Mineralnej jest zasadniczo krystaliczna substancja chemiczna tworzy się w procesie geologicznej, a definicja ta ma pewne wyjątki. W zdecydowanej większości przypadków można go opisać jako materiał krystaliczny charakteryzujący się składem chemicznym i układem atomów według precyzyjnej okresowości i symetrii, które znajdują odzwierciedlenie w układzie krystalicznym i grupie przestrzennej minerału.
W praktyce termin minerał może być używany w sposób ogólny lub bardziej szczegółowy:
Minerały łączą się, tworząc skały, które tworzą skorupę i płaszcz Ziemi oraz, bardziej ogólnie, planety telluryczne i asteroidy (stąd także meteoryty ).
Nazwa „minerał” wydaje się pochodzić od łacińskiego słowa Minera , co oznacza „ mine ” lub „wydobycie”. W języku francuskim używa on przymiotnika „minerał” określającego podziemny świat górniczy. Ogólnie opisuje liczne ciała obecne na powierzchni ziemi lub na płytkiej głębokości (poniżej kilku kilometrów). Należy dokonać rozróżnienia między używaniem chemików, którzy nadal z opóźnieniem zakwalifikowali, długo po rewolucji Lavoisian, jako materię mineralną, od ciał nieorganicznych charakterystycznych dla tego podziemnego i górniczego środowiska. Frazy takiej jak „węgla kamiennego,” w porównaniu z „węgla zwierzęcego” (otrzymanego przez kalcynowanie w kości , czasem z mięsa), utrzymuje się opór vitalist pomiędzy królestwa mineralnego i istotne rządów. Na początku analizy wód mineralnych jest również odpowiedzialny za ten niezdecydowany granicy ( bi ) węglany i szczawiany , a także kwas węglowy i żelazocyjanki , sklasyfikowany poza chemii organicznej , ale w zasadzie to, że z elementu węgla .
Jako historyczny wyjątek w stanie stałym rtęć , ciekła w temperaturze pokojowej (tworzy kryształ tylko poniżej -39 ° C ), jest również uważana za minerał w kategorii pierwiastków rodzimych . Niektóre nieskrystalizowane i amorficzne ciała stałe , takie jak opal ( mineraloid złożony z różnych faz krzemionki, podobny do skały) i bursztyn (skała organiczna powstająca w wyniku przepływu skamieniałego soku), są również uważane przez tradycję za minerały, więc naturalne okulary są wyłączone. Minerał musi być makroskopowo jednorodny, co nie wyklucza wykrycia mikroskopijnych mieszanin minerałów, które ipso facto prowadzą do ich eksmisji jako minerału globalnego. Skład chemiczny może czasami być nieco zmienny lub obejmować szeroki zakres zrozumiałych zmian przez podstawienie, jak w przypadku roztworów stałych . Aby uregulować nazwy, zarządzać debatami i raczej praktycznymi niż dogmatycznymi klasyfikacjami, potrzebny jest międzynarodowy arbiter naukowy, większość mineralogów zgadza się z Międzynarodowym Stowarzyszeniem Mineralogii .
Minerał charakteryzuje się właściwościami fizykochemicznymi (próba z wodą, kwasem solnym, odpornością mechaniczną, właściwościami optycznymi itp.), Które są wydobywane w typowy i charakterystyczny sposób, twardością klasyfikowaną w skali Mohsa od 1 do 10 ( wiedząc, że 10 jest najtrudniejsze i mniej twarde) i jego wzór chemiczny może się różnić ( patrz mineralogia ). W niektórych typach miejsc krystalochemicznych można czasami wymienić kilka atomów, co prowadzi do podstawień izomorficznych . Tak jest na przykład w przypadku żelaza i magnezu w oliwinie lub w przypadku sodu i wapnia w plagioklazach . Skład minerału jest wtedy często pomiędzy mniej lub bardziej odległymi skrajnościami, a każdy związek pośredni jest częścią serii. Na przykład każda mika, której skład zawiera się między flogopitem a annitem, jest biotytem .
Zmiany dopuszczone w produkcji kompozycji że minerolog łatwo uzna, minerały, jak gatunki minerałów pewnością charakteryzują się właściwościami fizycznymi - najbardziej „widoczny” lub „łatwo zaobserwować” często będąc symetrii i geometria kątów, rozszczepień , że pęknięcia i drzazgi, twardość , wytrzymałość i tekstura, ścieżka , kolor , jasność , przezroczystość i współczynnik załamania światła , diaphanité lub nieprzezroczystość optyczna, współczynnik odbicia , fluorescencja lub fosforescencja , analiza radioaktywności naturalnej i chemicznej, test nagrzewania palnika , wypłacalność ... - ale nie a priori, aby mineralog był mylony z prostymi ciałami lub związkami chemicznymi zebranymi, oczyszczonymi lub sztucznie wytworzonymi przez chemika .
Pewne kryteria mineralogiczne pozwalają na opisanie minerałów, ale czasami są mało rozróżniające: kolor (minerały o jasnym lub ciemnym odcieniu, charakterystyczny jest tylko zielonobrązowy kolor oliwinu), kształt (jeśli ma własne formy krystaliczne, minerał mówi się, że jest automorficzny, gdy jego kształt jest ograniczony przez wzrost sąsiednich minerałów, mówi się, że jest ksenomorficzny), połysk (tłusty lub szklisty połysk kwarcu, metaliczny połysk czarnej miki , perłowy połysk białej miki ), łupliwość ( plan arkusza, schodkowy, schodkowy).
Liczba gatunków mineralnych stale rośnie wraz z doskonaleniem technik analitycznych. Jeden liczy około stu w końcu XVIII -go wieku, 800 w 1890 roku, tysiąc jest osiągane w 1920 roku, dwa tysiące się w 1964 roku, trzech tysięcy do czterech tysięcy w 1977 roku oraz w roku 2005. W 2016 roku, ponad 4,750 minerały są zidentyfikowane. Są one klasyfikowane głównie według kryteriów chemicznych i krystalograficznych . Mogą zatem być klasyfikowane według różnych systemów klasyfikacji, w tym klasyfikacji Dana , że od Strunz lub indeksu chemicznego minerałów, takich jak Hey chemicznego Główna minerałów.
Ich skład chemiczny umożliwia zebranie ich na dziesięć głównych klas według starej klasyfikacji Strunz , 9 th ed. od 2001 roku:
Możemy również wspomnieć o fałszywych minerałach , których obecnie jest coraz więcej, a wiele z nich jest wytwarzanych dla przemysłu, biżuterii i turystyki.