus , Panphagia i Sanjuansaurus zostały odkryte w najstarszych warstwach zawierających szczątki dinozaurów. Chromogisaurus i Eodromaeus , również pochodzą z warstw geologicznych tej formacji datowanej na koniec krainy. Mały dwunożny ptasiomiedniczny pisanozaur o długości około metra, prawdopodobnie roślinożerny, został znaleziony na stanowisku stratygraficznym, którego wiek jest sporny (kraiński lub noryjski).

  • Eoraptor

  • Herrerasaurus

  • Panphagia

  • Pizanozaur

W formacji Santa Maria zidentyfikowano cztery rodzaje dinozaurów, Saturnalia , podstawowy zauropodomorf o długości 1,5 metra, jego rodziców Pampadromaeus i Buriolestes oraz Staurikosaurus , członek rodziny Herasauridae . Rodzaj Teyuwasu odkryty w tej samej formacji uważany jest za nomen dubium .

  • Staurikosaurus

† Terapidy (inne niż ssaki)
† terapsydy niż od ssaka karniku
Taxon Obecność Lokalizacja Opis Kino
Powstanie Santa Maria w Brazylii . Powstanie Ischigualasto w Argentynie. Szkolenie Maleri , Indie
Mammaliaforms
Karnijskie formy ssaków
Taxon Obecność Lokalizacja Opis Kino
Formacja Tecovas , Teksas , Stany Zjednoczone Może być wspólnym przodkiem wszystkich współczesnych ssaków lub bliskim krewnym tego wspólnego przodka
† Talatozaury
Carnian Thalattosaurians
Taxon Obecność Lokalizacja Opis Kino
Formacja Falang , Guizhou, Chiny Stosunkowo duży talatozaur, ponad 4 metry długości.

Powiązany artykuł

Bibliografia

  1. (w) „  Międzynarodowy wykres chronostratygraficzny v2016 / 04  ” [PDF] na http://www.stratigraphy.org/ .
  2. (in) FM Gradstein , JG Ogg , Mr.Schmitz and G.Ogg , The Geologic Time Scale 2012 , Elsevier,2012, 1176,  str. ( ISBN  978-0-444-59448-8 , czytaj online )
  3. (De) Edmund Moïssissovics , „  Über die Gliederung der oberen Triasbildungen der östlichen Alpen  ” , Jahrbuch der Kaiserlich-Königlichen Geologischen Reichsanstalt Wien , vol.  19,1869, s.  91-150 ( czytaj online ).
  4. (w) Paolo Mietto Stefano Manfrin , Nereo Preto , Manuel Rigo Guido Roghi Stefano Furin Piero Gianolla Renato Posenato Giovanni Muttoni Alda Nicora , Nicoletta Buratti , Simonetta Cirilli Christoph Spötl , Jahandar Ramezani i Samuel A. Bowring , „  The Global Boundary Stratotype Section and Punkt (GSSP) etapu kraińskiego (późny trias) w sekcji Prati di Stuores / Stuores Wiesen (Alpy Południowe, północno-wschodnie Włochy)  ” , Episodes , vol.  35, n o  3,2012, s.  414 - 430 ( czytaj online [PDF] ).
  5. (w) P. Mietto , C. Broglio Loriga N. Buratti , S. Cirilli , V. De Zanche S. Furin , str. Gianolla , S. Manfrin , G. Muttoni , C. Neri , A. Nicora , R. Posenato , N. Preto , M. Rigo , G. Roghi i C. Spötl , »  Kandydat z Global Boundary Stratotype Section and Point for podstawa etapu kraińskiego (trias górny): GSSP u podstawy podstrefy canadensis (FAD of Daxatina) w sekcji Prati di Stuores / Stuores Wiesen (Alpy Południowe, północno-wschodnie Włochy)  ” , Albertina , vol.  36,2007, s.  78-97 ( ISSN  0169-4324 , czytaj online [PDF] ).
  6. (w) Styczeń Golonka , "  Późnojurajska i wczesna trassyczna paleogeografia świata  " , Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology , t.  244, n kość  1-42007, s.  297-307 ( DOI  10.1016 / j.palaeo.2006.06.041 )
  7. (w) Nereo Preto , Evelyn Kustatscher i Paul B. Wignall , „  Triassic climates - State of the art and perspectives  ” , Palaeogeography, Palaeoclimatologie, Palaeoecology , vol.  290, n kości  1-4,2010, s.  1-10 ( DOI  10.1016 / j.palaeo.2010.03.015 ).
  8. (en) Michael J. Benton , Massimo Bernardi i Cormac Kinsella , „  The Carnian Pluvial Episode and the origin of dinosaurs  ” , Journal of the Geological Society , t.  175 N O  6,1 st listopad 2018, s.  1019–1026 ( ISSN  0016-7649 , DOI  10.1144 / jgs2018-049 , czytaj online , dostęp 16 czerwca 2020 )
  9. (w) Elisabetta Erba , „  Pierwsze 150 milionów lat historii wapiennego nannoplanktonu: interakcje biosfera-geosfera  ” , Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology , t.  232,2006, s.  237–250 ( DOI  10.1016 / j.palaeo.2005.09.013 ).
  10. (i) Stephen L. Brusatte Sterling J. Nesbitt Randall B. Irmis Richard J. Butler , Michael J. Benton i Mark A. Norell , „  Początek i wczesne promieniowanie dinozaurów  ” , ziemia -Science Reviews , vol.  101,2010, s.  68-100 ( DOI  10.1016 / j.earscirev.2010.04.001 )
  11. (en) Max C. Langer , Martin D. Ezcurra , Jonathas S. Bittencourt i Fernando E. Novas , „  The origin and early evolution of dinosaurs  ” , Biological Reviews , vol.  84, 2009, s.  1-56 ( DOI  10.1111 / j.1469-185X.2009.00094.x ).
  12. (en) Martin D. Ezcurra , „  Komentarze na temat różnorodności taksonomicznej i paleobiogeografii najwcześniejszych znanych zespołów dinozaurów (późny Karnian - Najwcześniejszy Norian)  ” , Historia Natural , tercera Serie, t.  2 n o  1,2012, s.  49-71
  13. (w) Max C. Langer , „  Pochodzenie dinozaurów: dużo hałasu o nic  ” , Palaeontology , vol.  57, n o  3,2014, s.  469-478 ( DOI  10.1111 / pala.12108 , czytaj online )
  14. (w) Referencyjna baza danych paleobiologii  : cyclotosaurus solidus Meyer i Plieninger, 1844
  15. (w) Referencyjna baza danych paleobiologii  : cyclotosaurusmedius Sulej & Majer, 2005
  16. "  Berlin-ichtiozaury State Park, Nevada  " na http://www.ucmp.berkeley.edu/ (obejrzano 1 st maja 2013 ) .
  17. (w) „  Nowe odkrycia izolowanych szczątków gadów triasowych z północno-wschodnich Włoch  ” , Bulletino della Società Italiana Paleontologica , vol.  41, n kość  2-3,2002, s.  215-232.
  18. Dinosaurs and Other Mesozoic Reptiles of California , Berkeley, University of California Press,2003( ISBN  0-520-23315-8 ).
  19. (w) P. Martin Sander , Xiaohong Chen , Long Cheng i Xiaofeng Wang , "  Krótkowłosy bezzębny ichtiozaur z Chin sugeruje późną triasową dywersyfikację żywienia ssaniem ichtiozaurów  " , PLoS ONE ,2011( DOI  10.1371 / journal.pone.0019480 ).
  20. (w) Referencyjna baza danych paleobiologii  : californosaurus Kuhn 1934
  21. (w) EL Nicholls , C. Wei and Mr. Manabe , „  New material of Qianichthyosaurus Li 1999 (Reptilia, Ichthyosauria) from the Late Triassic of Southern China and implications for the distribution of Triassic icthyosaurs  ” , Journal of Vertebrate Paleontology , vol.  22 N O  4,2002, s.  759-765.
  22. „  Northern Sierra del Alamo (Triassic of Mexico  ”) na stronie http://fossilworks.org .
  23. (w) Max C. Langer i Cesar L. Schultz , „  Nowy gatunek późnego triasu hiperodapedonu rynchozaurów z formacji Santa Maria w południowej Brazylii  ” , Palaeontology , vol.  43, n o  6,2000, s.  633–652 ( DOI  10.1111 / 1475-4983.00143 ).
  24. (w) William G. Parker , „  Nowy gatunek późnego triasu aetozaura Desmatosuchus (Archosaur: pseudosuchia)  ” , Comptes Rendus Palevol , t.  4, n O  4,2005, s.  327-340 ( DOI  10.1016 / j.crpv.2005.03.002 ).
  25. (en) RE Weems , „  Niezwykły nowo odkryty archozaur z górnego triasu Wirginii, USA  ” , Transactions of the American Philosophical Society, New Series , vol.  70, n o  7,1980, s.  1-53.
  26. (w) „  Otis Chalk Quarry 1, SMU 122, TMM 31025 (trias do Stanów Zjednoczonych)  ” na http://www.fossilworks.org .
  27. (w) „  Ręczny kamieniołom Spynie (kamieniołom 3) niedaleko Elgin (trias do Wielkiej Brytanii)  ” na http://www.fossilworks.org .
  28. (w :) Adrian P. Hunt i Spencer G. Lucas , „  The Paleorhinus biochron and the Corlation of the Upper Triassic non-marine of Pangea  ” , Paleontology , vol.  34 N O  21991, s.  487-501 ( czytaj online [PDF] ).
  29. (Es) Maria J. Trotteyn , Julia Desojo i Oscar Alcober , „  Nuevo material postcraneano de Saurosuchus galilei (Archosauria: Crurotarsi) del Triásico Superior del centro-oeste de Argentina  ” , Ameghiniana , vol.  48, n o  1,2011, s.  13-27 ( podsumowanie ).
  30. (w) THE Zanno , S. Drymala SJ Nesbitt i wiceprezes Scheider , „  Early crocodylomorpha Zwiększa różnorodność drapieżników najwyższego poziomu Podczas wzrostu dinozaurów  ” , Scientific Reports , Vol.  5, n O  9276,2015( DOI  10.1038 / srep09276 ).
  31. (w) James M. Clark , Hans-Dieter Sues i David S. Berman , „  Nowy okaz hesperosuchus agilis z górnego triasu Nowego Meksyku i wzajemne powiązania podstawowych archozaurów crocodylomorpha  ” , Journal of Vertebrate Paleontology , vol.  20 N O  4,2000, s.  683-704 ( DOI  10.1671 / 0272-4634 (2000) 020 [0683: ANSOHA] 2.0.CO; 2 ).
  32. (w) Jerzy Dzik , "  Dziobaty dinozaur roślinożerny z powinowactwem do archozaurów z wczesnego późnego triasu Polski  " , Journal of Vertebrate Paleontology , t.  23 N O  3,2003, s.  556-574 ( DOI  10.1671 / A1097 )
  33. „  Agudo, Sacisaurus site (Triassic of Brazil)  ” , pod adresem http://fossilworks.org/
  34. (en) MC Langer , J. Ramezani and a.as Da Rosa , „  Ograniczenia wieku U-Pb w rozwoju dinozaurów z południowej Brazylii  ” , Gondwana Research , vol.  X n O  182018( DOI  10.1016 / j.gr.2018.01.005 )
  35. (Es) OA Reig , "  La presencia de dinosaurios saurisquios en los" Estratos de Ischigualasto "(Mesotriásico Superior) de las provincias de San Juan y La Rioja (República Argentina)  " , Ameghiniana , vol.  3, N O  1, 1963, s.  3 ?? 20.
  36. (w) Ricardo N. Martinez i Oscar A. Alcober , „  basal A sauropodomorph (Dinosauria: Saurischia) from the Ischigualasto Formation (Triassic Carnian) and the Early Evolution of sauropodomorpha  ” , PLoS ONE , vol.  4, N O  2 2009, s.  1 ?? 12 ( PMID  19209223 , PMCID  2635939 , DOI  10.1371 / journal.pone.0004397 , czytaj online [PDF] ).
  37. (w) Oscar A. Alcober i Ricardo N. Martinez , „  A new herrerasaurid (Dinosauria, Saurischia) from the Upper Triassic Ischigualasto Formation of Northwestern Argentina  ” , zookeys , vol.  63, 2010, s.  55-81 ( PMCID  3088398 , DOI  10.3897 / zookeys.63.550 , czytaj online ).
  38. (w) Martin D. Ezcurra , „  Nowy wczesny dinozaur (Saurischia: zauropodomorpha) z późnego triasu w Argentynie: ponowna ocena pochodzenia i filogenezy dinozaurów  ” , Journal of Systematic Palaeontology , vol.  8, N O  3, 2010, s.  371-425 ( DOI  10.1080 / 14772019.2010.484650 ).
  39. (w) Ricardo N. Martinez , Paul C. Sereno , Oscar A. Alcober , Carina E. Colombi , Paul R. Renne , Isabel P. Montañez i Brian S. Currie , „  Podstawowy dinozaur od zarania ery dinozaurów w południowo-zachodniej Pangaei  ” , Science , t.  331 n O  6014, 2011, s.  206-210 ( DOI  10.1126 / science.1198467 ).
  40. (w) „Pochodzenie i wczesna ewolucja dinozaurów” w: MK Breer-Surman, Thomas R. Holtz i Jame Orville Farlow, The Complete Dinosaur ,2012( ISBN  978-0-253-35701-4 ) , str.  331-345.
  41. (w) Max C. Langer , Fernando Abdala , Martha Richter i Michael J. Benton , „  Dinozaur zauropodomorficzny z górnego triasu (krainy) południowej Brazylii  ” , Comptes Rendus z Akademii Nauk - Seria IIA - Ziemia i planeta Science , tom.  329 n O  7, 1999, s.  511-517 ( DOI  10.1016 / S1251-8050 (00) 80025-7 ).
  42. (w) Sergio F. Cabreira , Cesar L. Schultz , Jonathan S. Bittencourt , Marina B. Soares , Daniel C. Fortier , Lúcio R. Silva i Max C. Langer , „  New stem-zauropodomorph (Dinosauria, Saurischia) z trias Brazylii  ” , Naturwissenschaften , t.  98 N O  12, 2011, s.  1035-1040 ( DOI  10.1007 / s00114-011-0858-0 ).
  43. (w) Sergio Cabreira , Alexander Kellner i wsp. , „  Unikalny późny triasowy zespół dinozauromorfów ujawnia anatomię i dietę przodków dinozaurów  ” , Current Biology ,2016( DOI  10.1016 / j.cub.2016.09.040 ).
  44. (w) J. Bittencourt i AWA Kellner , „  The anatomy and filogenetic position of the Triassic dinosaur staurikosaurus pricei Colbert 1970  ” , Zootaxa , vol.  2079, 2009, s.  1-56.
  45. (w) Referencyjna baza danych paleobiologii  : Exaeretodon Cabrera 1943
  46. (w) Spencer G. Lucas i Zhexi Luo , „  adelobasileus z górnego triasu zachodniego Teksasu: najstarszy ssak  ” , Journal of Vertebrate Paleontology , tom.  13 N O  3,1993, s.  309-334 ( DOI  10.1080 / 02724634.1993.10011512 ).
  47. (w) Yen-nien Cheng , Xiao-chun Wu , Chun Li i Tamaki Sato , „  A new thalattosaurian (Reptilia: Diapsida) from the Upper Triassic of Guizhou, China  ” , Vertebra PalAsiatica , vol.  45,2007, s.  246-260.