Wodorotlenek | |
Budowa jonu wodorotlenowego. |
|
Identyfikacja | |
---|---|
N O CAS | |
PubChem | 961 |
CZEBI | 16234 |
UŚMIECH |
[OH-] , |
InChI |
InChI: InChI = 1S / H2O / h1H2 / p-1 InChIKey: XLYOFNOQVPJJNP-UHFFFAOYSA-M |
Właściwości chemiczne | |
Formuła |
H O - |
Masa cząsteczkowa | 17,0073 ± 0,0004 g / mol H 5,93%, O 94,07%, |
Jednostki SI i STP, chyba że zaznaczono inaczej. | |
Wodorotlenek to HO - anion ; jest on poprzednio zauważyć OH - , ale pierwszy zapis pozwala zwrócić uwagę na fakt, że ujemny ładunek jest przenoszony przez tlen . Chemicznie jest bazą, ale też nukleofilem .
Jego podstawę charakteru mierzy się stałą równowagi, a jego nukleofilowość mierzy się stałą prędkością .
Jest to jeden z najprostszych jonów wieloatomowych . Termin „wodorotlenek” może również oznaczać dowolną sól zawierającą stechiometryczną ilość tego jonu wieloatomowego.
Centrum Drogi Mlecznej (nasza galaktyka) składa się z chmury wodorotlenku. Można to zaobserwować w eksperymentach radioastronomicznych z użyciem radioteleskopów .
Wiele wodorotlenków metali występuje naturalnie w środowisku. Niektóre bakterie ( na przykład ferrobakterie ) przyczyniają się do wytwarzania wodorotlenków w swoim środowisku (w tym przypadku wodorotlenek żelazowy).
Do tych naturalnych wodorotlenków czasami dodaje się wodorotlenki pochodzenia przemysłowego.
Wodorotlenki są chemicznie bardzo reaktywne i mogą negatywnie wpływać na ważne procesy biologiczne i/lub fizyczne (z wiązaniem cementów, na przykład betonu lub innych spoiw hydraulicznych, takich jak żywice…).
Z tych samych powodów mogą więc zaszkodzić pewnym mechanizmom inertyzacji odpadów mulistych (osady, osady ściekowe).